Gevarieerde muzikale avond
rond Gewestelijk Orkest
Drie fijne trekjes van Belinda
teer- en nicotine-arm
Vakmanschap bij Wasla-ensemble
t
lekker van smaak
laag in prijs (2J(
25 voor 2,ï 0
Ook in menthol
\IOUAMDHS1
Daarom
f liever Belinda.
Maatschappijkritiek in kleurrijk straattheater
Koreaans Maskertheater door gebruik
lange teksten minder attractief SIS
SR
Belinda
Ifc;
Boete en celstraf
in zaak van
kunstvervalsing
HOUANDFfST
WUIH0I1A
ANDFSIIIU
vrijdag
v f at
Concert met klassieke Egyptische muziek in Den Haag
13
JlbINSDAG 2 0 JUNI
KUNST
19 7 8
NOORDHOLLANDS PHILHARMONISCH ORKEST
'k
filmkeuring bang voor
erlies vertrouwen in arts
UTRECHT. Dankzij een enorme hoeveelheid informatie in het
programmaboekje is de voorstelling van het Maskertheater uit Pongs-
an (Korea) nog wel te volgen, maar als toneelpresentatie op zichzelf
leunt het vaak zodanig op langdurige teksten, dat het ronduit saai
wordt. Ik zag deze Holland-Festivalbijdrage maandagavond in de
Blauwe Zaal van de Stadsschouwburg in Utrecht, wat ideaal is omdat
je vlakbij de spelers zit en daardoor allerlei kleinigheden uitstekend
kunt zien.
O
concert”
in Haarlem
"Volgens het jongste
TNO onderzoek voor
het Ministerie
van Volksgezondheid.
NICOTINE-ARM
Indiaas
uur):
ir Fluitist Chris Hinze
(ADVERTENTIES)
BEA12O.3k 185
JOHN OOMKES
De kunstvervalser Elmyr de Hory,
wiens eigenlijke naam Elmer Hof
fmann is, verklaarde voor de recht
bank dat hij in totaal 80 schilderijen
voor Legros had vervalst, waaronder
drie van de werken waarover in Pa
rijs werd geprocedeerd. Bij de straf
bepaling hield de rechtbank rekening
met wat genoemd werd de psychische
labiliteit van Legros.
S.'|
■umoiiA
INDHSm
Woensdag 21 juni
Amsterdam. Stadsschouwburg (19.30
uur): Die Bauem.
Concertgebouw (12.30 uur): Lunchcon
cert Battlefield Band.
Tropenmuseum (20.15
Volkstheater.
Scheveningen. Circustheater (20.15 uur):
Syrische huwelijksceremonie.
Rotterdam. De Doelen (12.45 en 20.15
uur): Rotterdam Folk ’78.
De Lantaren (20.30 uur): Klassieke India
se zang.
Laren. Singer Concertzaal (20.15 uur):
Koreaans Maskertheater.
Utrecht. Geertekerk (20.15 uur): Neder
lands Kamerkoor II.
erg lange stukken tekst alleen nog maar
ergerlijker. Boudewijn Walraven, lector
Koreaans in Leiden, was overigens zo
vriendelijk de inhoud van het stuk voor
het publiek toe te lichten.
(Van onze kunstredactie)
HAARLEM. Het tienjarig bestaan van Het Gewestelijk Orkest van Zuid-Holland,
is aanleiding voor een toernee door ons land, waaraan als solisten fluitist Chris Hinze
en zijn Combination, zangeres Conny Stuart en gastvrouwe Mies Bouwman meewer
ken. Het orkest presenteert zich onder leiding van gastdirigent Kees Bakels met een
gevarieerde muziekavond, die de benaming „familie-jubileumconcert” heeft meegekre
gen. Komende vrijdagavond wordt opgetreden in het Haarlems Concertgebouw,
aanvang 19.30 uur.
In 1975 kreeg Het Gewestelijk Orkest vdn het Ministerie van CRM de opdracht om te
dienen als „laboratorium” voor het uitdenken van nieuwe wegen in de muzikale
benadering van het kind. Het vormde feitelijk het bewijs dat het ensemble niet meer weg
te denken was uit de Nederlandse muziekpraktijk. Daarmee verkreeg het orkest na jaren
van vechten om het voortbestaan de stichtingsacte passeerde in 1968 loon naar
werken. Nu, bij het tienjarig bestaan wil Het Gewestelijk Orkest op een aparte manier
zijn jubileum vieren. Het doet dat door middel van een familieconcert, waarbij een
lichtverteerbare mengvorm van lichte en klassieke muziek is ontwikkeld.
Mies Bouwman zal na de opening van het concert het orkest introduceren, waarna
vervolgens Zapfenstreich no. 1 van Beethoven ten gehore zal worden gebracht, voordat
Chris Hinze en zijn Combination met een selectie van jazzy en licht-klassiek repertoire
het podium zal kiezen. Het deel voor de pauze zal worden afgesloten met de uitvoering
van Peter en de Wolf van Prokofjev.
Na de pauze zal Het Gewestelijk Orkest de Ouverture Treemonisha van de ragtime-
componist Scott Joplin uitvoeren, een zeldzaam te horen muziekwerk dat zeer verschil
lende muziekstijlen combineert. Daarna zal Conny Stuart optreden, nadat eerst nog de
Chris Hinze Combination aan bod is geweest. Met begeleiding van orkest zal de zangeres
enkele composities van het duo Harry Bannink en Annie M. G. Schmidt als Schaarste,
Wat een planeet en Ik hoef alleen maar zo te doen zingen. De finale laat vanzelfsprekend
nogmaals zien en horen wie allemaal aan dit familieconcert mee hebben gewerkt.
Drie leden
van het Egypti
sche Wasla-en
semble in actie.
V.l.n.r. bespe
lers van qanun
(cither), naj
(bamboefluit)
en ’oud fluit).
(Foto Lex van
Rossen)
PARIJS (DPA). De internationa
le kunsthandelaar Fernand Legros is
maandag in Parijs tot een overwe
gend voorwaardelijke gevangenis
straf van anderhalf jaar en een boete
van 10.000 frank (bijna 5.000) ver
oordeeld wegens het verhandelen
van vervalste schilderijen.
(Van onze kunstredactie)
DEN HAAG. De mogelijkheid tot het
verliezen van het basisvertrouwen in de
nedische wereld. Dat is een van de drie
redenen waarom de Nederlandse Film
keuring de Amerikaanse speelfilm „Co
ma” ongeschikt heeft verklaard voor per-
lonen beneden de 16 jaar.
Dinsdag 20 juni
Amsterdam. Stadsschouwburg (19.30
uur): Die Bauem.
Theater Carré (20.15 uur): Nederlands
Blazers Ensemble en Nederlands Kamer-»
orkest.
Tropenmuseum (20.15 uur): Syrische hu
welijksceremonie.
Den Haag. Nederlands Congresgebouw
(20.15 uur): Wuppertaler Bühnen.
Remonstrantse Kerk (20.15 uur): Neder
lands Kamerkoor II.
Scheveningen. Circustheater (20.15 uur):
Nederlands Dans Theater.
Rotterdam. Schouwburg (20.15 uur): Ko
reaans Maskertheater.
De Doelen (20.15 uur): Rotterdam Folk
78.
Utrecht. Stadsschouwburg (20.30 uur):
Indiase klassieke zang.
Het is volkskunst, of om het nog nauw
keuriger te stellen straattheater, bestaan
de uit zang, dans, boertige teksten en een
voudige muziek. Net als bij commedia
deU’arte, is het een theatervorm die (met
achter maskers verstopte acteurs) kritiek
levert, op allerlei maatschappelijke mis
standen. Het gaat over wangedrag van
monniken, stommiteiten van rijkelui en
intellectuelen en het belachelijke gedrag
van volksfiguren.
Het eerste wat opvalt is het gebruik van
felle kleuren, geel, rood, blauw, groen,
zwart en wit. Tussentinten bestaan er niet.
Het fraaiste fragment is de dans van de
witte leeuw, die geleend uit India, geldt als
beschermer van al het goede uit het
Boeddhisme. Deze leeuw lijkt verrassend
veel op die uit de, ook in het Holland
Festival optredende, Balinese groep Gong
Sawan.
Maar deze Koreaanse leeuw, een enorm
masker en een prachtige witte pels tot
leven gewekt door twee mannen, kan op
zijn achterpoten staan, danst en springt
veel, laat met zijn flanken het hijgen zien,
likt met zijn tong aan zijn lippen en heeft
ook nog bellen aan zijn ogen; allemaal
subtiliteiten, die zijn Balinese neef ont
beert.
Naast alle boertige humor valt één ac
teur op door een echt geestige presentatie,
het is Kee Yong-dae, die eerst de rol van de
rode aap speelt en later de jongste van drie
rijkaards. Als aap springt hij heel licht en
dartel rond-en imiteert hij als een spiegel
alle gebaren, die een schoenverkoper te
gen hem maakt om hem iets duidelijk te
maken. De schoenverkoper wordt razend
maar de aap doet hem ook daarin na.
Schitterend. Als jongste rijkaard heeft hij
een scheve mond wat hij probeert goed te
maken door zijn hele hoofd scheef te hou
den, zodat tenminste zijn mond recht zit.
Een prachtige vondst.
Van de kleinigheden die je van dichtbij
goed kunt zien noem ik de lange wenk
brauw- en baardharen aan de maskers, die
door het gebruik van waaiers in beweging
komen en de perfecte gelijkenis tussen de
trekken van het masker van een pasgebo
ren babypop met die van de vader.
De muziek wordt gespeeld op trommel
tjes, een tweesnarige viool en wat bamboe
blaasinstrumenten en het dansen doet
veelal denken aan hossende boeren, die af
en toe ook nog wel eens met opgetrokken
benen omhoog willen springen.
De maskers zijn erg simpel en passen
uitstekend bij de primitieve thema’s. Uit
het gelach van enkele lieden in de zaal, die
kennelijk Koreaans verstaan, moet ik op
maken, dat de tekst erg leuk is, maar dat
maakt het niet begrijpen van de toch wel
Tijdens de lange bezetting van Korea
door Japan (1910-1945) werd de eigen Ko
reaanse cultuur vrijwel volledig wegge
drukt, was dit soort theater verboden en
was op scholen het zelfs niet toegestaan
het Koreaans te spreken. Jonge mensen
voelen nu dan ook een sterke drang om die
oude dingen weer tot nieuw leven te wek
ken en vanuit dat gezichtspunt is dit mas
kertheater zeker de moeite waard.
ï4- Een van de spelers van het Maskertheater uit Pongsan in actie.
(Foto Bob van Dantzig)
Wijkraad "Zuiderhout"
dirigent: ROELOF VAN DRIESTEN solist: RADKO BERKA - trompet
programma: J.C. Bach - Sinfonia in Bes; Haydn - Trompetconcert;
Beethoven - Symfonie rio 2
entrée f 5,— C.J.P. en 65+ f 2,50
kaartverkoop vanaf heden: mevr. M.C. Abbing-Kuilart, Zonnelaan 27, tel. 284270
en op de avond van het concert aan de zaal vanaf 19.30 uur
de vorige eeuw. Ruwweg valt het stuk
immer in drieën ineen. Eerst komt ter
introductie een instrumentale opening,
dan in het middendeel instrumentale im
provisaties en tot slot een lied, dat meestal
bestaat uit een fusie van de dor en de
muwashshah. Al naar gelang de omstan
digheden kan zo’n wasla uitgroeien tot een
muziekstuk dat zich over meerdere uren
uitstrekt.
Door dit ensemble, waarin de ’oud-
speler (luit) telkens de aandacht op zich
weet te vestigen dank zij fantsierijk en
doorleefd spel, komt de wasla wel over het
voetlicht. Al wordt niet duidelijk waarom
de vorm zo’n speciale positie inneemt dat
het een speciaal concert kan wettigen. De
kortere vormen geven op zich aan de spe
lers namelijk minstens zoveel speelvreug
de en zijn gemakkelijker toegankelijk voor
een niet-deskundig publiek. Maar goed,
het ensemble dat zondagmiddag dan de
wasla speelde, heeft zich goed van zijn
taak gekweten. Vooral de zanger geldt
onze lof; zijn stembeheersing is van een
grote kwaliteit. Ook al een vakman dus,
een aspect dat voor de hele Egyptische
afvaardiging lijkt te gelden.
RECREATIEZAAL ZUIDERHOUT, Beelslaan
woensdag 21 juni 1978 20.15 uur
WIJKCONCERT georganiseerd in samenwerking met
\A/iiZ i xj L» i 4-
Zondagmiddag trad
een andere ad hoc-
groep op, naar de
klassieke Egypti
sche muzieksuite
het Wasla-ensemble
genoemd. Maar be
halve dat een half uur durende wasla het
programma in het Haags Gemeentemu
seum heeft besloten, zijn de verschillen
tussen het Takht en het Wasla-ensemble
miniem. De musici die de qanun, de naj en
de riq, respectievelijk cither, bamboefluit
en tamboerijn, zijn dezelfde. De stijlvor
men die dit keer gepresenteerd worden,
voor een niet onbelangrijk deel evenzo. Zo
krijgen we als ware het een tweede les in
een cursus Egyptische muziek bijvoor
beeld de rondovorm muwashshah en de
vocale improvisatie layali op herhaling.
Het is daarbij niet zo dat de luisteraars,
die in een verheugend groot aantal bleken
te zijn opgekomen, zich daaraan storen. Er
blijft voldoende over. Zo ligt überhaupt
het kennisniveau voor wat Arabische mu
ziek betreft nog laag in ons land. Virtuosi
teit, het vakmanschap om alles uit je in
strument te halen, is een deugd die hier op
De twee andere motieven zijn dat Coma
ie angst voor het misbruik van medisch-
echnische middelen in ziekenhuizen mo
lelijk aanwakkert en dat in de film patiën-
en als handelsobject worden gebruikt.
Het filmverhuurkantoor Cinema Inter-
ational Corpotation (CIC) in Amster-
am, dat Coma uitbrengt, is niet erg ver-
aasd over de uitspraak van de keurings-
ommissie. Jeanette de Groot van de afde-
ng publiciteit van CIC zegt: „Toen wij
lorna hadden gezien, zeiden we ook tegen
Ikaar„Ik ben blij dat ik morgen niet hoef
l worden opgenomen. Maar het keuren
oor films op toegankelijkheid voor jeug-
igen blijft een moeilijke zaak, dat wel.
lebben jongeren inderdaad niet het on-
erscheidingsvermogen om te onderken
en dat het om een film gaat? En dat er op
le televisie net zo goed veelvuldig films
gorden gedraaid die met menselijk leven
n respect voor het leven een loopje ne-
ken”.
De film vertelt het verhaal van mensen
ie in een ziekenhuis aan de lopende band
i coma raken. De geneesheer-directeur
ïbruikt deze patiënten voor experimen-
in.
DEN HAAG. De directeur van het Instituut van Arabi
sche muziek te Cairo, de beminnelijke heer Ahmed Shafiq
Abu-Oaf, kan tevreden zijn. Als verantwoordelijke man voor
de deelname en selectie van twee Egyptische ensembles aan
het Holland Festival heeft hij veel goodwill weten te verga
ren voor de klassieke Arabische muziek. Het is een muziek
die enerzijds zo constateerden we eerder deze week al na
een concert van het Cairo Takht-ensemble rijk is aan
traditie, maar anderzijds de musicus alle ruimte verschaft
door een persoonlijke inbreng.
prijs gesteld wordt. Het krijgt binnen alle
Egyptische stijlvormen grote aandacht.
Zelfs een zanger die in een liefdeslied aan
bod komt, toont zijn marktwaarde en kwa
liteiten door de mate waarin hij vocale
versieringen weet toe te passen.
Dit vakmanschappelijke aspect komt
helemaal sterk naar voren in de wasla.
Feitelijk vormt deze wat meer uitgebreide
suite een fusie van enkele bestaande vor
men. De Egyptische componist Abdoel Al
Haroen wordt als de initiator gezien, zodat
de wasla dateert uit de laatste tien jaar van
Mij persoonlijk spreekt het modernere
Koreaanse danstheater dat hier (ook in
Haarlem) vorig jaar optrad toch veel meer
aan. De liefde voor felle kleuren hebben de
beide vormen overigens gemeen.
Het maskertheater uit Pongsan komt
vanavond in Rotterdam, morgen in de
Singer Concertzaal in Laren en donderdag
in het Nederlands Congresgebouw in Den
Haag.
CONRAD VAN DE WEETERING
Van de 18 maanden werden er 15
voorwaardelijk opgelegd. De reste
rende 3 maanden had de handelaar al
in voorarrest doorgebracht, voordat
hij twee jaar geleden op borgtocht
was vrijgelaten. Hij verliet de recht
bank als een vrij man.
Overigens moet hij zich nog verant-’
woorden voor beschuldigingen van de
Amerikaanse kunsthandelaar Alger
Meadows uit Texas, aan wie hij in
1964 54 schilderijen had verkocht die
later vrijwel alle vals bleken te zijn.
Deze zaak sleept zich al jaren voort,
1 doordat de meningen over de waarde
.van de betrokken werken sterk ver
deeld zijn.
Het Parijse proces ging over twee
aquarellen, toegeschreven aan Raoul
Dufy, een aquarel die van de hand zou
zijn van Maurice Vlaminck, en twee
olieverfschilderijen die gemaakt zou
den zijn door André Derain. Deze vijf
werken zou Legros op een veiling in
de Franse hoofdstad hebben ge
bracht. Zelf verzekerde hij echter dat
hij in het Amerikaanse ziekenhuis in
Neuilly lag, toen de omstreden wer
ken werden aangeboden.
De veiling vond geen doorgang,
doordat de veilingmeester achter
docht koesterde. Hij voelde de kun-
stexpert Maurice Malingre aan de
tand, die certificaten van echtheid
had afgegeven. Deze expert had be
kend dat de schilderijen vals waren.
Als medeverdachte werd Malingre
veroordeeld tot een voorwaardelijke
gevangenisstraf van 10 maanden en
een boete van, omgerekend, 1.500.
Legros werd geboren in Cairo in
een Frans-Grieks gezin. Toen de eer
ste klachten over vervalsingen elf
jaar geleden binnenkwamen werd Le
gros in verscheidene landen gezocht.
Tenslotte werd hij in Brazilië aange
houden en naar Frankrijk overge
bracht.
FILTER KINGS
