burgerlijke
stand
ton tenbEBhwnittitru
VOOR EEN WAARXCHTIG PERZISCH TAPIJT
MOETEN U EN WIJ WÈL EEN REISJE MAKEN
U NAAR SIOUTENBEEK
WIJ NAAR SHIRAZ
Gaat om een reputatie
&l1llhkillWltvlltll€ic>
Stagnatie van
woningbouwplannen
Zeker van uw zaak met het
certificaat van echtheid
HM
DINSDAG
19 7 8
1 2
DECEMBER
6
D
1
1
Eén van onze Perzen inkopers
Frans Boot (zie pijl) reist persoonlijk naar
Perzië voor de inkoop van de echte,
authentieke tapijten. Met gevoelige ogen en
vingertoppen keurt hij ter plaatse kleuren,
knopen, dessins en kwaliteit. Hij trekt van
Shiraz naarTahriz en van Isfahan naar Bidjar.
Omdat hij échtheid eist.
Dat authentieke van onze Oosterse
tapijten krijgt u gegarandeerd in naam,
nummer en omschrijving op Stoutenbeek’s
Certificaat van Echtheid. Uw reis vooreen
origineel, handgeknoopt Oosters tapijt is
echtereen stuk geringer: in Beverwijk ligt üw
Mekka der Perzische tapijten. Als u
tenminste echtheid eist.
Korter gezegd: vooreen Oosters
tapijt moet u gewoon even naar het Westen:
Stoutenheek, Beverwijk.
E
ner
de
nie
B.
pol
hoi
v
poh
baa
een
hou
alle
ce-z
pol:
bur
J. v
de i
Ve
Parallelweg - Beverwijk, tel. (02510) 29033 (8 lijnen).
Stoutenheek heeft zich bij kenners
en liefhebbers van het Oosterse tapijt een
gezaghebbende naam verworven. Die stellen
wij niet in de waagschaal door inferieur
semispul te gaan verkopen.
Alleen een aanbod van volstrekte
topkwaliteit, onverdachte echtheid en
gegarandeerde afkomst kan onze
betrouwbaarheid op dit vaak ongrijpbare
gebied versterken.
Daarom die persoonlijke inkoop
ter plekke. Daarom dat Certificaat van
Echtheid. Daarom ook die grote, kleurige en
verfijnde keus uit honderden authentieke,
handgeknoopte tapijten uit Perzië, zoals
Bidjar,Tabriz, Naïn, Isphahan, Guaschgai,
Kurdistan.
(Van onze Haagse redacteur)
DEN HAAG. Regering, ge
meenten en provincies spelen al
maandenlang een interessant
spelletje Zwarte Pieten. Inzet is de
vraag wie verantwoordelijk is
voor de stagnerende woning
bouwproductie. Vooral in de wo
ningwetsector worden er aanmer
kelijk minder huizen gebouwd
dan was gepland. De regering, in
de persoon van staatssecretaris
Brokx liet deze zomer al eens we
ten, dat die tegenvaller vooral te
wijten is aan het uitblijven van
voldoende bouwplannen.
VELSEN
7
Regering neemt geen verantwoordelijkheid
THEO KLEIN
toegekend.
Bffii
Gemeentebesturen en woningbouwver
enigingen zouden er volgens de bewinds
man te weinig aan doen om ook financieel
aanvaardbare plannen in de gesubsidieer
de sector aan te bieden. Het geld ligt vol
gens Brokx klaar in Den Haag, maar hij
weet niet hoe hij het uit moet geven. Er
werden in de eerste zes maanden slechts
13.000 van de geplande 15.500 vergunnin
gen voor woningwetwoningen uitgegeven.
De premiekoopsector bleef 6000 huizen
achter, maar in de vrije sector werd het
geplande aantal ruimschoots gehaald.
Naar verwachting zullen er dit jaar
10.000 woningen te weinig worden ge
bouwd. Gemeenten en provincies heten de
beschuldigingen van Den Haag niet op
zich zitten. Noord-Holland hield een en
quête onder 41 gemeenten, waaruit bleek
dat de bouw van ruim 5000 huizen in de
provincie vooral achterbleef door finan
ciële problemen bij de koop van de grond
of hoge bouwkosten. Dat wreekt zich met
name in de woningwetsector, omdat daar
voor strenge toetsingsprijzen gelden. Het
Voor de bouw van zwaar gesubsidieerde
huizen is echter een hoop geld nodig en die
is moeilijk te krijgen in deze door Bestek
’81 beheerste tijden. Daarom voert het
kabinet gemakshalve een struisvogelpoli
tiek. In de Tweede Nota Bouwbeleid heeft
de regering vastgelegd dat ze alleen garan
ties kan geven voor het halen van de
bouwprognoses bij projecten waarvoor de
rijksoverheid zelf de opdrachten geeft. In
1976 was dat ongeveer 5 percent van de
totale woningbouw en openbare gebou
wen en 22 percent van de grond-, weg- en
waterbouw. In alle overige gevallen, dus
vrijwel de hele woningbouwproductie zegt
de regering niet verantwoordelijk te kun
nen worden gesteld wanneer de plannen
niet worden uitgevoerd. Minister Beelaerts
van Blokland beweert niet de middelen te
hebben om provincies en gemeenten te
dwingen hun streefcijfers ook werkelijk te
halen.
Met andere woorden zegt de regering: de
verantwoordelijkheid ligt niet bij ons, als
de productie niet gehaald wordt dan moet
de oorzaak elders (gemeenten, provincies,
woningbouwverenigingen) gezocht wor
den. Dat standpunt heeft al felle reacties
uit de bouwwereld (zowel werkgevers als
werknemers) uitgelokt en gisteren bleek
de Tweede Kamer daar niet voor onder te
doen. Minister Beelaerts van Blokland en
zijn collega Albeda van Sociale Zaken
(voor het werkgelegenheidsaspect) kregen
daar de wind van voren bij de behandeling
van de Tweede Nota Bouwbeleid.
Zowel de Partij van de Arbeid als de
regeringspartijen WD en in mindere ma
te het CDA zijn van oordeel dat het kabi
net zich er niet op deze manier vanaf kan
maken. Hoe was het mogelijk dat in de
eerste Bouwnota de regering de taak op
zich nam om naast de rechtstreekse op
drachten ook de werken waarvoor finan
ciële middelen, leningen en subsidies (wo
ningwet en premiescetor) werden verleend
te realiseren, terwijl men nu alleen verant
woordelijkheid voor de rechtstreekse op
drachten aanvaardt, zo vroegen de spre
kers zich af. Pol de Beer (WD) zei het ’t
duidelijkst: „Voor onsjs die koerswijzi
ging moeilijk aanvaardbaar, neem bij
voorbeeld de woningwetwoningen. Vol
gens de nieuwe opvattingen zouden die
niet onder het taakstellende deel vallen.
voor ze zelf geen opdracht kan geven, te
weinig invloed heeft om de verantwoorde
lijkheid te accepteren voor de realisatie
van de plannen. Hij wees de motie Kom
brink dan ook resoluut van de hand.
Beelaerts van Blokland: „Die motie is
onjuist. Ik heb er geen enkele behoefte aan
onze taakstelling te verbreden tot de secto
ren waarop we slechts indirecte invloed op
hebben. Dat wil echter niet zeggen dat ik
de realisatie van die plannen wil laten
schieten. Maar we moeten ons reëel opstel
len en dan komen we tot de conclusie dat
we de teugels niet in handen hebben. Dat is
in het verleden wel gebleken”. De minister
zou er eventueel wel voor voelen in de
toekomst meer verantwoordelijkheid op
zijn schouders te nemen, maar dan moeten
eerst zijn mogelijkheden om invloed uit te
oefenen op de gang van zaken worden
uitgebreid. Bovendien zouden ook de ge
meenten en provincies dan tot een taak
stelling moeten komen.
Van Dijk (CDA), die aanvankelijk ook
forse kritiek had laten horen, krabbelde
Wij van Stoutenheek garanderen dat het tapijt volgens
onderstaande specificatie een origineel handgeknoopt
Oosters tapijt is, door ons geïmporteerd.
Het is duidelijk dat men vanuit Den
Haag voorlopig nog met het bestraffende
vingertje naar de gemeenten en provincies
zal blijven wijzen wanneer de woning-
bouwcijfers niet worden gehaald. De rege
ring hanteert het afschuifsysteem. De la
gere overheden krijgen een zware last op
hun nek geschoven, zonder dat daar een
betere (financiële) hulp of voldoende vrij
heid van handelen tegenover staat.
GEBOREN:
M. J. van Eck-Smeding, d., IJmuiden. B.
S. Noordzij-Van Gelder, z., IJmuiden.
GEHUWD:
L. B. J. de Wilde-A. J. Bottelier, Sant
poort. G. A. Maaskant-C. van Eek, Alphen
aan de Rijn. W. Jansen-H. J. Schoon, IJ
muiden. T. Meinema-H. J. Schoon, IJmui
den. J. H. C. van Schooten-J. M. Spliet,
IJmuiden. H. van der Molen-A. E. Klinken
bijl, IJmuiden.
OVERLEDEN:
J. Waaleboer, 70 jr., weduwe van W. N
Kraaijenbosch, IJmuiden. J. Bonnema, 71
jr., echtgenoot van F. Vlottes Visser, Sant
poort. J. Neve, 84 jr., weduwnaar van J.
van Putten, Driehuis. J. Twisk. 65 ji., we
duwnaar van T. Veenstra, IJmuiden. M,
Schmied, 71 jr., weduwe van A. W. Zwar
ter, IJmuiden.
ONDERTROUWD.
F. L. van Driest, Haarlem en M. B.
Graaman, Driehuis. A. Wassenaar en H. M.
R. Rijsbergen, beiden te IJmuiden. R. van
Dongen, Dantumadeel en I. L. Bakker.
IJmuiden.
Ci
gin|
wat
spel
poli
van
het
zeei
wer
len
wei
wijl
de
een
ver:
aan
aldi
hoo
ber
BIC
Ci
F
se I
TE!
P
M
eeu
Si
IOC
R
poo
13.C
’t
ven
DU
A
diei
Sar
der
A
var
S
tra,
dat
C
lan
Ma
221
S
dat
ll.l
str<
stoutenbeEh DnoiwEoftraijiii]
Maar de hoofdingenieurs-directeur in de
provincies (vertegenwoordigers van de mi
nister, red.) bemoeien zich in de praktijk
wel vaak tot in de details met bouwplan
nen, tot de dakkapellen en keukenkastjes
toe. Nu is het één van beiden: of de centra
le overheid schuift de eerste verantwoor
delijkheid van zich af, maar dan dient ze
een veel grotere vrijheid te laten aan de
lagere overheden (gemeenten en provin
cies, red.) of het rijk blijft zich intens met
de gesubsidieerde plannen bemoeien,
maar dan dient het daar ook de verant
woordelijkheid voor te nemen”.
De Beer vroeg eveneens aandacht voor
de grote verschillen per regio in bouwkos
ten, beschikbare grond, arbeidsmarkt en
vraag en aanbod van bouwproducten.
Daardoor bestaan er aanmerkelijke ver
schillen in prijs. „De hele Nederlandse
situatie kan niet op één hoop worden ge
gooid. Er moet rekening worden gehouden
met regionale verschillen”, aldus De Beer.
Beelaerts van Blokland zegde toe naar een
regionalisatie te zullen streven zodra het
onderzoek naar de regionale woningbe
hoefte is afgerond. Hans Kombrink (Partij
van de Arbeid) diende een motie in waar
door de controlemogelijkheden van ge
meenteraden, provinciale staten en Twee
de Kamer op verschillende woningbouw-
cijfers en adviezen worden verstevigd.
In een ander voorstel vragen Kombrink
en zijn partijgenoot De Hamer de regering
ook de verantwoordelijkheid te nemen
voor de bouwproductie waarvoor de rijks
overheid financieringsmiddelen verstrekt.
Het kabinet kan volgens de socialisten niet
net doen alsof het weinig macht heeft in
deze sectoren. In de Tweede Nota Bouwbe
leid wordt die invloed van het Rijk zwaar
onderschat, aldus Kombrink. Beelaerts
van Blokland bleef gisteren echter onver
murwbaar vasthouden aan het uitgangs
punt dat de regering op de sectoren waar
rijk hanteert die normen om daarmee te
voorkomen dat de huurprijzen voor de
woningwetwoningen onbetaalbaar wor
den. Volgens de provincie en de gemeen
ten valt er met de toetsingsprijzen niet
meer te werken, omdat ze geen gelijke tred
gehouden hebben met de stijging van de
grond- en bouwprijzen. Voor Nóord-Hol-
land knelt dat des te meer, omdat in de
Randstad de prijzen het snelst omhoog
schieten.
De provincie stelde voorts vast dat de
planologische knelpunten doorgaans bij
de gemeenten liggen. Die starten volgens
Gedeputeerde Staten vaak te laat met pla
nologische procedures. Die constatering
heeft sommige gemeenten er op hun beurt
weer toe gebracht om de vinger naar de
provincie uit te steken.
Kortom: niemand wil de Zwarte Piet.
Ongetwijfeld zullen alle genoemde facto
ren hun invloed hebben op de woning
bouwproductie. Met name in de woning-
wetbouw hangt echter alles af van de
prijzen die in Den Haag worden vastge
steld. Leningen, subsidies en toetsingsprij
zen komen uit de Residentie. Daardoor
heeft de regering in feite toch alle touwtjes
in handen. Besluit het kabinet dat de toet
singsprijzen voor woningwetwoningen
laag worden gehouden, dan zal de realise
ring van de plannen achterblijven bij de
prognoses.
Land van herkomst:
District:
Afmetingen ca.:
Op grond van deze specificatie
is dit kleed nummer:
Dit certificaat is op
verstrekt aan:
na dit antwoord van de minister een flink
eind terug. „We hebben onder de vorige
regering kunnen zien wat er gebeurt wan
neer de ministers de invloed op de bouw
plannen overschatten. In de jaren dat het
kabinet Den Uyl aan het bewind was kel
derde de woningbouwproductie van 166
naar 110.000 woningen per jaar. Nu zit er
tenminste een bewindsman die eerlijk zegt
dat hij het niet kan trekken met de instru
menten die hij nu heeft. Dat is veel realisti
scher”, aldus Van Dijk.
■K'
