Eboli van Francesco Rosi fraai meesterwerk
Woody Allen’s Manhattan
verbaal
grappig, maar te
Kennemer koor
wint concours
TCP knap, Roseland sfeervol
Literaire Instuif
Voorkomen is
beter dan genezen
Werkstuk Pijper past bij
muzikale aard solist
BON
RHdeVikler ci/o
Countrymusicus
Lester Flatt
overleden
bij start concertserie
La Bergamasca stijlvol
toonacinqever
Herman Brood en
e
Geïmproviseerde muziek in 't Plein
Greg Kihn in
Luilaknacht
r
1
Recitals in Haarlemse Waalse Kerk begonnen
Andere orde
Opkomst familieconcert in Amsterdam valt mee
Uw budget Zz
voor uw eigen mode (iïj
is bij ons ’t grootst!
MAANDAG
1 4
M E I
19 7 9
•rs
Rivieradreef 12, Schalkwijk
Grote Houtstraat 8, Haarlem
I
(Van onze speciale verslaggever)
CANNES. De enige pure komedie in Cannes tot nu toe is Woody
Allen’s „Manhaften”, een genadeloos, geestig en radicaal-moralistisch
portret van de moderne middenklassers. Het verhaal speelt zich af in
Manhattan, New York, maar het is evenzeer van toepassing op de
vermoeide welvaartssamenleving in Europa. Onderwerp van humor
en spot is de mode van de echtscheiding, met als alibi de psychiater,
het eeuwig gepraat over huwelijks- en sexproblemen, toegedekt met
veel culturele prietpraat. („De nieuwe pornografie”, noemt Woody
Allen dat.)
de
•fi-
PC
m.
n
te-
re
ik
te
iet
m-
io-
ir-
iel
rd
ia-
JC-
iet
en
nd
:er
m-
en
en
10-
.20
=TMODE J
Na zijn „klassieke” tragedie
„Interiora” - waarin hij zelf niet
meespeelt - zien we Woody Allen
nu weer terug als de nar van
Koning Welvaart - tegelijk slach
toffer en criticaster - naast o.a.
Diane Keaton, Mariel Heming
way (de kleindochter van de
schrijver Ernest Hemingway)
enMeryl Steep, die in korte
tijd bekend werd door „Holo
caust” en „The deer hunter”.
Een Franse krant noemde
Woody Allen al de „Molière van
New York”. Zijn geestigheid be
rust op een intelligente analyse
van wat er om hem heen allemaal
gebeurt, en in de zalen van Can
nes zijn de lachsalvo’s niet van de
lucht.
Toch is „Manhattan” als film
komedie (muzikaal geheel steu
nend op de nostalgische werking
van Gershwin) niet echt geslaagd.
Daarvoor is de stroom van grap
pen te uitsluitend verbaal; er
staan geen of nauwelijks beeld-
grappen tegenover. Te veel thea
ter dus en te weinig film, ondanks
de prachtige openingssequens
met beelden van het knotsgekke,
dolgedraaide Manhattan.
Dam mode per meter van Dam mode per meter Van Dam 4^ mode per mete
Dam mode per meterVan Dam mode per metervan Dam mode per mete
Concertagenda voor 3
jazz, rock en show vy
JU
(Van onze kunstredactie)
I
JOHAN VAN KEMPEN
(ADVERTENTIES)
?n
V-
en
tal
r/h
te,
w-
Naam:
Adres:
Plaats:
GEMMA COEBERGH
Han Bennink op avontuur
JOHN OOMKES
3
1
Berber Hoving (blokfluit en flauto tra-
verso), Staas Swierstra (barokviool) Henk
Dekker (klavecimbel) en de voor de plot
seling in het ziekenhuis opgenomen Renée
Bosch ingevallen gambist Rainer Zipper-
ling presenteerden zich als fijnzinnige en
evenwichtige musici wier hechte samen
werking, ook met een vervanger in de
groep, niets te wensen overliet.
In hun goed doordachte en van voldoen
de afwisseling voorziene programma wa
ren ook de sonate in C grote terts van
Archangelo Corelli voor viool en basso
continuo en Bachs lieflijke sonate in F
groot voor fluit (altblokfluit in dit geval)
en klavecimbel het aanhoren meer dan
waard. De grandioze Fantasia Chromati-
ca van Jan Pietersz Sweelinck werd door
klavecinist Henk Dekker voornaam en
indringend opgezet, en werken van min
der bekende componisten als een suite
voor blokfluit en continuo van de Franse
componist en gambaspeler Louis Caix
d’Hervelois en de 17e-eeuwse Italiaanse
componist Marco Uccellini, Aria over
La Bergamasca vormden een stijlvol en
aangenaam besluit.
Aldus bleek al onmiddellijk in de ter
opening gespeelde triosonate in a klein
van Georg Philipp Telemann (altblokfluit,
viool en basso continuo), terwijl ook de
triosonate in b klein van Handel (traverso,
viool en basso continuo) een transparante
en gave uitvoering kreeg, met vitaal spel
in de snelle en soepele gratie in de langza
me delen. En ook de tot slot klinkende
Aria over het Italiaanse, uit Bergamo
afkomstige danslied „La Bergamasca’,
vormde een uitstekend visitekaartje voor
de onder deze naam opererende groep.
(Van onze kunstredaktie)
HAARLEM. Het Kennemer Vrou
wen Koor heeft op het Concours te Wer
kendam dat zondag werd gehouden, de
eerste prijs gewonnen met lof van de
jury.
HAARLEM. Doorgaans is het jazz-
aanbod in Haarlem niet van dien aard dat
je er over naar huis kunt schrijven, laat
staan in de krant. Natuurlijk, de serie
concerten in het Haarlems Concertge
bouw heeft wat meer gewicht gekregen en
trekt in toenemende mate bezoek, maar
dat laat niet af dat in een stad waaruit
zoveel klasserijke musici voortgekomen
zijn een echt centraal qctiepunt ont
breekt. Ook de Haarlemse Jazz Club is
dat om haast overklaarbare redenen de
laatste jaren niet geweest.
der pardon de levens van anderen vernie
tigt.
WOODY ALLEN, DE REGISSEUR VAN
MANHATTAN
„Als je daarover moet schrijven, nou,
sterkte!”, zo smaalt één van de jeugdige
bezoekers» als hij laat weten niet de zin in
te zien van waar Mengelberg en consorten
mee bezig zijn. Ik moet toegeven dat de
musici daar vaak zelf voedsel aan geven
door zelfs in de meest extatische momen
ten van collectieve waanzin feitelijk toch
streng individualistisch bezig te zijn. Toch
vormt de Pool in de elf stormachtige jaren
van zijn bestaan nog altijd één van de
betere conglomeraten van practisch geïm
proviseerde muziek, met met name Ban-
nink als een rusteloze geest.
Hij is het die voortdurend op zoek is
naar nieuwe mogelijkheden om stemming
te kweken, als het moet door middel van
bamboestokken of de combinatie van een
mondharmonica en megafoon. Juist echte
vindingrijkheid en gevoel voor alertheid
Van eeh heel andere orde was het optre
den dat het voortreffelijke 12-mans sterke
Duitse oudestijlensemble, het Blue Rose
land Orchestra, zaterdagavond verzorgde
in de Haarlemse Jazz Club. Het oorspron
kelijk uit Göttingse studenten gerekru
teerde gezelschap is in vergelijking met
een eerdere kennismaking zo mogelijk
nog sterker bepaald door de traditionele
voorbeelden als Fletcher Henderson, de
vroege Duke Ellington, Don Redman en
Clarence Williams.
De initiatieven in de achtmans sterke
blazerssectie gaan vrijwel onophoudelijk
uit van de drie saxofonistenTklarinettisten
met de turbulente Engelsman Alan Pas
kin (ooit met Günther Hampel al in de
HJC) als fraaiogend en scherpsoliërend
middelpunt. Tot de mooiste nummers van
het stemmingmakende optreden behoren
gouden klassiekers van Henderson als My
verhoogt de humor van ICP’s nog altijd
wonderlijke musique d’ ameublement.
In dat laatste nummer verlenen springe
rig verlopende tempowisselingen de juist
zo noodzakelijke pit aan het bronzen, bij
na big band-achtige geluid van de Duit
sers. Verantwoordelijk voor die accenten
is de adequaat reagerende slagwerker
Wolfgang Jordan.
Pretty Girl en D-Natural Blues, Ellingtons
Black Beauty met verstilde trompetsolo
van Engelhard Schatz en de Rocky Moun
tains Blues van Redman.
(Van onze kunstredactie)
HAARLEM. Vanavond besluit de Li
teraire Instuif Haarlem het seizoen in
folkcafé De Teerling aan de Kleine Hout
straat 58 te Haarlem met twee vertrouwde
gasten. De Tsjechische dichteres en beel
dend kunstenares Jana Beranova en de
Haarlemse liedjeszanger Paul Marselje
dragen c.q. zingen voor uit eigen werk.
Op
tv-
Lm.
bekend zal zijn geweest, vormde het in
1927 geschreven Pianoconcert van Willem
Pijper, dat overigens beslist geen klanken
in zich bergt die het, gehoor van vandaag
nog kunnen schokken. Pijper laat zich in
deze eendelige, maar toch meervoudig sa
mengestelde compositie, zowel harmo
nisch als ritmisch van een tamelijk gema
niëreerde kant zien. En tijdens bepaalde
passages is er zeker weleens aanleiding
om te denken: geef mij dan de échte
Gershwin of de échte Ravel maar.
Ed Spanjaard, de assistent-dirigent van
het Concertgebouworkest, die nu in Pij
pers Pianoconcert als solist optrad, heeft
destijds al tijdens zijn eindexamen van
het Muzieklyceum (toen ook met Joop van
Zon aan de directielessenaar) met dit
werk furore gemaakt. De compositie past
uitstekend bij de muzikantennatuur van
deze dirigent-pianist, omdat het geen spe
ciale eisen stelt aan welk temperament
dan ook en het in een partituurgetrouwe
uitvoering de eigen image eigenlijk al au
tomatisch meekrijgt.
Met Van Zon als coördinator van alle
instrumentale stemmen en Spanjaard in
de met helder toucher en virtuoze tech
niek gerealiseerde obligaat-achtige piano
partij, maakte dat er van Pijpers Piano-
concert-zonder-lyriek suggestieve indruk
ken aan het publiek konden worden afge
geven.
.im
hts
;en
ing
vel
Laat het niet zover komen dat door diefstal uw liefste bezittingen verdwijnen,
uw inventaris wordt vernield, of nog erger brand wordt gesticht.
Laat PARAMASTER, HET UNIEKE COMPLETE INBRAAK BEVEILI
GINGSSYSTEEM (met lage installatiekosten) uw huis en haard, uw have en
goed, winkels, bedrijven, huizen, banken, instellingen, scholen, kantines etc.
beschermen. Met passief infra-rood en radar.
Met een luide sirene, met alarmapparatuur voor alarmoverdracht naar
politiepost - privé of andere centrale.
leu-
rie.
im-
[en.
nts-
>ro-
am-
2.40
m-
an-
De
xee
an
es
to
ten
lat
23
zal
tai-
nu-
ur-
op,
na-
lal.
ige.
iur-
.eu-
eve
nal
rta-
>ro-
>ro-
rie.
'fi-
nk
an-
1.10
Pi-
reï,
tv-
•ni-
ial.
.15
ro-
rd:
ali-
im-
lio
1
en
de
en
Ld.
ir.
In de stricte zin des woords gaat het bij
voornoemde improvisatoren niet om jazz
musici, al zijn het stuk voor stuk wel
lieden die met de Amerikaanse bop en de
free zijn grootgebracht. Van zin voor tra
ditie is evenwel weinig sprake of het zou
den de haast lullige intermezzi te midden
van de sterk individualistisch bepaalde
wanorde moeten betreffen. Benninks ci
taatje van In a sentimental Mood en Mis-
ja’s blueswalsje, waarop Bailey daadwer
kelijk de dansvloer uitprobeert.
De Vilder beveiligings-
specialisten vertellen u
er alles over en maken
voor u een compleet
beveiligingsplan. Aan
gepast aan uw speci
fieke situatie en wen
sen volgens richtlijnen
van Stichting Tech
nisch Bureau ter Be
vordering van Schade
preventie.
Stuur nu de bon in.
Ook geafficheerd staan de namen
van de in een gedeeltelijk nieuwe be
zetting actief gebleven Sweet d’Buster,
de Amerikaanse highschool-rockfor-
matie de Rubinoos en Peewee and the
Specials, de uit Castricum afkomstige
VPRO-huisband.
Aanvangstijden en de voorverkoop
adressen worden op een later tijdstip
bekendgemaakt.
HAARLEM. Haarlem krijgt in de
traditioneel luidruchtige luilaknacht
ondanks haast onoverkomelijke orga
nisatorische moeilijkheden toch weer
een nachtelijk popfestival in de Beij-
neshal. Als topattracties van een
groots, opgezet festival zijn Herman
Brood, de Amerikaanse Greg Kihn
Band, de Engelse Radio Stars en de
Bintangs aangetrokken.
JA, IK WIL MEER WETEN OVER
PARAMASTER HET UNIEKE COMPLETE
INBRAAK BEVEILIGINGSSYSTEEM
Telefoon:
Opsturen in open enveloppe. Frankeren met 45 ct.
Van een heel ander kaliber en ook veel
indrukwekkender is „Eboli”, de nieuwe
film van Risi’s landgenoot Francesco Ro
si. De maker van beroemde films als „Sal
vatore Giuliano”, „Handen boven de
stad”, „De zaak-Mattei” en „Doorluchtige
kadavers” (1975) bevestigt met dit nieuwe
meesterwerk ondubbelzinnig zijn mees
terschap.
De film is gemaakt naar de autobiogra
fische roman „Christus is tegengehouden
bij Eboli” van Carlo Levi. Deze schrijver,
schilder en medicus was voor de oorlog lid
van een links-liberale organisatie in Tu
rijn en werd door het fascistische bewind
wegens zijn activiteiten verbannen naar
Lucanië in het arme uiterste zuiden van
Italië. Lucanië werd Eboli in de film en
Levi wordt gepersonifieerd door Gian Ma
ria Volonte, naast -Irene Papas, Francois
Simon, Lea Massari en Alain Cuny.
In dit boeren-bergland, ver en afgesne
den van de wereld en de geschiedenis,
ontdekte Levi een bestaan van mens en
dier waarin de misère nog verwerkt wordt
met een zekere waardigheid, anders dan
bijvoorbeeld in Palermo of Napels, waar
de ellende als het ware allang het gezicht
van de verrotting heeft. Het beeld dat Rosi
bij Levi oproept in de waarneming en
bewustwording („Mijn eigen bewustwor
ding”, zegt de regisseur) is buitengewoon
oprecht: weliswaar anti-spectaculair en
anti-sentimenteel („Aan het medelijden
van de toeschouwer heeft niemand wat”),
maar van buitengewone schoonheid en
overtuiging.
BEVEILIGINGSTECHNIEK - ELECTROTECHNISCH INSTALLATIEBUREAU
TROMPSTRAAT 21 - TEL. 02550-11965 POSTBUS 506, 1970 AM IJMUIDEN’
De optredens in de schnabbelsfeer zijn
ook al op een hand te tellen en daarom is
het verheugend te constateren dat het
Schalkwijkse buurt- en jongerencentrum
’t Plein wat kan bijdragen aan het scha
mele aanbod. Elke zondagmiddag wordt
er in het centrum achter de Spaarnehal
gejamd, met uitzondering van de midda
gen waarop een vaste attractie is gecon-
tractueerd. Afgelopen zondagmiddag
bleek de als Instant Composers Pool geaf
ficheerde naam dit keer te bestaan uit een
kwartet met Misja Mengelberg (piano),
Han Bennink (slagwerk, saxen, trombone
en wat al niet meer) en hun buitenlandse
vrienden Peter Brötzmann (saxen, baskla
rinet) en de Engelse gitarist Derek Bailey.
Er was ook eigenlijk genoeg te beluiste
ren, waarmee op een breed publiek kan
worden ingespeeld: Rossini’s bruisende
ouverture „L’Italiana in Algeri”, twee de
len uit Francks vaak nogal Wagneriaans
klinkende symfonisch gedicht „Psyche”,
het openingsdeel uit de „Oxford”-symfo-
nie van Haydn als representant van de
klassieken en tenslotte Kodaly’s met veel
raffinement georkestreerde Dansen uit
Galénta.
Het was, zoals in ons voorbericht over
deze serie al was aangekondigd, ditmaal
Joop van Zon docent aan het Swee-
linckconservatorium en niet voor de eer
ste keer als dirigent voor ons nationale
ensemble die het orkest in alle werken,
met inachtneming van stijl en karakter,
goed en mooi liet klinken. Te mooi zelfs,
zou je kunnen zeggen, in de Dansen van
Galanta; in die zin dat een fraaie estheti
sche klank primair werd gesteld.
Via zijn beeldende en de details model
lerende directiegebaren die soms aan
de bezigheden van een goochelaar doen
denken op de folklore geënte muziek
weleens tegengehouden, waardoor in
sommige gedeelten de artistieke ruimte
ontbrak die het geheel onder één grote,
van curve wisselende spanningsboog
moet brengen.
Het enige programma-onderdeel dat
aan de gemiddelde toehoorder zeker on-
voor minstens tweederde gevulde zaal te
Het koor staat onder leiding van me
vrouw Olga Ongena.
Meer een tragi-komedie, een politieke
Wel te verstaan, is „Caro Papa” (Lieve
Papa) van Dino Risi, met Vittorio Gass-
man en Aurore Clement. Daarin wordt
anno nu een multinationale grootindustri
eel ten tonele gevoerd, die geen enkel reëel
contact met zijn jonge zoon heeft. Beetje
bij beetje ontdekt hij dat deze als student
betrokken is bij een geheimzinnige politie
ke groep, die zoiets als een aanslag of een
ontvoering in haar schild voert. De vader
is ook achter een bepaalde datum geko
men en probeert koortsachtig het contact
met zijn zoon te versterken, met hem te
praten, hem te begrijpen. Maar misschien
is het te laat
Risi heeft met deze film vol humor in
beeld en dialoog de crisis in een Italiaanse
familie van de grote bourgeoisie willen
vertellen. In het generatieconflict laat hij
een stukje van de oorzaken achter het
terrorisme zien, waarvan overigens nie
mand weet wat zijn gezicht is. „Caro Pa
pa”, die eindigt met een smartlappige ver
zoening tussen de zoon en de deerlijk
geknauwde vader, is blijven hangen tus
sen politieke keuze en satire. Het lijkt
natuurlijk heel aardig en genuanceerd het
publiek sympathiek te stemmen met de
industrieel, maar intussen is het wel zo dat
diezelfde man aan de lopende band zon-
NASHVILLE (UPI). Lester Flatt, de
veteraan in de countrymuziek die gedu
rende 25 jaar de ene helft vormde van het
befaamde bluegrass duo Flatt and
Scruggs, is vrijdag in Nashville, Tennes
see, na een langdurige ziekte aan een
hartaanval overleden.
Flatt is 64 jaar geworden. Banjo-picker
Earl Scruggs en hij vormden hun duo in
1948. Ze traden op zwel op country-carni
vals als in Carnegie Hall.
Het land doorkruisende met hun band,
The Foggy Mountain Boys, werden ze
beroemd door hun Foggy Mountain Bre
akdown, het thema voor de film Bonnie
and Clyde en de ballad Jed Clampett, uit
de televisieserie The Beverly Hillbillies.
AMSTERDAM. Uiteindelijk bleek de opkomst voor het eerste van de serie van
vier Familieconcerten in het Amsterdams Concertgebouw nog mee te vallen. Al was de
belangstelling voor abonnementen vooral aanvankelijk schrikbarend klein*, via een
ruime verkoop van losse kaarten, kwam het Concertgebouw dan zaterdagavond toch
nog in de acceptabele situatie voor een
kunnen spelen.
HAARLEM. Zaterdagavond ging in de Waalse Kerk het concertseizoen 1979 van
start, hetgeen betekent dat er tot en met 6 oktober a.s. iedere zaterdagavond in
genoemde sfeervolle ruimte muziek zal worden gemaakt. Volgens de geldende formule
zal dat overwegend barokmuziek zijn en neemt titulair organist Kees Rosenhart een
vijftal concerten voor zijn rekening waarbij hij, behalve het Friederichs-orgel,
klavecimbel en muselaar zal laten klinken. Behalve Rosenhart werken vele andere
solisten en ensembles aan de serie mee, zoals het barokensemble La Bergamasca dat
zaterdagavond in een vrij behoorlijk gevulde kerk het spits afbeet.
De Indiase zangers Lata Mangeshkar
geeft drie concerten in ons land: 26 mei in
de Jaap Edenhal in Amsterdam, de vol
gende dag in het Congresgebouw in Den
Haag, en maandag 28 mei in de Doelen in
Rotterdam.
De vijftigjarige zangeres is ’s-werelds
onbetwiste platenkoningin: bijna dertig
duizend platen zong ze vol.
Haar liederen, klassiek en modern, in
het Hindi en diverse Indiase talen, kunnen
niet alleen op platen worden besluisterd.
Ze werden ook gebruikt in meer dan 1800
films.
Deze wereldrecords brachten haar
naam in het Guiness Book of Records.
ëQO
