L i Het grote lobbyen is begonnen NEDERLANDSE MGR. VAN LIERDE AANWEZIG BIJ KEUS „VIERDE” PAUS Geen troffels Stromenland Pericles Felici 3. De kleermaker /ierde baas door Hans Rombouts PREGHIAMO PER IL PAPA tl I. A ap ie «ad vijf ronden nodig, Pius XII was na de tweede stemming op de eerste ochtend >rs op 1 eheel ezien Het grote lobbyen in Rome is begonnen. Wandelgangen in en rond het Vaticaan lijn er genoeg. Tot en met zondag 20 augustus behoren alle aandacht en gebeden /an het gewone kerkvolk en de roomse prelaten officieel nog gericht te zijn op de verleden paus Paulus. Tot die datum wordt er elke dag een plechtige rouwdienst n de Sint-Pieter gehouden. Maar met het arriveren van elke kerkprins - of hij nu*uit Seoel, Delhi, München of New York komt - neemt de politieke bedrijvigheid van de ardinalen, toegespitst op de pauskeuze, toe. Men treft elkaar elke dag zeker, vant gezamenlijk heeft het college van kardinalen de leiding van het rooms- (atholieke kerkgenootschap, zolang er nog geen nieuwe paus is. Niet dat dat gezelschap eens even flink de klok vooruit of achteruit kan zetten, llleen de lopende zaken mogen behandeld worden. Wat de pausen in het «rieden besloten hebben, mag en kan geen kardinaal veranderen. Dat geldt ook oor de ietwat mysterieuze groepering kardinalen, die de curie - het dagelijks lestuur zou je kunnen zeggen - vormen. De Italiaanse kardinalen moeten nu al de rijen gaan sluiten om hun pauselijke lonopolie te kunnen behouden, want hun numerieke meerderheid is gedund. De buitenlandse” kerkvaders moeten snel hun man aanwijzen als zij tenminste de erk in Rome ook een supra-nationaal gezicht willen geven. Maar dat is natuurlijk liet het belangrijkste gegeven, waarmee de kardinalen straks met hun tandenbor- tel en pyjama de pauselijke vleugel van het Vaticaan binnenstappen. Dè grote raag die ze binnenbrengen is: welke kant gaan we de komende jaren met de kerk it? En als dié vraag beantwoord is moet de man bij dat antwoord gezocht worden. St kan weleens verrassingen opleveren. Zoals in het jaar des Heren dat jhannes de tiara op het vriendelijke hoofd gedrukt kreeg. Want, zo verzekerde lij een conclaafkenner-pur-sang: „Toen ze begonnen dachten de heren bepaald et aan ene Johannes. Die kwam eigenlijk pas na veel praten uit de Vaticaanse evels te voorschijn. Dat ging dus langzaam aan. Hij werd bij de elfde stemming ekozen, de middag van de derde dag van het conclaaf”. Tussen haakjes: Paulus «ad vijf ronden nodig, Pius XII was na de tweede stemming op de eerste ochtend I an het conclaaf al zeker van zijn uitverkiezing. Hij vroeg echter zelf een derde Ian, want hij wilde het alleen maar, gezien de oorlogsdreiging, doen als hij Inaniem werd gekozen. Hetgeen gebeurde. gaan mee in conclaaf iï- Mgr. van Lierde (jinks boven}. it van keu- nder- e tuin living, toilet, r met ;gprijs s met oning d. In- srt'en bad- open ar. 2e lij is officieel de sacrista - de koster - en icaris-generaal van Vaticaanstad (minus e St. Pieter dan weer) en de paus. Deze uit ederlandse ouders in het Belgische Has- slt geboren augustijner bisschop heeft nder meer de leiding van het liturgische edeelte van het conclaaf. Hij was trou wens ook de man, die de laatste absolutie ian de paus in Castel Gandolfo heeft gege- 'en (deze buitenplaats plus tuinen en Vil a’s vallen weer onder zijn Vaticaanse „di- icees”) en het stoffelijk overschot van ’aulus VI hoogst persoonlijk in de lijkwa- len vergezelde naar de Sint-Pieter. derne aula in het Vaticaan. De keuze tus sen traditie dus met de appetijtelijke artis tieke mens-engelen van Michel Angelo, Botticelli, Pinturicchia, Roselli en Signo relli als aangenaam gezelschap om af en toe de zinnen te verzetten of de moderne gladde maar wel ruime congreszaal. In die gesprekken worden de standpun ten en meningen gepeild. Het gaat er dan om om stemmenwinst te plukken. De situ atie, waarin dit cohclaaf van start gaat, kan het best als volgt worden gekarakteri seerd: er is een stroming, die het huidige ritme van bescheiden aanpassing wil aan houden (o.a. kardinalen die door paus Paulus zijn benoemd en die zijn lijn willen blijven volgen; dan is er de tweede belan grijke stroming die op een andere manier te werk wil gaan, en ten slotte zijn er degenen, die als enig criterium hebben: als het de Kerk maar goed gaat, hoe dan ook. Mgr. van Lierde noemt deze groepering „de staart”. Men begrijpt dat bij deze laat ste groepring de belangrijke „zwevende” stemmen zijn weg te halen. Het gaat er nu maar om om zoveel moge lijk kardinalen achter zijn standpunt te krijgen, waarbij dan natuurlijk ook nog andere factoren meespelen als traditie, waardoor vele kerkvorsten toch zullen aarzelen een niet-Italiaan te kiezen, poli tiek, de opkomst van de derde wereld (Afrika, bijvoorbeeld roept sterk om een paus uit deze omgeving), de oecumene, enz. Geen gemakkelijke zaak dus voor de conclavisten, die onder voorzitterschap van de camerlengo (kardinaal Villot, de staatssecretaris van paus Paulus) vergade ren. Wat de Fransman Villot betreft: hij is door de dood van de paus automatisch zijn zeer belangrijke status (zoiets als tweede man in het bestuur van de Kerk) kwijt geraakt. Zoals ook de prefect van het pauselijk huis, de eveneens Franse Martin, en de twee prelaten-anti-chambre, de Itali aan Del Gallo en de Pool Petz op slag „brodeloos” zijn geworden. Mgr. Van Lierde, de tweede belangrijke man in het pauselijk huis, hoeft niet af te treden. Ongetwijfeld zal hij straks in zijn kamer ook een persoonlijk geschenk van de nieuwe paus kunnen voegen bij de attenties van Pius, Johannes en Paulus. h- Het deel van het Vaticaan, het huis van de paus, dat gesloten wordt tijdens het conclaaf. s? De grote foto (met rechts daarop mgr. Van Lierde) was een geschenk van paus Johannes aan zijn vicaris-generaal. Daaronder geschen ken van de pauzen Pius XII en Paulus VI aan mgr. Van Lierde. naar het balkon en zegent de stad en de wereld: Urbi et orbi. Pericles Felici verwierf als secretaris van het Vaticaans concilie veel achting, good will en vrienden. Hij is momenteel hoofd van de hoogste kerkelijke rechtbank. Als het zover is kan men gaan specule ren, welke kant de Rooms-katholieke kerk opgaat, dan wel een pas op de plaats maakt, dan wel de weg terug wil gaan. Dat laatste lijkt trouwens onwaarschijnlijk. it van eigen ,v.; 3 grote ijs en geen cen- lavui- ilet en ppen jr met jrs en Wat die eerste stroming betreft: Paulus Ten slotte voor degenen, die iets over kanshebbers willen weten - de bookma kers zijn ook op dat punt achtief: als de Itahanen een eenheid vormen in het con claaf dan zal om te beginnen Benelli van de papabile-lijst zijn afgevoerd. Hij is niet, sympathiek bij zijn medebroeders, ook niet bij veel Itahanen (ter verduidelijking: Benelli werd aanvankelijk als de kroon prins gezien). Zij zullen kardinaal Felici naar voren schuiven, die zowel bij de Itah anen goed ligt als bij veel niet-Itahanen. mder- st. 1e rd.. 2 .000,- Wanneer er een nieuwe paus gekozen is - men blijft net zo lang bijeen tot er een keuze gemaakt is; eerst na twee derde meerderheid plus één of uiteindelijk uit de twee die de meeste stemmen hebben ge haald na een gewone meerderheid plus één. De nieuwe paus ziet onmiddellijk ahe kardinalen hun gehoorzaamheid aan hem betuigen. Daarna begeeft hij zich naar een klein zaaltje naast de Sixtijnse kapel, waar de kleermaker al met smart staat te wach ten. Hij heeft drie maten witte toga’s ver vaardigd: één voor een kleine paus (Johan nes was er zo een), één voor een middelgro te paus (zoals Paulus) en één voor een grote (zoals indertijd Pius XII). De diaken - kardinaal is inmiddels naar het balkon gestapt, waar bij bijzondere gelegenheden de paus altijd zijn zegen geeft. Hij laat het popelende kerkvolk weten - als dat al niet op het schoorsteenpijpje heeft gelet: witte rook, omdat er geen nat stro bij is aange stoken - dat we weer een paus hebben: „Ik verkondig u een grote vreugde: Habemus Papam”. De nieuwe paus komt dan zelf - 1 l - - En de niet-Italianen dan? De traditie zal wel ooit eens doorbroken worden, maar of dat nu zal gaan gebeuren? Daar is een duidelijke kandidaat voor nodig, die de achting heeft van ahe stromingen in het college, die boven ahe partijen staat. Zo’n man is er schijnbaar (nog) niet. Wellicht groeit dat overwicht nog wel tijdens de discussies in de lobby’s. De H. Geest, die blijkbaar in het bankwezen aanwezig is - overal in Rome zie je filialen van de Banco di Santo Spirito - heeft het de komende dagen niet gemakkelijk. Misschien houdt hij kardinaal Willebrands in de gaten. Over hem zegt mgr. Van Lierde diploma tiek: „In niet-Italiaanse kringen wordt hij wel eens als kandidaat genoemd. Hij kan als zodanig groeien tijdens het conclaaf. Oecumene is zijn sterke kant. Maar daar is maar in een betrekkelijk gering aantal landen grote belangstelling voor. Hij heeft natuurlijk wel veel Romeinse ervaring”. plaatsbekleder van Christus kan worden) mogen eventueel hun eigen secreta ris meenemen. Dus er worden niet alleen kardinalen achter slot en grendel gezet. Voorts mogen de kardinalen, die zich niet zo lekker voelen, hun eigen arts meene men. Die komt dan ook in het afgesloten Vaticaan-gedeelte te zitten samen met de pauselijke medische staf en apotheek- dienst, die altijd al ter beschikking staat van de inwoners van de Citta del Vaticana. Hoe gaat dat nu met een conclaaf, waar- ver de vreemdste verhalen de ronde loen? De heren kardinalen - toch meestal /el van aanzienlijke leeftijd - zouden inge- aetseld worden in de Sixtijnse kapel, al- raar ze met de H. Geest en de naakten van tichel Angelo en diens collega’s de uren loesten doorbrengen. Zij zouden een taaltje eten door een gat in de muur eschoven krijgen (voorganger van onze utomaat) en er niet uit mogen voordat ze en nieuwe paus hadden gekozen. Een oort gijzeling avant la lettre dus. Maar toe is het werkelijk? Ik heb mijn licht kunnen opsteken bij «n Nederlandse bisschop, die, vrijwel on- tekend voor het vaderland, een belangrij ke positie inneemt in de voor leken volsla gen ondoorzichtelijke Vaticaanse struc tuur: mgr. Petrus Canisius (zeg maar Jean, lat is mijn geboortenaam”) van Lierde. Hoe dan ook: van dat inmetselen is geen sprake. Ik heb speciebakken, noch gewij de troffels ontdekt. Er wordt wel gewoon een forse vleugel van het Vaticaan geslo ten; dat deel waar de paus (en mgr. Van Lierde) normaal woont. Dat sluiten gaat met een sleutel. De wacht erbuiten wordt gehouden door Zwitserse gardisten, die consciëntieus worden aangevoerd door kolonel Fransz doctor Pflyffer van Altisho- fen, een martiale Zwitser. Zij verzorgen de veiligheid binnen Vaticaanstad. Buiten krijgen ze de duidelijk aanwezige hulp van de Italiaanse politie en militia. Na de moord op Moro neemt men geen enkel risico. Het zou overdreven zijn om te zeg gen dat er meer gewapende figuren op en rond het St. Pietersplein drentelen dan toeristen, maar hun aantal mag er zijn. De 115 kiesgerechtigde kardinalen (uit wiens midden de nieuwe paus te voor schijn komt, hoewel in theorie elke braVe katholieke man de opvolger van Petrus en n van De kapper en de dokter Deze bisschop Van Lierde nu, wiens ippartement vrijwel grenst aan de Sixtijn se kapel en wiens huisdeur te vinden is ussen de schitterende fresco’s van de Sala legia, deze monseigneur nu, heeft al enke- e conclaven meegemaakt. De nieuwe paus Yordt - na Pius XII, Johannes XXIII en ’aulus VI - zijn vierde baas. Van Lierde is en monter man van 69 jaar, waarvan 27 Is bisschop en pauselijke huiskapelaan, te goed tiert temidden van die Vaticaanse >racht en praal, van intrigues (als Neder- ander moet hij alles zeer wel afwegen bij le Italianen, die ook die post eeuwenlang >ezet hebben gehouden), en temidden van ijn verguldkleurige en met rood damast leklede meubeltjes. Maar hij beheerst het >olitieke spel terdege. Dat is duidelijk. Toen wij donderdag bij mgr. Van Lierde >innenstapten - na vele malen gecontro- eerd te zijn door de Zwitserse garde - was jog niet bekend of dei kardinalen in de Sixtijnse kapel in conclaaf zouden gaan ian wel in of boven de nieuwe supermo- heeft de Kerk meer naar de mensen ge bracht. Hij is zelfs op stap gegaan - men kent zo langzamerhand het lijstje van lan den wel, die hij als paus bezocht heeft; hij werd zelfs kort voor zijn dood tot ere- piloot benoemd. Hij richtte zich recht streeks tot de mensen, ook in zijn toespra ken. Hij wordt, in Rome dan, de paus met het menselijk gezicht genoemd. De tweede stroming - van Lierde bezweert ons niet van conservatieven en zeker niet van pro- gressieven te spreken in dit religieuze stro menland - wil de kerk meer vergeestelij ken. In deze kringen richt men zich inten siever op de innerlijke vorming van de Kerk en haar leden. ■ür Kardinaal Willebrands kan als kandidaat .groeien" tijdens het conclaaf. I ALLE ORE 21,40 DEL GIORNO 6 AGOSTO 1978 MORIVA A CASTEL GANDOLFO PAOLO VI I giovani del GAM vi invitano a pregare per il Santo Padre Paolo VI: amava i giovani e li ave va stimolati a costruire la Civiltè dell’amore. llbrano-delle leit^.di S. Paolo che Paolo VI preferiva il seguentc ‘Vogïïo fani conoscerc un mistero: non tutti moriremo, ma tutti saremo trasformati, in un istanle, in un batter d’occhio, al suono della trom ba finale. Hy<>. la trojnba .squillera, i morti_nsusfite.ranno. i(icomj(tHjiIi e nqi saremo trasformati. Hi’sogna infatti ihe;qu&slo nbStro esigre cqrruUibile rivëst? I’in-’ corrultibilita e che questo nóstro essere mortale rivesta l'immortalita. (la let tera ai Corinzi, cap.,15,51-55). Fu l’amore a inchiodare Cristo in crocc, non i chiodi», diceva S. Cateri na da Siena A far morire Gesü fu una lenta conibqstione, una glorificazione progressiva dovuta alfapresenza in Lui di tutta la pienezza della misericordia divina che toccó il vertice nell’ora del Getzemani. 1 a morte di Cristo fu un passaggio da una glorificazione Jenta che aveva consumato tutta ia sua vita a una glorificazione folgorante che si compi quando venne «innalzato da ter ra»> ed esplose nella Risurrezione. Gesü mori sotto il ftioco della misericordia inlïnila, Cosi, in misura minore, deveessere stato di Paolo VI. G.A.M. - GIOVENTU ARDENTE MARIANA 4 T ü- De nieuwe aula van het Vaticaan. die misschien de plaats van het conclaaf wordtin plaats van de Kardinaal Villot heeft de leiding van het traditionele Sixtijnse kapel conclaaf.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1978 | | pagina 17