Boek werd in ’77
beter verkocht
uit die samenwoont
s
t
Trappen Op, links cabaret met kritiek vol humor
1
t
1
7 i
Meubelfabriek
Oisterwijk
f
INTERNATIONALE,,
TOPKLASSE VOOR EEN
MILDE PROS
t
Véronique Sanson product
weinig natuurlijke selectie
.«fBKR sluit homofiel
-
Jazz en blues
in de HJC
Ts
31
Koninklijke onderscheiding voor concertmeester Hesmerg
Beethovenserie besloten met
vioolconcert van allure
[haarlem. Met het in het Haarlemse Concertgebouw onder
André Vandemoots leiding gegeven slotconcert van de Beethovency-
Hus door het Noordhollands Philharmonisch Orkest, werd gistera
vond tevens het feit herdacht dat violist Jan Hesmerg veertig jaar deel
itmaakt van het Orkest, waarvan ruim dertig jaar als concertmeester.
Geloogd Massief Europees Eiken
Wh van de Meubelfabriek Oisterwijk
op maar 10 plaatsen te koop:
Luttele assistentie Stephen Stills
Concert begint vroeger
Uh
Ki
Huldiging
Haarlem
Bloemenstad
o
r-
21
KUNST
19 7 8
M E I
2 6
VRIJDAG
f
c
iat
30%.
it-
sai
Amsterdam, Berkel (ZH), Beverwijk,
Ede, Heerenveen, Hengelo (O),
Oisterwijk, Utrecht, Valkenburg (L)
en Zuidlaren.
srkt,
bij!
1 'Z
[Hoe treffend werd deze gebeurtenis onderstreept door de program
mering van het Vioolconcert, dat met de solopartij in handen van de
B-jarige Argentijnse violist Alberto Lysy een weergave van allure
Leeg Zonder enige hang naar virtuoos geschitter, speelde deze
musicus destijds protégé van Menuhin Beethovens muziek
Kreerst af gestemd op de muzikale inhoud.
’t Stevige doosje beschermt uw l
sigaretten tegen beschadiging. I
Ontmoet morgen
zaterdag in de Har
tje Haarlem Winkels
de Haarlemse Bloe-
menstad-meisjes.
Tussen 11 en 1 uur
kunt u ze treffen in de
zaken van de Hartje
Haarlem onderne
mers.
Ze kunnen u verras
sen met een bon voor
een gratis boeket
bloemen.
(ADVERTENTIE)
TALEN
JOHN OOMKES
(ADVERTENTIE)
(ADVERTENTIE)
I
Weer tijden voor Don Quishocking
irlem.
KO VAN LEEUWEN
Frankrijk ben je altijd
geneigd te koppelen aan de
wereld van het fiere, warm
bloedige chanson en de fut
loze, lauwe pop van pseu-
do-zangers als Dave en Da
niel Gérard. Het feit dat
>r kanal
m.
i voor I
Dorver-l
edig
Ie,
(erker
lultipk
en fanl
Labiele
i Na afloop van het NPO-concert van gisteravond volgde een huldiging van concert
meester Jan Hesmerg. Wegens het feit dat hij veertig jaar aan het orkest verbonden is,
werd deze benoemd tot ridder in de orde van Oranje-Nassau. Op de foto worden hem de
daarbij behorende versierselen door zijn echtgenote opgespeld (op de achtergrond
NPO-voorzitter Jac. Zuurbier.
Maar Trappen Op is niet alleen kritisch, er valt ook te
genieten van amusement waarbij niet direct met scherp
geschoten wordt. Vrijblijvend is de groep gelukkig nooit.
Officieel is Trappen Op nog niet in première gegaan, het
partituur werden door de uitvoerenden in
vitale klank omgezet.
Dat er op dit laatste Beethovenconcért
iets bijzonders aan de hand was, werd ook
al gesymboliseerd in de aanhef ervan. Nie
mand begreep dat bij het simpele trompet
geschal en tromgeroffel achter de coulis
sen, de inleiding van het eerste program-
mawerk reeds zijn beslag kreeg. Maar wis
en waarachtig; het betrof de programma-
symfonie „Wellington’s Sieg”, die een his
torische veldslag bij Vittoria in 1812 wil
verbeelden. (Terwijl diens meest geïnspi
reerde domposities vaak onopgemerkt ble
ven, verwierf Beethoven met dit drakerig
stuk programmamuziek het ereburger-
schap van de stad Wenen).
In „Wellington’s Sieg” wordt door mid
del van harde meppen op twee grote troms
zeer conventionele wapenen dus flink
geschoten. Duidelijk werd vooral waarom
dit werk, waarin onder meer het Engelse
volkslied verwerkt is, geen repertoire
heeft gehouden. Het mag waarschijnlijk
van iedereen wel bij een eerste kennisma
king blijven.
HAARLEM. Het concert waarmee
het 125-jarig bestaan van het Konink
lijk Nederlands Zangverbond zaterda
gavond in het Haarlems Concertge
bouw luister wordt bijgezet, begint niet
om 20.15, maar om 20 uur precies. Me
dewerkenden zijn Het Heerder Man
nenkoor, Het Koninklijk Mannenkoor
Die Haghe Sangers en het Haarlems
koor Caecilia.
programma bevindt zich nog op de testbank. Donderda
gavond - en ook nog vrijdag- en zaterdagavond - toont Don
Quishocking het in de Stadsschouwburg. Op enkele zwak
heden na een cabaretcompositie die waard is bezocht te
hebben.
Don Quishocking bezit een verrukkelijk vermogen tot
relativeren en betrekt daarbij ook zichzelf. Fred Florusse,
Anke Groot, George Groot, Jacques Klöters vinden het
heerlijk gewone zaken te deformeren, ze zo met hun
teksten te vervormen dat het onderwerp groteske, soms
bijna absurde proporties gaat aannemen. Een schitterend
voorbeeld daarvan is „Psoriasis”, een nummer over huid
ziekte.
Het kabinet Van Agt baart de groep grote zorgen. Don
Quishocking trekt daar fel tegen van leer, maar onthoudt
zich helaas van praktijkvoorbeelden die het falen en het
gevaar van de Van Agt/Wiegel-formatie concreet kunnen
aangeven. Een duidelijke stellingname is er wel en dat
kun je nog maar bij weinig cabaretmakers zeggen. De
groep stelt zich beslist niet kleurloos en opportunistisch
Alt- en sopraansaxofonist Noah Howard
dankt veel van zijn naam aan de samen
werking met free jazzmusicus Frank
Wright aan het begn van de jaren zeventig.
Zijn eigen trio, dat Harry Miller op bas en
Rob Peters op drums omvat, draait nu
anderhalf jaar met wisselend succes. De
stijl ,is opvallend melodisch, met bluesy
patronen.
Joseph Pleasant oftewel Cousin Joe be-
hoeft nauwelijks introductie. De 71-jarige
bluespianist gaat prat op zijn afkomst
(New Orleans) en geniet een grote popula
riteit vanwege zijn geestdriftige stijl.
/ersterk
260 Wij
jrming.
oudingl
Behalve de prachtige boeketten bloemen
die Jan Hesmerg ter gelegenheid van zijn
jubileum op het podium overhandigd
kreeg, werd hem na afloop van het concert
een huldiging bereid in de Tuinzaal. In
aanwezigheid van burgemeester J. Ree
horst en andere hoogwaardigheidsbekle
ders, sprak allereerst NPO-voorzitter Jac.
Zuurbier, die tevens in zijn kwaliteit vaiï
gedeputeerde, de versierselen aanbood be
horende bij het aan Hesmerg toegekende
ridderschap in de orde van Oranje Nas
sau. De echtgenote van de nieuwbakken
muzikale ridder de pianiste Ans Bouter
viel de eer te beurt om hem de onder
scheiding op te spelden.
Ingeleid door NPO-directeur Rob Mul
der, drukte zich nog een aantal sprekers ih
hartelijke bewoordingen aan het adres
van Jan Hesmerg uit: NPO-dirigent André
Vandemoot, collega-concertmeester Gijs-
bert Beths, Hoboïst Bert Steinmann (na
mens de personeelsvereniging) en „huis
baas” (zoals deze het zelf uitdrukte) Peter
Lohr.
Voordat het samenzijn een meer infor
meel karakter zou krijgen, beantwoordde
Jan Hesmerg alle toespraken (die steeds
vergezeld gingen van cadeau’s en geschen
ken onder couvert) middels een sympa
thiek dankwoord.
JOHAN VAN KEMPEN
die zijn voordracht steeds boeiend houdt.
De goede samenwerking met Vandernoot
en het orkest, maakten een evenwichtig
eindresultaat mogelijk, dat door het pu
bliek terecht zeer enthousiast ontvangen
werd.
Voor de pauze had dan al Beethovens
meest levenslustige symfonie geklonken;
de Achtste, de enige van diens symfonieën
zonder het gebruikelijke adagio. Al eerder
heeft men kunnen vaststellen dat dit werk
Vandernoot en het NPO als op het lijf
geschreven is. Alle plezier en pikanterie,
maar ook de demonische onrust van deze
HAARLEM. Cabaretgroep Don Quishocking heeft
een geheel nieuw programma gemaakt en dat Trappen
Op genoemd. Op het bijgeleverde programmablad staan
een vrouw en een man getekend die in nachtkleding, met
kruiken en een kaars de trap op gaan. Kennelijk op weg
naar bed, om te gaan slapen, te vergeten. Rustig slapen.
Don Quishockings nieuwe programma is daar een ge
duchte waarschuwing tegen en aan het slot zingt de
groep in een strijdbaar solidariteitslied: „Voorwaarts en
niet vergeten". De groep lijkt inderdaad strijdbaarder te
zijn geworden en uit dat in een vaak weldadige cabaret-
vorm. Met een lichte variant op Vrij Nederlands wer-
vingsreclame na de komst van het huidige kabinet, zou je
best mogen zeggen: „Het zijn weer tijden voor Don
Quishocking”.
Beverwijk, Parallelweg 100, tel. 02510-26923 ma t/m za 9-18 uur
Dientengevolge viert de
inteelt er hoogtij, moet het
befaamde Olympia-theater
terugvallen op tweede
rangs sterren als Dave en is
Frankrijk het laatste land
waar je nieuwe ontwikke
lingen zou kunnen ver
wachten anders dan dat
een groeiend publiek zich
richt op wat zich in het bui
tenland afspeelt. Het aan
tal zeer middelmatige figu
ren dat bij ons in Neder
land de laatste dertig jaar
met behulp van de telkens
nog groeiende roddelpers
omhoog is geschreven, mag
dan niet uit te vlakken zijn,
in Frankrijk is het opspo
ren van werkelijk talent
(het is er wel; Michel Fu-
gain en Manset bijvoor
beeld) gelijk het zoeken
van de spreekwoordelijke
speld in een hooiberg.
ken wordt van een „economische een
heid”, dan zal terdege onderzocht moeten
zijn of dat zo is. Alleen als er in een
bepaalde niet-huwelijkse relatie duidelijk
sprake is van een „zorg”-functie van de
een voor de ander, dan zou, zonder dat er
overigens een wettelijke basis voor be
staat, zo’n eenheid aanwezig kunnen zijn.
Dan zou het tweetal de lasten van zo’n
eenheid („huwelijk”) moeten dragen (in dit
geval bijvoorbeeld het niet krijgen van een
BKR-uitkering), maar er ook de lusten van
moeten hebben (belastingvoordeel, pensi
oen- en erfrechtkwesties, en dergelijke).
Door Groot eenzijdig uit te sluiten van
de BKR, is er volgens mr. Robert sprake
van een onevenredige verdeling van lusten
en lasten. Daarom is er wat dit betreft ten
onrechte een maatschappelijke ontwikke
ling om huwelijkse en niet-huwelijkse rela
ties gelijk te stellen.
Staatsraad mr. C. H. F. Polak vroeg de
vertegenwoordiger van de minister hoe
nauwkeurig hij bepaalt dat een relatie een
economische eenheid is. De heer Ott ant
woordde dat als hem gezegd wordt dat
beide personen als „huwelijkspartners”
zouden willen leven, hij ervan uitgaat dat
het om een economische verbintenis gaat.
Dus komt de aanvrager niet in aanmer
king voor de BKR.
Mr. Sjenitzer zei dat zijn cliënt er juist
bezwaar tegen maakt aangemerkt te wor
den als de helft van een pseudo-echtpaar.
De afdeling rechtspraak van de Raad
van State doet 6 juli uitspraak.
Dit blijkt uit een onderzoek van de Stich
ting Speurwerk betreffende het Boek. Uit
deze gegevens kwam verder naar voren,
dat het aantal verkochte boeken vrijwel
constant bleef: ruim 34 miljoen. De gemid
delde prijs die voor een boek werd betaald
was 17,45. In 1976 was dat nog 15,25. Dit
is niet zozeer een gevolg van de gestegen
boekenprijs als wel van een toename van
de belangstelling voor duurdere boeken,
aldus de stichting.
Per hoofd van de bevolking werd verle
den jaar 43,14 aan boeken uitgegeven,
ruim vijf gulden meer dan in het jaar
daarvoor. Volgens het onderzoek bleef het
aantal boeken dat per hoofd van de bevol
king in beide jaren werd gekocht vrijwel
gelijk: 2,47.
AMSTERDAM. (ANP) Het Neder
landse publiek heeft in 1977 voor bijna
600 miljoen gulden aan algemene boeken
gekocht. Encyclopedieën, school- en we
tenschappelijke boeken en romantijd-
schriften werden niet meegeteld. In 1976
besteedde de consument 525 miljoen gul
den aan algemene boeken.
Véronique Sanson ziet er
niet onaardig uit. Het 29-
jarige Franse hittepetitje
dat van de Verenigde Sta
ten enkele jaren geleden
haar nieuwe vaderland
maakte omdat Stills dat
ook vond en haar huwde,
mag misschien daarom re
kenen op de nodige cle
mentie van het verwende
Amsterdams publiek.
Maar zowaar, een deel van
het publiek vermaakt zich
uitstekend met haar hoofd
zakelijk in het Frans gestel
de materiaal.
daar voor beide richtingen
in de lichte muziek nog vol
doende bestaansgrond is,
lijkt voor een niet onbe
langrijk deel te danken aan
de programmeringspoli-
tiek van de Franse radio en
tv Buitenlandse produc
ties, met name Engelstalige
producties, krijgen met op
zet een zeer bescheiden
plaats toegemeten.
nospel, dat wordt ontlokt
aan een witte Bösendorfer-
vleugel, is bepaald niet ru
dimentair, haar stem heeft
een charmant, maar alles
overheersend vibrato en
haar songs meten haar ei
gen positie breed uit in
Frans en Engels.
De stijl waarin haar ziele-
vruchten gevat zijn, is type
rend voor het gebrek aan
ruggegraat. Melodisch ge
zien zijn bedjes als Amou-
reuse, Besoin de personne,
O ce mer, Exclusivement
femina, How many hes, Si
tu me vois, Je chante en
Dans la grande ville nog
niet eens zwak, maar de
instrumentatie wel. In een
vaag „cross-over”-stijltje,
een vermenging van invloe
den dus waarin futloze en
hoekige funk domineert,
groeit de eenduidigheid en
het besef dat de middel
maat voor Véronique en
haar uitgebreide combo
het hoogst realiseerbare is.
En Stephen Stills zult u
vragen? Manlief beschikt
over inzicht; elke minuut
dat hij op het podium zou
hebben doorgebracht zou
de aandacht van het hitte
petitje hebben afgeleid.
Dus blijft zijn bijdrage be
perkt tot twaalf maten per
cussie. Verstandig van
hem, maar het bijwonen
van de avond werd er nog
zinlozer door.
AMSTERDAM. De
mare snelt de gebeurtenis
vooruit: Stephen Stills
komt bij Véronique Sanson
musicerend in actie. En ja
hoor, de truc slaagt.
Drieëneenhalf uur nadat
telefonades met de hele
Nederlandse muziekpers
waren gevoerd, zat de So-
nesta Koepelzaal donder
dagavond stampvol, met
kloppend hart geduldig de
surprise af te wachten en
druk te speculeren of de
grote man van de firma
Crosby, Stills and Nash
ook eigen repertoire zou
brengen.
ILysys doorleefde vertolkingen hebben
tans iets academisch', maar dan in de
Positiefst denkbare betekenis, namelijk;
Kerst getrouw aan de voorschriften van
6e componist, zonder eigenzinnigheden.
Be muziek krijgt door deze punctualiteit
werigens de volle rijkdom van haar profi
ting. Vooral als de lieflijkheid aan de
wde is, zingt de toon zeldzaam verfijnd en
nemend.
En hoewel Lysys uiterst gecultiveerde
Boolspei dan weliswaar ook momenten
jran een zekere zoetgevooisdheid kent, is
Jet toch juist de charme in het kwadraat
Véronique Sanson is ook
het product van die weinig
natuurlijke selectie, al
heeft zij wel degelijk zeke
re capaciteiten. Haar pia-
op, maakt volmondig links cabaret en doet dat met veel
humor en inventiviteit.
Er zijn enkele kostelijke nummers in Trappen Op, zoals
De Kerkhof ganger, Vader en Zoon (over een vader die
nooit een zakelijke afspraak vergeet, maar wie elk mense
lijk geheugen vreemd is) of het kolderieke Laatste Avond
maal, een briljante samenspraak tussen Michel Angelo en
zijn broodheer de paus.
Muzikaal klopt het nog steeds bij Don Quishocking. Er
wordt voortreffelijk samen gezongen en Willem Jan Ge
vers voorziet in een goede begeleiding. Als aanvulling van
de groep die al zo’n twaalf jaar samenwerkt lijkt hij nog
erg onzeker, doch dat uit zich niet in zijn muzikale
bijdragen. Trappen Op moet nog wat rijpen, hier en daar
kan het mes er nog in. Bijvoorbeeld de aaneengeregen
nummers Vage Angst, Ramp en Kalamiteitenkastje duren
te lang, zijn te breed uitgesponnen. In elk geval lijkt
Trappen Op een uitstekend vervolg op de Afscheidstoer-
nee te worden.
20/2251|
(Van onze kunstredactie)
HAARLEM. Het Noah Howard Trio
speelt vanavond in de Haarlemse Jazz
Club aan het Groot Heiligland 37 te Haar
lem, terwijl zondagmiddag de Ameri
kaanse bluespianist en -shouter Cousin
Joe from New Orleans onder auspiciën
van stichting Cat Jazz de club zal aan-
doen.
BENSDN&HEDGES
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG. Komt een beeldend kun
stenaar die een homofiele relatie heeft
met een ambtenaar, die ruimschoots in
het levensonderhoud van beiden kan
voorzien, in aanmerking voor de Beelden
de Kunstenaars Regeling? Deze vraag
stond donderdag centraal toen de afde
ling rechtspraak van de Raad van State
het beroep behandelde dat de kunstenaar,
de heer D. C. Groot uit Amsterdam (ate
lier in Purmerend), heeft ingesteld tegen
II de beslissing van de minister van Sociale
Zaken om de man niet op te nemen in de
BKR.
De regeling valt onder „sociale zaken”,
maar wordt uitgevoerd door de gemeen
ten. In dit geval was het de gemeente
Amsterdam, die zich niet gemachtigd voel
de door het negatieve besluit van de minis
ter een uitkering aan Groot te verstrekken.
Het rijk betaalt doorgaans driekwart van
deze uitkeringen.
Namens de minister zei de heer P. J. Ott
dat men op het departement duidelijk de
indruk had gekregen dat er in de relatie
tussen de kunstenaar en de ambtenaar, die
aan de Amsterdamse universiteit werkt,
sprake is van een verbintenis, die op een
huwelijk lijkt. Ook.de gemeente Amster
dam had gesproken van een „economische
eenheid”. De vertegenwoordiger van de
minister vond dat deze twee samenwonen
de mensen over voldoende middelen van
bestaan beschikken. Daarom is de BKR
niet van toepassing op de heer Groot.
Want, aldus Ott, ook de echtenote van een
man die in het dagelijks onderhoud van
het tweetal kan voorzien, krijgt geen uitke
ring krachtens de Beeldende Kunstenaars
Regeling.
Mr. C. Sjenitzer verklaarde namens de
kunstenaar dat zijn cliënt, wiens artistieke
kwaliteiten op geen enkele manier in het
Beding zijn, wil worden opgenomen in de
HKR, omdat hij er recht op heeft. Zijn
tomofiele relatie heeft daar niets mee te
maken. Noodgedwongen draagt de ambte
naar nu bij in het levensonderhoud en de
teroepskosten van de kunstenaar. („Hij
»at hem uiteraard niet verhongeren”),
naar het is eigenlijk niet de bedoeling.
Mr. Sjenitzer en ook een bestuurslid van
ie Beroepsvereniging van Beeldende Kun-
•tenaars (BBK), Peter van Loon, wezen
erop dat Groot door het besluit van de
minister gedegradeerd was tot „hobbyist”-
tunstenaar. Volkomen oneens waren zij
met het argument van de heer Ott dat
koot altijd een beroep op de gemeente
ten doen om in aanmerking te komen voor
^voorbeeld een bijstandsuitkering. Het
laat erom dat de man zijn vak wil uitoefe-
ten en daar is in zijn geval de BKR voor.
De voor Groot optredende getuige-
teskundige, mr. Willem C. J. Robert, van
uj tet fiscaal en notarieel instituut van de
^dse universiteit, zei dat men voorzichtig
zijn met het vergelijken van soorten
telaties. Elke relatie is anders. Als gespro-
