Kunstenaarsbond NVV
Kamerrevue intiem programma in Toneelschuur
Trio levert samenspel
van volwassen niveau
Onderscheidingen voor Robert Long, Shirley en anderen
Zilveren borden
van Picasso in
Amsterdam
vol kritiek uit
Federatie gestapt
BOUWMARKT
kKEUR B.V.»
17
FEDERATIE IN AANHANG GEHALVEERD
Eerste abonnementsconcert in Kadens
verfwaren
en houtveredelings-
middelen
Koudenhorn 54
Politie: Kat op affiche
Toneelraad werd
niet mishandeld
KUNST
16 VRIJDAG 14
19 7 7
OKTOBER
be-
GROTE SORTERING
tel. 023 - 321212.
s
n
Ie
10
in
a-
S,
E-
W.
lost-
121.
HAARLEM. Ooit meege
maakt dat er een ondefineerbaar
geluid uit je radio komt als je die
’s morgens aanzet en niet het ver
trouwde gepruttel van een van de
drie Hilversums? Haastig schiet je
hand naar de kiesschaal om het
manco te herstellen, maar half
slaapdronken als je bent, draai je
de verkeerde kant op. Uit de luid
sprekers stroomt een kakafonie
van allerlei onverklaarbare harde
en zachtere geluiden, zwevende
muziekflarden en stemmen die
zich gorgelend en in vreemde ta
len tot je richten. Tientallen, hon
derden radiostations. Plotseling
rolt er een duidelijk muziekje de
huiskamer in. Bij de afkondiging
blijkt echter dat je met Radio
Praag te doen hebt. Je zoekt ver
der en eindelijk hoor je iets dat je
kunt verstaan en begrijpen: Hil
versum.
(Van onze correspondent)
man haar verlaat, als schrijnend ervaren.
JOHN OOMKES
(ADVERTENTIE)
ion-
tra-
Openingstijden: dagelijks van
Edisons weer in ere hersteld
1
GEMMA COEBERGH
van
jlei-
en
ate
am
HAARLEM. In kamermuziekcentrum
Kadens ging donderdagavond de serie
Abonnementsconcerten van start met een
optreden van fluitist Rien de Reede, cel
list Wim Straesser en pianist Theo Bles, in
een programma met trio’s van Joseph
Haydn en Carl Maria von Weber alsmede
een sonate voor cello en piano van Ludwig
van Beethoven. Gezien de achtergrond
van de drie musici (De Reede en Straesser
zijn lid van het Concertgebouwkorkest,
Bles is naast leraar theorie in Amsterdam
hoofddocent piano in Tilburg) mochten er
twel hoge verwachtingen worden gekoes-
terd in betrekking tot hun spel. Met hun
I technisch en muzikaal subliem musiceren
hebben zij die verwachtingen ruimschoots
\waargemaakt.
Bles en de warme celloklanken van Straes
ser „droegen” dit stuk, terwijl de fluittoon
van Rien de Reede wat omfloerst daar
doorheen speelde. Afgezien daarvan was
het er allemaal: Moeiteloze virtuositeit in
de hoekdelen, doorleefd en cantabel werk
in de langzame middendelen. Wist men
Haydn al zo overtuigend te brengen, des te
meer indruk maakte de manier waarop
het trio opus 63 van Carl Maria von Weber
tot stand kwam: haarscherp werd deze
Duits-romantische muziek door de drie
musici getroffen.
Ook het fluitspel van Rien de Reede
kwam in dit werk zeer overtuigend naar
voren door de veel duidelijkere en warme
re klankkleur er van. Met goed gekozen
tempi en de juiste dosis stuwing en ont
spanning werd eersteklas werk afgele
verd, waarbij ook nog mag worden opge
merkt dat de simpele melodie van de
„Schafers Klage” (het derde deel van het
trio) met precies de juiste nostalgie werd
vertolkt, zonder ook maar één moment te
zwemen naar sentimentaliteit.
Beethovens sonate voor cello en piano
die door Wim Straesser en Theo Bles als
sluitstuk voor de pauze werd uitgevoerd
stamt uit het jaar 1796, de tijd waarin
Beethoven nog de klassieke beginselen
van Haydn en Mozart hanteert en nog niet
de geweldige gevoelsontladingen laat ho
ren die zijn later werk kenmerken. Een
blijmoedig stuk muziek, deze sonate, met
markante thema’s en een duidelijk te vol
gen vormgeving.
Zeldzaam mooi wist Wim Straesser het
hele kleurenpalet van zijn cello naar voren
te brengen, daarbij zeker geïnspireerd
door het voortreffelijk begeleiden van
Theo Bles.
ROTTERDAM^ Volgens de Rotter
damse politie, die de zaak heeft onder
zocht, heeft de Toneelraad Rotterdam zich
niet schuldig gemaakt aan dierenmishan
deling bij het maken van een foto voor een
affiche. De Dierenbescherming had een
klacht ingediend, omdat er op de affiche
een kat te zien is, die aan zijn poten opge
hangen lijkt te zijn. Volgens directeur
Hans Luyten van de Toneelraad is het dier
in het geheel niet mishandeld. „Het lijkt
alsof hij hangt, maar als je goed kijkt dan
zie je dat hij op één poot staat. Hij werd
met heel losjes geknoopt touw omhoog
gehouden en had daar zelf veel plezier in”,
aldus Luyten.
De gewraakte affiche maakt reclame
voor het toneelstuk „Het huis van Labda-
kus” dat vanavond in première gaat in de
Rotterdamse schouwburg. „In het stuk,
dat gebaseerd is op een verhaal uit de
Griekse mythologie, wordt nogal achteloos
met mensenlevens omgesprongen. Aange
zien de media er voor hebben gezorgd dat
het publiek is afgestompt voor menselijk
lijden”, aldus Hans Luyten, „heeft de To
neelraad gekozen voor het tonen van een
„gemarteld” dier, in de hoop de mensen
daardoor wel aan het denken te zetten”.
Relaties tussen mensen, contacten met
anderen worden ook wel eens voorgesteld
als zou elk mens uitgerust zijn met een
zender en ontvanger. Als de een wat aan
de ander probeert duidelijk te maken, kan
het zijn dat de ontvangst flink gestoord
wordt door een derde, een stoorzender.
Het feit dat er geen of een slecht contact
tot stand komt, kan aan veel factoren
geweten worden. De ontvanger kan zich
beroerd voelen, verdriet hebben, of een
hekel hebben aan degene die probeert het
contact te leggen. Situaties die we allemaal
herkennen en waarvan we dagelijks getui
ge zijn.
Toevalligerwijze begint de Kamerrevue
met de stem van een radio-omroeper die
’s morgens vroeg vertelt hoe het program
ma er verder uitziet, waarna een zalvende
(Van onze Haagse redactie)
WASSENAAR. Wim de Bie
en Kees van Kooten voelen zich
niet thuis in de statige zalen van
het kasteel Oud-Wassenaar. Het
Simplisties duo was dan ook niet
aanwezig bij de uitreiking van de
Edison voor hun tweede elpee.
Via een bandje lieten ze de tallo
ze aanwezigen dan ook weten:
„We zitten op de wc. Wij durven
zo’n statige zaal niet binnen te
gaan. Zo zijn we niet opgevoed.
Vanaf de wc bieden wij onze ex
cuses aan voor onze schijterig
heid.
Al geruime tijd zijn taak en functie van
de Federatie van Kunstenaarsverenigin-
stem de overpeinzing van de dag uit
spreekt. Daarna voltrekt zich onder de
regiehand van Herman van Veen een col-
lage-achtig geheel van sketches, stukjes
mime en gitaarspel, monologen en samen
spel, dat misschien wat al te verbrokkeld
overkomt, maar waarvan elk onderdeel
een functie heeft.
De verschillende onderdelen zijn zo
functioneel omdat ze afgestemd zijn op de
karakters van de spelers, iets vertellen van
hun persoonlijkheden, tegelijkertijd inspe
len op het ontbreken of tekortschieten van
de intermenselijke relaties of in enkele
gevallen een werkelijkheid cynisch uit
beelden, terwijl die onder normale om
standigheden helemaal niet als absurd
wordt ervaren. Zo wordt tijdens een mono
loog een pasgeboren kind verdedigd, die
zijn geboorte en de behandeling daarna als
een marteling heeft ondergaan, zo dat hij
Bouwmaterialen
P.V.C.-artikelen
Wand- en
vloertegels
Open haarden
Ijzerwaren
Verfwaren
Elektra art.
Sanitair
Tuinartikelen
Hout- en plaatmat.
naar het oordeel van de K-NW de Neder
landse kunstenaar niet aanspreekt. De
dagelijkse praktijk van de federatie ont
trekt zich namelijk aan elke controle van
de kunstenaars aan de basis. Van de
de dokter vermoordde. De uitspraak van
de rechtbank houdt een aanpassing aan
het leven in, waarin elk compromis als een
aanslag op de identiteit wordt ervaren.
Prachtig uitgebeeld door Michiel Ker-
bosch.
Na de pauze neemt de intimiteit zo moge
lijk nog toe en wordt de emotie in bijvoor
beeld de monoloog van het vrouwtje wier
8.00- 12.30 uur
13.30 - 18.00 uur
zaterdags van 8.30 - 16.00 uur
De single „It’s me” van Shirley
werd uitgeroepen tot de single
van het jaar, waarvoor de Edison
aan de zangeres werd uitgereikt.
Marlous stelt vragen naar de „ander”,
maar wil de antwoorden niet kennen. Ook
de monoloog van Kerbosch over „Jan”, in
puur Amsterdams uitgesproken, is tref
fend. De afhankelijkheid van de overblij
ver van degene die de dood vond omdat hij
een ideaal had („Vrijheid is niet bang te
zijn”) en de terloopse vergelijking tussen
de apathie van de jaren 70 en de bruisende
beweging van de jaren 60 zal met name de
twintigers en dertigers van nu diep ont
roeren.
DEN HAAG. De Kunstenaarsorga-
nisatie-NVV met 3500 leden, is uit de
Federatie van Kunstenaarsverenigingen
gestapt. De federatie, die vóór het uittre
den van de Kunstenaarsorganisatie nog
16 verenigingen met in totaal circa 7000
kunstenaars overkoepelde, is nu in aan
hang gehalveerd. De kunstenaarsbond
heeft haar lidmaatschap opgezegd, om
dat zij grote kritiek heeft op de cultuur
politieke stellingname van de federatie.
Hans Vermeulen ontving de
Edison in de categorie pop voor
de elpee „I only know my name”.
Vermeulen heeft zich in de loop
der jaren al onderscheiden als de
stuwende kracht achter de for
matie Sandy Coast. Zijn talloze
produkties hebben Vermeulen
daarna geen windeieren gelegd.
Als aanbeveling diende voor de
jury, dat „I only Know my name”
geïnspireerd is door de stijl van
Stevie Wonder.
De Kamerrevue blijft indringend en ab-
surdistisch tot het eind. Het is een voorstel
ling die men niet mag missen, al was het
maar om het gedicht van het centrale
gegeven. Vandaag en morgen nog in de
Toneelschuur.
I AMSTERDAM (ANP). Een serie van
I negentien zilveren borden is het middel
punt van de tentoonstelling „Meesters uit
de negentiende en twintigste eeuw” van
117 oktober tot 4 november bij kunsthan
del E. J. van Wisselingh en Co. in Amster-
dam. De Franse edelsmid Francois Vic-
1 tor-Hugo maakte de borden naar een ont-
werp van Picasso.
De federatie had volgens de K-NW ook
veel duidelijker stelling moeten nemen
tegen het bezuinigingsbeleid van CRM en
tegen de vermindering van de mogelijk
heden voor jonge kunstenaars om zich te
ontplooien. Daarbij komt dat de federatie
niet krachtig genoeg de toenemende ver-
ö- De Kamerrevue beleefde gisteravond in de Toneelschuur de eerste Haarlemse
voorstelling. Marlous Fluitsma leest hier uit haar poëzie-album, terwijl niemand naar
haar wil luisteren.
Onbegrip en zelfs desinteresse voor wat
een ander te vertellen heeft - een van de
kwalen in een steeds harder wordende
samenleving (althans zo ervaren tallozen
het) - blijkt ook uit het fenomenale Wie is
deze mens? op tekst van Van veen, waarin
een publieksquiz voor de tv eindigt met de
zelfmoord van meneer X, die kapot gaat
aan de genadeloos-indringende vragen
van de quizmaster.
I Zij zijn opvallend goed op elkaar inge-
I speeld, maar verstaan daarnaast de kunst
om in sfeertekening en dynamische scha-
Ikeringen elkaar op de voet te volgen, wat
[het samenspel een zeer volwassen niveau
Kaf.
I Van Haydn werden twee trio’s gespeeld
[die beide werden gecomponeerd in 1790 en
[in sfeer en opbouw elkaar niet ver ont-
Iliepen. Vooral het heldere pianospel van
gen in discussie. De kritiek van de Kun-
stenaarsorganisatie-NVV (K-NW) richt
zich met name tegen de structuur en het
functioneren van de federatie. De K-NW
acht deze structuur niet democratisch op
gebouwd. Hierdoor zijn er onvoldoende
mogelijkheden, aldus de K-NVV, een cul
tuurbeleid te ontwikkelen, dat represen
tatief is voor de kunstenaar in ons land.
Bovendien verwijt zij de federatie een
te grote afhankelijkheid van de overhe
den (de federatie wordt voor 80 percent
door het departement van CRM gesubsi
dieerd) en andere beleidsvormende en -
uitvoerende instanties. Dit resulteert in
een functioneren van de federatie, dat
commercialisering in sommige kunstsec
toren bekritiseerd heeft.
Een voorstel dat de kunstenaarsorgani
satie enkele weken geleden heeft inge-
diend om de structuur van de federatie te
problemen, waar de kunstenaar dagelijks verbeteren, haar afhankelijkheid van de
mee te maken heeft, lijkt de federatie zich
weinig of niets aan te trekken.
In de Kamerrevue staan dergelijke inter
menselijke relaties centraal in een mooi
collage-achtig programma, dat onder
auspiciën van Harlekijn tot stand kwam
en gisteravond in de Toneelschuur zijn
eerste Haarlemse voorstelling beleefde.
Vijf mensen komen binnen de intimiteit
van de Kamerrevue - vermoedelijk een
van de redenen waarom het programma
zo genoemd is - min of meer geprofileerd
voor het voetlicht. Het zijn de acteurs
Fransjes Gelderblom en Michiel Ker
bosch, de actrice Marlous Fluitsma, pia
niste Anita Riezouw en gitarist Ad Rooy-
mans.
„Afscheidstournee I”, de elpee
van het cabaret Don Quishocking
werd in de categorie cabaret-the
ater met een Edison beloond. De
dubbelelpee blinkt naar de me- In de hulde werd ook producer
ning van de jury uit door een
zeldzame combinatie van inventi
viteit, zowel qua tekst als qua
muziek.
Namens Koot en Bie nam Ton-
ny Eyk de Edison voor „De twee
de langspeelplaat van het Sim
plisties Verbond” in ontvangst
uit handen van Henri Knap. Vlot
babbelend maakte Knap de door
het grote aantal Edisons langdu
rige uitreiking tot een gezellige
bijeenkomst. In het populaire
genre werden negen Edisons ach
tereenvolgens uitgereikt aan Ro
bert Long, Conny Vandenbos,
Anita Meyer, Pussycat, Don Qui
shocking, Hans Vermeulen, Shir
ley, Han Peekei en het Simplis
ties Verbond.
De Edison is dit jaar in ere
hersteld ter gelegenheid van het
feit, dat Thomas Alva Edison
honderd jaar geleden de fonog
raaf uitvond. De uitreiking zal
voortaan weer jaarlijks ge
schieden onder auspiciën van de
Nederlandse Vereniging van Pro
ducenten en Importeurs van
beeld- en geluidsdragers (NVPI)
met medewerking van de Neder
landse Vereniging van Grammo
foonplaten Detailhandelaren
(NVGD). Voor het populaire gen
re bestond de jury uit Meta de
Vries, Jip Golsteijn, Ruud Kuy-
per, Jan Maarten de Winter en
Rien van Wijk.
In de categorie Nederlandse
zang werden twee Edisons uitge
reikt Robert Long kreeg het
Jaap Eggermont betrokken.
In de reserve-categorie gingen
de Edisons naar het Simplisties
Verbond en producer Han Peekei
voor de eerste drie afleveringen
van „Kroniek van de Nederland
se Kleinkunst”. Peekei behandelt
de perioden met grote zorgvul
digheid, waarbij hij niet altijd het
populairste uit die tijd kiest. Tek
sten, foto’s, brieven en een speci
ale bijlage maakten Peekels kro
niek van de Nederlandse Klein
kunst tot een auditief en visueel
hoogtepunt.
In de categorie instrumentaal
en kinderrepertoire konden geen
Edisons worden toegekend. In de
kunstenaars te vergroten en haar onaf
hankelijkheid tegenover beleidsinstan-
ties te versterken, is door de andere feder-
atie-veren'igingen verworpen (op 7 okto
ber jl.). Het bestuur van de K-NW ziet
hierdoor de sanering van de federatie
volledig geblokkeerd. Zij wenst dan ook
geen verdere verantwoordelijkheid voor
het beleid van de federatie te aanvaarden
en heeft daarom haar lidmaatschap opge
zegd.
instrumentale sector blijkt vol
gens de jury weinig originaliteit
te bestaan. De orkestleiders be
perkten zich tot arrangementen
van bestaande composities, die te
gemakkelijk in het grote gebied
van de achtergrondmuziek te
recht is gekomen. Bij het kinder
repertoire bleek de rol van de
volwassenen te overheersen. Bo
vendien heeft het imiteren van
kinderstemmen door volwasse
nen volgens de jury de grens van
het belachelijke overschreden.
Voor de toekenning van de
Edisons waren 155 produkties in
gezonden. De artistieke en tech
nische kwaliteit werd over het
algemeen als hoog ervaren.
De winnaars van de Edisons
zullen zondag 16 oktober optre
den in een televisieshow van de
TROS.
Ze maken deel uit van een serie ontwer
pen, die de kunstenaar omstreeks de jaren
zestig door Victor-Hugo in edelmetaal liet
uitvoeren, louter en alleen voor zijn eigen
(genoegen.
Naar verluidt hebben maar weinigen de
bewuste borden tot nu toe ooit mogen
bekijken: volgens Douglas Cooper, een
vriend van Picasso, die het voorwoord bij
de begeleidende catalogus schreef, schep
te de meester er altijd een buitensporig
genoegen in de enige bezitter van dergelij-
ke borden te zijn. Zelfs aan bezoekers in
[zijn atelier zou hij ze zelden hebben ge-
jtoond. Later, in 1967, gaf Picasso tenslotte
[toestemming om van elk bord 20 exempla
ren te laten slaan.
I Het is deze vrijwel nooit geëxposeerde
-collectie die vanaf 17 oktober bij Van
[Wisselingh te zien is. Alleen in Parijs en
[Londen zijn de borden eerder dit jaar
[tentoongesteld.
Ze hebben allemaal een afbeelding in
reliëf, in vele gevallen een gezicht. Ze
Wegen circa twee kilo. De prijs is 27.000
gulden per stuk. Behalve de borden is er
[ook een serie van negentien gouden mun-
ten, waarop dezelfde afbeeldingen voorko-
[ruen en die eveneens door Victor-Hugo in
[opdracht van Picasso zijn gesmeed. Deze
|23-karaats gouden munten wegen 240
I gram, zijn vijf centimeter in doorsnee en
posten ongeveer 7.500 gulden.
Stralend en glimmend van trots lieten Conny Vandenbos, Anita Meyer en Shirley (van links naar rechts) zich gisteren bij de uitreiking
de Edisons fotograferen.
beeldje, dat door Pieter d’Hont is
vervaardigd, voor zijn elpee „Le
venslang”. Het juryrapport was
uitermate lovend: „Robert Long
is een van de meest interessante
kunstenaars in het Nederlandse
repertoire, die erin geslaagd is,
na zijn sensationele elpee-de-
buut, met deze produktie zijn ho
ge peil te handhaven en soms
zelfs nog te overtreffen.”
In deze categorie ging de ande
re Edison naar Conny Vanden
bos voor haar elpee „Zo wil ik
leven”. Anita Meyer ontving de
Edison voor de elpee „Iri the me
antime I will sing” in de categorie
buitenlandse zang. De tweede
Edison in deze categorie werd
uitgereikt aan de Limburgse for
matie Pussycat voor de elpee
„Souvenirs”.
Intermenselijke relaties centraal in mooie collage
1
t
F
