haarlem
Ernst verwaarloosd in
parodie op ambtenarij
de IJmond Filmhuizen
Show
op Haarlemse
Ronald
McDonald
1
Bertolucci’s debuut in
Weinig kwaliteit onder hoofdstedelijke premières
„In Praise of Older Women” met
hoofdrolspeler als etalagepop
amsterdam]
Nog geen subsidie
Bots roadshow
St
3
Korte CRM-films met goede scenario's
Gene Wilder
Butch Cassidy
i
Lee Konitz Nonet op
Larens jazzfestival
Bouwvakkers
Kostelijk
Nachtvoorstellingen
Drugsmokkel
Frans Fens
en zijn Poppentheater
Allemaal naar
de Stadsschouwburg
op zondag 6 mei!
de Wereldberoemde
Clown
Ronald McDonald.
Dolle kinderpret
in Haarlem.
Grote Houtstraat 75
Haarlem
Pommetje Horlepiep
Op zondag 6 mei a.s.
in de Stadsschouwburg,
’t Begint allemaal
om 14.00 uur.
Dat wordt dus lachen
en genieten!
Onbezorgde kinderpret voor
maar f 5,— pp.
Kaarten verkrijgbaar bij het
McDonald’s Hamburger
Restaurant en op de
vertoningsdag bij de kassa van
de Stadsschouwburg.
'V
Ongewoon goed tour je geld.
Uiteraard is „Juliana” ondanks
de weinig enthousiaste recensies
die de door A. Koolhaas geschre
ven en samengestelde film ten
deel vielen, geprolongeerd in Pa
lace. Hij deelt dat lot met „The
Deer Hunter” die zijn vijfde week
in Lido is ingegaan, met „De Gen
darme ziet ze vliegen”, in Luxor,
dank zij De Funès en met „An
unmarried Woman”, vrijelijk ver
taald als „Een vrije vrouw) in
Studio. Iets nieuws brengt Roxy
die „Looking for Mr. Goodbar”
vertoont, een wonderlijke film
van de veteraan Richard Brooks
die waarschijnlijk de leeftijd
voorbij is om een aannemelijk
beeld van de moderne jeugd als
beschreven door Judith Rossner,
een schijn van geloofwaardigheid
mee te geven.
□□□□□□□don□□noo
aa
FILM
VRIJDAG 4 MEI 1979
1 Looking for Mr
5,
r
(ADVERTENTIE)
i.
e
r-
I
e
d
HU
Charles Boost
Wicki’s „Eroberung der Zitadelle” zet
aardig in als een viertal onderbetaalde
bouwvakkers bezig zijn een luxe buiten
huis af te bouwen dat tussen de rotsen van
een Middellandse zee-eiland op een cita
del lijkt. Uiteraard schiet het werk traag
Een mooie parodie dus op de ambtena
rij, waarvan regisseur Eerhart alleen
maar de grappige teneur in zijn film
opgenomen heeft en de macabere kant
van dit ogenschijnlijk grappig verhaal
ernstig verwaarloosd heeft.
De meest originele bijdrage kwam dit
keer van Louis van Gasteren die in zijn
onvolprezen „Do you get it?”-serie een
kostelijke verhandeling houdt: de werk
elijkheid zoals geïmiteerd in de film en
Tom Berenger als de knappe Hongaarse
professor Andras Vayda op het liefdespqd inIn
Praise of Older Women" (City, Amsterdam).
intrige. Aan de oever van de Tiber wordt
het lijk van een prostituée ontdekt die
kort voor haar dood aan het werk gezien
is in een park aan de oever van de rivier.
Alle mensen die zich die avond in het park
hebben bevonden worden nu door de poli
tie over aard en reden van hun aanwezig
heid daar ondervraagd.
Onder de ondervraagden bevindt zich ook
de moordenaar, maar de moord blijkt
onopzettelijk en uit een min of meer toe
vallige samenloop van omstandigheden
begaan te zijn.
Daardoor is een vrij eenvoudige moord
zaak niet de daad van een enkeling gewor
den maar het gevolg geworden van een
reeks kleinere misdaden die op elkaar
inhaken en tenslotte een onbedoelde dra
matische afloop stimuleren. Een opmer
kelijk debuut dus, vol beloftes die later
ten volle zouden worden ingelost.
onderwerp voor het talent van deze En-
gels-Tsjechische filmer die met het leven
van „Isadora Duncan” en met „The Gam
bler” subtielere vormen van spanning en
opwinding wist te bereiken.
Hoofdpersoon in dit gecombineerde
heroïne-Vietnam drama is Ray Hicks
(Nick Nolte) een veteraan uit de Vietnam-
oorlog die in Z.O. Azië is blijven hangen
en door zijn vriend, de oorlogscorrespon
dent John Converse (Michael Moriarty)
min of meer gedwongen wordt een partij
heroïne naar de States te smokkelen. Het
schijnt op het eerste gezicht een eenvoudi
ge vriendendienst maar de beroepshande
laren zijn van de overeenkomst al op de
hoogte en liggen op de loer als Hicks in
Berkeley (Californië) arriveert waar hij
de verboden waar aflevert bij Marge, de
voruw van zijn vriend (Tuesday Weid).
Hij ontdekt daar tot zijn woede dat het
beloofde geld niet klaarligt. Als de twee
handelaars dan met geweld binnendrin
gen, slaan Hicks met Converse’s vrouw op
de vlucht, later gevolgd door Converse
zelf die eveneens teruggekeerd uit Viet
nam ook dadelijk het doelwit van de dea
lers wordt. Hicks en Marge worden na
tuurlijk verliefd op elkaar en de film
eindigt in mineur langs de berm van een
spoorweg waar de zo duur gekochte en
met zoveel leed betaalde „stuff” wegwaait
in de wind. Wel een spannende film, hier
en daar met duidelijke bedoelingen, maar
toch niet op het gewoonlijke peil van
Karei Reisz.
De Amerikaanse bijdrage aan het festi
val bestaat uit de Lee Konitz Nonet, de
kwartetten van Jimmy Owens en Phil
Woods, de zangeres Helen Humes en haar
trio, een tenor kwintet met Willis „Gator
Tail” Jackson en het kwintet van John
Carter. Uit Nederland zullen onder meer
optreden het Theo Loevendie consort, Gi
llus” Haagse Hofje, het sextet van Charles
Green en het kwintet van Piet Noordijk.
DEN HAAG (ANP). Minister Garde-
niers (CRM) heeft het PvdA-kamerlid
Aad Kosto donderdag niet de garantie
willen geven dat de Bots Roadshow een
subsidie krijgt van 142.431 gulden. De
bewindsvrouw wil eerst een nader advies
van de Raad van de Kunst afwachten
over de show met popmuziek en theater
die zich speciaal richt op werkende jon
geren.
De nachtvoorstellingen brengen nog
enige verrassingen. Palace komt dan met
HILVERSUM (ANP). Het Internati
onaal Jazz-Festival Laren zal dit jaar van
10 tot en met 12 augustus door de NOS, d<"
BRT en Singer in het Singermuseum wor
den gehouden. Het festival bestaat zoals
al geruime tijd gebruikelijk is, uit con
certen, een concours voor Nederlandse
groepen, orkesten en solisten, workshops,
films en exposities.
1“
e
n
r,
leder van de ondervraagden heeft een
reden om niet de volle waarheid te zeggen
en dus krijgt de politie verhalen te horen
die net bezijden de werkelijkheid zijn.
/v\
■McDonald's
de werkelijkheid zoals de werkelijkheid
die te bieden geeft. Kijkend van een
balcon in een Italiaanse straatje doet
Van Gasteren het voorkomen dat hij
kijkt op een door hem geënscèneerde
werkelijkheid die zich echter niet stoort
aan de gegeven aanwijzingen maar ka
pot gemaakt wordt door de echte werke
lijkheid.
Voorbijgangers lopen niet zoals hij
gewild had, een auto komt te vroeg de
hoek om, een winkelier gaat buiten op
een stoel zitten zonder dat hem dit door
de regisseur was voorgeschreven. In één
zin: de realiteit stoort zich niet aan de
door de regisseur gewilde werkelijkheid.
Beelden en commentaar vormen een
perfecte les over de aanmatiging van de
zich God voelende filmregisseur die
hard zal aankomen.
Daar raakt hij bevriend met Pier Paolo
Pasolini, toen al een bekend dichter en
kort daarna gefascineerd door de film.
Bertolucci assisteerde zijn vriend bij
diens debuut („Accatone”) en kreeg in
dank een van diens scenario’s cadeau om
er een film van te maken. Dat werd „La
Commare secca”.
De film, die zich evenals Pasolini’s „Ac
catone” en „Mamma Roma” aan de zelf
kant van Rome afspeelt, speelt op geraffi
neerde manier met de begrippen werke
lijkheid en fantasie in een thrillerachtige
Voorspelbaar einde zwakt
Goodbar af
Zij verzekerde Kosto dat het advies bin
nen enkele weken zal afkomen. De PvdA-
er meende dat een eerder positief advies
van de Raad van de Kunst over de show
de minister voldoende houvast biedt voor
een eigen beslissing. Die eerdere advise
ring is niet gehonoreerd uit geldgebrek.
De kamer heeft echter op de begroting
geld laten vrijmaken voor incidentele
theaterprodukties. De Bots Roadshow is
nu met 32 andere projecten bij de raad in
behandeling voor advisering. Beschik
baar is acht ton, de subsidieaanvragen
belopen totaal vier en een half, vijf mil
joen gulden.
De minister hield de Kamer voor dat de
acht ton per se bedoeld zijn voor inciden
tele produkties. Zij zei het verder jammer
te vinden dat de Kamerleden de andere
aanvragen niet kennen omdat daaronder
naar haar mening ook vele zitten die een
subsidie verdienen.
Op vragen van de CDA-er De Boer en
de PvdA-er Voogd verzekerde de minister
in haar besluitvorming het feit te laten
meewegen dat het hier om werkende jon
geren gaat, een groep die speciale aan
dacht verdient.
De Bots Roadshow voelt zich „schanda
lig gemanipuleerd” door de weigering van
de minister.
De Bots Roadshow vindt dat de minister
hiermee de verantwoordelijkheid voor
haar kunstbeleid op de raad afwentelt. De
groep vraagt zich af waarom de minister
„die beweert dat zich zo weinig vernieu
wende en maatschappelijk georiënteerde
kunsprojecten aandienen” geen duidelij-»
ke keuze wenst te maken over het al of’
niet toekennen van de subsidie.
Het IJmond-Circuit, dat Filmhuis Velsen (op dinsdag en woensdag), Castricum (op
donderdag), Heemskerk (op vrijdag) en Heiloo (op zondag) omvat kan komende week
rekenen op een uitzonderlijke film. In toerbeurt vertonen de vier filmhuizen „La
Commare Secca”, het filmdebuut van Bernardo Bertolucci uit 1963. De jonge Bernar
do, die nu wereldfaam geniet („Last Tango”, „1900”), afkomstig uit Parma, ging
omstreeks 1940 naar Rome om er letteren te studeren.
Diane Keaton op zoek naar een nieuwe mannelijke prooi in „Looking for Mr. Goodbar"
(Roxy, Haarlem).
DAC heeft voor vrijdag en zaterdag
gekozen voor de klassieke western „Butch
Cassidy and the Sundance Kid” in 1969
gemaakt door George Roy Hill, een film
die later in populariteit overtroffen zou
worden door „The Sting” van dezelfde
regisseur en met dezelfde acteurs, Paul
Newman en Robert Redford. Beide films
zijn niet meer uit het repertoire weg te
denken, evenmin trouwens als de even
eens door Hill, nu alleen mét Newman
gemaakte satire op het ijshockey „Slap
Stick”. Bij al die populaire successen
wordt dan vaak vergeten dat George Roy
Hill ooit bekendheid kreeg met de meer
ambitieuze film „Slaughterhouse-Five”
naar de gelijknamige roman van Kurt
Vonnegut, eens een „cult”-auteur voor de
eerste Vietnam-protesterenden, een repu
tatie die de te gecompliceerde film nooit
gekregen heeft.
Amsterdam is niet gelukkig met zijn twee, zegge twee, premières. In een van de City
Theaters komt de Canadese film „In Praise of Older Women” aan bod, in Kriterion de
Duitse productie „De Verovering van de Citadel” van Bernhard Wicky. De eerste film
gaat over éen Hongaarse jongen die al vroeg met vrouwen te maken krijgt. In de
woelige dagen na de bezetting van zijn land door de Amerikanen was Andras Vayda
(Tom Berenger) als 12-jarig straatjongetje al druk doende in de zwarte handel maar
ook in de handel van vrouwen die hij uitkoos en verkocht aan de hogere militairen.
De Hongaarse revolutie- inval van
Rusland in Hongarije gaf hem de gele
genheid als verzetsstrijder naar Amerika
te vluchten waar we hem al gauw in
perfect Engels filosofie zien doceren.
Maar tegelijk is de knappe professor het
middelpunt van liefdesavonturen die hij
in snel tempo afwerkt. Het begin dat aan
doet als een na-oorlogse satyre, gaat dus
plotseling over in de realiteit van een
bloedige opstand, waarna regisseur Geor
ge Kaczender het voor gezien houdt en
van de rest van zijn productie een sexfilm
maakt. Het is allemaal stuntelig gedaan en
hoofdrolspeler Berenger die Vayda
speelt, de Hongaar „die verliefd is op
liefde” acteert als een etalagepop.
Bronson de opdracht krijgt (hij heet dan
Grigori Borzov) de Rus op te sporen die
door allerlei slinkse streken de „goede”
verhouding met Amerika tracht te versto
ren. Er zijn spionnen en contra-spionnen,
vrouwelijke dubbelspionnen en er is een
geprogrammeerd zelfmoordcommando
dat onder hypnose militaire instellingen
saboteert. Naast Bronson spelen Donald
Pleasance en Lee Remick, voldoende ta
lent voor een spannende nonsensfilm.
In de nachtvoorstelling van Luxor gaat
nog eens „Don’t look now” waarin het
thema van de mogelijk teruggekeerde ge
storvene, in dit geval een verdronken
dochtertje op angstwekkende wijze aan
de orde wordt gesteld.
En Studio vertoont maandag en in de
nachtvoorstellingen het fantastische en
druk bediscussieerde „Providence” van
Alain Renais met John Gielgud, Dirk Bo
garde, Ellen Burstyn en David Warner.
Een absolute „must” voor wie de film nog
niet zagen.
Journaliste Rossner dramatiseerde in
haar roman „Looking for Mr. Goodbar"
een krantebericht dat in ’73 veel sensatie
in Amerika verwekte. Een lerares had op
een koude winternacht een man uit een
kroeg op Manhattan, „The Goodbar” mee
genomen naar haar flat. Uit latere getui
genissen bleek dat zij wel meer bij dit
soort contacten het initiatief nam. Dit
keer werd haar al te grote gastvrijheid
haar fataal. Enkele uren later werd zij
gevonden in haar kamer, op een afschu
welijke manier vermoord. Met de schrijf
ster zullen velen zich afgevraagd hebben
hoe een dergelijk gedrag te verklaren bij
een goed uitziende vrouw die bovendien
het eerbare beroep van lerares uitoe
fende.
In ieder geval voldoende stof voor een
aangrijpende film met als bijzondere at
tractie het optreden van Diane Keaton,
vaak tegenspeelster van Woody Allen als
„the Goodbar Gril” zoals de kranten haar
wel noemden. Nadat zij ooit verkracht
werd door een leraar is bij haar de zieke
lijke behoefte ontstaan om sexuele con
tacten te hebben, ten einde sterk gevari
eerde mannen te testen. Maar ook haar
orthodox-katholieke opvoeding in een
Het opvallende van „La Commare sec
ca” (eigenlijk een scheldwoord voor een
prostituée op leeftijd) is de confrontatie
van het verzonnen verhaal dat ieder der
verdachten doet met de ware toedracht
van zaken, waardoor het mechaniseren
van de leugen en zijn vele varianten in
boeiende beelden geïllustreerd wordt.
rf-
De acteurs uit Pro
vidence bijeen. V.l.n.r.
David Warner, Ellen
Burstyn, John Gielgud,
Dirk Bogarde en Elaine
Strick (Studio Haarlem,
nachtvoorstelling)
op omdat de toekomstige eigenaar alleen
maar met „zwarte” arbeiders wil werken
en ze dermate slecht betaalt dat er veel
ontevredenheid en onderlinge ruzies op
het bouwterrein te signaleren vallen. Als
dan de eigenaar vervroegd zijn citadel
feestelijk opent en zijn dure gasten de
toch al slecht gehumeurde werknemers
voor de voeten laat lopen en decoraties
laat vernielen, is de boot aan. Het werk
volk verdrijft dan gewapenderhand de
indringers.
Regisseur Wicky heeft misschien een
mooi allegorisch geheel willen maken
maar heeft zijn acteurs waarschijnlijk zo
slecht betaalt dat ze in opstand zijn geko
men en er een val- en smijtklucht van
hebben gemaakt.
Van de korte, met subsidie gemaakte films vertoonde CRM deze week een
gevarieerd drietal waarvan er twee de steun gezocht hadden bij schrijvers van
naam: Willy Breebaan had het verhaal „Crolus” van Gerard Reve uitgezocht voor
een filmpje van 9 minuten, Bobby Eerhart had gekozen voor „De Grens” van Harry
Mulisch.
De Grens zou een onderdeel kunnen
zijn geweest van de tv-rubriek „Hoe be
staat het”, zo althans is de suggestie
waarop de film van Eerhart je brengt.
Men kent het verhaal. Joachim Licht-
beelt raakt ter hoogte van de gemeente
Elspijk in een slip, slaapt over de kop
waarbij zijn vrouw ui); de auto geslin
gerd wordt.
Haar lichaam komt precies op de
grens van twee provincies te liggen en
geen van de te hulp geroepen instanties
en gemeentediensten wensen zich met
de zaak te bemoeien. Wekenlang ligt
mevrouw Lichtbeelt in het weiland, tens
lotte tegen het weer beschermd door een
houten hok dat haar man onhandig om
haar heen getimmerd heeft (waardoor
hij dan weer een bekeuring krijgt omdat
hij de bouwvoorschriften overschreden
heeft.
Tenslotte op vrijdag en zaterdagnacht
in Palace „Sherlock Holmes’ slimmere
Broer” van Gene Wilder die er natuurlijk
een wilde boel van maakt als niet Sher
lock zelf maar zijn broer Digerson het
mysterie van de gestolen documenten
moet oplossen en dit dank zij zijn stunte
ligheid perfect doet.
Voor de jeugd geeft Palace op de mati
nees „Bello en de Jacht op de Diamant”,
terwijl ze bij Studio nog steeds terecht
kan bij „Lady en de Vagebond” van Walt
Disney.
I t
slordig gezin is schuld aan haar libertijnse
wijze van leven, overdag gecompenseerd
door het lesgeven aan gehandicapte kin
deren.
’s Avonds aan de bar van het nachtlo-
kaal „Goodbar”’ neemt ze onbevangen
haar plaats in en bekijkt op haar gemak
welke man ditmaal haar prooi zal zijn. De
laatste man die ze uitzoekt is een homo-
sexueel die ze dermate tracht op te win
den om hem tot de daad te brengen dat hij
uit machteloosheid haar in blinde woede
vermoordt. Een voorspelbaar einde van
een film die met sterke sensaties werkt,
maar de z.g. ware gebeurtenis niet binnen
menselijke verhoudingen weet te
brengen.
Er wordt veel met flashbacks gewerkt
maar behalve dat Diane Keaton uiterlijk
misplaatst is in de rol, weet zij overi
gens een grote actrice niet duidelijk te
maken wat haar drijft op vreemde paden
en hoe het haar lukt met zo’n levensinde
ling iedere dag weer monter voor haar
klas van dove kindereh te staan, een om
standigheid die echter juist weer zorgt
voor de beste en aandoenlijkste passages
in de film.
Een andere première deze week is te
zien in Frans Hals waar „Dog Soldiers”
vertoond wordt. De film is gemaakt door
Karl Reisz die een roman van Robert
Stone als onderwerp heeft uitgekozen, een
roman over Vietnam en drug-smokkelen.
