s msterdam houdt adem in Chaos verwacht bij sluiting in juli seal. Jb 71 door Theo Klein 9 Psychische klachten j De grote klap IS? lor Cli-I (Olasse l Inter- HaarJ 13. Wijken werkeloos Aanpassing o l«nq booi Ogenschijnlijk is er niets aan de hand in Amsterdam-Noord. Op de nieuwbouw- ierf van de Nederlandse Dok en Scheepsbouw Maatschappij wordt de kiel gelegd oor een groot containerschip, de reparatieafdeling is goed bezet, alle 3000 'erknemers zijn volop aan het werk. ,,Op het moment zouden we eigenlijk nog wel 'at mensen kunnen gebruiken”, beweert een van de NDSM-ers die we spreken, egen de lunchpauze dollen enkele gastarbeiders wat met elkaar, voor ze zich aar de kantine begeven. Het zonnetje schijnt vrolijk op de 120 hectare grote edrijfsterreinen. Maar de schijn bedriegt. Achter dat zonnige decor stijgt met het arstrijken van de dagen de spanning. Als een zware donderwolk hangt de reiging van sluiting boven de werf. De NDSM staat met één been in het graf. En Is het aan de regering Van Agt en de leiding van het Rijn-Schelde- erolmeconcern (waarvan de Amsterdamse werf deel van uitmaakt) ligt, dan trekt et Amsterdamse bedrijf binnenkort ook het andere poot bij. Want zij zijn er van vertuigd dat er in ons land slechts plaats is voor één werf, die grote schepen kan ouwen en dat is de VDSM (Verolme) op Rozenburg. Rond 1 juli moet de eslissing vallen, Amsterdam houdt de adem in. r U at a schi ili lai te Ma. ingi ir in DSM een een m et graf I 7 igen zich echter nooit met die Rotterdamse samenwerking Fusies zijn kenmerkend voor het naoorlogse bestaan van NDSM. In 1946 al ging de gehavende Nederlandse Het productieproces van de secties (de len) is indrukwekkend. Op een soort rol- baan van zo’n 150 meter worden de tot 150 ton zware sectoren in serieproductie gefa briceerd. Het resultaat is een groot aantal mootjes, waarin zelfs de leidingen al zijn verwerkt. Buiten tilt een 60 meter hoge kolossale kraan (de witte letters NDSM torenen hoog boven Het IJ) de secties op de werf, waar ze aaneen worden gelast, als ging het om een blokkendoos. Jac Nijman, 32 jaar werkzaam bij NDSM en gekozen lid van de Onderne mingsraad weigert aan te nemen dat er geen andere mogelijkheid dan sluiting is. „Hèt is onzin te beweren dat de Verolme- werf op Rozenburg beter geoutilleerd zou zijn,” deelt hij vooraf mee, „de NDSM is niet minder, maar anders dan de VDSM. Eigenlijk hebben we hier altijd een werf gehad voor de bouw van middelgrote sche pen. Pas na de Suezcrises zijn we overge gaan op de productie van mammoettan- kers. Maar ook toen bouwden we in feite niet één groot schip, maar twee middelgro te, want een supertanker kon hier niet in een stuk worden gemaakt, dus fabriceer den we twee helften die later aan elkaar werden gelast. Wij zijn daar internationaal zeer bekend om geworden. Nu nog passen Franse en Schotse werven dat systeem met behulp van onze technici toe. „We zijn steeds ten onrechte bij de grote scheeps bouw ingedeeld. We hebben nu recht op voor de scheepsbouw en de zware metaalindustrie van het kabinet Van Agt. De ministers willen op basis van dat plan 950 miljoen fourneren. Er zullen desondanks 6000 arbeids plaatsen in scheepsbouw en zware metaal moeten verval len. De regering fietste daarmee dwars door het bestaande overleg. Vooral de voorgenomen sluiting van de NDSM veroorzaakte een golf van protest. Minister Van Aardenn^ verklaarde later in de Tweede Kamer dat hij er geen bezwaar tegen heeft wanneer de leiding van RSV het werk aan grote schepen over twee bouwplaatsen wil verdelen, als het maar niets meer kost. De Raad van Bestuur van Rijn- Schelde- Verolme heeft tot op heden laten blijken daar echter weinig voor te voelen. In april presenteerde de ondernemingsraad van de NDSM een alternatief plan, waardoor de Amsterdamse nieuwbouw- werf in staat zou worden gesteld op een laag pitje door te werken in afwachting van betere tijden. De vakbonden stel den zich op achter het NDSM-ontwerp, maar in Rotterdam werd het zonder meer van tafel geveegd. Het NDSM-voorstel gaat er namelijk vanuit dat een deel van het werk dat volgens de RSV en regering voor VDSM is bestemd in Amsterdam wordt verricht. Bovendien zouden er middelgrote schepen en wellicht werk aan oorlogsbodems aan de NDSM moeten worden toegewezen. De middelgrote scheepsbouw bleek echter op grond van vorig jaar gemaakte afspraken bijna helemaal aan Van der Giessen-De Noord in het Rijnmondge bied toe te moeten vallen, terwijl de RSV er niet over peinst om oorlogsbodems in Amsterdam te bouwen. Het NDSM-plan zette in de Rijnmond vooral kwaad bloed omdat er daardoor in het Waterweggebied nog enkele hon- blijvc voor voorbeelden onderstreept. We bezoeken een tweetal zichtbaar nieuwe loodsen, waar de secties onder meer worden gespo ten. In de grote productiehal werken twee uit 1976 daterende kranen met een totaal hefvermogen van 150 ton. Daar staat ook een enorme machine waarmee staalplaten volautomatisch van roest en walshuid worden ontdaan en gespoten. „Dat appa raat staat er nog geen jaar. Er is hier steeds in vervangingen geïnvesteerd. Het beleid van de NDSM is altijd tijdig aange past aan de ontwikkelingen op de scheeps- bouwmarkt. Wanneer de NDSM dicht moet, dan moet dat allemaal weg tegen sloopwaarde,” verzekeren verschillende NDSM-ers ons. Al sinds 1968 (toen het voortbestaan van de NDSM voor het eerst ter sprake kwam bij de fusie met Verolme) opereren in Amsterdam en omliggende gemeenten comité’s „tot behoud van de werkgelegen heid in de scheepsbouw.” In die actiegroe pen zitten zowel NDSM-ers als inwoners die niets met de fabriek van doen hebben. tege iann< 'ice 14731 eve bri leat 671 44 tht ?ts< im) ge net het uren. orn e 021 □SMa1 >rk( lar ird O] de r jd be- soorten grand ie van si. bin- n. Voot belt u Veldman deelt de vrees van PvdA- kamerlid Arie van der Hek dat de regering en de RSV-top nu al uitgaan van de slui ting van de NDSM-nieuwbouw. De beslis sing om de bouw van vier koelschepen aan Van der Giessen-De Noord toe te wijzen, terwijl de NDSM lange tijd op de nomina tie stond, wijst on tegenzegelijk in die rich ting. Langzaam maar zeker lijken de Am sterdammers op de grote klap te worden voorbereid. Veldman vindt het ook ver dacht dat concrete reacties op het alterna tieve plan van de NDSM uit de politieke hoek tot op heden uitbleven. Hij zegt: „We hebben genoeg ervaring uit het verleden om te weten wat dat kan betekenen. We hebben op dat terrein bij vorige fusies genoeg geleerd.” Klaas Veldman maakt zich vooral zorgen over het gevoel van machteloosheid en wantrouwen in bij voorbeeld de mogelijkheden van het parle ment, dat bij veel NDSM-ers overheerst. „Als we onze strijd stoppen, dan gaat de werf zeker dicht,” zei NDSM-nieuw- bouwdirecteur ir. Herfst eind mei bij'de tewaterlating van een containerschip. Veldman kan zich daar volmondig bij aan sluiten. „Daarom proberen wij de mensen er van te overtuigen dat we vast moeten houden aan de overlegstructuren zoals die nu eenmaal in de maatschappij bestaan. In laatste instantie zouden we nog naar de rechter kunnen stappen. Als het geloof daarin verdwijnt, dan krijgen de radicale elementen die andere methoden voorstaan de overhand.” Over wat dat zou kunnen betekenen doen de wildste verhalen de ronde. Er zouden zelfs plannen zijn om de schepen die bij de NDSM liggen te bezetten. Veld man: „Ik ga er van uit dat de mensen nu bereid- zijn te wachten op wat er rond 1 juli wordt beslist. Draait het alsnog op sluiting van NDSM uit, dan is natuurlijk het hek van de dam. Ik zou niet weten wat er dan gebeurt, maar ik ben bang dat het een chaos wordt”. Sinds de regering op 20 maart haar plannen voor de scheepsbouw en de zware metaalindustrie bekendmaatke, zijn er tientallen initiatieven genomen om de RSV-bazen en de regering van het voorne- znen af te brengen de Amsterdamse nieuw- oouwwerf te sluiten. Het Amsterdamse gemeentebestuur, gesteund door de omlig gende gemeenten en de provincie Noord- Holland noemde sluiting van een zo be langrijke industrie als de scheepsnieuw- bouw rampzalig Voor Amsterdam en om geving. Vooral in Tuindorp-Oostzaan, Am- sterdam-Noord, Landsmeer en Purmer- end worden door die maatregelen hele cwijze, scheepsbouw geschreven. De laatste jaren praten scl De comité’s zetten zich door middel van acties en overleg met alle betrokken in stanties op hun manier in voor behoud van de werkgelegenheid. „Omdat”, zo legt Ber- tus van der Kuil namens de gezamenlijke groepen uit, „we ons realiseren dat sluiting van de NDSM niet alleen gevolgen voor de werknemers en voor de toeleverende be drijven zal hebben, maar voor onze hele samenleving.” Van der Kuil noemt het ook een ramp wanneer de NDSM de poorten zou moeten sluiten. Hij zegt: „Men kan nu al op velerlei terreinen merken hoezeer de onzekerheid bij de mensen doorwerkt. De artsen mer ken het aan de psychische klachten, de onderwijzers aan de kinderen die slechter leren door de problemen thuis en natuur lijk wordt het duidelijk in de sociale bege- leidingssector.” Dat zoveel mensen juist door de dreigende opheffing van de NDSM geschrokken zijn, komt door de markante positie die de werf tientallen jaren heeft ingenomen. De NDSM was voor de Amsterdammers een stalen zeker heid, de trots van de haven. De herinnerin gen aan grote tijden van weleer zijn nog ichtséén werf i wüe^wam fa hg lp Amsterdai in water l lenjj.aa k Regering en ►AjiquWatieypl Hoe gemakkelijk men zich in Amster dam aanpast aan de vraag op de markt, bewijst volgens hém de productie van de meest uiteenlopende typen in de afgelopen jaren. Tussen 16 reuzentankers door wer den er onder meer 14 Noordzeepontons, een pijpenbegraver en enkele container schepen afgeleverd. Bovendien is het mo gelijk om op de Amsterdamse werf sche pen ingrijpend te laten verbouwen. Tan kers kunnen worden omgetoverd tot steen- storters, om een voorbeeld te noemen. Tijdens een rondleiding over het bedrijf worden Nijmans woorden met praktijk- ilijkhe, liet d B.V.. 3. en de hoge prijzen in Nederland. De orders die nog in de reld te vergeven zijn gaan ons land meestal voorbij, omdat schepen bijvoorbeeld in Japan goedkoper gefabriceerd nnen worden. In die landen bleef de prijs relatief lager der meer omdat de overheid bereid was enorme bedragen i onzede scheepsbouw te steken. annerEr z^n in Nederland heel wat rapporten over de situatie in zijze scheepsbouw geschreven. De laatste jaren praten over- :hepi ld, werkgevers en werknemers in de Beleidscommissie t. Ons heepsbouw over de manier waarop de scheepsbouw het a9 hel st gekortwiekt kan worden. Uitgegaan wordt van een luctie tot 70 percent van het peil van 1975, maar zelfs dat t moeilijk haalbaar. Minister Van Aardenne van Economi- i.halvering niet meer uit. Tot maart van dit llgfPTTh lint da fifijfiTl*irrimmn~iir uitging irote Verolme lijken 1 stevenen. Rom en werknemer' 1 jr., opl i. be mid heepsbouw Maatschappij samen met de buurman de tot 4 derlandse Dokmaatschappij op in de NDSM. Tot 1968 Ier n Trait e. Er straten, halve wijken werkeloos. De NDSM bezit nogal wat woningen waar werknemers in gehuisvest zijn. Die huizen staan doorgaans in bepaalde wijken, waardoor de concentratie van NDSM- mers daar hoog is. De ontslaggolf zal ook niet tot de bijna 3000 man bij de NDSM beperkt blijven, want volgens de gemeente Amsterdam staat tegenover elke verloren arbeidersplaats bij de NDSM een afge schreven baan in de toeleverende bedrij ven. Om dan nog maar te zwijgen over de gevolgen voor de middenstand enzovoorts in de betrokken wijken. Nadat de ondernemingsraad van de NDSM haar eigen plan bekend had ge maakt voor redding van de nieuwbouw in Amsterdam door een „eerlijker verdeling” van de orders tussen VDSM en NDSM, kregen de Amsterdammers steun van de vakbonden in hun streven te redden wat er te redden valt. Intussen blijven alle solida riteitsverklaringen ten spijt, uit politiek Den Haag en van de RSV-top echter on heilspellende berichten doorsijpelen, die er op wijzen dat de NDSM toch gedoemd zou zijn te verdwijnen. Drie maanden na dat de regering de plannen voor de scheepsbouw bekend maakte, heeft men in Amsterdam nog voor geen cent meer zekerheid over de toekomst. Deze week nog wezen tachtig pastores uit Amsterdam en omgeving in een brief aan de betrokken ministers, vakbonden, RSV en de Tweede Kamer op de angst en verwarring die is ontstaan onder de NDSM-werkers door de stroom van tegen strijdige berichten die nu al een „onaan vaardbare lange periode” over de hoofden van de betrokkenen wordt uitgestort. De pastores tekenen protest aan tegen de voorgenomen sluiting van de NDSM, wat aldus de briefschrijvers een golf van werk loosheid met de daaraan verbonden gevol gen van vervreemding, gekwetst zelfres- pekt en totale menselijke ontreddering. jurza ieds meer gingen lijden onder de economische wereldcri- azicht >264i 4704 voeld. Dat werd nog sterker toen ook Verolme als zelfstan- ge onderneming ophield te bestaan en opging in de n-Schelde-Verolmegroep In dat concern speelt het Rotterdamse belang een nog veel otere rol. Maar ook de vorming van die nieuwe scheeps- uwgigant kon niet voorkomen dat vrijwel alle werven een deel van de opdrachten voor middel grote schepen.” Nijman is niet een weinig trots op het bedrijf waar hij werkt. Hij geeft onmiddel lijk toe dat de IJmuider sluizen een handi cap vormen wanneer je de Amsterdamse werf met de VDSM vergelijkt, maar dat zijn werf op welk gebied dan ook voor de Rotterdammers onder zou moeten doen wil ér bij hem niet in. „De NDSM is een modern, flexibel bedrijf. We kunnen klei ne en grote schepen bouwen. Wanneer we één schip per jaar zelf mogen bouwen en verder de secties voor de bouw op Rozen burg toe kunnen leveren, kunnen we deze magere jaren met een kleinere bezetting doorkomen”, aldus Nijman. ereerde die onderneming zelfstandig aan de noordelijke ver van Het IJ, waar de gebouwen en installaties het louet van de stad bepalen. Schaalvergroting bleek toen hter bittere noodzaak en onder druk van de landelijke erheid werden de bedrijven van Verolme en de NDSM mengesmolten. Helemaal gelukkig hebben de hoofdstede- >gen< >063! itievs lering Wanneer je over de terreinen en door de ïbouwen van de NDSM loopt, hou je het iet voor mogelijk dat dat enorme bedrijf üsschien over enkele maanden zal won en gesloten. Het containerschip waaraan lomenteel gewerkt wordt is echter het latste nieuwbouwschip in portefeuille, a de tewaterlating in oktober volgen nog nkele maanden afwerking en dan is de ieuwbouwwerf leeg, tenzij er intussen ieuwe orders komen. Als de voorstanders an sluiting hun zin krijgen zal er op dat loment een einde aan de nieuwbouw bij e NDSM komen. De machtige machines uilen stilvallen, werven en loodsen-zullen itgestorven zijn. Voor vele tientallen mil- >enen aan kostbare machines zullen wel- cht tot schroot vervallen. De NDSM be- taat uit vier grote sectoren: de afdeling ieuwbouw, reparatie, gieterijen en appa- atenbouw. Volgens de RSV-top is er geen oekomst voor de gieterij en de apparaten luw, moet de afdeling nieuwbouw (waar uOö man werken) sluiten en zou de repa- atiesector samen moeten gaan met de «nsterdamse Droogdok Maatschappij. 6 afdeling nieuwbouw bestaat groten gels uit een immense loods, waarin delen an de schepen worden gemaakt en een terf, waar die stukken aan elkaar wordt felast tot een groot geheel. he Zake irwistn h handl le NDSM nie' d^qpt oon i in Vél Rljn- 5 de f derden arbeidsplaatsen meer zouden moeten verdwijnen. De Amsterdammers achtten dat offer gerechtvaardigd omdat volgens het voorstel van de regering slechts voor enkele van de 3000 werknemers van NDSM werk zou de reparatiesector). Voorlopig lijken de kaarten jfl te liggen. Deze week nog werd r vtefrspeei^chepen (middelgrote essen-De Noord werd gegund. jp een ■Mg wat er t gaan IWAR j, sani lood mplet met lijven» 23 va* vers. Volgens de doorsnee Amsterdammer kan de aftakeling van dat eens zo riante bedrijf niet alleen worden verklaard met de crisis in de wereldeconomie en de hoge Nederlandse prijzen, maar heeft ook de top van Rijn- Schelde- Verolme een flink steentje bijgedragen aan de afbouw. Wei nigen waren in de hoofdstad dan ook ver rast door de reactie van de Rotterdam mers, inclusief het gemeentebestuur, op het alternatieve plan van de NDSM. De mensen uit de Rijnmond hadden er geen goed woord voor over dat de Amterdam- mers nog meer werkgelegenheid aan het Waterweggebied willen onttrekken. „Die reactie uit Rotterdam was a- sociaal, a-socialistisch en ongenuanceerd”, zegt Klaas Veldman, voorzitter van de gekozen leden van de NDSM-onder- nemingsraad en PvdA-raadslid in Amster dam, „maar we werden er niet door ver rast. We hebben op dat gebied al enige ervaring, bijvoorbeeld bij het zeehavenbe- leid. De Rotterdammers hebben maar één doel voor ogen: hun stad de grootste en de voortvarendste te maken. Natuurlijk wordt dat ontkend, maar in Den Haag voelen ze ook veel meer voor Rotterdam, dan voor de Amsterdammers. De hoofd stad is nogal rood, een Amsterdammer trekt gauw z’n jasje uit als hij voor een eerlijke zaak vecht. Ook dat blijkt niet alleen uit het scheepsbouwbeleid, maar ook uit het regeringsstandpunt over de zeehavens.” Sinds de fusie met Verolme voelen de Amsterdammers zich al bena deeld door de rijksoverheid, die steeds een forse vinger in de pap had en de leiding van Rijn-Schelde-Verolme. In feite heeft men zich bij de NDSM nooit helemaal veilig meer gevoeld, vanaf het moment dat men van Rotterdam (waar de RSV de meeste belangen heeft) afhankelijk is. lie zog :hte wc iepen open te houden. In ir dat de nieuwbouwafdel 1 sluiten, omdat de VDSM lat Itoprswphfla ..Juin de poorten ter liggen beter is dTvOSM^Verolm, de Noord (Amsterdam)-Zu 20 maart echter de grot gering om nbuwb.u. ht voor grote sc moeten gaan mat de Amsterds kA

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1978 | | pagina 19