Emmy Vrijberghe de Coningh verrast in Zand voort
Bloemendaals theater
Wim Jonker: eigenzinnig beeldhouwer
zet beelden buiten
g
aan
MM
Caecilia wil goodwill
kweken voor mannenzang
Styx boort niet alle mogelijkheden
ritmisch elan
Boek van de maand:
Melodieuze hardrockgroep maakt mooie, maar lege muziek
Zevende Symfonie
Beethoven mist
Eis inspeciënten nog
niet ingewilligd
RK
„Plantenrijk”
Ir
WIJS
I
I
I
I
I
I
Husqvarna
maakt maaien
makkelijk
I
I
I
I
I
(yJHusqvarna Zweden
2
Noordhollandse kunstenaars tonen 78 werken
APhO valt tegen
Vergadering op 8 juni
Realisme
Levina Klerk-Rapis
Eerste uitvoering
■^7
13
KUNST
19 7 8
M E I
2 4
WOENSDAG
JES
EN!!!
’72
hmh
DE KROON OP UW TUIN
BLOEMENDAAL.
Het is geen misplaatste
opmerking te stellen dat
de Haarlemse beeldhou
wer Wim Jonker een ei
genzinnig man is. Als auto
didact heeft hij moeizaam
het pad omhoog gezocht
en eenmaal met een zekere
mate van erkenning ge
confronteerd is hij blijven
zoeken naar een zo’n sterk
mogelijke manier om zijn
gedachten uit te drukken.
Wars van welke trend of
mode dan ook, zocht hij
naar een universele taal
die hem in staat stelde om
zijn ideeën met een zeer
wijsgerige inslag vorm te
geven. Hij kwam daarbij
uit op een soort constructi
visme waarin weliswaar
rekening wordt gehouden
met een aantal geometri
sche wetten, maar dat in
wezen toch wordt ingege
ven door de filosofie.
COUPON VOOR EEN
FRAAI GAZON
(Van onze kunstredactie)
Uitgeverij is Kosmos.
Amsterdam, Singel 508.
JOHN OOMKES
- j
AMSTERDAM. Het boek van
de maand in juni is „Plantenrijk”,
een beschrijving in populaire stijl
van de wilde planten in het Neder
landse en West-vlaamse landschap.
Het gaat daarbij om planten, die
voor iedereen bereikbaar zijn, dus
niet die in bijvoorbeeld natuurre
servaten.
De vele kleurenfoto’s zijn van Jan
den Hengst, specialist op het gebied
van plantenfotografie. De verschij
ningsdatum is 1 juni. Gedurende ju
ni is de prijs ƒ19,50, daarna ƒ35.
Tot en met 27 mei, dagelijks
van 14-17 uur. De ingang van het
souterrain bevindt zich aan de
achterzijde van het gebouw).
„Denken en
doen”, een van
de bronzen die
Wim Jonker in
de benedenzaal
van het
Bloemendaalse
gemeentehuis
laat zien.
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG. Op 8 juni a.s. wordt een
extra vergadering van het Subsidiënten
Overleg Toneel (SOT) belegd over de posi
tie van de 150 inspeciënten van 15 gesubsi
dieerde toneelgezelschappen. Dit is dins
dag op het departement van cultuur, recre
atie en maatschappelijk werk te Rijswijk,
waar het SOT en de juridische werkgeef
ster van de „reizende” theatertechnici, de
Vereniging van Nederlandse Toneelgezel
schappen (VNT), bijeenkwamen, gesloten.
Volgens een communiqué van het minis
terie hebben het SOT en de VNT gepro
beerd elkaar te overtuigen van de redelijk
heid van eikaars standpunten en lijkt het
erop dat beide partijen wat nader tot el
kaar zijn gekomen. Bekeken moet worden
hoe een gefaseerde werktijdenregeling in
een nieuwe cao voor technisch personeel
bij het toneelbedrijf tot stand kan komen
en hoe de daarmee samenhangende extra
geldmiddelen begrotingstechnisch kunnen
worden ingepast.
De Kunstenaarsorganisatie-NW is ove
rigens ongerust over de mededeling van
CRM dat er sprake zal zijn van een „gefa
seerde” werktijdenregeling voor de techni
ci, omdat dit zou inhouden dat in de loop
van een aantal jaren pas een 60-urige
werkweek zou worden gerealiseerd.
van haar hand toch het Engelse
gezegde „last but not least” van
toepassing kunnen laten zijn,
want het is zeer verrassend wat
zij aan kwaliteit etaleert.
Als organisatrice van de expo
sities streeft Emmy Vrijberghe
de Coningh een beleid na dat een
gevarieerd beeld geeft van de
beeldende kunst dat in de eerste
plaats bedoeld is voor een ge
meente waarin op dit terrein niet
zo heel veel gebeurt. Elk deel van
de bevolking moet zodoende aan
zijn trekken kunnen komen en
dat heeft weer tot gevolg dat ze
zowel najeven als symbolisten,
schilders als keramisten brengt.
Toch is in de loop van de tijd wel
een zekere voorkeur komen bo
vendrijven, een voorkeur vooral
voor het figuratieve, het realisme
in de kunst.
Wie haar werk beschouwt, zal
die voorkeur niet vreemd vinden,
want Emmy drukt zich in haar
tekeningen uit in een heel poë
tisch en verstild soort realisme.
Het is werk dat tegenwoordig
nogal in de mode is: droomachti
ge figuurtjes in een verstilde we
reld met een fantastische onder
toon. Met gebruikmaking van
verf zou je ze fijnschilders kun
nen noemen, maar Emmy werkt
in een gemengde techniek waar
bij de tekenstift overheerst. Ze
beheerst de materie ten volle: elk
effect komt als zodanig bedoeld
over en het is een lust om te zien
tot welk een verfijning ze kan
komen.
Er zijn weliswaar een aantal
invloeden aan te wijzen Peter
Vos, Tom Eyzenbach, een enkele
maal ook Anton Pieck maar
het lijkt me dat het hier niet om
een verkeerd gebruik van stijl
middelen gaat. Wanneer ze deze
invloeden zal weten te verwer
ken, zullen haar tekeningen zeker
nog aan kracht kunnen winnen.
samengesteld, zijn zeven beelden te
zien.
Uit de omliggende gemeenten komen
onder meer Luut de Gelder (Vogelen
zang), J. Holsbergen en Jack Prins (bei
den uit Heemstede) en Herna Veken uit
Hoofddorp.
Daarnaast zal nog werk te zien zijn
van Nelleke Allersma, Bob Anink, An-
nemiek Bennink, Tineke Bot, Klaas
den Braven, Henri de Bruin, Rob Cer-
neüs, Carstine Engelhard, Toni Ger
lach, Ans van Haersolte, Yvon de Jonge
Melly, Edith ten Kate, Geert Jan van
Meurs, Louk van Meurs-Mauser, Pearl
Perlemuter en Marijcke Visser, Van
hen is Tineke Bot met eveneens zeven
objecten het best vertegenwoordigd.
Tegelijkertijd met de expositie ver
schijnt een uitvoerig geïllustreerde ca
talogus met een voorwoord van Harry
Prenen, de voorzitter van het Comité
Tentoonstellingen Bloemendaal die de
Stichting Openluchttheater Bloemen
daal met het organiseren van de exposi
tie heeft bijgestaan.
Het ligt in de .bedoeling dat de heer
Weekhout, burgemeester van Bloemen
daal, de expositie zal openen. Dat gaat
gebeuren op zaterdag 3 juni, om 11 uur.
De tentoonstelling blijft van 10-18 uur
gedurende de volledige duur open en
zal eveneens toegankelijk zijn tijdens
de voorstellingen die in het theater wor
den gehouden in de avonduren.
De opening met Grand
Illusion, Lorelei, Mademoi
selle en Fooling Yourself is
correct, maar de Suite Ma
dame Blue en Chrystal Ball
geven impotent gepruts te
zien, dat eerst gecompen
seerd wordt met Lady en
Come Sail Away, maar la
ter dunnetjes wordt over
gedaan in het compromis
loze Midnight Ride, dat bol
staat van het effectbejag.
(Van onze kunstredactie)
BLOEMENDAAL. In het Open
luchttheater van Bloemendaal en op
het omliggende voormalige landgoed
Caprera zal van 3 juni tot en met 6
augustus voor de eerste maal een open
luchtexpositie van beeldhouwwerken
worden gehouden onder de titel: „Beel
den buiten”. De tentoonstelling, die
mede verband houdt met een aantal
extra activiteiten in het kader van het
dertigjarig bestaan van het theater, zal
78 werken omvatten van 26 Noordhol
landse beelhouwers.
(ADVERTENTIE)
Husqvarna heeft voor èlk
gazon de juiste grasmaaier.
Robuuste,lichtlopende
handmaaiers en pittige,
milieu-vriendelijke
motormaaiers. Alle met
messen van hoogwaardig,
zweeds staal. Vraag uw
handelaar om inlichtingen of
stuur de bon in voor een
interessant informatiepakket.
Zend mij gratis uw dokumentatie
over: handmaaiers
motormaaiers
kettingzagen
Naam
Adres
Plaats--
In open envelop zenden aan:
Husqvarna Nederland b.v.
Antwoordno. 215
Amersfoort (Geen postzegel)
kwaad, het leven tegenover de
dood, de geest versus het li
chaam, liefde en haat, materie en
abstractie, yin en yang. Op die
begrippen is elke wijsbegeerte te
rug te voeren en Jonker laat dus
in wezen een aantal oerbegrippen
zien, of ze nu door Westerse
ethiek of door Oosterse gedach
ten zijn geïnspireerd.
De consequentie die Wim Jon
ker in zijn werk nastreeft, heeft
tot gevolg dat hij in de vereen
voudiging van zijn vormen niets
aan het toeval overlaat. Elke
vorm, elke lijn, elke kleur heeft
zijn eigen symboliek en Jonkers
kunst moet dan ook diepgaand
worden bestudeerd wil men de
idee begrijpen en de boodschap
kunnen meenemen. Iedere mate
van spontaniteit ontbreekt, het
geen in sommige van zijn werken
wel eens leidt tot een zekere ver
starring in de esthetische bele
ving van de beelden. Jonker is in
brons duidelijk sterker dan in het
gips waarmee hij nu eenmaal
vaak moet werken willen zijn
beelden voor hem zelf betaalbaar
kunnen worden gemaakt.
De manier waarop hij zijn
brons bewerkt de vorm wordt
vrijwel perfect gepolijst zorgt
voor een uiterst gaaf beeld. Bo
vendien heeft het door hem ge
bruikte koperkleurige brons als
prettig bij-effect dat het sterk
beïnvloed wordt door de lichtval.
Met andere woorden, er ontstaat
toch weer een zekere toevalsfac
tor die het soms loodzware ka
rakter van het werk relativeert.
In gips is dat veel minder. Gips is
eigenlijk een tamelijk onprettig
materiaal, het slaat snel dicht, het
kent weinig variaties, maar het
laat zich wel goedkoop gebrui
ken. Voor een beeldhouwer als
Jonker is dat laatste van groot
belang, maar soms zou je wel
wensen dat hij zoveel opdrachten
zou krijgen dat zijn werk op een
groter formaat en in fraaier ma
teriaal kan worden uitgevoerd.
Wie geen kans meer ziet naar het
Bloemendaalse gemeentehuis te
Rush zal daar niet vreemd
aan zijn. Aan die interesse
voor dergelijke groepen
kunnen we beter geen over-
Voor Jonker is de vorm slechts
een handvat dat hij kan gebrui
ken om een abstract idee te ver
wezenlijken. Zoals hij gebruik
maakt van primaire vormen
(kruis, bol, ronde opening en
ruimteconstructies), zo weerspie
gelen zijn opvattingen ook het
meest essentiële van ons bestaan:
de samensmelting van goed en
De groep zou om te be
ginnen het gekscherend op
treden van James Young
en Dennis de Young ach
terwege moeten laten en de
ingestudeerde houdinkjes
moeten laten varen om
overtuigender over te ko
men. Vervolgens zou Tom
my Shaw een nog promi
nentere positie als front
man moeten worden ge
gund, want deze jongere en
meisjesachtiger ogende ko
pie van Peter Frampton be
schikt over een appeal, een
voortreffelijke stem en de
mogelijkheid om emotie in
zijn handelen te leggen. Nu
nog blijft Styx mooi maar
leeg als de film Bilitis van
softporno-fotograaf David
Hamilton.
Voor de tentoonstelling is geen be
paald thema bedacht. Het enige uit
gangspunt is geweest dat de betrokken
kunstenaar een zekere erkenning
moest hebben bij de keuze werd
gebruikgemaakt van het adressenbe
stand van de Culturele Raad Noord-
Holland en het werk moest uiteraard
geschikt zijn voor een openluchtten
toonstelling.
Aldus is een zeer heterogeen gezel
schap van beeldende kunstenaars bij
eengebracht die werk in verschillende
stijlen zullen laten zien. Van de Haar
lemse kunstenaars nemen deel Wim
Duller met een keramisch plastiek,
voorts Piet van Keerden, Greet Last,
Marianne Souwerbren, Ab Vermeulen
en Erik van Spronsen. Van Ab Vermeu
len die plaats heeft genomen in het
werkcomité die de tentoonstelling heeft
gaan, kan vanaf komende maan
dag terecht in het Elsevierge-
faouw in de Jan van Galenstraat
in Amsterdam-West waar Jonker
op de achtste verdieping een gro
te expositie heeft).
Geen groter tegenstelling met
dit symbolistische werk dan de
streng-naturalistische schilderij
en van Levina Klerk-Rapis die
eveneens in de benedenzaal te
zien zijn. De Bloemendaalse te
kent al vanaf haar prille jeugd,
maar begon na een verandering
in haar gezinssituatie pas weer
op gevorderde leeftijd te schilde
ren. Met paletmes en olieverf zet
zij lieve landschappen, stillevens
en een enkel portret neer met
geen enkele pretentie dan het
scheppen van een blijde stem
ming bij de beschouwer.
Ze maakt helaas nog al eens
een aantal standaardfouten die
de amateurschilder niet vreemd
zijn de voorstelling slaat met
name vaak „plat” maar ze weet
Amstelveen, Winkelcentrum Binnenhof.
Haarlem, Winkelcentrum Schalkwijk.
Hilversum, Winkelcentrum Hilvertshof
Leidschendam, Winkelcentrum Leidsenhage.
ZANDVOORT. Voor Emmy
Vrijberghe de Coningh is haar
expositie in het Cultureel cen
trum van Zandvoort (Gasthuis
plein 9b) een soort van thuiswed
strijd. Ze is immers beheerster
van het centrum en is vooral be
last met het organiseren van de
tentoonstellingen van beeldende
kunst. Het centrum heeft nu zijn
eerste expositieseizoen er op zit
ten en het tekent haar beschei
denheid dat ze haar werk pas op
het einde van het jaar brengt.
Hoewel het niet de allerlaatste
expositie is zou je op het werk
Eeden zo geestdriftig vertelt werken van
Schubert, Martinu, Debussy en Röntgen
worden uitgevoerd, waarbij elk van ds
drie koren telkens een kort programmaa
tje voor zijn rekening neemt. De soli in
enkele van deze werken zullen worden
gezongen door bekende solisten als de
tenor Gerard Honig en de bariton Bernard
Kruysen. Verdere medewerking komt van
Anton de Beer, Richard Ram en Ben Kerk
hof, die voor de orgel- en vleugelbegelei-
dingen zorg zullen dragen.
Tijdens het concert staat de luisteraar
nog iets bijzonders te wachten. Na de
pauze zal het Heerder Mannenkoor onder
leiding van Jan Tobben namelijk de eerste
uitvoering in Haarlem van Mount of Three
Lights van Martinu verzorgen. Dientenge
volge ligt er een avond vol waardevolle
muziek, speciaal geschreven voor een
mannenkoorbezetting in het verschiet.
Caecilia hoopt echter dat er van dit evene
ment, waarvoor al een zeer grote belang
stelling bestaat, ook een wervende invloed
voor de mannenzang kan uitgaan en good
will zal kweken.
Jos van Eeden wil desgevraagd best ver
klaren wat er spreekt voor de mannen
zang. „Koorzang in het algemeen betekent
dat een ieder zijn steentje bijdraagt. Dat
geldt dus ook voor gemengde koren. Maar
er zijn nog al wat mannen die gruwen van
sopraanpartijen die je in een gemengd
koor hebt. Het timbre hè?dat is anders bij
een mannenkoor. Daar domineren die so
pranen niet. In een gemengd koor daaren
tegen zijn de mannenstemmen toch van
een wat minder belang, zingen vaak een
continuopartij. In een mannenkoor sec
kom je beter uit, kun je speciaal voor
mannen geschreven werken en oratoria
zingen. En och, je bent met jongens onder
elkaar. Die sfeer telt ook. Je wil nog wel
eens een pittige mop vertellen en dat gaat
niet altijd met dames erbij.”
Het Koninklijk Nederlands Zangersver
bond, dat de belangen van de gefedereerde
mannenbonden beschermt, zal zijn jubi
leum dit jaar overigens nog wel veelvuldi-
ger luister bijzetten. Zo verschijnt er een
dubbelelpee met werken uit de mannen-
koor-literatuur, waarop enkele aangeslo
ten koren het specifiek^ van de mannen
zang ten gehore zullen brengen. En daar
naast wacht in september van dit jaar een
grote landelijke manifestatie van het ver
bond in Den Bosch.
lijknamige formatie dins
dagavond op zijn stoel in
het Haags Congresgebouw
aantrof. Styx laat zich
makkelijk karakteriseren
als een melodieuze hard
rockgroep, die met graagte
meerstemmige vokalen en
stevige en dominerende
synthesizerpartijen benut
om op te vallen. Al sinds
het begin van de jaren ze
ventig probeert Styx ver
woed zich te onderschei
den van de andere honder
den Amerikaanse rock
bands die hetzelfde genre
beoefen(d)en. „Hit Euro
pe” slaat op het feit dat het
vijftal voor het eerst dit
continent aandoet.
De grote zaal van het
Haags Congresgebouw is
bij aanvang van de ander
half uur durende show van
het kwintet zowaar zeer re
delijk bezet. Het over de
gehele linie toenemende
concertbezoek en de ruime
aandacht die de laatste
maanden is toegevallen
aan vergelijkbare bands
als Kansas, REO Speedwa-
gen en ook het Canadese
(Van onze kunstredactie)
HAARLEM. 1978, het jaar waarin
het 125-jarig bestaan van het Koninklijk
Nederlands Zangersverbond (KNZV)
wordt gevierd, wordt door het Haarlems
mannenkoor Caecilia aangegrepen om
eens te wijzen op de scherpe terugloop in
ledental gedurende de laatste decennia
bij een aantal mannenkoren in de Haar
lemse regio. Dat gebeurt door middel van
een speciaal jubileumconcert komende
vrijdagavond in het Haarlems Concertge
bouw. Twee grote mannenkoren, te weten
het Heerder Mannenkoor uit het Lim
burgse Heer-Maastricht en Die Haghe
Sangers uit de residentie, hebben hun
medewerking toegezegd.
„De terugloop wordt ten onrechte alleen
aan de opkomst van de televisie geweten”,
zegt Jos van Eeden, penningmeester van
het Koninklijk Mannenkoor Caecilia en
een van de organisatoren van het jubi
leumconcert. „Wij hebben bij acties voor
het winnen van leden gemerkt dat de men
sen niet meer zo gebonden willen zijn. Men
gaat niet zo graag meer verplichtingen
aan. De creativiteit kan nu gekocht wor
den. Wat is er vandaag de dag niet alle
maal te krijgen, radio, stereo-apparatuur,
noem maar op. De mensen zitten liever
thuis, lui in een stoel, dan dat men zelf
creatief naar buiten zou willen treden.”
De verander(en)de gewoonten lieten hun
sporen ook bij bezetting van mannenkoren
na. „Vroeger, ik heb het nu over zo’n dikke
twintig jaar geleden, waren er in Haarlem
alleen zo’n vijf grote mannenkoren, elk
met zo’n 100 a 110 leden. Als je nu om je
heen kijkt, tel je vier kleintjes en één grote.
Alleen Zang en Vriendschap beschikt nog
over zo’n 70 a 80 stemmen, het Haarlems
Christelijk Mannenkoor heeft zo’n 50 a 55
zangers en Proza, Caecilia en het Postaal
Mannenkoor ontlopen elkaar niet veel.
Rond de 30 leden hebben we elk.”
Haarlem en omgeving missen wat, vindt
Caecilia. Daarom voelt het zich verplicht
de mensen een bijzondere kans te bieden
om (weer) eens te ervaren hoe een talrijk
mannenkoor klinkt. Van Eeden: „Teza
men met de 110 man van Die Haghe San
gers en de 95 van het Heerder Mannenkoor
komt ook Caecilia op het podium. Tijdens
sommige werken staan er dan even zo’n
230 mannen op de planken. Een machtig
gezicht en geluid”.
Er zullen op het concert waarover Van
(ADVERTENTIE)
TUINPROBLEMEN?
Wijs heeft alles om tuinproblemen in een handomdraai op te
lossen. Loop eens binnen bij een van onze
5 tuinspeciaalzaken voor een seizoen met méér tuinplezier!
Barbecue/Bloembakken/Tuinboeken/Broeikassen/
F onteinen/Gazoiiverzorging/Tuingereedschap/ ft.
Maaimachines/Meststoffen/ P*
Tuinmeubelen/Tuinverlichting/Zaden/ I
Zonnewijzers
Schrijver is de bioloog Wim
Schroevers. Adviezen voer de plan
tengroei in Vlaanderen kreeg hij
van prof. dr. Paul van der Veken uit
Gent.
Maar het is alsof een
prachtige vernislaag een
slechtgeschilderde deur
een beter aanzien moet ge
ven. De zo geroemde pre
sentatie (die de titel Grand
Illusion naar de titel van
het laatste Styx-album
draagt) maskeert echter
niet het gebrek aan tekstu
ele zeggingskracht, het ont
breken aan cratieve emoti
onaliteit of het tekort aan
variatie in de uitwerking
van de gebruikte thema’s.
Dat is jammer, omdat het
zes-plusje waarmee we de
Amerikanen nu moeten af
schepen zonder veel extra
inspanning een acht had
kunnen zijn.
AMSTERDAM. Na alle memorabele
vertolkingen die de Beethovencyclus van
dit jaar in het Amsterdams Concertge
bouw tot nu toe heeft opgeleverd, viel de
dinsdagavond door het Amsterdams Phil-
harmonisch Orkest onder leiding van An
ton Kersjes gespeelde Zevende Symfonie
nogal tegen.
Kersjes legde weliswaar felle dynami
sche contrasten en accenten (met soms
zelfs teveel geweld in de pauken) en zorgde
voor de vereiste stuwingen, maar het ont
brak vaak aan instrumentale doorzichtig
heid en vooral en dat is juist zo belang
rijk in deze „dans”-symfonie aan rit
misch elan.
Trouwens, kan het APhO zich een derge
lijk instrumentaal-technisch „rammelen”
als in het eerste deel soms het geval was,
eigenlijk wel veroorloven? Het belangrijk
ste bezwaar tegen deze vertolking gold
overigens het feit dat Kersjes te weinig
kon laten voelen van hetgeen achter de
noten staat.
Gelukkig kreeg het bijna anderhalf dui
zend mensen tellende publiek voor de pau
ze een bezielende weergave van het Vierde
Pianoconcert te genieten. Vanuit een grote
innerlijke rust en zekerheid droeg Radu
Lupu in gezond-romantische en nooit ge-
maniede aanpak de solopartij voor.
Op enige bespeurbare onenigheid tussen
dirigent en solist inzake het tempo van de
uiteindelijk tamelijk traag uitpakkende fi
nale na, was er sprake van een uitstekende
verstandhouding tussen deze Roemeense
pianist en het orkest.
Lupu leverde daarbij een manifestatie
van meesterlijke pianistiek; uiterst mild
maar altijd zangerig in het andante, rijk
geschakeerd en krachtig maar nooit
scherp van toucher in de boekdelen, bij
een steeds prachtige detaillering.
JOHAN VAN KEMPEN
Zodat je zijn werk, zoals dat
ook nu weer overvloedig wordt
tentoongesteld in de beneden
zaal van het Bloemendaalse
raadhuis (Bloemendaalseweg
158 in Overveen) kan betitelen
met filosofisch, beter gezegd
symbolistisch constructivisme.
Want anders dan de meeste con
structivisten is voor Jonker niet
de vorm het eindpunt maar de
idee die hij met de vorm tracht te
symboliseren.
DEN HAAG. „Styx hit
Europe” staat er op de
omslag van het program
maatje dat elke bezoeker
van het concert van de ge- haaste conclusies verbin
den. Van enige vernieu
wing in de rock is momen
teel nauwelijks sprake en
Styx is daar debet noch
credit aan.
Het is daarentegen wel zo
dat formaties als Kansas
en Styx werkzame formu
les hebben bedacht om met
gemakkelijke en direct
aanspreekbare muziek op
de proppen te komen. Bo
vendien mag die aan
spraak maken op andere
positieve kenmerken als
daar zijn een handige en
smakelijk-ogende verpak
king en een door de bank
genomen voortreffelijke
podiumpresentatie. Als we
het hier boven gememo
reerde programmaboekje
openslaan, zien we dat
John (drums) en Chuck Pa-
nozzo (bas), gitarist James
Young, toetsenman Dennis
de Young en gitarist Tom
my Shaw op die golflengte
zitten.
„Muziek wordt gemaakt
om te worden uitgevoerd.
Platen zijn slechts surro- ir Tommy Shaw, met zijn baby-face een meisjesachtiger
gaat”. Het zijn uitspraken kopie van Peter Frampton, gitarist bij de groep Styx
voor in een gouden lijstje.
Ik krijg echter sterk de in
druk dat Styx in de goede
bedoelingen blijft steken,
althans niet alle mogelijk
heden aanboort om werke
lijk furore te kunnen ma
ken. De groep weet in een
concertsituatie zonder
moeite het vrolijk-
verfrissende karakter van
hun muziek over te bren
gen, fraaie theatertrucs
(belichting, rookbommen,
koolzuur en een bij vlagen
arrogante presentatie) ver
luchtigen het geheel.
Tot en met 28 mei, dagelijks
van 14-17 uur).
CEES STRAUS
toch ook een poëtisch moment te
bereiken. Minder in de land
schappen zijn het haar bloemen
die kunnen bekoren die vooral in
hun kleurengamma heel ge
slaagd kunnen zijn.
