NIEUW WERK VAN JAN VAN DER VEER IN DE VISHAL
Fenomenale techniek
J. C. Zuurbier
voorzitter NPO
Lucie Faure
overleden
Identificatieproces
in Kinderboekenweek
bij pianist Pommier
OPJICENI
kuipers
Mevr. J. COLLEWIJN (mannequin)
Uw boterham is dol
op ’n lekkere spekbokking.
Zoon voor Paul en Linda
WINTERMANTELS
KLASSE BONTMANTELS
en
1
13
DAMES EN HEREN!
Buma biedt geen
onderdak aan
Seba-schrijvers
SCHRIJVERS BOOS OVER WIJZE
VAN TOEKENNING VAN
Stemmingen
Alles met volledige garantie!
„GRIFFELS”
Doe meer met vis, omdat ’t zo lekker is.
IR»
1W J
I* J
2
19 7 7
SEPTEMBER
KUNST
DINSDAG 27
sen
15.-
-
Inderdaad: „HET MOOISTE VAN HET MOOISTE’’
KLEINE HOUTSTRAAT 24 - HAARLEM.
NOORDHOLLANDS PH1LHARMON1SCH ORKEST
De prijzen zijn zo fantastisch laag gesteld, dat wij U dit niet mogen
onthouden.
GRIJP DE KANS! LAAT DIT NIET AAN U VOORBIJGAAN!
EEN WAAR KOOPFESTIJN!
Naast onze normale aanbiedingen hebben wij van één der grootste
fabrikanten de opdracht aanvaard een overproduktie te verkopen van
□en.
n x
Smachten naar sardines of
pilchards. Verrukt van ’n moot
gebakken schelvis. Gek op
L-»j gerookte haringfilets.
Weg van ’n heerlijke
Hollandse Nieuwe. Tja, als ze
eenmaal de smaak te pakken
hebben, weten ze niet meer van
ophouden. En geef ze eens ongelijk.
ZIJLSTRAAT 97 TEL. 310181
HAARLEM A
HAARLEM. Vrij onopge
merkt heeft Jan van der Veer op 5
augustus jongstleden zijn 65e ver
jaardag gevierd. Het ligt niet in
zijn aard om daar veel gewag van
te maken. Op publiciteit is hij
nooit belust geweest, al zijn er
tijden geweest dat zijn schilders-
boterham heel wat beter belegd
had kunnen worden als hij met
extravagante uitingen de media
had kunnen strikken. Jan van der
Veer is het type waar elke stad
met een redelijk kunstenaarsle
ven er wel een paar van heeft. Het
type schilder dat jarenlang in stil
te kan werken, waarvan je weet
dat ze er zijn maar die van tijd tot
tijd ook kunnen verrassen met
een hoog kwaliteitsniveau dat ze
steeds wisten te handhaven. Van
der Veer is zo’n „gewone” schilder
van alledaagse gegevens die toch
van een grote schoonheid kunnen
zijn, getuige ook wat hij nu in de
Haarlemse Vishal laat zien.
Ook voorradig een kleine, doch zeer fraaie kollektie
NAPPA MANTELS - SUÈDE MANTELS - JEUGDBONT
Boterhammen, broodjes, tosti’s...
als ze eenmaal de smaak te pakken
hebben, weten ze niet meer
van ophouden. Lonken j
naar paling.
Dwepen met
garnalen. Knipogen
naar een stevig lekkerbekje. Ver
kikkerd op een sappige vissalade.
HHHN
V
(ADVERTENTIE)
Poëtische werelden van
een rasechte realist
w
(ADVERTENTIE)
(ADVERTENTIE)
AMSTERDAM. Het pianospel van Jean-Bemard Pommier is eerste klas. Van
internationale standing. Dat dient in elk geval gesteld te worden, voodat je er
eventueel kritische kanttekeningen bij gaat plaatsen. En die liggen dan nog
louter en alleen op het artistieke vlak, want Pommier’s pianistiek is fenomenaal.
Wat een bijzondere aanslagmogelijkheden en vooral; wat een grandioos soepele
vingertechniek.
langs de westelijke Randweg treft door de
verzadigde kleur.
ambacht te kunnen doorgronden en om de
vaardigheid bij te houden, landschappen
en stillevens in olieverf om zijn expressie
de losse teugel te geven. Elk doek is als een
eiland, een aparte wereld, die een eigen
bestaan gaat leiden als het werk eenmaal
van de schildersezel is afgehaald. Er is een
serie „paletten” van hem te zien, stillevens
met wat kwasten, tubes en een fles terpen
tijn tegen een houten wand of op een tafel.
Elk zo’n palet heeft een volslagen eigen
karakter al verschilt het gegeven onder
ling niet zo erg. Tubes en verf groeien uit
tot een slagveld waar de strijd met een
somber verloop is gestreden, of waar de
Jan van der Veer werkt erg sterk met
stemmingen die hij door zijn kleuren laat
bepalen, kleuren die vaak een onderkoeld
karakter hebben. Toch wil hij oplaaiende
emoties niet uit de weg gaan. Een schijn
baar simpel gegeven als een vlinder tegen
een stuk hout komt als brandend op het
netvlies over. Het is weer zo’n wereld die
haar eigen leven gaat leiden, die een fasci
nerende wereld suggereert achter het de
cor van de realiteit die op het eerste ge
zicht alleen zo’n felle gloed heeft om te
behagen.
Twee doeken geven aan welke nieuwe
wegen de Haarlemse schilder recentelijk
heeft ingeslagen. Zijn bekommeringen om
de kwetsbare natuur die door het autoblik
wordt belaagd, het leven dat door de
atoombom definitief ten einde kan komen
geven zijn maatschappijbewuste opvattin
gen weer.
Natuur en het bestaan zijn abstracte,
filosofische begrippen die door Jan van
der Veer op een voor de hand liggende,
gesymboliseerde wijze worden weergege
ven. Het protest tegen de auto vindt vorm
in een verkeersbord „stop”, uit de padde
stoelvormige wolk na de explosie grijnst
een doodshoofd tegen een naakte vrouw.
Het is weliswaar een duidelijke maar jam
mer genoeg ook te veel gebruikte symbo
lentaal die net het vervreemdende mist
van de meer magisch-realistische doeken
en die daardoor ook minder kan boeien. Al
hebben deze schilderijen toch weer de
poëzie meegekregen die zo heel sterk zijn
uitgangspunt vormt.
(Van onze kunstredactie)
HAARLEM. De heer J. C. Zuurbier,
lid van het College van Gedeputeerde
Staten van Noord-Holland, volgt de heer
drs. J. Reehorst op als voorzitter van het
bestuur van het Noordhollands Philhar-
monisch Orkest. Drs. Reehorst is in ver
band met zijn benoeming tot burgemees
ter van Haarlem afgetreden. Ook de secre
taris van het Bestuur, mevrouw H. Gott-
mer is afgetreden. In haar plaats in het
bestuur is de heer drs. J. W. de Koning,
chef van de 7e afdeling van de Provincia
le Griffie.
In het NPO hebben enige wisselingen
plaats gehad. De eerste trompettist, Wil
lem van Vliet, ging in dezelfde functie naar
het Radio Filharmonisch Orkest. In diens
plaats is Radko Berka benoemd. Violist
Michael Smith werd plaatsvervangend
aanvoerder bij de altviolen. Bij de contra-
basgroep werd Ron van Klooster, voor
heen deeluitmakend van het Nederlands
Ballet Orkest, benoemd.
De Gouden Griffel - er werd er dit
jaar maar één toegekend - wordt dan
uitgereikt aan Henk Barnard voor zijn
boek „Kon besi baka/Kom gauw te
rug”. Voorts worden negen Zilveren
Griffels verstrekt, waarvan twee aan
Nederlandse auteurs (Wim Hofman en
Guus Kuijer), en een Gouden Penseel.
Deze bekroning voor het best geïllus
treerde kinderboek gaat naar Max Vel-
thuijs. Vooraf zal de Haagse jeugd
theatergroep „Pssstt” een opvoering
geven van „de Droomsoezer”, een to
neelstuk dat speciaal voor kinderboe
kenweek werd geschreven en geregis
seerd door Herman Frank. In de hal
van het Haagse Centraal Station wordt
6 concerten op de dinsdagavonden
4 oktober, 1 november, 6 december, 10 januari, 7 februari en 7 maart
gastdirigenten: JERZY KATLEWICZ, YOAV TALMI en ELYAKUM SHAPIRRA
solisten: EDUARDO DEL PUEYO, TAMAS VASARY, JACQUES KLEIN - piano
RUGGIERO RICCI, EMMY VERHEY - viool
JEAN DECROOS - cello
abonnement 6 concerten f55,- (a.i.) c.j.p. geldig losse kaarten til,- (a.i.)
kaartverkoop en plaatsbespreken aan de kassa van het Concertgebouw, Lange
Begijnestraat 13 Haarlem, van 10-15 uur; telefonisch 32 09 94 van 12-15 uur.
dirigent: ANDRÉ VANDERNOOT
SEIZOEN 1977-1978
SERIE A
Concertgebouw Haarlem - 20.15 uur
eerste concert op 4 oktober a.s.
Het Buma zou slechts geïnteresseerd
zijn in de vertegenwoordiging van het „col
lectieve repertoire”.
PARIJS (AP). De 69-jarige echtgenote
van de president van de Franse Nationale
Vergadering, Lucie Faure, die in literaire
kringen welbekend was, is zondag in haar
buitenhuis bij Parijs aan een hartaanval
overleden.
AMSTERDAM (ANP). Het bureau
voor muziekauteurrechten Buma heeft
geweigerd de belangen te behartigen van
de zestien schrijvers die onlangs hun ver
trouwen in de Seba, het auteursrechten
bureau van de vereniging van letterkun
digen, opzegden. Dit heeft een woordvoer
der van „de zestien” maandag bekendge
maakt.
(Tot en met zondag 9 oktober, dagelijks
van 10-17 uur, op de zondagen vanaf 13 uur
geopend).
CEES STRAUS
Jan van der Veer is er de man niet naar
om al zijn werk van de afgelopen tientallen
jaren bijeen te garen om te tonen wat hij
allemaal heeft gemaakt. Voor hem geldt
het moment van nu en dat biedt al genoeg
zoals deze expositie bewijst. Een tentoon
stelling waaruit Jan van der Veer niet
alleen als een pure realist te voorschijn
komt, maar waarmee hij ook toont met een
rijke fantasie te zijn gezegend die binnen
het realistisch kader op een voortreffelijke
wijze gestalte krijgt.
Een rasechte realist die de nadruk legt
op de ambachtelijke kanten van het kun
stenaarsbestaan is Van der Veer in zijn
portrettekeningen in Siberische houts
kool. Heel expressief zijn die koppen, van
zijn kinderen die je met heel hun zich
vormende psyche aankijken, van de mo
dellen die hij bij het kunstenaarsgenoot
schap KZOD kan uitbeelden en de portret
ten van hemzelf waaruit blijkt dat hij
zichzelf ouder en vermoeider ziet dan de
werkelijkheid doet vermoeden. Zo genade
loos als hij zichzelf ontleedt, zo bevangen
is hij door vrouwelijk schoon waaraan hij
keer op keer een ode kan brengen.
Geen overzicht dus van de fasen in zijn
ontwikkeling, maar wel een uitstalling van
zijn kunnen, zijn technieken en vooral van
zijn fantasie die op veel detailpunten
schier onbeperkt lijkt. Portretten om het
voorts die middag een kinderboeken-
markt gehouden.
De werkgroep jeugdboekenschrij
vers van de Vereniging van Letterkun
digen heeft zijn verontwaardiging ken
baar gemaakt over de wijze waarop dit
jaar de toekenning van gouden en zilve
ren griffels tot stand is gekomen. Deze
griffels worden jaarlijks door de Stich
ting collectieve propaganda van het Ne
derlandse boek uitgeloofd voor de bes
te kinderboeken. De jeugdschrijvers
zijn gebelgd over het feit dat dit jaar
„met hangen en wurgen” slechts een
Gouden Griffel is toegekend, omdat
naar hun mening de kwaliteit van het
aanbod aan kinderboeken juist hoger
was dan ooit.
De protesten van de jeugdboeken
schrijvers, die loskwamen op een bij
eenkomst in Amsterdam ter gelegen
heid van de komende Kinderboeken
week, golden verder het feit dat slechts
twee van de negen uitgeloofde zilveren
griffels door Nederlandse auteurs wa
ren gewonnen. Zij stelden voor in het
vervolg een vast aantal bekroningen
voor Nederlandse boeken te reserve
ren. De Nederlandse auteurs kunnen
nu eenmaal niet op tegen het veel grote
re buitenlandse aanbod”, aldus de
schrijvers die de jury ervan beschuldig
den zich teveel te verliezen in „persoon
lijke argumentatie en manipulatie” en
te weinig oog te hebben voor de kwali
teit van boeken.
kleuren haast een apocalyptische sfeer we
ten te verbeelden.
Heel sterk en suggestief is Van der Veer
in het neerzetten van science-fictionachti-
ge landschappen. Grillige of juist heel ga
ve zeesterren tegen een kraterrijk land-
schap, vrij zwevend in een eindeloze he
mel, zijn weergegeven in een wezens
vreemde kleur die goed past in deze ma
gisch-realistische schildertrant. Beperkt
hij dan die vervreemding en verdicht hij
zijn kleuren dan blijft de poëzie over en
daarmee de essentie van zijn werk. Heel
duidelijk wordt dat in de aquarellen waar
van vooral het gezicht op het landschap
En deze 33-jarige Franse musicus, die zondagavond een recital in de grote zaal
van het Amsterdamse Concertgebouw voor zijn rekening nam, weet ook heel goed
wat hij wil met de uitbeelding van de composities. Het enige is dat de door hem
gesuggereerde romantische gevoeligheid soms ineens even aandoet als zijnde juist
een zeker gebrek aan spontaniteit, in de vorm van „bestudeerde bewogenheid” die
zich dan onder andere plotseling uit in overdrijving van een rubato-effect.
Zo kon het komen dat de door deze pianist voorgedragen Abegg-variaties van
Schumann, naast prachtig subtiele momenten, soms ook passages kende die
onnodig in de richting van het salonmuziek-karakter werden getrokken. Nergens
was dat overigens het geval bij Beethoven’s fijne Sonate nr 11 in Bes opus 22, die in
de uitvoering werkelijk precies op die grens tussen romantiek en klassicisme
kwam te liggen. Een omstandigheid waarbij Beethoven’s muziek, vooral die uit de
eerste periode, in artistieke zin het meest wel bij vaart.
En nu we toch bezig zijn het programma van vóór de pauze in omgekeerde
volgorde te behandelen: de ter opening gespeelde sonate van Haydn, in Es, riep
soms dezelfde indrukken op als hier en daar bij de Abegg-variaties het geval was
geweest. Een supervloeiende pianistiek met ongelooflijk glad verlopende coloratu
ren en dan naar je idee ineens het etaleren van iets namaak-gevoelsmatig.
Bovendien was er een zekere ambivalentie in de aanpak. Want naast het helder en
zelfs zeer nadrukkelijk tegen elkaar uitbrengen van de stemmen, was er elders ook
weer een tekort aan klassiek reliëf in daartoe ook al te snel, overigens steeds met
verbluffend technisch gemak, genomen vlinderlicht passagewerk.
Een heel eigen conceptie, die je praktisch nergens aan de gevoels-integriteit van
deze zeldzame virtuoos deed twijfelen, kreeg na de pauze Chopin’s Derde Sonate.
Een vertolking uit één stuk, die uiteindelijk gevolgd werd door een wals (toegift)
van dezelfde componist, waarbij in het beluisteren dan warempel die eerdere
twijfels weer een beetje boven kwamen. Maar Chopin’s sonate was, evenals die
eerder gespeelde van Beethoven, eigenlijk van begin tot eind zonder zulke
bijgedachten te genieten.
De uiterst beheerste vertolking had weliswaar haast iets terughoudens en
misschien was je geneigd om wat meer hartstocht te wensen in de finale. Maar van
Chopin zelf is bij overlevering bekend dat zijn spel ook allesbehalve teugelloos
gepassioneerd was. En dus lag deze weergave misschien wel dicht in de buurt van
de oorspronkelijke bedoelingen. Hoe het ook zij en ondanks de in deze recensie
gestelde vraagtekens over de interpretaties van Jean-Bernard Pommier: het
voltallige publiek kreeg uitsluitend pianistiek van de hoogste orde voor geschoteld.
JOHAN VAN KEMPEN
Het echtpaar Paul en Linda McCartney blikt hier samen met hun zo juist geboren
zoontje James Louis vreugdevol in de lens. Paul en Linda hadden al drie dochters,
Linda, Mary en Stella.
Het Buma heeft de schrijvers laten we
ten niet bereid te zijn om voor een minder-
heidsgroepje van schrijvers de concurren
tie met andere organisaties op het gebied
van auteursrecht, zoals Seba en WL, aan
te gaan. Van dit minderheidsgroepjé ma
ken onder ander de schrijvers Eli Asser,
Jan Willem Hofstra, Marti Verdenius, Jac.
Besangon, Willem G. van Maanen en Max
Nord deel uit.
Mevrouw Faure richtte in 1943 tezamen
met Pundit Raymond Aron het literaire en
politieke tijdschrift „La Nef” op en voerde
hierover de redactie tot aan haar dood. Het
tijdschrift was zeer bekend om zijn gezag
hebbende analyses van hedendaagse pro
blemen.
Voor de Tweede Wereldoorlog had Lucie
Faure een internationale reputatie opge
bouwd als boekbindster. Ze bond onder
andere het gouden boek van de toenmalige
prinsessen Elisabeth en Margaret van En
geland.
Na een bezoek aan China met haar echt
genoot Edgar Faure, publiceerde ze het
„Dagboek van een reis naar China” in
1958. Daarna schreef ze een aantal psy
chologische romans waaronder „Filles du
Calvaire” in 1964.
Samen met haar echtgenoot ontmoette
ze vele internationale leiders onder wie
Mao-Tse-Toeng en Tsjoe-En-Lai, Nikita
Chroetsjov, Gamal Abdel Nasser en Eisen
hower. Lucie en Edgar Faure traden in
1933 in het huwelijk en hadden twee zoons.
AMSTERDAM (ANP). „Wie je droomt ben je zelf”. Dat is het thema van de
24ste Kinderboekenweek, die van 19 tot en met 29 oktober aanstaande wordt
gehouden. Zoals uit dit motto blijkt zal tijdens de Kinderboekenweek vooral
aandacht worden besteed aan de manier waarop kinderen zich identificeren met
wat zij lezen. De uitwerking van het thema en de opzet van de speciale
Kinderboekenweek-uitgave zijn er dit jaar op gericht het traditionele identifica-
tiepatroon te doorbreken, en te stimuleren dat de jonge lezers zich nu eens niet
alleen vereenzelvigen met de hoofdpersoon of de held van hun boek.
Het speciale Kinderboekenweek
boekje, dat dezelfde titel „Wie je
droomt ben je zelf” draagt, zal hen
daarbij behulpzaam zijn. Schrijver
Paul Biegel bewerkte daarvoor het be
kende sprookje Roodkapje. De bedoe
ling is dat de kinderen zich in dit ver
haal met alle sprookjesfiguren kunnen
vereenzelvigen. De illustraties zijn van
Carl Hollander. Als altijd zal de Kin
derboekenweek weer worden opgeluis
terd door tal van evenementen, waar
van de uitreiking van de Gouden Grif
fel de voornaamste genoemd mag wor
den. Die uitreiking heeft 19 oktober
plaats in het Haagse Hot-theater en
vormt tegelijkertijd het startschot van
de actie.
(ADVERTENTIE)
Produktschap voor Vis en Vïsprodukten, Javastraat 2b, Den Haag,
