OP OME THEO V BALM DIE BOER WERD het om kwaliteit en niet om het getal Damiate Pers SB! I I H 1 i 4 4^ IJmuider Courant VAN NIEL .1 I □e- w 99 - <1 II I i IBM i Abe I I Droi in h I tl iH II 14 DECEMBER M A 19 7 7 MAANDAG 1 9 door Udo J. Buys 275,- BIM-BAM SLAGWERK IJM Schot einde heid Tejat Schee delinj een v Kana .verm ce ha za zei aa de in At WH k ^11 Grote Houtstraat 86 Haarlem Speciaalzaak sinds 1883 Tel. 312934 VOOl Kerkje telefoon 023 - 31 90 53 I A’ lm ve I ge To I ee no I ov 1 ee tei va I ov na ka pa se L INI I eer H«s M b®' LU1 d r Ml (ADVERTENTIE) 0,70 145,- HET IS EEN VREEMDE gewaarwor ding om te horen dat verreweg het grootste deel van het aangevoerde vee nog diezelf- ’T IS EVEN WENNEN aan zijn uitdruk kingen. „Doodskoeien”, wijst hij naar een rij vee, waarbij handelaren druk aan het klappen zijn. „Het meeste van wat hier verhandeld wordt gaat naar de slager. Is voor de slacht, voor de dood”. Een brood magere pony kijkt afwachtend naar al die drukte om hem heen. „Die gaat naar Bel gië, voor de kroketten. Maar daar zit toch ook niks aan, is Veel te-dun. Dat beestje doet een paar honderd gulden, maar weet hij wat je voor een kroketje betaalt!0737r zit toch bijna geen vlees in”. „DIE KOEIEN MET een dekje er op komen er beter af. Met een geknoopt touw tje zijn ze verkocht, dan moet je niet meer bieden”, vertelt hij. Volgens Balm is het niet allemaal even goed wat op de markt in Purmerend wordt aangevoerd. „Dit is ook ’n rommelmarkt”, zegt hij en wijst naar wat vermoeid ogende dieren, „als je mor gen mee naar Den Bosch gaat, daar is het kwaliteit”. MAAR HET STALLETJE is nu gesloopt en achter de bouwput heeft Theo Balm met de zijnen zijn intrek genomen in een grote stacaravan. Van daar uit houdt hij zijn zaakjes in de gaten, weilanden rond Spaarndam en in Heerhugowaard. Dat hij uiteindelijk zijn toevlucht tot een stacara van moest nemen, steekt hem wel een beetje, al zegt hij het niet met zoveel woor den. Maar met een omweg meldt hij: „Van m’n dertien kinderen is er geen een in de nieuwbouw terecht gekomen. En ze zijn hier notabene geboren en getogen”. de dag bij de slager het leven zal laten. Helemaal niet, vindt Balm. „Neem nou zo’n beest dat vijf liter melk geeft, wat moet je dan met zo’n pokkeleier, wat moet je er mee”, haalt hij de schouders op, „nee, dat is allemaal doodswerk”. DE RUITEN VAN de cafe’s rond de markt zijn beslagen. Binnen hokken boe ren en handelaren samen. Achter koffie, soep of een vroeg glas bier. In de zomer is het een stuk drukker, want dan weten ook vakantiegangers het uitgestrekte markt- terrein in Purmerend te vinden. „In de bouwvakvakantie denk ik dat er zo’n 30.000 man komt”, zegt Balm. De handelaren en boeren zelf nemen ook moeder de vrouw vaak mee. En ook daarin voorziet de handel, want naast het gebler en gehinnik floreert een goed gesorteerde kramenmarkt. Balms dochters zijn ook eens op een dinsdag met hem meegeweest. „Met z’n tweeën. Die zeiden na afloop: pa. het is hier hardstikke leuk, maar knappe boeren heb je niet”. Als bekend heeft het stichtingsbestuur het principebesluit genomen dat in dit deel van het recreatiegebied het waterop pervlak aanzienlijk moet worden uitge- „De HKV voert zeer interessante argu menten aan. Ondermeer de ontsluiting zou veel eenvoudiger worden omdat een groot deel van de recreanten vlak bij het gebied woont.” Haarlems wethouder Voskuilen, bestuurslid van de stichting, was het met de woorden van Vonk eens. Het plan van de HKV zal nader worden bestudeerd, zoals ook de opmerkingen uit de inspreek-avonden. Het bestuur krijgt breid. Dit ten behoeve van oeverrecreatie en kleine watersport. Ir. Vonk: „Er waren ook kritische gelui den over de noodzaak van het hele project als zodanig. Men wilde niet verliezen wat men nu had en het landschap ongeschon den laten”. Vonk had zeer waarderende woorden voor het voorstel van de Haarlemse Kano Vereniging die de nieuw te maken plas niet ten oosten van de huidige Mooie Nel wil aanleggen maar ten noordwesten. Dat wil zeggen langs de Vondelweg in Haarlem- Noord. over enige tijd een verslag dat openbaar zal worden gemaakt. „En toen kwamen jullie pas”, schudt hij meewarig het hoofd, „en de ochtend is zo mooi, dan zie je de dageraad komen. Ik moet niks van de nacht hebben, dan lig ik op m’n nest. per maand per kwartaal per post per jaar per post DIRECTIE: Damiate Pers b.v. Mr. H. C. van der Mije „JE HAD GEWOON om vijf uur met me mee moeten gaan”, raast hij verder, „eerst even naar Heerhugowaard om beesten te halen en dan naar de markt. Dan had je er wat van gezien. De velden waren prachtig vanmorgen, vroeg in de morgen is het land op z’n mooist”. Theo Balm schudt afkeu rend het hoofd. Het is maar niks gedaan met die verslaggevers, goeilevers, die niet voor achten de kooi uit willen. HOOFDREDACTIE: Jos L. Lodewijks E. Koning Nadé officie! foyer 1 der lie VEL zijn wi ders in omdat tot zi< maakti verwij Wijker Getuig bestuu de mai Een werd onder Hij kr« de ma, van za stuurd IJmuic Zaand BEZORGKLACHTEN: maandag t/m vrijdag van 18.30-19.00 uur zaterdags van 11.30-12.30 uur Uitsluitend telefoon: 02550-10519 voor Santpoort: 023 - 31 90 53 Oude weg 12-14, Haarlem tel. 023 - 31 90 53 VEL de fee Opent zaterd Alle in de nieuw De gel West l verlen gen i diener waaro men (C.J.P ouder nemei OME THEO, een Balm die boer werd. Tot voor kort woonde hij in een poezelig huisje meteen onder aan de dijk van het nieuwe Spaarndam. Aan het begin van de Ringweg van „het poldertje” zoals ze het nieuwbouwbuurtje in de oude beschermde dorpskom noemen. Een paar weken gele den is het met de grond gelijk gemaakt, want ome Theo wil met het stijgen van de jaren wel wat rianters om zich heen heb ben. „Het was gewoon het stalletje van Bethlehem”, zegt hij, „we hebben er met z’n vijftienen in gewoond, op het laatst nog met z’n achten”. De zaak kwam aan de orde omdat dorps bewoner Th. J. Buijs het voorstel had ingediend in het kerkje een restaurant en een expositieruimte te vestigen. Het stich tingsbestuur wees dat voorstel af. Onder meer omdat de situatie nog onduidelijk is vanwege de onzekerheid rond het deelplan Mooie Nel. Wel zal worden onderzocht of de stichting van de gemeente het huurcon tract met de Hervormde Kerk kan over nemen THEO BALM, klein, beweeglijk en altijd bezig. Met ’n spiedend rechteroog, waar mee hem niets ontgaat. „Ik ben drie jaar blind geweest, helemaal blind, overgehou den aan de mazelen. Ik zie nu alleen nog met mijn rechteroog”, zegt hij. En dat gebruikt hij dan ook terdege. Ook op die zondagse dinsdag in Purmerend. Hij komt er al vijfentwintig jaar en weet van wanten. (Van een onzer verslaggevers) SPAARNWOUDE. -r- In besliste bewoordingen heeft gedeputeerde W. van der Knoop vrijdagmorgen in zijn functie als voorzitter van „Spaarnwoude” afstand genomen van een aanval op de inspraakprocedure rond het deelplan „Mooie Nel”. CRM-ambtenaar N. Heyligenberg kritiseerde in een bestuursvergadering van de stichting recreatiegebied Spaarnwoude het feit dat op de vijf inspraakavonden eigenlijk alleen maar bewoners van het deelplan-gebied aan het woord warén gekomen. „Alleen de belangen van die mensen komen in de inspraak naar voren. Niet gehoord wordt het geluid van de toekomstige gebruikers uit de gemeenten rond het recreatiegebied. Zo krijg je een eenzijdige beeld en dat vind ik teleurstellend. Drs. Van der Knoop liet over die opmerkingen geen gras groeien. „Over inspraak heb ik een eigen filosofie. Het gaat niet om het getal van de sprekers maar om de kwaliteit van de inspraak. De representativi- BALM SLAAT op de kramenmarkt ook zelf toe en schaft een serie nieuwe overalls aan. Hij past ze, wil andere en monstert zichzelf tevreden in een spiegel. „Dit zijn wel knappe”, zegt hij tegen de handelaar, „ik ben in gemeenschap van goederen ge trouwd en als ik met rotsooi thuis kom vreet m’n vrouw me rauw op”. Het kerkje te Spaarnwoude waarin géén restaurant zal worden gevestigd, zoals een der buurtbewoners wilde. Hoofdpunten uit het betoog van ir. Vonk, leider van het projectbureau; de insprekers hadden over het algemeen veel bezwaren tegen het autoverkeer dat het deelplan volgens de ontwerpen zou krijgen (in het bijzonder de vrees voor sluipver- keer door het hele gebied) en daarnaast de omvang van de uitbreiding zelf. broers, waarvan er twee priester zijn ge worden, een is er pastoor in Parijs, de ander in Culemborg. Zijn vrouw bemoeit zich niet met het gesprek en staat in de lage keuken spek uit te bakken. „Agnes heet ze”, zegt hij, „een hele mooie naam voor dat lieve mens”. Ze wonen dan nog in hetr stalletje van Bethlehem. DAN GAAT HIJ koeien tellen, een dage lijks terugkerend karwei. We rijden door het recreatiegebied Spaarnwoude, de trots van de tekentafel van vindingrijke plano- De aanleg van de uitbreiding van de Mooie Nel zou het water, volgens de ver kenningen tenminste, dichtbij het kerkje van het dorp Spaarnwoude brengen Dat kerkje is als godshuis al jaren niet meer in gebruik. Via een overeenkomst met de eigenaar de Hervormde Kerk verhuurt de gemeente Haarlemmerliede c.a. het ge bouw aan een beeldend kunstenaar die er volgens verschillende bestuursleden bin nen en buiten het kerkje een puinhoop van heeft gemaakt. MOPPEREND ZIET HIJ ONS AAN KOMEN. Het is net over achten in de morgen. „Te laat, veel te laat, het is alle maal bijna al gebeurd”, bromt Theo Balm en neemt een slok van de dampende koffie die voor hem staat. „Zijn die jongens van de krant Balm, dan kom je er goed op te staan”, lachen zijn makkers aan tafel. Het is een vroege dinsdagmorgen in Purme rend, op de wekelijkse veemarkt. „Voor de boeren is de dinsdag in Purmerend een zondag”, had hij me al gezegd. Een zondag zonder uitslapen. BUREAU: Redactie en administratie: Lange Nieuwstraat 427, IJmuiden postbus 18, IJmuiden tel. redactie: 02550 - 15389 na kantoortijd: 02208 - 3577 tel. adm. en adr.: 02550-15437 en 16450 postgiro: 273107 telex: 41866 ADVERTENTIES. GROENTJES: gerubriceerde advertenties, uitsluitend telefoon 023 - 31 92 72 ABONNEMENTEN: - bij vooruitbetaling - 14,35 f 41,30 55,- 162,50 ƒ215,- losse nummers buitenland per kwartaal Andere punten uit de bestuursvergade ring (waarin de leden Amsterdam en Haarlemmemeer ontbraken): Va jar kui ror vai vei aff pei J vrt kei mc DE NAAM BALM is in Spaarndam on verbrekelijk verbonden met paling. Maar ome Theo zag die bedrijfstak niet zo zitten. „Ik heb er wel in gezeten, bij m’n broer in de rokerij”, vertelt hij, maar wilde wat anders. Toen hij zesendertig was, in 1951, werd hij dan toch boer. „Het zat er altijd al in”, vindt hij achteraf, „als jongen van drie speelde ik al met een houten koetje en een houten paardje. En ik ben altijd gek van koeien geweest. Je hebt het of je hebt het niet, dat is niet te leren, nooit te leren”. logen, die een eerlijk weideveld niet mooi genoeg vinden. „Ik heb laatst met m’n vrouw ook een rondje gereden. Ik vind zo’n tarwe- en bieteveld toch veel mooier dat wat nu gebeurt. Het is voor de mensen toch ook zo. Het is zonde dat ze hier recreatieterrein van maken. Het gaat alle maal weg. Moet je eens kijken achter de Machineweg wat daar braak ligt. Voor vermogens. Het is goed dat die IJsselmui- den, de burgemeester, dat verder tegen houdt. Hij heeft gelijk, ik mag hem wel Trouwens dat recreatieterrein maken ze ook niet voor de mensen, om te wandelen, maar voor de bomen die zuurstof moeten geven, voor de industrie”, gelooft hij. IN HET VELD slaat hij een koe op de flanken. ;,Ik mest ook stieren, daar mag nooit ’n koe onderkomen, dan is het vlees heel anders”, doceert hij, ,,’n goeie slager haalt hem er meteen uit, het is slapper. Hij is z’n zaad kwijt en dan is het vlees an ders”. OME THEO, een Balm die boer werd, maar de paling niet vergat. „Ik ga nog elke dag ’n palinkje eten in de rokerij”, grinnikt hij, „en we staan dag en nacht voor elkaar. Ze laten mij niet steunen en ik hen niet. Als zij hout moeten hebben voor de rokerij ga ik het ook halen, dan zeg je toch niet: ik krijg er zoveel voor. Het zijn toch je broers”. EN VOOR HET VERTREK mokt hij nog een laatste keer over de late komst in Purmerend. „Je hebt vanmorgen veel ge mist”, zegt hij en kijkt als een strenge onderwijzer, „dat handjegeklap, dat is zo mooi Jullie zien dat niet die hele handel die koehandel. Er gebeurt zoveel op zo’n markt, daar kan ik boekdelen over schrij ven. In het eerste uur gebeurt alles, dan wordt er gehandeld, dat gaat zo vlug. De goeie zijn er meteen uit, om acht uur is het beste er al uit”. de bouwvergunning voor de kantine van wielervereniging De Kampioen is verstrekt door de gemeente Haarlem merliede. De in delen opgeslagen club- ruimte is inmiddels in vlammen opge gaan. het openbare golfterrein is een groot succes. De pas opgerichte vereniging heeft al meer dan 300 leden. Met trainer Colin Mackay zal een overeenkomst worden gesloten op grond waarvan de Schot vanaf 1 januari gedurende vijf jaar les kan geven. Bovendien omvat de exploitatie de verkoop en verhuur van golfmateriaal. De stichting stuurt een brief naar een studiegroep van Noordhollandse pol derbestuurders waarin de wens wordt uigesproken méér betrokken te worden bij de voorgenomen concentratie van waterschappen. Ten zuiden van het Noordzeekanaal zou er volgens de plan nen maar één waterschap mogen over blijven. de aanvraag van de Haarlemse Red dingsbrigade wordt gehonoreerd. Voor 1977 krijgt de vereniging tweeduizend gulden. teit, meneer Heyligenberg, zit niet in de inspraak-procedure. Die vind je in de gemeente- raden”. Deze discussie tussen de ambtenaar en de politicus ontstond naar aanleiding van het mondelinge verslag van ir. Vonk over het resultaat van de inspraakavonden over Mooie Nel waarvan de laatste in de serie van vijf donderdag in Velsen is geweest. Ook een aantal schriftelijke reacties be reikten het projectbureau Spaarnwoude dat zich voor de stichting bezighoudt met de herinrichting van de agrarische ge bieden tussen Halfweg, Velsen en Haarlem. LATER ONTMOET IK hem weer in zijn eigen omgeving, thuis. Hij vertelt over zijn i praten over prijzen.(rechts) .ir naar België, voor de kroket ten. (boven) .ir het stalletje van Bethlehem (links op de foto) dat nu met de grond is gelijk gemaakt, (onder) j} Ome Theo, op weg in Purmerend. .(linksboven) .ir achter het eerste vroege glas. (links) .ir nieuwe overalls passen. (rechts boven)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1977 | | pagina 4