[Zware druk op Paul Litjens
NK DAMMEN
slotfase
te sterk
s
Michel Bleekemolen tweede in Formule 3
5
Teleurstellende
zwemprestaties
van Nederland
Bolhuis: 100
interlands
Gelijkmaker
Theo Doyer
Drost in
K
I
!m«
t>.»
mf;
o
Geen geluk
Slechte passes
27
PIN S D A G 2 8 MAA R T
19 7 8
SPORT
26
3
a
(Van onze speciale verslaggever)
BUENOS AIRES. Erg ontspannen stond Paul Litjens er nog niet
bij. Zijn 106e interland-doelpunt was goud waard, maar de druk niet
verminderd. De Utrechtste strafcornerspecialist twijfelt momenteel
aan zijn eigen capaciteiten, merkt dat zijn teamgenoten, met wie hij op
jacht is naar de wereldcup, geen blind vertrouwen meer in hem
hebben; dat ze de 43 doelpunten die hij dit jaar binnenkogelde geen
basis vinden om met vertrouwen naar de halve finales te wandelen,
zoals was verwacht. Goed, in het sleutelduel met Spanje mokerde hij
op het beslissende moment de winnende treffer binnen, maar om tot
dat resultaat te komen, had hij negen maal mogen oefenen. Dat Spanje
via een 2-1 zege werd afgetroefd, stemde iedereen wel tevreden, maar
niet gerust.
■L
Halve finale na
SHIM
zege op Spanje
binnen bereik
Jan Lammers (rechts) werd na zijn zege in de Formule 3 samen met Michel Bleekemolen (tweede) in de bloemetjes gezet.
Superieure zege
van Jan Lammers
:rs in de
eerste
n vijf-
Frank Drost: nationaal grootmeester
479?
1
Brian Goodell kwam tot indrukwekkende zwemprestaties in Long Beach.
22
11
M
15
ZEVENAAR. Frank Drost is dam-
kampioen van Nederland 1978. In de
slotronde kwam hij tot remise tegen
Johan Bastiaannet, hetgeen genoeg
was om de nationale titel op zijn naam
te schrijven. De Friese onderwijzer
verwierf door dit resultaat de titel van
nationaal grootmeester. Drost verze
kerde zich hiermee ook van een plaats
met Wiersma en Clerc in het toernooi
om het wereldkampioenschap, dat in
oktober in de Italiaanse plaats Arco
zal worden gehouden.
(Van onze sportredactie)
ZANDVOORT. Niet zozeer de zege op zich, als wel de
overmacht waarmee Jan Lammers gisteren de eerste formule
Ill-race, meetellend voor het Europees kampioenschap, van dit
seizoen won, belooft veel goeds voor de Zandvoorter in 1978. De
wedstrijd op Zandvoort was voor hem de eerste echte testcase in
de formule III, waarin hij met zijn sterkste concurrenten kreeg
te maken. Lammers reed van start tot finish aan de leiding en
deed dat zo knap, dat hij dit jaar zonder al te veel pech zeker aan
een Europees kampioenschap mag denken.
Bleekemolen stelde onderwijl voortdurend pogingen in het
werk om Olafsson voorbij te stevenen. Dat lukte hem in de tiende
ronde. „Ik heb Olafsson net zolang gek gemaakt tot hij mij wel
moest laten passeren. Hij hield me op, omdat hij te langzaam was
in de bochten. Toen ik hem eindelijk voorbij was, was het gat
tussen mij en Lammers al te groot. Ik heb in de laatste twee
ronden nog een slotoffensief ingezet, maar Lammers was te ver
weg”. Bleekemolen eiste door die alles-of-niets-poging te veel van
zijn wagen, waardoor in de laatste ronde een zuiger door een klep
schoot. „Ik had het idee dat ik nog een ronde moest rijden. Alles
voor niets, dacht ik. Gelukkig werd ik afgevlagd toen ik door
kwam”, aldus Bleekemolen.
Rothengatter („Het glas van mijn helm was beslagen, ik zag
haast niets”) en Lammers waren uiteraard dik tevreden met hun
prestaties. Lammers plaatste echter kanttekeningen achter zijn
zege: „Iedereen is het er nu plotseling over eens dat ik Europees
kampioen word. Er zijn echter nog veertien races te gaan, en ik
word dus alleen maar kwetsbaarder. Ik moet zien hoe mijn auto
het houdt op een snel circuit; daar ben ik een beetje bang voor.
Die Fabi scheen nogal hard te gaan achter me, dat kan dus wat
beloven op de snelle Nüerburgring, volgende week. Bovendien
had ik last van ondersturing”.
Tijdens de slotwedstrijd van de paasraces, die door de barre
weersomstandigheden door slechts tienduizend toeschouwers
werden bezocht, deed zich een ongeval voor, waarbij veel
materiële schade ontstond. De produktie-tourwagens van Cleut-
jens, Slotemaker, Fresco, Houthuysen en Schinkel vlogen op
elkaar, nadat een voorganger veel olie had verloren en de baan
glad was geworden. GOVERT WISSE
Bij de dames waren de „successen” nog
schaarser. Yolanda Weemhoff reikte op de
100 meter vlinderslag in 1.06,18 naar een
achtste plaats en op de 200 meter vlinder
naar een zesde in 2.19,91. Lenny van Kraay
eindigde als achtste en laatste op de 800
meter vrije slag in 9.37,68, bijna een mi
nuut langzamer dan de winnares Michelle
Ford. Op de 100 meter rugslag was voor
Anita de Groot ook al geen winst wegge
legd met 1.04,49, waarmee zij zevende
werd.
Brian Goodell was op de driedaagse,
universitaire kampioenschappen van de
Verenigde Staten, die op de 25-yards baan
Voor tegenstander Holland, dat zater
dag door Pakistan met 3-1 met de neus op
bet feit werd gedrukt dat een mislukte
corner gelijk staat aan een nederlaag,
gloort nu wel degelijk de halve finale.
Pakistan heeft via de razendsnelle Sami-
ullah en Ahahnaz het vermogen om kleine
kansjes in doelpunten om te zetten. Dit in
schrille tegenstelling tot Oranje, dat de
Pakistani voor de rust met de rug tegen
de muur zette, maar uit de serie open
kansen geen enkele treffer wist te scoren.
Captain Ron Steen: „Als ik drie re
bounds uit strafcomers benut, winnen we
simpel. Maar het lijkt wel of we tegen een
onzichtbare tegenstander knokken. Elk
sprankje geluk missen we. Op die manier
wordt de druk voor Paul Litjens wel erg
groot. Dat voelt hij ook. Daarom kan ik
hem niets verwijten. We moeten simpel
weg zelf scoren en niet alle verantwoorde
lijkheid op hem afwentelen”. Litjens
scoorde inderdaad, maar Maarten Sikking
moest driemaal naar het net.
Gisteren, tegen Spanje, zweefde weder
om een waas van nervositeit over de Oran-
je-ploeg. Zoekend, tastend naar het juiste
Bolhuis: „Ik begrijp niet waarom ieder
een het hoofd kwijtraakte. Er was niets
aan de hand. Goed, Rafael Garralda
scoort na 24 minuten 0-1, maar dan is het
extra zaak om meer nauwkeurigheid in
ons spel te leggen. Wij kunnen tegenstan
ders uitcombineren, hebben mensen die
gaten trekken, maar als je geen fatsoenlij
ke pass meer kunt geven, houdt alles op”.
(Van onze verslaggever)
BUSNOS AIRES. „Het zou niet
reëel zijn als ik zeg dat het niets heeft
gedaan. Honderd interlands spelen, is
verdomd mooi, maar vanmorgen ben ik
er niet vroeger wakker van geworden”.
André Bolhuis, de 31-jarige Utrechtse
tandarts, die aan de basis stond van de
2-1 overwinning van het Nederland
hockeyteam op Spanje gaat slechts van
één ding uit: „Ik speel in dienst van het
elftal. Imbert Jebbink maakt er ook
geen ophef van dat hij zijn 25e speelde,
want zeker op een toernooi als het
wereldkampioenschap, geldt alleen het
resultaat van het team. Wat elke speler
individueel bereikt, is van puur onder
geschikt belang. Als ploeg moet je win
nen. dóór gaat het om”.
Van de hockeybond kreeg Bolhuis
een massief zilveren schaal met in
scriptie.
5
4
5
4
4
4
4
4
4
4
4
5
5
4
3
3
3
1
1
0
0
4
2
2
2
1
0
0
2
0
0
2
2
2
0
0
0
2
1
1
2
0
0
1
2
1
1
2
4
0
1
0
1
3
3
4
8
6
6
4
4
2
0
8
6
6
5
3
2
0
12 be-
Irag in
iet be-
van Long Beach werd gehouden, de meest
succesvolle zwemmer. De 18-jarige twee
voudige gouden-medaille-winnaar in Mon
treal legde beslag op drie eerste plaatsen,
de 1650, de 500 en 400 yards.
Nadat op de openingsdag drie beste
jaarprestaties op de klokken werden ge
bracht, leverden de tweede en derde dag
van de internationale zwemwedstrijden in
Leningrad hetzelfde aantal op. De Hon
gaar Zoltan Verraszto, die vrijdag op de
200 meter rugslag met 2.06.40 de beste
seizoentijd zwom, kwam op de halve af
stand ook tot een wereldtijd. Met 58.92
werd hij de snelste zwemmer van dit mo
ment. Zijn landgenoot Csaba Sos presteer
de hetzelfde op de 400 meter wisselslag.
Zijn tijd van 4.29.49 betekende de beste
jaarprestatie. De Europese recordhouder
Sergei Fesenko werd enigszins teleurstel
lend tweede in 4.33.30.
De derde beste seizoentijd van de tweede
en derde dag in Leningrad kwam voort uit
de b-finale van de 200 meter vlinderslag. In
de a-finale won de Westduitser Michael
Kraus in 2.03.68. Op het moment van
aantikken de beste seizoenprestatie, maar
een kleine vijf minuten later zwom de Rus
Andrej Awtoesjenko in de b-finale naar
2.03.28.
De negende editie van het achtlanden-
toemooi voor zwemmers geboren vanaf
1962 gehouden in Charleroi, is geëindigd in
een duidelijke triomf voor Italië, dat be
schikte over een verrassend goede jeugd.
De Nederlandse ploeg eindigde achter
West-Duitsland en Zweden op een vierde
plaats na tot en met de tweede sessie vijfde
te hebben gestaan.
23-10
11-5
7-11
6-5
11-10
7-11
6-19
gende
16 31
2!
li
.-... 15
’EC) ei
14
Nederland is afhankelijk van Litjens’
vermogen om straf- en lange corners tus
sen zes tegenstanders door tegen de 45
centimeter hoge plank in het doeltje te
slaan. In zijn 91 interlands werkt hij nog
steeds met een moyenne van boven de één,
en nu het er in Buenos Aires op aan komt,
is de twijfel binnengeslopen. Hij schakelde
na 100 oefenslagen vóór de wedstrijd over
op een kortere stick. Maar na dertig minu
ten greep hij wederom naar zijn vertrouw
de langere „bijl”, waarmee hij 23 minuten
later zijn enige gerichte schot produceer
de, zodat de tweede plaats in groep-B
achter Pakistan in het verschiet ligt. Want
Argentinië, ondanks de steun van het ei
gen publiek, en Ierland mogen niet in staat
worden geacht desastreuze valkuilen te
delven.
Het belang van Nederland-Spanje werd
door de coaches Wim van Heumen en
Horst Wein in volle omvang onderkend.
Het tactische concept was bepaald op
grond van de oefenduels die beide ploegen
begin februari tegen elkaar speelden. Ook
toen bogen de Spanjaarden het hoofd en
dank zij de Argentijnse regen bepaalde het
lot dat Spanje eerst Argentinië moest be
strijden voordat de rustende Hollanders
aan de beurt waren. Wein: „Die omzetting
was niet in ons voordeel. Tegen Argentinië
hebben we alles moeten geven, verspeel
den een punt (0-0), zodat we van Nederland
moesten winnen. Want tegen Pakistan zijn
we kansloos. Die wetenschap drukte ook
op ons, terwijl we fysiek nog niet van de
slijtageslag tegen Argentinië waren her
steld. Voor ons is, na deze nederlaag, het
toernooi ten einde”.
22-1
13-5
7-2
3- 2
6-14
4- 9
0-22.
UEFA-
en van
)oi in
Mexi-
zij een
1 werd
■'rank-
q
Utrecht
Twente
n 1-1, FC
- Utrecht
itar-NAC
woordiging was slechts een schamel suc
ces weggelegd. Bertil Kaanen toonde zich
de sterkste op de 100 meter rugslag in
1.00.56, maar dat bracht ook de enige Ne
derlandse overwinning. Op de dubbele af
stand moest de Maastrichtenaar genoegen
nemen met een zevende positie in 2.15,27
en op de 200 meter wisselslag werd zelfs
een achtste plaats zijn deel in 2.20,52. Hier
op finishte Frans Debets als vijfde in
2.15,96. Ook een zevende plaats was er
voor Henk Bakker op de 200 meter
schoolslag in 2.35,33. De Develzwemmer
had in de series een tijd laten afdrukken
van 2.34,24.
De stand in groep b is:
Pakistan
Nederland
Argentinië
Spanje
Ierland
Maleisië
Italië
Uitslagen:
Toerwagens-GTS-groep 2-5.
Klasse tot 1300 CC: 1. Antonides met Datsun, in 24 min. en 06 sec.
Gemiddelde snelheid 126.25 km., 2. Ernst met Ford Escort.
Boven 1600 CC: 1. Van Oorschot met Porsche 935 in 18 min. 33,4 sec.
Gemiddelde snelheid: 163.937 km.
Formule super Ford 2000. 1. Ros de Giaxa de Salvi met Crossle in 22.4.09
sec. Gemiddelde snelheid: 127.802, 2. Leeuwenburg met Crossle, 3. Van
Dedem met Crossle en 4. Huub Vermeulen met Crossle.
Volkswagen GTI: 1. Glansdorp in 25.36.2 (Gemiddelde snelheid:
118.854), 2. Maaskant, 3. Van Zuylen.
Formule 3 over 24 ronden (101,4 km): 1. Jan Lammers met Ralt RTI in 36
min. 14.07 sec. Gemiddelde snelheid: 167.918, 2. Michel Bleekemolen met
Chevron, 3. Teodoried Fabi (Ita) met March, 4. Anders Olafsson (Zwe) met
Ralt, 5. Patrick Gaillard (Fr) met Chevron, 6. Arie Luyendijk met Lola, 7.
Slim Borgutt (Zwe) met Ralt, 8. Bertram Schafer (Wdl) met BMW, 9. Huub
Rothengatter met Ralt, 10. Daniel Albertin (Ita) met Ralt.
1600 tot 1500 cc: 1. Rien Frankenhout (Vauxhall) in 23.26.6 (gem. 129.807
km/u), 2. Huub Onderstal (Alfa Romeo).
Boven 1500 cc: 1. Van Gelderen (Chevrolet Camaro) 12 ronden in 22.16.9
(gem. 136.565 km/u), 2. Huub Vermeulen (BMW).
67-15
2 57-21
5 64-26
i 67-3!
42—26
34-31
1 4M
34—45
l 44—49
31-4!
41-53
34-41
i 41-54
I 33-43
I 38-53
3M
1 40-51
I 21-73
C. (don-
‘-Sparta,
EC, FC
Amster.
/enoord-
LEEDS. Oost-Duitsland en Australië
hebben de show gestolen op de internatio
nale wedstrijden in Leeds, waarnaar 19
landen hun ploegen hadden afgevaardigd.
De grote man was Roger Pyttel, die
driemaal triomfeerde. Op de 100 meter
vrije slag in 53,62 seconden, de 100 meter
vlinderslag in 57.22 en op de dubbele
afstand in 2.03,75. Zijn landgenoot Gregor
Arnicke werd winnaar op de 100 meter
rugslag in 1.07,02, terwijl Sabine Kahle de
winst greep op de 200 meter wisselslag
dames in 2.20,37.
Maar bij de dames domineerden de Aus
tralische meisjes. De 200 meter vrije slag
werd een overwinning voor de 15-jarige
Tracey Wickham in 2.02.23 voor haar land-
genotes Michelle Ford en Rosemary
Brown. Ford revancheerde zich door de
200 meter vlinderslag naar zich toe te
trekken in 2.15,00 met haar vriendin Linda
Hamel op de tweede plaats. Glenda Ro
bertson was onbereikbaar voor haar con
currentes op de 200 meter rugslag (2.17.91)
en Ford bleek ongrijpbaar op de 800
meter vrijeslag (waarop Wickham ont
brak) in 8.48,20.
Voor de kleine Nederlandse vertegen-
De kleine autocoureur hield in de eerste ronden de Fransman
Gaillard goed van zich af en zorgde op het einde van de race dat
Michel Bleekemolen niet te dicht in zijn buurt kon komen. Dat
lukte Lammers, al stelde Bleekemolen: „Met een goede start was
ik eerste geworden. Ik was in eerste instantie goed weg, maar
schakelde toen van mijn eerste naar mijn vierde versnelling. Ik
had meteen een stel rijders voor me, die ik later weer moest
inhalen. Daardoor heb ik verloren, al ben ik blij dat Lammers
heeft gewonnen. Beter in ieder geval dan een of andere buiten
lander”.
Naast Lammers en Bleekemolen zorgden Luyendijk (zesde) en
Rothengatter (negende) ook voor goede prestaties. Oud-coureur
Han Akersloot over die successen: „Vorig jaar was iedereen
stapelgek toen Hayje vooraan reed in de formule III. Het leek nu
heel gewoon dat Nederlanders de eerste twee plaatsen bezetten”.
Lammers en Bleekemolen stonden samen ook op de eerste
startrij, omdat ze ieder hun kwalificatiemanche hadden gewon
nen. Dat gebeurde in de stromende regen, die een spannende
strijd onmogelijk maakte. De eerste acht van de manch gingen
over naar de finale. Rijders die zeker waren van een plaats bij de
laatste zestien riskeerden op de drijfnatte baan niets en spaarden
energie en wagen voor de finale, die gezien de resultaten in de
manches een tweestrijd tussen Lammers en Bleekemolen leek te
worden.
Door bij de start verkeerd te schakelen, verspeelde Bleekemo
len echter zijn kansen op de eindzege. Lammers kreeg daarente
gen geduchte concurrentie van Patrick Gaillard, die zich in de
eerste ronde in de tarzanbocht pal achter hem nestelde. Het
gevecht om de derde en vierde plaats ging toen tussen Bleekemo
len en Anders Olafsson (Zweden).
Gaillard kreeg in de zesde ronde de beste kans om Lammers te
passeren. De rijder van het Racing Team Holland: „Ik schakelde
even mis, waardoor Gaillard meteen een metertje voor me lag. Hij
moest in de tarzanbocht echter buiten mij om, waardoor ik het gat
net op tijd weer kon dichten. Dat was volgens mij het beslissende
moment in de race, want daarna heb ik hem niet meer gezien”.
Gaillard moest zelfs Bleekemolen, Fabi (Italië) en Olafsson nog
voor laten gaan, nadat de dertiende ronde was gespind.
concept om Spanje definitief af te schud-
den in de strijd om de tweede plaats in de
B-poule. Met Imbert Jebbink als Libero en
een dubbele voorstopper in de personen
van Bolhuis en Jorritsma, wilde Van Heu
men via de vleugels opereren.
Ties Kruize, die als middenvelder zijrt
draai niet kon vinden, series mislukte pas
ses verzond en tot overmaat van ramp na-
13 minuten ook nog een strafbal (penalty)
meters over het doel pushte, zei: „Als de
defensie goed speelt, maar wij op het mid
denveld zo slecht passes afgeven, dan
moet je je razendsnel herstellen om het gat
achter een al vrijgelopen medespeler op te
vullen. Dat lukte niet zo best. We werden
nerveuzer. Met het benutten van die straf
bal had ik voor rust kunnen zorgen. Nu ga
je er extra tegenaan, maar het overleg
ontbreekt”.
Wie de overige twee spelers zijn, die
dit drietal mogen vergezellen, zal een
nacompetitie moeten uitwijzen. Want
Bastiaannet, De Boer en Boom behaal
den elk dertien punten en deelden daar
mee de tweede plaats. Een onderlinge
wedstrijd is dus noodzakelijk. In ieder
geval plaatsten zij zich met Drost voor
de eindstrijd om het kampioenschap
van Nederland 1979, wat toch een fraai
resultaat is voor deze drie debuterende
spelers.
De nacompetitie start op donderdag
30 maart met de partij De Boer-Basti-
aannet, vrijdag 31 maart speelt Boom
tegen De Boer en de dag daarop volgt
de partij Bastiaannet-De Boer. Mocht
er geen beslissing vallen, dan wordt er
opnieuw een enkelvoudige competitie
gespeeld. Indien een van de drie spelers
zich plaatst, wordt tussen de overige
twee een barrage gehouden.
Drost begon zijn partij met het plaat
sen van een voorpost op veld 27 bij
Bastiaannet, die hiertegenover even
eens een vooruitgeschoven stuk plaat
ste bij Drost op veld 24. De Amsterdam
mer slaagde erin de dreigingen in het
verloop van het spel goed te onderken
nen en in een iets betere positie stelde
Drost dan ook remise voor. Bastiaan
net sloeg dit voorstel uiteraard niet af.
De Boer had het op dat moment niet
eenvoudig tegen Janssen in een onre
gelmatige partij, die later in een geslo
ten klassieke spelvorm zou overgaan.
Voorzichtig manoeuvrerend wist de
Amsterdammer, een clubgenoot van
Bastiaannet, de remise veilig te stellen.
Het meest verrassende in deze laatste
ronde was de zege van Gerrit Boom op
Sjoerd Visser. De Almeloër stond be
paald positioneel minder, toen Visser in
tijdnood geraakte. In deze fase zette
Visser enkele malen zwak voort, waar
Boom kundig van profiteerde. Hij
kwam vrij onverwacht aan beide pun
ten. Hiermee stelde hij zich op de val
reep nog kandidaat voor uitzending
naar Italië. Bastiaannet zag het met
lede ogen aan. Voor hen was het toer
nooi eigenlijk al beslist.
Geert van Aalten had al vrij vroeg
zijn partij gewonnen. Auke Scholma
liet zich snel verrassen door een win
nende damcombinatie van Van Aalten.
De verdere ontwikkelingen in het ver
loop van de partijen waren echter niet
gunstig voor de ex-jeugdwereldkampi-
oen, die wel het beëindigde halve punt
scoorde om de titel van nationaal mees
ter te behalen.
Van der Borst won nog van Van
Harten, die in de tijdnoodfase duidelijk
minder was dan zijn tegenstander. Jan
nes van der Wal besloot met een gelij
kwaardige remise tegen Ad van Til-
borg, die in dit toernooi geheel uit vorm
bleek. Al met al werd dit de wedstrijd
van debuterende spelers, hetgeen alles
zins een verrassing genoemd mag
worden.
De eindstand is:
1. en Nederlands kampioen: Drost 15
punten; 2. Bastiaannet, Boom en De
Boer 13; 5. Van Aalten en v.d. Borst 12;
7. Jansen 11; 8. Visser en v.d. Wal 10;
10. Scholma 9; 11. Van Harten 8; 12.
Van Tilborg 6.
2-22-
\r was,
>g van
en be-
voor de winst zorgde”.
De stand in groep a is:
West-Duitsland
Australië
India
Engeland
Canada
België
Polen
Duidelijk dat Oranje verre van briljant
speelde. Bolhuis was in feite de enige ani
mator, die later Litjens mee kreeg toen die
via solowerk de diepte zocht, en Geert van
Eijk en Theo Doyer aan de vleugel voor Z
rust zorgden. Daar kwam ook de bevrij
dende gelijkmaker vandaan. Zes minuten -
na rust soleerde Bolhuis zich vanuit zijn -
defensieve stelling naar de kop van de' Z
cirkel, vond Ron Steens, en diens pass
terug was voor Bolhuis genoeg om Doyer
in stelling te brengen. De Bloemendaler,
die op de training wekelijks honderd maal
op die manier voor het doel op moet dui-
ken, faalde niet. „Ik miste de bal nog half,
maar ook doelman José Garcia had meer
verwacht. De bal ging tussen zijn benen
door. Natuurlijk geeft zo’n treffer een be
vrijdend gevoel, maar ik was blijer toen
Litjens eindelijk via zijn vijfde strafcomer
Theodoor Doyer: gelijkmaker
L.
Ék
