Loodsdienst IJmond bracht nieuwe
Winters onzeker voor IJmuider strandexploitanten
Geen permanente vestiging
voor Paviljoen Zeebad
i
Velsen start weer
verkeerscursus
Altaïr’ trots over uit Rotterdam
I
Vrouwenprogramma van Proloog
maandag in Witte Tejater
I
I
'Eindelijk een schip, dat aan moderne eisen voldoet'
II
F
Overdracht
Even wennen
Voorstelling initiatief Vrouwencafé Velsen
Burgerlijke stand
VELSEN
1
F
5
VELSEN-IJMUIDEN
19 7 8
JANUARI
1 I
WOENSDAG
-
(Van een onzer verslaggevers)
IJMUIDEN. De verwachtingen van strandpa-
viljoenhouder Leen Koster zijn niet uitgekomen.
niet laten staan in de wintertijd. Deze beslissing
is gebaseerd op het officiële Rijks Zeeweringen
reglement waarin staat dat de stranden van de
Noordzeekust, voor de stormen van oktober en
november losbarsten, vrij moeten zijn van bouw
sels.
Koster, die gedurende de zomermaanden zijn pa
viljoen exploiteert bij het zogenoemde nieuwe
strand, de IJmuider Slag, mag zijn uitspanning
IJMOND. De loodsdienst in de IJmond heeft sinds gisteren een
mooie en praktisch nieuwe loodsboot. Het is de „Altaïr”, die drie jaar in
Rotterdam dienst heeft gedaan, nadat hij van stapel was gelopen. De
komst van de Altaïr naar IJmuiden voelden de mensen van het
loodswezen als een overwinning in de strijd om goed materieel in de
IJmond. Het overvaren van de loodsboot van Rotterdam naar de
IJmond werd dan ook bijna een triomftocht, waarbij vooral de
bemanning haar weelde niet op kon.
3,
GEBOREN:
Standpaviljoens bij de zuidpier, staan er al zeker vijfentwintig jaar. Al die tijd „bij gedogen" van de rijksoverheid.
De voorstelling in het Witte Tejater aan
v.-
I
I
I
laat de gemeente weten, een
vergunning voor Koster af te
geven en verdere aandrang
wordt daarom niet wenselijk
geacht.
VELSEN. Onder het motto „Ver-
keerskennis vergaren is mensenleven spa
ren” start de gemeente Velsen binnenkort
weer een verkeerscursus. De lessen wor
den gedurende vier avonden gegeven in
het stadhuis te I Jmuden. De kosten bedra
gen vijf gulden per persoon.
Na deze inspectietocht en het vaarklaar
maken van het schip, kwamen de mensen
uit de IJmond in het loodsenverblijf bijeen
voor de officiële overdracht. Directeur Ei-
chelsheim van het Loodswezen Rotterdam
wees op de historie, die aan deze plechtig
heid was vooraf gegaan: een historie,
waarin de 'emoties misschien hebben over
heerst, als we er later op terugkijken en
waarin we misschien wel eens tekort zijn
geschoten in kritisch zeemanschap. Hij zei
een schip over te dragen, dat in Rotterdam
een aantal jaren goed heeft gewerkt, geen
afdankertje, maar een schip, dat zijn kin
derziektes kwijt is. Met het aanbieden van
het scheepsjournaal en de Loodsvlag
droeg hij het schip symbolisch over.
Directeur Willemse van het district IJ
mond noemde het een grote en gewichtige
dag voor zijn district. „Ik sta sprakeloos
over dit mooie schip. Van de twintig jaar
Het moment, dat directeur Eichelsheim van het district „Rijnmond” onder het toeziend
oog van directeur Willems van de IJmond de overdracht in het scheepsjournaal
optekent.
De nieuwe cursus begint op donder
dagavond 25 januari. De overige lesavon
den zijn op 2, 9 en 16 februari. De lesuren
zijn vastgesteld van half acht tot tien uur.
Aspirant-cursisten (vanaf 18 jaar) kun
nen zich voor 20 januari opgeven bij de
bode van het stadhuis, Plein 1945 te IJmui-
den, telefoon 02550-19000, toestel 119.
Want met de komst van de „Altaïr” zijn de
tenderproeven nog niet de wereld uit.
de Kanaalstraat in IJmuiden begint om
acht uur en biedt als afsluiting de gele
genheid om met Proloog in discussie te
treden. Toegangskaarten zijn verkrijg
baar en te bestellen bij buurthuis De
Brulboei en tevens verkrijgbaar voor de
voorstelling aan de kassa van het Witte
Tejater.
G. Leeuw, 76 jr„ echtgenote van J. G.
Kohier, Santpoort. W. M. Brouwer, 57 jr.,
echtgenote van P. Geus, IJmuiden.
C. M. C. Beentjes-Duin, jd., Uitgeest. M.
G. van Dijk-Hoogendijk, z„ Santpoort. S.
Kurt-Ustün, d., IJmuiden. A. Heilig-van
Dijk, d., IJmuiden. M. M. Verhoef-de Ko-
ning, d., Heemskerk. P. T. E. Kraak-Brink-
man, z„ IJmuiden.
OVERLEDEN:
i
Bij de Maasvlakte gingen de vier loodsjol-
len stuk voor stuk even buitenboord om te
zien of dat vlekkeloos verliep. En dat deed
het: de moderne kranen lieten de jollen
vlot zakken en zwiepten ze bijna het water
weer uit. Bootsman L. van Belzen hield
overal een oogje op en roerganger J. Hol
man zat rustig in zijn stoel achter het
stuurtje.
’s Morgens vroeg vertrok de bemanning
voor de loodsboot naar Rotterdam, verge
zeld van dit^cteur M. Willemse en C. Pel
en C. Hoogland van de Abva, die zich
bijzonder voor het naar IJmuiden halen
van deze boot hadden ingezet. In de haven
van Maassluis lag de Altaïr al te wachten
op de nieuwe ploeg, een schip met een
mooie lijn, maar vooral met moderne
uitrusting en een ruime accommodatie.
Bij hun inspectietocht van de brug tot
onder de machinekamer konden de be
manningsleden, die het schip nog niet ken
den, hun weelde niet op. Enkele mensen
uit de IJmond waren in Rotterdam op deze
nieuwe schepen al ingewerkt. De machine
kamer is een staaltje moderne techniek
met een automatische storingsbewaking.
De bemanningsverblijven zijn fuim opge
zet en bieden de mogelijkheid om ook bij
slecht weer binnen te zitten en de vrije tijd
door te brengen. Ook de hutten bieden de
mensen, wat ze in deze tijd verwachten
mogen, een stukje privacy inplaats van het
„veel makke schapen in een hok”-idee.
Ook voor de loodsen is er een ruim opgezet
en gezellig verblijf met bovendien grote
ramen, zodat ze zich bij een stevige haal
van het schip in een aquarium kunnen
De cursus die al sinds 1964 wordt gehou
den, trok de laatste keer, in november
1977, twintig belangstellenden. De praktijk
heeft uitgewezen dat vooral diegerien die
autorijles volgen, gebruik maken van het
lessenpakket. Het onderwijs wordt gege
ven door verkeersdeskundige P. van
Desnen. Hij was eerder betrokken bij de
oprichting van het Bureau Verkeersopvoe-
ding en Propaganda van de gemeentepoli
tie van Haarlem. Van Deenen verzorgt
bovendien het verkeersonderricht op de
lagere scholen in Velsen.
Op de moderne brug bij het binnenlopen van IJmuiden: een ernstig kijkende stuurman,
een vrolijke roerganger, een kapitein, die alles in de gaten houdt en op de uitkijk een
tevreden directeur, die weet, dat zijn mensen nu goed materieel hebben.
De directeur wees nog even op de terug
gang van de scheepvaart op Amsterdam.
Hij zag echter een lichtpuntje in een top
dag als 4 januari met 60 scheepsbewegin-
gen. „Misschien komt nog eens de dag, dat
IJMUIDEN. In het Witte Tejater komt aanstaande maandag de vormingstoneel-
groep Proloog spelen. „Vrouwen, als het aan ons ligt” is de titel van het programma dat
wordt gespeeld. De uitvoering is een initiatief van het Vrouwencafé Velsen.
De Eindhovense groep Proloog is aan het werk gegaan met het thema: wat is dat
eigenlijk, vrouwenonderdrukking. Een vooral, hoe kunnen vrouwen de strijd aanbin
den tegen die onderdrukking? Het wordt allemaal aangetoond in een verhaal, een
levensbeschrijving van één vrouw, Hilde.
Om half twaalf werd de tocht naar IJ
muiden begonnen, op het moment, dat de
wind al zo was toegenomen, dat de loods
dienst in Rotterdam werd gestaakt. Vlot
ploegde het schip zich een weg naar IJmui
den met zo nu en dan een flinke haal door
het woeliger wordende water. Daarbij
ging wel de eerste mok thee en fles melk
omver, maar het schip bewees meteen zich
in ruwe zee goed te houden. Rond twee uur
kwam men voor de pier van IJmuiden,
waar de „Pollux” zijn loodsactiviteiten
ook had gestaakt en trots werd de „Altaïr
achter de oude „Pollux” in de vissersha-
ven afgemeerd, klaar voor de dienst in de
IJmond. Men beschikt nu over een goed
schip en als later de tenderproeven weer
worden opgenomen heeft men in ieder
geval goed vergelijkingsmateriaal tussen
tenders en een moderne loodsboot op zee.
Jaren en jaren is de situatie
bij de zuidpier al hetzelfde.
Gemeente en Rijkswater
staat knepen een oogje dicht.
De paviljoens stonden er
’s winters bij gedogen, zoals
dat officieel heet. Niets aan
Het was even wennen op het schip, maar
van het district Rijnmond waren wat per
soneelsleden aan boord. Een enkeling
blijft voorlopig in de IJmond de mensen
inwerken, maar kapitein Parlevliet maak
te zijn opvolger Harmenson snel wegwijs.
Hilde is te zien, allereerst, als typiste op
een bedrijf. Ze ziet wel wat daar loos is
(vrouwen die als vanzelfsprekend eerder
worden ontslagen dan de mannelijke colle
ga’s bijvoorbeeld), maar ze is te druk met
haar vriendje. Ze heeft het idee toch niet
lang meer te werken, want de roze schijn
van het huwelijk wacht en ze is dan ook vol
verwachting over de toekomst.
Het huwelijk, de monotonie, het isole
ment, de dagelijkse verplichte zorg van
man en kind, de supermarkt als enige
contactmogelijkheid: het valt allemaal be
hoorlijk tegen. Hilde besluit dan ook èen
baan te zoeken. Dat lukt niet zo maar, ze
moet er voor knokken: thuis met haar man
en buitenshuis om een baan te vinden.
Toch lukt het haar aan de slag te komen, al
beginnen dan pas echt de moeilijkheden.
Het volledige huishouden doen, een hele
baan, de verwachting dat zij altijd thuis
moet blijven als het kind ziek is; Hilda
wordt tot een keuze gedwongen. Op dat
moment gaat ze prat,en met de andere
vrouwen in het bedrijf en ze komen tot de
ontdekking dat al die problemen niet per
soonlijk zijn, maar algemeen. Dat de op
lossing van die maatschappelijke proble
men gezamenlijk aangepakt moeten wor
den, dat er een gemeenschappelijke strijd
moet worden gevoerd.
Proloog wil met dit stuk aantonen dat de
achterstand van de positie van vrouwen
ten opzichte van die van mannen niet
alleen een cultureel-maatschappelijke
achtergrond en oorzaak heeft maar tevens
een gevolg is van het kapitalisme.
■*ii&
Het is aan Rijkswaterstaat
om dit reglement, waarin de
belangen van zeewering,
strand en duinen worden be
schermd, uit te voeren en om
de uitvoering daarvan door
gemeenten te controleren. In
de gemeente Velsen is echter
in de loop der jaren een pre
caire situatie ontstaan: de
vier paviljoens bij de zuid
pier blijven gewoontege
trouw in de winter staan. Eén
daarvan blijft ook open voor
klanten en dat is Vers wij ve
ren. Talloze vissers en
strandwandelaars lopen er
binnen. Ongetwijfeld heeft
Koster ook een dergelijk visi
oen voor ogen gehad, maar
zijn verzoek mocht niet
baten.
ciële gesprekken met het ge
meentebestuur heeft ge
voerd, kan echter niet zeggen
welke maatregelen men voor
ogen heeft en aan welke ter
mijn moet worden gedacht,
vermoedelijk zal het zo’n
vaart niet lopen.
Deze achtergrond heeft in
middels binnen de gemeente
wel een uiterst voorzichtige
opstelling opgeleverd ten
aanzien van Rijkswaterstaat.
Het verzoek voor een winter-
vergunning van Koster,
wiens paviljoen vergeleken
met de andere dichter bij wa
ter staat, is dan ook niet offi
cieel bij de Rijkswaterstaat
ingediend. Dit om gevolgen
voor de andere vier pavil
joens te vermijden. Want al
zijn deze vier paviljoens, na
de enorme verbreding van
het strand langs de pier, voor
de meest woeste zee onbe
reikbaar geworden, regels
zijn regels, zo is de officiële
redenering. Rijkswaterstaat
heeft al ronduit geweigerd, zo
scheepsjournaal de overdracht officieel
was vastgelegd, droeg de heer Willemse
het schip vervolgens over aan kapitein H.
Harmenson. Direct, daarop was het „Voor
en achter” en ging de „Altaïr” los van de
kant.
V;
W S3
wanen. Evenals de machinekamer is de
brug een stukje moderne techniek, ruim
opgezet en goed voor de bediening van het
schip uitgerust. En een ruimte, dat er op de
brug is, een zee vergeleken met de oude
Pollux.
oude „Pollux” naar dit schip is een grote we in de IJmond zelfs twee loodsboten
stap. Maar ik dacht, dat de IJmond er nodig hebben”, zei hij. Nadat in het
langzamerhand aan toe was. Terecht
heeft het personeel gestreefd naar beter
materieel in de IJmond. Daar sta ik volle
dig achter”.
In de Europoort werd het strijken van de vier jollen van de „Altaïr” nog even
uitgeprobeerd. „Niets in de weg”, concludeerde men tevreden.
De wandelaars op het
nieuwe strand moeten het in
de Ginter zonder de erwten
soep of een verwarmende
borrel doen. Koster heeft
zich er al bij neergelegd. Hij
zal het van de zomer moeten
hebben. „Het is vechten te
gen de bierkaai, al wil ik het
het volgend jaar toch weer
proberen”. De gemeente, zo
blijkt, staat hier niet zozeer
afwijzend tegenover, maar
het is de hoek van de rijkso
verheid waaruit de wind
waait. Leen Koster ziet wel.
„Ik zal in eik geval blij zijn
wanneer in de zomermaan
den tenminste een toiletwa-
gen op het strand wordt ge
plaatst, want dat is het enige
waar het in de zomer aan
mankeert en dat vind ik nu
belangrijker”.
de hand dus. Tot het
nieuwe strand, door de
verlening van de Heeren-
duinweg, werd ontsloten en
de behoefte aan voorzienin
gen ontstond. Koster gaat ko
mende zomer zijn vijfde sei
zoen in. Nog steeds echter
moet hij bouwen en afbre
ken, bij gebrek aan vergun
ning voor de wintermaande.
En die vergunning zal er ook
niet komen, zo blijkt uit de
woorden van het hoofd
dienstkring Noordzeekust
van Rijkswaterstaat, de heer
J. P. Kerkhof. „Nergens is het
toegestaan, volgens het regle
ment, iets op het strand ach
ter te laten. Ook bij de zuid
pier mag dat niet. In feite is
de situatie daar ten onrechte
zo gegroeid. Er zullen ook wel
pogingen worden onderno
men de paviljoens daar weg
te krijgen, ook ligt dat gebied
daar minder gevoelig. Het ge
heel vormt wel een pro
bleem”. De heer Kerkhof, die
over deze zaken geen offi-
I
