SCHEIDENDE DIRECTEUR J. VAN RUN VAN LOODSWEZEN:
Directeur M. C. Willemse wil
vertrouwen snel herwinnen
zijn me
niet in m’n
kouwe kleren
gaan zitten
rs
Ontdek hoe lekker gevuld, speculaas kan zijn.
banketbakkerij
ip.ha Zen berg
■i
„Laatste jaren
Naar Umond
Publiek
De waarheid
Boos
it
Spreekbeurt
Begroting
Voorlichting
Motteballen
Hond
Tijd
Parkeren
Netty
Streep eronder
Administrateur
Hap-slok
Veel te doen
Fris gezicht
,,Er moet veel gebeuren bij het Loodswezen IJmond
Oorkonde
if
4
DONDERDAG
1 7
NOVEMBER
19 7 7
VELSEN-IJMUIDEN
5
im
X
X
X
:e-
ist
in
;r-
>r-
n-
IJMUIDEN. Voor kapitein ter zee J. van Rijn is het vrijdag voor
het laatst wisselen van de wacht. Dan neemt hij met een officiële
receptie afscheid van het loodswezen en van zijn actieve loopbaan, die
in 1939 begon als adelborst bij de Koninklijke Marine. De heer Van
Rijn geeft eerlijk toe, dat vooral de laatste jaren hem niet in de kouwe
kleren zijn gaan zitten en dat hij wel naar enige rust verlangt. Die
laatste jaren heeft hij als directeur Loodswezen van het district
IJmond vooral te maken gehad met de proeven met tenderbeloodsing.
ij* I
De algemene beschouwingen
van de fractievoorzitters op de
gemeentelijke begroting 1978
hebben het college voor een
nieuw probleem gesteld. Er
was weinig om op te reageren.
„U heeft met uw beschouwin
gen overwegend een aantal
problemen van nationale en
zelfs internationale politiek
aangeroerd”, verzuchtte loco-
burgemeester Theo Witte dins
dagavond toen „het woord aan
het college was”. Gelukkig ble
ken er toch nog een paar
woordvoerders te zijn geweest
die gemeentelijke begrotings
problemen hadden aangeroerd.
Het college stond ook nu niet
met de mond vol tanden.
Laxtge Nieuwrftraat 439
IJmuiden.
Telefoon 02550-16479
Mte**
J
(aft
■i
(ADVERTENTIE)
i
>0
5
8&&&S3S$SS9S3$SSSS&SS0>
sss
teer
ieen
uur
lur
„Ik ben blij, dat wat dat betreft de druk
van de ketel is. Het is erg plezierig, dat er
nu even een rustperiode intreedt bij alle
spanningen en emoties, zodat we in wat
rustiger water zijn verdaagd tijdens het
overgeven van het roer”, zegt hij. „Daar
door heeft mijn opvolger M.C. Willemse
even de tijd om zich in zijn nieuwe functie
te oriënteren.”
Overigens wijst de heer Van Rijn erop,
dat er in het district IJmond wel heel wat
meer gebeurt dan enkel de loodsdienst in
wezen terecht kwam. Hij had toen al een
actieve periode bij de marine achter de
rug. Tijdens zijn opleiding als adelborst
week de jonge Van Rijn met HMS mijnen
legger „Medusa” uit naar Engeland op 14
mei 1940. Na het voltooien van zijn studie
volgde zijn eerste aanstelling aan boord
van de „Jacob van Heemskerk”, een lichte
kruiser voor luchtverdediging, die kon
vooien begeleidde door de Ierse Zee en de
Atlantische Oceaan. Tot half 1943 volgden
escorteopdrachten op verschillende sche
pen. Daarna kwam officier Van Rijn bij de
motortorpedobootdienst in Dover totdat
die dienst na de invasie in Normandie
werd opgeheven. Na een korte periode als
instructeur werd de heer Van Rijn in 1947
betrokken bij de politionele acties in Ne-
derlands-Indië. Daarna volgden verschei
dene aanstellingen. „Als ik in Nederland
was, had ik praktisch altijd een walfunc-
tie”, zegt hij nu. „Ik vond dat varen in ons
Soms wordt iemand in de raadszaal
boos. Een klein beetje. Nooit erg. Bij
voorbeeld loco Theo Witte als hij rea
geert op de opmerking van WD’s frac-
tievoorman Schoonkind. Die is name
lijk van mening dat het met de betrok
kenheid van de burger bij de besluit
voorbereiding slecht is gesteld. „Dat is
niet waar”, zegt Witte wat gepikeerd en
achter elkaar lepelt hij voor de vuist
weg(!) een aantal voorbeelden op die
het tegendeel bewijzen. „Het Gilden-
spoor, Oud IJmuiden, het speelterrein
in Santpoort, de buurthuisnota en de
nota bijbelonderricht. Allemaal nota’s
van werkgroepen waarop burgers kon
den inspreken”.
Veel belangrijker vindt de heer Willem
se het echter, dat er nu een gelegenheid is
om het vertrouwen van het personeel te
rug te winnen. „Met elkaar moeten we
trachten van de loodsdienst een goed en
gezond werkend bedrijf te maken en de
Hij wijst er nog eens bijzonder op, dat er
naast de proeven met tenderbeloodsing in
het dictrict IJmond wel meer is gebeurd.
Met name de proef met de automatisering
van het lichtschip Texel vindt hij van groot
belang. Als de proef slaagt, zuilen moge
lijk meer lichtschepen geautomatieseerd
het district Noord in Delfzijl werd onder
zijn leiding in aanbouw genomen.
„Ik geloof wel dat tenderbeloodsing een
goed alternatief kan bieden voor het ge
bruik van een loodsboot. Maar je moet
dan wel daarvoor geschikte vaartuigen
vinden. Gezien de teruglopende scheep
vaart hier vind ik de overweging om naar
zulke economischer manieren te zoeken in
de Umond wel op haar plaats, ook al
gezien de korte aanloop voor het schepen
naar de pieren”, aldus de scheidende di
recteur.
Voor de heer Van Rijn komt er met de
afscheidsreceptie, die vrijdagmiddag tus
sen drie en vijf uur op de loodsensociëteit
wordt gehouden, echt een streep achter
zijn arbeidzaam leven te staan. „Ik ben
niet van plan de arbeidsmarkt nog meer te
verpesten door me nog eens ergens in een
baan te storten. Ik ben dan nog wel bijna
58, maar ik vind toch, dat jongere mensen
dat maar moeten doen. En ik heb bezighe
den genoeg. Naast belangstelling voor boe
ken over scheepvaart, knutsel ik graag. En
ik heb al die jaren maar weinig tijd voor
mijn hobby’s gehad.” Slechts twee func
ties resten de heer Van Rijn nog even,
namelijk als buitengewoon lid van de
Raad voor de Scheepvaart en als gedele
geerde bij de examencommissies, voor de
Rijn- en binnenscheepvaart. En dat mag
van hem nog wel voorlopig zo blijven.
te
aal-
irdt
den
rbij
•art-
zij
igen
e of
nge-
met
t tot
af
zijn,
kge-
aver
het
acht
kan
nog
Het voordragen van de algemene be
schouwingen nam maandagavond in
totaal 2,5 uur in beslag. Gemiddeld was
er dus voor iedere fractie een spreek
tijd van 25 minutep. Met een half uur
pauze nam de eerste avond van de
miljoenendans „slechts” drie uur in be
slag. Dinsdagavond kabbelde de stem
van wethouder Haike van der Werff
anderhalf uur door de raadszaal. Zijn
collega Harry Scheeper had het in tien
minuten bekeken. Theo Witte rondde
de zaak af met een babbel van krap een
half uur.
Hij zit in zijn eentje aan een tafeltje
bescheiden opgesteld tussen de troon
van het college en de zetels van de
raadsleden. Hij luistert aandachtig
naar hetgeen er over en weer wordt
gezegd. Af en toe noteert hij wat. Wie is
die man?
een
ing”
ctor
oor-
mde
•and
ilda-
iers
L OV-
?ing
eer-
•erp
alle
laar
Ze
gels
i de
kne-
worden, zodat er geen bemanning aan
boord van die schepen meer nodig is. Ook
binnen de dienst betonning wordt gezocht
naar een grotere rationalisatie zodat met
minder materieel de bebakening en beton
ning toch goed kan gerund worden. En in
het voorjaar staat de „betonning” weer
een krachtproef te wachten, wanneer het
internationaal betonningssysteem langs
onze kust wordt ingevoerd. In een dag of
vier moeten dan alle bakens vervangen
worden, een geweldige operatie, die veel
voorbereiding vergt.
Praten maakt dorstig. Luisteren ook.
Op het stadhuis weet men daar wel
raad mee. Gerrit Kamkes, hoofd van de
huishoudelijke dienst, zorgt er met zijn
staf van bodes voor dat iedereen tijdig
wordt gelaafd en gespijzigd. Per avond
gaan er zo’n slordige 250 kopjes koffie
door. In de pauze naar keuze vergezeld
van een plakje cake of amandelbrood-
je. Als het laat wordt zijn er croquetten
en saucijzenbroodjes. De gemeente is
een goede gastheer.
land ook maar niks, je zat veel te veel aan
het lijntje, terwijl je in de oost of de west
bijna god aan boord was.”
In 1959 kwam er voor de heer Van Rijn
een eind aan zijn actieve zeemansloop-
baan samen met HMS „Van Speyk” die hij
op zijn laatste reis naar de schroothoop
bracht. Van 1960 tot half 1963 was hij
leraar in onderwaterwapenen in Den Hel
der en het laatste jaar bij de strijdkrach
ten eerste officier voor de onderzeedienst.
In augustus 1964 meldde hij zich aan voor
een vacature bij het Loodswezen en werd
hij benoemd tot inspecteur in Rotterdam,
en twee jaar later volgde zijn benoeming
tot directeur van het Eerste en Tweede
district met als standplaats Harlingen.
Zijn overgang naar het loodswezen ver
klaart hij als volgt: „Ik was toen 44 jaar en
met je 50-ste ging je bij de Marine met
ontslag en dat leek me wel bar vroeg. Het
loodswezen trok me wel aan. Het leek me
een vak, waarin je een beetje eigen baas
was en daar kon ik tot mijn 55-ste blijven.
Het was misschien uitstel van executie”.
Het is wél een paar jaar langer geworden
voor het afscheid van directeur van Rijn
plaats heeft. Hij is nu bijna 58 jaar, maar
dat komt weer omdat later van een direc
teur verwacht werd, 'dat hij zo’n tien jaar
bleef.
Als directeur in Harlingen kreeg de heer
Van Rijn veel te maken met de betonnings-
activiteiten van het Loodswezen. In „zijn”
tijd werd de boeienroute in het Waddenge
bied gewijzigd om een gescheiden ver
keerssysteem voor de scheepvaart in te
voeren vanaf de Duitse Bocht tot voorbij
de Wadden. Dat heeft een grote voorberei
ding gevergd, want alle boeien moesten in
één dag vervangen worden. „Het was op
het nippertje”, Vertelt hij nu,„ toen de
laatste boei erin ging, was het al wind
kracht 8.” Ook het nieuwe kantoor van
Even terugkomen op de plattegrond
van de raadszaal. Rechts onderin een
sterretje. Dat sterretje duidt de plaats
aan van de voorlichtingsambtenaar.
Iedere raadsvergadering is hij aanwe
zig. Hij zit er voor informaties. Ge
vraagd naar wie er van zijn diensten
het meest gebruik maken antwoordt hij
prompt: „de pers”.
De geneugten der democratie worden
met de jaren steeds duidelijker waar
neembaar. Commissievergaderingen
vroeger streng besloten zijn reeds
geruime tijd openbaar. Schoonkind zou
het een goede zaak vinden als de burger
op dat soort bijeenkomsten spreek
recht zou krijgen. Het college wil de
toestemming daartoe overlaten aan de
voorzitters van de onderscheidene
commissies. Gehoord op de perstribu
ne: „Duren die avonden nog langer!!!”
Op 1 september 1972 kwam de heer Van
Rijn naar de IJmond, waar hij vrijwel
onmiddelijk geconfronteerd werd met de
plannen om tot tenderbeloodsing te ko
men. „Als directeur heb je daar wel een
stem in, maar het beleidsvoornemen van
de directeur-generaal ligt er en je bent
verplicht dat plan in grote lijnen uit te
voeren. De invloed van een directeur daar
in werd wel eens overschat.”
IJmuiden. „Door de tenderproeven zijn
die andere zaken, zoals het betonnings-
werk en de kustwacht overschaduwd,
maar in de afgelopen periode is veel tot
stand gekomen”. De scheidende directeur
wijst daarbij op het tot stand komen van
een klein verkeersleidingssysteem bij
Texel, de automatisering van de lichtsche
pen en de bouw van een nieuw magazijn
voor de betonning in Den Helder.
z
Kolonel van Rijn is nog een van de
mensen, die vanuit de Marine bij het loods-
Slechts zeer zelden komt het voor dat
de ruimte die voor het publiek in de
raadszaal is gereserveerd te beperkt is.
Maandag mocht over belangstelling
voor het gemeentelijk wel en wee niet
worden geklaagd. Een stevige groep
dames bezette de plaatsen op de pu
blieke tribune. „Vrouwen die zich
oriënteren op de samenleving” is de
naam van de cursus die deze dames
volgen in het buurthuis De Brulboei.
Geen theekrans of kletsclubje maar
vrouwen die zich daadwerkelijk ver
diepen in wezenlijke aspecten van het
samenlevingsgebeuren.
IJMUIDEN. „Ik ben hier binnengewandeld als „meneer” Willemse”, zegt kapitein
ter zee M. C. Willemse, de nieuwe directeur van het Loodswezen district IJmond. Hij
betreurt de aanspreektitel „kolonel” eigenlijk. Eerstens is het een term uit de
landmacht en tweedens vindt hij meneer veel beter. Hoewel afkomstig uit de marine,
voelt hij zich nu geen marineman. „Het loodswezen is losgekoppeld van de marine en ik
heb in een open sollicitatie meegedraaid”, zegt hij erover.
Hij is een groot voorstander van die
zelfstandigheid van het loodswezen.
„Goed, we leunen nog een beetje tegen de
marine aan, zoals bij technische adviezen
en bijstand, maar we moeten leren zo snel
mogelijk op eigen benen te staan en ik
hoop, dat dit onder de nieuwe directeur-
generaal meer gestalte gaat krijgen”. De
47-jarige oud-marineofficier zit er niet
mee, dat hij uit die marine is voortgeko
men. „Ik vind het loodswezen een interes
sant en dynamisch bedrijf met plezierige
en vooral gemotiveerde mensen, die zich in
dienst stellen van de zeescheepvaart.
Natuurlijk was de nieuwe directeur erg
blij met de beslissing tot het opschorten
van de tenderproeven. „Ik sta daar volko
men achter en dat heeft ook in onze ad
viezen aan de directeur-generaal doorge
klonken. We zullen een dergelijke reorga
nisatie beter dan in het verleden moeten
opzetten”.
Vandaag worden de begrotingsde-
batten voortgezet. Om half acht vana
vond beginnen de zogenoemde discus
sies in tweede termijn.
Volgende week worden de hoofd
stukken stuk voor stuk onder de loep
genomen. Dat begint maandag de 21e,
dinsdag de 22e wordt op dezelfde voet
voortgegaan. Woensdag de 23e hoopt
men er een eind aan te breien. Mocht
dat niet lukken dan is de donderdaga
vond gereserveerd voor „onvoorziene
omstandigheden”.
Alle vergaderingen beginnen om
half acht en zijn openbaar. Voor wie
een iets wil proeven van het gemeente
lijk bestuursapparaat mogelijk een ge
legenheid om even binnen te wippen
op het Plein 1945. Je neemt er altijd
iets van mee. Al was het maar een kop
koffie met een amandelbroodje.
Alvorens mr. A. B. J. Koch
maandagavond tot de zaak kwam
waarvoor hij het spreekgestoelte be
klom legde hij het college een vraag
voor waarop hem het antwoord wel zal
worden onthouden. De wind gierde in
alle hevigheid rond het stadhuis. Loei
de en brulde. „Het lijkt wel of de Mexi
caanse hond hier rondwaart”, merkte
de WD’er enigzins verbaasd op. „Of is
het mogelijk een structurele fout in de
creatie van Dudock”, voegde hij er
fijntjes aan toe.
De communist Hoorn weet sinds
maandagavond waar de Waarheid van
daag komt. De liberaal Koch brabbelde
iets in het Frans. „Vertaalt u dat eens
eventjes”, interrumpeerde Hoorn.
Koch schraapte de keel en observeerde
de communist sceptisch over zijn bril.
„Uit de botsing van meningen komt de
waarheid tevoorschijn”, repliceerde
hij. Hoorn knikte en fluisterde iets tot
zijn fractiegenoot. „Wist jij dat?”
basis daarvoor is nu gelegd.” De heer
Willemse vindt het daarom zo belangrijk
omdat er in IJmuiden nog zoveel moet
gebeuren.
Hij noemt daarbij de bouw van een
hypermoderne seinpost met geheel nieuwe
radar en moderne communicatiesyste
men. Hij noemt de plannen, die ontwik
keld moeten worden voor nieuwbouw van
accommodatie voor de afhaaldienst, zeker
als het in de toekomst toch een tender-
dienst gaat worden. Hij denkt daarbij aan
een mogelijke combinatie met complete
nieuwbouw van het kantoor van het
Loodswezen in IJmuiden.
„We moeten het loodswezen een wat
nieuw en fris gezicht geven. Daarbij denk
ik dan ook aan het feit, dat de vuurtoren
volgend jaar een eeuw bestaat en dat zo’n
moment een kans is om dat eens onder de
belangstelling te brengen, bijvoorbeeld
door een tentoonstelling en bezichtiging
van de toren”. En vanzelfsprekend wil de
heer Willemse er niet omheen: „We moeten
bekijken hoe we proeven met de tenderbe
loodsing opnieuw aan gaan pakken. Maar
dat moet in alle openheid, samen met het
personeel. Medezeggenschap hoort in deze
tijd een normale zaak te zijn”.
Het college blijft zich verzetten tegen
stemmen die regelmatig weer opgaan
om het Marktplein beschikbaar te stel
len voor het parkeren van auto’s. De
progressief Kuiper ziet de wenselijk
heid daarvan alleen maar als het tege
moet komen aan de wens van een paar
uit hun krachten gegroeide kruide
niers. Met die stelling is het college het
niet eens. Er zijn uiteindelijk nog meer
motieven om ergens vóór of tegen te
zijn.
Soms is de voorlichtingsambtenaar
geen man maar een vrouw. Dat is „Net
ty van Voorlichting”. Netty zal niet
meer als informatrice-gastvrouw fun
geren. Tien jaar heeft ze op het stad
huis doorgebracht. De laatste jaren
zoals gezegd op Voorlichting. Vrij
dag zet ze een punt achter haar ambte
lijke carrière. Over een paar weken
staat een heuglijke gebeurtenis te
wachten. Dag Netty, bedankt!
Eerst maken we echte amandelspijs
een Smeuïg- mengsel van gewalste amandelen,
Suiker,citroensap en ei
Hiermee vullen wij onS Zacht -gekruide
CpeCulaaSfteey. Afbakken in een hete oven,
dagvers verkopen en. het resultaat is
een niet te overtreffen Smaak.
Royaal bestrooid, met amandelenDat geef t
cnS Speculaas een plezierig aantzien.
Wij zyn trots op onze Speculaas
Komt uaelf maar eens proeven waarom.
A De scheidende directeur J. van Rijn
(links) en de nieuwe man M. C. Willemse
(rechts) onder een foto van de trots van het
Loodswezen, het betonningsvaartuig
Breeveertien in het directiekantoor.
Begroting in het klein
WWjWM’ WW11*
IJmuiden en het Noordzeekanaal. Ter gelegenheid daarvan werd een oorkonde
ontworpen die door koningin Juliana werd ondertekend. Precies honderd jaar
daarvoor had haar grootvader Willem UI een soortgelijke daad verricht. Van die
oorkonde zijn 1500 reprodukties vervaardigd. Iedereen die op de één of andere
wijze iets met de festiviteiten rond het eeuwfeest te maken heeft gehad is een
dergelijke repro toegestuurd.
Een begroting lijkt de gelegenheid bij
uitstek om oude of reeds langlopende
zaken nog eens uit de motteballen te
halen. Nieuwe aspecten worden er niet
door aangedragen maar ontegenzegge
lijk is het goed af en toe te worden
herinnerd aan een Voorhaven, Zeebad
of nieuwbouw voor Openbare
WerkenC).
Op het plattegrondje van de raads
zaal staat hij aangegeven als admini
strateur. „Ik ben te beschouwen als de
assistent van de gemeentesecretaris”,
merkt de man welwillend op als naar
de aard van zijn werk wordt geïnfor
meerd. „Ik noteer de toezeggingen van
de wethouders en herinner ze er aan
zodat die worden nagekomen. Ik maak
de agenda op van de raadsvergadering
en ben belast met de eindredactie van
het stenografisch raadsverslag”.
