N
DE TIJDBOM
VAN HET US
L
Damiate Pers
ft-j
w
NOTITIES OVER:
Mdwingen
Nadelen
Umuider Courant
Elastisch
K
|9
ffe
■M
<111
ji
19 7 9
MAANDAG
M
J
kJ
a 9
19 FEBRUARI
twee Korea’s door Jan de Roos
klimatologische veranderingen door Jos L.
Lodewijks
woningmarkten en woningbouw door A. L. G.
Spaan
UI
Ovex
dag
lige
Natii
open
van
der
van
divei
en v,
Ie, N
van
Hobl
de c
musi
were
afko
ter v
burg
Dijk
Schoorvoetend is tijdens het
weekeinde het overleg op gang
gekomen tussen vertegenwoor
digers van Noord- en Zuid-Korea
over nationale hereniging. Plaats
van handeling: het dorpje Pan
moenjon, gelegen op de demar
catielijn, de 38ste breedtegraad,
die Korea feitelijk in tweeën
deel. In datzelfde Panmoen
jon is sinds 1953, toen in
Korea de wapenstilstand werd
getekend na een oorlog die aan
meer dan drie miljoen mensen
het leven kostte, ongeveer 400
keer de wapenstilstandscommis-
sie bijeengeweest. Op de bijeen
komsten, die worden geleid door
het Amerikaanse hoofd van een
'VN-delegatie, hebben beide lan
den elkaar jaar in jaar uit in de
meest krasse bewoordingen be
schuldigd van agressieve bedoe
lingen en bestandsschendingen.
Mtiu»
Als de bewindslieden Beelaerts en Brokx hun zin krijgen, zullen er straks twee woningmarkten naast
elkaar werken. Een vrije en een wettelijk beheerste. Maar dan zal er tevens een aanzienlijke beperking
komen van het aantal regelingen, waarmee gemeenten hun woningbestand willen vrijwaren van te dure of
ongewenste buitenstaanders, ten faveure van de eigen bevolking. Beter laat dan nooit, zegt zelfs de
oppositie, waar de opmerkelijke activiteit van VRO de laatste weken met interesse wordt waargenomen.
De kritiek uit ,,de samenleving”, waarvan premier Van Agt steeds zegt, dat het kabinet die zich terdege ter
harte neemt, heeft klaarblijkelijk in dit opzichh effect gehad. In deze krant is al eerder uiteengezet tot welke
vormen van discriminatie en rechtsonzekerheid „verkoopregulerende bepalingen” zoal kunnen leiden.
f
w
tllL
Jt
I
t
Twee woningmarkten
propagandastrijd
overdrachtsbelasting,
147,50
--nm
President
Kim II Soeng
Augustus 1976. Het beruchte bom-
incident bij Panmoenjon.
Het staat overigens nu al vast dat in het gebied met
vrije huren, waar nooit de Woonruimtewet 1947 heeft
gegolden, gemeenten nergens toe verplicht kunnen
worden. Daar zal hoogstens op basis van vrijwilligheid
te bereiken zijn, dat het eigen instrumentarium wordt
ingeruild tegen het nieuwe. Het is dus zeker dat daar
eigen bedingen en vestigingsverordeningen kunnen
blijven bestaan. Nederland blijft in dit opzicht dus
toch „gespleten”, met alle bezwaren daaraan voor de
mobiliteit en de rechtsbedeling verbonden. Juist om
dat te voorkomen werd in de vorige regering aan de
genoemde kaderwet gedacht, waarbinnen deze affaire
voor het hele land zou kunnen worden geregeld. Maar
Beelaerts en Brokx voelen daar niets voor, ondanks
DIRECTIE Damiate Pers b.v
Mr H C. vanderMije
HOOFDREDACTIE:
Jos L. Lodewijks
E. Koning
Dat
ook v
Smit
en grr
gek h
king
sleep’
kwali
vaart
(Vc
Daar staat tegenover dat gemeenten straks, des
noods met politiedwang, woningen kunnen vorderen,
dat onbillijkheden binnen de kring van betrokkenen
verdwijnen, dat de zeggenschap van gemeenten over
de toewijzing van koophuizen in de goede betekenis
van het woord elastisch kan blijven en dat, op grond
van lokale normen, te kleine gezinnen uit te grote
woningen kunnen worden geweerd. Dat de verkoop
prijs niet wettelijk te begrenzen valt, is niet direct een
nadeel, wanneer men het afmeet tegen de smokkel-
ruimte, die de verkoopregulerende bepalingen al bie
den (geld onder tafel öf „overname” van inventaris in
de prijs).
Het voorkomen van „speculatie” (relatief goedkope
gemeentegrond verwerven en met het huis dat erop
staat duur verkopen), voorrang voor eigen bevolking
en voldoende huisvestingsmogelijkheden voor ander-
zins „gebondenen” en economisch zwakkeren, hebben
tot invoering van verkoopregulerende bepalingen
gevoerd.
Summiere verklaringen van de meteo
rologische wereldorganisatie der VN (de
WMO) die de Geneefse conferentie heeft
georganiseerd, wijzen erop dat de conclu
sies van Calder voor een deel reeds zijn
bevestigd en erkend. Het relatief snelle
afkoelen van de aarde, het dreigende na
deren van een nieuwe ijstijd en het gevaar
van versnelling dezer procedure door het
menselijke beivloeden van de damp-
kringstructuur zijn geen veronderstellin
gen, maar al zekerheden. Waarover de
conferentie zich moet buigen is de vraag
of enige zekerheid kan worden verkregen
ten aanzien van de tijd die de wereld nog
rest, voordat de ijskap zich meester maakt
van vrijwel geheel west-Europa en grote
delen van het Amerikaanse continent.
Een andere vraag is, in verband met de
vorige, of een drastische verandering van
energiewinning en dus van het stoppen
der luchtvervuiling door verbranding van
olie, gas en kolen, nog iets ten gunste van
situatie kan doen. De samenhang tussen
dampkringvervuiling en afkoeling van de
aarde is onmiskenbaar. Een derde vraag
voor de geleerden is, of door het snelle
aangroeien van de poolijsmassa’s een af
storting van ijsplateaus in de oceanen kan
veroorzaken, waardoor het waterpeil over
het gehele westelijke halfrond met 60 me
ter zou kunnen "stijgen. Angstige vragen
genoeg, maar het heeft weinig zin dat de
mensheid zich nog langer in slaap laat
sussen, vooral omdat haar gedrag haar
gebruik en misbruik van de natuur
rampzalige explosies van reeds natuurlij
kerwijs op aarde bestaande (tijdbom
men” kan bevorderen of verhinderen.
IJM
langsl
bet sr
m Ui
publk
eeuwt
nis te
aan d
aal vt
Nedei
mehn
kwerl
fxemj
yan h
gestaj
jls gi<
verd
tijk i
vertel
bij hc
van d
Werki
ken ir
lijn”,
len, t
toorsi
in een
het d<
De laatste Nederlanders, op de vlucht voor
het ijs uit het noorden, kijken aan het bevroren
strand van Zandvoort tevergeefs uit naar red
ding. Juli 1998. of juli 12998?
(foto uit de strenge winter van 1963.
kend geworden, die eveneens handelden
over uitkomsten en speculaties op het
gebied van de natuurwetenschappen met
betrekking tot het aardse levensmilieu.
Zodra zich de eerste symptomen van „wildgroei”
kenbaar maakten, hebben de sceptici de toenmalige
bewindslieden direct voor de te voorziene gevolgen
gewaarschuwd. Koptrekker was de persdie minister
Gruijters destijds de regelrechte uitspraak ontlokte
dat deze zaak in een „kaderwet Volkshuisvesting” zou
moeten worden aangepakt. In haar aanvallen op de
grofmazigheid van de nieuw bedachte gemeentelijke
en provinciale regelingen, kreeg de pers een aanzien
lijk aantal medestanders. Die zijn thans o.m. terug te
vinden in de (woon)consumentenorganisaties, het no
tariaat, de makelaardij, de Raad van Advies voor de
Ruimtelijke Ordening, de Rijks Planologische Dienst
en de Raad voor de Volkshuisvesting. Beelaerts en
Brokx hebben die kritiek verzameld en geven nu blijk
van het voornemen tegen de onbillijkheden bij de
toepassing van verkoopregulerende bepalingen te wil
len optreden. En wel zodanig dat de burger zich
publiekrechtelijk tegen onrecht te weer kan stellen. Er
werken teveel verschillende regelingen langs en naast
elkaar heen, vinden de bewindslieden. Daardoor wor
den volkshuisvesting, ruimtelijke ordening en woon
ruimteverdeling „in hun onderlinge samenhang ge
schaad”. Over het voornemen tot ingrijpen is al eerder
gemeld, dat de bewindslieden het zouden zoeken in een
„aanscherping van het bestaande instrumentarium”
en beslist niet in een nieuwe wet. Die aankondiging is
thans juist gebleken. Beelaerts en Brokx willen de
Woonruimtewet 1947 wijzigen en de Woonruimtebe-
schikking 1974 benutten om toewijzingsgrenzen naar
behoefte te kunnen regelen.
Met Beelaerts en Brokx denken de opponenten van
de „wildgroei” met de wetswijziging in een groot deel
van het land deze bezwaren te kunnen wegnemen. Of
een kaderwet daartoe geen betere bijdrage zou zijn
geweest, blijft* de vraag.
kunnen worden om het aardse biologische
leven te redden.
Het feit dat zoveel natuurkundigen uit
zoveel landen het nodig hebben geacht bij
elkaar te komen in verband met één be
paald verschijnsel, illustreert daarom de
onheilspellende situatie, die zich ten aan
zien van het aardse klimaat aftekent. Het
is hun namelijk duidelijk geworden dat er
klimatologisch een ontwikkeling op gang
is gekomen, die het voortbestaan van de
mensheid op een huiveringwekkende wij
ze zou kunnen gaan bedreigen.
Het vraagstuk van de klimaatsverande
ring op de wereld is bijzonder ingewik
keld, maar er zijn enkele aanwijzingen
waarover de geleerden het volledig eens
zijn. Dat hun mening over de gevolgen en
tijdsbestekken waarin die gevolgen zich
kunnen demonstreren nog uiteenlopen, is
een van de aanleidingen voor de conferen
tie in Genève.
Uit min of meer uiteenlopende publika-
ties en meldingen van de laatste jaren is al
veel uitgelekt over de voornaamste zorg
der klimatologen, namelijk de komst van
een nieuwe ijstijd die grote delen van de
bewoonde wereld volstrekt onbewoon
baar zou maken. Dat zo’n ijstijd op komst
is,, lijkt nauwelijks meer voor twijfel vat
baar. De grote strijdvraag is, of degenen
gelijk zullen krijgen die rekenen op een
dergelijke ontwikkeling binnen ongeveer
10.000 jaar öf degenenen die voorspellen
dat de komende ijstijd binnen afzienbare
decennia en zelfs van het ene jaar op het
andere de wereld zou kunnen overvallen.
Deze strijdvraag lijkt langzamerhand na
der te komen tot een beantwoording, die
druk vanuit de woningbouwcorporaties en de vakbe
weging. De uitkomst zal toch moeten neerkomen op
een distributiestelsel voor de beschikbare woonruim
te. En dan kunnen de regels maar het beste worden
aangepast aan de huisvestingsmogelijkheden, die het
beleid in de ruimtelijke ordening oplevert, vinden zij.
Als de wetswijziging van kracht wordt, zullen er
officieel twee woningmarkten in ons land bestaan. Die
kunnen dan onderling aanzienlijke prijsverschillen te
zien geven. Tenzij de minister de toewijzingsgrenzen
voor koopwoningen aan de lage kant zou kunnen en
willen houden (nu 270.000). In dat geval wordt dat
verschijnsel regionaal slechts tot een deel van de
markt beperkt. Het verschijnsel van een vrije en een
gedrukte markt zal over het hele land bezien, blijven
bestaan en kan een remmende invloed op de verplaat-
singsbereidheid (mobiliteit) hebben en aldus bijdragen
aan spanningen op de arbeidsmarkt.
Wat willen zij nu met wetswijziging bereiken:
- gemeenten moeten een publiekrechtelijk in plaats
van een privaatrechtelijk wapen in handen krijgen om
plaatselijke huisvestingsproblemen beter te kunnen
aanpakken
- Verkoopregulerende bedingen en verordeningen
moeten worden ontkracht, met de bedoeling gemeen
telijk vastgestelde voorrangs- en prijsregels niet lan
ger van toepassing te laten zijn. Beelaerts en Brokx
willen bereiken dat de Woonruimtewet 1947 weer
ingevoerd kan worden voor gemeenten waar die wet al
eerder gold, maar nadien is vervallen. Bovendien
willen ze binnen de wet meer speelruimte mogelijk
maken, om op grond van de plaatselijke toestand
slagvaardig en sluitend te kunnen (laten) reageren. Het
komter dus op nefer, dat Beelaerts en Brokx hoofdza
kelijk voor de Randstad (het gebied zonder vrije
huren) en voor-andere delen van ons land waar vrije
vestiging niet langer te verenigen valt met het ruimte-
lijke-ordeningsbeleid (Veluwe) bij wetswijziging wil
len kunnen afdwingen, dat het oerwoud van lopende
regelingen opgaat in een bijgeslepen distributiewet.
Dat houdt dus in dat de tientallen gemeenteraden, die
vaak maandenlang hebben gediscussieerd over eigen
spelregels bij vestiging en bij verkoop van gemeentelij
ke bouwgrond een streep zouden moeten halen door
wat er aan privaatrechtelijke bepalingen is gaan gei
den. Dat wil zeggen, wanneer tenminste de sancties in
de bijgespijkerde wet krachtig genoeg zijn om die
gemeenteraden in de pas te dwingen. Daarover zijn op
dit moment nog geen kabinetsopvattingen bekend.
Vermoedelijk wordt daarover op 26 februari van ge
dachten gewisseld in de vergadering van de Vaste
Tweede-Kamercommissie VRO.
BUREAU:
Redactie en administratie:
Lange Nieuwstraat 427, Umuiden
postbus 18. 1970 AA Umuiden
tel. redactie: 02550-15389
na kantoortijd: 02208-3577
tel. adm.. 02550-15437 en 16450
postgiro: 273107
telex: 41866
ADVERTENTIES:
telefoon 023 - 31 90 53
GROENTJES:
gerubriceerde advertenties, uitsluitend
telefoon 023 - 31 92 72
ABONNEMENTEN
- bij vooruitbetaling -
per maand
per kwartaal
per post
per jaar
per post
losse nummers
buitenland
per kwartaal
BEZORGKLACHTEN:
maandag t/m vrijdag van 18.30-19 00 uur
zaterdags van 11 30-12.30 uur
Uitsluitend telefoon: 02550-10519
voor Santpoort: 023 - 31 90 53
Oudeweg 12-14, Haariem
tel 023 - 31 90 53
Voorzichtig begin van I
een moeizame dialoog
Park Tsjoen-Hie
f 14,80
42,60
56,50
f 167.70
220,50
0,75
In augustus 1976 nog deed zich bij
Panmoenjon een ernstig incident
voor. Amerikaanse militairen van
de VN-eenheid wilden een boom in
de bestandszone snoeien of kappen,
omdat die een goede surveillance
zou belemmeren. Er ontstond een
gevecht met een dertigtal Noordko-
reanen, waarbij twee Amerikaanse
officieren met bijlen en pikhouwe
len om het leven werden gebracht.
Onmiddellijk laaide de spanning
hoog op. De Amerikanen brachten
hun 42.000 man sterke troepen
macht in Zuid-Korea in staat van
paraatheid. Het „boomincident”
toonde aan hoe explosief de situatie
in Korea bijna een kwart eeuw na
de wapenstilstand (een vredesver
drag is nooit gesloten) nog was.
Tegenover elkaar staan twee Ko
rea’s die ideologisch hemelsbreed
verschillen. Wat ze met elkaar ge
meen hebben, is dat ze ondemocra
tisch zijn. In het communistische
Noord-Korea zwaait sinds 1972 pre
sident Kim H Soeng de scepter,
Noord-Korea is een stalinistische
dictatuur van het zuiverste water,
Nigel Calder heeft aan de voltooiing van
zijn IJstijdtheorie jarenlang gewerkt en
alle verkrijgbare wetenschappelijke re
sultaten van klimatologische en geologi
sche aard op een rijtje gezet. Daarnaast
heeft hij zich verdiept in het menselijk
handelen van de laatste eeuwen op het
gebied van de klimaatsbeïnvloeding door
de toepassing van de verbrandingsener-
gie. Tenslotte heeft hij de stroom uit deze
beide bronnen naar één en dezelfde bed
ding geleid en uit de resultaten daarvan
een verklaring gesestilleerd voor de op
zienbarende, verontrustende klimaatsver-
schijnselen van de laatste jaren.
Intussen is de wetenschap haar eigen,
verborgen weg gegaan en natuurlijk zijn
in technologisch en wetenschappelijk zeer
vooruitstrevende landen niet alleen talrij
ke nieuwe gegevens ontdekt, maar ook in
politiek-nationalistische zin geselecteerd,
tot top-secret verklaard of in technische
toepassingen van nationaal eigen belang
geïnvesteerd. Niettemin hebben de geleer
den van 50 landen het noodzakelijk gevon
den, in Genève met elkander te gaan
overleggen. Dat betekent, dat zij zich in
een onrustbarende noodsituatie bevinden
die zij op het nationale vlak niet meer
aankunnen. Zij moeten een mondiale toet
sing van gegevens en waarnemingen ple
gen, om zekerheid te krijgen over wat niet
alleen hun eigen land, maar de gehele
wereld te wachten staat.
Een sobere telexmededeling die de bij
eenkomst van 300 deskundigen uit 50 lan
den in Genève aankondigde, ter bespre
king van de gevolgen der geconstateerde
klimatologische veranderingen op de we
reld, vormde vorige week de afspiegeling
van een wereldwijde bezorgdheid over de
ontstellende gevaren die onze planeet be
dreigen met betrekking tot het wereldkli
maat in de nabije en verdere toekomst.
Geleerden zijn gewend zich heel voor
zichtig te uiten, of zelfs helemaal niet,
indiep zij niet absoluut zeker zijn van
ontdekkingen die op komende catastrofes
zouden kunnen wijzen. Zij willen geen
paniek veroorzaken, ofschoon zij zich
meestal wel degelijk bewust blijken te zijn
van het nut ener tijdige waarschuwing,
vooral wanneer menselijk gedrag en tech
nisch vernuft nog in staat kunnen worden
geacht tijdig iets tegen die catastrofes te
ondernemen. Maar ook speelt in dergelij
ke situaties het verbrokkeld patroon van
nationale eenheden op deze wereld een
rol, dat een snelle en gedegen communica
tie van de wetenschapsmensen aller lan
den belemmert en in sommige gevallen
zelfs de onderlinge rivaliteit der mogend
heden beslissende invloed geeft op wat er
over bepaalde ontdekkingen wordt gepu
bliceerd.
Soms echter spreken de geleerden over
de nationale grenzen heen af dat zij, popu
lair gezegd, voorlopig hun mond zullen
houden om geen aanleiding tot grote on
rust te leveren, voordat zij gezamenlijk
met de grootst mogelijke zekerheid kun
nen voorspellen wat de aarde boven het
hoofd hangt en wat er nog gedaan zou
laaiaai. ---
Als in de praktijk gerezen nadelen en onbillijkheden
werden bij dit soort regelingen gesignaleerd:
Niet alle kopers moeten als speculanten worden
beschouwd. Maar veel gemeenten handelden daar
door middel van vrijheidsbeperking bij verkoop wèl
naar.
Het afromen van veronderstelde winsten kreeg
meestal voorrang boven het argument van rechtvaar
dige woonruimteverdeling.
De sanctie op overtreding van het beding is boete,
maar daarmee wordt de woonruimte nog niet recht
vaardiger verdeeld.
Er wordt maar een deel van de woningmarkt met de
regelingen bestreken. De schatting is dat „beding”-
gemeenten binnen tien jaar nog maar greep zouden
hebben op 12 pct. van de woningmarkt.
De al eerder genoemde ontduiking door „zwarte”
betaling of overname trucs.
Onroerend-goedbelasting,
huurwaardeforfait en vermogensbelasting zijn de vier
fronten, waarop een „beding”-koper van een woning
nog altijs onrechtvaardig wordt „gepakt”. De fiscus
wenst geen rekening te houden met de bij beding
beperkte opbrengstprijzen oftewel de gedrukte markt
waarde in het economisch verkeer. Navorderingen en
fikse boetes zijn aan de orde van de dag.
Verkopers van „beheerste” woningen moeten op de
vrije markt voor eenzelfde type huis zelf veel meer
betalen dan ze zelf hebben ontvangen. In gevallen van
overlijden, echtscheiding, gedwongen verhuizing bij
aanvaarding van een andere baan, wordt dat als
uiterst onbillijk ervaren.
Zodra de geldigheidsduur van het beding eindigt is
de winst voor de toevallige eigenaar.
de toenmalige Japanse premier Fu
kuda aan, dat de VS geleidelijk hun
grondtroepen uit Zuid-Korea zou
den terugtrekken. Volgens de Ame
rikaanse minister van Defensie Ha
rold Brown zou dit gebeuren bin
nen vier a vijf jaar. De VS zouden
overigens hun luchtstrijdkrachten
in Zuid-Korea, 7000 man, handha
ven en de levering van wapens
voortzetten.
President Carter heeft gezegd,
dat de VS ervoor zullen zorgen, dat
het militaire evenwicht op het Kore
aanse schiereiland niet wordt aan
getast. Het Amerikaanse Congres
wil een vinger in de pap bij beslui
ten óver het terugtrekken van Ame
rikaanse troepen uit Zuid-Korea.
Toch lijkt Zuid-Korea hierdoor niet
gerustgesteld.
Mogelijk is de ongerustheid over
eventuele afbouw van de militaire
aanwezigheid van de VS in Zuid-
Korea voor president Park reden
om de dialoog met Noord-Korea
aan te gaan. Ook de ambitieuze
plannen van Zuid-Korea op econo-
R
meningsuiting en van politiek han
delen sterk aan banden legt. Het
rapport voegt hieraan toé, dat de
dreiging die Noord-Korea voor de
veiligheid van Zuid-Korea zou vor
men, in geen verhouding staat tot
deze maatregelen. President Park
beroept zich voortdurend op die be
dreiging als politieke tegenstanders
van zijn regiem monddood worden
gemaakt en achter de tralies ver
dwijnen.
Met het nu aangekondigde
overleg over hereniging proberen
Noord- en Zuid-Korea de kortston
dige dialoog van 1972 nieuw leven
in te blazen. In dat jaar werd, na
geheime besprekingen, op 4 juli een
communiqué gepubliceerd waarin
stond, dat beide landen zouden stre
ven naar hereniging zonder druk
van buitenaf en op vreedzame wij
ze. Lastercampagnes en militaire
provocaties zouden worden ge
staakt, terwijl een hot line direct
overleg moest mogelijk maken.
Voorts kondigde men de instelling
van een coördinatie-commissie aan,
die conflicten tussen beide landen
zou bespreken en zich zou buigen
over hereniging.
De propagandastrijd werd echter miseh
al weer snel hervat. De coördinatie-
cpmmissie kwam wel af en toe bij
een, maar boekte geen concrete re
sultaten.
Het wederzijdse wantrouwen
bleef bestaan. Zowel Noord-als
Zuid-Korea maakten voortdurend
melding van spionageactiviteiten
en ander provocerend gedrag door
de tegenpartij.
Zuid-Korea maakte bovendien
bekend, dat de Noordkoreanen tun
nels groeven onder de gedemilitari
seerde zone door. Deze tunnels zou
den zijn bedoeld om gelijktijdig met
een aanval vanuit het noorden, snel
grote aantallen Noordkoreanen in
het zuiden te brengen.
De verontrusting aan Zuidkore-
aanse kant steeg verder toen Kim IL
Soeng na het vertrek van de VS uit
Vietnam en de kort daarop volgen
de hereniging van beide Vietnams,
naar Peking ging. Kim zou daar
hebben aangedrongen op Chinese
militaire en economische steun om
de hereniging van Korea onder
communistische heerschappij, des-
noodé met geweld te kunnen door
zetten.
De laatste twee jaar meent Zuid-
Korea nog een reden te hebben om
bezorgd te zijn. Begin 1977 kondig
de de Amerikaanse vice-president
Walter Mondale in een gesprek met
de grootste pessimisten zelfs nog pessi
mistischer zou kunnen maken, namelijk
door deze constatering: de ijstijd is al
begonnen.
Een van de onheilsprofeten uit het re
cente verleden is de wetenschappelijke
schrijver Nigel Calder geweest, die in 1974
zijn inmiddels berucht geworden boek
„De Weermachinerie en de dreiging van
het ijs” in Engeland het licht deed zien.
Zijn boek was voor de BBC aanleiding er
een 220 minuten durend tv-programma
aan te wijden op 2 oktober 1974, dat in
vele landen, ook in Nederlanddoor de
KRO is heruitgezonden.
Het boek is ook in Nederlandse verta
ling (van dr. J. C. v.d Steen en drs. J.
Buisman) uitgekomen (bij Bosch en Keu-
ning n.v. Baarn) en zodanig bewerkt dat
het ook voor niet gespecialiseerden op het
gebied van de klimatologie begrijpelijk is.
De conclusies van Nigel Calder zijn in
1974 met tamelijk veel scepsis ontvangen,
ofschoon zijn theorieën algemeen als we
tenschappelijk gefundeerd moesten wor
den erkend. Nigel Calder was ook niet de
eerste de beste. Hij won in 1972 de
UNESCO Kalingaprijs voor zijn arbeid
op het gebied van de popularisatie van
wetenschappelijke onderwerpen. In Ne
derland waren zijn boeken „Rusteloze
Aarde’' en „Spel op leven en dood” be-
met inbegrip van de persoonscultus
rond kameraad Kim. Het is in vele
opzichten een zeer „gesloten” land,
dat er economisch gezien niet roos
kleurig voorstaat en het kampt met
een enorme staatsschuld.
Steunpilaar van Kim II Soeng zijn
het buurland China en de Sovjet
unie. Sinds 1970 lijkt Noord-Korea
zich wat meer te oriënteren op Chi
na, maar het doet er alles aan, de
Sovjet-Unie niet van zich te ver
vreemden. Dit behoedzaam ma
noeuvreren blijkt uit het standpunt
dat Noord-Korea onlangs formu
leerde met betrekking tot Cambod
ja. In een verklaring veroordeelde
het de „Vietnamese agressie”, maar
hef vermeed daarbij iedere verwij
zing naar de Sovjet-Unie, die de
Vietnamese actie onomwonden
heeft goedgekeurd.
In Zuid-Korea is Park Tsjoen Hie
sinds 1961 president. Hoewel het
land formeel democratische institu
ties kent zoals een parlement, heeft
het zich onder het bewind van Park
verder in dictatoriale richting ont
wikkeld. Vorige week signaleerde
een rapport van het Amerikaanse
ministerie van Buitenlandse Zaken,
dat de in 1972 ingevoerde grondwet
bij deze bondgenoot de vrijheid van
sche grootmacht zijn, dan is een
vermindering van het defensiebud
get op zijn minst zeer wenselijk.
Ook de economie van Noord-Ko
rea zou de voordelen kunnen pluk
ken van een vermindering van de
militaire uitgaven. Dat Noord-Ko
rea het gesprek aangaat, kan ook
samenhangen met de matigende in
vloed van China op Kims regiem.
China heeft baat bij ontspanning in
Korea, want een gewapend conflict
in' dit land kan de op gang gekomen
verbetering in de Chinees-Ameri-
kaanse relatie alleen maar nadelig
beïnvloeden.
De propagandastrijd tussen
Noord- en Zuid-Korea is aan de
vooravond van het gesprek in Pan
moenjon wat geluwd, maar de here
niging lijkt nog zeer ver weg.
Aangezien beide landen er
niet aan denken, hun politie
ke en sociaal-economische systeem
in te ruilen voor dat van de tegen-
partij, lijkt de enige uitweg de vor
ming van een federatie, waarin
Noord en Zuid op den duur naar
elkaar zouden kunnen toegroeien.
Misschien is het overleg in
Panmoenjon een eerste bescheiden
gebied lijken gebaat bij^ont- stapje op de ongetwijfeld ze^p jange
spanning. Wil het, zoals is aahge- en zeer moeizame weg naaf he'rehi-
kondigd, tegen 1985 een economi-. ging.
