ZONDER ERVARING OP HET IJS
3
Engels voetbal
blijft behelpen
A
i
DEBUUT VAN SCHAATSCOACH
„Ideale combinatie
met Van ’t Oever"
J
lil
9
■ij
r
ie
door Harry Hesseling
Niet één baas
Krachttraining
Schunnig
n.
<e
riem.
I.
Van het tweemanschap dat na de verstarde benadering van Leen Pfrommer
nieuwe bronnen moet zien aan te boren voor het Nederlandse topschaatsen, is
Tjaard Kloosterboer (boerenzoon uit Heiligerlee, docent aan het CIOS in
Heerenveen) de grote onbekende. Egbert van ’t Oever, zijn compagnon, was jaren
lang vrij succesvol met de nationale jeugdselectie, maar Kloosterboer bezit totaal
geen ervaring in de schaatssport.. „Door de taakverdeling die wij hebben
afgesproken, zie ik dat helemaal niet als een bezwaar”, stelt de Heerenveense
ClOS-docent, die echter wel beaamt dat hij zich op glad ijs heeft begeven. „Maar
dat geldt ook voor Van 't Oever. We nemen allebei een risico. Hij was altijd
voorzichtig met het doorschuiven van een talent, want hij vond dat het rendement
er als senior bij Leen Pfrommer niet volledig uit kwam”.
wij
or-
n
;e
laar
1
“TTiT^êinTFtnFTTOTiërr^êTTmnërTTarrcTiT
plan afgezien. Wel verschijnen ze nu de-
monstratief met een zwarte armhand om
1
Tjaard Kloosterboer
net
ten
ons
J
STOPPER
jutica en
noord-
Egbert van 't Over in januari van dit jaar,
samen met Jan Pasman (links)
uitgesproken mogen worden, hoewel
dat natuurlijk part noch deel had aan
de uitschakeling van Tsjecho-Slowa-
kije. Maar wel aan de uitschakeling
van Engeland, en vooral de manier
waarop de Engelsen op 2-0 werden ge
houden maakte mij allengs tot een En-
geland-fan. De manier waarop vooral
Kevin Keegan van het veld werd ge
bokst, was op het schunnige af. Ben de
Graaf kan nu wel in de Volkskrant
schrijven dat de Italianen „een ver
schrikkelijke hekel hebben aan de mee
dogenloze tackles van de Engelsen om
dat zij daardoor hun dure benen in
gevaar zien komen”, maar die dure
benen gebruiken zij toch zonder enige
terughouding als zij er een tegenstan
der mee omver kunnen maaien. De En
gelse televisie was op haar qui-vive en
kon ons daardoor haarscherp laten
zien hoe Keegan gemaltraiteerd werd.
Eerst zette Tardelli zijn elleboog tij
dens een „tweespurt" keihard in Kee
gans gezicht, en later, in de tweede
helft, werd Keegan na het afgeven van
de voortet waaruit Brooking voor 2-0
kon zorgen, nog even zo genadeloos
onderuit getrapt dat hij zich mc-’st
laten vervangen.
Op schaatstechnische kennis kan Tjaard
Kloosterboer, zoals gezegd, niet bogen.
Maar hij heeft zich wel verdiept in kracht
training. „Ach, er werd eerder al wel wat
aan gedaan, maar 150 tot 200 kilo omhoog
tillen is wel iets anders dan oefeningen
Het vorig seizoen heeft er volgens Kloos
terboer vooral op het mentale vlak veel
aan gemankeerd. „Er is door iedereen nau
welijks voluit gereden; in ieder geval kwa
men ze niet gemotiveerd aan de start. De
dikke nederlaag tegen de Noren in Eindho
ven kwam erg hard aan, omdat de opzet
van Pfrommer erop gericht was geweest
vroeg in vorm te zijn. Toen de Noren al
veel beter in conditie bleken te zijn, ont
stonden er twijfels en begon de verwijde
ring met Pfrommer. Hij heeft bijzonder
veel voor de schaatssport betekend en
Maar ik ga niet naar Johs Tenmann toe om
zijn werkwijze naar ons te verplaatsen. De
Noorse situatie verschilt van de Neder
landse, de mensen met wie hij werkt zijn
eveneens anders. Natuurlijk, het is nood
zakelijk om je zo breed mogelijk te oriënte
ren, maar je moet met een eigen program
ma komen”.
I met de
irtioedmg
eamingsl
ikantieda-
intietoela-
daarom past het niet om hem met modder
na te gooien, maar je moet een dergelijke
functie niet negen jaar onafgebroken uit
oefenen. Vier jaar is wel het maximum. Je
ziet het ook in de voetballerij. Pfrommer
heeft zich niet aangepast, hij is niet mee
gegaan met nieuwe dingen. De schaatsers
merkten dat en verloren het geloof in hem.
Maar of je klakkeloos alles van de Noren
moet overnemen? Waar succes is, is het
altijd „je van het”, vinden topsporters.
ben conditietrainer en coördinator van de
herenkernploeg, en geen hoofdbonds--
coach of supervisor of iets dergelijks. We
werken in teamverband, zij het dat ik de
eindverantwoordelijkheid draag. Maar ik
geloof niet dat wie dan ook het gevoel
heeft dat er één baas is”.
Het is heel kenmerkend voor de
gangstermentaliteit van het Italiaans
voetbal dat het altijd de grote uitblin
ker van de tegenstanders is die zoge
naamd per ongeluk in de vernieling
wordt getrapt. Het is Robbie Rensen-
brink een keer overkómen in een Euro-
pa-cupwedstrijd, en ik meen me ook te
herinneren dat in een wedstrijd tussen
Italië en Joego-Slavië de beste Joego
slaaf, Dzajic, binnen de kortste keren
het veld werd afgetrapt. En dat gebeurt
dan altijd op een manier die geen con
sequenties heeft. Dat bleek weer heel
sterk afgelopen woensdag. Tardelli en
Keegan lopen zij aan zij achter de bal
aan, in de richting van de zijlijn bij de
hoekvlag, recht op de Hongaarse grens
rechter af. Tardelli zet al hollend zijn
elleboog naar achter, keihard tegen
Keegans hoofd aan, die in de slow-
motion-beelden ongeveer opzij weg
viel, zoals Lee Oswald in slow motion
weggedrukt werd door het pistoolschot
dat hem doodde. Denk maar niet dat
Palotai, niet eens de slechtste scheids
rechter op dit ondermaanse, er ook
maar een gele kaart, laat staan een
rode, voor over had, hoewel toch min
stens die grensrechter precies gezien
moet hebben wat er gebeurde, want hij
stond er nog beter voor dan de camera.
Even later wordt Keegan weer ge
pakt. Door dezelfde Tardelli, op de
uitlijn bij het Italiaanse doel. Corner.
In de richting van het doel lopend,
duwt Kevin Keegan met beide handen
tegen de borst van Tardelli, zoals je
iemand uit ongenoegen even van je
af duwt. Nou, reken maar dat Palotai
dat gezien had, hij kwam toesprinten
en trok onmiddellijk de gele kaart!!
Iedereen die anatomie gestudeerd
heeft (en wie heeft dat niet, vandaag-
dedag, al was het maar in de besloten
heid van de slaapkamer), weet dat zo'n
elleboog in je gezicht tot de ernstigste
verwondingen kan leiden, en dat zo’n
duwtje niets te betekenen heeft, maar
Voor Tjaard Kloosterboer, die een tijdje
in de anonimiteit de roeiers van Aegir
conditioneel begeleidde, zijn de eerste
maanden allerminst rimpelloos verlopen.
In het afgunstige en explosieve schaatswe
reld je kon trouwens ook haast niet anders
worden verwacht. De Nederlandse
Schaats Trainers Vereniging (NSTV) trok
fel van leer tegen zijn aanstelling, de moei
lijk hanteerbare Hans van Helden ver
dween uit de voorlopige selectie, en er
ontstonden misvattingen over de werkver
deling van de beide nieuwe coaches, al
thans bij de buitenwacht. En dat terwijl
het duo het al moeilijk genoeg beeft, want
het zal een enorm karwei zijn om de baan-
lengte achterstand die het Nederlandse
topschaatsen door de vastgeroeste en ach-
terhaalde opvattingen van Pfrommer
heeft opgelopen, weer weg te werken.
Kloosterboer: „We vormen een ideale
combinatie, ik kan het niet anders zeggen.
1 Van ’t Oever is met zijn ervaring de man
J voor de schaatstechnische aspecten. Ik
doen met kleine gewichtjes en zandzakjes
op de benen. Je zou de rijders zelf moeten
vragen naar hun ervaringen, maar ik heb
zelden iemand zo intensief bezig gezien
tijdens de krachttrainingen als Piet Klei
ne. Ook hij ziet het nut ervan in om op deze
wijze meer explosieve kracht te ontwikke
len. Tijdens het seizoen gaat de krachttrai
ning gewoon door. Je moet het onderhou
den, anders is het niet effectief.
Je zou het inderdaad een nieuw aspect in
de voorbereiding van de Nederlandse top-
schaatsers kunnen noemen. Verder rich
ten we ons op het uitsmeren van de topcon
ditie gedurende een lange periode, want
schaatsers moeten zonder meer in staat
zijn de juiste vorm acht weken vast te
houden. Er is deze zomer wel op rolschaat
sen gereden, maar niet zo intensief, want
ze kunnen immers nog lang genoeg op de
schaatsen staan. De gretigheid is dan des
te groter, en daar gaat het om. De jongens
moeten met een lekker gevoel de schaat
sen ombinden en het fijn vinden om te
trainen”.
nee, luizebol Palotai moest weer eens
precies in de Italiaanse provocatieval
trappen, en de boosdoener vrijspreken
en het slachtoffer slachtofferen. Soms
vraag je je werkelijk af waar het ver
stand en het voetbalinstinct van de
scheidsrechters zit. Het gevolg was na
tuurlijk wel dat ik steeds meer aardig
heid in die Engelsen kreeg, en steeds
minder in die Italianen. Dus u kunt wel
nagaan hoe het met mijn vrienden ge
steld was. Toen een der Engelsen een
met de bal doorgebroken Italiaan een
keer onderuit wilde maaien, sprong de
Italiaan over de zeis heen. „Nou willen
ze het een keertje, en nu kunnen ze het
nog niet eens”, zei Henk Spaan ont
goocheld.
„Er is hier en daar al wel weer boos
gereageerd, omdat ik er gewoon bij ben op
het ijs. Dat doe ik uitsluitend als MO’er, die
met zijn kennis van trainingsleer en derge
lijke de ijstrainer kan bijstaan. Mijn aan
wezigheid op het ijs heeft niets met het
technische schaatsenrijden te maken. Ik
bemoei me niet met dingen als het inkor
ten van de slag en of er elf of dertien
slagenen de bochten moeten worden ge
maakt. De samenwerking is werkelijk
prima”.
In schril contrast hiermee is de relatie
met de trainersvereniging, waarbij 146
schaatsoefenmeesters zijn aangesloten.
Tot hen behoort niet Tjaard Kloosterboer
en evenmin Egbert van ’t Oever. De acties
van het NSTV-bestuur hebben hem niet
onberoerd gelaten. „Je zou wel van ijzer
moeten zijn als je dit soort aspecten langs
je heen laat glijden. Ik kan trouwens wel
begrip opbrengen als een groepering van
vakmensen, die op het terrein waarop zij
werkt invloed heeft en wil houden, met
bezwaren komt”.
Het argument als zou de NSTV buiten
zijn benoeming zijn gehouden, wijst Kloos
terboer evenwel af. „Het dagelijks bestuur
van de KNSB heeft de NSTV benaderd
toen de opvolging van Leen Pfrommer
moest worden geregeld. Er zijn daarna
twee kandidaten met een MO-opleiding
genoemd, maar deze moesten afhaken. De
vraag van de KNSB was toen: hebben
jullie nog andere namen? Die wisten ze
niet, waarna de schaatsbond zelf heeft
gezocht.
Volgens mij zou er heel wat minder
beroering zijn als men precies op de hoog
te was van de organisatie binnen de kern
ploeg. Waarschijnlijk de helft van de Ne
derlandse schaatstrainers weet niet wat er
aan de hand is en hoe de vork in de steel
zit”.
Het NSTV-plan om tijdens de IJsselcup-
wedstrijden de coaches demontratief op
de tribune te laten plaats nemen, vond
Kloosterboer nergens op slaan. „Ik kan me
niet voorstellen dat je als trainer van een
jongen die in de top meedoet, hem op één
van de belangrijkste wedstrijden van het
seizoen in de steek laat. Hoe gefrusteerd je
ook bem, door zo’n houding aan te nemen,
vergeet je je eigen verantwoordelijkheid
als trainer tegenover je rijder. Ik heb daar
selectiewedstrijden weer in de kernploeg
rijdt. Van Helden heeft zich dan echter wel
te schikken naar de ploeg”.
Kloosterboer zegt met klem dat er voor
Hans van Helden geen uitzonderingsposi
tie zal bestaan, en neemt daardoor een
harder standpunt in dan voorganger
Pfrommer, die menig dreigend conflict
met de weerspannige schaatser uit de weg
ging. Een nieuwe controverse zit er daar
om dik in als Van Helden zich volgens de
verwachting eenmaal weer in de kern
ploeg heeft geschaatst.
Dit vooruitzicht lijkt Kloosterboer vol
komen koudte laten. „Het is een erg onge
zonde situatie als de hele ploeg zich gaat
aanpassen aan één persoon. Ik wens niet
met twee maten te meten, ook niet als het
iemand betreft die het in zich heeft om
wereldkampioen te worden. Daar wil ik
niet het hele ploeggebeuren aan opofferen.
Het zou ook wel een slecht voorbeeld zijn
voor de jonge talenten, die zo zouden kun
nen denken dat ze zich alles kunnen ver
oorloven als ze bij de wereldtop behoren.
Nogmaals, ik pieker er niet over voor wie
dan ook andere regels te hanteren, en
Egbert van ’t Oever denkt daar precies zo
over”.
De debuterende schaatstrainer spreekt x
ten slotte waarderend over de welwillend
heid waarmee Leen Pfrommer hem met
raadgevingen terzijde heeft gestaan.
„Pfrommer heeft natuurlijk bijzonder veel
contacten in het buitenland, en als ik iets
wil weten, kan ik hem altijd bellen. Er is
geen enkel probleem tussen ons. Ik geloof
zelfs dat Pfrommer wel was gebleven als
we de situatie en de werkverdeling goed
hadden doorgepraat, toen de KNSB de
zaken wilde veranderen. Er lag een groot
conflict, de rijders weigerden immers met
Pfrommer verder te werken. Ik had als
buffer kunnen optreden tussen Pfrommer
en de schaatsers om opnieuw oprijzende
conflicten te voorkomen”.
herleefde belangstelling voor de Tu-
schinski-stijl in de binnenhuisarchi
tectuur, maar lijzelf geloven heilig dat
het Engelse voetbal het enige juiste
antwoord is op de decadentie in het
voetbal elders. Terug naar de natuur,
terug naar de hoge voorzet voor de pot,
leve de bloedworst, weg met de casse
lerrib! Zo ongeveer.
Afgelopen woensdag heb ik het WK-
voetbal ten huize van Frits Barend
gevolgd, in gezelschap van Henk
Spaan, de beide vrienden dus. Frits
beschikt over een Centraal Antenne
Systeem waarmee hij ook Duitsland en
België kan krijgen, en ook over een
videorecorder die het doet, zodat we er
een sessie van konden maken met En
gelandItalië als hoofdschotel. Frank
rijkBulgarije als ingekort nagerecht,
en DuitslandZwitserland als voorge
recht, een en ander gelardeerd met een
snufje treurigmakend Noord-Ierland-
België
Laat ik het hete hangijzer maar met
een op het vuur gooien: ik zie meer af
aan het Franse elftal dan aan het En
gelse, ondanks Keegan, Barnes en Cop
pell. Frankrijk zal een vrolijker noot
aan de eindronde geven dan Engeland
had kunnen doen. Maar aan de andere
kant is het natuurlijk toch jammer dat
Engeland niet bij de laatste zestien
vertegenwoordigd zal zijn. We moeten
dat maar filosofisch opvatten en den
ken dat het Britse Koninkrijk Enge
land heeft moeten inleveren in ruil
voor Schotland, dat het prachtige Tsje
chische elftal. Europees landenkampi-
oen, de das heeft omgedaan. De straf
volgt hier op de zonde. Alleen had die
straf wat mij betreft ook tegen Italië
geen goed woord voor over en ik vraag me
af of hiermee de sport wel is gediend”.
Uiteraard was Tjaard Kloosterboer ook
ten nauwste betrokken bij de uitsluiting
van Hans van Helden, die zich niet wilde
onderwerpen aan de krachttraining welke
gedurende de gehele conditionele voorbe
reiding een centrale rol is gaan vervullen.
Omdat schaatsen een individuele sport is,
lijkt het logisch dat een rijder de vrijheid
moet hebben om zich te prepareren op een
wijze die hem het beste dunkt. Klooster
boer stelt echter: „Als je je individueel wilt
voorbereiden, moet je ook geen aanspra
ken maken op de faciliteiten van de kern
ploeg”.
Verder legt hij uit: „Hans van Helden
heeft zich gewoon niet aan de gemaakte
afspraken gehouden. Op democratische
wijze is ieder detail van de hele aanpak
met alle betrokkenen doorgenomen. Er is
een open gesprek geweest en iedereen
heeft er een paar dagen over kunnen na
denken. De krachttraining zou het centra
le punt zijn, alles is daarop aangepast. Alle
acht kernploegleden zeiden er ja tegen, en
daar kon Hans van Helden zich later niet
aan onttrekken. Een zeer uitgebreid ortho
pedisch onderzoek toonde aan dat hij
krachttraining kon gaan doen, weliswaar
op iets aangepaste wijze, waardoor het
argument van een te zwakke rug kwam te
vervallen.
Maar ik heb er verder geen problemen
mee, hoor. Ook niet als hij zich straks via
Van het Engelse voetbal heb ik geen
hoge muts op, althans niet zo hoog als
die van Sinterklaas. Ik kom zo eens per
jaar in Londen, bekijk dan een voetbal
wedstrijd, zoek steeds de interessantse
uit (dus daar kan het niet aan liggen:
Arsenal—Manchester United, Queens
Park RangersNottingham Forest, dat
soort wedstrijden), het stadion zit al
tijd vol, de toeschouwers raken over
hun toeren van elk schot hoog over de
lat, ik zit relaxed te kijken, iedere keer
weer bereid om te capituleren voor de
„verve" van het Engelse voetbal, maar
elke keer weer denk ik toch: waar zit ik
nu eigenlijk naar te kijken? Het is
voetbal, dat zie je duidelijk, maar het
is toch ook weer geen voetbal. Het is
balletje-schop, maar wel met groot en
thousiasme beoefend. Je kan het mis
schien nog het beste vergelijken met
twee zwemmers. De een beoefent de
borstcrawl, de ander zwemt op z’n
hondjes. Het is allebei zwemmen, in
zekere zin. De een komt wat sneller
vooruit dan de ander, maar geen van
beiden verzuipt. Geen reden tot paniek
dus, alleen.met zwemmen kun je dat
gekrabbel in het water van die ene man
die op z’n hondjes zwemt, natuurlijk
niet vergelijken.
Twee vrienden van me, beiden toe
vallig ook in de sportjournalistiek ver
zeild geraakt, worden furieus als ze
zoiets als het bovenstaande lezen. Een
vliegende aanval van colère beneemt
hun in zo’n geval schier de adem, maar
ik denk altijd maar: hoe furieuzer hoe
curieuzer! Voetbal is voor hen Engels
voetbal, en alle andere soorten voetbal
zijn daar derivaten van, afleidingen
die niet helemaal serieus genomen
kunnen worden. Ik houd het er op dat
hun interesse voor het Engelse voetbal
nog het beste te vergelijken is met de
■i
