kort nieuws
'ak.
P’78
Hotel Polen
Legenden
111 mi
Leerlingen
Gif
Landschap
ft
f
I
R
>1
■SF
II
hl
Ir -
AMSTERDAM
npig-
no.a.
abri-
teen
door Wouter Hendrikse
heeft
stau-
De kosten
nde i
i
i
Z'.'.f
I W’ I
BW.»
I
s'
A
-
W -
ai
Fotograferen is toch moeilijker dan je denkt
i De foto die bij rederij Plas werd gemaakt
Fotograaf Fred kreeg meer aandacht dan de olifanten
■fr Een kiekje voor het familiealbum
206,95
Totaal.
niet ’t eerste
>on effe op.
Het einde van een fijne maar vermoeiende dag
Dagje Amsterdam een dure grap
Het Disney
ag bij stil,
'erkers,
jrafische
pleidingen.
lensen
Jim van
Of hij zou
met de hand
ke weekween)
n voorbeeld.
encyklo-
isen,hand-
ekbladen.
igt eigenlijk
cwerk aan
u om van dal
Een dagje uit in Amsterdam met vier
personen. Wat kost dat vandaag de
dag? Verslaggever Wouter Hendrikse
toog met vrouw Mariene en kinderen
Steffan en Catelijne naar onze hoofd
stad om dat eens uit te zoeken. Hij
kwam uitgeput terug, met de weten
schap dat een dagje uit, zonder al te
veel gekke dingen een zeer goed gevul
de portemonnaie vergt. Een rondvaart,
bezoek aan Artis, een filmpje pikken
en eten en drinken komt toch al gauw
op een dikke 200 gulden. Dit bedrag is
niet overdreven. Indien de kinderen
hun zin hadden gekregen was dit be
drag ruimschoots overschreden.
zijn diensten nog eens extra te bedan
ken. Later blijkt dat Catelijne de gul
den achterover heeft gedrukt.
Voordat we de rondvaartboot betra
den stond er een man driftig foto’s van
ons te maken. Bij terugkomst hingen
die keurig op een bord. Alhoewel wij
het geluk hadden, een fotograaf bij ons
te hebben, wilden Steffan en Catelijne
toch zo’n foto hebben. En met een
dagje uit zeg je niet zo snel nee, dus
werden twee kiekjes van twijfelachtige
kwaliteit aangeschaft. In totaal zeven
gulden.
Alvorens naar Artis te gaan besloten
we om even naar de Dam te wandelen
om de reus te bewonderen en de dui
ven te voeren. De gein was er snel af en
we hepen via de Nieuwendijk terug
naar het station. Onderweg aten we
nog een zakje patat, wat een bedrag
van vijf gulden vergde.
Omdat het weer ons niet meezat en
het openbaar vervoer derhalve overvol
was, leek het ons het beste de auto te
gebruiken. Met twee kinderen in een
stampvolle tram is nou eenmaal geen
pretje. Het parkeren bij Artis bleek
geen problemen op te leveren. Het
slechte weer speelde hierbij ongetijfeld
een rol. Het houden en verzorgen van
dieren is duur. Daarom betalen we
zonder al te veel mokken eenentwintig
gulden voor de vier kaartjes. Allereerst
worden de kamelen met een bezoek
vereerd.
Waarschijnlijk door het kille weer,
zijn de dieren niet erg actief. Een ka
meel staart ons gapend aan. „Hé, joh!,
heb je slaap”, roept Catelijne hem toe.
De tocht gaat verder langs de leeuwen,
apen, herten, noem maar op. Onder
weg kopen we nog wat lekkers. Dat
kost al gauw tien gulden. Na een uurtje
wordt het tijd de vermoeide benen
even tot rust te laten komen. In het
ongezellige restaurant van Artis nutti-
Het jaarlijks in Rotterdam terugkerende dichters-
festival Poetry International is nauwelijks achter de
rug, of er staat alweer een nieuw poëzie-evenement op
stapel, nu in Amsterdam. Voor P’78, dat door De
Kosmos (Prins Hendrikkade 142) wordt georgani
seerd en dat van 12 tot en met 16 september aldaar
plaats heeft, zijn zo’n vijftig dichters uit binnen- en
buitenland uitgenodigd. Onder hen bevinden zich
Allen Ginsberg en Gary Snyder, welke laatste niet
alleen eigen werk zal voordragen, maar tevens met
enige vrienden een workshop houdt. Andere works
hops worden bemand door The Jack Kerouac School
of Disembodied Poetics (Colorado, USA) en Ann
Waldman en Diana di Prima.
Uit eigen land zijn onder meer uitgenodigd Simon
Vinkenoog, Bert Schierbeek, Rein Bloem, Sjoerd
Kuyper, Louis Ferron en Hans Plomp. Op 16 septem
ber zal een gezamenlijke slotavond worden gehouden
in Paradiso. Mensen die nadere informatie wensen, of
zich willen laten inschrijven voor de workshops,
kunnen zich melden bij De Kosmos, via de telefoon
nummers (020) 267477 en 230686.
beste plaats voor is. Koffie met sla-
groomgebak was de bedoeling. Helaas
was slechts appeltaart voorhanden.
Het toefje slagroom leverde gelukkig
geen problemen op. Catelijne en Stef
fan zijn beiden geen grote appeltaart-
liefhebbers, maar bij Steffan overwint
de trek in taart dit euvel. Catelijne
houdt het voor gezien en neemt genoe
gen met enkel frisdrank. Een half uur
tje later is het weer eens tijd verder te
gaan. Twee koffie, twee glaasjes fris
drank en drie appelgebakjes met sla
groom kost vijftien gulden.
De volgende halte is de Bijenkorf.
Niet beslist noodzakelijk, maar als je
een keertje in de stad bent, is het altijd
leuk om even rond te neuzen. Op de
afdeling kantoorartikelen komen Stef
fan en Catelijne de prachtigste dingen
tegen. Een agenda en een nietapparaat
vinden we wat overdreven. Een pot
lood met Pluto erop en vier kleurpotlo
den met een gum blijken echter ook in
de smaak te vallen. Deze aankoop
komt op zeven gulden en vijfenveertig
cent.
Daarna is het racen geblazen om de
rondvaart van 11.00 uur te kunnen
meemaken. We kiezen voor een tochtje
met rederij Plas omdat die het dichtste
bij is. Vijftien gulden is de prijs die we
voor de kaartjes moeten neertellen. De
volwassenen ieder vijf gulden terwijl
de kinderen elk voor twee en een halve
gulden meekunnen. De goedgevormde
gidsen die vroeger de rondvaartboten
bemanden blijken te zijn ingeruild
voor een cassetterecorder. Niettemin
wordt het een informatief uurtje.
Eigenlijk voor het eerst vallen de
mooie gevels op. De mededeling dat op
het Singel nummer 7 het smalste huisje
van Amsterdam te zien is, ontlokt Ca
telijne de opmerking dat daar wel hele
kleine mensjes moeten wonen. Een uur
is voor de kinderen toch wel te lang. Na
een half uur komt de vraag of we nu al
weer bijna terug zijn. Teleurstelling is
duidelijk op de gezichten af te lezen
wanneer ze horen dat we pas op de
helft zijn. Gebruikelijk is, dat de kapi
tein van de rondvaartboot een fooi
krijgt. We geven Steffan en Catelijne
ieder een gulden om de kapitein voor
De brand die mei vorig jaar het vermaarde Amster
damse hotel Polen in de as legde, was mogelijk
doordat de gemeente zich bij de controle op de
brandveiligheid van „verblijfsinrichtingen” (hotels en
pensions) in de eerste plaats heeft gericht tot de
kleinere pensions, waar men de grootste gevaren en
misstanden verwachtte. Vergunningaanvragen (op
grond van de sinds 1973 van kracht zijnde Verorde
ning op de Verblijfsinrichtingen) door de grotere
hotels kwamen daarbij pas in de tweede plaats voor
behandeling in aanmerking. De aanvrage door hotel
Polen was op het moment van de brand nog slechts in
een eerste behandelingsfase.
Dit staat te lezen in de beleidsnota, die burgemees
ter en wethouders van Amsterdam naar aanleiding
van de brand in Polen hebben gepubliceerd. Behalve
op deze brand, gaat de nota meer in het algemeen in
op de naleving van de bedoelde Verordening op de
Verblijfsinrichtingen, waarin een groot aantal brand
veiligheidsvoorschriften is opgenomen. De centrale
vraag in de nota is, hoe de gemeente pension- en
hotelexploitanten kan dwingen hun verblijfsinrich
tingen aan brandbeveiligheidseisen aan te passen.
Het blijkt nu, zo bekennen B W in hun nota, dat
bij de invoering van de Verordening onvoldoende
rekening is gehouden met de personele gevolgen die
de uitvoering ervan met zich meebrengt. Bij de afhan
deling van vergunningsaanvragen zijn grote vertra
gingen ontstaan en de controle van brandgevaarlijke
pensions heeft veel meer moeite en tijd gekost dan
aanvankelijk was geraamd. Wel zijn inmiddels 69
pensions gesloten.
Vier maatregelen moeten voorlopig de brandveilig
heid in hotels en pensions verhogen: 1. de brandweer
zal regelmatiger controleren, 2. hotelexploitanten die
nog geen vergunning hebben, moeten een automati
sche, op de alarmcentrale van de brandweer aange
sloten brandmeldingsinstallatie aanleggen, 3. als de
brandweer dit onontbeerlijk vindt, moet een gasten
alarmeringssysteem worden aangelegd, 4. verande
ringen in het gebruik van een deel van een pand
waarin een hotel of pension is gevestigd, moeten
onmiddellijk bij de gemeente worden gemeld (de
brand in hotel Polen is vermoedelijk in de ondergele
gen meubeltoonzaal begonnen).
De verhalen die schuil gaan achter vrijwel ieder
kunstvoorwerp uit het Verre Oosten vormen het
centrale thema van de expositie „Kunst en legenden
uit het Verre Oosten”, die tot en met zondag 16 juli in
het Glazen Huis (Amstelpark) wordt gehouden. Be
halve porcelein, stootplaten van samuraizwaarden,
Chinese snuifflesjes en Japans en Chinees brons, zijn
er Japanse en Chinese schilderingen, Boeddha’s en
vele andere voorwerpen te zien, die alle een legende
uitbeelden.
Voorts is er een privéeoliectie van Chinese en
Japanse kleding tentoongesteld, waaronder kimo
no’s, mandarijnjassen, schoenen, tassen en borduur
werk, alles in verband gebracht met legenden. Tevens
zijn op de tentoonstelling enige bonsaiboompjes te
bewonderen. Het Glazen Huis is dagelijks geopend
van 10 tot 17 uur. De toegang is gratis.
De dag begint om ongeveer 10 uur op
het Centraal Station. De eerste tocht is
naar een koffie- met taartverstrekken-
de gelegenheid. Fotograaf Fred Steen
man denkt dat café-restaurant De
-Roode Leeuw op het Damrak daar de
Drank met taart
Bijenkorf
Rondvaart
Fooi rondvaart
Twee foto’s
Patat
Artis
Lekkers in Artis
Drankje in Artis
Film
Drankje bioscoop
Avondmaaltijd
Amsterdam krijgt voor de eerste keer een leerlin
genbouwplaats in de sociale woningbouw. Voor de
bouw van 28 woningen aan de Sloterkade, beginnend
in augustus, zullen dertig jonge bouwvakkers worden
ingeschakeld, die op deze wijze, na het doorlopen van
de LTS, praktische ervaring kunnen opdoen. Het
werk geschiedt in overleg met de Vereniging Amster
damse Bouwbedrijven en met medewerking van de
Stichting Vakopleiding Bouwbedrijf.
Een onkruidbestrijdingsmiddel dat een „particu
lier” op onjuiste wijze nabij de Diemerzeedijk heeft
gebruikt, heeft zich over een groot gebied in de ruime
omtrek (onder meer in de Bijlmermeer) verspreid en
heeft daar gewassen vergiftigd. Een onderzoek naar
de aard en omvang van de schade wordt momenteel
uitgevoerd door de afdeling Beplantingen van Publie
ke Werken en het Gemeentelijk Centraal Milieulabo-
ratorium van Amsterdam, met medewerking van de
Plantenziektekundige Dienst uit Wageningen.
Hoewel ernstige gevaren voor de volksgezondheid
niet waarschijnlijk lijken, wordt gewaarschuwd te
gen de consumptie van kennelijk aangetaste gewas
sen.
i
i
i
i
i
aan I I
I
idrijven.
gen we snel een drankje. Vijf con
sumpties inclusief fooi kosten acht
gulden vijftig. Na een kwartier gaan
we weer op pad. Artis is groot en het
meest wil je wel zien, al was het maar
om waar voor je geld te krijgen. Na
eindeloos in allerlei hokken
15,00
7,45
15,00
1,00
7,00
5,00
f 21,00
10,00
8,50
f 30,00
7,50
80,00
Onder de titel „Het land van Holland-
Ontwikkelingen in het landschap van Noord- en Zuid-
Holland” wordt tot en met 1 oktober een landschap-
sexpositie gehouden in het Amsterdams Historisch
Museum (Kalverstraat 92). De samenstellers, de con
servatoren Renée van der Leeuw-Kistemaker en De-
lado Carasso, hebben schilderijen, tekeningen, foto’s,
gebruiksvoorwerpen en modellen bijeen gebracht,
die, evenals een door Jan de Graaf samengestelde
diaprojectie op vier schermen, de veranderingen in
het Hollandse landschap tussen 1000 en 1978 tonen.
Men ziet oner meer stukken van Jacob Esselens, Jan
Van Goyen, Claude Monet, Jacob van Ruisdael en
Salomon Ruysdael. Ook zijn er fraaie kaarten uit de
collecties van de hoogheemraadschappen van Rijn
land en de Uitwaterende Sluizen.
Drie uitgangspunten zijn bij de inrichting van de
tentoonstelling strak gehanteerd: de nauwe samen
hang van het Hollandse landschap met een dichte
bevolking, het bepaald zijn van het landschap door
economische behoeften, en de huidige ontwikkeling
dat het landschap spanningen ondergaat, waarbij het
kleinschalige oude onder druk staat van het groot
schalige nieuwe. Meer over typisch landschappelijke
facetten kan men lezen in een ruim honderd pagina’s
tellende, begeleidende uitgave.
met dieren te hebben getuurd,
besluiten we ons bezoek aan de die
rentuin met een kijkje in het reptie
lenhuis. De krokodillen maken de
meeste indruk op Steffan en Catelijne.
Steffan schiet driftig foto’s met een
camera die hij van fotograaf Fred
heeft mogen lenen en Catelijne kunnen
we nog net vangen voordat ze tussen de
krokodillen zou zijn gevallen.
Om half vier moeten we afscheid
nemen van Artis. Het is opschieten
geblazen om op tijd bij de Florabios-
coop te zijn waar om vier uur een
kinderfilm begint. Kinderbioscopen
vragen helaas geen kinderprijzen. Vier
kaartjes zeven gulden vijfentwintig
gulden komt op negenentwintig gul
den totaal. Gelukkig kosteloos worden
Catelijne en Steffan lid van de Mickey
Mouse verjaardagsclub. De film „Een
dolle dwaze vrijdag” is geen succes.
Een Amerikaanse speelfilm met on
dertiteling en veel te lange dialogen.
Steffan kan het nog een beetje volgen.
Catelijne wil het liefst zo snel mogelijk
weer weg.
Ook de mondelinge vertaling van
ons, ouderen, kunnen haar niet geluk
kig stemmen. De tekenfilms <jie voor
de hoofdfihn worden gedraaid maken
het nog een beetje goed. Het is jammer
dat een bioscoop die pretendeert alleen
voor kinderen te zijn, niet de moeite
neemt dergelijke films na te synchroni
seren. Omstreeks zes uur verlaten we
de bioscoop weer.
Catelijne en Steffan mogen kiezen
wat ze willen eten. Pannekoeken luidt
het eenstemmige antwoord. In een stad
waar je onbekend bent blijkt het toch
moeilijk te zijn om een restaurant te
vinden waar je pannekoeken kan eten.
Na enkele eethuizen te zijn afgelopen
weten we Catelijne en Steffan over te
halen iets anders te eten. Catelijne be
gint moe te worden met als gevolg de
daarmee gepaard gaande chag
rijnigheid. We houden ons hart vast,
maar eenmaal achter de patat met
worstjes in het familierestaurant Dirk
Dirck’s wordt dat weer wat minder.
Steffan kiest ook voor patat. Mariene
en ik .veroorloven het ons wat duurder
te eten, maar echt veel geld kost het
niet. Een voortreffelijke maaltijd kost
ons in totaal tachtig gulden inclusief
fooi.
Tegen half negen maken we ons ge
reed naar huis te gaan. Het afscheid
nemen van fotograaf Fred valt Steffan
moeilijk, vooral omdat dit gepaard
gaat met het inleveren van het foto
toestel waar hij de hele dag mee heeft
mogen fotograferen. Eenmaal thuis
verzucht Steffan dat dit de fijnste dag
van zijn leven was. Zoiets is fijn te
horen, maar het kost een lieve duit.
PLAS
y
«MÉ
■'j
