v:
I
I
I
5
Damiate Pers
1
In
1]
h'
H r
I
SPD
mFUR
UBEORORA
□I
Umuider Courant
NOTITIES OVER: De politiek zware lading die de EG-verkiezin-
gen voor Bonn hebben, door Hans Amesz.
Een samenleving die nog steeds handelt of er
nog wat te verspillen valt, door Ton Nillissen.
jta
w
ji
M
MAANDAG
1 4
M E I
19 7 9
1
I
r
I
I
Ml
I
w*'
4
Een werelddeel met miljoenen
vluchtelingen, bewerkt door Ton Nillissen.
F
L
i
W fl
i
z
Afrika, continent
vol vluchtelingen
■ir Helmuth Kohl
■Hr Franz Josef Strauss
De c
I 1
I
i
■fr Helmuth Schmidt
ir Otto von Habsburg
I
rt- Keizer Bokassa de Eerste
I
I
I
SVP geen verzoeken meer
I
f 147,50
Kohl wil eens erkenning
I
I
I
I
Het lijkt ook een doodlopende
weg op deze vriendelijke wijze te
proberen het energieverbruik terug
te dringen.
zelfs de belangrijkste reden van het
vluchtelingenprobleem.
Derde reden is tenslotte de overal
in dit wereldddeel oplaaiende vrij-
heids-o or logen. Mogen de redenen
daartoe vaak respectabel zijn en
een poging de knellende neo-koloni-
ale overheersing af te schudden,
feit blijft, dat het niet alleen de
strijdende partijen zijn, die onder
het geweld lijden maar vaak meer
soms de burgerbevolking in stad en
dorp. Voorbeelden hiervan liggen
evenzeer voor het oprapen: Angola,
Mozambique, de Westelijke Sahara
en de Hoorn van Afrika.
De conferentie in Arusha die zich
vooral bezighoudt met jurididsche
vraagstukken, zal, zoals gezegd, op
de korte termijn weinig concreets te
bieden hebben. Maar zoals altijd is
de waarde tenminste, dat een aantal
direct betrokkenen buiten de hete
schijnwerpers van de dagelijkse po
litiek met elkaar kan praten over
een van de grootste problemen op
het Afrikaanse continent.
Men blijft energieverslindende
apparaten kopen en gebruiken.
Naar schatting heeft momenteel
eenderde van alle huishoudens een
diepvrieskist of -kast. De verwach
ting is, dat dit begin tachtig de helft
zal zijn en tegen 1990 aan zelfs twee
derde.
Over het energieverbruik alleen
dit: een diepvriezer verbruikt glo
baal 750 kilowattuur per jaar, een
kleurentelevisie 150 kwu en de tota
le verlichting in een huis, gemiddeld
650 kwh.
De vaatwasmachine staat bij on
geveer negen procent van de gezin
nen. Verwacht wordt, dat dit per
centage .tegen 1986 verdubbeld zal
zijn.
En van trommeldrogers, of erger,
DIRECTIE: Damiate Pers b.v
Mr H. C van der Mije
HOOFDREDACTIE
Jos L. Lodewijks
E. Koning
H
vro
SI
ziek
het
gem
al t
ven
Hag
besl
tapl
Drir
kosl
I
vei
acl
sta
pr<
zie
lan
vei
„sc
ex]
ste
uit
kei
ree
mi
en:
wc
i
V
mei
voo
den
voo
bou
terl
aml
van
sen.
bak
dige situatie is, dat de wereld door
het wegvallen van de olie-export uit
Iran, er wat eerder met de neus op
is gedrukt.
Of we zo vriendelijk zouden wil
len zijn om eens te proberen of we
ons energieverbruik met zo’n 5 pro
cent kunnen terugdraaien, was vo
rige maand het beleefd verzoek van
het Nederlandse kabinet.
De lampen wat minder vroeg aan,
eens kijken of er wellicht een lamp
uit kan blijven, de verwarming wat
minder hoog. Minister Tuijnman
(Verkeer) voegde daar ook nog aan
toe, dat hij het op hoge prijs zou
stellen als de Nederlandse automo
bilist zich eens aan de wet zou gaan
houden, dat wil zeggen, zijn snel
heid op de weg zou beperken tot het
maximum van honderd kilometer
per uur.
Of al deze beleefde verzoeken aan
het Nederlandse publiek iets zullen
uithalen, kan pas medio augustus
worden gemeten, maar de top van
het ministerie van Economische Za
ken liet al in maart blijken, dat het
zeer moeilijk zal zijn om energie
besparing voor burgers aanvaard
baar te maken. En het lijkt duide-
voor het opsouperen van de voorra
dige energie. Alleen dit soort maat
regelen zal ertoe kunnen leiden, dat
de verspillingsspiraal wordt door
broken.
En men zou het voorstel van de
energiedeskundige van de Indu
striebond NW, A. Schravemade,
eens serieus kunnen nemen om Ne
derland elke dag even zonder
stroom te zetten, in plaats van dat
idee weg te lachen of te negeren.
Het betrekkelijk kleine ongemak
dat al die maatregelen met zich
meebrengen kan ons dan misschien
vast gewennen aan het echte onge
mak dat ons aan het einde van deze
eeuw op energiegebied te wachten
staat.
Wie beweert, dat deze toekomsti
ge energiecatastrofe aan ons voor
bij kan gaan heeft gelijk en onge
lijk. Gelijk omdat bij werkelijke be
zuinigingen nü (rond de vijftien
procent) de samenleving de tijd zou
worden gegund te zoeken naar veili
ge en schone energie-alternatieven;
ongelijk omdat die samenleving lie
ver de zondvloed aan haar kinderen
en kleinkinderen gunt, dan zelf nu
wat in te leveren.
Fffz
''■■i
Vluchtelingen uit het Harar gebied
zoeken een heenkomen voor de strijd in
Ethiopië
BUREAU:
Redactie en administratie:
Lange Nieuwstraat 427, IJmuiden
postbus 18, 1970 AA IJmuiden
tel redactie: 02550-15389
na kantoortijd: 02208-3577
tel. adm.. 02550-15437 en 16450
postgiro: 273107
telex: 41866
ADVERTENTIES:
telefoon 023 - 31 90 53
GROENTJES:
gerubriceerde advertenties, uitsluitend
telefoon 023 - 31 92 72
ABONNEMENTEN:
- bij vooruitbetaling -
per maand
per kwartaal
per post
per jaar
per post
losse nummers
buitenland
per kwartaal
BEZORGKLACHTEN
maandag t/m vrijdag van 18.30-19 00 uur
zaterdags van 11.30-12.30 uur
Uitsluitend telefoon: 02550-10519
voor Santpoort 023 31 90 53
Oudeweg 12-14, Haarlem
tel. 023 - 31 90 53
oream uwror inhwtnaHotwmrrterlal am
Het leek de vorige week wel oor
log in de Amerikaanse staat Cali
fornia. Er werden aanslagen ge
pleegd, doorgaans brave burgers
stonden met vuurwapens tegenover
elkaar en het op elkaar inrijden met
auto’s mocht zich in een plotselinge
populariteit verheugen. En dat alles
omdat in Californië de benzine op
de bon ging.
De opwinding die toen ontstond
in deze doorgaans zo zonnig en on
bekommerd voortlevende staat,
mag worden beschouwd als een
klein voorproefje van wat de we
reld en dan vooral het zogeheten
ontwikkelde Westen, te wachten
staat aan het einde van de jaren
tachtig.
Net zomin als in de Verenigde
Staten de al jarenlang voortduren
de stroom publikaties, waarschu
wingen en voorspellingen over de
snel afnemende energievoorraden,
door het publiek ook maar een se
conde serieus werden genomen, zo
min is in Nederland het besef door
gedrongen, dat het uit is met het
maar raak rijden, stoken en ver
lichten.
Het enige onverwachte in de hui-
14,80
42.60
56,50
167,70
220,50
0,75
daar staat tegenover dat de CSU
van Frans Josef Strauss de zoon
van de laatste Oostenrijkse keizer,
Otto von Habsburg, als nummer
drie op haar lijst heeft gezet. Von
Habsburg is voorbestemd om een
„belangrijke” rol te spelen. Hij is
voorzitter van de oer-conservatieve
Europese Unie, is onlangs Duitser
geworden met behoud van zijn Óos-
tenrijkerschap, onderhoudt de
meest hartelijke betrekkingen met
dubieuze regimes in Zuid-Afrika,
Namibië en Rhodesië. Van hem
stamt de gedachte om in tijd van
nood, bijvoorbeeld bij een terroris
tische bedreiging, alle macht voor
een langere periode in handen van
één man te leggen.
De SPD heeft dit alles aangegre
pen om een „zwartboek” over Von
Habsburg te publiceren. Zijn kandi
datuur voor Europa wordt een „be
lediging voor alle democraten” ge
noemd, die tekenend zou zijn voor
de opvattingen van de CSU en ook
de CDU. Deze laatste partij heeft
zich namelijk niet gedistantiëerd
van Von Habsburg.
lijk, dat als de Nederlandse consu
ment het nut van besparingen niet
inziet of geen of weinig geloof hecht
aan berichten over gebrek aan
energie, verzoeken van welk kabi
net danook weinig zullen uithalen.
van waanzin-artikelen als elektri
sche broodmessen, tandenborstels,
elektrische blikopeners, elektrische
vruchtenpersen etc. stijgt de omzet
gestadig.
Op de Nederlandse wegen wordt
een honderd kilometer per uurrij-
der nog steeds aan alle kanten voor
bijgescheurd en een blik in de huis
kamers ’s avonds leert, dat we volop
in het schijnsel zitten, nog steeds
lijken te prefereren boven enige be
zuiniging.
De conclusie ligt voor de hand.
Met voorlichting via actualiteiten
rubrieken of brave spotjes net voor
de STER-reclame, zal werkelijke
zoden aan de dijk zettende energie
besparing niet worden bereikt.
Vriendelijke suggesties en verzoe
ken van het kabinet evenmin.
De enige remedie lijkt het botte
opleggen: het rantsoeneren van
brandstof, autoloze zondagen, kei
harde politiecontrole op het nale
ven van de honderd kilometer per
uur-verplichting, rantsoenering van
elektriciteit en gas en een zware
energiebelasting op produkten
waaraan niemand echt behoefte
heeft en alleen maar geschikt zijn
Ttiïa
Het zal ook duidelijk zijn, dat de
Afrikaanse staten niet overlopen
van meelevendheid als weer een
eindeloze stoet van duizenden be
rooide vluchtelingen binnentrekt.
Zelf geconfronteerd met enorme
problemen, zelf vaak nauwelijks in
staat om de eigen bevolking ade
quaat op te voeden of op te leiden,
hebben deze staten weinig voordeel
te verwachten van de binnentrek
kende vluchtelingen, over het alge
meen zonder enige ontwikkeling en
afkomstig van het platteland.
De meeste landen zien in het op
zetten van grote landbouwprojec
ten dan ook de enige mogelijkheid
de stroom op te vangen. Maar dat
kan alleen uiteraard in die landen
die voldoende vruchtbare grond tot
hun beschikking hebben.
Er zijn weliswaar vele internatio
nale organisaties die al vele jaren
miljoenen dollars fourneren om de
meest dringende nood te leningen,
maar een bijkomende moeilijkheid
daarbij is, dat de Afrikaanse landen
terecht menen, dat deze hele proble
matiek hun eigen pakkie-an is. En
derhalve in toenemende mate hun
reserves hebben ten aanzien van die
hulp uit het buitenland.
Donderdag eindigt in Arusha in
Noord-Tanzania, de conferentie
over het Afrikaanse vluchtelingen
probleem. De conferentie is georga
niseerd door onder meer de Organi
satie voor Afrikaanse Eenheid en
het Hoge Commissariaat voor de
vluchtelingen van de Verenigde Na
ties. Hoewel een conferentie over
het immense vluchtelingenvraag
stuk in Afrika meer dan noodzake
lijk is, is het nog maar de vraag of
uit Arusha meer komt dan de ge
bruikelijke goedklinkende maar
feitelijk holle frasen die bij dit soort
bijeenkomsten zo en vogue zijn. Nu
al kan worden vastgesteld dat het
werkelijke effect van de conferen
tie, ongeacht de besluitvorming, on
geveer nihil zal zijn. Als men be
denkt dat slechts 18 van de 43 lidsta
ten van de Organisatie voor Afri
kaanse Eenheid de vluchtelingen
conventie hebben geratificeerd,^.is
bovenstaande bewering nauwelijks
gewaagd te noemen.
Het aantal vluchtelingen in geheel
Afrika schatten deskundigen op het
ogenblik op ruim vier miljoen, of
wel aansprekender geformuleerd:
tenminste een op de 100 Afrikanen
staat officieel geregistreerd als
vluchteling. Dat is meer dan op
welk continent of sub-continent
ook. Een kwart van de vluchtelin
gen wordt overigens beschouwd als
vluchteling van de blanke minder-
heidsregimes in Zuid-Afrika en
Rhodesië.
Er zijn in het algemeen drie rede
nen waarom juist in dit zwarte we
relddeel het vluchtelingenprobleem
zo’n tragische omvang heeft ge
kregen.
Toen de westerse machten Afrika
verlieten, werden vaak willekeurige
grenzen getrokken waarbinnen de
nieuwbakken naties, het kolonialis
me geestelijk vaak nauwelijks ont
groeid, hun bestaan en identitiet
moesten zien te vinden.
Volkeren die eeuwenlang op
vriendschappelijke wijze met el
kaar in een soort van stamverband
hadden geleefd, werden bijna van
de ene dag op de andere van elkaar
gescheiden door zo’n grens waar
langs spoedig prikkeldraad werd
gespannen en wachttorens werden
geplaatst die grensoverschrijding
zo niet onmogelijk dan toch wel
heel moeilijk maakten. Dat achtelo
ze lijnentrekken van de vertrekken
de oud-kolonialen leidde er ook toe,
dat stammen en culturen die elkaar
nooit hadden verdragen, zich in
eens zagen samengevoegd in een
staat. Het éentrale gezag dat voor
rust en ontwikkeling moest zorgen
bevond zich vaak ver weg, soms in
vijandelijk gebied.
Een tweede duidelijke reden was
en is de aanwezigheid van onder
drukkende minderheidsregimes en
dito dictators. Minderheidregimes
die omwille van eigen behoud leden
van rivaliserende of verondersteld
rivaliserende stammen en bevol
kingsgroepen onderdukten, zo niet
trachtten uit te roeien.
Voorbeelden: de blanke regiems
in Zuid-Afrika en Rhodesië, maar
ook de nu verdreven Amin van Oe
ganda en Bokassa van het Centraal
Afrikaanse Keizerrijk.
De Afrikaanse Raad van Kerken
noemt de schending van de mensen
rechten door de diverse regeringen,
i
i
Want juist voor de Bondsrepubliek
was Europa na de ineenstorting van
het Derde Rijk een nieuwe hoop.
Hun soevereiniteit hadden de Duit
sers toch al verloren. Maar van de
grote toekomstperspektieven van
die jaren is, zo kan nu worden vast
gesteld, niet veel meer overge
bleven.
Het Duitse lidmaatschap van de
EG is onomstreden, wat niet bete
kent dat Europa ook werkelijk
„leeft” bij het Duitse volk. Een on
langs gehouden onderzoek wees uit
dat slechts 30 procent nu al zeker
weet te zullen stemmen. Ongeveer
hetzelfde percentage gaf aan dat
waarschijnlijk te gaan doen, wat
dus betekent dat circa 40 procent op
10 juni thuis blijft. In verhouding
met deelstaat- en Bondsdagverkie
zingen is dat erg veel. Een faktor,
die deze onverschilligheid voor een
deel verklaart, is zeker het gebrek
aan kennis over Europa. De SPD-
Europa-kandidaat Horst Seefeld
klaagt in het weekblad Stern dat hij
op verkiezingsbijeenkomsten over
Europa „bijna niets bekend kan
veronderstellen”. Toen hij op een
dergelijke bijeenkomst in Schwa-
ben de naam Wilhelm Haferkamp
(Duits lid van de Europese Commis
sie) liet vallen, riep een partijge
noot: „Commissaris Haferkamp?
Die kennen wij toch van de televisie
van Tatort”.
Het ziet er naar uit dat de Europe
se verkiezingen in de Bondsrepu
bliek voornamelijk worden toeges
neden op personen. De SPD heeft
haar voorzitter Willy Brandt, die
nog altijd zeer hoog aangeschreven
staat, lijsttrekker gemaakt. Bove
naan de lijst staan verder de belan
grijke vakbondsleiders Vetter, Lo-
derer en Hauenschild. Voor de
CDU reden om te beweren dat Eu
ropa de kans loopt een „vakbonds-
staat” te worden.
De CDU heeft geen „grote kanon
nen” in stelling gebracht. Helmut
Kohl doet niet mee, hoewel zijn por
tret merkwaardig genoeg wel op de
verkiezingsaffiches staat. Maar
Deutsche
soqtJAzu
Europa.
ir Op weg naar het benzinestation. Dit
soort anecdotische Illustraties verhult oe
ernst van de situatie en markeert het
onbegrip van de samenleving
en nee tegen de klassenstrijd. Ja
voor burgerlijke vrijheden en nee
tegen het ambtenarendom).
De CDU-CSU schildert een
spookbeeld van Europa als socialis
ten en communisten in het Euro
pees Parlement „aan de macht ko
men”. Dat een dergelijk „volks
front” in het EG-parlement in het
geheel niet ter discussie staat, om
dat dit parlement nu eenmaal geen
Europese regering kan kiezen, we
ten zowel Helmut Kohl als Franz
Josef Strauss. Maar bij gebrek aan
een concreet beeld van Europa,
krijgen in de Bondsrepubliek bin
nenlandse politieke tegenstellingen
een gewicht, dat eigenlijk niet in
een verkiezingsstrijd om Europa
past.
Wat dit betreft is de sociaal-demo-
cratische SPD geen haar beter. In
haar verkiezingsmanifest voor Eu
ropa wordt bijvoorbeeld een 35-uri-
ge werkweek geëist, althans de aan
zet daartoe, terwijl elke sociaal-de-
mocraat weet dat het nieuw geko
zen parlement daar niet over kan
beslissen, dat zelfs de EG-minister-
raad dat niet kan.
Het is spijtig dat de grote partijen
in West-Duitsland zich met het oog
op de verkiezingsdag als „tegen
standers” hebben uitgeroepen.
In oktober 1980 worden in de
Bondsrepubliek verkiezingen voor
het parlement gehouden. Dat is ze
ker een van de belangrijkste rede
nen waarom de partijen verhou
dingsgewijs veel energie steken in
de verkiezingsstrijd rond het Euro
pese Parlement. De uitslag van de
eerste direkte verkiezingen voor het
Europese parlement wordt in West-
Duitsland namelijk door velen ge
zien als een eerste stap vóór of
tegen een regeringswisseling in
Bonn in 1980.
Na tien jaar oppositie beschouwt
vooral de CDU-CSU de Europese
verkiezingen als een test. Het zou
CDU-voorzitter en oppositieleider
Helmut Kohl heel wat waard zijn
als hij eindelijk eens via Europa een
soort bevestiging van zijn politiek
krijgt. In Bonn is die namelijk ver te
zoeken. De populariteit van Kohl is
sinds zijn optreden als oppositie-
chef voortdurend gedaald, binnen
de CHU is zijn positie omstreden.
CSU-voorzitter Strauss acht hem
„totaal ongeschikt”. Tot overmaat
van ramp komt daarbij dat Bonds
kanselier Schmidt volgens alle opi
niepeilingen een ongekend hoog
aanzien geniet.
De CDU heeft vijf reclamebu
reaus ingeschakeld om de Europese
verkiezingen in feite als voorronde
van de Bondsdagverkiezingen te la
ten fungeren. Dat dit weinig te ma-
ken heeft met de Europese eenheid
wordt ook in het Konrad Adenauer-
huis toegegeven.
De Christen-Democratische Unie
opereert met ongeveer dezelfde pa
rolen als bij de Bondsdagverkiezin
gen van 1976. De slogan „vrijheid in
plaats van socialisme” wordt welis
waar niet gebruikt, maar volgens de
CDU moet iedere Duitse burger we
ten dat het er 10 juni want dan
stemt West-Duitsland om gaat,
„een socialistisch Europa” te ver
hinderen. „Ja zur Partnerschaft
und Nein zum Klassenkampf, ja zur
Burgerfreiheit und Nein zur Buro-
kratie” (Ja tegen de samenwerking
.i
I
Deutsche,
wahlt das freie
undsoziale
Europa.5£
Gegenem
sozialistisches
Europa.
11
