Journalisten
Brief actiegroep
Nanninga:
Lachertje
Tegen Italianen
op winst spelen
IR
•jj
Ernst Happel
verwijderd
'ilemma voor
I
Ie-
f
1
99
I
iw
w 1
Gd
r
r
X
■BI
r
1
-
1 1
1
11
19 7 8
(Van onze speciale verslaggever)
I
sportief
Gaat het dan mis tegen de Italianen,
dan is het leed voor de Wener niet te
overzien. Happel weet dat en zal daar
om ook wel met een compromis op cle
proppen komen, dat voor alle partijen
aanvaardbaar is.
Die middenweg zal hoogstwaar
schijnlijk de vervanging van Wild
schut door Neeskens zijn. Suurbier en
Rijsbergen zullen dan achter de hand
worden gehouden. Of de Oostenrijker
dan toch de vrede met dit duo weet te
bewaren, hangt in grote mate af van
de wijze waarop hij de pil voor hen
weet te vergulden. In dat soort zaken
blinkt hij niet uit, maar het lijkt on
mogelijk dat Zwartkruis zich in dit
geval voor het wagentje laat spannen.
Happel bevindt zich dan ook in een
weinig benijdenswaardige positie.
st.
2
h
3
CORDOBA. Voor het allesbeslis-
sende duel van woensdag met Italië
in Buenos Aires ziet Ernst Happel
zich geconfronteerd met een uiterst
moeilijk dilemma. De interim-
bondscoach staat namelijk voor de
keus zijn basisformatie, zoals die te
gen Oostenrijk en West-Duitsland in
het veld was gestuurd, te handhaven
of weer terug te keren naar zijn eer
ste keus uit de eerste ronde. Nees
kens, Suurbiêr en Rijsbergen zijn na
melijk hersteld van hun blessures en
staan, aangespoord door de jongste
successen, te trappelen van onge
duld. Het trio heeft Happel al duide
lijk laten weten beslist weer te wil
len spelen.
7
IOMAANDAG 19 JUNI
Individueel gezien zijn de drie routi
niers natuurlijk een versterking voor
Oranje, maar met de komst van
Brandts, Wildschut en Poortvliet is
het nationale keurkorps als geheel
aanmerkelijk beter gaan spelen.
Aan Happel nu het laatste woord.
Geeft hij opnieuw de voorkeur aan de
routiniers dan zal hij ongetwijfeld
weer op hevige tegenstand van zijn
rechterhand Zwartkruis stuiten. De
relatie tussen beide oefenmeesters is
toch al zo breekbaar geworden dat er
zelfs om ombelangrijke dingen ernsti
ge woordenwisselingen ontstaan.
'TnillllllllllillIliniillllllliHIlHIHIHIlimillininilinilllllllllirH
ggglBll M7-«WW
•P'
SPORTIEF
I
hl
)te
FINALE IN ZICHT
1.
(Van onze speciale verslaggever)
r
(Van onze speciale verslaggever)
f
t
w
V
r»
zouden inlaten”.
(Van onze speciale verslaggever)
I
HNM
X f‘
ns
i
i i
luiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiniiiiiiniiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiig
s
Nadat hij de rode kaart heeft
gehad loopt Dick Nanninga lachend
van
Jan Zwartkruis.
CORDOBA. Veertien minuten lang
werden de gedachten van Oranje en heel
voetbalminnend Nederland beheerst door
de spookbeelden van München 1974. In
dat kleine kwartiertje stond de gerechtig
heid opnieuw op de tocht. Tegen alle
verhoudingen in had West-Duitsland in
het kapitale duel met het keurkorps van
coach Ernst Happel zich de beste perspec
tieven op een overwinning en daarmee
een plaats bij de laatste vier van het
wereldtiteltoernooi verschaft.
kwam men weer uit die loopgraven te
voorschijn. In de 26ste minuut, juist toen
de alom gevreesde terriër Vogts de rede
lijk gestarte Rensenbrink definitief in zijn
greep had gekregen, sloeg Nederland te
rug. Eh hoe! Haan, de door zijn tegenval
lende verrichtingen in de voorgaande wed
strijden omstreden geworden middenvel
der, pikte de bal op eigen helft op en ging
op avontuur. Tot zo’n meter of 25 meter
van het Westduitse doel kon hij ongestoord
zijn gang gaan. Tegen de wind in knalde de
Anderlecht-speler de bal vervolgens ach
ter de tot dan toe nog niet gepasseerde
doelman Maler: 1-1.
Nauwelijks twee minuten later was de
ontketende équipe van Happel erg dicht
bij zijn tweede treffer. Uit een voorzet
van Willy van de Kerkhof kopte Rensen
brink, die Vogts alleen nog in de lucht de
baas was, de bal terug op de inkomende
Poortvliet. Gehinderd door de gretige
Rep kopte de PSV’er de bal net naast. Dit
fragment vormde een duidelijke indicatie
van Oranje’s herstel. Weliswaar moest de
uitblinkende Schrijvers drie minuten
voor rust nog een harde inzet van alweer
Abramczik verwerken, maar die actie
was slechts een onderbreking van het
Nederlandse offensief, dat in het tweede
Een typische Rep-rush, zes minuten na
rust, kon alleen met een greep aan de
noodrem door Kaltz worden gestuit. De
Uruguese arbiter Barreto verzuimde de
Duitser voor dit unfaire staaltje de gele
kaart te presenteren. Het leek uitstel van
executie. Onder aanvoering van de einde
lijk weer zijn oud^ vorm benaderende
Krol bleef de gehele Nederlandse ploeg
aandringen. Op het middenveld verzetten
vooral Willy van de Kerkhof en Wim Jan
sen bergen werk. Zij zorgden er met assis
tentie van de opgedrongen verdedigers
voor dat de Duitsers bijna niet meer over
de middenlijn kwamen en voorzagen de
aanval, veelvuldig versterkt met Haan als
vierde man, van ruim voldoende munitie.
Eén moment van onoplettendheid in de
Nederlandse afweer en van de steeds meer
uit zijn evenwicht rakende scheidsrechter
Barreto bracht West-Duitsland weer op de
been. Een snel, maar niet op de juiste
plaats genomen vrije schop veroorzaakte
chaos in Oranje’s laatste lijn. Beer kwam
volkomen vrij op links en zijn voorzet
bereikte over het hoofd van de aarzelende
Brandts „Ik wilde juist op dat moment
naar de vleugel gaan om Beer aan te
vallen de vrijstaande Dieter Müller.
Diens kopbal was Schrijvers te machtig.
part lange tijd en in verhevigde mate
werd geprolongeerd.
Op aandringen van zijn assistent Jan
Zwartkruis zette Happel twaalf minuten
voor het eindsignaal Nanninga ten koste
van Wildschut in. Hij zorgde voor enige
verwarring in de Duitse defensie en testte
vier minuten na zijn opkomst de niet gerin
ge talenten van Maier. De keeper van
Bayern München klaarde die moeilijke
situatie bekwaam, maar moest één minuut
later toch zwichten voor een effectvol
schot van René van de Kerkhof,» die zich
ongelooflijk knap langs Dietz en Kaltz had
gewerkt. Rüssman probeerde met een
handsbal de gelijkmaker te voorkomen,
maar hij kon de bal niet meer tegenhou
den. Maier trachtte de arbiter vervolgens
over te halen een strafschop te geven,
maar die poging kwam hem op een gele
kaart te staan.
Zeven spannende minuten resteerden,
maar niet de Duitsers, doch scheidsrech
ter Barreto ging daarin ten onder. In de
zijn
n-
ko-
de-
a
Duitse international Günter Netzer „ik
heb erg vaak tegen hem gespeeld en als hij
me dan komt vertellen dat ik het goed heb
gedaan, betekent dat toch wel wat voor
mij” is bijzonder gebrand op een over
winning woensdag. „Ik onderschat de Ita
lianen zeker niet. Vooral ook niet, omdat
zij in de Zuidamerikaanse WK-toernooien
altijd beter draaien dan in de Europese. Ik
ken door mijn ervaringen in de wedstrij
den van Ajax tegen Juventus de kern van
de Italiaanse ploeg. Ja, je mag wel zeggen
dat ik revanchegevoelens heb. Het wordt
tijd dat ik eens een keer van ze win”, aldus
de vrije verdediger, die de naaste toekomst
vol vertrouwen tegemoet ziet. „Ik verlies
het vertrouwen nooit. Niet in mijzelf, niet
in mijn trainer en niet in mijn medespe
lers. Ik mag wel eens een keertjé moppe
ren, maar dat betekent niet dat ik dan de
moed heb opgegeven. Integendeel.”
René van de Kerkhof vormde, geflan
keerd door zijn echtgenote, het middel
punt tijdens de persconferentie na afloop
van het gevecht. Hij genoot duidelijk na
van zijn geweldige treffer, die Oranje het
gelijkspel bezorgde. Meer nog dan de an
deren speelden er bij hem sentimentele
gevoelens. „Toen zij op 1-2 kwamen, gin
gen mijn gedachten direct terug naar die
finale van 1974. Ik dacht: nu gaan die
Duitsers ons weer te pakken nemen. Daar
om was het natuurlijk een'bijzonder mo
ment toen ik gelijk maakte. Ik kan echt
niet beschrijven wat er toen in me omging.
Na deze tweede tegenslag, in de 24ste
minuut, duurde het bijna tien minuten
voordat Happels keurköTps weer orde op
zaken wist te stellen. Met uitzondering van
een kogel van Rep in de 27ste minuut, die
op de lat finishte, waren er in die hachelij
ke periode alleen maar gevaarlijke mo
menten voor het doel van Schrijvers. Zo
schoof de vrijgekomen Abramczik de bal
net naast en moest de Ajax-goalie redden
bij een inzet van Beer.
hebben het grootste deel van de wedstrijd
erg goed gespeeld. Modern, snel voetbal en
ook veel beweging zonder bal. Vooral de
eerste twintig, 25 minuten na rust. Toen
ook beheersten we de strijd volkomen.
Jammer, dat we toen niet wisten te scoren.
Wanneer het 2-1 was geworden, hadden we
ongetwijfeld met ruime cijfers gewon
nen.”
Hoewel de bondscoach niet één keer
heeft getwijfeld aan ae goede afloop van
de wedstrijd „Nee, ook niet toen we op
1-2 kwamen” heeft hij het wél moeilijk
gehad toen hij met de vraag werd gecon
fronteerd of en zo ja wie hij moest wisse
len. „Zwartkruis stelde voor Nanninga in
te zetten. Maar ik vind hét altijd moeilijk in
een elftal dat goed draait veranderingen
aan te brengen. Daarom zei ik tegen
Zwartkruis dat ik nog even wilde wachten.
Toen de gelijkmaker uitbleef, moest ik
alsnog ingrijpen”.
Aanvoerder Ruud Krol is er ook steeds
van overtuigd geweest, dat Nederland niet
van de Duitsers zou verhezen. „Daarvoor
speelden we gewoon te goed. Nee, ik geloof
niet dat wij al aan onze top zitten. Wat
mijzelf betreft, weet ik in ieder geval zeker
die verrassend van start gingen) een dikke
streep door het tactisch concept van inte-
rim-bondscoach Happel haalde. Een door
Wildschut tegenover Dieter Müller veroor
zaakte vrije trap op de rand van het straf
schopgebied vormde de inleiding van het
vroege succes. Bonhof knalde schuur
langs het muurtje, zag zijn kogel nog wel
gekeerd door doelman Schrijvers, maar in
de rebound was het via een kopbal van
Abramczik toch raak.
De rollen waren al omgekeerd, voordat
beide ploegen goed en wel waren begon
nen. Niet de Duitsers dienden nog het
initiatief te nemen, maar de Nederlanders.
Zij konden zich niet langer de aftastende
houding permitteren, die zij zich door de
ruime zege op Oostenrijk hadden ver
schaft. De door de vele supporters (naar
Argentinië geëmigreerde Duitsers) ge
steunde strijdkrachten van Schön gaven
hun opponenten aanvankelijk geen kans
zich te herstellen. Integendeel, de druk
werd verhoogd en Nederland kon zich
slechts met moeite en ten koste van een
handvol overtredingen staande houden.
Een illustratie van die grote problemen
vormde de met de gele kaart gehonoreerde
charge van Willy van de Kerkhof tegen
over Abramczik.
Even onverwacht als Oranje in zijn de
fensieve stellingen was gemanoeuvreerd,
luit»
:r. 14, 1
I I
bracht.
CORDOBA. Het Nederlands
elftal, dat in Alta Gracia in trai-
ningskamp is, heeft een brief ont
vangen van de Monteneros, een ac
tiegroep die zich tegen de Argen
tijnse junta afzet.
CORDOBA. Twee van de vrij
vele Nederlandse sportjournalis
ten, Ronald ten Brink (Volkskrant)
en Johan Derksen (Voetbal Interna
tional), die tijdens het spelen van de
volksliederen bleven zitten, zijn
door de Argentijnse suppoosten
kort voor het begin van de wed
strijd Nederland-West-Duitsland
van de tribune gehaald.
40ste minuut corrigeerde hij ten onrechte
Haan, die Maier belaagde toen hij de bal
uit een koppende voorzet van Nanninga
niet onder controle kon krijgen. Twee
minuten voor de gong knapten zijn zenu
wen. In bijna een en dezelfde beweging
hield hij de Roda-reus de gele en de rode
kaart voor zijn neus. Een onbegrijpelijke
actie, die de verder vri j sportieve ontmoe
ting Nederland maakte negentien
overtredingen tegen de Westduitsers
elf een onverdiend naar slot bezorgde.
dat ik nog beter kan. Dat tweede Duitse
doelpunt was natuurlijk wel een domper
voor ons. Geluk voor de Duitsers? Nee,
niet alleen geluk. Wij hadden immers ver
zuimd om ons overwicht na rust in doel
punten uit te drukken en dan loop je altijd
het risico dat je tegenstander er één scoort.
Het was ook niet zo vreemd. We waren op
dat moment min of meer aan het eind van
ons offensief. We zaten stuk en vervielen in
steeds dezelfde patronen.’”
Oranjes aanvoerder, die scheidsrechter
Barreto verweet veel te nerveus te hebben
geleid waarvan Nanninga het slachtoffer
was geworden, onderstreepte Happels op
vatting dat Nederland tegen Italië op winst
moet spelen. „Het is een gevaarlijke situa
tie. We mogen niet verhezen, want dan
liggen we er uit. Onze kansen? Ik schat ze
op 50 percent. Als we de straffe mandek
king van de Italianen weten te ontlopen,
zie ik wel mogelijkheden. Maar hoe dan
ook, je mag niet op een gelijkspel gaan
spelen. Je hebt vandaag kunnen zien, dat
zoiets erg riskant is. Je speelt beter, maar
je komt toch twee keer achter te staan.”
Krol, die zich bijzonder blij toonde met
het persoonlijke compliment van de oud-
CORDOBA. Het is zeker niet uit
overmoed dat Ernst Happel direct al na
de wedstrijd tegen West-Duitsiand (2-2)
vaststelde dat er woensdag tegen Italië op
winst moet worden gespeeld. Ook de inte-
rim-bondscoach weet dat een puntenver
deling met de in Argentinië zo verrassend
sterk spelende Italianen een knap resul
taat is en dat dan nog maar moet worden
afgewacht of de Westduitsers door een
- zege met een marge van meer dan vier
treffers Oranje buiten de finale kan hou-
den. „Maar”, zo stelt de Wener terecht, „je
kan niet gokken op een gelijkspel tegen de
Italianen. Het risico is te groot dat je dan
door een ongelukkige tegentreffer toch
nog de boot in gaat en dan kan je wel eens
helemaal uit de boot vallen.”
Rensenbrink, na een voorzet van René van
de Kerkhof, de PSV-spits zelf en tenslotte
Haan kregen goede mogelijkheden, maar
hun afwerking was onvoldoende.
Daar zijn gewoon geen woorden voor. Het
was wel jammer dat Nanninga uit het veld
werd gestuurd belachelijk van die
scheidsrechter, die de hele wedstrijd al
enigszins tegen ons was want anders
hadden we de wedstrijd nog gewonnen.”
ir Ondanks protesten van Rensen- S
brink krijgt Dick Nanninga (rechts)
de rode kaart van arbiter Barreto.
Oranje’s dik verdiende revanche dreig
de volledig de mist in te gaan. Maar zeven
minuten voor het einde van de thriller in
Cordoba bracht René van de Kerkhof de
mentaal bewonderenswaardige Neder
landse equipe met een prachtig doelpunt
volledig terug in/de race naar het wereld-
goud. De historische gelijkmaker van de
PSV’er (2-2) zorgde ervoor dat Nederland
zijn finalekans geheel in eigen handen
hield en geeft ook nog uitzicht op de ont
troning van de Westduitsers als wereld
kampioen.
Via Italië dient woensdag de sprong
naar de zo kort geleden nog totaal voor
onbereikbaar gehouden eindstrijd te wor
den gemaakt. Doordat de niet ten onrechte
getipte Italianen met 1-0 de baas bleven
over Oostenrijk, is een gelijkspel voor
Ruud Krol en de zijnen in iedere geval
toereikend voor de strijd om de derde en
vierde positie. En alleen als de Duitsers
dan met 5-0 of meer de Oostenrijkers we
ten te verslaan, mist de Nederlandse briga
de de finale.
Net als vier jaar geleden in de zo onfor
tuinlijk verloren finale in München, was
Nederland ook gisteren de ploeg met het
beste van het spel. Met name na rust bij de
1-1-stand werden de overwegend behou
dend opererende opponenten van het kas
tje naar de buur gestuurd. De door de
blessures van Neeskens, Rijsbergen en
Suurbier net als tegen de Oostenrijkers
wat verjongde Oranjeformatie verraste de
45.000 toeschouwers het stadion was
nagenoeg uitverkocht met attractief,
modern voetbal, dat herinneringen opriep
aan het door de gehele wereld zo bejubelde
totaalvoetbal van 1974. Er was slechts één
maar: er werd niet gescoord.
MteWWsx f
asSK 1
k
•L_
Daardoor werden de fraaie troefkaar
ten uit handen gegeven: raakte ploeg
langzaam maar zeker uit het ritme en
werd de wankelende Duitsers de gelegen
heid gegeven zich uit de omklemming te
bevrijden. Een bijna fatale ontwikkeling,
die gestalte kreeg in de 24ste minuut na
rust, toen Dieter Müller de titelhouder
voor de tweede keer op voorsprong
bracht: 1-2.
„Ja, het was ondertekend met die
naam”, zei perschef Hans Hamstra.
„We moeten die brief nog laten ver
talen. Daar was geen tijd voor. Ik
denk dat de KNVB niet zal reageren.
Opnieuw werd de Nederlandse veer
kracht zwaar op de proef gesteld. Dat was
in het eerste bedrijf ook al gebeurd, toen
de snelle openingstreffer (net als toen
werd in de tweede minuut de score open
gebroken, maar nu waren het de Duitsers
Coach Helmut Schön verbergt zijn
hoofd in zijn handen tijdens de persconfe
rentie na afloop van het duel West-
DuitslandNederland.
ramezik Duitsland aan de leiding
Happel is optimistisch voor de strijd van
woensdag in Buenos Aires. „Ik ben altijd
een optimist geweest. Ook na de tegenval
lende prestaties in de eerste ronde. Nu,
achteraf kunnen we toch wel zeggen dat
het vooral aan dat slechte veld in Mendoza
lag. Ik wist dat ons spel zeker 75 percent
beter kon. En dat hebben we hier in Cordo
ba ook wel laten zien. Ik hoop nu maar dat
we in die derde wedstrijd van de tweede
ronde nog meer zullen groeien. Dat moet
mogelijk zijn. Wat niet wil zeggen dat ik
ervan uit ga dat we nu als de grote favoriet
moeten worden gezien voor de finale.
Theoretisch is er immers nog van alles
mogelijk in onze groep.”
De confrontatie met de Westduitsers
kwalificeerde Happel als een topper tij
dens het Argentijnse avontuur. „Duitsland
was veel beter dan Oostenrijk. Vooral de
dekking was veel consequenter. Maar wij
Er is voor ons vertrek naar Argenti
nië duidelijk afgesproken, dat we
ons met geen enkele politieke zaak
-7niidor> inl ofnri”
iiiininiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiii^
I
s Jan Zwartkruis.
Arie Haan wordt omhelsd door zijn medespelers, nadat hij Nederland aan de eerste gelijkmaker heeft geholpen. i
minuten voor
scheidsrechter
I
Pas nadat zij hadden beloofd in
volgende gevallen wél de in Argenti-
nië gebruikelijke eer in acht te ne
men, mochten Ten Brink en Der
ksen hun werk hervatten. Ze kwa
men net op tijd om te zien hoe Ab-
CORDOBA. Dick Nanninga
kon al weer lachen. Aan de bar van
het restaurant pakte hij een pilsje.
„Dat kan ik nu rustig doen, want ik
ga er toch een wedstrijd uit”. De
rode kaart, die Dick Nanninga twee
minuten voor het einde van
Barreto kreeg,
E houdt hem zeker buiten het veld
tegen Italië.
„Een lachertje”, zo zei Nanninga.
„Toen het spel dood was, kreeg ik
het aan de stok met Hölzenbein. Dat g
vind ik toch niet zo’n aardig ventje,
want die heeft Nederland vier jaar
geleden met die penalty ook al ge-
pakt. Ik zei.iets onaardigs terug in
het Duits en toen trok hij me aan E
mijn neus. Ik maakte een gebaar om
te slaan, maar deed dat niet. Daar
kreeg ik een gele kaart voor. Toen ik
die man aan zijn verstand trachtte te
i brengen dat Hölzenbein de schuldi-
ge was kreeg ik de rode kaart. Bela-
i chelijk”. v
De KNVB heeft bij monde van
Jacques Hogewoning nog gepro
beerd de Uruquees op andere ge
dachten te brengen. Het lukte niet. S
„De man bleef bij zijn standpunt en
riep herhaaldelijk via een tolk dat
hij Nederland erg goed had gevon-
den. Ach, dan stap jé maar op”, zt'i 5
I Hogewoning.
9
9
u
k '1
-
