ck-in 's “T Engelsman wenst ook winterstop kJ JACK VAN ZANTGEN IS ZWIJGZAAM GEWORDEN cht! IV L |H ry J door Hans van Zenderen F I w „Publiciteitsgeil” Zomervoetbal Berekoud Petaldag Breekpunten Blond Vergissing „Acclimatiseren” Half elf Vijfde coach J2 - Dr: I L £onen I B.V. I loud- MW* en anbe- aissan um. )le- en gene- rken. ian de schedé B.V., Het doet allemaal wat onwezenlijk aan. Jack van Zanten, de pas benoem de elftalbegeteider van Oranje, pro beert op allerlei manieren de Neder landse sportpers te ontlopen. Al heel wat collega's hebben hun neus gesto- JfPAl ten toen d® Amsterdammer om een interview vroegen. Ook ons vraagge sprek komt allesbehalve soepel tot stand. Pas nadat hij overleg heeft ge pleegd met Herman Choufoer, het met de technische zaken belaste lid van het sectiebestuur betaald voetbal, stemt Van Zanten toe en ook dan nog met de restrictie dat hij slechts op enkele zakelijke vragen wil ingaan en wel in een zo kort mogelijk bestek. roeken wij MR J. HOGEWONING nde afde- L Ji I |S- STOPPER ..wy, trisch zie- wij een B- Van Zanten begrijpt dat hij een verkla ring schuldig is. „Eigenlijk had ik nu tegen elke journalist botweg nee moeten zeggen en moeten stellen dat ze over een maand of vier nog maar eens terug moe ten komen. Kijk, het is niet zo dat ik niet wil praten. Ik begrijp ook wel dat er nu, nadat er in de afgelopen jaren zoveel te doen is geweest om die functie van elftal- begeleider, behoefte bestaat aan meer dan een paar telexregels van het ANP over mijn benoeming. Maar ik heb al deze publiciteit niet zo hard nodig; ik heb vaak meer publiciteit gekregen dan me lief was. En ik wil nu voor alles de indruk wegne men, dat ik na nauwelijks één dag terug te zijn al weer zo nodig breed uitgemeten in de krant moet”. Noem Jack van Zanten gerust een slaaf van Oranje. Deze typering is zonder meer de juiste voor de 53-jarige Amsterdamse ondernemer In vastgoed, die sinds enkele dagen weer functioneert in het begeleidingsteam van het Nederlands elftal. Zo’n dikke 15 jaar geleden verpandde Van Zanten zijn hart aan het vaderlandse keurkorps en sinds die tijd heeft hij met of in het kielzog van de ploeg over de gehele wereld gezworven. Eerst tien jaar op kosten Dat zal „tot en met november” moe ten zijn, gezien mijn eerdere prognose, maar zo’n klein vertaalfout je zie ik graag door de vingers. De mensen moe ten zonder jas, met open kraag en een blikje fris op de tribune kunnen zitten, had ik ook nog geschreven, zonder zich in kanariegele plastic jassen te gen de regen te hoeven beschermen, een tirade die Ernie Clay, als ik De Tele graaf voor de verandering een keertje mag geloven, als volgt vertaalde: We van de voetbalbond als chef d’équipe en de laatste vijf jaar als supporter voor eigen rekening. Van Zantens terugkeer heeft heel wat voeten in de aarde gehad. Sinds zijn afscheid na de kwaliflcatiestrijd voor het wereldtiteltoernooi van 1974 in West- Duitsland werd zijn naam vele keren naar voren geschoven als de KNVB op zoek was naar een geschikte figuur voor de functie van elftalbegeleider. Vooral vanuit de moeten het voetbal bij onze supporters brengen op een moment dat ze niet hoeven te bibberen op de tribune”. lijk, en op vrijdag, en zeer zeker op woensdag, maar die behoefte wordt dankzij de Europa-Cup nog wel eens bevredigd. Eigenlijk is mijn behoefte het kleinst op de maandag en de zater dag, hoewel mijn voetbalgeigerteller ook op die dagen nog dusdanig uit slaat. dat menig flatgebouw in Turkije erdoor zou instorten. betaald voetbal. De val van Hogewoning naar aanleiding van de shirtreclame maakte de weg voor Van Zanten vrij. Weliswaar stond hij al enige tijd niet meer zo op gespannen voet met zijn vroegere vriend Hogewoning, maar de onderlinge relatie was toch ook weer niet in die mate hersteld, dat de vooramlige sectievoorzitter de kandidatuur van Van Zanten ondersteunde. Het verzoek van de spelers om hem terug te halen, dat binnen verschillen. Ik heb altijd een geweldi ge hekel gehad aan het katholieke tijdstip van half drie, dat vind ik een ongepast tijdstip voor het begin van een voetbalwedstrijd, dat moet twee uur zijn. Maar los van die twee door traditie en gewenning bepaalde tijd stippen, betrap ik me er dikwijls op dat ik, om half elf ’s morgens op een doordeweekse dag, ook graag op de tribune zou zitten voor een welgescha pen partijtje voetbal, en zelfs ’s och tends vroeg, om zeven uur, als ik nog in bed lig, kan ik soms intens naar wat schijnbewegingen van Tscheu La Ling verlangen. het sectiebestuur wel enige weerklank vond, werd daardoor steeds afgewezen. De machthebbers onder leiding van mr. Eric Vilé hebben nu met het verleden afgerekend. Van Zanten is, zoas hij het zelf stelt, „back in town”. En volgens zijn zeggen, tonen de vele bij hem binnengekomen reacties van spelers, oud- spelers, officials en oud-officials aan dat men blij is dat Jack weer in de Oranje- familie is teruggekeerd. de clubs zullen gezamenlijk de finan ciële mogelijkheid moeten scheppen dat een onderzoekbureau een niet te kleine doorsnee van de Nederlandse voetbal- en semi-voetballiefhebbers op alle mogelijke manieren test, onder vraagt, fysiek en psychisch onder zoekt, met behulp van leugendetec tors, hartkloppers, strikvragen, bloed onderzoek, cardiogrammen. enzovoort enzovoort. Hoeveel regen, sneeuw en hagel kan de gemiddelde liefhebber trotseren bij voetbal van welk peil (12 mm regen bij Ajax-PSV maar slechts 3 mm regen bij Volendam-NAC, hij noem maar iets)? spelersgroep klonk nadrukkelijk de roep om Van Zanten. De Amsterdammer was echter een omstreden figuur geworden. Niet in de eerste plaats, doordat hij in het verleden als chef d’équipe een rol had gespeeld bij de machtsstrijd om de positie van de toenmalige bondscoach dr. Frantisek Fahdrhonc, maar doordat hij in zijn privéleven in onmin was geraakt met mr. Jacques Hogewoning, tot eind vorig jaar de voorzitter van de sectie De achtergronden zijn duidelijk. En Van Zanten is dus niet zo dom om die te willen verdoezelen. Als in verband met zijn verleden het woord „publiciteitsgeil” valt, zet hij dan ook zijn stekels op. „Daar heb je het weer. Als je dat woord in het begin van ons gesprek zou hebben ge bruikt, dan had ik beter gelijk kunnen vragen je notitieblokje dicht te doen. Echt, ik zoek de publiciteit niet. Ik weet dat vele mensen dat van mij denken (bondsvoor zitter Wim Meuleman noemde het zo na drukkelijk op de voorgrond treden door Van Zanten de reden voor het niet-benoe- men van de Amsterdammer tot „praat paal” van de WK-formatie in Argentinië - red.), maar ik ontken dat ten stelligste. Toen de spelers mij naar voren schoven Dat was nu even een mooi voorbeeld van hoe snel de communicatie in de wereld kan zijn, vandaag de dag. Vori ge week zaterdag schreef ik in deze rubriek, onder de kop „Toch blijft voetbal zomersport” of iets dergelijks, dat er wat mij betreft in Nederland een winterstop van 1 december tot 1 maart mocht worden doorgevoerd, zo dat er in de zomer gewoon kon worden doorgevoetbald, en zie, via telex en andere ecologische apparatuur is dat stuk blijkbaar onder ogen gekoyien van Ernie Clay, de voorzitter van de LfOndense voetbalclub Fulham. Zon der mijn naam met name te noemen (ik zou hem daarvoor ook geen toestem ming hebben gegeven zonder redelijke financiële tegenprestatie, zo doorge winterd ben ik na mijn jarenlange omgang met het betaalde voetbal wel geworden), heeft hij geopperd om het Engelse voetbalseizoen te verleggen en van maart tot november te gaan spelen. Joop Brand, de coach van Go Ahead Eagles, die vorig jaar in een spelletje poker met de gebroeders Molenaar van AZ’67 eerst al zijn kleren verloor, ver volgens zijn oude moeder, zijn echtge note, zijn huis, zijn auto en ten slotte ook zijn dierbaarste bezit als Voleri- dam-trainer: Pier Tol, blijkt er alles voor te voelen om voetbal om te turnen tot een zomersport. Je moet voetbal verkopen op dagen en tijdstippen dat de consument (die naar de bal hongert) er behoefte aan heeft. Behoefte is er niet als het ijzelt, sneeuwt of als het berekoud .is, gaf hij als zijn mening. Ik kan niet voor de volle honderd percent met Joop Brand meegaan. Als ik mijzelf afvraag op welke dagen en tijdstippen ik behoefte aan voetbal heb, dan springt de zondagmiddag au tomatisch te voorschijn, maar dat kan ook een Pawlov-reactie zijn. Naast die zondagmiddag echter, zijn er nog vele andere dagen waarop ik behoefte aan voetbal heb. Met name op de donder dag, op donderdagen heb ik het altijd heel sterk. Ook wel op dinsdag natuur- Met andere woorden: dag en tijdstip zijn individueel bepaald, maar omdat voetbal, zowel wat de spelers als het publiek betreft, een typische ploeg- sport is, begrijp ik ook wel dat er een noemer moet worden gevonden waar onder iedereen zo min mogelijk onte vreden is. Enquêteformulieren zijn hiervoor niet toereikend, de KNVB en Het zou best eens kunnen dat de geneigdheid van de voetbalsupporter om ook de volgende keer weer terug te komen van zulke subtiele zaken af hangt, en dan praat ik nog niet eens van de handicap dat in het bewuste stadion alleen Amstelbier verkocht wordt, terwijl ik thuis gewend is Hei neken te drinken, of omgekeerd. Van Zanten sprak in die periode niet altijd de volledige Waarheid, maar hij meende er goed aan te hebben gedaan Van der Hart naar Zeist te halen en zag de samenwerking tussen het tweetal trainers en zichzelf met vertrouwen tegemoet. La ter bleek dat het een enorme vergissing was. Het boterde niet tussen Fadrhonc en Van der Hart. De ene rel was nog niet opgelost of de andere stond al weer voor de deur. Als chef d’équipe raakte Van Zanten er tot over zijn oren in betrokken. Het was een wonder dat er in die slechte sfeer nog behoorlijke resultaten door het Nederlands elftal werden bereikt en dat zien, dat die indruk wordt weggenomen. Daarom, hoe kleiner en bescheidener jouw stuk wordt, hoe beter het voor mij is”. Waar ligt voor de gemiddelde liefheb ber het breekpunt van de toegangs prijs, de afstand van huis naar stadi on, de verhouding tussen winst en ver lies van de thuisclub, en hoeveel per cent vedette moet zijn club bevatten om nog aantrekkelijk voor hem te zijn? Heeft de Amsterdammer genoeg aan Krol en La Ling, heeft de Breda- naar genoeg aan Vreysen, of ligt het nog veel subtieler? Bijvoorbeeld: kan de Amsterdamse Ajax-supporter toe met een feilloos spelende Krol, en ac cepteert hij. in ruil voor drie sublieme acties, ten hoogste zestien mislukte passeerbewegingen van La Ling, of moet La Ling van zijn zestien misluk kingen er vijf inleveren zodra twee - verre passes van Krol bij de tegenpar tij terecht komen? Goedbeschouwd heb ik op alle dagen van de week een sterke behoefte aan voetbal, die alleen op sommige dagen nog sterker is dan op andere dagen. Ik heb het, de ene keer erger dan de andere keer, ook wel op de petaldag, dat is een achtste dag in de week die niet iedereen heeft leren onderschei- den omdat hij de ene keer tussen de dinsdag en de woensdag, de andere keer tussen de zondag en de dinsdag ingeklemd zit. Maar juist op onver dachte petaldagen voel ik niet zozeer een behoefte, maar een ongebreidelde lust tot voetbal. Omdat Van Zanten geen inbreng heeft gehad bij de voorbereidingen op de reis naar Milaan ziet hij zichzelf nu nog zo’n beetje als een gast in het Oranje-gezel- schap. „Ik gebruik deze dagen vooral om te acclimatiseren; om te bekijken wat er in het team kan en moet worden gedaan. Zeker, er is een taakomschrijving. Die is goed als basis, maar daarin kan je natuur lijk onmogelijk precies stellen welke werkzaamheden er allemaal moeten wor den verricht. Dat moet in de praktijk groeien. De hoofdzaak is dat er verdraag zaamheid in het begeleidingsteam be staat. Dan kunnen er ook zo nodig ver schuivingen in de taken komen. Vanuit zijn positie als lid van het sectiebestuur kan Choufoer dat het beste bekijken. We hebben kort na onze aankomst in Milaan een bespreking gehad. Daarin zijn al en kele afspraken gemaakt. Het ging alle maal in een prima sfeer en dat geeft mij de indruk dat het formeren van dit bege leidingsteam een goede zaak is geweest”. Zo kennen we Van Zanten niet. Als vlotte, en vaak ook gezellige prater heeft hij in het verleden zowel als chef d’equipe van het Nederlands elftal in de jaren ’64- '74 als organisator van de Amsterdam- 700-zoveel-toernooien de communicatie met de media intensief op gang gehouden. Vanwaar nu die ommekeer? Is het mis schien uit bescheidenheid, omdat zijn hui dige functie in het Oranjebegeleidingste- am van ondergeschikt belang is? Je kan van Van Zanten veel positiefs en negatiefs zeggen, maar bescheiden is hij beslist niet. Hoeft hij ook niet te zijn. Op organisato risch terrein heeft hij in de voetbalwereld zonder meer zijn sporen verdiend. Maar waarom dan toch die terughoudendheid? Van Zanten als een intrigant af geschil derd- Toen hij destijds over zijn rol aan de tand' werd gevoeld, verklaarde de in middels tot chef d’équipe benoemde Am sterdammer: „Die beschuldigingen heb ben mij niets gedaan. Ik ben er voor mezelf van overtuigd dat ik het fair heb gespeeld tegenover Fadrhonc. Duidelijk was dat hij een tweede man wilde hebben. De keuze was beperkt. Het was logisch dat we aan trainers als Rijvers, Canjels en Van der Hart dachten. Logisch was ook, dat ik, omdat ik erg veel met de tweede man te maken zou krijgen, oriënterende gesprekken met een vrijblijvend karakter met Canjels en Van der Hart heb gehad”. alle geruchten dook steeds een rapport van zijn hand op als het beginsignaal van het duel tussen het sectiebestuur betaald voetbal en de bondscoach. Van Zanten begreep daar niets van. Hij verklaarde: „Het is in de publiciteit wat uit de hand gelopen. Met nadruk wil ik stellen dat er geen kwestie-Fadrhonc bestaat of heeft bestaan. Ik heb met hem ook nog nooit één woord gehad. Ik bemoei me trouwens nooit met de technische en tactische za ken. Er is door mij dan ook beslist geen rapport naar aanleiding van de wedstrijd tussen België en Nederland gemaakt, zo als wordt gesuggereerd. Ik heb wel een overzicht gemaakt over de werkzaamhe den, taken en bevoegdheden van de techr nische staf van de KNVB. Daarbij heb ik ook mijn persoonlijke visie betreffende de toekomst gegeven. In mijn schema komt geen enkel woord ten nadele van Fa drhonc voor. Integendeel. Ik heb het in derdaad over een nieuwe trainer gehad, maar Fadrhonc staat boven aan mijn lijst als bondscoach. Geloof me, er is niets achterbaks gebeurd. Alles ging in overeenstemming met de wens van de bondscoach een tweede man voor het Ne derlands elftal aan te stellen”. Die tweede man werd Cor van der Hart, die door sectievoorzitter mr. Jacques Ho- gewoning en Jack van Zanten ten koste van veel geld bij AZ’67 werd weggehaald. In de roerige weken rond de overstap van Van der Hart naar de voetbalbond werd 41 En ook de tijdstippen waarover Joop Brand rept, kunnen bij mij sterk Ook dient goed te worden onderzocht of het al jaren bestaande clubtenue wel in het kleurpatroon van de heden daagse supporter past (hoe lang blijf je nog publiek trekken met een wit shirt en een zwarte broek, bijvoor beeld), en of de ene club (in Amster dam bijvoorbeeld) er niet beter aan zou doen zijn spelers op te dragen hun baard te laten staan en ringetjes in hun oren te dragen, terwijl de andere club (in Rotterdam bijvoorbeeld) er naar zou moeten streven alleen spelers van het bootwerkerstype (Laseroms, Mansveld, Van Kooten) aan te trekken of vast te houden. In Limburg zou helblond wel eens erg in de smaak kunnen vallen, als contrast met al die donkerharige zuiderlingen: Piet Schrijvers bij MW in het doel. Wild schut, Guyt, Krol en Hovenkamp ach ter, Boskamp, Lerby en Nygaard in het midden, Geels, Kist en Thoresen voor, dan heb je een ideaal blond elftal dat bij elke thuiswedstrijd 10.000 Maastrichtse meisjes en vrouwen naar de tribunes trekt! voor Argeniinië en dat gebéurde buiten mij om en er zoveel heibel kwam toen ik niet werd benoemd, kon ik er toch niets aan doen dat er zoveel over mij werd geschreven. Dat mogen ze mij toch niet kwalijk nemen”. Het lijdt geen twijfel, dat Van Zanten er thans alles aan doet om zijn imago te veranderen. Dat imago heeft hij inder daad niet alleen zelf opgebouwd. Met na me tijdens het bewind van bondscoach dr. Frantisek Fadrhonc werd hij vaak, zon der dat hij daartoe zelf initiatieven ont plooide, door de sportpers naar voren gehaald. De teksten, die de beminnelijke bondsoefenmeester destijds voor en na de wedstrijden uitkraaide, waren weinig ver helderend. Van Zanten, die toen omdat Fadrhonc op meer terreinen slecht uit de voeten kwam een vrij forse vinger in de Oranje-pap had, vormde in die periode als een soort alternatief een veelvuldig gecon sulteerde vraagbaak. Dit alles is niet bedoeld om de indruk te wekken dat Van Zanten zich toen onge lukkig met die bijzondere aandacht voel de. Daar heeft hij in ieder geval nooit iets van laten blijken. Nu doet hij dat dus wel. „Omdat je anderen met zoveel publiciteit over jezelf zo snel irriteert”, verklaart de Amsterdamse ondernemer in vastgoed. „Als de mensen jouw verhaal over mij lezen, denken ze al gauw dat ik weer de hele dag achter je heb aangelopen om maar in de krant te komen. Ik zou graag De huidige technische leider van het Nederlands elftal, Jan Zwartkruis, is al de vijfde bondscoach met wie de Amster dammer samenwerkt. Na zijn start bij de UEFA-jeugd kwam hij via Jong Oranje bij het A-team. Eerst was hij de rechter hand van Elek Schwarz, later van Dennis Neville, George Kessler (over wie hij des tijds opmerkte: „Dat duurde maar kort; met hem had ik niet zo’n beste verstand houding”) en ten slotte van Frantisek Fadrhonc. In de slotfase van Fadrhonc’ rumoerige ambtstermijn trad Van Zanten heel duidelijk voor het voetlicht. We schrijven 19 november 1972. De eer ste ontmoeting met de Belgen in het WK- kwalificatietoernooi in Antwerpen is met de voor Nederland bevredigende 0-0 stand afgesloten. De wijze, waarop de Fadr- hond-formatie dat gunstige^resultaat heeft weten te bereiken, riep neel wat kritiek op. Niet in de laatste plaats het te harde spel van enkele Oranje-klanten werd sterk veroordeeld. Maar ook achter de schermen heeft zich het een en ander af gespeeld met als gevolg dat er weer eens een rel rondom Fadrhonc ontstond. Ook Van Zanten raakte in opspraak. In Johan Cruijff en de zijnen zich toch voor de WK-eindstrijd in West-Duitsland wis ten te plaatsen. Met de komst van Rinus Michels als supervisor voor het grote avontuur in 1974 verdween Van Zanten van het toneel. Er bestond geen behoefte meer aan een echte chef d’équipe. Weliswaar wilde Michels nog wel een administratieve assistent, maar die diende dan vanaf het begin tot het einde full-time voor hem te werken. Aan die eis kon Van Zanten in verband met zijn zakelijke verplichtingen niet vol doen. Als lid van het speciaal ingestelde WK-bestuur heeft hij overigens nog wel op enige afstand het eerste zilveren succes kunnen meebeleven. Ook in Argentinië zat Van Zanten weer bij vele wedstrijden van Oranje op de tribune. Toen echter als supporter. En net als vele andere insiders kwam hij tot de conclusie dat er in het begeleidingsteam onder leiding van Ernst Happel een „praatpaal” ontbrak. Van tijd tot tijd sprong Zwartkruis toen Happels assis tent wel als zodanig in, maar gezien de onderlinge verhoudingen in de Oranje- afvaardiging riepen die nevenactiviteiten nog al eens spanningen op. Het lag dan ook voor de hand dat Zwartkruis, toen hij na de WK tot bondscoach werd benoemd, om een elftalbegeleider vroeg. Er was eigenlijk geen alternatief voor Van Zan ten, die echter pas binnen kon worden gehaald toen Hogewoning als voorzitter van het sectiebestuur betaald voetbal aftrad. Uit het feit dat er nu niet over een chef d’équipe, maar elftalbegeleider- wordt ge sproken (trouwens: het meereizende sec- tiebestuurslid Choufoer draagt ook niet meer zoals zijn voorgangers de titel van clief de délégation) blijkt duidelijk dat Van Zanten nu een wat andere rol dient te vertolken dan in de jaren van Fadrhonc. Hij onderkent die nieuwe situatie ook. „De spil in het begeleidingsteam is de bondscoach. Alles draait om de spelers en Zwartkruis. De overige begeleiders, de dokter, de verzorgers en noem maar op, zijn nodig om de gehele organisatie zo goed mogelijk te laten draaien. Er kan op allerlei terreinen wel eens iets fout gaan. En het is goed dat er dan iemand is als ik, die zijn handen vrij heeft om een adequa te oplossing te zoeken”. Ik zoek de publiciteit niet” Bondscoach Zwartkruis in gesprek met Jack van Zanten (rechts).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1979 | | pagina 33