j Driehoeksruil rond Wildschut en Zondervan Katholieke gymnastiekbond en KNGV dicht bij algehele samenwerking et I! 1 ^■■■1 I r door Jan Blijboom Principeverklaring Stroomversnelling Hongerwinter Omgeschoolde backs Onderzoek 32 >n 10 I J ke af- J. ko- bi- te '■au zer II 1I Pr r jrsus Op weg naar een turnfederatie leid te - gemanoeu- ■timent n4d6 lepots, ormen 'ostbus □Idoet: jitzicht. PIET WILDSCHUT it team ten de ar iximaal Honing erciële n top" olledig komst •ijven. Het district Haarlem van de Nederlandse Katholieke Gymnastiek Bond vijftig jaar. Ogenschijnlijk een gebeurtenis van uitsluitend regionale betekenis, temeer omdat velen het werkwoord turnen bijna automatisch associëren met het Koninklijk Nederlands Gym nastiek Verbond. De katholieke bond is immers niet méér dan een groepering van „roomsen onder elkaar”, die angstvallig waken tegen „kwade invloeden” van buitenaf en zowel organisatorisch als technisch niet in de schaduw van „die andere bond” kunnen staan. Een misvatting van de eerste orde. Want uit een overzicht van „Vijftig jaar NKGB Haarlem” blijkt dat het jubilerende district een vitale halve eeuw achter de rug heeft; zó vitaal dat het bijvoorbeeld in geen enkel opzicht voor de voormalige Kennemer Turnkring hoefde onder te doen en meermalen zijn bond heeft geactiveerd in bepaalde gevallen de lenden te omgorden en ten strijde te trekken. Als er dan ook door de NKGB acties werden ondernomen dan kon men er bijna zeker van zijn dat het district Haarlem daar op de een of andere manier bij was betrokken. En dat is op dit ogenblik opnieuw het geval. Sinds oud-voorzitter Gerrit Groenendijk (42 jaar) na een ambtsperiode van elf inspan nende jaren in 1974 zijn plaats inruimde voor Ton te Mey (33 jaar) zijn er nieuwe impulsen ontwikkeld die zó de aandacht trokken van het hoofdbestuur van de NKGB dat de nieuwe voorzitter van het Haarlemse district drie jaar later al vice-voorzitter van de bond was. En mede door diens toedoen zijn er al weer geruime tijd onderhandelingen aan de gang tussen het Koninklijk Nederlands Gymnastiek Verbond, de Nederlandse Katholieke Gymnastiek wich wordt verkocht, is alweer dat gevoel de directe concurrentie te heb ben bevoordeeld, niet aanwezig (ook al placht FC Twente in het verleden al tijd tegen Ipswich Town te loten in de diverse Europa-Cupcompetities). Licht Te Mey toe: „Wat gebeurde er namelijk? Vanaf januari 1966 stroomversnelling vreerd. topspelers moet afstaan: Arnold Müh- ren. Piet Wildschut en Frans Thijssen. En zij zijn natuurlijk de eersten niet. René en Willy van de Kerkhof. Piet Schrijvers. Johan Zuidema gingen hen al voor. Al bij al toch zeven topspelers. ook nu nog (als we Johan Zuidema. ondanks zijn onherstelbare blessure, even blijven meerekenen, want wie weet had hij nog gevoetbald als hij bij Twente was gebleven), een aantal dat niet vrolijk stemt. Zijn antwoord was dat het NOC onmiddellijk over die, wat ook hij noemde ongezonde, situatie met het KNGV zou gaan praten. binnen de NKGB, Leon Schelvis, zichzelf in groter verband zal kun nen bewijzen. Kortgeleden nam hij nog deel via de Haarlemse vereni ging VOLO aan de verenigingskam- pioenschappen van het KNGV met onder andere Ger Butter en Alex Knip. Zonder ook maar één enkel probleem in deze integratie rdelijk- >n erciële «ding mplete )ts de nacks 'isatie icabe- De tot nu toe gevoerde onderhan delingen binnen het tijdsbestek van twee jaar hebben geleid tot de vol gende principeverklaring: „Alle in de Nederlandse gymnastiekwereld bestaande organisaties verklaren te willen komen tot één gymnastiek- organisatie in Nederland, waarbij alle specifieke zaken, zoals eigen organisatie, eigen zaken, volledig tot hun recht komen; en hiermee het belang van de Nederlandse gymnastieksport in al haar geledin gen te vertegenwoordigen en te be hartigen". Toen Ton te Mey, die zich buiten het turnen in het jeugdwerk opmer kelijk verdienstelijk had gemaakt en om die reden door destijds be kende turnsters als Rini Zegwaard en Angelien Verkerk op de voorzit- Bekijk je de driehoekstransactie uit sluitend van de financiële kant, dan is FC Den Haag de grote winnaar. Finan ciële voetbalexperts schatten dat Ro meo Zondervan 700.000 gulden heeft opgebracht (vermoedelijk een record voor een 19-jarige, en zeker een record voor een 19-jarige achterspeler). Dat betekent dus dat FC Den Haag het zich kan veroorloven zo’n 70.000 toeschou wers minder naar het Zuiderpark te trekken. Oftewel 3500 bezoekers per wedstrijd minder, als we het aantal thuiswedstrijden voor het gemak even op 20 stellen, en de toegangsprijs op tien gulden. Een zeer ruwe berekening dus. dat ontken ik niet. Welnu, zoals het er op het ogenblik uitziet (FC Den Haag op de dertiende plaats in de competitie, gemiddeld ruim duizend bezoekers per wedstrijd minder verge leken met vorig seizoen: 6870 tegen 7940) moet er dus worden ingeteerd op het transferbedrag dat Romeo Zonder van heeft opgeleverd, maar toch min der dan nodig is om diens gehele ver koopbedrag te niet te doen, terwijl ook mèt hem al minder toeschouwers naar het Zuiderpark kwamen. Er zat, met andere woorden, weinig anders op voor FC Den Haag. Het is overigens hoogst opmerkelijk, dat twee clubs bereid zijn zoveel geld te spenderen aan achterspelers. De theorie is, dat uitblinkende voorhoe despelers geboren of aangekocht wor den, en dat uitblinkende achterspelers gemaakt kunnen worden. Hoeveel om geschoolde eredivisiebacks hebben we in de loop der jaren niet op niveau bezig gezien? Piet Wildschut, eens be gonnen als rechtsbuiten, is er elf een voorbeeld van.' Johan Zuidema was een ander voorbeeld. Gerry Deykers heeft enkele jaren als linksback geëxcel leerd bij PSV, en zo zijn er, ook in een Gesteld mag worden dat Ton te Mey (oud-voorzitter Gerrit Groe nendijk: „ik heb de grootste bewon dering voor hem”) een gunstige ont wikkeling in de NGO-gedachte wel ziet zitten. Zoals hij ook „apetrots” is op het medische onderzoek waar over in de toelichting op dit artikel al is gerept. Het is in de Nederlandse voetbalcom petitie nu eenmaal al jarenlang hon gerwinter. Wie geen of te weinig eten heeft, moet de boer op om zijn gouden horloge, zijn linnengoed of zijn antie ke pronkkastje te ruilen voor tarwe en peulvruchten. Die eet hij vervolgens op, om vervolgens genoodzaakt te zijn ook zijn bestek, zijn schoenen en zijn bijbel te ruilen voor aardappelen en suikerbieten. U hoeft maar naar een club als Telstar te kijken om te weten welke clubs het ergste van die „voet- balhonger" te lijden hebben: de onaan zienlijke. kleine clubs, in de kleinere plaatsen. Zij moeten voortdurend „in leveren uc run. voor „leeftocht”, die hun bestaan weer een jaartje kan rek ken. Het stemt l nest dat ook een club als FC Twente, die zoveel jaren tot de topclubs heeft behoord („De Bende van Vier”, zal ik maar zeggen: Ajax, Feyen- oord, PSV en FC Twente), en die toch in een stad bivakkeert met ruim 140.000 inwoners zonder al te veel con currentie uit de directe omgeving, nu genoodzaakt blijkt te zijn, of althans in de positie kan worden gemanoeu vreerd, dat het binnen korte tijd drie Daarover: „In twee jaar tijd heb ben we jonge talentjes op 250 medi sche punten onderzocht, met daar bij in dezelfde leeftijdsgroep vijftig schoolkinderen en vijftig kinderen uit willekeurige verenigingen. Alle uitkomsten zijn op computers vast gelegd. Uit dit onderzoek, waarvan de uitslag over enige tijd bekend wordt gemaakt zijn zulke tot nu toe onbekende zaken naar voren geko men, dat ze gerust opzienbarend mogen heten". Onder zulke wilskrachtige leiding (penningmeester Jan Rom maakt in dezelfde kwaliteit óók deel uit van het bondsbestuur) móet het het dis trict Haarlem voorlopig wel goed- gaan. En zeker ook in de goede ver-* standhouding (wederzijds) die er- met de regionale zusterorganisatie- bestaat. En PSV gewon Piet Wildschut, en FC Twente gewon Romeo Zonder van, en FC Den Haag gewon Zevenhon derdduizend GuldenHet doet een beetje aan wintersport denken. De spe lers worden moeizaam in een stoeltjes lift naar boven gehesen, steeds hoger, totdat zij bij de topclub terecht komen, en aan de andere kant van de berg rollen dan, met veel grotere snelheid, de guldens van boven naar beneden, naar de lagere, noodlijdende clubs. Zijn er eigenlijk verliezers, bij deze driehoekstransactie tussen PSV, FC Twente en FC Den Haag? Als je het louter vanuit het spelersarsenaal be kijkt, is PSV natuurlijk de grote win naar (het krijgt Oranje-back Piet Wild schut erbij), FC Den Haag de grote verliezer (het verliest aankomend ta lent Romeo Zondervan), en FC Twente speelt zo’n beetje quitte. Dat wil zeg gen: op dit eigenste moment wordt Wildschut hoger aangeslagen dan Zon dervan, maar het is helemaal niet denkbeeldig dat Romeo over een of twee jaar Piet uit de Oranjeselectie verdringt. Ik wed dat Ton van Daalen en Spitz Kohn dat op het ogenblik ook als verwachting op verjaardagen en bij de kapper rondstrooien, om hun eigen knagende geweten te overstemmen. Want los van het verlies van Wild schut, blijft er ook nog de onverdraag lijke gedachte dat diens vertrek een directe concurrent sterker maakt. Toen Arnold Mühren aan Ipswich Town verkocht werd, was dat pro bleem tenminste niet aanwezig, en als Frans Thijssen zometeen ook aan Ips- Deze gang van zaken zou binnen de NKGB nog niet zó’n sterk gevoel van onbehagen hebben opgeroepen als in andere landen die eveneens meer turnbonden bezitten, zoals bij voorbeeld Oostenrijk, België en Frankrijk, geen soepele regeling had bestaan om uit alle geledingen de beste turnsters en turners te se lecteren voor een zo sterk mogelijke nationale ploeg. Tot op heden, anno 1979, is daar in Nederland, zoals reeds opgemerkt, nog geen sprake van. Toch eigenlijk (nóg steeds) een krankzinnige situatie. Keurturn- sters en -turners van de Neder landse Katholieke Gymnastiek Bond krijgen geen enkele kans zich een plaats te veroveren in de nationale ploeg, louter en alleen vanwege het feit dat ze er de voorkeur aan geven de bond waarin ze zich thuis voelen trouw te blijven Wie aspiraties heeft ooit eens mee te doen aan toer nooien om Europese en wereld kampioenschappen of Olympi sche Spelen staat slechts één weg open: overstappen naar het Koninklijk Nederlands Gymnas tiek Verbond. Zo kon het destijds gebeuren dat een Margoth Hil ders, Joke Kos, Marianne Hee- ren, Ans Dekker en Bibi Vos om voor de vuist weg enige na men te noemen vanwege hun I aspiraties om zo hoog mogelijk te reiken de selectie van het KNGV in belangrijke mate gingen ver sterken. En ook clubs volgden dat voorbeeld. Bond, het Koninklijk Nederlands Christelijk Gymnastiek Verbond en de Nederlandse Culturele Sportbond om tot een volledige samenwerking te komen. Rond deze tijd zullen de voorzitters ze hebben dan hun achterban geraadpleegd weer contact met elkaar zoeken om tot een gesprek te komen met als voornaamste punt: het scheppen van de mogelijkheid een zo sterk mogelijke turntop dames en heren te formeren uit de besten van de betrokken organisaties. Technisch gezien betekent dit in de praktijk dat het hier uitsluitend een aangelegenheid betreft tussen de twee grootste bonden: het KNGV en de NKGB. Een ander zeer belangrijk onderwerp is dat de NKGB al twee jaar bezig is met een diepgaand wetenschappelijk onderzoek naar schadelijke gevolgen (lichamelijke zowel als geestelijke), die zeer jonge turntalentjes kunnen ondervinden van prestatie! gerichte trainingen, al dan niet in centraal verband. De bond voelt zich hierin gesterkt door het voormalige KNGV-bestuurslid drs. J. Scholten, die destijds aftrad en daarmee ook zijn zetel in het NSF-bestuur ter beschikking stelde omdat hij zo’n trainingsaan- pak niet langer mede voor zijn verantwoording wilde nemen. Er is een stuurgroep Jong Talent NKGB aan het werk die als pluriforme taakstelling een multi-disciplinaire begeleiding van het turntalent voorstaat. In deze groep, op alle mogelijke gebieden kwalitatief met elf personen sterk bezet, heeft onder andere Ikina Morsch, die deel uitmaakte van de zo succesvolle keurturnploeg op de Olympische Spelen in München, een plaats gevonden. hadden we een uitstekende samen werking met de Kennemer Turn kring, totdat er ’n keurploegenwed- strijd werd gehouden waarin Mar goth Hilders haar rivale Margo Klees, kampioene van de Kennemer Turnkring, versloeg. Klaarblijkelijk was het KNGV daar van geschrok ken, want kort daarop werd de Turnkring verboden wedstrijden te gen het district Haarlem te houden. Alle contacten werden verbroken”. Vult oud-voorzitter Gerrit Groenen dijk aan: „Laten we niet verzwijgen dat er van onze kant óók fouten zijn gemaakt. Maar goed, door deze stap werden eerder gedane pogingen om elkaar te vinden radicaal teniet ge daan”. Maar de NKGB, die nooit onder stoelen of banken heeft gestoken héél ver te willen gaan om tot een zo effectief mogelijke samenwerking met het KNGV te komen, uitgezon derd zichzelf opheffen, pakte twee jaar later de draad opnieuw op. Te Mey: „Ik was voorzitter geworden van FIT en vond dat het zó niet langer meer kon. Ik ben brieven gaan schrijven naar de Raad van Europa, het Internationaal Olym pisch Comité, de internationale gymnastiekfederatie FIG en het Ne derlands Olympisch Comité, waarin ik stelde dat wij van de NKGB gedis crimineerd worden. Dat werd door deze organisaties schriftelijk toege geven, met daarbij de mededeling dat we dit probleem zelf moesten oplossen”. In eerste instantie koos Ton te Mey de voor de hand liggende weg: contact zoeken met het KNGV. Maar daar wilde men met een vere- nigings bestuurder niet over praten, totdat deze voorvechter als voorzit ter van het district Haarlem, ge volgd door zijn vice-voorzitterschap van de bond, een zwaarder gewicht in de schaal kon leggen. Ton te Mey: „Zo hebben we twee jaar geleden het proces opnieuw in gang gezet. Met die genoemde brie ven op tafel kon' het KNGV daar moeilijk omheen. Dat we weer met onderhandelen konden beginnen danken we ook in belangrijke mate aan de voorzitter van het NOC, mr. Idenburg. Zo gauw hij in die functie was benoemd hebben we hem van de toestand op de hoogte gebracht. overgeschoten voorhoedespeler, dus! Misschien had het „totaalvoetbal” die overtuiging wat aan het wankelen heeft gebracht. Spelers als Ruud Krol en Franz Beckenbauer, Rinus Israel en Paul Breitner hebben bewezen hoe be langrijk een „betere” voetballer kan zijn, ook al opereert hij van achteren uit. De Duitse trainer Hennes Weiswei- ler heeft wel eens zijn schouders opge haald over het nut van de aanvallende back zolang het een specifieke back betrof, zoals bijvoorbeeld Wim Suur- bier. Je moet een specifieke back niet te veel in aanvalssituaties brengen, vond hij, omdat hij de acceleratie, de verfijnde techniek, de passeerbewe ging van de volbloed-voorhoedespeler mist, en dus steeds weer voor een on mogelijke taak wordt geplaatst. We hebben dat altijd aan Wim Suur- bier kunnen zien, toch het prototype van de aanvallende back in het totaal voetbal van Ajax, bepaald niet de eer ste de beste dus, een back die twee finales om het wereldkampioenschap meemaakte en drie Europa-Cups vero verde. dus ik hoop vurig dat u mij er niet van verdenkt dat ik hem een „be perkte'" voetballer of zoiets zou willen noemen. Maar een voorhoedespeler was hij niet. Hij miste de behendigheid en de subtiliteit van de Cruijffs. de Keizers, en kwam dan ook menigmaal in verlegenheid bij de hoekvlag. Het record „vanaf de rechtervleugel ko mende ballen die achter het doel of'te laag of te ver terecht kwamen, hoewel zij door een Grote Vedette werden „voorgegeven", staat ongetwijfeld op naam van Wim Suurbier. Daarom is het interessant te zien dat PSV en FC Twente hoge transfersommen hebben willen neerleggen voor backs, die alle bei wèl dqt voorhoedeachtige in hun spel hebben, die gemakkelijk passeren en een bal a la een voorhoedespeler kunnen voorgeven. 1 Gedacht wordt hierbij aan een or ganisatievorm waarbij de vier bon den zich zouden kunnen vinden in wat wordt genoemd een samenwer kingsverband Nederlandse Gym nastiek Organisaties NGO. Van daaruit zouden dan de verbindings lijnen met het FIG, het IOC (via NOC), CRM, de NSF en de NKS moeten worden gelegd. De onder handelingspartners zijn al zó ver dat ze zo’n samenwerkingsverband „ze ker haalbaar" achten, met als ver trekpunt een federatievorm. In die NGO moet het bestuur uit vertegen woordigers van de vier bonden wor den samengesteld. Hoe ver zijn de partijen inmiddels gevorderd? Ton te Mey hierover: „In principe zijn we tot overeenstem ming gekomen betreffende een sa- STOPPER Het jubilerende district be hartigt de belangen van de vol gende verenigingen: Christo- foor (Zwanenburg), DOS (Vo gelenzang), DWS (De Kwakel), DWV (Warmenbuizen), FIT (Amstelveen), HBC (Heemste de), Hellas (Amsterdam), Her cules (Overveen), JBS (Benne- broek), Kudelstaart, Leonidas (Haarlem), Olympus (Amster dam), Saenden (Wormerveerl, Sportief (Wormer), SSS (Bever wijk), Swift (Assendelft), TIOS (Limmen), Tovado (Heems kerk), Turnlust (Krommenie), TZB (Zandvoort), VDO (Uit hoorn), Velsen, VIOS (Castri- cuml en WWSV (Akersloot). T - verder verleden, meer voorbeelden ge weest. Een back kun je maken van een middenvelder of van restmateriaal menwerking in de secties wedstrijd sport en recreatiesport. Regionale ontmoetingen zijn weer mogelijk. Wij als NKGB willen hierbij nu ook de topsport zo gauw mogelijk be trekken om nog dit jaar, met het oog op de Olympische Spelen volgend jaar in Moskou, tot een vooral zo sterk mogelijke damesploeg te ko men. Maar zo ver wil het KNGV nog niet gaan. De onderhandelingen daarover zijn in volle gang. Een eer ste vorm van algehele samenwer king is er intussen wel: ons vereni- gingsleiderscursusprogramma is door CRM vóór alle betrokkenen wettelijk bekrachtigd. Het is nu dus afwachten of bij voorbeeld een van de topturners Gerrit Groenendijk, oud-voorzitter district Haarlem KNGB (links) en Ton te Mey. de huidige voorzitter en tevens vice-voorzitter van de KNGB tersstoel van de Amstelveense vere niging FIT werd „gepraat”, ook de volgende stap waagde (de leiding nemen van het district Haarlem van de NKGB) werd de bond in een Leon Schelvis

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1979 | | pagina 33