Eerste kennismaking met Newyorkse new wave
Goede samenwerking
Nieuwkomer Mink DeVille
tussen leden van
geen breuk met verleden
Erasmus Ensemble
Duitse theaterdirecteur
Grafiek uit hartstocht ontstaan
I
b
R
ft,
premières^)
slachtoffer BM-hysterie
(Van onze correspondent
KvanVEELEN
DAMIATE EXTRA
Dagje uit in
Düsseldorf
busreis op elke eerste
zaterdag van de maand
r I
J
99
IN KOETSHUIS BEECKESTEIN
Variatie
Jan Willem Post en Pieter Zwaanswijk in Zandvoort
Nieuwe voorzitter voor
Produktiefonds Films
ÏXXXXXXXXXXXXXX'
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
9
19 7 7
SEPTEMBER
ZATERDAG
2 4
KUNST
I
eerstvolgende datum:
1 oktober 1977
Terug om plm. 21.30 uur.
Reissom:
ƒ27,50 per persoon
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
Voor deelname aan deze reis is het noodzakelijk, dat u over een
paspoort, dat maximaal vijf jaar verlopen mag zijn, of over een geldige
toeristenkaart beschikt.
U dient ook reeds ia Nederland Duitse marken te kopen, aangezien
aan de grens niet wordt gestopt.
1
YYX.Y.YYYYYYYYYYY'
ISOLEREND GLAS
KORTE LEVERTIJDEN
warmte isolerend glas
waarop 10 jaar garantie
met 22% rijkssubsidie.
EERSTEIJMUIDER
MARKIEZENFABRIEK
-
W WW
L K
JOHAN VAN KEMPEN
Peymann, die overal
JOHN OOMKES
1
fl
Inlichtingen bij al onze kantoren
Post en Zwaanswijk zitten beiden in een
Vertrek om 8 uur uit Haarlem
Vertrek om 7.30 uur uit IJmuiden
Telefonisch via nr. 31 31 50
(Hoyman Schuurman
- van 13.00 tot 17.00 uur).
i
Voor talloze liefhebbers van de rock
gaan de recente ontwikkelingen misschien
te snel. Tientallen nieuwe namen over
spoelen de markt en wie al te vastgebak
ken zit aan een al bestaande, wat meer
gedateerde stroming, wordt niet de tijd
gegund om zich aan te passen. In' Engeland
en met name in London broeit het al zeker
twee jaar en als de Amerikaanse bericht
geving juist is dan is het in New York al
langer raak. Punkrock en new wave zijn
de benamingen voor nieuwe generaties
Deze eerste kennismaking met een new
wave attractie is goed bevallen. Misschien
omdat Mink niet alleen de kern van zijn
groep had meegenomen, die bestaat uit
Ruben Siquenza (bas), Bobby Leonards
(toetsen), T. T. Allen jt. (drums) en gitarist
Louie X Erlanger. Ook saxofonist Steve
Douglas en de zwarte vokale groep de
Immortals, beiden eveneens bekend van
Cabretta, De Ville’s eerste plaat. Het feit
dat Jack Nitzsche voor de productie teken
de, verklaart wellicht waarom er bij het
optreden niet vreemd hoeft worden opge-
Punk of new wave ze 2ijn per slot van
rekening al verwant omdat ze in dezelfde
tijdsperiode ontstaan zijn de nieuwe
stromingen groeien snel en het aantal
liefhebbers neemt met de dag toe, ook al
hecht Hilversum 3 nog altijd meer aan de
goedkopere confectiepop. Zo hoorde ik
van een medewerkster van Radio One, de
Haarlemse omroep voor het Huis van Be
waring, dat er bij hen al veel punk wordt
gedraaid. Ook het concert van de Strang
lers; twee weken terug in Paradiso vormt
het bewijs dat meer en meer mensen de
oren hebben gespitst.
Voor het gemak al zijn er wel wat
tegenwerpingen te maken passen we de
term punk toe voor de nieuwe Engelse
groepen, die zich over het algemeen extra-
vaganter opstellen en de bestaande maat
schappelijk normen harder attaqueren
dan ooit in de historie van de rock het
geval is geweest. Punk is dan ook compro
misloze muziek met een begrijpelijke over
waardering voor dynamiek en energie. De
vooral Uit New York afkomstige new wa-
ve-groepen zijn veel meer geworteld in het
verleden. Een groep als Blondie bijvoor
beeld luistert zelfs nauwgezet naar zesti
ger jaren formaties als de Chrystals.
van muzikanten, die zich zoals dat gebrui
kelijk is niet alleen presenteren met ande
re muziek en in nieuwere vormen, maar
zich ook manifesteren als bewegingen met
een eigen filosofie en dus ook eigen karak
teristieken.
Zwaanswijk legt in zijn etsen een geheel
andere expressie dan in zijn schilderijen.
Hij toont in dit nieuwe werk, dat al eerder
bij de SBK in Haarlem te zien is geweest,
Bovenal is DeVille echter bepaald door
de rock and roll. Hij levert die typische
nummertjes met soms raspende soms mes
scherpe stem af; zijn lichaam daarbij
spannend als een boog om efficiënter te
kunnen functioneren. Hij zakt dan wat
door zijn knieën, alsof hij met x-benen
geboren werd. I’m a gonna do you, She’s so
tough vormen een krachtige opening,
waatna hij met Mixed op, Shook up Girl
van stemming wisselt. Venus of Avenue D
mikt op de voordelen van een rustige op
bouw tot een climax (applaus voor saxso-
lo), Little Girl en het felle Cadillac Walk
zijn eikaars tegenhangers, en het einde
vrij grote overeenkomsten qua techniek en
uitdrukkingswijze met wat Post zo’n twee
jaar geleden deed. Voorbeelden daarvan
worden in het centrum op een representa
tieve wijze getoond.
komt na het subtiele Spanish Stroll (prach
tige finale) met nogal wat krachtige rock
veel te snel.
Na vijftig minuten, - we rekenen afge
zien van het schrijnende Stay by Me de
matige toegiften niet mee - begrijpen we
wat de mogelijkheden van deze opvallende
nieuwkomer zijn. Als hij blijft mikken op
een gevarieerd repertoire en een combina
tie van bekwaamheid en inzet bij het opre
den, - dan groeit DeVille uit - op eigen
kracht en niet dankzij het new wave-label-
tje - tot een hele grote persoonlijkheid.
Hoe het een en ander zich ontwikkelen
zal, weten we niet. Maar vanavond treden
Jonathan Richman The Modern Lovers
(new wave), maandagavond The Clash
(punk) en op 30 september The Jam (idem)
op in Paradiso, dat zijn hippieverleden
heeft afgezworen.
In het weekorgaan van
Franz Josef Strauss, de
kreeg
Rommel er al flink van
I,
t-
i-
it
h
>-
AMSTERDAM. Wat een verschij
ning.' Ruim 1 meter 90 lang, broodmager,
stekende ogen en een spuugkuif zoals die
in de jaren vijftig schering en inslag was.
Mink (Willy is zijn eigenlijke naam) gaat
gekleed in een 3-delig zwart pak met
nauwsluitende pijpen en een paars hemd.
Helemaal in stijl. Hij loopt met grote
passen af op de microfoon. Als hij inzet,
verandert er wat in de vrij ongedurige
mensenmassa voor het podium van Para
diso. DeVille had gisteravond amper 60
seconden nodig om een dikke duizend
aanwezigen te bewijzen dat de tijden we
liswaar aan het veranderen zijn, maar dat
dat niet hoeft te betekenen dat er defini
tief net de muzikale geschiedenis van de
laatste twintig jaar moet worden afgere
kend.
MIDDENHAVENSTRAAT 27
IJmuiden - tel. 02550-14108
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG. Dr. A. G. van Deelen,
plaatsvervangend hoofd kunstzaken van
de gemeente Den Haag, volgt dr. J. Huls-
ker, voormalig directeur-generaal cultu
rele zaken van het ministerie van CRM,
op als voorzitter van het Produktiefonds
Nederlandse Films.
i
Na de levendige voordracht van Mor
ley’s „Though Philomena lost her love” en
„NOW IS THE MONTH OF MAYING”,
keken van een grote variatie in repertoire.
Zo komen de liefhebbers van rechttoe-
rechtaan-klanten aan bod, maar ook aan
gospelachtige soul, Morrisonachtige R B
of Latijns raffinement wordt aandacht
besteed.
Goedhart’s begeleider in deze door The-
odorakis en Dodgeson op muziek gezette
dramatische gedichten, de gitarist Wim
Spruyt, voegde zich overigens uitstekend
naar de intenties van zijn vocale partner.
Een samenwerking die in het programma-
gedeelte vóór de pauze, van het betreffen
de concert dat in het Noordelijk Koetshuis
van Beeckestein onder auspiciën van de
Velser Kunstkring „Voor Allen” werd ge
geven, tot een sterker overtuigend uitvoe-
ringsresultaat leidde.
VELSEN. Een knappe prestatie leverde
gisteravond de bariton Peter Goedhart,
met de weergave van Garcia Lorca’s „Ro-
manero Gitano”. Maar al deed hij het
mooi, beheerst en ook zeker wel expressief
en al waren sommige passages beslist in
dringend; deze zanger wist er toch niet
blijvend de spanning in te houden en de
beklemmende atmosfeer vanuit de tekst
op te roepen.
n
Goed, terug naar Mink DeVille. Hij is
een vooraanstaande vertegenwoordiger
van de Newyorkse new wave, de eerste die
we hier te zien hebben gekregen. Niet
alleen zijn uiterlijk, ook zijn verrassende
platendebuut beweest al dat hij overduide
lijk teruggrijpt op de verdiensten van een
oudere rockgeneratie, maar dat er in zijn
muzikale hutspot de bestanddelen te her
kennen zijn van, om maar wat te noemen,
de grootsteedse zwarte soul, de laag-bij-de-
grondse rhythm and blues en Zuidameri-
kaanse swing. We herkennen dus Van
Morrison zowel als Ben E. King, Bruce
Springsteen zowel als Loü Reed.
ZANDVOORT. In het met kunst en
kunstenaars niet rijk gezegende Heemste
de vormen de activiteiten van een viertal
schilders wiens atelier zich bevindt onder
het gemeenschappelijke dak van de voor
malige wasserij De Bleeker aan de Blee-
kersvaartweg een ware oase. Willem Snit-
ker, Paul Koning, de in Haarlem wonende
Pieter Zwaanswijk en Jan Willem Post
ontwikkelen hier hun eigen identiteit,
maar ze onttrekken zich ook niet aan het
gegeven dat ze elkaar kunnen inspireren
en dus beïnvloeden. De resultaten daar
van zijn bij elke nieuwe expositie weer
hoopgevend en tonen aan dat de vier
steeds nauwer tot elkaar komen te staan
zonder dat er direct sprake is van het
opgeven van individualiteit.
Heel sprekend is daarvan het voorbeeld
dat Jan Willem Post en Pieter Zwaanswijk
in Zandvoort geven waar ze in de stemmig
witte ruimten van het niet zo lang geleden
geopende culturele centrum op het Gast
huisplein een gezamenlijke tentoonstelling
hebben. Zwaanswijk is vertegenwoordigd
met etsen, een techniek die hij dit jaar
weer ter hand heeft genomen. Er hangt
een enkel schilderij van hem, een collage
verdeeld over twee panelen die in krante-
knipsels het relaas van de tweede treinka
ping der Molukkers weergeeft. Tussen de
knipsels van het linkerwerk kijken peilen
de ogen naar de bezoeker die in het rechter
werk hebben plaatsgemaakt voor kogel
gaten.
Beiden zijn in deze techniek nieuw-rea-
listen. Post etst in een collage-achtige
werkwijze het samengaan van sex en ge
weld, Zwaanswijk trekt de lijn van het
vrouwelijk- erotische door naar de dierlij
ke verwording. Qua expressie blijven
Zwaanswijks etsen achter bij zijn schilde
rijen die minder bewust-onbeholpen lij
ken. Hij is op zijn best in de minst mo
dieuze bladen waar vrij onverwacht poëti
sche elementen in zitten. Dan blijkt ook
dat Zwaanswijk met weinig middelen een
groot resultaat weet te bereiken.
I
h
In, de recente bladen van Jan Willem
Post is weinig meer aan realisme te vin
den. Hij heeft in samenhang met het etsen
het penseeltekenen ontdekt en werkt met
een grote hartstocht in deze techniek
waaraan hij het zuiver decoratieve karak
ter weet te onthouden. Zijn vormentaal
toont overeenkomsten met die van Snit-
ker, al is Post veel minder een expressio
nist. Zijn dansende of parende figuren zijn
met vlotte bewegingen neergezet. Ze lijken
één-dimensionaal maar hebben toch ge
noeg diepgang meegekregen. Dat komt
vooral door het spanningsveld dat Post
tussen zijn figuren creëert en dat hoe
abstract ook gedacht een heel levendige
indruk wekt.
(Van onze kunstredactie)
In de Toneelschuur in Haarlem is op
donderdag 29 september een extra ingelas
te première door het Dinertheater. Het
betreft de voorstelling van „Terug uit het
verre oosten”, een stuk dat geschreven is
door Hertje Peeck, die ook de regie deed.
Samen met een groepje geestdriftige col
lega’s heeft Hertje Peeck een voorstelling
gemaakt over een situatie die zo dicht
mogelijk bij haar zelf lag. Haar stuk is
gebaseerd op de terugkeer van drie
vrienden, die na een lange reis door het
verre oosten terug in Amsterdam alles
nagenoeg bij het oude aantreffen. Er blijkt
nauwelijks iets veranderd in hun oude
kennissenkring.
Aan deze produktie, die zonder enige
vorm van financiële steun tot stand kwam,
werken mee: Lida Engelsma, Hertje
Peeck, Diana Dobbelman, Hans Beyer,
Piëter Groenier, Jan Winter en Cees Wijn.
In de Toneelschuur komt de groep met een
kleine serie van vier voorstellingen, waar
van de eerste (op 28 september) een try-
out is. Na de première, de dag daarna,
speelt Dinertheater ook vrijdag en zater
dag (resp. 30 september en 1 oktober) nog
in de Toneelschuur. De aanvangstijd van
de voorstellingen is 19 uur en wijkt dus af
van de gebruikelijke avondvoorstellingen
in dit theater.
j Op zondag 25 september is in theater
Frascati, in de Nes in Amsterdam, de
première van „Moeder en haar Jongens”,
een nieuwe muzikale show rond Marjan
Berk. Zij wordt terzijde gestaan door Bill
van Dijk en Bob van Leeuwen. Een combo
zorgt voor muzikale ondersteuning. Het
gaat om een programma van sketches en
persiflages waarvan de teksten door Mar
jan zelf en door echtgenoot Ruud Bos
werden geschreven. Frank Sanders heeft
de regie. De voorstelling begint om 20.15
uur.
In het Mickery theater aan de Rozen
gracht 117 in Amsterdam is dinsdagavond
27 september de eerste voorstelling van
Kenneth Bernards Sixty Minute Queer
Show. Het betreft een bonte show vol
muziek in een aaneenschakeling van korte
en'langere scènes. John Vaccaro’s Play
house of the Ridiculous presenteert het
programma, dat het kenmerk draagt van
een repetitie waarbij publiek aanwezig is.
Vaccaro is een vermaard theater-surrea
list. De laatste produktie van hem in Mic
kery was de Magic Show of Dr. Magico,
tijdens het Holland Festival in 1973. The
Playhouse of the Ridiculous komt uit New
York. Aanvang voorstelling 20.30 uur.
Daarbij was dan als bekroning de door
leefde vertolking van Britten’s over de
verspeelde kansen inzake liefdesbeleving
handelende „The Sally Gardens”, waar
bij Peter Goedhart een grote souplesse in
het stemgebruik aan de dag legde. Maar
allereerst hoorde men het bekende liefdes
lied „Amarilli” van de zestiende eeuwse
madrigaalcomponist Caccini, in gevoelvol
le aanpak; En met nog meer muziek uit die
stijlperiode werd de aandacht geboeid ge
houden. Te weten twee opgewekte dans-
ballades van Morley, waarbij ook een der
de musicus, de hoboïst Frank Minderaa,
van de concerterende partij was. (Samen
met de niet aan dit concert deelnemende
hoboïst Everhard Spelberg, vormen deze
kunstenaars het „Erasmus Ensemble”).
ontwikkelingsfase die het spannend
maakt om uit te zien naar nieuwe resulta
ten. Is deze tentoonstelling slechts een mo
mentopname, een soort tussenstand van
datgene waarmee ze bezig zijn, ze biedt
verbeeldde Peter Goedhart uitdrukkings
vol de poëtisch-muzikale inhoud van „Mu
sic for a while” en van het geestige „Man is
for the woman made”, beide van Purcell,
in een innemende présence. De twee bege
leidende musici droegen hiertoe een be
langrijk, prachtig bij de solopartij aange
past muzikaal aandeel bij. Een dan
drievoudige samenwerking die zich voort
zette in een mild bezonken weergave van
het „Air des Songes”; een sfeervolle lof
zang op de zoete slaap, uit Lully’s opera
.Perseus”.
Ter aangename afwisseling in het pro
gramma, werd door beide instrumentalis
ten een (barok-)sonate van Geminiani en
een hedendaagse, maar op de traditie
geënte Sonatina van Kovatsj voorgedra
gen, terwijl de gitarist zich liet horen in zes
anonieme solowerkjes uit de Italiaanse
Renaissance. Hoboïst Frank Minderaa
trof steeds met een gave en zangerige
toonvorming en het gitaarspel, met lichte
toets, van Wim Spruyt klonk overal kern
achtig. Hun uitstekend op elkaar afge
stemde spel, irtnig in de langzame tempi en
lenig, met verende ritmiek in de vivace-
gedeelten, onvervond bij het publiek even
veel hartelijke waardering als de genuan
ceerde zang van de bariton Peter Goed
hart.
overwegingen”. De CDU-
fractie in het parlement wordt gewaardeerd als
van de deelstaat Baden- een kundig toneeldirec-
Wurttemberg meende de- teur, is nu pok slachtof-
ze gift echter te moeten
beschouwen als een daad
van een
rf- Bij de foto:
„Calligrafie" heet deze suiker
aqua-tint van Jan Willem Post
die geëxposeerd wordt in het
cultureel centrum in Zand
voort.
(ADVERTENTIE)
ft
tevens een intrigerend voorbeeld van een
rijke scheppingsdrang.
(Tot en met 16 oktober, op woensdag,
zaterdag en zondag van 14 tot 17 uur).
CEES STRAUS
in Bonn, Hans Amesz)
BONN. De Stuttgar-
ter theaterdirecteur
Claus Peymann is het
eerste slachtoffer gewor
den van de anti-linkse
hysterie die in de Duitse
Bondsrepubliek is losge
barsten als gevolg van
de Schleyer-affaire. Hij
heeft aangekondigd zijn
tot eind augustus 1979
durende contract niet te
zullen verlengen. Pey
mann is de laatste tijd
scherp bekritiseerd om
dat hij enige tijd geleden
een oproep van de moe
der van de gevangen zit
tende Gudrun Ensslin
(lid van de Rote Armee
Fraktion, veroordeeld
tot drie keer levenslang)
op het mededelingen
bord van het theater had
opgehangen.
Mevrouw Hilde Ensslin
verzocht om giften voor
een tandartsbehandeling
van de Baader-Meinhof-
ge vangenen. Peymann
schonk 100 mark, naar
hij verzekerde „uitslui
tend uit humanitaire
LEVERING EN PLAATSING
ALUMINIUM PUIEN
GELDORP WEMPE
Aannemers Isoleerders
Zwanenburg.
Inlichtingen: Telefoon 02907-5304.
Zwanenburgerdijk 393.
fer van de „sympathi-
santen”-hysterie gewor-
van een „sympathisant den. Dit ondanks het feit
van terroristen”. Volgens dat de CDU-burgemees-
de fractie diende Claus
Peymènn zo spoedig mo
gelijk ontslagen te
worden.
Na de ontvoering van
Hanns-Martin
is het woord „sympathi-
NEfiCWERMW
CtJALOUZIEËN
I
Y
ir Mink DeVille, de eerste vertegenwoordiger van de Newyorkse new wave die ons land I I
aandeed, in actie tijdens zijn opvallende concert in het Amsterdamse Paradiso.
ter van Stuttgart, Man
fred Rommel, het voor
hem heeft opgenomen.
Rommel verklaarde in
een interview met de
Schleyer Deutschlandfunk dat
„het gedrag van de to-
sant” in de bondsrepu- neeldirecteur in de op-
bliek een eigen leven winding over de aanslag
gaan leiden. Schrijvers van Keulen een buiten
als Boll, Améry en Grass proportionele dimensie
worden er door rechtse heèft gekregen”. Tegelijk
politici van beschuldigd waarschuwde de burge-
dat zij de weg naar het meester ervoor iedereen
huidige terrorisme heb- die „links” denkt als
ben geëffend doordat zij sympathisant van de ter-
zich aanvankelijk „te roristen af te schilderen,
vriendelijk” zouden heb
ben uitgelaten over de
activiteiten van de Rote Bayernkurier,
Aremee Fraktion (RAF).
Dat deze beschuldiging langs. De politievakbond
elke grond mist, heeft heeft haar leden bezwo-
Heinrich Boll in een arti- ren het staatstheater in
kei in het weekblad Die Stuttgart uit protest te-
Zeit ten overvloede aan- gen Peymann niet meer
getoond..' te bezoeken.
