Roberto’s onbenullige
doorkijkbloestheater
Geestdrift, gestorven
Kracht ligt in identificatie met het absurde
glamour en glitter
een bezeten zanger
Iggy Pop
J
nicotineg
neen net laagst
nicotinegehalte
grootste sigai
en is bovenoie
Theaterstaking
Roxy Dual Extra Light
heeft het laagste’’teer”- en
van de 20
irettemerken
ien overal
verkrijgbaar.
22,Canadees ballet geeft actueel beeld van ontwikkelingen op festival
1
f
Schrijversmarkt
weer in Bijenkorf
n
-6
stel
near
rius
n
Pretentieus schuifdeurentoneel
New Uruguayan Theatre met veel
Harry van Kruiningen
krijgt Arti medaille
VNT voor kortere
werktijden
toneeltechnici
iois
■naat
ito’s
'ijs
9
19 7 8
KUNST
M E I
ZATERDAG 20
door Conrad van de Weetering
F 1
veren
RADIO
I
Jan Makkes
I
Volgens het jongsteTNO-onderzoek voor het Ministerie van Volksgezondheid.
Structuur
1
Snel voetenwerk
t 7
BP J
.-<• JU
I
mij met mijn eigen mogelijkheden ge
maakt is. Roland Petit maakte in Marseille
Nana voor mij (naar een roman van Emile
Zola), dat gaf me het gevoel iets bij te
dragen tot de dansgeschiedenis. Het was
heerlijk, dat ik nu eens niet hoefde na te
doen wat iemand anders ooit goed kon,
maar de kans kreeg te doen wat mezelf
goed afgaat.”
AMSTERDAM. Er zijn momenteel in Canada drie balletgroepen.
Eén van de drie komt in het Holland Festival nu al voor de derde keer
naar ons land, het Nationale Ballet van Canada. Het heet nationaal
omdat het, met als basis Toronto, voorstellingen geeft door het hele
land, in tegenstelling tot de twee andere groepen in Winnipeg en in
J Montreal, die meer plaatselijke betekenis hebben.
I
I
Alleen klassiek maakt groep tot museum
e 2 kam
(ADVERTENTIE)
Tel
!5.
(ADVERTENTIE)
draad, zal aandacht geschonken wor-
KO VAN LEEUWEN.
(ADVERTENTIE)
IGGY POP (foto Lex van Rossen)
JOHN OOMKES
:an 129-
voorra-
arantie
c ketel.,
'oor totaa
ipgaaf.
Iris komt
erbrande
psoriasis
•net Wolf
a prijs vi
orentzkad
m.
rhouden
bank b
l,-. Te
Karin: „De dirigenten daar kenden onze
tempi natuurlijk niet en deden erg hun
best om ons te volgen, maar dat vind ik
verschrikkelijk. Ik volg liever zelf de mu
ziek, daar ben ik technisch toe in staat en
dan houdt die muziek tenminste zijn logi
sche structuur.”
Het Nationale Ballet van Canada danst
hoofdzakelijk klassieke werken. Is dat
ook de voorkeur van de dansers?
Karin: „Ik dans het liefst in een ballet
dat spéélt in onze tijd en dat speciaal voor
Frank: „Hij heeft de mannenrol in dat
ballet veel belangrijker gemaakt dan in de
oorspronkelijke versie van 1890. Er zitten
nu meer mannensolo’s in. Ik heb erg veel
geleerd door Noerejev aan het werk te
zien. Als hij dingen voordoet is alles volko
men helder, maar als hij iets zegt is het
vaak moeilijk hem te begrijpen, niet om
zijn manier van uitdrukken, want hij
spreekt uitstekend Engels, maar om wat
hij bedoelt.”
HAARLEM. „Al deze kostuums heb
ik werkelijk gekregen van mijn tante.
Schitterende kostuums, maar uit een tijd
dat er een heel ander soort theater werd
gemaakt. Ik wilde er eerst niets bijzon
ders mee, gewoon bewaren, er zijn tenslot
te/ ware museumstukken bij. Maar opeens
dacht ik: Ach, waarom eigenlijk niet? We
hebben met het New Uruguayan Theatre
altijd een heel ander soort tehater ge
maakt dan dit, maar wat geeft het om ook
eens een keer vrolijk te zijn. Maar er
schuilt ook wel wat kritiek achter natuur
lijk, zo van: kijk, dit laten we zien uit een
tijd die niet zo prettig was, maar waarin
de mensen door de revue en de nachtclub
konden doen alsof hét toch zo slecht nog
niet was.”
Na de voorstelling vrijdagavond in de
Toneelschuur zegt Juancho Tajes dat het
publiek hem toch nog is meegevallen. In de
pauze heeft zijn groep laten weten dat je
de lach van het publiek er met een kurke-
trekker uit moest sjorren. Maar eerlijk is
eerlijk, vóór de pauze liet het New Uru
guayan Theatre het meest zwakke deel
zien van „The silky nightmare of aunt
Lydia”. Na de verfrissingen werd het be
ter, kreeg de show een schijn van samen
hang en werden er zowaar nummers ge
presenteerd die de deur naar de echte
nachtclubsfeer van weleer op een kier
zetten. Alles tesamen bleef het echter meer
een expositie in theatervorm dan een echte
op zichzelf staande voorstelling.
De kostuums van Juancho Tajes’ tante
Lydia en oom Carlos zijn dus de aanlei
ding tot een revue-achtige' voorstelling ge
worden. Dat is heel wat anders dan New
Uruguayan Theatre oorspronkelijk deed.
De groep maakte politiek toneel, artistiek,
niet altijd even vlekkeloos, maar wel puur
en soms door z’n eenvoud aangrijpend.
Daarvan is in onze show met veren en
glitter niets terug te vinden. De kritiek
waarvan Juanch Tajes na afloop gewaagt
heb ik evenmin in de voorstelling kunnen
ontdekken.
Dat ik me bij het verhaal van oom Carlos
en tante Lydia wel geamuseerd heb, komt
vooral door, de prachtige kostuums, de
authentieke oude bandopnamen van de
dansgroep die oom en tante vanaf 1946
roem bracht in vrijwel alle grote dancings
in Europa en Oost- en Noord-Afrika en de
geestdrift waarmee de gestorven glamour
werd opgediend. Het publiek liet zich ten
slotte toch niet kennen en begreep dat de
liefde voor het theater bij een artiest de
werkelijkheid soms bekneld doet raken.
voor
komt
Wie ooit het genoegen smaakte achter de
schermen de hand te drukken van James
Osterburg, kan zich niet voorstellen dat hij
en Iggy Pop de bij zijn leven al legen
darische Amerikaanse zanger .een en
dezelfde persoon zijn. De Dr. Jekyl en de
M.R Hyde vah de rock. Zo rustig, ja fat
soenlijk als Osterburg in staat is om het
woord tot je te richten, zo buiten zichzelf is
hij letterlijk als Iggy Pop.
Ditmaal heeft hij zich uitgedost als een
verlopen balletdanser. Een rode maillot,
een dito T-shirt, kort zwart-leren broekje
en halfhoge laarzen. In een moordend tem
po, zodat spoedig het zweet in stralen van
zijn lenige lijf gutst, zoekt hij alle hoeken
van het podium op, als een dier dat zijn
woongebied afbakent.
De hierboven beschreven act verschilt
echter niet met de wijze waarop Iggy eer
der in Rotterdam van leer trok en als we de
verhalen mogen geloven ook niet met zijn
gedrag tijdens de jaren met de Stooges.
Het is wel zo dat hij misschien zijn krach
ten beter verdeelt en daardoor een drei
gender en hypnotiserender indruk wekt.
En daardoor bewijst wat insiders allang
weten: als performer is Iggy Pop beter dan
bijvoorbeeld Mick Jagger van de Stones.
Ondubbelzinnig kan echter de lof zijn op
de snelle ontwikkeling die Pop momenteel
doormaakt. In plaats van materiaal van
The Idiot en Lust for Life brengt hij voor
het merendeel nieuw materiaal, dat als
gemeenschappelijke noemer kan bogen op
een beter afgewogen balans van tekste en
songstructuur. Na het bekende TV-Eye
AMSTERDAM (ANP). Enkele tiental
len schrijvers uit binnen- en buitenland
zullen zaterdag 27 mei in de Bijenkorf in
Amsterdam hun werk ter signering en
verkoop aanbieden. Zij zetten daarmee
een traditie voort, die tien jaar geleden
voorlopig eindigde. Voor 1968 begon de
boekenweek elk jaar met een schrijvers
markt in het Amsterdamse warenhuis.
Uit het buitenland worden onder andere
Roald Dahl, Edna O’Brien en Patricia
Highsmith verwacht. Tot de Nederlandse
schrijvers, die hebben toegezegd naar de
Bijenkorf te komen behoren Simon Car-
miggelt, Miep Diekman, Bob den Uyl, Hel-
la Haasse, Johan Fabricius, Mies Bouw-
huys, Louis Ferron, Mischa de Vreede,
Heere Heeresma en Hester Albach.
AMSTERDAM (ANP). - De medaille
van de Amsterdamse kunstenaarsvereni
ging Arti et Amicitiae is dit jaar toegekend
aan de 72-jarige graficus Harry van Krui
ningen. De kunstenaar kreeg de onder
scheiding, een bronzen penning, voor zijn
hele oeuvre, waarvan een deel momenteel
te zien is in de Arti-expositieruimte in
Amsterdam.
oor verdei
:el.
ner breul
>adkamt
sr m2. T(
Vinterrus
nden. Te
3 sl.k.
Br. o. r
i onderdi
Ritsa, G
lem
16.
dat Iggy zijn fysieke werking voor de volle
honderd procent in I got a Right en het
nieuwe Little Doll weet te leggen. Daarbij
gaat hij zover dat de microfoon deel van
zijn lichaam wordt en het rondzingende
geluid onderdeel van Pop’s voelbare drei
ging.
Het Nationale Ballet van Canada werd
in 1951 opgericht door de (Engelse) Celia
Franca en richt zich hoofdzakelijk op het
Gevr. VI klassieke repertoire, aangevuld met een
paar modernere werken. Omdat er vanaf
het begin een uitstekende opleiding aan de
groep verbonden was, bestaat het meren-
komt de Amerikaan tot grote hoogte in I’m
only 5 Foot 1, het prachtig verstilde You
better go, voordat Kill City bekend voor
komt.
Alle belangrijke rollen bij het Nationale
Ballet van Canada zijn meervoudig bezet
en bij de voorstelling van De Schone
Slaapster in Den Haag zullen Karin en
Frank niet optreden. Wat jammer is, want
met de pas de deux De Blauwe Vogel uit
dat ballet hebben ze samen in 1973 op het
internationale dansconcours in Moskou,
de eerste prijs behaald.
Frank: „Celia Franca, onze direktrice,
zat in de jury en wilde een paar van haar
dansers meenemen. Ze koos ons uit. Karin
won een zilveren medaille voor een solo en
ik werd zevende bij de mannen. Samen
wonnen we de eerste prijs voor De Blauwe
Vogel. Het is waarschijnlijk ook daarom
dat we vorig jaar weer in de Sovjet Unie
zijn uitgenodigd, maar nu om er als gasten
op te treden in Giselle. We dansten in
Moskou en nog een paar andere steden,
steeds met hun eigen groepen als corps de
ballet."
AMSTERDAM. De suggestie die er
van Iggy Pop uitgaat tijdens een optre
den, laat zich met niets vergelijken. Een
half jaar geleden deed deze door David
Bowie weer tot leven gewekte „Peetvader
van de punk" al eens ons land aan voor
een uitstekend concert, maar vrijdag
avond kwam hij vooreen zeer matig bezet
te Jaap Edenhal tot prestaties waarover
nog lang zal worden gerept.
de show op te vullen. Het is mij volslagen
onduidelijk wat regisseur Ward nu precies
met zo’n produktie wil. Even dacht ik aan
een speelse kritiek op de dameskledingin-
dustrie, die vrouwen maar al te graag
beschouwt als aantrekkelijke koopwaar
die zo fraai mogelijk verpakt dient te wor
den. Niets daarvan, het blijft allemaal
even onbenullig en nergens is enig ver
band in deze doorkijkbloesvoorstelling te
ontdekken.
De zeven spelers prdberen met grote
uitbundigheid dit pretentieuze schuifdeu
rentoneel tot mini-musical te verheffen. Er
werd heel wat afgelachen door het publiek
tijdens de première; ik heb niet kunnen
ontdekken waarom.
KO VAN LEEUWEN
van hun beste solisten, Karin Kain en
Frank Augustyn waren dezer dagen in
140x201
luxe m;
ras, ach
t laqué,
rkdekens
met hoe
Totaal prij
Ï81442.
1 Passat
Luxe, bj
6950:
ini 1000
dec. '75,
gebruik!
3950;
)O bj.'72,
eer mooi
2 650
financie-
groep te vertellen. Kennelijk niet al te
s 2 t diplomatiek geschoold, gaven ze vrijmoe-
ouche. Mi dig hun mening over het repertoire, waar
van ze sommige balletten wat langdradig,
andere wat oppervlakkig en één, Midzo-
mernachtsdroom, misschien wel interes
sant voor de dansers als technische uitda
ging, maar overbodig voor het publiek
noemden.
Karin Kain: „De rol van Oberon is met al
dat snelle voetenwerk vrijwel onmogelijk
voor een danser om uit te voeren. Ik heb
altijd medelijden als ik onze dansers daar
mee zie worstelen.”
Gelukkig bleven er ook heel wat werken
over waarover Karin en Frank wel erg
enthousiast konden worden en daar beho
ren twee balletten bij van Nederlandse
choreografen. Vooral Monument voor een
Gestorven Jongen van Rudi van Dantzig
waarderen ze erg.
Frank Augustyn: „Ik ben er dol op. Het
is een meesterwerk. Iedere scène volgt
logisch uit het voorgaande, iedere bewe
ging valt automatisch op zijn plaats en
alles vormt één grote eenheid. Ik houd ook
van Four Schumann Pieces van Hans van
Manen. De razendsnelle finale is echt een
Uitdaging en de pas de trois samen met
twee meisjes is heel bijzonder. Het goeie
daarvan is, dat dat iedere avond een ander
gevoel oproept, afhankelijk van hoe ik me
voel en hoe de meisjes zich voelen.”
Karin: „Eén van mijn lievelingsballetten
is Serenade van Balanchine omdat de be
wegingen daarvan zo prachtig bij de mu
ziek aansluiten, dat je bijna kunt zeggen
RIUM m dat die bewegingen zelf muziek worden.”
Deze drie balletten krijgen we hier ech-
Roberto’s gaat over een man, een zekere
heer Roberto, die een postorderbedrijf in
sexy vrouwenkleding is begonnen. Hij ver
koopt zijn stoeipoezenlingerie als „Tweede
huis”, „slank slenterpak", „Pin-up Polka,
opgeschikt met zwierige balletjesfranje”
of „Vijgeblad”. Het een-mans bedrijfje
heeft snel furore gemaakt, bestaat nu tien
jaar en meneer Roberto wil met zijn show-
meisjes een feestelijke jubileumpresenta-
tie van een nieuwe collectie ondeugend
nylon géven. Maar de dames willen meer
geld; heer Roberto wil dat niet betalen en
een staking volgt. De grote loltrapperij
komt dan pas goed op gang, want er wor
den enkele in gebloemd burgervrouwska-
I toen gestoken huismoedertjes gemobili
seerd om Roberto’s prikkelkleding tijdens
Iggy’s kracht ligt in zijn identificatie met
het absurde, zowel in gedrag als in benade
ring van zaken als viriliteit en sado
masochisme. Tijdens nummers als Too
little en I hate Girls komt hij met suggestie
ve erotische bewegingen en een verbeten
mimiek uiterst dreigend over. Tijdens dat
laatste nummer komt ex-MC5-gitarist
Fred Smith tot een venijnige bijdrage en
wijken organist Scott Thursteon, bassist
Scott Ashton en drummer Scott Rasmus
sen geen millimeter.
In de finale tijdens welke Pop zich
eenmaal verkleed blijft het hoge niveau
gehandhaafd in het ondoordringbare
Little Stranger, Lust for Life, het door
schijnend gespeelde Dirt, het masochisti
sche I wanna be your Dog en de van
Sinatra geleende bluescrooner One for the
Road. Voor statistici vermelden we nog
st. 3-2-
te hoekt;
m. glas;
:achel Dl
1 gevelk
cal. 7
!7. Gen;
Ivoort.
oie zonm:
net kookg
iding om o
16304 vo
sn goed
17, Stati-
AMSTERDAM. De Vereniging van
Nederlandse Toneelgezelschappen (VNT)
is het ermee eens dat aan de werktijden
van technisch personeel in het gesubsidi
eerde toneel paal en perk moet worden
gesteld. De vereniging heeft dit laten we
ten naar aanleiding van de staking die
voor gisteravond werd aangekondigd door
de bij de Kunstenaarsorganisatie NW
aangesloten technici, omdat de cao-
onderhandelingen zijn mislukt.
Volgens de VNT is al in 1977 met de
KO-NW overeengekomen dat aan de
werktijden een maximum van 60 uur per
week of 250 uur per maand moet worden
gesteld. Daarvoor is echter ruim drie ton
extra subsidie nodig, waarvoor inmiddels
een aanvraag bij CRM is ingediend. „Als
deze subsidie wordt toegezegd, staat niets
ons in de weg een cao voor technisch
personeel te ondertekenen”, aldus de
VNT.
Frank Augus
tyn en Karen Kain
behoren tot de bes
te solisten van het
Nationale Ballet
van Canada dat in
het kader van het
Holland Festival
een aantal
stellingen
geven.
(Foto Lex van
Rossen)
s, elekti
4, bj. '71
bijna ’77
stationen
104 SL
i 30, ’77
zilvergrijs
Fiat 127
eel moo
4750,-
0,-; Peu
1 station-
4 4500,-
3t 104 de
type '7!
dec. 73
kswager
speciale
i 8500,-
1 2 CV 4,
<ord nov
aratie en
Haarlem,
aangeb,
jeh. een
3, blijv. v
p. 1 juli int
r 485,8
Door een landelijke staking van de
Nederlandse theatertechnici hebben
de meeste toneelvoorstellingen
vrijdagavond geen doorgang kunnen
vinden. De hal van de Amsterdamse
Stadsschouwburg bood gisteren een
verlaten aanblik.
Frank: „Als een groep alleen klassieke
werken uitvoert wordt zij een museum dat
niets toevoegt aan de ontwikkeling van de
dans. Je moet je kop uitsteken, risico’s
nemen en nieuwe wegen zoeken. „Wat is er
op dit moment met ons aan de hand”, daar
gaat het om, ik vind dat dans daar duide
lijk een afspiegeling van moet zijn. De
Schone slaapster was een afspiegeling van
1890, dat raakt me nu niet meer. Maar aan
de andere kant zijn die historische hoogte
punten uitstekend om een groep te ontwik
kelen. Ze zijn veel moeilijker uit te voeren
dan eigentijds werk, vormen altijd een
uitdaging en misschien hebben we dat wel
nodig want onze groep en vooral veel dan
sers bij ons zijn nog tamelijk jong.”
Het Nationale Ballet van Canada komt
op 1 juni in Utrecht met La Bayadère,
Kettentanz en Mad Shadows. Op 3 juni
ook in Den Haag met De Schone Slaapster
en 4 juni in Carré in Amsterdam met La
Fille Mal Gardée (het slecht bewaakte boe
renmeisje).
Jitz. op ee
0 p.m. l
Catskac
140285 n
r. een ru
'ON. in I,
ter niet van het Canadese ballet te zien
omdat ons eigen Nationale Ballet ze al
regelmatig uitvoert. Wat we wel te zien
krijgen is De Schone Slaapster in de versie
van Rudolf Noefrejev.
XNKSTE
NCRV in haar programma van maan- f
dag 22 mei, Rozegeur en Prikkel- j
J draad, zal aandacht geschonken wor-
I den aan kunstschilder en tekenaar
I Tussen 16.00-17.00 uur
ROTTERDAM. De muzikale toneelproduktie „Roberto’s of Hollywood”, donderda
gavond in première gegaan in het Piccolo-theater is een aardig voorbeeld hoe gemakke
lijk een groepje spelers kan afglijden naar banaliteit en ondermaatse kwasihumor.
Roberto’s is een voorstelling die gemaakt is onder regie van Billy J. Ward,
onder auspiciën van de Toneelraad Rotterdam. Er zijn naast de regisseur nog een
acteur en vijf actrices aangetrokken en samen zullen ze tijdens de repetities heel wat
hebben afgelachen. Die pret heeft niet geleid tot een eindprodukt dat ook maar in de
verte als serieuze theaterproduktie (en dat kan óók een amusementsstuk zijn) mag
doorgaan. Daarvoor is het allemaal te opgelegd en te flauw.
Dan op de scherpgesneden rock van zijn
nieuwe vier mans band, lijkt het alsof een
duivel bezit neemt van zijn lichaam, het
doet schokken en spastische bewegingen
maken. Vanuit die voortdurende bezeten
heid zingt, schreeuwt en mompelt Iggy
Pop zijn deels morbide teksten op een
ondergrond van stevige, uitgebalanceerdé,
maar onverzettelijke vierkwartsmaat
rock.
dt best
heer tot
t voll. pen:
degen ke
Ier no.
Aai deel van de dansers uit Canadezen. Twee
cn.
Gevr. w
07| Amsterdam om het een en ander over de
u1
