Muzikaal avontuur wordt door country-rockzangeres uit de weg gegaan
Mother’s Finest naar TIOLI
Waarde volle tapijten
premieres
in Nederlandse handen
Kunstenaars NVV
Enkel Beethoven
bij Bernstein
jaar van start
Is kombineren
weer mode?
Dagopleiding tot
restaurator dit
steunen staking
Griekse acteurs
Ritsband onderscheidt
zich van concurrentie
Ricardo Mino toont
briljant gitaarspel
H
L
4
Goedbezochte groepenpresentatie in DAC
en grendel
Collectie
voorlopig
achter slot
3
.r
Ki
Ets van Rembrandt in
Amerika ontvreemd
Flamenco-concert in Haarlems Concertgebouw
8
9
2 7
FEBRUARI
MAANDAG
19 7 8
KUNST
Wat biedt de voorjaars-
Barteljonsstraat 24-28. Telefoon: 023 -316816
mode veel kansen om
verrassend te variëren.
Wat is de koliek tie
rokken, bloesjes en
blazers veelzijdig.
Wat is er een keuze aan
mogelijkheden: speels,
stijlvol, romantisch,
praktisch, sportief.
Kom snel kijken om
steeds weer anders te
kunnen zijn.
HAARLEM
DEN HAAG. Wat is dat toch met het Haags publiek? Zondag
avond speelden Emmylou Harris en haar Hot Band echt zo nu en dan
de sterren van de hemel, maar lauwloene hoor. Aan het eind van een
korte toernee, die haar voornamelijk naar het oosten en noorden van
ons land heeft gebracht, geeft zij in het Haags Congresgebouw een
slotconcert voor een uitverkochte zaal.
'31
-
Emmylou Harris in overgangsfase
(Van onze kunstredactie)
(Van onze kunstredactie)
i
IT
CN
JAAP STORK
t
HAARLEM. De korte tournee die de fenomenale Amerikaanse rockband
Mother’s Finest onverwacht naar ons land zou brengen, is op het laatste nippertje
gered doordat bevriende Nederlandse relaties de groep van apparatuur konden
voorzien en een aantal jongerencentra speciaal hun deuren openden. Mother’s
Finest, die verder optreedt in Arnhem, Nijmegen en Almelo, komt onder auspiciën
van theaterbureau Acket slechts voor een concert naar de Randstad. Woensdag
avond 1 maart doen de Amerikanen jongerencentrum TIOLI aan de Laan van Angers
5 te Haarlem-Schalkwijk aan. De VPRO maakt er radio-opnamen, die later dit jaar in
Amigos di Musica zullen worden uitgezonden.
Mother’s Finest is een gerenommeerde zeskoppige formatie uit Atlanta, die in het
zuiden van de Verenigde Staten over een grote aanhang beschikt bij zowel zwart als
blank, omdat de groep hard-rock vermengt met donkergekleurde muziek, zoals Ike en
Tina Turner en Sly and The Family Stone dat ook hebben weten te doen.
Eén dame en vijf heren telt de groep, zodat de naam zich makkelijk laat verklaren.
Zangeres Joyce Kennedy fungeert, al zou je dat niet zeggen als je op haar uiterlijk
afgaat, als een moederkloek voor haar vijf collega’s, met een waarvan ze getrouwd is.
Het echtpaar Joyce Kennedy en Glenn Murdock richtte een vijftal jaren geleden
Mother’s Finest op om te pogen hun ideeën over een muzikale fusie tussen rock en
soul vorm te geven. De groep bestaat verder uit gitarist Gary Moore, bassist Jerry
Seay, drummer Barry Borden en toetsenman Michafel Keek. Het optreden in TIOLI
begint om 21 uur.
na te
ocra-
was
mne-
iken,
m de
HAARLEM. Zo nu en dan bestaat er
een mogelijkheid voor jeugdig rocktalent
om te tonen wat het waard is. Zaterdag
avond had bijvoorbeeld een goedbezochte
groepenpresentatie in het Haarlemse open
jongerencentrum DAC plaats, waaraan
zes merendeels uit onze regio afkomstige
groepen meewerkten. Achtereenvolgens
traden Alive uit Haarlem, Reminiscence
uit Vijfhuizen, Spoill uit Leiden, Javelin
uit Huizen, de Ritsband uit Haarlem en
Tilt uit Edam in het strijdperk. Niet al
leen de eer, maar ook een tweetal aantrek
kelijke prijzen stonden op het spel.
Bij lange na brengt Nederland niet een
zelfde arsenaal aan talent op het gebied
van de rock voort als Engeland. De oorza
ken voor dit verschijnsel laten zich des te
moeilijker verklaren, als we weten dat er
m ons land juist wel een zeer grote waarde
ring voor buitenlandse en progressieve
rockvormen bestaat. Mogelijk speelt op de
achtergrond mee dat de voedingsbodem
voor bij uitstek jeugdige muziekvormen
wat minder doortrokken is van sociale en
generatieverschillen zoals in Groot-Brit-
tannië en de Verenigde Staten.
Daarbij komt ook nog eens dat de rock
die in ons land gespeeld wordt vaak tot in
het kleinste detail de buitenlandse origine
len kopieert, waardoor op de duur de
waardering voor het eigen product afgeno-
men is en de mogelijkheden op een carriè
re dientengevolge ook niet daverend zijn.
Voor die tijd blijft de wisselwerking tus
sen publiek en artiesten tot het minimale
beperkt. Hoewel we daarvoor in de eerste
plaats de schuldigen op het podium en
tussen de coulissen (maar daarover straks)
moeten zoeken, leveren de aanwezigen
geen enkele bijdrage, die de concertavond
tot een kopie had kunnen bestempelen van
vorige spanningsvolle ontmoetingen met
Emmylou. Dan bedoelen we met name de
concerten in 1975 en 1976, die zich op het
netvlies hebben vastgezet als een ware
promotionele triomftocht voor de country
rock in Nederland.
Het zij zo; laten we de sombere overwe
gingen voor een moment terzijde schuiven.
Op het spel stonden zaterdagavond een
jury- en een publieksprijs: de eerste kwam
neer op het vervaardigen van een gratis
demonstratieband van de verrichtingen
van de winnaars (demo-tape), de tweede
gaf recht op een contract voor een optre-
Inmiddels en waarschijnlijk daardoor -
twee, drie jaar van continu toeren stompt
elke artiest af - valt er steeds minder
artistieke groei in haar werk te constate
ren. Bood Luxury Liner al minder tijdloze
muziek dan de juweeltjes Pieces of the Sky
en Elite Hotel, toen de herinnering aan
wijlen Gram Parsons bovendien sterker
was, het recent verschenen Quarter Moon
in a Ten Cent Town kenmerkt een ernstige
creatieve stagnatie.
Slechts een enkele compositie lijkt over
voldoende esprit te beschikken om de
voorspelbaarheid van de combinatie van
de ballads met een stapvoets en de galop
perende up-tempo liedjes te doorbreken.
Verantwoordelijke man voor de gang van
zaken is Brian Ahern, niet alleen Emmy-
lou’s steviggebouwde eega, maar ook nog
eens de man die de artistieke en productio
nele touwtjes in handen heeft.
Zijn beleid wekt momenteel weinig ver
trouwen, reden waarvan ik ook het resul-
De krachtsverhoudingen in de rest van
het deelnemersveld waren gering, al oogst
te Tilt met quasi-punk en het opvallend
goed uitgeruste Javelin met enigszins uit
gekauwde symfonische rock veel applaus.
Spoill met de leuk acterende zanger Harry
Berg en het nogal beperkte Alive eindig
den in de achterhoede. Reminiscence be
looft nog wat voor de toekomst. Het viertal
Vijfhuizenaren is verantwoordelijk voor
een fantasierijke vorm van symfonische
rock, die over voldoende frisheid beschikt
omdat de nummers duidelijk rond the-
maatjes geconstrueerd zijn. Een redelijke
technische vaardigheid wordt niet ver
ward met de ambitie om te hoog te grijpen
en dat leidt er toe dat de groep fris van de
lever musiceert.
De Ritsband stak tenslotte niet alleen
met kop en schouders boven de concurren
tie uit, maar het is een formatie die mits er
voldoende podiumervaring wordt opge
daan, een eigen gezicht zou kunnen opbou
wen. Het juryrapport maakte dan ook mel
ding van knappe, doordacht thematisch
uitgewerkte jazz-rock met een latijnse in
slag, goede technische kwaliteiten, een
voortreffelijke gitarist (Nick Vos) en een
stevige opzwiepende percussie, die nog
aan kracht zou kunnen winnen.
Een compliment aan de organisatoren,
geluidstechnici en enkele bereidwillige le
den van Javelin - die te hulp schoten met
apparatuur - is zeker op zijn plaats. Deze
groepenpresentatie verliep zonder al te
grote problemen, zodat het uit geheel
Noord-Holland afkomstige publiek een
plezierige avond had. Ik ook.
JOHN OOMKES
(ADVERTENTIE)
Pluymen heeft het in zijn be
zit gekregen door de persoon
lijke banden die hij met Khon-
degelijk dat Emmylou Harris in het gun
stigste geval een overgangsfase door
maakt. Typerend voor die fase in haar
ontwikkeling is de opvallende wisselvallig
heid waarmee het repertoire gebracht
wordt. Zo staan tijdens de eerste set vooral
San Antone Rose, Making Believe en Here
There and Everywhere op een hoog ni
veau, niet in de laatste plaats omdat deze
al wat oudere nummers in fraaie nieuwe
jasjes zijn gestoken. Prachtige arrange
menten die de klankkleur van de groep, de
messcherpe vokalen en de in volmaakte
harmoniën spelende combinaties van fid
dle en pedal steel of gitaar en pedal steel
tot zijn recht doen komen. Van het nieuwe
repertoire overtuigt alleen Two more Bot
tles of Wine.
Door de enorme waarde van
de collectie moest ze opgesla
gen worden in de kluizen van
een bankgebouw. Het gebouw
diende wat betreft de beveili
ging aangepast te worden. Ov
eral zijn camera’s aangebracht
om de verzameling in de gaten
te houden.
Het heeft anderhalf jaar ge
duurd voor Pluymen de verza
meling in zijn bezit had. Pluy
men: „Deze tapijten worden
niet meer gemaakt. De eeuwe
noude traditie van het tapijtk-
nopen is waarschijnlijk over
een jaar geheel verdwenen”.
De heer Pluymen ziet zijn zaak
niet alleen als tapijtenhandel.
„Ik geloof dat je in dit werk
ook een bepaalde roeping moet
winding te kunnen zorgen. In de finale van
de show werkt de groep opeens op volle
toeren en kiest voor geïmproviseerde soli
in It’s Allright en C’est la Vie, die met
ovaties worden beloond.
Terecht, natuurlijk. Maar de vraag naar
de muzikale richting en ontwikkeling is er
niet mee beantwoord, al zijn er wat aanzet-
hebben. Een deel van mijn ver
zameling zie ik als kunst”.
In de kluizen van de bank
liggen de stapels tapijten. Ze
zijn echter niet te bezichtigen.
Pluymen zegt over de kapitale
voorraad: „Elke stapel tapijten
heeft zijn verrassingen. We
hebben ze nog lang niet alle
maal goed onderzocht”.
In ieder geval komt nog deze
zomer een tentoonstelling van
de mooiste en meest unieke
tapijten van de verzameling.
Wat daarna met de verzame
ling gaat gebeuren, weet Pluy
men nog niet. Vast staat dat
een deel ervan over de wereld
verspreid zal worden. Maar nu
nog heeft Nijmegen een van de
meest unieke verzamelingen in
de wereld binnen haar muren.
Theatergroep „Splien” brengt 2 maart
in de „Graanschuur” in Zoetermeer het
stuk „Stad in groei" in première, een
speelse interpretatie van het leven in een
groeistad met zijn eigenaardigheden. Het
toneelstuk is samengesteld door Hella
Haasse en Eddy Habbema, van wie de
laatste ook de regie voert.
Zij acht deze weigering in strijd met het
democratisch beginsel, dat vakbonden be
voegd zijn tot het afsluiten van cao’s. In
feite wordt hier volgens het NW de voor
naamste functies van de vakbond en daar
mee het bestaan van vakbonden zelf be
streden. De kunstenaarsorganisatie heeft
de NOS verzocht tijdens de staking geen
produkties te verkopen of anderzins ter
beschikking te stellen van de Griekse om
roeporganisatie.
AMSTERDAM (ANP). In tegenstel
ling tot eerdere plannen zal de Ameri
kaanse dirigent Leonard Bernstein tij
dens zijn aanstaand verblijf in Nederland
zich met het Concertgebouworkest uit
sluitend presenteren met werken van
Beethoven.
taat van zijn werk met de drie diva's in de
country-rock-Dolly Parton, Linda Ron-
stadt en Emmylou-, met angst en beven
tegemoet zie. Ahern gokt op zeker, ver
mijdt het muzikaal avontuur en mikt dus
vrij schaamteloos op commercieel succes.
Om die reden ook is het vertrek van zan-
ger-gitarist Rodney Crowell gecompen
seerd met het aantrekken van Ricky
Scaggs, een doorgewinterde allrounder,
die zowel vocaal als op de fiddle en mando
line zijn mannetje staat.
De komst van Scaggs heeft de Hot Band
wat muzikale reikwijdte betreft enerzijds
gecompleteerd, anderzijds kwetsbaarder
gemaakt omdat een dergelijke risicosprei-
ding de kans op uitglijers eerder vergroot
dan verkleint. Kijk, Emmylou heeft zulke
knappe begeleiders - Glen D. Hardin -
piano, Ricky Scaggs, Emery Gordy - bas,
John Ware - drums, Albert Lee - gitaar en
Hank DiVito - pedal steel en dobro - om
haar heen, dat het elke avond moeilijker
wordt om ze te motiveren tot meer dan
routinewerk. Trek de vergelijking maar
eens met het gouden Ajax-team.
Het ligt te zeer voor de hand om dan
maar alles wat door de combinatie over de
voetlichten wordt gebracht weg te schrij
ven tegen het zojuist geschetste perspec
tief. Maar het concert onderstreept wel
erbe-
-Hol-
orga-
zoals
Caay
’iegel
ging
ovin-
an in
alisa-
men,
inise-
al
m de
in de
wie
druk
niet”
ut cky
e be-
met
Hij
aeid”
urge-
is hij
emo-
chre-
e hij
De tweede set roept de al eerder geme
moreerde vragen op. Een solistische ope
ning van Emmylou met Dolly Partons Ne
ver did say to Daddy staat stijf van het
sentiment en accentueert het beperkte
stemgeluid van deze zangeres die vooral in
de climax van een song kiest voor een
schelle kopstem, waarmee ze hard door de
mand valt. Twee van de sterkste songs van
Quarter Moon, Jesse Winschesters My
Songbird en Leaving Louisiana in the
Broad Daylight, blijken live ook voor op-
HAARLEM. Bij het Centraal Labo
ratorium voor onderzoek van voorwerpen
van kunsten en wetenschap te Amster
dam gaat met ingang van 1 oktober van
dit jaar een vierjarige dagopleiding tot
restaurator van kunstvoorwerpen ver
vaardigd van hout, textiel, papier en leer
van start. Schilderijenrestauratie valt
buiten dit bestek.
(Van onze kunstredactie)
NIJMEGEN. Vele miljoe
nen guldens is de waarde van
de tapijtenverzameling die
Galery Pluymen momenteel
in de kluizen van een bankge
bouw in Nijmegen heeft opge
slagen. Het is de collectie van
de vermaarde Perzische tapij
tenhandelaar Hossein Khon-
sari. Deze verzamelaar overle
ed in mei 1976 en Galery Pluy
men is erin geslaagd deze ver
zameling voor Nederland te
verwerven. De collectie is ze
ker de mooiste en grootste in
Nederland en een van de mooi
ste in Europa.
den in het DAC. Het publiek en de jury,
bestaande uit Jos van Woudenberg van
Muziekkrant Oor, Kees Plugboer van het
Provinciaal Servicebureau voor open
jeugd- en jongerenwerk en ondergeteken
de, oordeelden verrassend eensluidend.
De Ritsband pakte zonder al te veel tegen
stand de eerste plaats en het jeugdige
Reminiscence kreeg een eervolle vermel
ding.
Daarbij schonk hij de aanwezigen met
zijn vaak flitsende vingersouplesse een
riante blik in het niet geringe arsenaal aan
klassieke technieken, waarmee deze fla-
mencomuziek is verrijkt, zoals „picado”
(afwisselend tokkelen met twee vingers op
een snaar), „arpeggio” (duim tokkelend op
bassnaar en twee of drie vingers op even-
zovele hoge snaren) en „ligado” (glijden
van vinger over de snaar, terwijl deze
wordt opgelicht).
jes toe. Zo nu en dan, als gekozen wordt
voor een minder vol geluid is er ruimte
voor een begin van emotie. Ook meer
leadvokalen door andere leden van de
groep zouden de voorspelbaarheid van het
wat statische gebeuren kunnen doorbre
ken, getuige een pittig lied van Albert Lee.
JOHN OOMKES
Doch ook zonder deze ongetwijfeld als
verhelderend bedoelde verklaringen heb
ben de liefhebbers met volle teugen kun
nen genieten van Mino’s weergaloos sug
gestieve, ritmisch prachtig uitgediepte
aanpak van een mijmerende Tarantas, een
dansende Zorongo, een opzwepende So-
lea, een lieve Cancion, een fel-motorische
Bulerias en talloze andere streekgebonden
volksmuziek, die doortrokken is van het
hele scala van menselijke gemoedsstem
mingen.
sari had. De verzameling, die
uit duizenden tapijten bestaat,
is na jaren van onderhandelen
naar Nederland gekomen. Ze
is een unicum, daar een verza
meling van deze omvang, die
helemaal uit handgeknoopte
tapijten bestaat, bijna niet
meer bij elkaar te krijgen is.
Uit de opbouw van de collec
tie is een duidelijke voorkeur
van de samensteller voor het
echte Perzische tapijt herken
baar. Vooral de zijden tapijten
vallen hierbij op. Deze tapijten
tellen vaak honderdduizenden
knopen per vierkante meter.
Een belangrijk deel van het
geheel wordt uitgemaakt door
de lopers. Wat betreft de afme
tingen vormen zij het oor
spronkelijke Perzische tapijt.
Behalve de inleidende woorden van im
presario H. G. da Silva gaf de concertgever
zelf ook nog de nodige toelichting aan
gaande de te spelen muziek; helaas deed
hij dit in het Spaans zodat het meeste van
wat hij op zijn hart had duister is gebleven.
Dankzij het pionierswerk van de legen
darische gitarist Ramon Montoya (1880-
1955) heeft deze kunstvorm een aparte
plaats verkregen naast de alom bekende
Flamenco en vervult de anders „slechts,
begeleidende gitarist hierin derhalve een
centrale rol. Aanvankelijk mis je bij de
„Flamenco di concierto” natuurlijk wel
het zo belangrijke visuele element van de
wervelende dansers en danseressen en
hun kleurrijke kledij, maar heb je, zoals
zaterdagavond het geval was, te maken
met een uiterst begaafd en gepassioneerd
opererend solist, dan ontwaar je in diens
spel zoveel vitale kracht en beeldend ver
mogen dat er weinig eigen fantasie voor
nodig is om deze ontbrekende factoren
aan de vertolkingen „toe te voegen”.
Ricardo Mino is afkomstig uit Andalusië
en sedert 1969 ster-gitarist van het interna
tionaal vermaarde „Fiesta Gitana”-gebeu-
ren, waarbij hij Haarlem reeds enige ma
len aandeed. Dat de 29-jarige Spanjaard
momenteel tot de schaarse kern toonaan
gevende, solistisch optredende Flamenco
gitaristen behoort, heeft hij met de briljan
te wijze, waarop hij op zijn recital de
traditionele folklore o.a. uit zijn geboorte
streek (de bakermat van de Flamenco) met
de spontaniteit der improvisatie wist te
verweven, ondubbelzinnig tot uiting ge
bracht.
Bovendien: zo groot als de waardering is
voor de import, zo gering is het vaderlands
talent op het gebied van het management,
de producing en het arrangeren. Voor
goedwillende amateurs voorwaar een
somber perspectief.
De meeste aanwezigen, waaronder
tientallen die het zulke lekkere 8-track-
muziek voor de Jaguar of Mercedes vin
den, hebben vlot twee, drie tientjes neer
geteld om de koningin van de country
rock weer eens met haar fenomenale bege
leidingsgroep aan het werk te zien, maar
■pas tegen het eind van dit concert begint
het er op te lijken.
De inschrijving tot de opleiding staat
open voor personen van beneden de dertig
jaar bij voorkeur met minimaal een
HAVO-opleiding (scheikunde, Engels en
geschiedenis als eindexamenvak). Slechts
acht personen kunnen dit jaar geplaatst
worden. Veel aandacht zal binnen het ka
der van de opleiding worden besteed aan
handvaardigheid. Men kan zich voor deze
cursus opgeven bij het Centraal Laborato
rium, hoofd Opleiding Restauratoren, Ga-
briël Metsustraat 8 in Amsterdam.
Op 1 en 2 maart zal in het Concertge
bouw in Amsterdam Beethovens „Missa
Solemnis” worden uitgevoerd. Solistische
medewerking wordt verleend door de so
praan Montserrat Caballé, de alt Hanna
Schwarz, de tenor René Kollo en de bas
Kurt Moll. Het Groot Omroepkoor van de
NOS zal eveneens meewerken. Op 8
maart zal de tweede en derde symfonie
van Beethoven worden uitgevoerd. Aan
dit concert, dat ten bate van Amnesty
International is, wordt belangeloze mede
werking verleend door alle betrokkenen.
Dit programma wordt herhaald tijdens het
laatste concert op 9 maart in het Neder
lands Congresgebouw in Den Haag.
SEATTLE, (AP). Uit de Henry Gallery
van de Universiteit van Seattle is vrijdag
ochtend een ets van Rembrandt gestolen.
De ets, getiteld „Engel die aan de schaap
herders verschijnt”, werd door een onge
veer 20-jarige man het gebouw uitgedra
gen. Een werkstudent die als bewaker op
trad volgde de dief korte tijd maar besloot
toen dat het beter was terug te keren dan
de rest van de kunstwerken onbewaakt te
laten.
UTRECHT (ANP). De kunstenaarsor
ganisatie NW heeft zich solidair ver
klaard met een staking van Griekse ac-
teurs. Reden van de staking is de princi
piële weigering van de Griekse omroepor
ganisatie om een c.a.o. met de vakbond
van Griekse toneelkunstenaars af te slui-
ten, aldus de Kunstenaarsorganisatie.
HAARLEM. Een volgepakte Tuinzaal van het Concertgebouw werd zaterdagavond
onthaald op een gitaarrecital door de Spanjaard Ricardo Mino, waarin één aspect van
de oeroude Andalusische volkskunst der Flamenco centraal stond. In de zogenoemde
„Flamenco di concierto" is de gitaar, die normaal gesproken het muzikale decor vormt
voor de zang en dans, eruit gelicht en, met toevoeging van typische klassieke
technieken, tot solistisch concerterend instrument verheven.
Zangeres Em
mylou Harris
zondagavond
tijdens haar
concert in het
Haags Congres
gebouw.
Schoonheid al
leen is niet vol
doende; getwij
feld wordt aan
haar artistieke
groei.
(foto Lex van
Rossen)
