Jaar van grote zorgen
LOODGIETER IN HET
OUDE IJMUIDEN
T
9
Franks richtte
met succes
COMPLIMENT
VAN PIA
lach vandc dag
w
50
IJ
I
f
9
19 7 8
16 AU GUSTU S
IJMOND
WOENSDAG
I
L
Vanaf de Costa del sol
door Udo J. Buys
Pza Beck was enthousiast over
de prestatie van Joe Bourne.
r-
-
ia
MORGEN: Holland op zijn
best in Bar Valkenburg.
I
lingi
tak
•as»
iw-
il
ESS
5®
OOK DE REISORGANISATIE Holland
TUSSENDOOR VLOOG ZE acht maanden als stewardess
bij Gulf Air, de maatschappij die in zijn Lockheed Tristar voor
verwende oliesheiks zelfs een gouden fauteuil bij de bar heeft
„HET IS ERG ORIGINEEL wat hij doet, heel relaxed, die
kan heel veel bereiken. Die jongen is erg goed”, zei niet stuk te
krijgen pianiste-entertainer P i a Beck me na het optreden
van de al enige tijd in Nederland wonende soulzanger J o e
Bourne. Bourne zelf hoorde dat grote compliment niet, maar
nam in zijn glitterpak blij het applaus van de Bornsolgasten in
ontvangst.
neergezet. In die tijd was ze gestationeerd op Bahrain, een
eilandje in de Arabische Golf. „Daar was nog enigszins te leven
voor de Hollanders, omdat we mochten drinken en autorijden.
En we mochten gebruik maken van het strand van de sheik, dat
was een ontzettend sjieke toestand”, vertelt Nanette, die voor
haar Arabische avontuur al een seizoen luchtervaring had
opgedaan als seizoenstewardess bij Martinair.
EN OOK VOOR DIE TIJD was Nanette niet erg huiselijk en
was ze twee jaar hostess voor Neckermann in Oostenrijk en
Marokko.
„Je ziet, ik houd van verandering, maar dat zal ook wel te
maken hebben met mijn jeugd toen ik met m’n vader meetrok
die bij de NATO werkte", zei blauwogige Nanette, wiens wieg
oorspronkelijk in Den Haag stond, maar die in Fontainebleau
op school ging. „Misschien is daar m’n liefde voor het toerisme
ook uit voortgekomen”, lacht ze.
DAT WENTINK al die activiteiten niet
voor niets ontplooid blijkt wel uit het en
thousiasme van het publiek, dat ’s avonds,
wanneer diskjockey Willy achter de mi
crofoon klimt, met geen stok de deur uit te
krijgen is en een avondje typisch Neder
landse leut met graagte prefereert boven
DE WERKLOZEN kregen gedurende
een zekere periode een uitkering van hun
LICHTPUNTEN waren er praktisch
niet te ontdekken in het leven van alle
dag. Vandaar dat heel IJmuiden in die
zelfde maand maart van het jaar 1932
graag even opleefde toen bekend werd
vakorganisatie, daarna waren ze op de
gemeente aangewezen De gemeente Vel-
sen bezuinidgde intussen aan alle kan
ten. De raadsleden kregen zelfs niet lan
ger een kopje thee bij het vergaderen.
Het bericht hierover haalde de heele Ne
derlandse pers. Omdat de schoonheids
commissie 1.250 per jaar kostte moest
deze worden opgeheven.- De leden ervan
boden aan hun werk voortaan pro deo te
doen waarna ze mochten doorgaan. Par
ticulieren vormden een plaatselijk crisis
comité om de mensen die niet meer in
eigen onderhoud konden voorzien te hel
pen met bonnen voor kleding, schoeisel
en „dekking”. In maart 1932 werd echter
meegedeeld dat er geen aanvragen meer
konden worden behandeld; het geld was
op.
ER WAREN (een paar) IJmuidenaren
die meenden dat een gemeente als Velsen
niet in staat was de crisis het hoofd te
International, die het hotel exploiteert, ziet
de activiteiten van Wentink dubbeldik zit
ten en vertrouwde onlangs ook het mana
gement van het 92 wooneenheden grote
appartementencomplex Hafris op Mallor
ca aan hem toe, dat indertijd werd opge
richt door de in mei van dit jaar overleden
DE TWEE ARTIESTEN werden eerder op de avond met
champagne verwelkomd door de blonde NanetteEbli, de
vriendin van manager Frank Wentink, die op dit soort
avonden als gastvrouw optreedt. De 27-jarige Nanette kwam
twee jaar geleden met haar moeder naar Bornsol op vakantie,
verloor er haar hart en vestigde er zich een jaar geleden defini-
ttief.
Centouri-oprichter en reispionier Haar
lemmer TonJansen. „Ik ga de Torre-
molinosformule ook op Mallorca doorvoe
ren”, zegt Wentink enthousiast, die ook
wat de overwinteraars betreft op Torre-
molinos al weer tot maart volgend jaar is
volgeboekt.
samenvoeging van onze gemeente met
Amsterdam gewenst?”
Hermanns Johannes Hamers werd op
22 april 1874 in Beverwijk geboren. Op
zijn tiende jaar kwam hij met zijn
ouders naar IJmuiden. waar het gezin
een woning bij de semafoor betrok.
Een algemeen bekende IJmuidense
familie liet ruim zeventig jaar geleden
deze foto maken: loodgieter Hamers en
zijn gezin.
Herman Hamers begon op zijn veer
tiende jaar in het loodgietersvak bij
Kees de Goede in IJmuiden. Daarna
werkte hij bij loodgieter Fris in de
Oranjestraat.
In 1908 vestigde hij zich zelfstandig
in de De Wetstraat, bij de President
Steynstraat. In die tijd werd veel ge
sproken over de grotere mogelijkheden
die overzee werden geboden. Hamers
ging met zijn broer Jan op verkenning
in Amerika: als hij er zou vinden wat
hij zocht zou hij zijn vrouw en drie
kinderen laten overkomen. Jan bleef in
Amerika, maar Herman „vond er zijn
geluk niet", zoals hij bij zijn terug
komst in IJmuiden vertelde. Onderne
mend als hij was opende hij een winkel
in de Enschedéstraat, eigenlijk een
dubbel pand. Hij ging in potten en
pannen handelen en had daarnaast een
sigarenzaak. Vervolgens begon hij een
café in de omgeving van het Konings
plein. In 1928 keerde hij terug naar het
De klantenkring van Hamers werd
zo groot (hij raakte in korte tijd be
kend als een uitstekende vakman die
altijd voor iedereen klaar stond) dat
hij verhuisde naar de Annastraat waar
hij ook een flinke werkplaats ter be
schikking kreeg, aangeduid met het
vertrouwde bordje „Erkend Gas- en
Waterfitter". Aanvankelijk met een
handkar, later met een bakfiets, be
diende hij zijn klanten in alle straten
van oud IJmuiden. In de Tweede We
reldoorlog moest hij evacueren. Hij
vond woonruimte in Anna Paulona. Na
de bevrijding kon hij naar zijn huis in
de Annastraat terugkeren, dat erg ver
waarloosd bleek te zijn aangezien de
Duitse bezetters er paarden hadden
gestald.
loodgietersvak. Het gezin ging wonen
boven het café Czaar Peter van Zwem
mer (later Kees Stevens) in de Keizer
Wilhelmstraat, bij de hoek van de
Bloemstraat. Op zolder richtte hij zijn
werkplaats in.
Zoon Herman en later zoon Ferry
werkten aanvankelijk in de zaak van
hun vader maar emigreerden naar Aus
tralië. Hamers senior hield zijn bedrijf
nog tot zijn achtenzestigste jaar in
stand. Hij klom toen nog steeds op de
daken al was het hem wel meer moeite
gaan kosten. Hamers heeft een lange
levensavond gehad: op een maand na is
hij zesennegentig jaar geworden.
Reacties op deze rubriek: schrifte
lijk aan het bureau van dit blad met
vermelding „IJmuiden wat vertel je
me nou?”.
Velsen. Hij sprak het gerucht ten stellig
ste tegen. De berichtgevers hadden trou
wens beter kunnen weten: Vermeulen
had zojuist de woning President Steyn
straat 60 van de gemeente gehuurd, voor
500 per jaar. En al had de gemeente
beloofd er voor zeker achthonderd gul
den aan te laten vertimmeren, een burge
meesters woning zou het toch echt niet
worden
„ZOALS WIJ HIER ZITTEN in dit
kleine gemeentetje en met een betrekke
lijk klein bedrijf zijn wij niet anders dan
een van die talrijke bedrijven die mee
gesleurd worden door een grote stroom”.
Dit zei ir. G. A. Kessler als directeur van
de Hoogovens in een toespraak tot het
personeel nadat een loonsverlaging was
aangekondigd. „We kunnen niet anders
doen dan met die stroom meegaan”, ver
volgde hij. „Wij willen trachten om daar
bij toch te vermijden dat wij wegge
sleurd worden en ondergaan. Er is een
overproduktie over de gehele linie; er is
geen enkel artikel waarvan geen over
produktie is. In de Nederlandse metaal
industrie is de werkgelegenheid in twee
jaar tot 64 percent ingekrompen en van
die 64 percent werkt er bovendien 22 nog
korter dan 45 uren”.
strekt.
usa.s.
00
JÓ
I
DE WINKELIERS stonden met de rug
tegen de muur, te meer omdat het geld
van de „pofklanten” niet meer was te
innen. Om de omzet enigszins op peil te
houden moesten de prijzen flink omlaag.
Koppen’s Schoenmagazijn, Kanaalstraat
79, kwam met kinderschoenen voor
ƒ1.15 en herenschonen voor ƒ2.75 plus
pantoffels in 75 modellen vanaf 48 cent.
Keesje’s Meubelmagazijn, Prins Hen
drikstraat 111-113, wilde twee fauteuils
en vier stoelen leveren voor in totaal 23.
Beider Belang, Kalverstraat 118, bood
tien roomverse eieren aan voor 28 cent,
twee pond margarine voor 45 cent, een
porjd koffie voor 38 cent en een pot jam
voor 23 cent, alles thuisbezorgd. Bernard
Koomen, Zeeweg 83-85, leverde bief
stuk voor 80 cent, carbonade voor 25
cent en leverworst eveneens voor 25 cent,
alles per pond; gehakt: drie pond voor
80 cent. De prijs van brood, wit en bruin,
werd 14 cent, kadetjes 3 cent en (voor wie
zich dat nog veroorloven kon) gebakjes 7
cent.
vrouw Ria. „Ze heeft het
met vier kinderen zo
druk dat ze echt wel
recht heeft op twee week
jes gezellig samen”, zegt
hij.
EEN HOOGTEPUNT dezer dagen was
het optreden van pianiste-entertainer P i a
Beck, die dichtbij het hotel, in Benalma-
dena, permanent met haar vriendin woont,
en de soulzanger JoeBourne. En deze
week klinkt het Viva Espana hoog tegen de
gevel op en is het de beurt aan I m c a
Marina. CorryvanGorp was er al
en Oscar Harris komt nog.
ALS VOORNAAMSTE spreker werd
aangekondigd F. P. Vermeulen, raadslid
en oud-wethouder. Heel opmerkelijk
kwam vlak voor de vergadering een be
richt in sommige kranten dat Vermeulen
zou hebben gesolliciteerd naar de vakan
te burgemeestersplaats van de gemeente
■ir Bomsolmanager Frank Wentink met zijn vriendin en gastvrouw blonde Nanette Ebli.
equipe aan de Costa del
Sol. Mutsaers heeft zich
nu al voorgenomen in de
herfst nog ’n keertje naar
het zuiden af te reizen.
Maar dan alleen met zijn
IN DE ZES JAAR DAT HIJ
er nu werkt heeft Frank
Wentink Hotel Bornsol in
Torremolinos uitgetild boven
het grauwe grijs van het ande
re appartementenbeton dat
hem omringt. En dat is hem
gelukt door van de bescheiden
oppervlakte die hij onder de
fel schijnende Spaanse zon tot
zijn beschikking heeft een
puur Nederlandse enclave te
maken. „Mijn formule is inti
miteit, met elke avond wel een
of andere activiteit", zegt Wen
tink in het 66 appartementen
tellende Bornsol, ingeklemd
tussen de Hotels Nautilus en
Pez Espada.
bieden, terwijl bijvoorbeeld Amsterdam
dat wel zou kunnen. Daarom stuurde
Bückmann junior een adres aan de
hoofdstad met het verzoek alles te doen
om IJmuiden een deel van Amsterdam te
laten worden. Dat was tegen het zere
been van IJmuiden. Een plaatselijke
krant merkte op: „Wat willen ze eigen
lijk, een parel toevoegen aan de keizers
kroon van Amsterdam of willen ze er een
parel afplukken?”. IJmuidens Bloei
schreef een protestvergadering uit: „Is
W^^x
MAART 1932: Nederland, meegetrok
ken in de wereldcrisis, had een kwart
miljoen werklozen. In IJmuiden was de
toestand bijzonder hachelijk omdat het
welzijn voor een deel van de Hoogovens
maar toch hoofdzakelijk van het visserij
bedrijf afhing - en dit raakte steeds meer
aan de grond. De vloot was groot: er
waren 194 stoomtrawlers, 4 motorloggers
en 35 kustvissersvaartuigen. Maar er
werden voortdurend minder reizen ge
maakt. De 313 vishandelaren van IJmui
den probeerden tevergeefs hun afzetge
bied te handhaven. Het buitenland blok
keerde de invoer of had geen geld om te
betalen. De omzet in de hallen was in
1931 met drie miljoen gulden teruggelo
pen; sinds eind 1929 was de verminde
ring al ruim 31 percent.
DE ENE NA de andere trawler werd
opgelegd. Op dezelfde dag in maart 1932
dat de VEM er opnieuw twee uit de vaart
nam, de OMMERING IJM 7 en de Balder
IJM 143, noteerde de tarbot ƒ1.30 tot
1.50 en de tong van 1.30 tot 2.98 per
kilo Voor vijftig kilo grote schol werd
20 betaald, voor dezelfde hoeveelheid
kleine schol van ƒ7.50 tot ƒ25. Kabel
jauw ging per 125 kilo weg voor prijzen
van 17 tot 34. Vooral voor de kustbo
ten was de exploitatie onmogelijk gewor
den. De VEM had in die maand van haar
70 trawlers er nog maar 23 in de vaart. De
IJmuider Federatie, organisatie van de
werknemers, bracht aan een regerings
commissie rapport uit waarbij ze erop
wees dat de vloot teveel oude en te kleine
boten omvatte. In datzelfde rapport een
opmerkelijk geluid: er werden maatrege
len bepleit tegen de achteruitgang van de
visstand; de werknemersorganisatie
achtte het noodzakelijk bepaalde delen
van de zee als paaiplaatsen voor de visse
rij af te sluiten.
dat de geboren en getogen IJmuidenaar
Baris Dukel kort voor zijn 22ste jaar de
titel meesterdammer had veroverd. Hij
werd in Kennemerhof gehuldigd door
een erecomité onder voorzitterschap van
dr. J. P. Bekker. Een zilveren armband
horloge en een zilveren vulpotlood wer
den aangeboden. Dukel mocht nu mee
doen aan de strijd om het kampioen
schap van Nederland maar had er geen
financiële armslag voor. De vishandel
beloofde daarvoor te zorgen. Een andere
gebeurtenis die IJmuiden in maart even
deed opfleuren: de voetbalclub MFC, op
10 november 1920 als VIOS opgericht,
werd voor de vijfde maal achter elkaar
en zevende maal in totaal kampioen van
de zaterdagmiddagcompetitie, mede
door de zeer populaire rechtsbinnen Wit
te Jan oftewel Jan Blinkhof.
(Foto beschikbaar gesteld door
mevr. F. Vrouwe-Hamers te IJmui
den.)
EN DIE FORMULE GAAT er in als
koek. Avond aan avond amuseert hij de gezwalk in het tot laat doordaverende,
mensen met de meest uiteenlopende at- stampende nachtleven buiten het hotel,
tracties. Het programma van vorige week „Voor oudere mensen is het belangrijk,
begon al meteen op vrijdag met een maar ook jongere mensen stellen het erg
„knotsgekke dans- en carnavalsavond”, op prijs, dat merk je”, zegt Wentink.
met onderdelen als stierevechten, panne-
koekbakwedstrijd en can candansen. De
volgende avond stonden er sjoelwedstrij-
den, dart en paardenraces op het program
ma en een avond later trad een flamenco-
groep uit Malaga naar voren.
HET KOFA-MAGAZIJN van J.
Spruyt, Kanaalstraat 63-65, kwam met
een hele serie „75 Cents Wonderen”.
Voor drie kwartjes 12 pakken lucifers of
15 dubbele stukken volvette huishoud
zeep of een nachthemd of een corset of 2
slopen of een zwaar tafellaken of een
herenoverhemd of 4 el extra zwaar mol
ton. De eerste klas maatzaak van K.
Brouwer en zoon, Wilhelminakade 76,
sinds dertig jaar in IJmuiden, vervaar
digde een herencostuum voor 45 en een
damesmantelpak voor dezelfde prijs. Bij
P. de Vries, Oranjestraat 22, kon men
voor ƒ19.50 een costuum halen
LEO IS BEST TE
SPREKEN over al de Ne
derlanders in Torremoli
nos. „Ik kom vaak in café
Valkenburg, maar ook in
andere cafés is het erg
gezellig. Ze laten je niet
aan je lot over, er is altijd
wel gelegenheid om een
lekker babbeltje te ma
ken met iemand, vertelde
hij aan mijn medewerker
Anne Storm, die met
fotograaf Fred
Steenman deel uit
maakt van de GASTEN
HOEK ZOMER-VRIJ-
DE BESNORDE
LACH VAN VANDAAG
komt vanzelfsprekend
ook uit Torremolinos en
wordt u toegezonden
door 42-jarige Leo
Mutsaers, die in
Schalkwijk woont en
met zijn vrouw R i a en
kinderen Anneke,
Jacqueline, Deb
bie en Leo voor het
zevende jaar drie weken
aan de Costa is neerge
streken. Leo is barkeep
er van cafe-dancing De
Ruif aan het Spaarne,
waar hij voornamelijk
de weekeinden staat en
is daarnaast hoofdcon-
cierge van huishoud
school Mons Aurea aan
de Garenkokerskade.
ymuiden^fi
wat vertel je me nou?
I 'S& 1
y"
7:
V
7
