kt
Globe met sober relaas over kannibalisme onder gevangenen
Bloed aan de Paal in Haarlem
>S
1 Rico Royal doet beroep
i op ons puzzeltalent
luisterklaar.
Krebbers docent
in Düsseldorf
Jeugdtheater De Krakeling open
Band vormt grote eenheid tijdens veelbelovend rockconcert
Patti Smith laat spanning wegebben
I Niet alleen de
I nieuwste Bose 901,
ook de opzienbarende
nieuwe Bose 601 s
staat bij ons I
permanent /f’ïijjj
luisterklaar.
Mimegroep Waste
of Time
IMF, de beste uit vele, vaak duurdere
luidsprekers... ook bij ons!
aar
Ka-Theater werkt
aan produktie
voor volwassenen
in Shaffy Theater
I
L O
15
VRIJDAG 24 MAART
19 7 8
KUNST
t
te
Ma-
i
je
ing”
?erst
lede
eerd
s op
een
zan-
;mu-
EXCLUSIEF IN VERIJCHTING
Szal
>rige
pro-
ing”
iden
met
iden.
pro
op
tele.
op
verle-
her
halen
„Hoe
Den-
KRUISWEG 45-49, HAARLEM, 023-320244.
BIJ STATION EN PARKEERGARAGE
zelf,
ia.
1
'U
TILBURG. Enkele jaren gele
den gebeurde er in Zuid-Amerika
een vliegtuigongeluk. Een deel
van de inzittenden van het neerge
storte toestel werd gedood, ande
ren bleven leven. Om dat leven
veilig te stellen, of in elk geval te
rekken, gingen de overlevenden
lichamen van de slachtoffers op
eten. Die authentieke gebeurtenis
haal ik even aan omdat ze me te
binnen schoot bij het zien van de
toneelmonoloog Judgement”,
donderdag in de Studiozaal van
de Stadsschouwburg in première
gegaan bij Globe, onder de titel
„Oordeel”. Deze monoloog gaat
over het verorberen van mensen
door mensen en hoezeer de mo
raal door omstandigheden beïn
vloedbaar is.
1 i
(ADVERTENTIE)
.ime-
If (7
1 (8
in
int.
Hi
ijke
Wil-
i, in
de
ia.
ÖudeGiuenmarkt 4 Haarlem
De nieuwste direct/reflecting ontwik
kelingen in twee wonderschone ont
werpen. De bekende 901 is op vele
punten verbeterd, met behoud van
zijn beroemde ruimtelijke weergave-
kwaliteiten.
En dan de nieuwe 601Een box
voorzien van 3 woofers en maar liefst -
4 tweeters die het geluid naar alle
kanten uitstralen. Dóór Bose ontwor
pen om de beleving van levende mu
ziek in de huiskamer te kreëren. En
met die 601 doet u dat al met een
versterker van 20 Watt. Zo bespaart
u nog eens fors op uw versterkerap
paratuur I
Alle ingrediënten voor een misdaadfilm
zijn aanwezig en het ziet er naar uit dat
„Waste of Time”, om geen tijd meer te
verliezen, meteen maar voldoende filmma
teriaal heeft willen opnemen voor een ein
deloos aantal misdaadfilms, je kunt deze
scènes immers in alle mogelijke volgorden
plakken?
Om het nog leuker te maken spelen de
spelers tussendoor ook nog de rollen van
zodat je er pas na uren turen iets van
snapt)
Halverwege de voorstelling wordt het
stomvervelend omdat ér nog steeds geen
touw aan vast te knopen valt. En dan
opeens beginnen er dingen op hun plaats
te vallen, je herinnert je een ongure man te
hebben zien spelen met een dure armband
op het moment dat je hem een half uur
later die armband ziet stelen terwijl hij de
oorspronkelijke draagster afleidt door
haar op te vrijen. Je ziet iemand ineenge
krompen met zijn handen op zijn kruis
staan en pas veel later merk je dat hij
afgetuigd wordt en inderdaad een harde
trap in zijn kruis krijgt, enzovoort.
voert hij aan hoe daar door de betrokke
nen zelf over werd gedacht. Hoe dat kanni
balisme niets veranderde aan het piëteits-
gevoel ten opzichte van de opgegeten ka
meraden, hoe ridicuul dat voor mensen
buiten deze gebeurtenis ook mag klinken.
Zo yertelt Vukhov hoe de afgesneden
hoofden keurig op een rijtje werden gezet,
met het gezicht naar <jë muur.
beschikkende John Cale geproduceerde
debuut-elpee Horses en haar eerste con
cert in ons land, aan de vooravond van een
hele vloedgolf van new wave artiesten uit
voornamelijk New York en Londen. Velen
uit deze richting voelden zich met haar
verbonden omdat ze er in geslaagd was om
een eigen gedachtenwereld te koppelen
aan een energiek rockconcept en het ver
mogen om een concert tot een zeer gela
den, aangrijpende gebeurtenis te maken
Muzikaal gezien levert het onorthodoxe,
enigszins ombestemde melodieën op, die
als het te ruime vel van een magere koe
gedrapeerd werden om een schonkig rit
misch skelet
De combinatie van dan eens bijtende,
eigentijdse rock, dan weer prachtige bal
lads wijzigt het beeld op Patti Smith nogal
sterk Melodieën, harmonieën en de instru
mentatie zijn ditmaal verzorgder dan ooit
keinden. Dit circuit blijft bestaan, en krijgt
met De Krakeling een uitbreiding. Het
nieuwe theater biedt vooral mogelijkhe
den voor voorstellingen die met decor en
rekwisieten wat langer moeten kunnen
„staan”. Het programma van het Jeugd
theater wordt uitgebreid door vooral scho
len te benaderen. Klassen worden van te
voren voorbereid, en kunnen dan overdag
in De Krakeling voorstellingen zien.
.05
ar-
ie-
10
ei-
id-
l.OO
ne.
ur-
.20
se-
i the
21.30
sver-
Met grote innerlijke kracht geeft Siem
Vroom deze man gestalte. Een officier die
meent dat hij niet onmenselijk gehandeld
heeft. De tweeslachtigheid van de situatie
wordt geïllustreerd door het tot een punt
geslepen bot van een der slachtoffers, dat
Vukhov in het geheim vervaardigd had om
zonodig zijn laatste medegevangene, die
hij in oprechte vriendschap verzorgde, te
doden
Vroom heeft de beschikking over een
uitstekend klinkende vertaling van Jahine
Brogt. Adrian Brine begeleidde de repeti
ties als regisseur en John Otto ontwierp
een terecht somber en sober toneelbeeld.
Oordeel komt van 20 t/m 22 april in de
Toneelschuur in Haarlem.
KO VAN LEEUWEN
tevoren en de voornaamste conclusie luidt
dat haar band zich geëmancipeerd heeft
van een schamele begeleidingsgroep tot
een onmisbare context.
Op dit concert in Paradiso ligt het accent
dan ook en terecht op het Easter-materi-
aal, dat ook al een bewijs is van wens van
de componiste om toegankelijker te wor
den voor een groot publiek. Rock and Roll
Nigger vormt de messcherpe opening,
waarin de band (Lenny Kmaye - gitaar,
bas, Ivan Kral bas, gitaar, Jay Dee Daug
herty - drums en Bruce Brody - toetsen)
meer aandacht trekt dankzij een opmerke
lijk pompend ritme en een stuwende solo
van Kaye, dan de eigenlijk opvallend jon
gensachtige figuur van Patti. Maar hoe
veel beter is het geheel niet dan bij vorige
concerten! Als rock de boodschap is, dan
begrijpt de Patti Smith Group eindelijk
ten volle het vak. Het is een hecht musice
rend en goed zingend kwintet geworden.
Mede doordat Patti minder dan voor
heen het oogappeltje is, heeft het geheel
ook minder geladenheid. Dat zou nog niet
zo bezwaarlijk zijn, indien het tempo van
de show maar hoog genoeg zou liggen,
maar met name Kral en Kaye nemen alle
tijd om van gitaar te wisselen en te stem
men. Ondanks de betrokkenheid van het
goed luisterende, aanhankelijke publiek,
hetgeen vooral tijdens de ballads blijkt,
laat The Patti Smith Band telkens de opge
bouwde spanning wegebben.
Jammer, jammer, want nummers als
Till Victory, Space Monkey, Get the An
gels, 25the Floor, Privilege, het sfeervolle
We Three, Ghost Dance en het Stones-
achtige Because the Night en de Stones-
classic Time is on my Side hebben vol
doende zeggingskracht en drive. Teleurge
steld verlaten dan ook velen het pand als
Patti Smith zelf haar rockgeaardheid
door middel van schimmig, krassende en
onwezenlijke gitaarbijdragen ontkent. Ze
mist er een kans mee voor open doel.
JOHN OOMKES
1.
Alphenaar
n de
j de
i nu
our-
ieve
laas,
n in
leral
iaat-
deze
I tot
i zal
irec-
wor-
alle
.30
ual
ur-
tv-
in-
itie.
Ac-
).00
:ht-
de
lar-
iro-
um
1.45
len-
pa-
is, en Andrei Vukhov. De laatste, nog bij
zijn volle verstand, legt getuigenis af voor
zijn rechters
In een aangrijpende rapportage wordt
gedetailleerd verslag gedaan van het ver
schrikkelijke wat zich binnen de ruime cel
van de zeven gevangenen heeft afgespeeld.
Vukhov verdedigt het gebeuren door het
verhaal zo compleet mogelijk te vertellen
Hij praat over wat er gebeurde, maar ook
Het verhaal gaat over een welgestelde
grootmoeder die haar kleindochter dwingt
zich tegen betaling te laten beminnen. Op
basis van dit verhaal werkt Ka-Theater
aan een theateproduktie waarin absurde
en fantastische humor de boventoon voert,
doch gaandeweg verdrongen wordt door
een wrange ondertoon.
uren
nder-
O en
lanis-
0 mi-
AMSTERDAM Deze week brengt de
mimegroep Waste of Time in het Shaffy
Theater een voorstelling onder de titel
Rico Royal. Het is eigenlijk geen voorstel
ling maar meer een beroep op ons puzzel
talent. In de toneelruimte staan zeven
decorfragmenten opgesteld: een liftdeur,
een nachtclubingang, de deur van het kan
toor van een manager, een bar. een steeg,
een bed in een net hotel en een bed in een
goor hotel.
filmsterren die op hun beurt zitten te
wachten De één zit zich te schminken, de
ander oefent een bepaalde entree, een hou
ding of een loopje, een derde kan niet van
de filmster afblijven, krijgt een driftbui of
wordt (om te kalmeren) even in mekaar
geslagen. Het verschil tussen de filmfrag
menten en de wachtscènes is alleen maar
te herkennen aan de belichting, die feller is
aangezien het een filmsituatie betreft
Het spel begint met een lange saxofoon
solo van Henk Nuwenhoud en eindigt als
alle spelers één voor één verdwijnen. Of ze
nog terug komen zegt niemand, maar -ja
als de spelers met hoed op en jas aan de
zaal verlaten begrijpt het publiek ook wel
dat het er niets meer te zoeken heeft. Fran
Waller Zeper is een fraaie, verleidelijke
del-dame, Henk Nuwenhoud een louche
barbediende met een gevaarlijke tik,
Chaïm Levano spreekt een aantal, al of
niet elektronisch gestoorde teksten en on
dergetekende kon er geen touw aan vast
knopen al vond hij het best leuk puzzelen.
De moeilijkste puzzel is overigens de
vraag, waarom dit stuk Rico Royal heet.
CONRAD VAN DE WEETERING
Haar eerste woorden, half smalend uit
gesproken, zijn weinig lovend: „this is the
third time we play this local shit club of
yours". En of het nu de hierin schuilgaan
de ambitie van Smith is die zich nu zo
langzamerhand terecht rijp acht voor het
grotere week of het feit dat zij nog
steeds niet hersteld is van de gevolgen van
een lelijke val vanaf een Amerikaans podi
um, weet ik niet, maar Patti heeft
donderdagavond een unieke kans op het
predicaat „concert van het jaar” laten
liggen
Patti Smith zal, als we eenmaal even
vertederd kunnen terugblikken op de ja-
ren zeventig als nu op de jaren zestig,
ongetwijfeld te boek zijn gesteld als het
vrouwelijke rockfenomeen van deze tijd.
Iemand die met een onwerkelijke ambitie
de rockcultuur als verschijningsvorm, de
door haar hierop geënte eigen poëzie, een
chaotisch denkraam, waarin evenzeer
plaats is voor Stones-gitarist Keith Ri
chard als voor de Franse dichter Rim
baud, alsmede juist haar eigen persoontje
propageert.
Het lijkt onjuist haar af te doen met een
nuchtere Hollandse constatering als „veel
geblaat en weinig wol". Integendeel. Maar
het is wel degelijk juist om de verpakking
van haar werk als folklore en garnituur te
beschouwen, zij het een die niet het plicht
matige van een commercieel aangemeten
imago heeft
Twee jaar geleden stond Patti Smith,
met haar door de over vooruitziende gaven
Hij zal zijn huidige werkzaamheden bij
het Concertgebouworkest en aan het
Sweelinckconservatorium in Amsterdam
voorlopig voortzetten, zo heeft concertdi-
rectie Dr. G. de Koos en Co., die zijn
zakelijke belangen behartigt, meegedeeld.
Binnen die decortjes spelen negen men
sen een aantal scènetjes variërend van
drie seconden tot een minuut. Er wordt
gevochten, ruzie gemaakt, gevreeën, zak-
kengerold, met messen gedreigd, gedron
ken, muziek gemaakt (saxofoon en viool),
verklarende teksten gesproken en wartaal
gedeclameerd.
Al die fragmenten zullen eens, aan el
kaar geplakt, een film vormen, maar de
volgorde daarvan kennen we niet. Hele
maal in het begin is het wel spannend
omdat we nog absoluut niet weten wat er
gaat gebeuren (het programma-blad geeft
daar wel enorm veel informatie over maar
dat is toevallig ook in puzzelvorm gegoten,
'(ADVERTENTIE)
(Van onze kunstredactie)
HAARLEM. Het Ka-Theater, dat nu
al enkele seizoenen met veel succes de
kindervoorstelling Pinokkio speelt, komt
in september met een nieuwe produktie
voor volwassenen. Het betreft een toneel
bewerking van een oorspronkelijk als
filmscenario geschreven verhaal van Ga
briel Garcia Marquez en heet „De ongelo
felijke maar droevige geschiedenis van de
onschuldige Eréndira en haar harteloze
grootmoeder.
Haar tweede album, Radio Etiopia,
bracht weinig nieuws en maakte een onuit
gebalanceerde indruk Op Easter heeft ze
daarentegen een flinke stap in de goede
richting gedaan. Als we het vernisje van
religieuze bedoelingen (de titel alleen al) en
dé halfbleke verwijzingen naar lieden die
haar inspireren voorzichtig verwijderen,
komt een van de tot dusver beste produc
ties van dit jaar te voorschijn
Neerlands Hoop gaat voort met de Argentinië-toumee „Bloed aan de paal”, de
boycotactie met als doel het Nederlands elftal niet te laten deelnemen aan de
wereldkampioenschappen voetbal in Argentinië. Op woensdag 29 maart komen
Bram, Freek en Jan de Hont en de rockgroep Music Garden met hun „geëngageerd
concert met discussie” in het Haarlemse Concertgebouw.
Het gezelschap doet voor de pauze een maatschappij-bewuste keuze uit het
repertoire van Neerlands Hoop, gegoten in concertvorm. Na de pauze gaan Bram
en Freek over tot discussie met het publiek in de zaal over Argentinië en de
voetbalboycot. In het Concertgebouw zal van diverse organisaties informatiema
teriaal verkrijgbaar zijn over Latijns-Amerika.
Eventuele opbrengsten van de concerten van Neerlands Hoop en Music Garden
komen ten goede aan Amnesty International en aan SKAN (Solidariteits Komité
Argentinië-Nederland).
Van „Bloed aan de paal” is intussen ook een elpee verschenen met live-opnamen
uit de perste tournee. Ook aan deze plaat werd door de artiesten belangeloos
meegewerkt. Van de plaat, die f 12,95 kost, komt f3,50 ten goede aan bovenge
noemde doelen. Op de foto ziftend v.l.n.r. Jan de Hont, Freek de Jonge en Bram
Vermeulen. Daarachter de rockgroep Music Garden.
De lange monoloog van Vukhov wordt
gesproken door Siem Vroom. Vooral de
sobere verteltrant, waarin emoties lijken
te zijn afgesleten waar het de concrete
gebeurtenissen in de cel betreft, maar
waar ze opgloeien waar het de morele
verdediging aangaat, komt Vroom tot een
uitleg die van heldere eenvoud is. Juist dat
maakt deze monoloog zo indringend en het
gebeurde aanvaardbaar. Siem Vroom laat
een man zien die verder is dan wij, dan zijn
rechters. Het eten van de anderen, waar
voor hij zich nu moet verantwoorden, was
door Andreï Vukhov in de cel al geestelijk
verwerkt Pas bij z’n bevrijding begreep
hij dat hij zich voor deze voor de in norma
le omstandigheden levende mensen zou
moeten verantwoorden.
1
Barry Collms heeft deze oorspronkelijke
gebeurtenis als basis genomen voor zijn
monoloog. Hier gaat het om zeven achter
gebleven officieren die na het besef van
hun eenzame achterlaten collectief de be
slissing nemen dat zij elkaar zullen opeten
om zo een of meer overlevingskansen te
scheppen. Het lot zal steeds bepalen wie er
moet sterven. Tenslotte zijn er twee gevan
gen die het hebben overleefd, een zekere
majoor Roebin, die krankzinnig geworden
AMSTERDAM. (ANP) De violist Her
man Krebbers, concertmeester van het
Concertgebouworkest, is per 1 oktober
1978 benoemd tot hoofddocent aan het
Robert Schumann Institut in Düsseldorf.
Hij krijgt de leiding over de vioolklas en
de kamermuziekafdeling.
(Van onze Amsterdamse redactie)
AMSTERDAM. Op tweede paasdag
gaat in Amsterdam jeugdtheater De’ Kra
keling aan de Nieuwe Passeerdersstraat
open met de speciaal voor deze gelegen
heid opgezette produktie Droombeelden-
storm. Het is een muziek-theaterspekta-
kel, geschreven door Bernard van Beur
den, geregisseerd door Christiaan Nortier
en opgevoerd door het TUD-ensemble.
Het jeugdige publiek vanaf zes jaar wordt
meteen zelf aan het werk gezet: ze moeten
in groepjes kostuums en decors maken en
zelfs een lied instuderen voor tijdens de
uitvoering. Tot en met zondag 2 april
wordt elke middag in de paasvakantie om
twee uur zo'n „openingsvoorstelling” ge
geven. De voorstellingen van maandag en
woensdag zijn al uitverkocht.
Met een eigen theater gaat een lang
gekoesterde wens van de Stichting Jeugd
theater Amsterdam in vervulling. In de
voormalige Turnhallen konden een thea
terzaal, een workshopruimte, een informa
tie- en documentatiecentrum en een kan-
toor voor het personeel gerealiseerd wor
den. Circa 470.000 gulden komt van allerlei
fondsen en subsidies, particulieren en be
drijven brachten in het kader van de actie
„honderd pop en het doek kan op” nog
eens ongeveer 40 mille bijeéh. Men hoopt
dat nog eens veertigduizend gulden gefi
nancierd kan worden uit fondsen die bena
derd zijn.
De Stichting Jeugdtheater brengt alle
mogelijke theatervormen voor kinderen,
zoals ballet, toneel, poppenspel, in een
circuit in vier Amsterdamse theaters. Dat
kan alleen op woensdagen en in de wee-
Dagelijks geopend van 10.00 tot 1 7 00 uur
‘s Maandags gesloten
Patti Smith trad donderdagavond met haar band op voor een uitverkocht Paradiso.
Het geheel stak muzikaal veel beter in elkaar dan bij vorige gelegenheden, maar de
geladenheid hoewel de foto hier anders suggereert was vooral tegen het eind ver te
- zoeken. (Foto Lex van Rossen).
AMSTERDAM. Pasen staat voor de z
deur en Patti Smith is in ons land. De
combinatie kan eenvoudigweg geen toe
vallige zijn, zou je zo denken, te meer daar
het recente derde album van deze New
yorkse rockfurie de titel van deze alge
meen erkende christelijke feestdag (Eas
ter) meekreeg. Samen met haar viermans
groep gaf zij donderdagavond een eenma
lig optreden in een vanzelfsprekend ver
van tevoren uitverkocht Paradiso.
Siem Vroom aangrijpend in Oordeel
„Oordeel", geschreven door de Engelse
auteur Barry Collins, die de première in
Tilburg zelf bijwoonde. Het stuk is één
grote monoloog van ruim twee uur. Het
betreft de verdediging van een man die
zijn kameraden heeft opgegeten, ze daar
voor zonodig ook doodde, om zelf in leven
te blijven. De man Vukhov is fictief en het
verhaal dat hij vertelt ook. Maar bepaalde
details zijn waar en berusten op werkelij
ke gebeurtenissen in Polen in de tweede
Wereldoorlog. Een groepje gevangen geno
men Russisiche officieren werd opgeslo
ten in een klooster achter gelaten, toen dé
Duitsers die plek verlieten. Door hun lot
genoten te doden en op te eten kunnen
twee gevangenen in leven blijven. Beiden
krankzinnig, worden ze tenslotte gevon
den door het oprukkende Rode Leger. Na
een goede maaltijd werden ze gefusilleerd,
opdat de soldaten niet zouden zien tot
welke diepten hun officieren gezonken
waren
Siem Vroom als
de Russische
officier Andreï
Vukhov in de twee
uur durende
monoloog van
Barry Colins.
(Foto Pan Sok)
