Grote prestaties van Concertgebouworkest
Absurdisme
in tweevoud
Katharina Blum
B
53
Nel Oosthout
ie-
speelt vijftig
jaar toneel
Oorspronkelijke benadering
van Tweede Wereldoorlog
moet wachten op
rustig klimaat
APhO reageert voluit
op fenomeen Kobayashi
De dode lente van
OKTOBER I—iet Beste
Ontspanning
hoofdthema
Jaarboek’77
Over Simenon
DE TWEED
WERELD
OORLOG
8SM HIEÖWi VISIE OF
Love Story in Shaffy
Oostduitse organist
in Italië verdwenen
Lynn Harrell solist in lyrisch concert
Componisten bezorgd
over totstandkoming
fonds voor toonkunst
Strijd om erfenis
van Maria Callas
c
„t Is me je taaltje wel”
15
19 7 7
OKTOBER
DONDERDAG 27
KUNST
Knap boek van historicus A. J. P. Taylor
1
•t.
•i
5
DE HISTORISCHE RITEN
AMSTERDAM. De Engelse dirigent Colin Davis treedt sinds 1974
jaarlijks op als gastdirigent in het Amsterdams Concertgebouw. In die
hoedanigheid stond hij woensdagavond voor het Concertgebouwor
kest waarmee hij werken uitvoerde van Edward Elgar, Joseph Haydn
en Igor Stravinsky.
DH.AXP.TAYLOIt
zon»
JL JL Reader’s Digest
bibliotheek
Colin Davis zorgt voor
ü- COLIN DAVIS
GEMMA COEBERGH
M.S.
•ü-MARIA CALLAS
i!
W72E
CEES STRAUS
H.R.
1
Het werk van genoemde Elgar waarmee
het concert werd geopend was de in 1892
voltooide Serenade voor strijkorkest, een
werk waaraan de componist zelf meer
gehecht was dan aan de rest van zijn
oeuvre (waarvan de Enigma-variaties het
meest populaire werk vormen). Het karak
ter van de Serenade is niet zo gemakkelijk
onder woorden te brengen: zeer aange-
Keurig gestroomlijnd, met de'sierlijke
tekening van muzikale lijnen en met gra
cieuze lichtvoetigheid kwam deze symfo
nie tot stand.
Aldus waren orkest en dirigent voldoen
de op elkaar ingespeeld om na de pauze in
Stravinsky’s „Petroesjka” voor het grote
l
l
Het is de geschiedenis in kort bestek van
de liefde van een paar die aan de hand van
een paar voorvalletjes heel intens over
komt. Trafic legt op deze voorstelling weer
zijn bekende stempel, zijn werkwijze stemt
grotendeels overeen met zijn eerdere pro
gramma’s als Games en Okey Doe. Zijn
vorm van theatermaken is nog steeds de
zelfde: een simpel en alledaags beginnend
gegeven wordt in het absurde doorgetrok
ken door het verhevigd te gaan spelen.
Vanuit een ogenschijnlijk statische hou
ding voert Trafic in snel tempo de hande
lingen op die tot in het karikaturale wor
den doorgetrokken en zelfs nog veel ver
der uitkomen. Het vereist een enorm uit
houdingsvermogen en het zal waarschijn
lijk wel terecht zijn dat de voorstelling niet
langer dan een kort uurtje duurt.
Katie Duck weet Trafic dapper te vol
gen, al valt het op dat ze minder vokale en
mimische talenten heeft, want Trafic leeft
zich weer intens uit met gilpartijen en,
spastisch-krampachtige bewegingen die
nu eenmaal niet te zijn evenaren. Hij moet
in dit programma ook vaak gas terugne
men, de Trafic-liefhebber zal in Love Sto
ry wellicht minder goed aan z’n trekken
kunnen komen.
Meer dan in zijn soloprogramma’s waar
in Trafic een imaginaire tegenpool heeft,
wordt nu een beroep gedaan op het impro
visatievermogen van de Argentijn. Love
Story is theater van de associaties en de
invallen, een programma dat bij aanvang
eigenlijk geheel openligt. Het is een aan
eenschakeling van tedere uitingen, ru
zietjes, huishoudelijke probleempjes en
wat dies meer zij die als fragmenten aan
elkaar worden geplakt.
Voor Trafic biedt het spelen met Katie
Duck de mogelijkheid dat de acteurs tij
dens het verhevigen van de (ridicule) han
delingen kunnen terugschakelen door
even rap aan te geven dat ze met spel bezig
zijn. Even later wordt de handeling dan
nog sneller opgevoerd waardoor een ui
terst komisch en verrassend effect ont
staat.
Carlos Trafic en Katie Duck zijn nog de
hele maand met uitzondering van de zon
dag elke avond om 22.15 uur in de Shaffy-
zaal te zien.
Het Würzburger Theater vreest kenne
lijk dat het stuk, gezien alle commotie rond
de terreur, te polariserend zou werken.
Intendant Joachim von Grölling deelde
overigens mee dat het theater zijn besluit
zonder enige druk van buitenaf heeft ge
nomen. Hij zei dat het stuk mogelijk mei
volgend jaar wèl kan worden opgevoerd.
Het is de bedoeling dat Böll dan bij de
première is om een toelichting te geven.
zijn niveau uit steeg, ook al
klinkt dat misschien onge
loofwaardig.
Als solist trad de Ameri
kaanse cellist Lynn Harrell
op, die op 18-jarige leeftijd
finalist was van het Tsjai-
kovsky Concours in Mos
kou en vervolgens in de
Verenigde Staten vele prij-
Van Haydn werd de symfonie in G, bij
genaamd „Militaire” vertolkt, één van de
zes symfonieën die de componist voor zijn
tweede Londense verblijf (1794-1795) tot
stand bracht. De naam „Militaire” berust
in hoofdzaak op het tweede deel waarin de
trompet solistisch optreedt met een Oos
tenrijks leger-signaal, en op het mars-ach-
tig karakter van diverse in het werk voor
komende thema’s. Daarbij komt nog dat
Haydn naast de pauken gebruik maakt
van triangel, bekkens en grote trom, iets
wat in zijn tijd beperkt werd tot de dans
muziek en de opera.
naam, zeer melodieus, lieflijk voortkabbe
lend in warme tinten. Dat Colin Davis mét
de strijkersgroep van het Concertgebouw
orkest al zijn intenties kon waar maken
was te verwachten.
De 24-jarige Hartmut Rohmeyer uit
Leipzig gaf maandagochtend een concert
in een kerk in Bari en zou kort daarna zijn
verdwenen. Hij moest dinsdagavond op
nieuw optreden maar kwam toen niet
opdagen.
Oostduitse functionarissen hebben tot
nu toe niet verzocht om de opsporing van
Rohmeyer, die ook geen verzoek tot poli
tiek asiel heeft ingediend. De organist be
hóórde tot een groep Oostduitsers, die in
het kader van een vriendschapsweek tus
sen Italië en de DDR een bezoek aan Bari
bracht.
Het is meer dan de moei
te waard deze Japanse diri
gent aan het werk te horen
(en te zien). Hij dirigeert
het A.Ph.O. nog twee maal:
op vrijdag 28 oktober en
op dinsdag 1 november.
GEMMA COEBERGH
Colin Davis wist hier met meesterhand
het Concertgebouworkest in al zijn gele
dingen tot grote prestaties op te drijven
waarmee de compositie alle eer werd aan
gedaan. Rest mij nog te vermelden dat
Ruud van den Brink, die naast zijn functie
van slagwerker in het Concertgebouwor
kest ook als pianist optreedt (zowel solis
tisch als in kamermuziekensembles) de op
de voorgrond tredende pianopartij in „Pe
troesjka” op boeiende wijze in het geheel
plaatste.
vuurwerk te zorgen. Daar werden alle mo
gelijkheden wel voor aangereikt. „Pe
troesjka” is één van de werken die mede
onder inspiratie van de Russische ballet-
kunstenaar Djagilef zijn ontstaan en waar
in de oerkrachten van de bewegingskunst
de muziek gezaghebbende, kernachtig-
beeldende taal verlenen.
De moeder van Maria Callas zegt de
aanspraken van Meneghini te zullen be
strijden met alle kracht die in haar is.
„Maria heeft nooit de tijd gehad een testa
ment op te stellen omdat zij zo onverwacht
is gestorven”, zei de oude dame woensdag.
De moeder van Maria Callas beweert dat
er helemaal geen testament is en dat zij en
haar andere dochter Jackie alle recht heb
ben op wat Maria .heeft nagelaten. Hoe
groot de erfenis is kon de oude dame nog
niet zeggen, al gaf zij toe dat het zeer veel
was.
De strijd tussen haar en Meneghini is
begonnen nadat de zakenman maandag in
gezelschap van juristen en functionarissen
van het Griekse consulaat te Parijs het
appartement waar Maria Callas heeft ge
woond en waar zij ook is gestorven, heeft
laten verzegelen.
In Den Haag is een huldigingscomité
gevormd. Daarin staan tussen de namen
van Bertus Aafjes en A. G. van Zijll-
Boersma die van meer dan 160 anderen
genoemd. Guus Verstraete is voorzitter
van het werkcomité. Hij regisseert ook
„Rasputin”, dat de jubilaresse zelf vertaal
de en bewerkte.
Klabund’s „De Krijtkring” in het En
gels in ’46 in Coventry betekende de
start van haar internationale loopbaan. De
lof voor dit optreden bracht haar uitnodi
gingen voor onder meer Amerika en India.
In de loop der jaren trad ze ook op in
Suriname en op de Nederlandse Antillen.
In haar Nederlandse repertoire bracht zij
vooral werken van Nederlandse schrij
vers, onder wie Theun de Vries, Belcampo,
Louis Couperus en Simon Vestdijk.
Naast de vooral gedetailleerde infor
matie over de militaire strategie, die
alle legers tijdens deze wereldbrand
gevolgd hebben, valt het werk vooral
op door een aantal voortreffelijke fo
to’s. Cartier heeft zijn boeken rijkelijk
voorzien van illustraties en heeft daar
bij kunnen putten uit de fotoarchieven
van Paris Match, een tijdschrift dat in
de afgelopen decennia uiterst veel aan
dacht aan dit onderwerp hééft besteed.
Opmerkelijk is bovendien de prijs. Tot
31 januari 1978 kosten beide delen
slechts ƒ39,90, na die datum gaat de
prijs scherp omhoog tot 79,90. Aan
geïnteresseerden wordt dus een aan
trekkelijk voordeeltje geboden.
In dat jaar ook kwam het Eurocom-
munisme duidelijk naar voren, waar
door de positie van Moskou er - ook al
door de gang van zaken in China - niet
beter op werd in „eigen kring”. De
ontspanning tussen de grootmachten,
de USSR en de VS, kreeg wat meer
gezicht (ook al weer o.a. door de invloed
van de Chinese politiek).
Die ontspanning vormt het hoofdthe
ma van dit jaaroverzicht. Verscheidene
artikelen belichten deze hoopgevende
ontwikkeling. Het belangrijkste deel
van het jaarboek blijft natuurlijk de
alfabetische „geschiedschrijving” van
het jaar 1976, plus artikelen over diver
se facetten van de huidige samenleving.
Prijs ƒ47,50.
In het encyclopedisch Jaarboek 1977,
handelend over 1976 (dat jaartallenge-
doe blijven we onzinning noemen), kan
men weer een jaar de revue zien passe
ren. „Het jaar in woord en beeld” van
Elsevier geeft een prima terugblik op
1976, het jaar waarin Mao en Tsjoe-En-
Lai stierven en Carter werd gekozen
als president van de VS. Het jaar waar
in de Lockheed-affaire en het misluk
ken van de abortuswetgeving in ons
land de gemoederen hoog deden op
laaien.
Taylor stelt de strijd bepaald niet
voor als één van de Goeden tegen de
Kwaden, waarbij de Goeden het ge
vecht eendrachtig in hun voordeel be
slisten. De onenigheid in het geallieerde
kamp wordt treffend en als nooit tevo
ren beschreven. Het verraad van Enge
land, Frankrijk en Amerika aan Rus
land, het latere bondgenootschap en de
verwijdering die tot de koude oorlog
heeft geleid wordt realistischer en be
grijpelijker geschilderd dan tot nu toe
in enig ander boek gebeurd is.
De strijd in Rusland neemt een apar
te plaats in het boek in. Het was qua
omvang en gevolgen de grootste ge
beurtenis uit deze oorlog, waarvan we
tot op de dag van heden politiek de
gevolgen nog ondervinden. Rusland
heeft de Wehrmacht definitief versla
gen. Hoe goed de vooruitzichten voor
de Duitsers aanvankelijk ook waren.
Na de oorlog is er veel gespeculeerd
over de dwaze militaire beslissingen
van Hitler, die tot de ineenstorting van
het Derde Rijk zouden hebben geleid.
Memoires van overgebleven Duitse ex-
veldmaarschalken hebben deze my
then behoorlijk aangedikt.
dig. Binnen drie maanden zou het land
zijn platgewalst. De Duitsers waren
daarmee pessimistischer dan de Engel-
sen, Amerikanen en Russen zelf, die
hadden verwacht dat zij na een maand
al definitief verslagen zouden zijn.
De verleiding om wat van die onbe
taalbare vondsten te citeren is erg
groot, maar we doen dat niet, om de
verrassing niet te bedreven. Het boekje
kost ƒ9,75 en wordt uitgegeven door
Hollandia Baarn.
DEN HAAG (ANP). Nel Oosthout
viert met Klabund’s „Rasputin” 16 no
vember in de Koninklijke Schouwburg in
Den Haag dat zij een halve eeuw geleden
voor het eerst op de planken stond, bij het
Verenigde Tooneel onder leiding van
Eduard Verkade en Dirk Verbeek. Na vijf
jaar ging ze verder als solo-actrice en
vierde triomfen in binnen- en buitenland
met toneel in het Nederlands en in het
Engels.
Aan de enorme stroom van informa
tie over de Tweede Wereldoorlog waar
mee de lezersmarkt nog steeds wordt
overspoeld, zijn dit jaar weer twee op
merkelijke uitgaven toegevoegd. Het
meest recent is de „studie” van de
Franse auteur Raymond Cartier, die
zijn twee delen, uitgegeven bij uitge
verij Van Holkema Warendorp sim
pel de titel van „De Tweede Wereld
oorlog” heeft meegegeven.
In oktober 1941, vier maanden na de
inval in Rusland, kondigde Hitler een
gedeeltelijke demobilisatie en een in
krimping van de munitie-produktie
aan. Deze en nog tientallen andere op
merkelijke feiten worden de steeds
meer verbaasde lezer aangereikt. Ook
de mythe van het zogeheten tweede
front, dat de geallieerden met hun bom
bardementen op Duitsland zouden heb
ben gecreëerd, wordt ontzenuwd. Pas
in 1944 begon de burgerbevolking in
Duitsland, dat tot op dat ogenblik een
hogere welvaart kende dan vóór de
oorlog, pas goed de ongemakken, het
leed en de ellende van de door henzelf
ontketende strijd te voelen. Maar toen
was Duitsland al definitief verslagen.
BARI, Italië (AP). Een Oostduitse orga
nist, die met een aantal landgenoten een
bezoek bracht aan Italië, heeft al drie
dagen lang niets meer van zich laten ho
ren, zo is uit de Italiaanse stad Bari ver
nomen.
Maria Callas is in 1958 gescheiden van
tafel en bed van Meneghini na het begin
van een langdurige amoureuze verbintenis
met de Griekse reder Onassis.
Nog opvallender is echter het boek
van de Engelse historicus A. J. P. Tay
lor. Ook deze publikatie heeft de titel
„De Tweede Wereldoorlog” meegekre
gen. Het is werkelijk een heel bijzon
der, stylistisch zeer knap geschreven
boek, waarover de Engelse auteur Len
Deighton (bezig met popularisaties van
de geschiedenis van de Tweede Werel
doorlog) terecht heeft opgemerkt:
„Taylors boek is oorspronkelijk en
prikkelt tot denken op een manier, die
alle vorige geschiedenissen op slag ver
ouderd maakt."
Voornamelijk door Rusland, hoewel
het een verkeerde voorstelling van za
ken zou geven om het boek alleen op
deze strijd toe te spitsen. Taylor be
ziet de Tweede Wereldoorlog vanuit
een heel wat wijdser perspectief dan
gebruikelijk is. Goed doordacht en
voortreffelijk op papier gezet.
AMSTERDAM. Ieder voor zich zijn
I Carlos Trafic en Katie Duck in de afgelo
pen jaren met solo-toneel beziggeweest,
individualistisch als ze zijn ingesteld om
I zich in ensemblewerk te kunnen voegen.
Trafic, wiens aanstekelijke Zuid-Ameri-
kaanse theater hier snel is aangeslagen,
moet een uitbreiding van zijn mogelijkhe
den hebben gezien in een samenwerking
met Katie Duck die zich net als hij richt
op het absurdistische toneel. Ze hebben nu
voor het eerst een programma gemaakt dat
op zeer amusante wijze verhaalt van hun
liefde: het absurdisme in tweevoud opge
diend. Toepasselijker en korter dan Love
Story kon de titel al niet zijn van hun
programma dat gisteravond in het Shaffy-
theater zijn première beleefde.
(Van onze kunstredactie)
ATHENE. Tussen de moeder van de
deze maand overleden zangeres Maria
Callas en haar vorige echtgenoot, de Ita
liaanse zakenman Meneghini is een juri
dische strijd uitgebroken om een deel van
de erfenis van La Callas. Meneghini is van
oordeel dat hij recht op de erfenis heeft
omdat volgens hem de destijds in Brescia
uitgesproken scheiding niet geldig was.
Hij beweert ook in het testament van zijn
overleden ex-vrouw te worden genoemd.
Maria Callas was 22 jaar met Meneghini
getrouwd.
En dat is Kadé Bruin zeker. Daarom
verbaast het eigenlijk dat hij de onge
rijmdheid van de titel over het hoofd
zag. „We hebben nu zo’n gekke haan
De kippen leggen gewoon dubbel van
de lach.” Rijkdom van het taaltje geeft
hier ongedachte mogelijkheden en zo is
het eigenlijk met bijna alles wat Kadé
de Bruin tevoorschijn tovert. Een on
derhoudend, informatief en suggestief
bundeltje, vol betrekkelijkheden, satire
en echte lachertjes.
AMSTERDAM. De Ja
panner Ken-Ichiro Kobay
ashi die tot november als
gastdirigent voor het Am
sterdams Philharmonisch
Orkest staat blijkt een fe
nomeen te zijn waar je niet
in een paar regels over bent
uitgepraat. Als je iemand
een geboren dirigent zou
willen noemen dan is hij
dat. De verbijsterende ma
nier waarop hij dinsdag
avond in de grote zaal van
het Amsterdams Concert
gebouw te werk ging zette
niet alleen het A.Ph.O.,
maar ook de muziek die op
het programma stond in
een heel nieuw licht.
zen in de wacht sleepte.
Zijn romantische wijze van
musiceren en zijn lyrische,
^plle toon gaven het con
cert in het juiste idioom
weer, waarbij dirigent en
orkest zich soepel aanpas
ten, al hield Kobayashi de
nadruk op het elegant-
lichtvoetige tegenover de
soms wat breed en zwaar
uitgemeten passages van
Harrell.
vuurwerk in Petroesjka
Geen man van uitersten, deze Colin Da
vis. Zijn stijl van musiceren vertoont ei-
genlijk veel overeenkomsten met de mu
ziek van zijn landgenoot Elgar: helemaal
comme il faut, zonder brote verrassingen
of gecompliceerde onderstromen. Eigen
lijk zoiets als een beschaafde conversatie,
maar dan wel een van de intelligente
soort.
Taylor toont, ook met Russische ge
gevens, duidelijk aan, dat Hitler her
haaldelijk de^ Wehrmacht in Rusland
met zijn tegenstrijdige beslissingen
heeft gered. Zelfs Stalingrad was niet
fataal, hoewel die nederlaag wel aan
toonde dat Duitsland vanwege zijn ge
ringe reserves aan mensen en materieel
een veldtocht tegen de Sovjet-Unie op
de lange duur nooit had kunnen win
nen. De nauwgezetheid, die vorige veld
tochten van het zegevierende Duitse
leger hadden gekenmerkt, achtten de
Duitse generaals voor Rusland niet no-
Merkwaardig overigens
dat Kobayashi tweemaal in
januari 1976 in Amsterdam
heeft gedirigeerd (zowel
het A.Ph.O. als het Con
certgebouworkest) en dat
er naar mijn weten geen
opzienbarende reacties
hebben plaatsgehad. Als
hij met het A.Ph.O. al zo
veel bereikt, dan moet hij
met het Concertgebouwor
kest haast volmaakt werk
hebben geleverd. Maar la
ten we bij dinsdagavond
blijven: Berlioz’ ouverture
kwam in een pittig tempo
en in prachtige klankkleu
ren van het podium af,
waarbij bleek dat de diri
gent naast al zijn vurigheid
het lyrische element niet
schuwde. Dit kwam nog
duidelijker tot uiting in het
celloconcert nr. 1 in a klein
van Saint-Saëns.
„De Tweede Wereldoorlog”, een
nieuwe visie op historische feiten”. A.
J. P. Taylor. Uitgeverij L. J. Veen. Prijs
29,50.
DEN HAAG (ANP). Het Genootschap
van Nederlandse Componisten heeft mi
nister Van Doorn (CRM) gevraagd zijn
belofte na te komen: nog dit kalenderjaar
het fonds voor scheppende toonkunst op
te richten.
WURZBURG (ANP), -r Het Gemeente
lijk Theater van de Beierse stad Wurz
burg heeft „De verloren eer van Kathari
na Blum” voorlopig van zijn seizoenpro-
gramma geschrapt. De directie is van
mening dat het stuk, naar de gelijknamige
ook verfilmde roman van Heinrich Böll,
beter kan worden opgevoerd als het kli
maat in de bondsrepubliek weer wat „rus
tiger” is.
Het stuk gaat over een jonge vrouw,
Katharina Blum, die in haar verliefde on
wetendheid een voortvluchtige terrorist
onderdak verschaft en daarna door de
boulevardpers meedogenloos wordt stuk
gemaakt. Zij vergeldt het roven van haar
eer door de verantwoordelijke „journa
list” dood te schieten.
Mr. Van Doorn stelde al op 14 januari
1976 een werkgroep in, die de oprichting
van het fonds voorbereidde. Het fonds zou
uiterlijk op 1 juli van dit jaar zijn werk
kunnen beginnen. Vorige maand ontdekte
minister Van Doorn evenwel, dat er nog
een wettelijke procedure nodig is voor de
oprichting een feit kan zijn.
De componisten hebben nu de bewinds
man aan een en ander herinnerd. Ze zijn
verbijsterd over het uitstel van de oprich
ting van het fonds. Ze zijn ernstig bezorgd
over deze ontwikkeling. Dit temeer daar
mr. Van Doorn bij de CRM-begroting voor
het komende jaar aan de Tweede Kamer
beloofde dat het componistenfonds nog dit
jaar wordt opgericht.
De ouverture „Le carna
val romain” van Hector
Berlioz waarmee het con
cert werd geopend gaf al
meteen de karakteristieke
trekken van Kobayashi
weer: een ontembare ener
gie, een ijzeren greep op de
materie en de kunst om dit
alles te vertalen in een ge
barenspel en een mimiek
waarop een orkest onmid
dellijk en voluit kan reage
ren. En hoe dat gebeurde!
Ik overdrijf werkelijk niet
als ik beweer dat het en
semble meters hoog boven
ZO*»
OMtW
n| ftCCt
De overbekende symfo
nie „Aus der neuen Welt”
van Dvorak werd weer
gloednieuw gemaakt door
de ingenieuze manier
waarop de kleuren ge
mengd en geschakeerd
werden: de warme, gloed
volle tinten van de strij-
kersgroepen en de heldere,
kloeke lijnen van houtbla
zers en koper kwamen in
alle denkbare nuances tus
sen pianissimo en fortissi
mo tot stand.
SIMENON HEEFT ENORM veel ge
schreven. Over Simenon is ook enorm
veel gepubliceerd. Aan die laatste cate-
gorie is een geschrift toegevoegd, deze
keer van de hand van kunstkritikus
Pierre H. Dubois, die naast het beoefe
nen van vele andere literaire activitei
ten zich zeer nuttig heeft gemaakt met
de vertaling in het Nederlands van Si
menons. Hij is daardoor een vriend van
de befaamde auteur geworden. Kor
tom, Dubois is een echte Simenon-
adept en -kenner.
In het boekje „Over Simenon” vindt
men een tekst gebaseerd op een lezing,
die Dubois in 1975 hield en waarin hij
zijn visie op het werk van de Belg geeft.
Verder tracteert Dubois zowel prof. M.
Rutten als Maarten ’t Hart onder uit de
zak, omdat ze volgens de Haagse litte
rator maar weinig of niets begrepen
hebben van Simenons schrijverskwali
teiten. Echt een boekje derhalve voor
de wat dieper spittende Simenonaan-
hangers en -tegenstanders.
„Over Simenon” verscheen bij uitge
verij BZZTóH 8,50).
Een bundeltje „Kort en Klein" van
Kadé Bruin onder deze titel levert een
keur van oorspronkelijke aforismen,
die niet zozeer het taaltje dan wel de
Nederlandse mentaliteit en Nederland
se hebbelijkheden gispt. Er zitten kos
telijke taalvondsten tussen, die aanto
nen dat „het taaltje” een rijkdom van
spitsvondigheden omvat en dus eigen
lijk een goudmijntje is voor de nijvere,
spitse delver.
(ADVERTENTIE)
wo. «fc Het is zaterdag 10 juli
1976 Om precies
WWVWOw 12.37 uur klinkt er over
k Seveso een luid, gierend
k gesis, een akelig en onheilspellend geluid.
1A Boven de chemische fabriek Icmesa ontwikkelt
K zich een kolkende, grauwwitte wolk. Een wolk
die Seveso in een onafzienbare ellende zal hullen.
f Pas na dagen komt het verpletterende nieuws dat
het ontsnapte gas het uiterst giftige dioxine bevat.
Dieren beginnen te sterven, mensen moeten
geevacueerd worden, maanden later slaat het gif ook
bij mensen toe. Eén van de 29 artikelen
in Het Beste van 'W' 'W' 1
I
