I
M
A
PAUZE PAG/NA
LI
4
11
door
klaas Pitte*
|g||
Palily/WW
Interview met God
Redmiddel
«m
/lïWTl TACHO AH CÉ inTT’NTTT
■tirerr TFlFWrCÉ flTFT TT OT1W1ÖT
Verantwoordelijkheid
1/
h
ff
Sponsors
0
n
II
r
1
t
II
1
I
Hoe ver kun je gaan met je ideeën?
PROD.
TAKE
SLATE
II
Mite?
t
Het klinkt allemaal wat overdreven,
zeker in de oren van een Nederlander.
Dat soort kreten ben je in Amerika
gewend, zou je zo denken. Maar de
enige filmster van internationale allu
re, die ons kleine landje rijk is, Sylvia
Kristel, merkte laatst in een interview
op: „Ik heb natuurlijk nooit genoeg.
Vorig jaar heb ik meer dan een mil
joen gulden belasting betaald. Walge
lijk. Mijn levensstijl vergt een hele
boel geld. Als ik geld in mijn zak heb,
geef ik het meteen weer uit”. „Wat
geven we uit? Ik heb een zwik perso
neel. Het zal zo’n dertigduizend gul
den in de maand zijn. Dan hebben we
nog niets bijzonders gedaan".
En dat is zo’n beetje wat Jaspars
bedoeld. Niet alleen voor de filmster
ren geldt dat volgens hem, ook de
Nederlandse omroep kan geen „ster”-
programma’s maken omdat er geen
geld is.
Jaspars: „Er moet binnen vijf jaar
commerciële televisie in Nederland
zijn. Er is nu al bijna geen geld meer
voor tv-programma’s dus over twee
jaar is er helemaal niets meer. En dan
krijgen we dus commerciële televisie.
Die moet er komen. Anders worden
de Nederlandse zenders stations die
alleen nog maar buitenlandse pro
gramma’s kopen en uitzenden. Dan
werken er bij de Nederlandse omroep
alleen nog maar mensen met een sala
ris van 80.000 gulden per jaar die
blikken openmaken en weer dicht-
plakken. Arie en Richard (Gied Jas
pars duidt op Arie Kleywegt en Ri
chard Schoonhoven, respectievelijk
directeur-tv VPRO en KRO. red.)
worden dan de etikettenplakkers van
Hilversum”.
Jaspars grinnikt enigszins onheil
spellend. Dan zegt hij meteen: „Daar
zuilen ze van opkijken. Dat zullen ze
weer niet leuk vinden”.
„Of we krijgen dus het alternatief:
commerciële televisie en dan worden
wij de baas. Dan krijgen Arie en Ri
chard het ook moeilijk”.
F
W
Gied Jaspars: „Die verantwoorde
lijkheid is erg groot. Als achteraf
blijkt dat een programma eigenlijk
nergens over ging, dan krijg jij dat op
je brood. Je kan het natuurlijk dan
nog altijd afschuiven op de maker
van het programma. Ik heb zelf ook
programma’s gemaakt, maar ik ben
nogal lui van aard en doe dat dus
Jaspars: „Een goed idee kan je niet
kopen voor een dubbeltje. Er zijn in
ons land genoeg mensen die goede
ideeën hebben. Als er tien mensen bij
elkaar zitten zal er altijd wel één een
prima idee hebben”.
Hoe ligt de verantwoordelijkheid
van de ideeënman bij een program
ma?
„Je kan zo ver gaan als jezelf wilt.
Anders doe je het niet. En als een idee
niet goed uitpakt, moet je zoiets ook
kunnen laten vallen. We hebben Fred
Haché eens een interview met God
laten doen. Dat ging heel ver. Maar we
hebben het niet uitgezonden omdat
we het niet goed genoeg vonden. Had
den we er wel achter gestaan dan was
het gewoon in de uitzending geweest”.
Voorlopig zal er geen televisie voor
Gied Jaspars zijn. Hij is wel bezig met
een aantal ideeën, maar die zullen niet
op korte termijn worden gerealiseerd.
Tenslotte moet er eerst geld worden
verdiend. Toen hij gevraagd werd
voor het interview zei Jaspars: „Wat
levert het op”? Een flesje wijn bleek
voldoende.
liever niet. Daar komt nog bij, dat als
het mislukt, je ook nog jezelf de
schuld moet geven”.
De vraag hoe het leven van Jaspars
er zonder televisie uit zou zien, komt
bij hem over als een oneerbaar voor
stel. Met wat luide stem verkondigt
hij: „Het is mijn vak. Ik zit er tot aan
mijn kop in. Als jij het over Hawaii
hebt, dan denk ik aan televisie. Als jij
over Rusland praat, dan denk ik aan
televisie. Ik moet altijd even televisie
kijken. Al is het maar tien minuten
per avond”.
Je deed mee aan veel programma 's.
Wat ligt je het beste?
I
Jaspars doet voorkomen dat de
commerciële televisie zijn enige red
middel is. „Het gaat er om dat wij geld
willen verdienen. Natuurlijk, geld im
pliceert geen kwaliteit, maar kwaliteit
moet wel met geld gemaakt worden.
Een goede filmster drukt zich uit in
geld. Een goed programma moet ook
met veel geld worden gemaakt. Wij
willen in feite erkenning voor onze
talenten in de vorm van geld”.
Het geld is dus de enige drijfveer?
Jaspars: „Kijk, iedereen maakt in
eerste instantie dingen om daarmee
klaar te komen in het leven. Dat doe
ik ook. Als wij een stand op de Firato
(van 1 t/m 10 september in Amster
dam) maken, dan moet dat ook wor
den zoals wij dat willen. Dan wordt
zo’n stand wereldberoemd en verdie
nen wij er een smak geld mee”.
UAU
HU
„Het manipuleren van de werkelijk
heid spreekt me het meeste aan. Het
programma „Waar Gebeurd” (waarin
mensen op een geloofwaardige ma
nier al dan niet waar gebeurde verha
len vertelden - red.) is daar het mooi
ste voorbeeld van. We hebben ook
Barend Servet eens naar het Catshuis
gestuurd en daar kwam hij aan de
praat met een marechaussee. Een
echte wel te verstaan. De mensen
dachten dat het een figurant was en
dat bracht verwarring. Heel aardig”.
Sinds enkele maanden werkt Jas
pars om zijn doel te bereiken samen
met Wim T. Schippers en Barbara
Stroink. Gedrieën staan ze klaar om
evenementen op cultureel gebied van
de grond te krijgen, om speelfilms te
produceren, tv-producties en platen.
Een niet geheel onbekend terrein voor
Jaspars en Schippers, maar Gied
q stelt: „We hebben in het verleden wel
erg veel gedaan, maar er erg weinig
mee verdiend. Niveau is niveau en we
pakken dus ook alles aan”.
Op het gebied van de televisie is
Gied Jaspars de afgelopen jaren wel
I het meest werkzaam geweest. Hij was
betrokken bij producties als „Sonja’s
Goed Nieuws Show” (in het komende
winterseizoen éénmaal in de veertien
dagen bij de VARA op het scherm),
„Het is weer zo laat”, „Grote genade”
en De Haché- en de Servet-shows (alle
bij de VPRO), „Radio/Televisie”, „In
de keuken bij Berend”, „De Berend
Boudewijn Kwis” en „Waar Gebeurd”
(een viertal KRO-programma’s).
Gied Jaspars meent: „Ik heb de
afgelopen jaren heel wat afgeploe
terd, maar er is eigenlijk nooit een
vervolg op mijn werk geweest. Bij de
Nederlandse televisie is daar geen
geld voor en waar geen geld is, is ook
geen geest. Iemand vroeg mij eens:
waarom heeft ons land geen filmster
ren? Toen heb ik geantwoord: „Om
dat er geen geld ingestoken wordt.
Zulke mensen willen in weelde leven,
een grote villa, een Rolls Royce, na
tuurlijk. Alleen op het scherm komen,
is niet genoeg. Geld maakt filmster
ren”.
Geld, geld en nog eens geld. Ook als
je naar de gedachten van Jaspars
over het huidige omroepsysteem
vraagt kom je automatisch op het
onderwerp geld terecht. Hij zegt: „Nu
heb je ook een soort kapitalistisch
omroepsysteem, alleen je merkt het
niet zo rechtstreeks. Bij de commer
ciële tv merk je dat wel en dat is
volgens mij eerlijker. Daar waar het
geld is zal men ook proberen de
macht naar zich toe te trekken. De
bedrijfswereld heeft een grote in
vloed op de overheid. De overheid
maakt weer de regels voor de omroep
en via de overheid hebben de bedrij
ven dan ook invloed op het omroepge-
beuren. Met sponsors van program
ma’s is die invloed gewoon recht
streeks te zien”.
I
--
„Ik denk dat eigenlijk alle omroe
pen behalve misschien de VPRO en
de VOO tegen zulke plannen zullen
zijn. Commerciële tv betekent het om
verwerpen van het huidige omroep
bestel en dan zijn de baasjes van nu
hun baan kwijt. Men grijpt bij de
omroepen nu vooral terug op hun
ideologie van veertig jaar geleden.
Wat Willem Vogt (oprichter van de
AVRO - red.) destijds heeft bedacht
kan geen duizenden jaren blijven be
staan. Daar zijn die ideeën niet sterk
genoeg voor. Dan moet je terug naar
Jezus. Die man heeft echt wat be
dacht. De KRO heeft dan ook een
kleine voorsprong op de rest van de
omroepen, althans, als men zich bij de
KRO aan het woord van Jezus blijft
vasthouden. Behalve de KRO heeft
dus geen omroep een been om op te
staan. De rest is alleen maar vergrijsd
en verouderd”. Hij glimlacht. Later
zegt hij tot de fotograaf: „Een foto
waarop te zien is, dat ik niet alles
meen, dat is aardig”.
De ideeën die Jaspars placht te
ontwikkelen voor tv-programma ’s
zijn te koop. Maar daar moet wel
weer geld aan te pas komen. Vandaar
zijn ideeën omtrent de commerciële
omroep.
Heer Bommel merkt regelmatig op: „Geld speelt geen rol, jonge vriend”. Dat is
natuurlijk makkelijk gezegd voor een heer van stand. En als er geldproblemen zijn
dan wil de schepper van heer Bommel, Maarten Toonder, nog wel eens over zijn
hart strijken en de kasteeleigenaar na een boeiend avontuur een schat laten
vinden. Voor tv-ideeënman Gied Jaspars is de werkelijkheid wel even anders.
Geld speelt wel degelijk bij hem een rol. Na tien jaar voor de televisie te hebben
gewerkt, zo stelt hij, wordt het nu tijd om eens wat geld te gaan verdienen.
Natuurlijk, voor zijn werk kreeg hij wel betaald, maar een erg dik belegde boterham
hield hij er blijkbaar niet aan over. En bij Gied is or geen man die hem af en toe een
schat laat vinden. Dat moet hij zelf doen en daar is hij nou mee bezig Een gesprek
met Gied Jaspars begint dan ook over geld en eindigt met geld. De kassa moet nu
maar eens gaan rinkelen. En goed, ook.
i.
Minderheidsprogramma’s komen
dan waarschijnlijk toch op de tocht
te staan? Sponsors zullen daar wei
nig interesse voor hebben.
„Er zullen bedrijven zijn, of wat dan
ook, die programma’s willen brengen
voor het grote publiek, maar anderen
weer yoor een klein publiek. Er zullen
altijd firma’s zijn die exclusieve pro
gramma’s voor minderheden willen
uitzenden”.
4.
V";
s
J
d idee
voor
I
i-
5
;V
<f I
$S.:
4
MM
X-.
Sonja Barend in haar Goed Nieuws Show
Willem de Ridder s damesdansgroep/e in Hoepla
Berend Boudewi/n in de B.B.-Kwis
6
iiOO
s
dubbelt j e
^te koop
4?
1
CA M£ RAMAN
j
WH
iU ZIlJlli
F C-, V.
i - -:
