Happel teruggekeerd van dwaalweg
rgentina '78
Protest
van pers
MORGEN MOGELIJK OP KENNY DALGLISH
Duel tegen Peru haalde Poortvliet uit anonimiteit
N
II
12
13
1
SPORT
19 7 8
JUNI
1 0
ZATERDAG
I
life
Drie spitsspelers
tegen Schotland
I
5
Arie de Vroet: een spion
s
7-
;en.
bruisende
slechte prestatie lever, kan ik er ook naast staan. Maar ik
zal alles geven om weer een goede prestatie te leveren.”.
(Van onze speciale verslaggever)
MENDOZA. Ernst Happel maakt zich
orgen. De interimbondscoach is niet al-
een bang voor zeer felle tegenstand van
ichotland, maar hij is er meer nog dan in
e voorgaande twee wedstrijden voor be-
reesd dat het spel van zijn formatie in de
.ónmogelijke” grasmat van het stadion
an Mendoza zal smoren. Daarom weigert
e Oostenrijker ook verder te kijken dan
norgen; naar de mogelijkheden in de
weede ronde. De vraag of het wellicht
«ter is in verband met de komende oppo-
enten om nu als tweede achter Peru in
roep IV te eindigen, maakt hem zelfs
waad. „Wat is dat voor een onzin? We
ebben ons theoretisch en praktisch nog
iet gekwalificeerd. We nroeten zondag
erst nog iets presteren. Dat is het enige
rat op dit ogenblik van belang is”.
Door dit WK-toernooi zal de „marktwaarde” van Poort
vliet waarschijnlijk dan ook aanzienlijk stijgen. „Ja, ik
kan me nu wel voorstellen dat er meer clubs belangstel
ling voor me krijgen. Maar vlak voor het WK-toernooi heb
ik al een mondelinge afspraak met PSV gemaakt over een
Het ontbreken van een geldige kaart voor Nederlands spion was
overigens niet te wijten aan een tekortschieten van de KNVB-
organisatie, maar aan een foutje van de Argentijnen, die zich een
nummer hadden vergist, en De Vroet een plaatsbewijs hadden
toegestuurd voor de volgende wedstrijd in de midden-Argentijnse
industriestad. De problemen leken tamelijk moeilijk oplosbaar,
tot de 59-jarige voetbaltrainer de knoop doorhakte en uitriep:
„Laat maar, ik zoek het zelf wel uit.” De Argentijnen haalden
onbegrijpend de schouders op, zij willen behulpzaam zijn, voor
zelfdoenerij echter is weinig ruimte binnen de organisatie en
waarschijnlijk niet alleen daar.
De Vroet, toch een klein beetje 007, kwam terecht waar hij zijn
wilde en zal het kaartje voor de volgende wedstrijd in Cordoba
stellig niet gebruiken. „Het is te verwachten dat Zwartkruis de
volgende keer zal gaan kijken en daar ben ik dolbij mee. Het is
een karwei dat gedaan moet worden, maar ik zou veel liever bij de
ploeg zijn, met de spelers ben je emotioneel gebonden, met de
tegenstanders natuurlijk niet.”
Welke wedstrijd Zwartkruis in het weekeinde gaat bekijken,
staat nog niet helemaal vast. De Vroet vertelde: „Wij weten niet
voor zondagavond definitief welke ploeg voor ons het belangrijk
ste is. Wij zullen er met ons drieën over moeten praten. Wat mij
betreft, geloof ik dat wij bij de planning zullen moeten uitgaan
van een eerste plaats voor Nederland, dat lijkt mij nog steeds het
meest waarschijnlijke. Ik kan mij namelijk niet voorstellen dat
wij van de Schotten verliezen, integendeel. En voor de andere
wedstrijd denk ik dat Peru geen grote overwinning op Iran zal
behalen. Bij die overwegingen heb ik mij niet laten misleiden door
MENDOZA (ANP). Arie de Vroet, een van de drie Neder
landse bondscoaches in Potrerillos, zal in de wedstrijd tegen
Schotland voor het eerst Nederland zien spelen. De Vroet is twee
keer in Cordoba geweest, eerst bij Schotland-Peru, vervolgens
bij Iran-Schotland. Een Nederlandse spion, maar bepaald geen
007. Toch heeft De Vroet een paar trekjes mee naar Cordoba
genomen, die ook een echte spion niet zouden misstaan. Hij
slaagde er bijvoorbeeld in woensdagavond alle controles te
passeren zonder in het bezit te zijn van een geldig plaatsbewijs.
Een niet geringe prestatie in een beveiligde samenleving als die
van het wereldkampioenschap voetbal. Zeker niet voor een man
die het Spaans niet vloeiend over de lippen krijgt, maar natuur
lijk wel bevoordeeld is door het officiële legitimatiebewijs.
Iedereen dacht dat mijn verloofde Marlies Goossens het
mij uit mijn hoofd had gepraat om naar Argentinië te
gaan, maar dat was beslist niet waar.”
De jonge PSV’er, die zijn carrière in het eerste elftal van
de zaterdagclub Arnemuiden begon, maar die op 16-jarige
leeftijd al door de Eindhovense club werd aangetrokken,
is zelfs geneigd zijn uitmuntende prestatie tegen Peru te
bagatelliseren: „Die man is razendsnel maar ik had het
geluk dat hij zelden sprintend in de diepte ging. Hij wilde
de bal steeds in de voeten gespeeld krijgen. Maar door
hem kort af te dekken, had ik er toch niet zo’n moeite mee.
Ik wist, precies wat Happel van me verwachtte.”
Enkele maanden geleden nog zag Poortvliet het Neder
lands elftal helemaal niet zitten. „Ik bedankte zelfs voor
de selectie. Een blessure en de druk van het Europa-
Cupvoetbal brachten me aan het twijfelen. Ik was bang
dat ik met die extra druk van het geselecteerd zijn voor de
Oranjegroep minder goed zou gaan spelen voor mijn club.
Ger Lagendijk van de WCS, maar vooral de vader van
Jan Poortvliet overtuigden hem er ten slotte van dat hij
die kans moest grijpen. „Maar ik heb er nooit van durven
dromen werkelijk in het Nderlands elftal te spelen tijdens
dit WK-toernooi. Ik blijf wel met beide benen op de grond
staan. Iedere individuele voetballer is ook afhankelijk van
het wel of niet goed draaien van het hele elftal. Als ik één
Bij een wedstrijd concentreer je minder op het duel als geheel
dan op de prestaties van een bepaald elftal. Bij Iran-Schotland
heb ik bijvoorbeeld maar heel weinig naar de Iranezen gekeken.
Ik zou niet kunnen zeggen of die kleine halfspeler met die baard
goed heeft gespeeld, of niet. Ik heb hem wel een aantal zeer
goede dingen zien doen, maar ik heb geen totaalbeeld van zijn
prestatie. Mijn aandacht was gericht op de Schotten. Ik moet
trouwens eerlijk bekennen dat het mij moeite heeft gekost mij
volledig op hen te concentreren. Het was zo’n onvoorstelbare
vervelende vertoning van de Schotten.”
Poortvliet („Ik geef mézelf een redelijke kans om ook
tegen Schotland te worden opgesteld”) verwacht dat
Ernst Happel hem tegen deze Britten de opdracht zal
geven om aan de spits Kenny Dalglish te kleven. „Ik heb
Dalglish op de televisie gezien in de Europa-Cupfinale van
Liverpool tegen FC Brugge. De Engelsen maken nogal
ophef van die spits. Ja, ik vond ook dat hij op Wembley
tegen de Belgen nogal middelmatig liep te voetballen.
Maar ik onderschat hem geen moment, want hij brak een
keer goed door en scoorde toen wel het winnende doel
punt voor Liverpool. Daarom blijf ik iedere seconde
geconcentreerd tegen hem spelen als Happel me inder
daad op die Dalglish zet.”
Poortvliet wil het wel toegeven: „In Potrerillos verveel
ik me soms wel, maar ik blijf hier toch maar liever zitten,
want als we moeten verkassen naar een andere plaats, zal
het toch wel niet anders zijn. In ieder geval kunnen we de
dagen nu al gaan aftellen. Last van heimwee heb ik geen
moment, maar natuurlijk verlang ik wel eens naar Eindh
oven en naar Arnemuiden. Maar dat is normaal.”
Met zekerheid weet Poortvliet wel te voorspellen dat het
ook tegen Schotland weer geen schitterende partij voetbal
Zal worden. „Dat ligt niet aan Nederland of aan de
tegenstander, maar aan dit veld. Welk elftal hier ook komt
spelen, op die zachte grasmat is goed spel vrijwel onmoge
lijk.” Maar het optimisme laat de PSV’er niet in de steek:
geen enkele zin. Daardoor zijn de defen
sief ingestelde ploegen hier in het voor
deel Dat hebben we ook kunnen zien in
onze wedstrijden tegen Iran en Peru. Met
tactiek was er tegen beide teams niet veel
te beginnen. We hadden echt niet zoveel
problemen met beide tegenstanders; we
hadden eigenlijk alleen maar problemen
met het veld”.
Van kritiek op zijn spelers naar aanlei
ding van de zeer matige vertoningen in de
voorgaande wedstrijden wil Happel dan
ook niets horen. „Je kunt ze eigenlijk al
leen maar verwijten dat zij in de laatste
twintig minuten tegen Peru niet hebben
geprofiteerd van de specifieke mogelijkhe
den van Nanninga; dat ze niet zijn overge
schakeld op het geven van hoge ballen
voor het doel van Peru. Hij had als kopspe-
cialist wellicht voor gevaarlijke situaties
kunnen zorgen, maar die mogelijkheden
zijn pièt uitgebuit. Verder kan ik alleen
maar zeggen dat we straks, als we ons voor
de tweede ronde hebben geplaatst, maar
moeten kijken wat we op een ander, beter
veld presteren. Ik verwacht dan een ander,
veel bewegelijker Nederlands elftal”.
Of Oranje en dus ook Happel de kans
krijgen om wat van de nu totaal verspeel
de glans terug te winnen, hangt af van de
vraag of Schotland zondag uit het WK-
toernooi kan worden gewipt. Door de af
gang van de Britten in de duels met Peru
en Iran zijn de Nederlandse perspectieven
zeer goed. Er kan zelfs met een marge van
twee treffers wórden verloren.
Zoals gebruikelijk wilde Happel zijn op
stelling nog niet prijsgeven. „We moeten
de laatste training van vandaag afwach
ten. Verder heb ik nog geen rapport van
Arie de Vroet, die de wedstrijd Schotland-
Iran heeft bekeken. Ook gaan we straks
nog hier in Mendoza naar de tv-beelden
van die ontmoeting kijken”, aldus de
bondscoach.
Het is ook nog de vraag of Happel over
Johan Neeskens kan beschikken. Bonds-
arts Frits Kessel is vrij optimistisch. „Van
zijn beenblessure heeft Johan praktisch
geen last meer, maar zijn borstkast heeft
vandaag op zeventig procent gefunctio
neerd. Met nog 48 uur voor de wedstrijd te
gaan, vind ik dat geen slechte zaak”. Nees
kens zelf ziet het somberder in. „Zeventig
procent vind ik wat te veel gezegd. Zelf
meen ik dat ik maar op zo’n vijftig procent
zit. Maar ik wil er niet over piekeren. Ik
heb nog twee dagen, en het beste is dat we
gewoon afwachten".
Gezien al deze achtergronden, ligt het
voor de hand dat Happel zondag met de
volgende basisopstelling voor de dag zal
komen: Jongbloed; Suurbier, Rijsbergen,
Krol, Poortvliet; Neeskens of Haan, Jan
sen en Willy van de Kerkhof; René van de
Kerkhof, Nanninga en Rensenbrink.
De Oostenrijkse scheidsrechter Line-
mayer is door de FIFA aangewezen om de
strijd tussen Nederland en Schotland te
leiden.
nieuw contract voor drie jaar.” Als er inderdaad vorstelij
ke aanbiedingen van andere clubs komen, kan de jeugdi
ge Zeeuw zich voorstellen dat er opnieuw over het con
tract met PSV zal worden gepraat. Poortvliet: „Maar het
is stom toeval, dat ik het nieuwe, driejarige contract met
PSV nog niet getekend heb. Het contract was tijdens de
bespreking gewoon nog niet klaar. Als het op tafel had
gelegen, had ik er mijn handtekening al onder gezet. PSV
is een fantastische club, maar iedere speler die tijdens
zo’n WK-toernooi een goede prestatie neerzet, wordt ook
voor zijn eigen club meer waard. Dat besef ik wel.”
Zelf is Poortvliet ook stomverbaasd over de kalmte en
het zelfvertrouwen waarmee hij voor zijn eerste WK-
wedstrijd het veld binnenwandelde. „Toen ik in de eerste
Europa-Cupwedstrijd van PSV tegen Barcelona door
Rijvers op Johan Cruijff werd gezet, stond ik eerst werke
lijk te trillen van de zenuwen op mijn benen. Maar dat heb
ik hier geen moment gehad. Ik heb die Munante eens
aangekeken en alleen maar gedacht: „Ik moet en zal je
afstoppen.”
(Van onze speciale verslaggever)
MENDOZA. Eén wedstrijd in het WK-toernooi heeft
Jan Poortvliet slechts nodig gehad om plotseling in het
middelpunt van de schijnwerpers van de internationale
pers te staan. De ranke verdediger van PSV maakte in het
Europese topvoetbal al vrijwel alles mee wat er te beleven
is: landstitels, slopende Europa-Cupduels en zelfs de
triomf van het veroveren van een Europese beker. Maar
dat alles kon hem voor de wereldpers toch nog niet uit een
betrekkelijke anonimiteit halen Maar nu Poortvliet op
het wereldpodium, dat het WK-toernooi is, schitterde door
de gevreesde Peruaanse „raket” Juan Munante uit de
wedstrijd te spelen, is hij een begeerde „prooi” voor de
internationale pers.
De vergelijking dringt zich op met de snelheid waarmee
Wim Rijsbergen vier jaar geleden in West-Duitsland ook
ineens wereldroem verwierf. Cruijff, Neeskens, Rensen
brink, Van Hanegem, de wereldpers kende hen al voor het
WK-toernooi op Duitse bodem begon. Maar Rijsbergen.
was toen een verrassende nieuwe ontdekking als een van
de beste voorstoppers van het toernooi. Met diezelfde
stormachtige snelheid is Jan Poortvliet nu in het felle
publiciteitslicht van de wereldpers terecht gekomen
De pas 22-jarige Zeeuw ondergaat die bruisende publi
citeitsgolf met een verbluffende kalmte, al is hij een van
de jongste spelers van ’s werelds meest belangrijke voet
baltoernooi. Laconiek laat hij weten: „Ik ben hier voor één
ding gekomen: zo goed mogelijk voetballen Dat is mijn
vak En ik leer hier in een enorm tempo ontzettend veel Ik
heb tegen vele groten gespeeld: Cruijff, Papi, Breitner,
Sparwasser; maar het is toch niet te vergelijken met de
tegenstanders die ik hier moet afstoppen. Spelen tegen die
Zuidamerikaanse dribbelkoninkjes, tegen die watervlug-
ge zwartjes is weer eens heel wat anders.”
Maar duidelijk realiseert Poortvliet zich ook dat zijn
carrière door die ene wedstrijd met het Nederlands elftal
in het WK-toernooi in een bruisende stroomversnelling is
terecht gekomen. Want de internationale sportpers heeft
hem ontdekt als het nieuwe talent in de verdediging van
het Oranjeteam. Poortvliet: „En ik ben er eigenlijk wel
van overtuigd dat ik nu meer wedstrijden hier in Argenti
nië zal spelen. De tactiek met vier verdedigers tegen Peru
klopte veel beter dan het concept dat Nederland eerder
toepaste. En dat vergroot-mijn kansen om te spelen.”
„We kunnen het met deze verdedigingstactiek nog ver
brengen. Voor mij is Argentinië na wat ik tot nu toe op
de televisie heb gezien de grote favoriet. Ze hebben
geweldig materiaal en ze spelen de hele wedstrijd in een
enorm tempo.”
ten een sensationele prestatie geleverd,
maar zowel uit het rapport van Arie de
Vroet als uit de tv-beelden was toch geble
ken dat de Zuidamerikanen vanuit een
behoudend concept opereerden. Het was
ook duidelijk dat Peru Oranje defensief
zou tegemoet treden. Een puntenverdeling
zou de équipe van trainer Calderon im
mers een voortreffelijk uitzicht op een
positie bij de laatste acht verschaffen.
Hoewel Happel het openlijk nooit zal
willen toegeven, is het wel duidelijk dat hij
is teruggekeerd van de dwaalweg die hij
voor het treffen met Peru was ingeslagen.
Het spelen met twee spitsen is hem gewoon
opgebroken, hetgeen overigens voor een
deel ook te wijten is aan het voor de
Nederlanders zo moeilijk bespeelbare
veld. „Je moet het niet zien als een ex
cuus”, benadrukt de plotseling vrij
spraakzame Wener. „Iedereen kan weten
dat ik noch als voetballer noch als trainer
ervan houdt om met excuses voor slechte
prestaties te komen aanzetten. Maar in dit
geval ligt het anders”.
De bondscoach kwam tot deze conclusie
nadat hij vrijdagmorgen met zijn spelers
op het bjjveld van het stadion had ge
traind. Hij was naar Mendoza uitgeweken
omdat het trainingsveld bij het hotel Po
trerillos door de nachtvorst weer eens on
bespeelbaar was. „De spelers hebben van
af het begin over de grasmat van het
stadion geklaagd. En ik moet zeggen te
recht. Dit gras remt ontzettend. Je kunt
hier gewoon niet normaal een bal schieten.
We hebben vandaag minstens zes varian
ten doorgenomen, maar het lukte gewoon
niet. Ik ben toch niet blind. Ik weet welke
van mijn spelers een goed schot in hun
benen hebben, maar dat kwam er op dit
veld echt niet uit”.
Happel had een typerende vergelijking
gevonden om de handicap van het veld
aan te geven. „Het is ongeveer hetzelfde
als wij in Oostenrijk gewend zijn als we
tijdens de winter voor de competitie spelen
met een sneeuwlaag van een meter. De bal
smoort. Schieten van afstand heeft ook
(Van onze speciale verslaggever)
MENDOZA. Eindelijk ontplofte
dan de bom. Vanaf de eerste dag van
het Argentijnse avontuur bestond er
bij de Nederlandse sportjournalisten
en fotografen al grote onvrede over
het publicrelationsbeleid van de
KNVB, maar tot een massale recht
streekse confrontatie tussen beide
partijen was het nog niet gekomen.
Vrijdag was die frontale botsing ech
ter niet meer te vermijden. De voor
de zoveelste keer door de voetballei-
ders geprovoceerde persvertegen
woordigers wensten niet langer bij
het uitvoeren van hun taak te wor
den belemmerd, en gingen woedend
in het offensief.
Van uitgebluste Schotten wil Happel
liets horen. Niet omdat hij er als coach
an overtuigd is dat het onder elke om-
tandigheid een grote blunder is om welke
Bgenstander dan ook te onderschatten,
naar omdat hij juist een bijzonder gela
ten Britse ploeg verwacht. „Schotten zijn
ingelse profs. Het wordt voor hen een
rezaak. Ik denk dan ook niet dat zij al
lebben afgedaan. Integendeel. Ze hebben
teoretisch zelfs nog een kans op kwalifi-
atie. En het ligt in hun karakter dat zij tot
ip de bodem zullen gaan om voor die kans
s vechten”.
Opmerkelijk is dat Happel desondanks
ijn elftal met drie spitsen zal laten aantre-
len. Tegen het veel statischer Peru koos
lij immers voor een frontlijn met twee
lure aanvallers. Toegegeven: de Peruanen
ladden in hun openingsduel met de Brit-
het gelijkspel van Iran tegen Schotland, want de Schotten waren
opnieuw onvoorstelbaar zwak. Mijn gedachten zijn gebaseerd op
wat ik van beide ploegen heb gezien.”
De Vroet („mijn werk is mijn hobby, maar er zijn leukere
dingen denkbaar dan spionneren”) zou het bekijken van de
komende tegenstanders aanvankelijk in wisselwerking met
Zwartkruis doen, maar tot nu toe is twee Cordoba zijn deel
geweest. „De eerste maal heb ik natuurlijk in hoofdzaak gekeken
naar wat Peru deed, maar je pakt natuurlijk ook het een en ander
van de Schotten mee. Ik dacht toen dat McLeod op zijn minst vier
spelers zou gaan vervangen voor de wedstrijd tegen Iran. Ik heb
dat Happel ook verteld in de bespreking. Vier spelers kan een
totaal ander elftal betekenen. Happel vond het beter dat ik weer
ging kijken en toen heb ik mijn tasje maar opnieuw gepakt”.
Hoe werkt een voetbalspion als Arie de Vroet? Zijn antwoord
was onthutsend simpel. „Gewoon. Ik kijk en ik maak aantekenin
gen. ’s Avonds laat ik het even bezinken en dan werk ik het uit in
een rapport. Van de wedstrijd tegen Peru had ik een beschrijving
van drie kantjes. Dat bespreken wij nog uitvoerig met elkaar en je
doet wat suggesties voor de opstelling”.
Wat heeft de Vroet dan woensdagavond voor opvallends bij de
Schotten ontdekt? „Dat houd ik liever voor mij tot na de wed
strijd, het is natuurlijk mogelijk dat mijn gedachten uitlekken
naar plaatsen waar zij niet behoren te komen. Nadat ik het
rapport met Happel en Zwartkruis heb besproken, worden de
spelers uitgebreid ingelicht en ook zij kunnen dan alle mogelijke
vragen stellen. Er is opmerkelijk veel respons binnen de groep.
Vervolgens kijken we gezamenlijk naar de videobanden van de
wedstrijd waar over is gesproken. Dan wordt een aantal van de
door mij genoemde feiten nog eens door de beelden onderstreept.
Voor Poortvliet is er een extra reden om verlangend uit
te zien naar de maand juli: „Al ben ik dan pas 22 jaar en al
is mijn verloofde Marlies pas 19, toch vind ik het voor mijn
vak ook beter dat we nu al trouwen. En dat gebeurt op 20
juli.” Het WK-toernooi mag dan een uniek hoogtepunt zijn
in de loopbaan van de jeugdige prof, toch staat hem in
Nederland de belangrijkste gebeurtenis uit zijn privé-
leven te wachten. Poortvliet lachend: „Dat is inderdaad
wel iets om naar uit te kijken.”
De aan beide kanten emotioneel ge
laden twist mondde ten slotte uit in
een officieel protest, dat door het eni
ge aanwezige bestuurslid van de Ne
derlandse sportpers bij de voorzitter
van Oranje’s WK-bestuur, mr. Jac
ques Hogewoning, werd ingediend.
De druppel die de emmer deed
overlopen, was het feit dat opnieuw
slechts één fotograaf werd toegelaten
bij de training van het Nederlands
elftal. De gemoederen raakten daarna
nog verder verhit doordat praktisch
alle journalisten ruim een kwartier na
het afgesproken tijdstip pas werden
toegelaten tot het perscentrum van
het stadion, waarin de persbijeen
komst was belegd.
Hogewoning, die duidelijk ont
stemd was over de verwijten, weiger
de openbaar in discussie te gaan en
zegde slechts toe later, als de gemoe
deren wat waren bedaard, met de
NSP-vertegenwoordiger te willen
praten. In dat gesprek werd de Am
sterdamse jurist met simpele klach
ten geconfronteerd, die in feite samen
zijn te vatten onder de noemer „dis
criminatie”. Bij praktisch elke pers
bijeenkomst en ook keer op keer bij
de trainingen worden vertegenwoor
digers van één bepaald landelijk dag
blad óf eerder, óf zelfs exclusief toe
gelaten. Het is duidelijk dat daardoor
van een gelijke behandeling geen
sprake is. Integendeel. Eén krant
wordt sterk bevoordeeld.
Een pikant detail is dat die krant
een sponsorcontract heeft met de
KNVB, waarmee 150.000 gulden is
gemoeid. De bond heeft echter steeds
verzekerd dat dit geen consequenties
heeft ten aanzien van het pr-beleid. In
de praktijk heeft het er alle schijn
van, dat de vrije nieuwsgaring wel
degelijk wordt belemmerd. Mr. Hoge
woning ontkent dit en stelt dat hij in
het verleden steeds integer heeft ge
handeld. Hij kon uiteraard niet ont
kennen dat er het een en ander was
misgelopen, maar wenst daarvoor
geen verantwoordelijkheid te nemen.
Wel zegde hij toe in de toekomst nog
i duidelijker afspraken te zullen ma-
ken.
Interim-bondscoach Ernst Happel
schilde intussen een appeltje met de
buitenlandse verslaggevers. In een
korte verklaring legde hij zijn ernsti
ge bezwaren uiteen tegen de bericht
geving over Oranje, vooral die in de
Argentijnse kranten. „Ik val niet het
recht van de vrije meningsuiting aan.
Ik voel ook geen vijandigheid ten
opzichte van de Argentijnse pers.
Maar ik verwacht wel dat men eerlij
ke informatie geeft en niet uit is op
sensatie. Verder verzoek ik de heren
niet steeds over Cruijff te beginnen,
want daar wil ik niet meer over pra
ten.”
Jan Poortvliet: canère
s t roomversnelling.
Het meespelen van Johan Neeskens hier met Oranje-mascotte Miguel Alejandro Pons tegen Schotland is nog niet helemaal
zeker.
in
