Dat is genoeg
zei De Bie
OVER IJMUIDEN GESPROKEN
Schuld ligt bij gemeenten en Rijk
Zweden noemt
Vermindering van woningwetbouw niet
veroorzaakt door ruimtelijk beleid
drugsdoorvoer
Schiphol als
centrum van
Voordeel
Vistip
6,85
Ruime zege in finale
Damiate bridgestrijd
wat vertel je me nou?
2.65
J 5
ts
e
wam,
h
Cordon Noël
EEN TRANSIT HUREN?
Spoorbomen
ne
ws
utot
it.
Souwens Autoverhuur
Kabeljauwfilets
Makrelenjaar
'p
üw Keurslager
X
ssni
6
7
WOENSDAG
DECEMBER
6
19 7 8
MMOND
5 J
J
NU
e
i die
i
itu
100 gram
Umuiden-Plein 1945-52
(Van onze stadsredactie)
HAARLEM/IJMOND. Het bridgeduo Plaatsman-Kerner is erin
geslaagd met een totaal van niet minder dan 410 punten de Damiate
voorziening in eigen behoefte. GS
antwoorden dit op schriftelijke
vragen van het VVD-statenlid me
vrouw J. W. Visser-Jansen, die
daarin had gesuggereerd dat de
oorzaak van de vertraging moest
worden gezocht in het provinciaal
apparaat zelf.
HALKADE 17 IJMUIDEN
TEL. 02550 - 30344
verse
vis, zó
uit zee
héél
voor
delig bij:
ERWTENSOEP
met worst
35,- per dag, incl. 100 km en
verzekering excl. btw en benzine
Kampervest 23, Haarlem,
tel. 312638
RESTAURANT
Grote Houtstraat 21, Haarlem
(Van een onzer verslaggevers)
HAARLEM. Het achterblij
ven van de produktie van woning
wetwoningen wordt niet door het
provinciaal ruimtelijk beleid ver
oorzaakt. Voor zover bekend is
noch de Nota Kleine Kernen, noch
de Nota Ruimtelijke Ontwikkelin
gen in Noord-Holland oorzaak ge
weest van het achterblijven van
de bouwproduktie. Wat de kleine
kernen betreft, geldt het voren
staande uiteraard alleen voor de
trofee voor zich op te eisen. Tegen de helft van de finale had het zich
reeds met een prachtige score van 224 bij een gemiddelde van 168 naar
de bovenste plaats gespeeld en stond die niet meer af. Het koppel
Klesser-De Palm (386) werd tweede met een lichte voorsprong op
Kuhlman-Spee (381).
sJT I
-
04) 15.30,
(ADVERTENTIES)
(ADVERTENTIE)
in de Trompstraat paardenrennen ge
houden".
rmarkt
djauw;
-is; 670
kisten
rersen.
21.30 u.:
30. 19 en
De conclusie van onderzoek in het eigen
provinciaal apparaat is, dat vertragingen
bij de woningbouw om planologische rede
nen niet of nauwelijks voorkomen op pro
vinciaal niveau. De schuld ligt meer bij de
gemeenten zelf, die vaak de planologische
procedures te laat op gang brengen. Tegen
deze achtergrond vinden GS het onnodig
dat in eigen organisatie wordt gespeurd
naar een mogelijke oorzaak.
Het provinciaal bestuur is in tegenstel
ling tot wat mevrouw Visser suggereert in
een aantal gevallen zelfs bereid tot een
soepel beleid ten opzichte van de gemeen
ten. Voor zover gemeentebesturen in fi
nanciële moeilijkheden zijn geraakt ten
gevolge van gedane investeringen, die een
uitvloeisel zijn van een vroeger beleid,
hebben GS steeds goedkeuring verleend
aan de plannen. Zo liet men de gemeenten
financieel niet de dupe worden.
getrokken kon door de voerman niet
worden vrijgemaakt. Elis tilde de wagen
op alsof het dagelijks werk was. Zijn
kracht was niet verloren gegaan, conclu
deerde hij terecht. Daarom leefde hij
genotvol voort - er was geen enkele reden
om z’n natje en droogje te laten staan.
De heer H. de Wit, Assen: „Als ik lees
hoe moeilijk de exploitatie van de trein
verbinding met IJmuiden is denk ik
terug aan de tijd dat bijna alle vis met
HET LEVEN BLEEF voor De Bie vol
afwisseling. Op een dag kwam bijvoor-,
beeld de schatrijke vishandelaar-reder
Jantje Visser voorrijden in zijn rijtuig
met twee prachtige schimmels: „De Bie,
ik hoor dat je zaak vandaag zus en zoveel
jaar bestaat. Daarom kom ik je halen
voor een ererit door IJmuiden”. Eis werd
door een paar huiswaarts kerende kaai-
ridders in het rijtuig gehesen en zat even
later als een vorst te wuiven naar alle
2. Wat zijn de gevolgen voor de verwezen
lijking van woningwetbouw van het
strikt hanteren van maximum huur-
grenzen, zonder het subsidiebeleid daar
op voldoende af te stemmen?
3. Wat is de reden van het, in vergelijking
met het vorig jaar opmerkelijk groot
aantal ingediende woningwetplannen,
dat de Hoofdingenieur-Direkteur van de
volkshuisvesting in Noord-Holland in
portefeuille heeft?
schrijven hebben Gedeputeerde Staten
aan de regering hun bezorgdheid geuit
over de stagnatie van de bouw in de sociale
sector. Zij hebben de minister en staatsse
cretaris gevraagd in het bijzonder aan
dacht te schenken aan de volgende vragen:
1. Wat zijn de verschillen in hoogte van de
stichtingskosten voor woningwetwonin
gen per regio?
4. Wat zijn de achtergronden van de van
rijkszijde uitgesproken mening, dat er
steeds veel te dure en luxueuze plannen
worden ingediend?
Zoals gezegd zijn het vooral de woning
wetwoningen, waarvan de bouw achter
blijft. Van ruim vijfduizend woningen in
Noord-Holland is de bouw vertraagd door
financiële problemen met betrekking tot
de grond- en bouwkosten (soms in combi
natie met andere problemen), waardoor
geen goedkeuring kon worden verkregen.
Een kleine drieduizend woningen onder
vindt in de bouw vertraging door proble
men van stedebouwkundige, planologi
sche en technische aard.
Van het bouwprogramma van negendui
zend woningen (na negen maanden zou dit
deel van de twaalfduizend woningen waar
voor in beginsel rijksgoedkeuring werd
verkregen) bleken op 1 oktober nog maar
6.100 woningen te zijn goedgekeurd. Daar
van waren er 1562 in de woningwetsector.
De rest, 4538 dus, waren premiewonin-
gen. Uit deze getallen blijkt, dat de stagna
tie inderdaad volledig in de woningwetsec
tor ligt.
en had hij deze dringend nodig dan liep
hij hem ook niet meer achterna. Hij liep
in zo’n geval naar de deuropening, dat
wel, stak duim en wijvinger in de mond
en floot dan zo hard dat het straten ver
was te horen. De boodschap bereikte de
knecht dus altijd. Elis’ communicatiesys
teem faalde nooit.
De premiebouw vormt geen probleem.
Sommige gemeenten, waaronder Haar
lemmermeer en Amsterdam, hebben voor
de premielkooplsector zelfs aanvullende
principetoewijzingen gevraagd van het
Rijk. Een en ander staat in een rapport,
waarin de uitslag wordt bekendgemaakt
van een onderzoek, dat het provinciaal
bestuur bij 41 Noordhollandse gemeenten
heeft ingesteld.
IJMUIDEN ZOU niet IJmuiden zijn
geweest als het allemaal binnen de per
ken was gebleven. Toen er bij (alweer)
een of ander feest in het dorp een grote
optocht werd gehouden verscheen voor
de ogen van de verbaasde autoriteiten,
nog wel pal achter de muziek van Con
cordia, een tweepersoons kinderwagen.
Het onderstel was in een timmermans
werkplaats in de Bloemstraat versterkt
met houten blokken maar dat zag men
niet. In de wagen: Elis de Bie, genietend
van een zuigfles, gevuld met iets dat
blijkbaar heel anders dan melk smaakte.
Het was eigenlijk te gek, vond Elis achte
raf. Maar zijn klanten namen het hem
niet kwalijk: IJmuiden hield letterlijk en
figuurlijk van leven in de brouwerij. Een
melkrijder herinnert zich: De Bie had
een flinke omzet in zijn winkel en in zijn
wijk. Het was dan ook een goeie vent. Hij
Cordon Noël is een Kerst-
variatie op de Cordon Bleu.
Een verrukkelijke com
binatie van mals biefstuk-
vlees en ham, omhuld
met kuikenfilet. Panklaar.
Braadtijd ca. 20 minuten.
controleerde nooit of je wel de juiste
hoeveelheid van het bestelde afleverde.
„Ik vertrouw je”, zei hij, „je gaat je gang
maar”. Als je op het punt stond te ver
trekken kreeg je altijd een sigaar.
TOEN ELIS DE BIE was overleden
kwamen velen hem een laatste groet
brengen. Voor het uitdragen van de kist
moesten speciale maatregelen worden
genomen; deze kon niet door de deurope
ning. Vensterbank en kozijnen van een
raam werden verwijderd zodat vandaar
uit de laatste tocht kon beginnen. De
IJmuider Courant wijdde er een foto
aan. Niemand trok het voorval in het
belachelijke. Velen liepen mee in de
stoet.
DE WINKEL op de hoek van de Keizer
Wilhelmstraat en de President Kruger-
straat werd nog een aantal jaren voortge
zet door de aangenomen dochter van De
Bie, Jo. Tot deze een timmerman leerde
kennen en haar huwelijksbootje in de
richting van Urk voer. In de melkwinkel,
de droom van Elis die waarheid was
geworden, kwam een handel in koffie,
thee en versgebrande pinda’s.
21.15 u.:
1”. 12 j.
e of the
M 207
UK
0.290,-;
10.360,-
I UK
6.180,-;
Volen-
celaars
iming.
de trein werd verstuurd; wat een drukte
in IJmuiden! Velen van de haven en de
Zuidzijde gingen in die jaren tussen de
middag naar huis om te eten. Het leek of
het altijd raak was. Er werd dan zo druk
met de treinen gerangeerd dat je lang
voor de spoorbomen moest wachten.
Heel wat verwensingen zijn in die tijd
op de straatkeien gekletterd als de
spoorbomen net voor de neus van de
mensen dichtgingen".
(Reacties op deze rubriek: schriftelijk
aan dit blad met vermelding „IJmuiden
wat vertel je me nou?”, telefonisch 023-
378601).
kabel-
102-74;
rijf 80-
33-127;
10-102;
schel-
schol,
lakreel
ham-
Ss leng
normaal per kg. 9,-
ALLE KRACHTPATSERS van IJmui
den en wijde omgeving werden uitgeno
digd eens te laten zien waartoe ze in staat
waren. Er werd voor alle deelnemers een
gokje aan verbonden wie beter zou slaan
dan Elis. Het ging allemaal heel eerlijk en
toch won Elis praktisch alle gokjes. Hij
was nu eenmaal zo sterk als een beer en
hij had bovendien gelegenheid gehad een
paar dagen te oefenen. Met die kop van
jut ging hij nog naar wat andere kermis
sen en toen was zijn portefeuille dik
Zoals bekend zijn het vooral de woning
wetwoningen, waarvan de bouw is achter
gebleven. De premiebouw en de ongesub
sidieerde sector is redelijk naar wens ver
lopen. Volgens een onderzoek van het pro
vinciaal bestuur liggen de problemen,
waarvan de woningwetbouw het slachtof
fer is, vooral op het gebied van de gestegen
grond- en bouwkosten (toetsingsprijs, ex-
ploitatieopzet en lokatiesubsidie). Omdat
Gedeputeerde Staten bij de hierop betrek
king hebbende procedures in feite niet
betrokken zijn, kunnen zij niet veel meer
doen dan de aandacht vestigen op de pro
blemen.
GS hebben dan ook een en ander ter
kennis gebracht van de minister en de
staatssecretaris van Volkshuisvesting en
Ruimtelijke Ordening. In hun begeleidend
21.30 u.
d op de
op vrijdagavond naar IJmuiden. Ze gin
gen dag en nacht door, voorzien van een
ligstoel, oliegoed en een fles met inhoud
om zich warm te houden. Andere herin
nering: er spoelde vroeger veel op het
strand aan; bamboe, kokosnoten, kolen,
cokes en hout, enorme hoeveelheden
hout waarbij ook nieuw. Nog een herin
nering aan Velseroord: vroeger werden
ELIS DE BIE groeide uit tot de diktste
melkboer en kort daarna tot de dikste
inwoner van IJmuiden. Zijn gewicht
werd geschat tussen de honderdvijftig en
de tweehonderd kilo. Voor de vele
vreemdelingen die regelmatig naar IJ
muiden kwamen werd hij een beziens
waardigheid. Dit nog extra omdat zijn
vrouw erg mager bleef. In IJmuiden zei
men van haar: „Als je een lucifer aan
steekt kun je aan de andere kant het vuur
ien”. Ze had het druk in de winkel -
uitstekende waar, zeer redelijke prijzen,
een vriendelijk praatje. Zoals Elis het
steeds drukker kreeg in zijn wijk; IJmui
den breidde zich voortdurend uit. Elis
kon zich zelfs een knecht gaan veroorlo
ven, Jo van der Wel. Die was extra nodig
omdat het voor De Bie wat moeilijk werd
behalve zijn gewicht ook nog zijn zwaar
beladen karretje te verplaatsen.
In de strijd om de Damiate trofee had
den zich via voorronden achttien paren
voor de finale geplaatst. Het toernooi was
een gezamenlijk initiatief van het Haar
lems Dagblad, de IJmuider Courant, de
Beverwijkse Courant en het Bridgecen
trum Haarlem. De eindstrijd ging over 42
spellen, waarmee zeven uur speeltijd ge
moeid was. Deze marathon vergde van het
uithoudingsvermogen van de deelnemers
het uiterste. Het tweetal Plaatsman-Ker
ner hield het beste stand en mocht zich na
het afsluiten van de eerste helft van de
finale reeds in een riante voorsprong ver
heugen: 224 punten. Klesser en De Palm
konden de leiders nog het beste volgen
(201), maar zagen geen kans de bovenste
plaats in beslag te nemen. Voorzitter Beu
kenkamp van het district Kennemerland
van de bridgebond, die tevens de leiding
De stijging van detmr- en koopprijzen is
volgens GS evenmin te wijten aan het
planologisch beleid van de provincie,
maar aan andere factoren.
Veerstr.,
tory”, 16
„Meisjes
De heer A. Douma, Haarlem: „Ik her
inner me dat er - ver voor de oorlog - een
„makrelenjaar” in IJmuiden was. Het
was een arme zomer. Bij de pieren we
melde het van de makrelen. Je kon ze zo
opscheppen. Iedereen „snaaide” ma
kreel. Ook op het strand ging het vissen
prima: een lange lijn met bothaken, een
ring van messing, een stuk lood en je
zwiepte het hele geval zo’n dertig meter
weg. Je ving bot en schol - alleen met
vloed want bij eb trekt de vis weg. De
Amsterdamse glazenwassers kwamen al
11) 19 en
6 j. Don-
iond van
IJmuidenaren die hem bij de rondrit
toejuichten. Bij een of ander plaatselijk
feest werd Elis opnieuw van huis ge
haald, nu om in een officiële optocht mee
te rijden. Nu en dan werd hij ook uitge
nodigd om getuige bij een huwelijk te
zijn. Iedereen was bevreesd dat het
trouwkoetsje zou omvallen terwijl hij,
geholpen door buren, probeerde in te
stappen maar het ging toch altijd goed.
Bij een andere gelegenheid werd Elis
voor de reclame ingeschakeld. Hij reed
mee in een propaganda-optocht door
Haarlem, stralend van vreugde, één brok
Hollands welvaren, zijn handen losjes
bengelend over een spandoek met de
tekst „Eet meer vis!”
Velen bewaren goede herinneringen
aan dit uit het begin van de eeuw date
rend karakteristiek stukje IJmuiden.
Men ziet het gebouw van School B (de
zogenoemde Klapschool). Straten in de
ze omgeving: de Bothastraat, de Presi
dent Steijnstraat, de Schoolstraat en de
Helmstraat. Het schoolgebouw werd te
vens geflankeerd door de Braamstraat
en de President Krugerstraat. (Foto be
schikbaar gesteld door de Heer A. Bak
ker).
STOCKHOLM/SCHIPHOL. De
luchthaven Schiphol wordt in een
rapport van het Zweedse ministerie
van sociale zaken over druggebruik
genoemd als een van de belangrijkste
transportakanalen naar Zweden van
soft- en harddrugs. Forse kritiek le
vert de Zweedse overheid op de hou
ding van de Nederlandse autoriteiten
ten aanzien van drugs. Men blijft het
oneens met het onderscheid dat wordt
gemaakt tussen de hard en softdrugs.
Gebruikers van softdrugs als hasjiesj
en marihuana worden niet bestraft
hier. Alleen het verhandelen van deze
groep verdovende middelen is verbo
den. In Zweden wordt geen onder
scheid gemaakt.
Zweden telt volgens de officiële cij
fers 15.000 gebruikers van hard drugs
op een bevolking van 8,3 miljoen
personen. Minstens 50.000 mensen ge
bruiken er regelmatig soft-drugs.
Commandant van de rijkspolitie
dienst Luchtvaart de heer Gerritsen
reageert verbaasd op de beschuldi
ging vanuit Zweden. „Het verdriet me
als het zo is, maar bij ons is niets
bekend over vervoer van drugs via
Schiphol naar Zweden. Dan wil ik dat
rapport wel eens zien. De politie daar
heeft ook nooit dergelijke klachten
laten horen”.
Op Schiphol wordt niet zonder
succes intensief op verdovende
middelen gecontroleerd. Bij passa
giers naar Denemarken zijn meer dan
eens drugs aangetroffen. Onder
Zweedse luentreizigers is dat nooit
gebeurd.
ELIS DE BIE junior koesterde al ja
renlang een droom: hij zag zichzelf ach
ter de toonbank van een eigen melkwin
kel. Om de droom te verwezenlijken
werkte hij lange dagen. Maar met sparen
vlotte het niet erg. Hij was te gulhartig,
voor zichzelf en voor anderen. Elis mikte
daarom maar op de 100.000. Hij kocht
regelmatig een twintigje en af en toe zelfs
een half lot. Het scheelde soms slechts
een paar vijfertjes maar uiteindelijk
bleek Frtuna altijd een ander te begun
stigen. Toen probeerde De Bie het geluk
naar zijn kant te halen door zelf een en
ander te organiseren. In het café De
Afslag aan de Kanaalstraat schreef hij
Prijsbiljarten uit, ’s zondagmiddags van
drie uur af, dus nadat iedereen zijn mid
dagslaapje had gehad. Hij adverteerde
dat er Prijs en Premie in Contanten
waren te behalen. Er was wel belangstel
ling maar veel winst leverde het voor Elis
niet op. Toen naderde de tijd van de
jaarlijkse kermis op het Willemsplein.
Nu of nooit, dacht De Bie, en hij ging er
met de kop van jut staan.
genoeg om weer ’ns te gaan kijken op de
hoek van de Keizer Wilhelmstraat en de
President Krugerstraat waar een mooi
pandje was gebouwd. Elis kocht het en
liet een voorraad melk, kaas en eieren
komen. Het leven van zijn droom kon
gaan beginnen.
IJMUIDEN WAS nog klein maar het
plaatsje was dichtbebouwd en de gezin
nen waren groot. Zoals er een bestaantje
in zat voor iedere bakker in iedere straat,
zo waren er mogelijkheden voldoende
voor een melkwinkel met een eigen be-
zorgwijk. Elis de Bie stond graag achter
de toonbank maar hij liep ook enthousi
ast fluitend met zijn smalle karretje
langs de huizen. Hij had al gauw heel wat
klanten voor zijn losse melk omdat de
mensen de opgewekte melkboer wel
mochten maar vooral omdat hij altijd
een royale maat gaf.
HET LEVEN HAD voor Elis de Bie
eigenlijk alle beloften vervuld en dat
werd merkbaar aan zijn omvang. Hij was
steeds al een stevige boy geweest maar
nu leek hij zienderogen in gewicht toe te
nemen. Toen bakker Bobeldijk een win
kel aan het Koningsplein opende en de
klanten bij wijze van speciale attractie
via klapdeurtjes naar de toonbank liet
komen bleek Elis wel naar binnen maar
niet meer naar buiten te kunnen. Voort
aan moest hij daarom de melk afleveren
via de poort, toch nog dwars lopend. Het
stemde Elis tot nadenken. Maar kort
daarop probeerde hij nog eens zijn
kracht. Er was een zware wagen door de
as gezakt. Het paard dat de kar had
waarom zou u't mei minderdoen
„Moord
21.30 u.:
IN HET VERVOLG hield De Bie het op
zijn winkel. Bij redelijk weer zag men
hem vaak op een grote kruk, een soort
driehoek, op de stoep voor zijn etalage
zitten. Was het te regenachtig of te koud
dan bleef hij in de winkel, op twee stoe
len, een stoel voor iedere bil. Aanvanke
lijk verhief hij zich nog wel als er een
klant kwam. Daarbij vergat hij nooit, er
tegelijkertij zelf een nemend, de kinde
ren een snoepje aan te bieden, steevast
een pepermuntje. „En een pepie?" was
zijn gebruikelijke vraag. Toen hij een
nogal lastige bestelling had klaarge
maakt zei hij echter een keer: „Dat is
genoeg”. Wie er die dag ook nog in de
winkel kwam, hij bleef op z’n twee stoe
len zitten. Van die tijd dateert de IJmui-
dense uitdrukking „Dat is genoeg, zei De
Bie”. Elis had nu behalve zijn vrouw een
knecht en ook nog een aangenomen
dochter. Het hoefde allemaal niet meer
zo erg. Was zijn knecht ergens in de wijk
NWé t:>>.IJ,
van de slotdrive nad, reikte namens de
initiatiefnemers de trofee aan de zeer ver
heugde winnaars uit.
Het duo Kuhlman-Spee (381) heeft zeer
constant gespeeld en hun derde plaats was
een goed resultaat. Slot en Hellingman
(369) waren zwak gestart en stonden bij het
ingaan van de tweede zitting elfde. Maar
toen kwamen zij goed los en finishten toch
nog als vierde. De eindstand luidt: Plaats
man-Kerner 410 punten, Klesser-De Palm
386, Kuhlman-Spee 381, Slot-Hellingman
369, Drayer-Spee 367, Bergsma-Van Dam
359, Van Stegeren-Sijtsma 356, Stienstra-
Mulder 349, Bakker-Ten Broecke 341, Ren-
sen-Lips 338, echtpaar Mostert 331, Pep-
pel-J. Lips 322, Herman-Van der Zee 318,
Pels-Alphenaar 313, Otten-de Graaf 304,
Den Duyn-Theysse 283, echtpaar Schip
per 263, Roest-Molenaar 258.
ijmuiclen^^
-i
T
L
