1 I pagina TV-kritiek in Nederland op uitzondering na, bedroevend Toneel overleefde kunstvorm, een ingeslapen establishment” or? I door Klaas Pieter Rieksen I F Concertagenda 1 mH Minderwaardig Absurde humor Spektakel 35 jaar The Millers In de 23 jaar dat regisseur Walter van ar Kamp nu bij de AVRO zit ik werk Jr te lang om er nog weg te gaan leeft hij al met al heel wat boeken mgezet in bewegende tv-beelden Karakter” van Bordewijk, „Villa des -/loses” van Willem Elsschot (in ons Jand bestaan de opnames niet meer, naar de Belgen hebben ze bewaard en Jerhalen het op 1 december via het „jireede net), „Lijmen-Het Been” van •disschot, „De stille kracht” en „Van jde mensen en de dingen die voorbij q|aan” van Couperus, „Uilenspiegel” jan Charles de Coster, terwijl hij met Opgang van vanavond „Hollands Glo- Jb” van Jan de Hartog op zijn naam lag schrijven. Een aardige staat van ienst die hem echter niet de erkenning J'eeft gegeven die hij eigenlijk ver nachtte. De eerste en tevens laatste rijs die hij ooit in ontvangst mocht Jiemen was een plastic ui op houten ■I eetstuk van het theaterblad „Toneel itiatraal", die hem deze schertsprijs j«bedacht voor „De stille kracht”, om at men niet tevreden was met de tjianier waarop hij drama op de tv j racht. Dat was in 1974 en Walter van er Kamp heeft de plastic ui nog steeds -ij luis staan. Een prijs blijft tenslotte een rijs. Opschudding Runaways AbdeMoteaaat f fan Doedel Li J ■MMM voor Walter van der Kamp I -iil LZ1 LLLLCt Joan Baez en 2e Consorten dat zijn bekende namen als Mat Matthews, Sanny Day, Pia Beek, Suzy Moller, Eddy Doorenbos, Coen van Nassou, Herman Schoonderwalt, Tony Nüsser, Rob Manda, Jan Fens, Harry Verbeke, Chris Smildiger en wie er ook maar ooit van The Millers deel uitmaak te. De feestelijke reunie werd voorts op geluisterd met muzikale bijdragen van Roelof Stalknecht en Midgetown’s Billy „B” Jacket. En duurde derhalve tot diep in de nacht. kijken, maar daar vind je ook niets meer. Het laatste goede dat ik heb gezien in het theater was Jesus Christ Superstar, dat was grandioos”. (Die produktie loopt momenteel voor het zesde jaar in Londen, red.). „Ik zal het altijd in kwaliteit blijven zoeken. Ik krijg toch nooit de kijk dichtheid van een serie als Bartje. Als ik met Hollands Glorie geen goede cijfers haal dan ligt dat aan mij, dat weet ik zeker. Het materiaal waar ik mee gewerkt heb is goed, daar zal het hem dus niet in zitten. Ik vind die cijfers belangrijk omdat ik het erg prettig vind om te weten of een lite rair werk op de televisie ook bekeken wordt. Ook de waarderingscijfers zijn voor mij van belang, want ik krijg tenslotte nooit applaus en een goede waardering doet me toch wel iets.” „Vroeger deed ik als regisseur ook toneelstukken in het theater. Maar toneel is een overleefde kunstvorm, een ingeslapen establishment. Er zijn geen vernieuwingen te bespeuren. Het enige waar nog de vonken van afvliegen is de film. De film van de laatste tien jaar heeft een geweldige ontwikkeling ondergaan. Er zijn een aantal taboes doorbroken en er zijn een aantal grote talenten opgestaan. We hebben de anti-helden gekregen. Vroeger liep de held er keurig bij met een pot brilcream in zijn haar. Nu mag je best lekker ongeschoren het beeld in en dat vind ik een goede ontwikkeling.” „De verhalen moesten vroeger hele maal aangepast wordtn. Dat gold ook voor de tv. Er bestonden verschillen de codes waar je je aan had te hou den. Verdovende middelen werden doodgezwegen, er mocht niet geneukt worden en vloeken was ook uit den boze. Een misdadiger móest gestraft worden. Dat soort dingen, dat moest je allemaal aanpassen. Dat heb je nu gelukkig niet meer. Pleuni Touw whs de eerste die naakt voor de camera verscheen op het AVRO-scherm. Het was functioneel en dan moet het ook voor mij. Bij de opnames van die scène waren de ouders van Pleuni aanwezig en die stoorden zich er be slist niet aan, terwijl die wat dat be treft toch niet veel gewend waren. Dat was voor mij een maatstaf. Bloot op nemen is overigens nooit een prettige aangelegenheid. Voor de acteurs niet en voor mij niet. In Hollands Glorie halen ze een man uit het ijskoude f i tegenop. Ik hou zelf ook niet zo van spektakels. Ik diep liever de karak ters uit en die karakters heeft Jan de Hartog allemaal uitstekend beschre ven. Ik kon er helden van maken, of mensen die toevallig hun werk deden op een boot. Voor dat laatste heb ik gekozen. Later merkte ik dat ik juist had gehandeld omdat ik tijdens de research veel zeelieden heb gespro ken en dat bleken allemaal heel rusti ge mensen te zijn die beslist geen heidenaspiraties hadden.” „Ik heb het script voor driekwart zelf moeten schrijven. Boeken zijn vaak onvolledig omdat er regelmatig stukken openvallen waar jezelf dan een monoloog voor moet schrijven. Het is zeker het lastigste boek dat ik tot nu toe heb bewerkt. Zo moest ik onder meer rekening houden met het feit dat de boten die werden beschre ven er niet meer waren en ook niet meer nagebouwd konden worden.” „Ik vind dat een televisiemaker erg ver mag gaan met het bewerken van een boek. Je moet natuurlijk wel de grote lijnen heel laten. Men verwijt me weleens dat ik te dicht bij de boeken die ik verfilm blijf, maar dat is klinkklare onzin.” Het punt is, dat veel Nederlandse schrijvers ten eerste vinden dat de televisie te weinig betaalt voor het werken aan een script en ten tweede vinden schrijvers het nooit erg aange naam als een tv-maker aan de gele- „Hier vinden de schrijvers de tv gewoon een minderwaardig medium. Maar zo gebeurt er bijvoorbeeld op het toneel ook weinig spectaculairs. Daar hebben we ook geen schrijvers voor. En dat beperkt zich dan niet alleen tot ons land, dat is een wereld wijde malaise. Ik kom nu al jaren in Londen om daar stukken te gaan be- Op wat voor een gronden kiest Wal ter van der Kamp zijn werken uit? Hij zegt: „Een belangrijk criterium is na tuurlijk de dramatische stof die een boek biedt. Dat kom je natuurlijk bij de gekste schrijvers tegen, maar ik kies dan altijd voor de groten. Een Couperus, Elsschot en De Hartog. Bij De Hartog kwam nog dat die man een absurde soort humor heeft en zijn wijze van beschrijven van die karak ters natuurlijk: een geile stoker, een looiige machinist, een kok die overal maar zo’n beetje tussendoor schuift.” „De sleepvaart op zich is niet zo spectaculair als Jan de Hartog toch wel beweert. Alleen als er een storm is en er een sleep losslaat. Ja, dan wel natuurlijk. We hebben het nu zelf meegemaakt en het is vastmaken en slepen maar. Het verhaal maakt het daarom ook interessant, niet het on derwerp. We zien wel wat er van te recht komt. Ik heb mijn best gedaan en de serie moet nu de rest doen.” Over zijn jongste tv-drama zegt hij: Het is nooit de bedoeling geweest om r een spektakel van te maken. Je ebt tegenwoordig allemaal van die ampenfilms en daar kun je toch niet F is a water en dan stoppen ze hem in bed. Er gaat een andere man naakt bijlig gen om zodoende zijn lichaamswarm te over te brengen. Dat wordt waar schijnlijk wel even wennen voor de kijker, maar zo ging het ook in de werkelijkheid en als je dat niet over brengt ben je hypocriet aan het werken.” verde tekst gaat zitten sleutelen om het geschikt te maken voor het me dium televisie. De Nederlandse schrijvers van van daag de dag staan toch al niet zo hoog aangeschreven bij Walter van der Kamp. „Zolang er geen schrijvers in ons land zijn die iets gelijkwaardigs kunnen maken, zal ik altijd blijven teruggrijpen naar oudere boeken. In het buitenland hoor je daar niemand over. In Nederland interesseert de schrijvers het medium televisie geen moer. Ze willen er doodeenvoudig niet voor schrijven. In een forum heb ik ooit eens gezegd dat ze het ook niet kunnen en daar hoorde ik de schrij vers dan helemaal niet meer over. Dat werd alleen maar geouwehoer. Mu lish zegt: ik schrijf voor de eeuwig heid. Nou dan ben je vlug uitgeluid. Neem dan een Harold Pinter in Enge land. Die schrijft regelmatig voor de televisie en daar wordt hij dan beslist niet rijk van.” Een flits in de wereldgeschiedenis noemt Skip Voogd de 35 jaar dat Ab de Molenaar en het naar hem genoemde en door hem geleide ensemble The Millers nu al zijn sporen in het Nederlands mu ziekleven nalaat. Of je inderdaad zo geestdriftig de verdienste van The Mil lers moet beoordelen is nog de vraag, maar feit is dat veel Nederlanders van laten we zeggen middelbare leeftijd vorige week present waren toen De Mole naar en consorten in stijl jubileerden in het Amsterdams Hilton. Hoogtepunt van de reunie was natuur lijk het optreden van The Millers zelf, die met hun op de Hot Cub de France gebaseerde swingende muziek nog steeds van wanten weten, al lijkt de conclusie zeker na het beluisteren van het speciaal ter gelegenheid van de 35ste verjaardag uitgebrachte jubileumalbum gerechtvaardigd dat de ontwikkeling van hun eigen geluid aldoor achter ge bleven is. Walter van der Kamp zegt over die ebeurtenis: „Ik heb het eigenlijk ooit begrepen, maar ik heb ooit eens 1 een interview de toneelgroep Pro- )og afgewezen vanwege haar dogma- ische oppervlakkigheid. En dat zal 4 et dus wel geweest zijn. Ik hou het er laar op dat ik die prijs van een stel itwits heb gekregen. Het is de enigste (jirijs die ik ooit heb gekregen. Mijn taat van dienst is blijkbaar niet ge- oeg voor een prijs. Mijn grootste oldoening is dan ook dat ik in onver- i achte vakkringen wel wordt gewaar deerd. Hollands Glorie is natuurlijk weer niet literair genoeg, dus ik weet /van te voren dat het niets doet. Prij ken vallen nou eenmaal niet gauw op ,bij de AVRO, die ligt niet zo goed bij He recensenten. Maar ik ben niet bit- ler als ik verlies van Koot en Bie”. pie wonnen de laatste Nipkow-schijf, j e prijs van de tv-critici, red). „Die Nipkow-schijf heeft'alle waar- •n e verloren omdat vooral jongeren de ienst uitmaken en die geven die prijs /[ever aan bijvoorbeeld Barend Ser- et. Alleen al om gewoon dwars te ggen. Het gaat blijkbaar niet om akkennis, maar om iets anders, ik /eet het niet. Daarbij komt nog dat de iritiek in Nederland, op een enkele dtzondering na, bedroevend slecht jl.” Van der Kamp is het eens met het eit dat hij natuurlijk niet meewerkt an een vernieuwende stroming bin- - en de vaderlandse televisie en zich j ezighoudt met het regisseren van o rama, zoals dat al jaren gebeurt, laar hij houdt van zijn vak, dat hij ïerde in de vijftiger jaren door een- oudigweg naar anderen te kijken en aat onverstoord verder, met of zon- ler erkenning. Zijn allerlaatste werk Hollands Glorie” gaat vanavond in I remière met in de hoofdrollen Hugo (etsers, Teuntje de Klerk, Jan Teu- ings, Rudi Falkenhagen, Lex van lelden en Jan Blaaser. Joan die in Amerika voor opschud ding zorgde door tijdens het hoogtepunt van de Vienamese oorlog haar solidari teit met de burgerbevolking van het tel kens platgebombardeerde Hanoi te on derstrepen door zelf twee weken in die geruineerde stad te verblijven, is nog immer strijdlustig. Een belangrijk ge deelte concerten komt dan ook ten goe- ropese concerten komt dan ook ten goe de van de door haar gesteunde intemati- önale pacifistische vredesbeweging, de International Fellowship of Reconcillia- tion, die ook in Nederland (Alkmaar)een filiaal heeft. Joan Baez lijkt nu zeker naar Neder land te komen. Zondagavond (27 novem ber) geeft ze een eenmalig concert in de Rotterdamse Doelen. Lijkt, want met mensen als Baez moet je altijd een slag om de hand te houden. Joan is namelijk nog altijd ongrijpbaar voor die lieden die haar het liefste zouden zien als een showbizzzangpresje met een lief stem metje. Al Jarreau In Paradiso baren de punk- en new wave groepen nog immer onrust en op zien. De Stranglers concerteren er op zondag 27 en maandag 28, de meiden rockgroep The Runaways uit California op dinsdag 29 november en good old John Cale.doet de hoofdstedelijke rock- tempel tijdens een korte Nederlandse tournee op vrijdag 2 december aan. Vol ledigheidshalve herinneren wij tenslotte aan de concerten van Al Jarreau in Carré (Maandag 28 november) Ten CC in de Rotterdamse Doèlen (dinsdag 6 decem ber) en de Franse new wave formatie Little Bob Story in de Melkweg in Am sterdam. (vrijdag 2 december). Hollands Glorie” lastig boek H m.m.v. g Sanny Day i Eddy Doorenbos i SusiMélter ïfPiaBeck g Paul Buys J Pete Parker Coen van Nassou Herman Scboonderwalt Harry Vetbeke Eoelof Stalknecht TonnyNuaser MatMathewa

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1977 | | pagina 25