n
Vraagtekens bij geplande bebouwing van Velserbroekpolder
Verpleegkundigen willen
meer personeel rond bed
hciven-
berichten
----
Voordeel
Vistip
GEPELDE NOORSE
GARNALEN
B. en W. Amsterdam: Goede hoop op vestiging
van Voorhaven aan Noordpier bij IJmuiden
„M’n ribbenkast”
OVER IJMUIDEN GESPROKEN
i’
PER0NS 1.50
ZATERDAGS J
GEOPEND v. 9 tot 14 uur
ACTIE IN DE IJMOND IN VOORBEREIDING
a
zer
W
Botters
Kinderoperette
Sis
■avon
WOENSDAG
6
2 0
DECEMBER
IJMOND
19 7 8
rijgen
(Van een onzer verslaggevers)
e
(Van een onzer verslaggevers)
L
an he
egen in
meentj
rnwou
ronder
agen in
;en Het
terdaiïi
at ech-
uit en
vijzigd
en W. aan de raad
Amsterdams com-
HALKADE 17 IJMUIDEN
TEL 02550-30344
verse
vis, zó
uit zee
héél
voor
delig bij:
FM
door Jan K
van Baarsel 4.
wat vertel je me nou
HAARLEM. B. en W. van
Amsterdam vinden het noodzake-
iijk, dat een deel van de woningen
in de bouwplaats tussen Haarlem
en Hoofddorp ten goede komt aan
de woningbehoefte van Groot-
Amsterdam. Het college noemt
daarbij onder meer de in het ge-
Groot-Amsterdam
Schipholwerkers.
Dit stellen B.
voor om als
mentaar op het streekplan voor
het Amsterdam-Noordzeekanaal-
gebied aan Gedeputeerde Staten
aan te bieden.
HAARLEM. Onder het motto
,,COZ, we willen meer personeel
rond het bed”, zijn verpleegkundi
gen uit de gehele regio bezig een
actie voor te bereiden die ten doel
heeft het Centraal Orgaan Zie
kenhuisvoorzieningen ertoe te be
wegen aan het ministerie voor te
stellen andere normen met be
trekking tot de personeelsforma
ties in ziekenhuizen, verpleeghui
zen, psychiatrische ziekenhuizen
en zwakzinnigeninrichtingen in te
voeren. De actie wordt gesteund
door het personeel en de directies
van vrijwel alle A-, B-, en Z-in-
richtingen in Zuid-Kennemerland
en de IJmond.
bied van
woonachtige
genomen ziet men van links naar rechts zittend Jac. P.
ijmuiden
De heer G. Wakker, Klifweg 7, Urk:
(ADVERTENTIE)
De verpleegkundigen zijn het volstrekt
ers aan-
Denzone
Overigens wil de gemeente Haarlemmer
meer wel Amsterdammers binnenhalen,
mits deze economische zijn gebonden aan
de Haarlemmermeer, bijvoorbeeld door
werk op Schiphol.
De Amsterdamse reactie getuigt van een
voorkeur voor een tunnel en andere oever
verbinding dicht bij de hoofdstad. Er zal
nog eens moeten worden bekeken of in
plaats van Wijkertunnel niet een tunnel
dichter bij Amsterdam voorrang verdient.
Het Amsterdamse college heeft een voor
keur voor een openbaar vervoerstunnel
onder het IJ en een oeververbinding bij
Schellingwoude.
Wat Schiphol betreft, denken B. en W
van Amsterdam iets anders dan GS. Welis
waar is men tegen uitbreiding van het
banenstelsel met een vijfde baan en voor
draaiing van de vierde baan. Maar men
zou wel willen, dat een tweede stationsge
bouw, vrachtareaal en entrepotfaciliteiten
zouden worden toegestaan. Het Amster
damse college vindt, dat gestreefd moet
worden naar een zodanige beheersing van
de groei van het luchtverkeer, dat de aan
leg van een tweede nationale luchthaven
kan worden vermeden Amsterdam wil die
tweede of aanvullende luchthaven niet
omdat de luchthaven zo dicht mogelijk bij
Amsterdam moet blijven en omdat dat de
enige rechtvaardiging zou zijn om de Mar
kerwaard in te polderen. En die inpolde
ring moet volgens B en W niet worden
nagestreefd
D^ ontwikkeling van de haven baart B.
en W. zorgen. Men heeft echter goede
hoop, dat de Open Beraad-plannen een
voorhaven aan de Noordpier bij IJmuiden
zullen worden uitgevoerd. Daar moet
echter niet te lang mee worden gewacht
omdat het gevaar bestaat dat de vervoers
stromen zich dan inmiddels met voorbij
gaan van Amsterdam zullen hebben ver
plaatst. Amsterdam vreest dat de vervolg-
procedure (uitwerking van het streekplan
en vaststelling van een bestemmingsplan)
veel tijd in beslag gaat nemen.
Met de begrenzing van het Westelijk
havengebied bij de Machineweg is Am
sterdam het eens. Het is thans niet aan te
nemen, dat binnen de planperiode over
schrijding van deze grenzen noodzakelijk
zal zijn. Dit standpunt betekent een rechts
omkeert vergeleken bij de stelling die Am
sterdam tot voor kort in veel procedures
tot aan de Kroon toe heeft ingenomen.
Zoals bekend eiste Amsterdam nog niet zo
lang geleden haven- en industrieterreinen
langs het Noordzeekanaal voor zich op tot
vlak bij Spaarndam.
Verder moet er te hard gewerkt worden,
vinden de actievoerders, omdat de ver-
pleegduur korter wordt. Op zich terecht,
maar er moet in een korte spanne tijds te
veel werk worden verzet. En dat heeft
weer tot gevolg, dat de verpleegkundigen
zich noodgedwongen moeten beperken tot
de meest noodzakelijke hulp, die dan van
technische aard is. Met andere woorden:
van een praatje maken met de patiënt,
hem of haar als complete mens benaderen,
komt niet veel terecht. De verpleegkundi
gen hebben het zo druk dat hun bemoeie
nis met de patiënt dikwijls beperkt blijft
tot het geven van een injectie, het uitreiken
van medicijnen, enzovoorts.
Het College voor Ziekenhuisvoorzienin
gen hanteert algemene normen en daar
willen de verpleegkundigen vanaf. De si
tuatie is in elk ziekenhuis anders en een
verpleeghuis is weer heel iets anders dan
een zwakzinnigeninrichting. De normen
zijn volgens de actievoerders zo krap, dat
in sommige ziekenhuizen niet eens de
Staand, van links naar rechts, het bestuurslid van IJmui
den Bloei G. Voet, vervolgens M. K. Hofstede, gemeentesecre
taris, dan de bestuursleden E. Hagen, A. P. Bakker en L.
Rinkel (oud-katholiek pastoor), daarna mej. E. Adrian, admi
nistratrice en de bestuursleden G Heijkoop, D. J. Bais en H.
Lastdrager.
Nijssen, wethouder, mr. M. M. Kwint, de toenmalige burge
meester, W. A. Dolleman, notaris te IJmuiden, tevens voorzit
ter van IJmuidens Bloei, mevrouw Kwint en M. G. Schuiten
maker, secretaris-penningmeester van de vereniging.
„Ik probeer mijn verzameling foto’s van
de Urker vloot compleet te maken, van
UK 1 tot UK zoveel, maar dan niet één
foto van de UK 1 doch van elk nummer
ook ieder schip, zelfs van één schip voor
en na een verbouwing. Mocht iemand in
IJmuiden dezelfde hobby hebben en dus
ook over foto’s van Urker botters be
schikken dan zal ik dat graag vernemen.
Woensdag aangekomen: Aegean Neptu
ne, Tampa; Smit Lloyd-2, Cont. Plat, IJ
muiden; Holland, Noordzee, IJmuiden;
Maria Smits, Gent; Kent Shore, Cont. Plat.
Woensdag vertrokken: Titan Service,
Cont. Plat, IJmuiden; Holland, Den Hel
der, IJmuitjen; Salland, Bilbao.
en dorp
istmoge-
En die
mwezig-
an voor-
door de
istmatig
rd opge
iruikten
Idus de
uik van
lekomst-
vergroot
voorzie-
■en mii-
getuigt
van het-
mening
(Reacties op deze rubriek: schriftelijk
aan dit blad met vermelding „IJmuiden
wat vertel je me nou?”, telefonisch 023-
378601).
rol van de kluizenaar uit De Woudkonin-
gin. Een foto van onze allereerste uit
voering - toen nog onder leiding van
vriend Flip - waarbij twee operettes
werden opgevoerd, namelijk De Var
kenshoeder en Sneeuwwitje op woens
dagmiddag 16 fabruari 1921 in het Tha
lia Theater, is ook nog in mijn bezit. Ik
zou nog wel meer mooie herinneringen
kunnen ophalen uit onze operettejaren,
want het was de fijnste tijd uit onze
jeugd, nietwaar Zijtje, Toos, Bella, Net
tie, Coba - om maar een paar namen te
noemen”. (Voor degenen die naar aanlei
ding van deze herinneringen contact
met de heer Jan Sinjewel willen opne
men, zijn adres is: lepenlaan 354, K 207,
Bussum, telefoon 02159-32429.
van het
leeft die
e groen-
Haven-
och wat
verwer-
kunnen
i mingen
;id rond
orgende
van de
sociaal
Vraagtekens plaatsen B. en W. van Am
sterdam bij de geplande bebouwing van de
Velserbroekpolder. Het rekreatiegebied
Spaarnwoude wordt daardoor voor een
deel ingekrompen. De vóorgestelde buf-
ferfunctie van het recreatiegebied komt
hierdoor ernstig in gevaar, terwijl de druk
op dit gebied zal toenemen, zo schrijven B.
en W. in hun commentaar. „Ons is niet
duidelijk op welke wijze een compensatie
voor het verlies aan groen zal worden
geboden”, aldus B. en W. De oplossing van
dit probleem is zoals gemeld onlangs aan
gedragen door een aantal inwoners van
het dorp Ruigoord, eveneens in een com
mentaar op het ontwerp-streekplan. In het
bezwaarschrift van de bewoners van Ruig
oord, wordt voorgesteld om het opgespo
ten terrein rondom het dorp een recreatie
ve bestemming te geven. Een deel van het
zand, dat eigendom is van de gemeente
Amsterdam, zou met bos kunnen worden
beplant. Het verlies aan groen in het wes
ten zou dus in het oosten rondom Ruigoord
kunnen worden gecompenseerd, was de
suggestie.
n is ook
nverlies
aan
de Vel-
woning-
aners.
Bij het Amsterdamse standpunt past,
dat de door GS gemaakte splitsing van de
woningmarkt in het streekplangebied in
een oost- en westzijde wordt verworpen. B.
en W. achten deze splitsing inderdaad „on
waarschijnlijk en onwenselijk”. Dit geldt
des te sterker, waar in het ontwerp-streek
plan blijkt dat de voorziening in dë wo
ningbehoefte in beide delen zeer ongelijk
is, aldus de Amsterdamse reactie op het
provinciale plan
het ont-
h bena-
r wordt
lere mo
ld, waar
mtstaan
anten en
waarde"
raai niet
Dinsdag aangekomen: Kis Skou, Con-
freville, Beverwijk; John Reed, Vennpils;
Anco Enterprise, Barcelona; Ner, Roches
ter, IJmuiden; Bierum, Shetlands, IJmui
den; Canalco, Rouen; Calabria, Sagunto,
IJmuiden; Tor Scandivavia, Gothenburg;
Casimir Le Quellec, Anna Coast, Ham
burg; Hermann Suhr, Antwerpen; Pluto,
Tananger, IJmuiden.
Dinsdag vertrokken: Burgenstein, Car
tagena; Venern, Gothenburg; Hoegh Tran
sporter, Emden; Sen Transport, Rotter
dam; Romark, Wisbech; Scol Rover, Ro
chester; Ligato, Delfzijl; Meteoor, Delfzijl;
Langeland, Dantzig; Seven Seas, Ham
burg; Baltiyskiy 104, Noordzee voor or
ders; Bierem, Noordzee voor orders, IJ
muiden; Schildmeer, Rotterdam, Bever
wijk; Louise Weston, Noordzee voor or
ders; Krosstindur, Kolding, IJmuiden.
De heer Jan Sinjewel, Bussum: „Toen
ik onlangs voor familiebezoek in IJmui
den was werd mij de IJmuider Courant
van 1 november getoond, waarin een
foto stond afgedrukt van de Kinderope-
rettevereniging Vriendenkring. Er werd
mij gevraagd of ik die foto kende en of
ik mij nog personen herinnerde die erop
stonden. Nou, er ging een wereld van
herinnering en herkenning voor mij
open.
Ik was, als mede-oprichter en voorzit
ter van de vereniging, nauw betrokken
geweest bij het tot stand komen van die
foto. Op de zondagmorgen voor de uit
voering - die plaats vond op 18 april
1922 in het Thalia Theater - werd de foto
gemaakt door S. v.d. Zijl, die z’n zaak in
de Kanaalstraat had. De costuums en de
haal ging wel over een gestolen prinses
maar ze was niet door zigeuners gesto
len, zoals de lezeres die de foto beschik
baar stelde schreef. Dat gebeurde in De
Woudkoningin van Mart. Schuil, een
operette die een seizoen eerder, op 10
november 1921, werd opgevoerd en
waarin ik de rol van de kluizenaar speel
de. Hierin speelde ook een zigeuneror-
kestje mee dat was samengesteld uit
leden van het symfonie-orkest Eupho
nic, waarvan Marinus Adam uit Haar
lem, tweede dirigent van de HOV, de
dirigent was.
Ik herinner mij een groot aantal na
men van de personen die op de foto
voorkomen. Sommigen zijn inmiddels
overleden: Dora Frederiks, Antje Melle-
oneens met het feit, dat leerlingen een
onevenredig grote inbreng hebben in het
verpleegkundige werk. De verhouding is
60:40. Leerlingen krijgen te veel verant
woordelijkheden en bevoegdheden op hun
nek en dat leidt ertoe dat patiënten aan
onverantwoord grote risico’s bloot staan,
zo luidt de klacht. Bovendien komt de
interne opleiding van leerlingen in het
gedrang: enerzijds omdat de leerlingen te
veel werk rond het bed moeten doen; an
derzijds omdat er vanwege de onderbezet
ting te weinig tijd is om hen behoorlijk te
begeleiden. Geëist wordt dan ook dat er
meer praktijkbegeleiders worden aange
steld.
CAO kan worden nageleefd. Heel belang
rijk noemen André van Zuilen en Betty de
Bruijn, respectievelijk voorzitter en secre
taresse van het regionale actiecomité het,
dat de actie vanuit de basis wordt gevoerd.
Het initiatief is genomen door leerlingen
raden en pepsoneelsraden en deze organen
bouwen de actie verder uit. Verheugd is
men niettemin met de steun van directies
en hoger kader.
Inmiddels is er landelijk ook iets gaande.
De Nationale Ziekenhuis Raad, de vooruit
geschoven post van de ziekenhuisdirecties,
gaat in maart met het COZ in de slag over
de normering. Gestreefd wordt naar een
situatie waarin het aantal (bezette) bedden
niet langer bepalend is voor de hoeveel
heid personeelsleden die mag worden aan
gesteld. Ds NZR wil werken met basisfor
maties. Ziekenhuizen met bijzondere om
standigheden zouden voor extra personeel
in aanmerking moeten kunnen komen.
Op de forumavond wordt de hele mate
rie doorgenomen. De avond wordt gehou
den in het amfitheater van het Elisabeth
Gasthuis. Aanvang 20 uur. Uitgenodigd
zijn vertegenwoordigers van het LAK
(Landelijk Actie Komité Gezondheids
zorg), de ABVA (Algemene Bond van
Ambtenaren), politieke partijen, de NZR
en diverse geledingen van de gezond
heidszorg. Ter discussie zal staan een
soort zwartboek, waarin de knelpunten
per ziekenhuis/inrichting staan opge-
somd. Dit boekwerk is nog in de maak.
B. en W. onderschrijven de prioriteit die
GS zouden willen geven aan de totstand
koming van de Ringspoorlijn om Amster
dam. De openbaar-vervoersverbinding
Amsterdam-Amstelveen moet volgens B
en W. eveneens een zeer hoge prioriteit
hebben
verlieten
i toen dl
in de ge,
zestiginl
?igden M
lekomst
gereali
:en in di
sn gen»
ningzoe
dnciebe-
.emming
met de
m. „Het
raai, de
ird wor*
’roei be-
erd”, zo
Hingen.
ma, Bernard Weduwer, Jo Risch - alle
maal goede vriendinnen en vrienden
van mij.
De vereniging was een voortzetting
van de kinderoperetteclub Jong Apollo
waarvan onze vriend Philip (voor ons
Flip) Vlessing de leiding had. Op 10
maart 1921 veranderden wij de naam in
KOV Vriendenkring en vroegen we de
heer J. Post te Haarlem de leiding op
zich te nemen.
Bladerend in oude programma’s en
tekstboekjes uit 1921 tot en met 1923,
dus van zo’n 55 a 57 jaar geleden - kunt u
nagaan.' - vind ik ook nog bovenbespro
ken foto en twee detailfoto's van afzon
derlijke groepen, alsmede de statuten
van de vereniging en de uitgeschreven
Herinnering aan de tijd dat de vereniging IJmuidens Bloei
- als voorgangster van de WV Velsen-IJmuiden - zich
inspande om het vreemdelingenverkeer te stimuleren met de
opwekking: „Komt naar Velsen en IJmuiden, hetzij om er te
wonen, hetzij in uw vakantie en geniet van al het schone en
afwisselende dat zij bieden”.
Het Bureau Vreemdelingenverkeer was aanvankelijk ge
vestigd in de Kanaalstraat op de nummers 46 en 48. In 1935
kreeg IJmuidens Bloei voor dit kantoor de beschikking over
twee lokalen van School C aan de Breesaapstraat, welk
gebouw toen niet meer voor het onderwijs werd gebruikt.
Op de foto die bij de opening van deze lokalen werd
In overeenstemming daarmee moet de
verkeers- en vervoersrelatie van de nieuwe
stad met Amsterdam zorgvuldig worden
onderzocht. De eventuele daaruit voort
vloeiende nieuwe infrastructurele maatre
gelen (wegen dus) moeten dan in het
streekplan worden opgenomen, aldus het
Amsterdamse commentaar. Zoals bekend
is deze opvatting in strijd met de bedoeling
die GS hebben gehad met de plannen voor
nieuwe woonwijken tussen Haarlem en
Hoofddorp. Deze wijken zijn bestemd voor
de woningzoekenden uit Zuid-Kennemer-
land en de Meerlanden, als uitbreiding van
het stadsgewest Haarlem. Voor de opvang
van de Amsterdamse woningbehoefte heb
ben GS in het streekplan Almere, Lelystad
en Purmerend aangegeven. De bouw
plaats in de Haarlemmermeer is in de
provinciale plannen nadrukkelijk niet be
doeld voor de Amsterdamse behoefte
ribbenkast moet weer in fatsoen worden
gebracht”. De loods schudde zijn hoofd
„Leg me maar in de bedstee en doet u
maar met me wat u nodig vindt”. De
dokter liet een kruik jenever halen.
„Drinken”, voegde hij zijn patiënt toe,
„hoe meer hoe liever”. „Ik ben geen drin
ker”, zei deze. „Toch zal het moeten”,
drong de arts aan
AL GAUW BLEEK waarom hij dat
nodig vond. Nadat de loods de kruik
grotendeels had geleegd ontfermden de
dokter en de verpleger zich over de rib
benkast. Bij de derde behandeling knikte
de arts tevreden: „Zo laten we het. Alles
zit weer prima. Alle respect, man, klein
zerig ben je nou bepaald niet”. - „Ik heb
geschreeuwd als een bezetene”, kreunde
de patiënt. „Ik zou in jouw geval ge
schreeuwd hebben als een heel leger van
bezetenen”, constateerde de arts. „Je
gaat nou slapen. En je blijft de eerste tijd
in bed. Reken er maar op dat het een
kwestie van maanden wordt".
ZES WEKEN LATER voer de loods
weer op de ranke, slanke kotter de pieren
van IJmuiden uit, klaar om welk schip
dan ook bij het binnenvaren te assiste
ren. Welk schip dan ook, maar als het
even kon toch niet meer zo’n scharmin
kel van een Engelsman met nota bene
een open brug. Wat de ribbenkast be
treft, de loods heeft er nooit meer klach
ten over gehad.
HET WAS EEN scharminkel van een
schip dat van roest leek te zijn gemaakt
Toen de houten loodskotter het al zeilend
naderde waren de weersomstandigheden
aan het verslechteren. Met de jol werd
een loods naar de Engelsman gebracht.
Dat was een zeshonderdtonner met
waarachtig nog een open brug - zelfs
voor het comfort van de kapitein werd
blijkbaar iedere penny als een overbodi
ge uitgave beschouwd -. Twee mannen
trokken de loods op nadat hij langs het
touwladdertje omhoog was geklommen.
„Welkom aan boord", zei de kapitein.
ER STAK EEN zware storm op. „Het
lijkt me beter dat we voorlopig buiten
gaats blijven", oordeelde de loods; „met
dit weer krijgen we een heksenketel bij
de pieren”. - „Man, Ik hou hier op open
zee al m’n hart vast”, antwoordde de
kapitein -. „We hebben een vracht fles-
sengas aan boord. Als de storm nog ver
der aanwakkert gaat die ouwe schuit met
man en muis naar de sodemekraaien".
De loods keek nog even om zich heen.
Toen stond zijn besluit vast: „Allright
dan gaan we volle kracht vooruit. Zeg de
machinist dat ie alles op alles zet. En laat
ie er nog maar een extra portie bijdoen"
DE PIEREN van IJmuiden waren al
lang en breed in zicht toen een grondzee
in de richting van de Engelsman kwam.
De kapitein wist zich vast te grijpen. De
loods kreeg zo’n smak water dat hij werd
weggeslagen. Hij kwam terecht tegen een
''ijzeren hekje. „M’n ribbenkast”! riep hij
Daarna raakte hij bewusteloos. Een toe
vallig aan dek gekomen stoker greep
hem vast en legde hem midscheeps. Weer
bij zijn positieven komend zag de loods
dat de kapitein naast hem gehurkt was.
„Wat moeten we in godsnaam doen zei
deze. „Bind me maar ergens aan vast",
antwoordde de loods. „Als God me een
handje helpt breng ik je behouden in
IJmuiden".
HOE HARD de strijd tegen de elemen
ten ook was, de Engelsman kwam veilig
in de havenmond en kreeg al gauw een
goed plaatsje bij de oude sluis. „Nou
geloof ik weer in God”, mérkte de kapi
tein op tegen de loods terwijl deze van
boord wilde gaan. Maar dat lukte niet; de
man zakte in elkaar. Iemand aan wal zag
het gebeuren Hij ging op een holletje
naar het kantoor van het Loodswezen,
een eindje verder de hoogte op Vandaar
kwamen twee mannen met een brancard.
De gewonde werd naar het sociëteitsge
bouw van Recht door Zee gedragen waar
weldra een dokter verscheen. „Naar het
ziekenhuis”, zei deze, „breng ’m maar
direct naar Haarlem”. „Geen sprake
van”, riep de loods, „breng me maar naar
huis”.
„NAAR HUIS” betekende naar Den
Helder, naar de Molengracht. „Voor je
eigen verantwoording”, zei de dokter.
„Dat is best - van een ziekenhuis moet ik
in ieder geval niks hebben”, antwoordde
de loods. Op de brancard werd hij door
de Oranjestraat naar het station gedra
gen. De trein kwam spoedig. „Gewoon
als passagier mee, dat kan natuurlijk
niet”, was het oordeel van de hoofdcon
ducteur; „maar we vinden wel wat". De
oplossing bleek heel eenvoudig: de bran
card met de loods werd in een bagagewa
gen gezet, vlak achter de locomotief om
al te veel schudden te voorkomen.
IN DEN HELDER stond een rijtuig
klaap De koetsier had opdracht de ge
wonde in een heel rustig tempo naar
diens woning te brengen. Daar wachtte
een arts van de marine, in gezelschap van
een verpleger, de loods op. „Man, waar
om wil je nou niet naar een ziekenhuis",
zei de dokter na zijn onderzoek; „je hele
pruiken waren, speciaal voor de opna
me, enkele dagen eerder in Haarlem
gehuurd. Met hulp van de toneelmeester
George Wolf waren de boscoulissen naar
buiten gebracht om een betere achter
grond te krijgen. Bij de voorbereiding
van het fotograferen was ik wel aanwe
zig, maar ik was pas ziek geweest en
mocht eigenlijk nog niet naar buiten.
Daarom was ik 'm stiekem gesmeerd. Ik
werd toen voortijdig naar huis terugge
roepen. Dit is meteen de verklaring
waarom de „tuinman” uit de rolverde
ling niet op de foto voorkomt. Ik herin
ner me nog dat ik toen zwaar de p... in
had. De rol is bij de uitvoering door een
ander lid overgenomen.
Het was inderdaad een groepsfoto
vande kinderoperette Goudsterretje, op
muziek van Jac. Bonset en tekst van
mevrouw N. C. Hopman-Kwast. Het ver-
Zo was er 10 mei 1940 een houten botter,
de UK (Sj. Baker) die heeft geholpen
mijnen te ruimen. Daardoor kon o.a. de
koningin naar Engeland komen. Na de
bevrijding kreeg Bakker een onder
scheiding”.
De initiatiefnemers verwachten enige
duizenden adhesiebetuigingen in de vorm
van handtekeningen binnen te krijgen.
Op 1 februari wordt een forumavond ge
houden. Ook bij het bezoek van staatsse
cretaris Veder-Smit op 10 januari aan het
ROGK zullen de actievoerders hun zegje
doen. Het is de bedoeling de actie geen
typisch regionaal karakter te geven, om
dat de problematiek in het hele land aan
de orde is.
B. en W. vinden dat de binnenstadsfunc-
ties in het streekplan „te schraal" om
schreven zijn. Er moet in de binnenstad
niet alleen plaats zijn voor winkels, horeca
en culturele instellingen. Ook voor bedrij
ven en instellingen op het gebied van fi
nanciën, zakelijke dienstverlening en over
heid moet en kan de binnenstad een waar
devolle vestigingsplaats blijven. Om dat
mogelijk te maken moet volgens B. en W
van Amsterdam het streekplan ruimte bie
den voor nieuwbouw. Dat kan zonder
daarbij de schaal en het karakter van de
binnenstad geweld aan te doen.
Wat betreft de woningbouw in Amster
dam zelf vinden ;B. en W., dat het streek
plan meer aandacht zou moeten besteden
aan de mogelijkheden voor in- en aanbrei-
ding (bouwen in de „open gaten" in de stad^
zelf en aansluitend op de stad.).
