GRAND PALAIS IN PARIJS BIEDT BIJZONDER OVERZICHT VAN DRIE BROERS Latinrockgroep tracteert 19-duizend bezoekers op simpeler geluid Minister positief over voortbestaan van Forum Jongeren bezetten Kunstzaal-Zuid DAMIATE EXTRA Dagje uit in Düsseldorf busreis op elke eerste zaterdag van de maand 2 december 1978 Betovering Maskers WERKTERREIN MOET WORDEN UITGEBREID BOSCH 1 INLOOP KEUKENSTUDIO BOSCH 8 ’KUNST NO VEM BE R- T9 7 8 ZATERDAG 1 8 an pp i- P.p. i" pp riems r. an de IKEL Terug om plm. 21.30 uur Inlichtingen bij al onze kantoren 1 pp i de Reissom: 29,- per persoon eerstvolgende datum: KIENE KEUKENS VOOR IEDERE SMAAK, BEURS EN RUIMTE i D D loaDOCi VERKOOP EN SERVICE Jansweg 26-28, Haarlem,y tel. 023 - 32 22 31. S I Bosch bouwt uitgekiende keukens. Waarin u zich roeren kunt. Waarin u I alles dicht bij de hand hebt. Waarin I alle elementen en inbouwapparaten I op elkaar afgestemd zijn. Want I Bosch heeft alles in één hand. I Keukens in elke kleur, uitvoering en I grootte. Van hout en kunststof. I Ingericht en aangekleed. Nu I allemaal bij elkaar in een imposante I keukenstudio. I Komt u eens langs bij (Van onze correspondent in Parijs Rudolph Bakker) PARIJS. Als het Parijse Grand Palais dezer dagen zou af branden, zouden er van het verza melde werk van de gebroeders Le Nain niet meer over zijn dan twee schilderijtjes: een in Engeland en een in de Verenigde Staten. Wat wil zeggen dat alles wat de wereld aan doeken van de gebroeders kent op het ogenblik en tot 8 januari in de Franse hoofdstad te zien is. Een manifestatie die tot stand kwam met behulp van mu sea over de hele wereld en die de moeite van een bezoek waard is. Voor deelname aan deze reis is het noodzakelijk, dat u over een paspoort, dat maximaal vijf jaar verlopen mag zijn, of over een geldige toeristenkaart beschikt. U dient ook reeds in Nederland Duitse marken te kopen, aangezien aan de grens niet wordt gestopt Le Nain: de stilte van een grijs palet Het doek L’dne dat op de expositie in het Grand Palais te zien is. 19 (ADVERTENTIE) Santana Relatieve vooruitgang bij JOHN OOMKES (Foto Hans van Weel) een moment dat hij er een gierende gitaarsolo uitperst. Vertrek om 8 uur uit Haarlem Vertrek om 7.30 uur uit IJmuiden In de loop van de jaren hebben geleer- i den en amateurs al heel wat inkt doen I vloeien over de vraag wie van de drie nu wel wat geschilderd had. In serieuze kunstgeschiedenissen wordt een oprecht onderscheid 'gemaakt tussen Antoine, .Louis en Mathieu, die men allerhande toe dicht op basis van enerverende onderzoe kingen. En nu komFde grootste levende kenner van de Franse zeventiende eeuw even vertellen dat iedereen het bij het verkeerde eind heeft. Jacques Thuillier heeft de tentoonstel ling opgezet en hij heeft de tekst geschre ven in de magistrale catalogus die voor betrekkelijk weinig geld te koop is. Tuillier heeft zijn tong tegen alle geleerden uitge stoken en gezegd: „We weten steeds min der, om niet te zeggen in het geheel niets Antoine, Louis en Mathieu Le Nain wa ren zeventiende-eeuwers. Ze waren tijdge noten van Richelieu en Mazarin, van de oude Lodewijk XIII en de piepjonge Lode wijk XIV, van de pruiken en het classicis me, van Descartes en Spinoza. Twintig jaar werkten ze met hun drieën onafge broken aan hun doeken die ze steevast signeerden met een simpel „Le Nain". Van een immens oeuvre bleven zo’n 25 doeken bewaard. Dat is naar verhouding nog min der dan van de pas kort geleden weer ontdekte tijdgenoot Georges de la Tour van wie er 35 overbleven. In tegenstelling tot De la Tour raakte het werk van de gebroeders Le Nain nooit werkelijk in de vergetelheid. Als ze vanaf 1641 hun doeken niet alleen signeren maar ook nog van een jaartal voorzien, zijn de broers geziene gasten in de hoogste Parijse kringen. In 1648 beho ren ze tot de oprichters van de „Koninklij ke Academie voor Schilder- en Beeld houwkunst”. Het laatst gedateerde en ge signeerde doek stamt uit 1647, want een jaar later sterven Antoine en Louis, en werden ze begraven in de St. Sulpice. Mathieu leeft dan nog dertig jaar en laat zich rijkdom en roem behaaglijk aanleu nen. Hij is zo goed met de jonge Lodewijk XIV, dat die hem begiftigt met een orde die alleen voor heren van adellijke huize be stemd is, wat dan ook voor de zelfbewuste schilder tot moeilijkheden leidt als de adel kans ziet hem het lintje weer af te nemen. Als Mathieu op 20 april 1677 overlijdt treffen de erfgenamen in zijn Parijse ate lier rond tweehonderd doeken aan, terwijl in zijn huis in Laon een aanzienlijk grotere collectie opgeslagen staat. Het lot wil dat al deze schilderijen, tekeningen en schetsen tijdens de Franse revolutie door de opstan- Forumvoorzitter ir. Bonebakker zei na afloop van het gesprek op het ministerie van CRM blij te zijn met het besluit van de minister. Hij hoopt bij de subsidiënten en toekomstige subsidiënten in de provincies Limburg en Brabant voldoende weer klank te kunnen vinden om het werk te kunnen voortzetten. Gelukkig bleek de heer Bonebakker ook over de mededeling dat de minister bereid is de subsidiesleutel nu draagt het Rijk 50 procent van de kosten bij te heroverwegen. De Groningse wethouder T. Wits, die ook bij het gesprek op CRM aanwezig was, (Van onze Haagse redactie) DEN HAAG. Het Enschedese opera gezelschap Forum mag zelfstandig blij ven. Minister Gardeniers (CRM) heeft dat het Forumbestuur en een vertegenwoor diging van de subsidiënten meegedeeid in een gesprek, dat al in het begin van het vorig jaar was aangevraagd. Het zelfstan dige Forum, dat nu niet, zoals aanvanke lijk dreigde, een bijwagen van de Neder landse Opera Stichting behoeft te wor den, zal wel het werkterrein uit moeten breiden in zuidelijke richting. Waarin de broers nu van deze zo succes volle kunst verschilden is in het Grand Palais onder andere te zien op de kleine nevententoonstellingen van navolgers. Le venloze gelikte plaatjes zijn het, vergele ken bij de geheimzinnige energie die var de figuren van de gebroeders Le Nair uitgaat. „Le Nain” schildert („schilderen”; boeren en hun armoe niet als een klucht maar ze doen evenmin bijzonder deernis wekkend. De broers hadden eenvoudig de mensen in het land rond Laon leren ken nen en ze reproduceerden wat ze werkelijk hadden waargenomen. Het zien van de doeken van „Le Nain” geeft de kijker een van die zeldzame schokken van herken ning; hij staat letterlijk oog in oog met mensen uit een verre eeuw, waaruit in feite weinig meer doordrong dan mensenge zichten die verborgen gaan onder het ge wicht van hun deftigheid en hun bepoeder de pruik. Ook de achttiende-eeuwse kunst toont voornamelijk maskers en het is pas de ziel onthullende romantiek die iets te LEIDEN. Juist omdat we tot dusverre niet hebben kunnen klagen over het na jaarsweer, valt de herfstige storm die de tournee van de Amerikaanse latinrock- band Santana veroorzaakt in heel Europa des te meer op. Een spoorban geestdrift laat de negenmans band overal achter zich, ook in ons land waar tijdens twee concerten in de Leidse Groenoordhal vrij dagavond en -nacht voor circa 19 duizend mensen werd opgetreden. Merkwaardig genoeg voor een groep die zijn meest re cente album de devote titel Inner Secrets heeft meegegeven, vallen in de praktijk bovendien haast uitsluitend uiterlijke za ken op. Leiden mag dan de laatste jaren uitge groeid zijn tot een heuse satelliet voor Den Haag, de provincialiteit van het plaatsje heeft de enorme toeloop vrijdagavond nauwelijks kunnen verwerken. De massa liteit van het gebeuren komt al ver buiten de Groenoordhal op je af, als je consta teert hoe de duizenden auto’s zich slechts stapvoets over de toegangswegen kunnen voortbewegen. In de immense veilinghal zijn de zitplaatsen niet eens opgezet om maar aan de belangstellenden plaats te kunnen bieden. raden geeft over nieuwe menselijke pro blematiek. Minister Gardeniers gaat ervan uit dat Forum als reisgezelschap een belangwek kende functie heeft als cultuurspreider. Met handhaving van haar taak in het noorden en oosten van het land, zal het gezelschap de spreidingstaak ook op het zuiden kunnen richten. De belangstelling voor Forum zou in die provincies voldoen de zijn. Het bestuur van Forum zal nu moeten onderzoeken in hoeverre die belangstel ling kan worden omgezet in een vaste band onbeperkt mag soliëren en je hebt bij uitstek toegankelijke muziek. De bij de religieuze kennis van de Oos terse goeroe dwepende Carlos Santana heeft het klappen van de zweep donders goed door. Hij profileert zijn groep nog meer door de ritmesectie vier man sterk te maken. Naast drummer Graham Lear is er ruimte voor Raul Rekow en Armando Pe raza (beiden op conga’s en bongo’s) en Pete Escovedo op timpani. Het gitaarge- luid is verder onderbouwd met de komst van Chris Solberg. De band wordt gecom pleteerd door organist Chris Rhyne, voca list Greg Walker en bassist David Margen. De laatste schraagt het aldus verkregen massale groepsgeluid en voorkomt met zeer bekwaam en funky spel dat het geheel in een brij ontaardt. In tegenstelling tot vorig jaar loopt San tana nu over van werklust en vormt de band een stevig geheel, dat van begin tot het eind weet te imponeren. De uitbreiding van de bezetting heeft geresulteerd in een wat meer rechtaan geluid, dat plezierig maar versimpeld aandoet en feitelijk niet ver van de ordinaire drie-akkoordenrock afligt. Nadelig aan de verandering is de merkwaardige logheid van de ritmesectie, die er weligwaar moordende ritmes uit gooit, maar toch niet kan verhinderen dat de tempowisselingen en breaks traag wor den uitgevoerd. vocalist Walker centraal staat. Open Invi tation en het bluesy Move On zijn het 1 C digen werden vernield, met als gevolg dat nog geen expert een doek heeft kunnen ontdekken dat Mathieu alleen kan hebben gemaakt, na de dood van zijn broers An toine en Louis. ROTTERDAM (ANP). Ongeveer 150 jongeren hebben vrijdagavond de Kunst zaal-Zuid van de Rotterdamse Kunst stichting bezet. De actie is bedoeld als protest tegen het naar het oordeel van de jongeren falende beleid van de gemeente Rotterdam voor wat betreft voorzienin gen voor jeugdigen in Rotterdam-Zuid. Telefonisch via nr. 31 31 50 (Hoyman Schuurman - van 13.00 tot 17.00 uur). van de gebroeders. We zijn zelfs op een punt aangeland waar we schoon schip moeten maken en van voren af aan begin nen. Wie denkt dat hij een van de broers in een van hun doeken meent te kunnen identificeren, die zit fout”. Antoine, Louis en Mathieu Le Nain wer den tussen 1600 en 1610 in Laon geboren. Hun ouders maakten deel uit van de geze ten burgerij die voornamelijk haar vijand vond in de pest, de dertigjarige oorlog en in de aristocratie, althans tot aan de tijd van de Fronde toe. De Fronde was een opstandige beweging, van 1648 tot 1653, tegen de versterking van de absolutisti sche monarchie en de zware belasting druk. Een in Laon werkende schilder gaf de broers les. Wie de schilder was is nooit komen vast te staan. In 1629 trokken An toine, Louis en Mathieu naar het Parijs van de drie musketiers en lieten zich neer in St. Germain-des-Prés. Drie jaar later staan ze al bekend als bekwame en opval lend goede schilders, wie het aan opdrach ten niet ontbreekt. aanhoren meer dan waard. Subtiliteiten zijn echter ver te zoeken als de machinerie op vol vermogen draait zoals in Black Magic Woman, Dance Sister Dance, Tous saint L'Overture of Ain’t got Nobody. Het eindsaldo is echter positief, ook al omdat Santana alles geeft en hard en efficiënt werkt in de toegiften. Voor alle duidelijkheid moet echter gezegd worden dat de relatieve vooruitgang ten opzichte van vorige jaren niet geldt voor het voor programma. Wat Carlos daarin samen met vier anderen waaronder een rietblazer on der de naam Devadip Orchestra namelijk laat horen, zou door menig jazzrockensem- ble een jaar of zes geleden voor prulwerk worden versleten. Ook op het podium is het tenslotte drin gen geblazen met zijn negenen: een direct gevolg van het feit dat leider en gitarist Carlos Santana sinds enige tijd het muzi kale accent nog meer op extrovertie heeft geplaatst. Tien jaar bestaat de naar hem genaamde groep nu en gedurende die peri ode is hij behoudens een kortstondige flirt met de jazzrock als een ouderwetse schoenmaker bij zijn leQst gebleven. De formule is als volgt: combineer een helder en warm gitaargeluid met en serveer het geheel in strak geconstru eerde composities waarin alleen de gitarist De gebroeders beoefenden vele genres. In het Grand Palais gaat evenwel de fasci natie uit van al die eenvoudige mensen met hun brandende ogen en hun rustige waar digheid. „Le Nain” waren classicisten. In deze heldere, kalme atmosfeer worden de personages geplaats in een volmaakt ritme van lijnen, wordt hun overheid realistisch uitgebeeld zonder dat hun toestand wordt beklaagd of bespot. In navolging van Van Laer bedienen de broers zich van een grijs palet, waarin plotseling het felrood van een glas wijn de geluidloosheid door breekt. vertegenwoordiger, die nu slechts als waarnemer aanwezig is, een volwaardige positie in het overleg te geven. Op de tentoonstelling in het Grand Pa lais zijn twee hele zalen ingericht met apparatuur die alleen in het brein van een professor Sickbok kan zijn ontstaan. Hier mee zijn de geleerden in staat geweest inderdaad drie verschillende handen (de handen a, b, en c.) in het oeuvre van „Le Nain” vast te stellen. Er is de hand van de uitgesproken portrettist, die van de intie me toets en die van de werveling van de grote wereld. Welke hand aan wie behoort zal een raadsel blijven evenlang als de dieren nog niet kunnen praten. Het genre waarmee schilders uit de da gen van Le Nain brood en roem verdien den was grotendeels afgekeken van de Nederlanders. Bedelaars en bandieten wa ren gevraagd in de trant van een Teniers; en de zogenaamde „Bambochades” in de trant van Pieter van Laer die in Rome, waar hij werkte, „Bamboccio” (dikzak) werd genoemd. „Bambochades” waren boertige dus kluchtige taferelen uit de heffe des volks, vol stereotiepen en sjablo nen en steeds karikaturaal. Zolang de constructie flink ver is door gevoerd, zoals in covers van She’s not there (Zombies) of Well Allright (Buddy Holly, Blind Faith), dan werpt de negen- mans bezetting alleen maar goedsmaken- de vruchten af. Hetzelfde geldt voor recent en warm gitaargeluid mei Latijnse ritmen repertoire waarin de zang van de redelijke Een goed voorbeeld van deze geluidloos heid in een van „Le Nain’s” meest overtui gende genres is „La Charrette", dat aan het Louvre behoort en dus ook na afloop van deze expositie nog te zien is. Want bij Le Nain is men er niet met het bekijken van een reproduktie. Zelden ging de kracht zo uitsluitend en alleen van het doek zelf uit. In een kort ogenblik van onoplettenheid zou men in het voorbijlo pen van „La Charrette” nog kunnen den ken aan een koektrommeldeksel. Bij na der zien begint een betovering te werken, die tot een „Le Nain”-verslaafdheid kan uitgroeien. Uit een matbleke mistige we reld doemen starstaande mensen op, alsof ze zich hebben opgesteld voor een ouder wetse fotograaf. Lang kijken naar een doek als „La Charrette” geeft het gevoel of er bovennatuurlijke machten aan het werk zijn die een scherm hebben weggetrokken voor een verleden van drie eeuwen. Men sen staren de kijker aan en het wordt onduidelijk wie tenslotte de kijker is: de mensen buiten de lijst, of die er in. Het voelt aan of de personages iets willen mededelen, maar uit een transparante bet overing niet loskomen. Het zijn vooral de gezichten van de kin deren (waarmee toen nog niemand raad wist) die „Le Nain” een nimmer geëve naarde kracht heeft gegeven: geen poppe- koppen, maar mensen die zich bewust zijn van de twijfelachtige aard van hun be staan. De wereld van Le Nain is bevolkt met onvergetelijke mensen. De kennisma king laat het gevoel van heimwee na wat zo dichtbij leek, maar onbereikbaar was. vond dat de subsidiënten, die hart hebben voor Forum, nu positief op het besluit van de bewindsvrouwe moeten reageren. Gro ningen was de eerste dwarsliggende ge meente die de subsidiekraan dichtdraaide. De Groningse tevredenheid is overigens wel verklaarbaar. De minister heeft name lijk aan haar bereidheid voorwaarden ver bonden die overeenkomen met de voor waarden zoals Groningen die wenste en die Forum tot nu toe niet vervuld had. Zo zal de bestuursstructuur zodanig gewij zigd moeten worden dat in ieder geval democratische openheid en inspraak mo gelijk wordt. Van haar kant heeft de minis ter het plan in het subsidie-overleg haar Carlos Santana in beeld gevangen op s met provides en gemeenten, zoals die nu ook al via subsidies en afnameverplichtin gen in het oosten en noorden van het land bestaat. Nu lijkt het niet uitgesloten dat de vergrote taakstelling tot uitbreiding van capaciteit zal leiden en dat er activiteiten in d erichting van het westen en het Duitse grensgebied verminderen. De minister vindt dat er met de subsidiënten meerjarenafspraken moeten komen om bindingen op langere termijn te bewerk stelligen. In het gesprek met de Forumdelegatie heeft de bewindsvrouwe met nadruk ge steld dat de zekerheid over de medewer king van de andere subsidiënten nodig is. Het zal volgens haar een moeilijke opera tie worden om in de krappe rijkshuishou- ding meer ruimte voor het Forum te vin den. Het zou haar bedoeling zijn zo gauw mogelijk, in ieder geval tijdig voor het opstellen van de nieuwe begroting (februa- ri-maart volgend jaar) een beslissing ten gunste van het gezelschap te nemen. Daar voor zal het Forumbestuur dus in ieder geval tot afgeronde afspraken met subsi diënten in het oosten, noorden en zuiden van het land moeten komen. De bezetting is georganiseerd door het Jongerencomité Zuid, waarin alle club- en buurthuizen en jongerencentra op de lin ker Maasoever zijn gevestigd. Een woordvoerder van het Jongerenco mité Zuid verklaarde vrijdagavond, dat de bezetters de kunstzaal pas zullen verlaten als hun eisen zijn ingewilligd. Zij hopen op I korte termijn een gesprek te hebben met het gemeentebestuur. (ADVERTENTIE)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1978 | | pagina 9