pagina
I
k:
kb -
Steeds weer die palmen, daar kreeg ik wat van
door
Wouter
Hendrikse
Mathilde
Koning Klant en
Hoe bestaat het
De Sissies vormden een brok nostal
gie. De liedjes en aankleding van hun
show kwamen uit de jaren dertig. „Het
is puur toeval dat Foxtrot ook in die tijd
speelt. Maar Foxtrot is niet nostalgisch.
Dat de musical ook in de dertiger jaren
speelt heeft helemaal niet meegespeeld
in mijn beslissing om er in te stappen.
Als ik bijvoorbeeld een drang naar de
dertiger jaren zou hebben, had ik niet
met de Sissies hoeven stoppen. Door de
Sissies heb ik ontzettend de pest aan die
nostalgische palmen gekregen. We kon
den geen zaal binnenkomen of er ston
den palmen”, zegt Gerrie van der Klei.
Gerrie is blij met interviews. „Het is
erg nuttig. Door zo’n gesprek kom je
weer een beetje tot rust. Ga je wat
relativeren. Eigenlijk zou je midden in
het seizoen een paar weken vrij moeten
hebben. Om te kijken of je het wel wil
waar je mee bezig bent. Een nadeel in
dit vak is dat er te weinig wordt nage
dacht”.
Gerrie’s contract bij Foxtrot loopt tot
juli volgend jaar. „Dan moet je het
fatsoenshalve wel verlengen. Niet dat
ik het erg vind hoor. Je hebt tenminste
vast werk. Ik heb in ieder geval geen
WW-aspiraties. Na 1 januari gaan we
met Foxtrot het land in. Het is jammer
dat we niet langer in Carré kunnen
blijven. In ieder geval ben ik 30 januari
nog een keer in dat theater, met de
band van Boy. Die heeft dan zijn grote
come-back met zijn Big Band. Dat is
voor mij erg belangrijk”.
Na Foxtrot gaat Gerrie wat anders
doen. „Wat het gaat worden is nog
geheim. Het is in een nog te pril stadi
um om er wat over te zeggen. Het zit
wel in dezelfde hoek als Foxtrot. In
Gerrie is erg blij met de ploeg waar
mee ze samenwerkt in Foxtrot. „Het is
net een grote familie. De onderlinge
verstandhouding is uitstekend. We heb
ben zelfs een Sinterklaasfeestje. Dat
typeert toch wel de stemming. Voor
sleur ben ik daarom helemaal niet
bang. Je kan vooral erg lachen met die
meiden van het ballet. Ik vind ze ook
vreselijk goed”.
gezien als een soort godslastering. Ik
wilde alleen geen gefrustreerde Sissie
worden. Er werd tegen me gezegd: dat
kan je niet maken tegenover Dorine.
Kom nou, ze kan best voor zichzelf
zorgen. Ze is nota bene vijf jaar ouder
dan ik. Maar onze verstandhouding is
wel op een nulpunt terecht gekomen.
We zien elkaar niet meer. Eigenlijk erg
truttig van ons. Maar goed, zij heeft
vlak na onze „scheiding” een aantal
hele lullige interviews gegeven, waarin
ze de vuile was buiten hing. Dat was
ook niet bevorderlijk voor onze verhou
ding. Maar Dorine redt zich wel. Ze is
erg zakelijk. Ze heeft pas nog in een
aflevering van Klaverweide gespeeld
en zit in de Mini en Maxi-show. Ik ben
daarentegen helemaal niet zakelijk
aangelegd. Ik doe mijn werk en hou
mijn hand op. Ik heb geen zin om
zakelijk te zijn. Daar heb je mensen
voor”.
Foxtrot hebben naar New York ga. Om
een beetje te werken”.
New York heeft sterke aantrekkings
kracht op Gerrie. „Het is een geweldige
stad. Ik voel me daar thuis. Je bent
weer je zelf. De mensen zijn er eerlijk.
Je kan heerlijk opgaan in de menigte.
En al die verhalen over misdaad. Ach,
ik loop daar 's nachts ook over straat.
Tenslotte heb ik een gezonde knie. Ik
zou er erg graag willen wonen. Ik kwam
er een paar jaar geleden voor het eerst.
Ik was met Boy mee als presentatrice
in een uitwisselingsprogramma van
Nederlandse en Amerikaanse jazzmuzi
kanten”, zegt Gerrie van der Klei.
De ex-Sissie zou zichzelf geen rijzen
de ster willen noemen. „Die bekend
heid is toeval. Ik heb geen ambities om
een grote diva te worden. Het gebeurt
Annie M. G. Schmidt’s musical Foxtrot loopt als een trein. Zes avonden per
week is het Amsterdamse theater Carré tot de laatste stoel uitverkocht. Naast
bekende acteurs en actrices als Willem Nijholt, Georgette Hagedoorn en Trudy
Labij vervult ex-Sissie Gerrie van der Klei een hoofdrol. Voor Gerrie is Foxtrot het
debuut als actrice. Zelf vindt ze dat het acteren haar wel redelijk afgaat, terwijl ze
toch nooit eén toneelopleiding heeft gehad. „Het was wel een gok, maar kennelijk
heb ik er aanleg voor". Gerrie vindt Foxtrot een van de betere Nederlandse
musicals. „Er zitten duidelijke opvattingen in waar ik achter sta, zoals pro-abortus.
Bovendien zit er een moraal in. In 1938 zei de toenmalige premier Colijn dat er
niets aan de hand was, dat we rustig konden gaan slapen. Nu, anno 1977, is dat
weer hetzelfde. Of er direct een waarschuwing inzit weet ik niet. Ik denk niet dat
het Annie’s bedoeling was. Als men een waarschuwing van het programma mee
naar huis neemt zou dat mooi zijn zegt Gerrie van der Klei.
In de musical Foxtrot komt een forse
portie politiek aan de orde. Zelf is Ger
rie politiek niet zo bezig. „Ach, onze
binnenlandse politiek is zo onbelang
rijk als je ziet wat er in de rest van de
wereld gebeurt. We zijn niet belangrijk
genoeg. Nederland doet wel z’n best.
We doen bijvoorbeeld veel aan ontwik
kelingshulp. Die van Agt hé. Als die
premier wordt. Ze kijkt zorgelijk.
„Maar verder laat het me koud. Ik heb
Jan Terlouw gestemd en ik vind het
leuk dat zijn partij veel stemmen ge
wonnen heeft”.
Over het ministerie van CRM zijn
Gerrie’s gevoelens nogal gemengd. „Ze
geven in Den Haag alleen subsidie als
ze een vorm van kunst in een hokje
kunnen plaatsen. Zo hebben de Sissies
nooit financiële overheidssteun gehad
Omdat we nergens bij hoorden. Met
Foxtrot idem dito, terwijl het volksto
neel van Beppie Nooy zonder proble
men subsidie krijgt. Het gevolg is dat
we met Foxtrot tot juni 1979 moeten
draaien willen we quitte spelen. Aan de
andere kant moet ik zeggen dat mijn
vriend Boy Edgar altijd braaf subsidie
krijgt. Voor de muziek, in dit geval jazz,
is die subsidie heel belangrijk. Dat zeg
ik natuurlijk ook omdat ik als jazz
zangeres in de band van Boy zit”.
Gerrie van der Klei is een actief
mens. Van stil zitten heeft ze nog nooit
gehoord. Zes avonden per week op de
planken met Foxtrot en daar tussen
door nog wat lunch-concerten met Boy
Edgar. „Naast mijn werk in de show-biz
schrijf ik nog wel eens. Vroeger heb ik
veel hoorspelen gemaakt en zelfs een
keer een prijs gekregen voor een film
scenario. Eigenlijk ben ik een gespleten
persoonlijkheid. Aan de ene kant doe ik
het liefst showwerk, maar aan de ande
re kant heb ik een sterke drang om te
schrijven. Ik denk maar dat ik in de
twee maanden zomerreces die we bij
gewoon. Veel mensen noemen me een
geluksvogel. Dat is natuurlijk onzin. Ik
werk er tenslotte hard voor. Bovendien
timmer ik al een tijdje aan de weg. Ik
ben nu 32 jaar. Op mijn 24ste begonnen
Dorine en ik met de Sissies. Daarvoor
heb ik met mijn gitaar in het land
opgetreden. Dat was met John Leddy.
Ik heb ook nog een tijdje gitaarles
gegeven. En ik heb veel radio gedaan.
Ik heb zelfs een eigen programma ge
had. Moleculen heette het en werd al
tijd ’s nachts uitgezonden. Ik zou graag
nog eens wat aan radio doen; de tijd
schiet alleen wat tekort”.
Gerrie is blij dat ze met de Sissies is
gestopt. „Al dat reizen steeds maar
weer en elke avond hetzelfde program
ma. Ik was er op uitgekeken. Toen ik
eruit stapte werd dat door veel mensen
Gerrie’s besluit om in Foxtrot te gaan
spelen betekende het einde van de Sis
sies. Een beslissing die bij Gerrie’s
zuster en wederhelft van de Sissies,
Dorine, niet in goede aarde viel. „Zij
vond dat je een winnend paard niet
moest laten lopen. Maar ik leef niet om
te winnen. Bovendien was het goed
voor mijn artistieke opvoeding om
wee ?ens iets anders te gaan doen”.
,..5 1
9
i
.1
^Gerrie van der
6&CBG L‘ Cl t
Mathilde Willink
Wim Bosboom
Gerrie van der Klei (aeheel rechts) in de musical. Foxtrot samen met Jaap Boonstra, Willem Nijholt en Trudv Labii
Wim Bosboom van Koning Klant krijgt
dan toch nog zijn zin. In eerste instantie
verzette hij zich fel tegen het opgaan
van zijn rubriek in het totaalmagazine
„Vara-Visie", hetgeen leidde tot het be
houd van een zelfstandige „Koning
Klant”, zij het wat minder regelmatig.
Maar nu heeft de programmadeiding van
de VARA dan toch besloten het pro
gramma frequenter op het scherm te
brengen. Met ingang van 20 januari zal
Koning Klant weer elke 14 dagen te zien
zijn in 'de vooravond op de vaste VARA
(vrijdagjavond. De week dat „Koning
Klant” niet op het scherm is, wordt de
zendtijd besteed aan „Hoe bestaat het”,
dat dus ook regelmatiger te zien zal zijn.
En dat dan allemaal om het totale VA-
RA-programma wat te verlevendigen.
Broodnodig, omdat de programmering
van de vaste avonden van deze omroep
tot nu toe nauwelijks gewaardeerd werd.
licht. Een boekje dus, dat waarschijnlijk
slechts dienst kan doen op het toilet
voor de komende en gaande man. Alleen
het fotpwerk maakt nog wat goed, aan
gezien (gedeeltelijk in kleur) de creaties
van Mathildes vriendin Fong Leng soms
best de moeite waard zijn bekeken te
worden. Joop van Loon heeft aan de
tekst niets veranderd (het is dus nog net
alsof Mathilde leeft) en het Zeeuwse
Fenomeen zegt: „Als je zover bent dat je
van deze aardbodem weg wilt, dan moet
je het ook goed doen en geen halve
maatregelen nemen”. Op 25 oktober
voegde ze de daad bij het woord. De
lijkenpikkers bleven glimlachend ach
ter. („Mathilde, of de bekentenissen van
een Zeeuws meisje” werd uitgegeven
door B. V. Flamingo Productions).
De „ster-joumalist" van het weekblad
Weekend, zoals ergens staat vermeld,
Joop van Loon, probeert in het voor
woord bij zijn boek „Mathxlde, of de
bekentenissen van een Zeeuws meisje"
al bij voorbaat de beschuldigingen te
weerleggen dat het op de markt brengen
van zijn boek zo vlak na de dood van
Mathilde Willink een louter commer
ciële reden heeft. Nee, stelt Van Loon,
het boekje was al lang klaar en er was
met Mathilde reeds een datum afgespro
ken om het boek op haar eigen wijze te
presenteren aan het publiek. Van Loon
spreekt ongetwijfeld de waarheid, maar
de dood van Mathilde heeft hem toch
maar aardig in de kaart gespeeld en een
vieze smaak in de mond is dan ook
nauwelijks te bedwingen. Zijn in een
stemmige rouwrand geplaatste voor
woord versterkt die smaak in feite alleen
maar. Van Loon heeft Het Fenomeen,
zoals hij haar tot vervelens toe pleegt te
noemen, letterlijk en figuurlijk bloot
willen leggen. Een feit blijft natuurlijk
dat Mathilde een opzienbarende ver
schijning is geweest, die zich vaak heeft
laten gebruiken door bepaalde lieden om
reclame voor ze te maken. Maar daar kan
ze moeilijk erg veel bezwaar tegen heb
ben gehad, want ijdelheid beheerste nou
eenmaal haar leven. Ook Joop van Loon
gebruikt 'Mathilde, de ex-KLM-stewar-
dess die later met schilder Carel Willink
trouwde, als reclame-object, voor zich
zelf én voor zijn boek. (Van Loon schrijft
overigens dat Willink een meta-realist
zou zijn, terwijl hij tot de surrealisten
behoort). In het boek zit geen te volgen
lijn en nieuwe feiten over het leven van
Mathilde komen nauwelijks aan het
,Klei gelukkig
iSissie-af te zijn
I
