Lijsttrekker PvdA Europese verkiezingen
Bouke Beumer van het CDA:
)ok
-leer
99
99
-BON-
15 -
Prijs 22,50
17
Nationalisering
DINSDAG
2 2
M E I
19 7 9
BINNEN- EN BUITENLAND
■"fi
ik
Naam:
Adres:
Woonplaats:
Introduktieprijs
-
(in te leveren bij een van onze kantoren of de
boekhandel geldig tot 1 juli 1979
Ik ontvang graag het boek
„Was 't nou wel zo lollig?”
voor de speciale prijs van
(Ik betaal kontant)
Extra korting voor abonnees!
(door Paul de Vries),
UTRECHT. „Ik durf niet
te voorspellen dat de Europese
verkiezingen de komende vijf
jaar tot de verkiezingen
van 1984 voor de kiezer
voelbare gevolgen zullen heb
ben. Het zal best lukken wat
dingen te doen die de aan
dacht trekken, maar op den
duur is dat niet voldoende. Eu
ropese Dolitiek is een taaie, dik
vloeibare zaak en internatio
nale zaken zijn zelden specta
culair”
r
Verschenen in de Damiate reeks
door Otto Kraan
Vondeling: EG-politiek
lters
aste
Ik ben geen twijfelaar
S
Aktienummer 457002
SCHOENE 4
I
k
>ek van
oor
ntie-
nde
elijk-
loog-
1 bon
neel,
sgel).
u
i).
van 9
7 en
mee te maken heeft. Ik moet nu veel meer
politicus zijn. In korte tijd moet je zo’n
proces doormaken. Het is een ontwikke
ling en ik heb het gevoel dat het lukt.
Bovendien wil ik spreken vanuit mijn
christelijke overtuiging, allerminst vanuit
het verleden. Ik acht het van groot belang
de mensen op hun geestelijke achtergrond
aan te spreken”. Is dat voldoende? „Ik heb
een grote huiver voor alles wat zweemt
naar demagogie, maar ik besef best dat je
een stuk enthousiasme naar buiten moet
brengen. En, toegegeven, ik kan nog wel
wat leren”, aldus Beumer.
Nog onlangs schiep hij duidelijkheid
over de vraag of hij er voor voelde met
Van 13 mei tot 1 aug '79 is ..Was 't nou wel zo lollig?verkrijgbaar voor de
introduktieprijs van 17,50
cratisering is Vondeling principeel: „De
factor arbeid moet overheersen over de
factor kapitaal. Op het gebied van mede
zeggenschap in de bedrijven staan we nog
maar aan het begin. Het.is duidelijk dat.
het hele vennootschapsrecht op de helling
moet, vooral hier in Nederland. Op het
terrein van nationalisaties en socialisaties
zijn we in ons land nou ook weer niet zo
ver. Men denkt altijd aan Groot-Brittan-
nië, maar kijk ook eens naar Frankrijk,
waar vier van de vijf grote banken, de
vliegtuigindustrie, de autofabrieken en de
oliemaatschappijen in handen van de
staat zijn. De greep van de nationale
overheid is daar veel groter, je kunt veel
beter plannen ook in de overblijvende
sectoren”.
Allemaal zaken zaken waar Vondeling,
als Europees parlementariër aan wil gaan
sleutelen. Veel durft hij niet te beloven.
„Waar het op aan komt is, dat de kiezer
straks merkt dat in het Europees parle
ment werkelijk politiek wordt gemaakt.
De boeren weten het al. Op het gebied van
de energiepolitiek zullen ook wel resulta
ten worden geboekt, maar die zullen de
meeste mensen niet als aangenaam erva
ren. Het zou geweldig zijn als we een
gezamenlijk beleid zouden kunnen maken
ter bestrijding van de jeugdwerkloosheid.
Maar ik ben er niet zo zeker van of we in
die eerste vijf jaar grote resultaten zullen
boeken”.
Abonnees van Haarlems Dagblad, IJmuider Courant en Beverwijkse Courant
ontvangen nog eens een extra korting op de introduktieprijs! Onderstaande bon
geeft recht op een extra korting
Van 13 mei tot 1 juli 1979 van 2,50
Dus tijdelijk voor slechts I WJ Profiteer van deze speciale aanbieding!
..Was t nou wel zo lollig?" is verkrijgbaar bij de kantoren van Haarlems
Dagblad, IJmuider Courant, Beverwijkse Courant en in de boekhandel
Wat dan wel? Europese samenwerking
blijkt voor Vondeling vooral een prakti
sche zaak, die positief-kritisch dient te
worden tegemoetgetreden. Hij wil alleen
daar samenwerken, waar individuele na
ties het niet meer redden. „Naast alle
zaken, waar je bewust van moet afblijven,
zijn er bijvoorbeeld de werkloosheid en
milieupolitiek. Neem de werktijdverkor
ting. De ondernemers weten elkaar wel
over de grenzen heen te vinden. Het kan
niet, zeggen ze. Dit is nu typisch iets wat
we gezamenlijk moeten aanpakken. Daar
ligt trouwens ook een belangrijke rol voor
het EW (het Europees Verbond van Vak
verenigingen, waarvan FNV-voorzitter
Wim Kok vorige week voorzitter is gewor
den red.), dat van de grond begint te
komen”.
Aan het woord is Dr. Anne Vondeling.
Zeven jaar voorzitter van de Tweede Ka
mer en na een pittige discussie binnen zijn
partij Europees lijsttrekker voor de
PvdA
Hij maakt hevig bezwaar tegen de aan
tijging dat het Europees Parlement een
aardige afsluiting is van zijn politieke
loopbaan hij is nu 62. „Dat hoeft toch
niet negatief te zijn. Ik wil me er met al
m’n energie en m’n op werpen
Het is noodzakelijk werk en ik vind het
heerlijk”.
Ook bestrijdt hij de bewering van de
concurrerende lijsttrekkers als zou hij een
betrekkelijke leek zijn op Europees ge
bied. „Vanaf de eerste jaren na de bevrij-
ding ben ik Kamerlid, waardoor ik het
hele ontstaan van de EG heb kunnen
meemaken. Tweemaal ben ik lid geweest
van de Europese Raadr eerst als minister
Nu is dat Europa-programma op veel
punten niet identiek aan het „nationale”
programma van het CDA, „Niet bij Brood
Alleen”. „Er is erg gewogen,” zegt Bouke
Beumer, „en veel gediscussieerd in de
fractie. We hebben nogal wat CDA-ele-
menten kunnen inbrengen en ik vind echt
dat we ons er in kunnen terugvinden. Op
het punt van de medezeggenschap in de
bedrijven bijvoorbeeld. Of dat van een
anticiperend milieubeleid. Ontwikke
lingssamenwerking ook. Het staat er alle
maal in. Minder duidelijk misschien dan
in ons eigen programma en ik zou het zelf
ook niet altijd zo hebben geformuleerd.
oer-conservatieven uit de CSU van Franz
Josef Strauss - zoals de keizerszoon Otto
von Habsburg - in dezelfde fractiebank te
zitten. Het antwoord was nee. Beumer
voelt er, zo verklaarde hij in een verkie-
zingstoespraak, buitengewoon weinig
voor te worden geïdentificeerd met notoi
re conservatieven. „Ik heb geen zin in de
antisocialistische kotfrs, die de CSU vaart,
maar ik wil de socialisten wel kritisch
volgen. Overigens vind je dat conservatie
ve element naar mijn mening niet terug in
ons Europees verkiezingsprogramma.”
(In de EVP, de Europese Volkspartij,
werkt het CDA samen met de andere
christen-democratische partijen in de Ne
gen, red.)
Bij Europese samenwerking op milieu
gebied, denkt Vondeling niet alleen aan
grensoverschrijdende watervervuiling,
zoals die van de Rijn, maar ook aan de
kerncentrales, die Westeuropese landen
pal aan eikaars jgrenzen meten te moeten
bouwen. „Ook hierbij zie je hoe ongelijk
de EG-landen nog denken. Vooral de
Franse zorgeloosheid op nucleair vlak
vind ik beangstigend. Dat hangt samen
met hun atoomwapen. Ik vind hun hou
ding eigenzinnig en nationalistisch”. Hij
denkt praktisch: „Als Nederland van me
ning is dat in België onvoldoende zorgvul
dig te werk wordt gegaan met kernener
gie, laten we ze dan voor de rechter dagen.
Dat kan. Dit geldt net zo goed voor een
individuele Nederlandse burger, die z’n
twijfels heeft over zo’n Belgische centrale.
een schets van de industriële sfeer
bij van Leer’s walsbedrijven nv/walserij oost-KNHS NV
van 1938-1952 op sociaal gebied
In dit boek zijn mensen aan het woord die gewerkt hebben in de eerste
Nederlandse platenwalserij
In 1938 opgericht door Bernard van Leer (1883-1958) en in de oorlog (1941)
overgenomen door Hoogovens en voortgezet onder de naam Walserij-Oost.
Uit de verhalen blijkt dat de omstandigheden waaronder gewerkt werd, vooral in
de beginjaren, erg moeilijk en zwaar waren Ontslag werd gemakkelijk gegeven,
vooral collectief ontslag vlak vóór de feestdagen
Kortom, arbeidsomstandigheden en verhoudingen welke in vergelijking met die
van nu. welhaast prehistorisch lijken.
Desondanks zijn de meeste vertellers van mening dat de betrokkenheid bij het
werk destijds groter was en men onder elkaar méér lol had. Zij ervaren dat nu
als een gemis en deze tegenstrijdige ontwikkeling geeft toch te denken!
Die kan bij het Europees Hof van Justitie
een klacht indienen tegen de Belgische
regering. Maar ook dan ben je in handen
van deskundigen. Je moet het tegendeel
bewijzen. Ik geloof stellig dat het Euro
pees parlement en de Europese Commis
sie (het dagelijks bestuur van de EG)
moeten proberen hier wat invloed te krij
gen”, aldus Anne Vondeling.
Op de Europese landbouwpolitiek heeft
Vondeling een heel wat zonniger visie dan
zijn collega-lijsttrekers”. Iedereen praat
altijd maar over overschotten”, zegt hij,
„maar die moet je meten in procenten van
de totale produktie. Produktie en con
sumptie zijn nu eenmaal moeilijk op el
kaar afstembaar. Je hebt de natuur niet in
de hand. Men zit er overal mee, in Rusland
en in het hyperkapitalistische Amerika.
En bovendien: we kijken altijd naar die
melkplas en die boterberg, maar in veel
sectorenvlees en fruit bijvoorbeeld
zijn er veel minder problemen”.
Desondanks is voor Vondeling een zin
vol landbouwbeleid ondenkbaar zonder
een structuurpolitiek, die er op gericht is
zowel de consument als de producent aan
zijn trekken te laten komen. De eerste
door voldoende variatie, goede kwaliteit
en een zo laag mogelijke prijs. De tweede
door het bieden van een minimum-be-
staanszekerheid en een behoorlijke belo
ning. „Door het ontbreken van een be
hoorlijke structuurpolitiek zijn er ontzet
tend veel jonge mensen tot de bedrijfstak
toegelaten, terwijl duidelijk was dat er
voor hen geen boterham in zat. Vergeet
niet dat het in de regel om gezinsbedrijven
gaat, die niet volgens de gebruikelijke
economische wetten reageren. Om het
zelfde inkomen te halen, gaan ze harder
werken, méér produceren. Ik geloof bo
vendien dat we ook met het oog op de
situatie in de Dere Wereld naar een
kleinschaliger landbouw toe moeten”.
Rond inkomensbeleid en bedrijfsdemo-
(Door Paul de Vries)
DEN HAAG. De media portret
teren Bouke Beumer (44), lid van de
Tweede Kamer en lijstaanvoerder
van het CDA voor de Europese ver
kiezingen, als een onzeker mens. Een
twijfelaar. Geen ras-politicus, die zijn
standpunt met een breed armgebaar
Ken in felle kleuren op het doek zet.
;Wel iemand die blijft steken in zijn
’eigen voorzichtigheid. Hij vindt van
niet.
Het gaat om de uitleg van wat er staat.
Hij ziet aankomen dat de Nederlanders
in het Europees Parlement in de toekomst
nogal eens eikaars hand zullen grijpen.
„Neem de beperking van de groei, die
leeft erg in Nederland. Bij bijvoorbeeld de
Westduitse socialisten zie je dat veel minder,
terwijl „in Europa” de Nederlandse WD
veel dichter bij ons staat. Het zou dan ook
zinnig zijn als Nederlanders te kijken wat
je kunt stimuleren. Ik denk ook aan de
kernbewapening. Het is een heel legitieme
zaak om dan samen te werken.
De CDA-lijsttrekker loopt niet warm
voor een flinke dosis landelijke politiek in
de strijd om de Europese parlementsze
tels. Daar waar echter duidelijke verban
den bestaan met Europese knelpunten,
wil hij die verbanden echter ook niet uit
de weg gaan. „Ik zou het een ongelukkige
zaak vinden als het kabinet-Van Agt inzet
wordt van de Europese verkiezingen. Dan
wordt het een soort voorverkiezing naar
Amerikaans model. Ik zou ook willen ver
mijden dat Bestek ’81 als zodanig als
onderwerp wordt opgevoerd. Dat is iets
typisch Nederlands. Maar als het er om
gaat hoe je de werkloosheid de baas moet
worden, de inflatie moet beteugelen, dan
zal ik de Nederlandse kant daarvan niet
uit de weg gaan. Ik ben echt niet bang om
me aan koud water te branden, maar de
nationale politiek blijft Lubbers’ handel.
Bouke Beumer is een warm voorstan
der van uitbreiding van de bevoegdheden
van het Europees Parlement. „We zeggen,
ook in ons programma, dat een volwaar
dig parlement ons einddoel is. Zo ver zijn
we over vijf jaar natuurlijk nog niet. Wat
we wel nu al willen is bijvoorbeeld een
vertrouwensstemming over het beleid van
de Europese Commissie, het „dagelijks
bestuur” van de Gemeenschap. Ik kan me
niet voorstellen dat er dan geen voorwaar
den worden gesteld aan dat beleid. Het
moet ook een „gewichtig” debat zijn, want
uiteindelijk kan het Europees Parlement
de Commissie naar huis sturen. Hoewel,
dan ontstaat er natuurlijk een impasse en
de commissie staat zelf ook nogal on
machtig tegenover de Europese Raad (mi
nisters en regeringsleiders, red.). Trou
wens, de Raad zou allerlei dingen niet zo
vreselijk lang onder zich moeten houden.
Het Europees Parlement moet de positie
van de Raad dan ook ter discussie stellen
en niet alleen daar' ook in de nationale
parlementen.”
„Nee, ik ben geen twijfelaar. Ik doe er
lang over om tot een oordeel te komen. Ik
bekijk bij voorkeur een zaak van alle
kanten, maar ik houd duidelijk vast aan
een eenmaal genomen besluit. Dat kan
ook niet anders als je geregeld - zoals nu in
de CDA-fractie - afwijkende standpunten
- inneemt. Dan moet je wel”. In de Kamer
behoort hij tot de kleine groep CDA-loya-
listen”, die na de formatie van het kabi
net-Van Agt-Wiegel weigerden hun hand
tekening onder het regeerakkoord te zet
ten en sindsdien dikwijls dissidente opi
nies verkondigen.
Zijn lijstaanvoerderschap heeft Beu
mer vooral te danken aan zijn AR-afstam-
ining. De Antirevolutionairen claimden -
irin de stoelendans om sleutelfuncties bin-
s nen het CDA - de hoogste post in de CDA-
deputatie naar de EVP-fractie (Europese
Volkspartij) in het toekomstige Europees
Parlement. De naam Bouke Beumer viel,
toen bleek dat zijn partijgenoten Jan de
Koning, nu minister van Ontwikkelings
samenwerking, en Tweede-Kamerlid
Hans de Boer niet beschikbaar waren. Zij
hebben internationale ervaring, Bouke
Beumer niet: hij was burgemeester van de
Groningse gemeente Midwolda, vóór hij
in 1975 Kamerlid werd. Het deert hem
geenszins. Hij heeft zich in verbluffend
korte tijd een respectabele kennis van
Europese zaken eigen gemaakt.
Dat maakt hem evenwel niet tot een in
brede kringen bekend politicus. Recente
opiniepeilingen hebben uitgewezen dat
landelijk slechts vier procent van de kie
zers ooit van Bouke Beumer heeft ge
hoord. Binnen de eigen partij kent maar
vijf procent hem. Weinig bemoedigende
cijfers. Beumer: „Ach, in de Kamer, waar
ik me vooral met fiscale zaken heb bezig-
M ^gehouden, heb ik altijd een specialistisch
k ^taakgebied gehad. Maar het kan natuur -
I W* jf üjk zijn dat mijn eigen presentatie er iets
--
taaie, dik vloeibare zaak
van Landbouw, later als minister van Fi
nanciën. En ik heb er (als buitengewoon
hoogleraar in de leer van de internationa
le organisaties aan de universiteit van
Groningen, red.) zelfs drie jaar college in
gegeven.” Hij rekent zichzelf tevens tot de
drie Kamerleden met de grootste interna
tionale ervaring. In partijgenoot Max van
der Stoel (minister van Buitenlandse Za
ken in het kabinet-Den Uyl) erkent hij zijn
meerdere. Hijzelf is een goede tweede,
maar wie nummer drie is wil hij niet
kwijt.
Wie wil weten hoe de PvdA over Europa
denkt, moet naast het nationale program
ma voor de Europese verkiezingen ook
nog de Gemeenschappelijke Oproep lezen
van de sociaal-democratische partijen uit
de EG-landen. Een stuk, géén program,
dat riekt naar een moeizaam compromis.
Evenals trouwens de programma’s van de
ELD (liberalen) en de EVP (christen-de-
mocraten). Maar niet volgens Vondeling.
„De liberalen hebben met hun gezamenlij
ke programma prachtig pleisterwerk ver
richt”, verklaart hij losjes. „Het staat vol
met dierbare woorden, vol van „grote
zorg” en zo. Toch vind ik onze opstelling
veel herkenbaarder, veel duidelijker. Er is
intensief over vergaderd, zwaar gevoch
ten. Maar als je de Oproep vergelijkt met
de programma’s van ELD en EVP, dan zie
je dat wij minstens zo concreet zijn”.
Anne Vondeling is het grondig oneens
met de jongerenorganisatie van zijn eigen
partij, die zich principieel verzet tegen
verdere Europese samenwerking: „Hun
standpunt berust op een misverstand. Ze
Zeggen dat het Europa van de Negen een
kapitalistische samenleving is. Dat is
waar. En dus, zeggen ze, is die samenwer
king bezwaarlijk. Dat is onjuist. Je kunt
ook zeggen dat je het Koninkrijk der
Nederlanden dan maar moet opheffen om
in Rotterdam een socialistisch beleid te
voeren. Ik vind dat een lachertje. Zonder
EG zouden we het op eigen houtje niet
zover hebben gebracht”.
(ADVERTENTIE)
