Gerrit van Dijk
eleid NPO in C-serie
roept vraagtekens op
Filmprijs Italië
voor cineast
Geprofileerd portret
intrigerende Hitchcock
Kerstinkopen,
vuistjes te kort!
mH
tn
wij
ontvingen
as
Belgische prozaprijs
voor Ivo Michiels
0
Brabant garandeert
voortbestaan Globe
Hink-stapsprong
door de geschiedenis
Damiate evenement'
■Violist Lysy fijn genuanceerd in Bartók
55
i
BASSIE EN
ADRIAAN!
ZE KOMEN
ER AAN
OTTO PREMINGER OVER ZICHZELF
WE STAAN ER GEKLEURD OP, KRITISCH THEATER VAN MONKAU, MOK EN MEEBERG
I
13
ZATERDAG 2 3
DECEMBER
19 7 8
KUNST
door Ko van Leeuwen
rneur
it; B.
I
Lange Begijnestraat 13
Reductiebon
Damiate Pers
)are ra
jmpleel
lolf, een
rv, een
ingen
ig de
-biljet
30 december a.s.
aanvang 13.30 uur
Kaartverkoop: v.a. 23 december dagelijks aan de kassa van
het Concertgebouw van 10-15 uur. Ook tel. (023)320994.
Zondags gesloten.
6D 6611
van f 1.50 -
We komen handen te kort, want vandaag doen we de laatste
boodschappen voor de Kerst. Maar vergeet niet wat extra kaas-uit-'v'
het-vuistje mee te nemen. Want die is pas op woensdag weer te koop.
CONCERTGEBOUW
Haarlem Telefoon 023 - 320994
bibliotheek
(v.l.n.r.) die het programma „We
Hitchcock regisseert Wolfgang Kieling in Tom Curtain.
(Van onze kunstredactie)
tien minuten durende film Cubemencube,
(ADVERTENTIE)
CHARLES BOOST
NV te l»
THEO KLEIN
Uitegeversmaafschappij
JOHAN VAN KEMPEN
(Het
(ADVERTENTIE)
Focus
pleet ZARf
pakket t.i
van HAGI
In het betreffende kader van „Meestervi-
oolconcerten van de 20ste eeuw" werd
gisteravond het Vioolconcert van Bartók -
sinds de herontdekking van een vroeger
geschreven werk voor dezelfde bezetting
in Bartók's nalatenschap, het „tweede”
genoemd - uitgevoerd. Alberto Lysy en het
NPO onder leiding van Lucas Vis wisten
er wel raad mee. Maar; nog geen week
De Haarlemse animatiefilmer
Gerrit Van Dijk kreeg een prijs voor zijn
zonder noemenswaardige innerlijke span
ning.
Geert van Keulen heeft zeker zeker wel
gevoel voor klankkleur, zeker als het de
blazers betreft, maar helaas heel wat min
der voor vorm. En dat laatste is fnuikend
voor zijn componeren. Zoals het met het
Andere werk van deze 35-jarige klarinettist
van het Nederlands Blazersensemble ge
steld is, zo is het ook met „Sonatas", dat
vorig jaai’ onder leiding van de componist-
zelf bij het Nationaal Jeugdorkest zijn
première beleefde. Alles wat je er van
zeggen kunt is, om met Mahler te spreken:
„Deze muziek stoort niet”
Een op dit concert passend geplaatste
compositie uit 1916, namelijk de balletmu
ziek „Parade" van Satie, was heel wat
interessanter en vanwege de - zich overi
gens alweer in dalende lijn bewegende -
Satie-mode ook min of meer actueel te
noemen Je krijgt praktisch nooit de kans
om dit stuk te horen. Terecht dus en leuk
om hiervan, juist vanwege de historische
betekenis eens kennis te kunnen nemen, al
mag het nu voorlopig wel weer in de kast.
„Parade" doet - de al weer gedateerde
effecten als van sirene en pistoolschoten
daargelaten - vaak aan als een soort zwak
ke Poulenc (niet zó verwonderlijk, in aan
merking genomen dat Poulenc immers lid
was van de, indirect naar aanleiding van
„Parade" opgerichte componistengroep
„Les Six". Met de vorm is het niet zoveel
beter gesteld dan bij Van Keulen. Maar het
geheel is tenminste speels. En de enige
pretentie ervan is misschien de vooropge
zette gekkigheid.
Het NPO heeft deze werken met de nodi
ge toewijding gebracht. Lucas Vis, 31 jaar
en vaste dirigent van het Nederlands Bal-
letorkest, toonde in Satie en Van Keulen
zijn vakmanschap zonder er al te veel
artistieke overtuiging aan te verbinden De
beste indrukken wekte Vis in de afgewo
gen gerealiseerde begeleiding van de 43-
jarige Argentijn Alberto Lysy in het Viool
concert van Bartók. Waarbij ook het or
kest bijzonder op dreef was. Bedenkende
dat Lysy's temperament eigenlijk wat te
zoetgevooisd is voor Bartók's Vioolcon
cert, was zijn van zeer fijne nuances voor
ziene vertolking van de in alle opzichten
veeleisende solopartij des te bewonderens-
waardiger.
DEN HAAG. Naast de bekroning van
Paul Hufs film over de kunstschilder Ca
re! Willink zijn in Italië nog twee kwali
teitsprijzen aan Nederlandse filmers toe
gekend.
De minister voor Nederlandse Cultuur,
mevrouw Rika de Baeker, nam hiermee
vrijdag de aanbeveling over van de jury,
onder voorzitterschap van Hugo Raes.
Zij brengen zaterdag
Ze komen er aan
de van de t v. bekende, geliefde
acrobatische clowns Bassie en Adriaan.
En ze nemen een zeer imponerende
gast mee: André du Lord.
Een jonge goochelaar van een kaliber
zoals we zé maar weinig zien op zijn
een produktie die al prijzen wegsleepte op
tal van buitenlandse festivals.
De andere bekroonde Nederlandse pro
duktie ,is Een schijn van twijfel, 'een film
van bijna een uur lengte van Rolf Orthel.
De drie filmers krijgen elk een bedrag
van 5,5 miljoen lire (ruim 13:000 gulden) en
hun films zullen in vijfhonderd bioscopen
in Italië worden vertoond
Vergeleken bij de goed opgebouwde
en uitvoerig gedetailleerde biografie
die John Russell Taylor schreef, is de
autobiografie van Otto Preminger een
gezellig vertelboek waarin de auteur
met een ogenschijnlijk ijzersterk ge
heugen over zijn leven schrijft, waarbij
hij zich na jaren gesprekken nog woor
delijk weet te herinneren. De nu 72-
In de steeds wassende stroom van
publikaties over film, boeken over ac
teurs en actrices, regisseurs en produ
centen, over de techniek van het filmen
en over de rijke historie van de film,
kan men een gemakkelijke scheidings
lijn aanbrengen tussen de gemakkelijk
leesbare prietpraat over de romanti
sche kanten van het bedrijf, anekdoti
sche nieuwtjesschrijverij die veel met
fantasie en bitter weinig met de crea
tieve kanten van de filmerij te maken
hebben en de meer serieuze benadering
van het onderwerp waaraan men het
vakmanschap van de schrijver en zijn
betrokkenheid bij het onderwerp dui
delijk kan aflezen.
The Life and Work of Alfred Hitchcock door
John Russell Taylor, uitgegeven door Faber and
Faber, Londen.
Otto Preminger, uitgave van Dell Publishing
Company, New York.
Met „De Grote Gebeurtenissen" uit
het Engels vertaald overzicht van de
mijlpalen uit de geschiedenis, wordt
eens te meer aangetoond dat een ge
schiedenisboek niet per se een dorre
opsomming van feiten hoeft te zijn.
„De Spaanse Griep van 18”, de epi
demie die meer dan twintig miljoen
levens eiste, door A. C. de Gooijer,
uitgave Tiebosch 24,50).
„Welzijn als probleem”, sociologie,
welzijn en welzijnswerk, door Rudy
Koopmans, uitgave Samson (ƒ21,50;
tweede druk).
Cactussenboek, door S.
uitgave Elsevier 36,25).
/inke lwaa/1
gesteld do
te Ams»
BRUSSEL (Belga) De Belgische
Staatsprijs voor Proza, die eens in de drie
jaar wordt toegekend, gaat naar Ivo Mi
chiels voor diens in 1977 verschenen werk
„Een tuin tussen hond en wolf".
ERO FLAl
met elect)
n druk op)
brandt. Vl
ien, hou»
n 1001 an
van de
dr. H
1
rante stuk muziek in het Amsterdams
In deze uitgave van Het Spectrum
worden in chronologische volgorde
rond de zestig gebeurtenissen beschre
ven, die een grote invloed hebben ge
had op het verloop van de historie. Aan
de totstandkoming van het boek heb
ben enkele tientallen schrijvers meege
werkt. Te zamen geven ze door middel
van deze hink-stapsprong door de eeu
wen een goed beeld van de geschiede
nis. De auteurs beperken zich tot niet al
te lange, goed leesbare verhalen. De 509
pagina's bestaan grotendeels uit prach
tige illustraties, waarvan bijna 400 in
kleur.
EDA Soeö» gleden hoorde men dit toch al niet incou-
dessin W
ken door* Concertgebouw. Voor hoeveel Haarlem
M fa fit
Sergio Macias, uitgave De Knipschepr
8,50).
Aanval uit zee, door Douglas Reem-
an (oorlogsroman), uitgave Zuid-Hol-
landsche
19,90).
Èlseviers
Bravenboer,
Serip: Vaste planten in kleur, Hees
ters in kleur, Bloeiende kamerplanten
in kleur, Groene kamerplanten in
kleur, door Cor Verboom, uitgave Else
vier (per deeltje ƒ8,90).
Èlseviers Gids voor keukenkruiden,
specerijen en andere smaakmakers,
door B. Hlava en D. Lanska, Ned. be
werking L. Tsjon Sie Fat, uitgave Else
vier 27,50).
Kampioenen en krukken in knie
broek (beelden en berichten uit de kin
derjaren van de sport), door Pierre
Heijboer, uitgave Unieboek (ƒ27,50).
De Grote Gebeurtenissen. Uitgegeven door
Het Spectrum. Prijs tot eind december
49,50. Daatna 79,50.
JET dubt*
10 koppe
boden co
k G Brede
m
uzzelactie
9t Gehan-
stemming
latssecra-
esluit dd.
u. L.O.
HAARLEM. Als de interesse voorde
Maken-2 C-serie van het Noordhollands Philhar-
oek voor: monisch Orkest tóch zodanig is, dat de
toehoorders de musici in aantal nauwe
lijks overtreffen, waarom wordt de pro
grammering dan nog aan een „degelijk"
tandoend thema onderworpen?
heeft er natuurlijk heel wat ervaring mee
opgedaan
Monkau: „Als acteur heb je er last van
bij typecasting. Al bij heel gewone rollen.
Als er in een toneelstuk een kruidenier
voorkomt, een hele' simpele rol. dan mag
dat geen neger ?ijn, dat kan niet, geen
bruine".
Van de Meeberg: „Op het moment dat er
een stuk over Zuid-Afrika gespeeld moet
worden, wordt er een blik negers openge
trokken".
Monkau: „Er zijn zoveel kleurlingen in
Nederland, hoeveel vind je er terug op het
toneel? Nou, je maakt mij niet wijs dat er
"oon h-uine mensen zijn die ik ken nu
Jago-sha*
in Gooi BV
RIJSENHOUT. Marius Monkau, Rob
/an een tan
de Meeberg en Andries Mok trekken
sinds enige tijd door het land met hun
kritisch cabaretprogramma We staan er
jekleurd op. Hun optreden aan het slot
tan de cabaretweek in de Toneelschuur in
Haarlem was dermate succesvol dat beslo
ten werd de groep voor enkele extra voor
tellingen opnieuw naar Haarlem te ha
unt, Dat gebeurt nu op 5 en 6januari, weer
in de Schuur. Bij Monkau thuis praten we
'5|1 set Rob van de Meeberg er bij over het
9 rogramma en over de opvattingen over
theater en bijzonder dat genre wat caba-
iet of kleinkunst wordt genoemd.
Op vertoon van deze bon ontvangt u een reductie
op de toegangsprijs van t 7.5U
Van de Meeberg: „Muzikaal kritisch the-
iter, zo omschreef een criticus ons pro-
ramma eens. Dat is een term waar we iets
an hebben. Dat onderscheidt ons einde-
-ijk eens van 't lullige cabaretgedoe. Want
J ergens in het theater is de beunhazerij zo
fc *y root als bij het cabaret. Iedereen die een
■JF - eetje leuk doet schrijft in voor de Cama-
- etten (jaarlijkse cabaretwedstrijd in Delft
oor niet-professionele groepen) en dan
ijn ze er meteen. Ze bieden zich aan voor
irie- of vierhonderd gulden, worden in een
chouwburgabonnement geschoven en het
mbliek gaat teleurstellend paar huis,
loiets maakt datje als professionele groep
woon te duur bent voor de theaters. En
jan vragen we op het ogenblik zelfs nog
under dan zes jaar geleden het geval zou
ijn”.
„We staan er gekleurd op", een kritisch
irogramma. Van de Meeberg: „Die titel is
m verschillende redenen gekozen. Letter-
ijk speelt het mee, Marius is een bruine
Ban en Andries en ik niet. Maar als caba-
etiers willen we ook duidelijk kleur be-
ennen. Dan komt er nog bij dat we niet zo
erschrikkelijk enthousiast zijn over de
Bestand in de wereld, dus ook daarover
unnen we zeggen: nou, nou, we staan er
fkleurd op
In het programma zitten tal van soorten
ritiek verweven in sketsches en mitziek.
'an de Meeberg „Vrij veel over discrimi-
atie. Over heel subtiele vormen van dis-
fnminatie. die bijna niet opgemerkt wor-
MMMMan Helemaal niet door mensen die er zelf
mee geconfronteerd worden Marius
misch mogelijk te brengen. Het gaat over
ernstige zaken, maar je mag daar best bij
lachen. Als je je boodschap zo droog de
zaal inspuit, dan werkt het niet. We geven
aan in ons programma, we wijzen niet met
de vinger, we zijn niet belerend. Als ergens
iets scheef zit, dan is de schuld toch wel
duidelijk. Na een voorstelling krijgen we
wel mensen uit het publiek die zeggen:
„We vonden het leuk, maar we zijn het niet
met u eens. Prima, dan wordt er kennelijk
toch nagedacht tijdens het amuseren".
Monkau: „Er is ook een nummer over
werkelposheid. Een soort surrealistische
sketch, waarbij de koningin in de troonre
de aankondigt dat de seizoenen veranderd
zullen worden. Zodat de werklozen het in
elk geval toch warm zullen hebben als ze
niets te doen hebben Een heel moeilijk
nummer
Van de Meeberg: zo moeilijk dat ik
nog telkens de tekst kwijt ben nee, het
is lastig om het goed over te brengen".
Monkau: „We hebben geprobeerd ons
programma heel muzikaal te maken. Vroe
ger, vooral bij al die studentencabarets,
was muziek alleen begeleiding, dus qnder-
geschikt aan de tekst. Dat is nu wel achter
haald, al zie het nog heel veel. De muziek
moet op zichzelf interessant zijn, nou daar
zijn we van uitgegaan Wat muzikaliteit
betreft is het bij ons nergens vervelend
haha".
We staan er gekleurd op wijdt ook aan
dacht aan Chili. Van de Meeberg: „We
hebben er een Chileens blokje in met echte
Chileense volksmuziek van Quila Payun,
de groep van Victor Jara, die hebben ze
om zeep geholpen in het stadion Van Santi
ago de Chili. We hebben er Nederlandse
tekst bij geschreven en het geheel eindigt
in een liedje dat ik zelf gemaakt heb en dat
ik al jaren zing. Daarin zing ik: „dit lied zal
blijven klinken totdat Chili is bevrijd",
nou, zolang dat nog niet het geval is, moet
je zo’n liedje natuurlijk ook blijven zingen.
Het programma van Monkau, Mok en
Meeberg is nog maar minimaal in de publi
citeit geweest. Dat heeft vooral te maken
met het ontbreken van een officiële pre
mière. Van de Meeberg: „Dat hoeft voor
ons niet. Ik denk dat de pers wel komt als
we in maart naar Amsterdam komen. We
hebben er ook nog over gedacht teksten
van Annie Schmidt te gebruiken, dat zou
wat meei' publiciteit geven".
jarige filmregisseur kijkt met kennelijk
plezier en tevredenheid terug op een
rijk en gevarieerd leven dat in Wenen
begon en via een toneelloopbaan als
acteur en regisseur bij de grote Max
Reinhardt leidde naar de VS, waar hij
zowel op het Newyorkse Broadway als
in Hollywood naam maakte. Met Laura
uit 1944 wordt hij eigenlijk pas ontdekt
voor de film en daarna zorgen The
Moon is blue. Carmen Jones, The Man
witlïrthe golden Arm, Porgy and Bess,
Exodus, Advise and Consent en The
Cardinal voor de reputatie van een
filmer die controversiële onderwerpen
aandurft.
Behalve over diverse bijzonderheden
die het maken van films begeleiden,
praat Preminger met veel smaak over
zijn ontmoetingen met de kleurrijke
figuren, die hij op zijn levenspad tegen
kwam, over zijn moeilijkheden met de
censuur, over „blacklisting" in de tijd
van senator McCarthy en over zijn hu
welijken. Preminger is-een goed vertel
ler en hij heeft voldoende boeiende en
interessante dingen meegemaakt om er
een pocektboek van over de 250 pagi
na's meer te vullen. Of hij zich daarna
voor' zijn lezers „onthuld” heeft valt
echter evenzeer te betwijfelen als Tay
lors oplossing van het „Hitchcock enig
ma".
DEN BOSCH (ANP). De provincie
Noord-Brabant garandeert tot 1 septem
ber 1982 het voortbestaan van Zuidelijk
Toneel Globe. Vrijdagmorgen besloot
Provinciale Staten met 52 stemmen voor
en veertien tegen het gezelschap jaarlijks
een extra subsidie te geven van ruim drie
ton.
Dat geld zou aanvankelijk worden opge
bracht ;door Tilburg. Onlangs besloot de
raad van deze gemeente echter de subsi
diëring van Globe stop te zetten omdat het
gezelschap niet zou hebben voldaan aan
een aantal voorwaarden met betrekking
tot de verhuizing van Amsterdam naar
Eindhoven. j
Die voorwaarden houden onder meer in
dat per 1 augustus volgend jaar de leiding
en staf in Eindhoven gevestigd moeten
zijn Ook de kantoren en repetitieruimten
in Eindhoven .moeten dan in gebruik zijn
Tot slot moet minstens eenderde van de
acteurs en actrices zich in het zuiden ge
vestigd hebben Naar de mening van Pro
vinciale Staten en de overige zuidelijke
subsidiënten, te weten de gemeenten Den
Bosch en Eindhoven, zijn er voldoende
waarborgen dat aan deze voorwaarden zal i
worden voldaan
Zo n gedegen studie die met veel
speurwerk, navorsingen en interviews
gepaard gaat, is de biografie die John
Russell Taylor geschreven heeft over
Hitchcock en die hij kortweg „Hitch"
gedoopt heeft met als ondertitel „the
Life and work of Alfred Hitchcock”
(Faber and Faber, London). Alleen al
de lijst met namen van mensen met wie
de auteyr over zijn onderwerp gespro
ken heeft en die hem van saillante
bijzonderheden over het doen en laten
van Hitchcock voorzien hebben, be
slaat bijna drie kwart pagina.
John Russell Taylor weet dan ook
gemakkelijk een uiterst leesbare bio
grafie van meer dan 300 pagina's over
de „master of suspense" te schrijven,
waarin naast bekende fragmenten en
levensbijzonderheden ook de nodige
nooit gepubliceerde onthullingen voor
komen. Dat hij „het raadsel Hitchcock"
zoals hij zijn introductie noemt, heeft
weten op te lossen zal lang niet iedere
lezer willen beamen maar dat hij een
duidelijk geprofileerd en zeer mense
lijk portret tekent van een van de meest
intrigerende persoonlijkheden van het
witte doek, is zeker.
Taylor heeft zijn biografie overzich
telijk ingedeeld in de Engelse en de
Amerikaanse periode in Hitchcocks
carrière, waarna hij in een epiloog tot
bepaalde conclusies komt als de aan
wijzing dat angst en vrees, voortko
mend uit een strenge katholieke opvoe
ding, aan de basis van al zijn werk
liggen en dat zelfs zijn humor ver
mengd is met schrikgevoelens. Maar
boeiender dan karakterologische hypo
thesen is Taylors indringende beschrij
ving van de meester aan het werk, meer
in het bijzonder bij het maken van zijn
tot nu toe laatste film Family Plot,
waarbij de schrijver van het begin tot
het einde ooggetuige heeft mogen zijn
cewollenat
IEMME Nï
16.95 f*
nport-Expft
»F.
der Weide»
7 Breda,
treat 3. te»
Giesen, S
rosbeek”
'sring
fmans, M»
,en; H. Bik
Haag; Me*
rs. Tulp*
Moord; J-
tershoek
U Verheye"
7, 5007 BA
oorenboscK
NH Goud»
mastraat 2®'
ther; MejJ
lerstraat 2»
Nergens is de beunhazerij
zo groot als bij cabaret
Andries Mok, regisseur John Heawood, Rob van de Meeberg en Marius Monkau
staan er gekleurd op” maakten.
(foto Mario Dagniaux)
een Surinaamse jongen die op de Toneel
school in Amsterdam zit. Maar toen hij
indertijd 'zei dat hij acteur wilde worden,
zei iedereen tegen hem: zou je dat nou wel
doen, er zijn voor jou nauwelijks mogelijk
heden. Maar het is waar. Als bruine wordt
je nooit gevraagd als het niet om negers
gaat. Bij de NOS, als ze me daar nodig
hebben in een hoorspel, dan is het geschre
ven door een Zuid-Afrikaanse of een Suri
naamse schrijver. Ik vind dat niet erg, ik
wil dat best spelen, maar je bent op die
mariier op de eerste plaats De Neger".
In het programma zit een nummer over
discriminatie bij solliciteren. Van de Mee
berg: „We hebben geprobeerd het zo ko-
een verrukkelijke kindershow vol grappen en grollen, vol halsbrekende toeren
en verbazingwekkende goochelkunsten in het
tierms zou het een bezwaar zijn om, in
geval de liefde voor dit opus zo groot
mocht zijn, even naar Amsterdam te gaan?
Bovendien was eerder in de tot drie con
certen teruggebrachte C-serie van het
NPO, het Vioolconcert van Alban Berg te
beluisteren. Bartók en Berg behoren tot de
meest ontoegankelijke composities voor
hooi en orkest. En Sjostakovitjs, op het
komende C-concert gepland, hoort über
haupt in dit milieu niet thuis. Dus, nog
maals, als er dan toch een nieuw publiek
Wijkt te moeten worden aangetrokken,
waarom dan de programmakeuze van zo
genaamd klassiek geworden vioolconcer
ten?
Het doet dan alleen maar aan als snobis
tische naaperij van Amsterdam, om com
pleet te lijken. Hoe zou het toch komen dat
NPO-directie en orkestcommissie niet tot
een meer gedurfd, althans origineler be
leid kunnen komen, terwijl er in deze om
standigheden hoogstens een paar procent
extra risico mee wordt genomen?
En waarom moet er, zoals gisteravond,
«>nodig een stuk van Geert-van Keulen
bijgesleept worden, terwijl die tóch wel
elders gespeeld wordt? Waarom nu eens
niet iets in Haarlem, dat nergens anders
gaat? Soms ook alweer omdat de naam
"an Keulen actueel en toch acceptabel
pinkt? In elk geval niet omdat diens mu-
nek belangwekkend zou kunnen zijn.
Want net als bij het meermalen in Amster-
1Jam uitgevoerde „Chords", is het nu door
bet NPO gebrachte „Sonatas”, ondanks de
soms optredende „dreigende" geluiden,
Kunst in Beeld: Egypte en het Mid-
den-Oosten, door Wolfhart Westendorf
en Carel du Ry van Beest Holle en De
klassieke oudheid, dóór German Haf
ner, uitgave Elsevier Focus 69,50 per
deel bij intekening op de serie).
Onze aarde (encyclopedie van de ge
ologie), onder hoofdredactie van prof,
dr. a. Hallam, uitgave Elsevier
89,50).
Breinmanipulatie (Het nieuwe
machtsmiddel van de CIA), door W.
Bowart, uitgave Elsevier
24,50).
Structuur en functioneren
gezondheidszorg, door prof.
Leenen, uitgave Samsom 19,50).
De Schreeuw van Maubere (strijdlie
deren voor het volk van Oosf-Timor),
door Francisco Borja da Costa, uitgave
De Knipscheer 8.50).
Ons zoekt de hoop (gedichten in de
schaduw van de ballingschap), door
iiiniiuuB
