Hitte en hagelbui teisteren Pinkpopfestival in Geleen Schilderes Semler Cineast Kadar overleden HO krijgt Bulgaarse onderscheiding BON- RHdeVikier <%o Saint Magnus maakt gedateerde indruk I Luidkeels protest van PARAMASTER... THEATRON TECHNIS UIT ATHENE SPEELT ARISTOPHANES w DINSDAG JUNI OPERA VAN DAVIES NAUWELIJKS INTERESSANT Etterbak Peenneuzen Mick Jagger 9 5 19 7 9 KUNST I I £1 GELEEN. Met een onver stoorbaar gevoel voor regelmaat en berusting vliegen de eendek kers rond boven het Burgemees ter Damen Sportpark in Geleen, reclameleuzen achter zich rond slepend. In het stadion huizen op dat moment zo’n 45-duizend men sen, een aantal dat door de politie nog eens tienduizend hoger wordt geschat. Het is Pinkstermaandag en het kwik loopt hoog op. |||P Vroege climax met The Police en Costello (ADVERTENTIE) ■A The Police: zeer directe rock met nieuwe creatieve vondsten. (Foto's: Lex van Rossen). punt van het helaas te Naam: Adres: Plaats: Griekse 8 SP Scène uit het klassieke toneelstuk De Vrede in een uitvoering van het Theatron Technis. PIET RUIVENKAMP (Foto: Jaap Pieper). De man in kwestie mag dan als mede mens een grote etterbak zijn, als artiest verstaat hij op zo’n moment zijn vak pri ma. Met een niet aflatende dynamiek, driftige staccato rock en een voortreffe lijk stemgeluid weet hij muziek te creëren die de harten verwarmt en het je mogelijk maakt de weergoden te trotseren. Elvis, gekleed in een hardroze, spoedig door weekt kostuum, steunt nog meer dan voorheen op toetsenman Steve Naive en zijn stugge ritmesectie van bassist Bruce en drummer Pete Thomas. Zijn set is samengesteld uit repertoire van het twee de en derde album, This Year’s Model en Armed Forces, waarbij opvalt dat de sound minder verbrokkeld tot stand komt en bij tijd en wijle zelfs symfonische kan tjes heeft. Voortreffelijk is Costello met name in Chelsea, Accidents will happen, Lipstick Vogue, Pump it up, Oliver’s Ar my en What’s so funny ’bout Peace, Love and Understanding. Zeven attracties zou deze tiende editie Marvind Gaye’s I heard it thru’ the Grape vine in samenwerking met de stem van bassist Alan Gorrie optimaal rendeert. Zo’n half jaartje geleden werd Outlan- dos D’Amour van bassist-zanger Sting, drummer Stewart Copeland en ex-Keving Coyne-gitarist Andy Summers door het kleine, obscure illegaal Records overge daan aan een grote platenmaatschappij met gevoel voor het neusje van de zalm. Kadar was in Boedapest geboren. On langs voltooide hij de regie van „Vrij- heidsweg” waarin de bokser Mohammed Ali optreedt. Kadar begon zijn filmloopbaan in Tsje- cho-Slowakije in 1938. Tijdens de Tweede Wereldoorlog zat hij vier jaar in een nazi- werkkamp. Na de oorlog vervaardigde hij een serie films totdat in 1959 zijn „Drie wensen” niet bij de communisten in de smaak viel en hij drie jaar werd uitge sloten. In 1968 emigreerde hij naar de Ver enigde Staten. Hij kreeg een onderschei ding voor de Tsjechoslowaakse film „De Winkel aan de hoofdstraat”. Met „De dood wordt Engeltje genoemd” kreeg hij op het filmfestival van Moskou in 1962 de eerste prijs. Hoe interessant is het om Grieken van nu de klassieken van duizenden jaren geleden te zien spelen? Heel veel wijzer wordt men er als toeschouwer niet van, want de afstand tussen bijvoorbeeld No ren en Italianen van nu is aanzienlijk geringer dan die tussen oude en heden daagse Grieken. Dat valt zelfs met een voudige vierkantsvergelijkingen te bere kenen. Ook al kan men dan beseffen dat Aristiophanes in staat was menselijke trekken te noteren die van alle tijden zijn. In een complete mannenbezetting en tegen een zakken- en hemdenachtergrond in Griekse spikkeltinten werd het een ge noeglijke voorstelling vol driftige dribbel- mannetjes met peenneuzen. De regisseur koos voor een kluchtige opzet. Of hij daar bij de zegen van Aristophanes voor dit jute-zakken-proletariaat zou hebben ge kregen, is nog de vraag, voor wie dit politieke spel een bloedserieuze zaak was uw en de de DEN HAAG (ANP), Ambassadeur Ivan Kulev van Bulgarije reikt 5 juni in Pulchri Studio in Den Haag prijzen uit voor werk van Nederlanders dat sedert 9 mei is te zien op de driejaarlijkse ten toonstelling van realistische kunst in So fia. Een persoonlijke prijs van 3000 lev, ongeveer 4500 gulden, is voor de schilde res Anna Semler, naar de Bulgaarse am bassade heeft meegedeeld. Op de Triënnale van Sofia zijn 555 schil derijen te zien van 281 kunstenaars uit 28 landen. De Nederlandse inzending is ver zorgd door Galerie Mokum in Amsterdam en omvat werk van onder meer Aad Hoof- man, Joost Kempen, Wouter Muller, Jas per van Putten, Anna Semler, Kik Zeiler en Wout van Vliet. De gehele inzending is met een oorkonde onderscheiden, welke eer Nederland deelt met Bulgarije, Roe menië en de Sovjet-Unie. Minder verwaand dan Peter Tosh, die opwinding ontleent aan het feit dat Sto- nes-zanger Mick Jagger in de coulissen staat, doen de optredens van de Schotse funkgroep The Average White Band en het Engels-Amerikaanse new wave trio The Police aan. AWB is allang over zijn top heen, maar zanger Hamish Stuart weet desondanks nog altijd voor opwin ding te zorgen met zijn hees-hoge gekra keel, dat met name in Feel no Fret en De sirene van PARAMASTER, HET UNIEKE COMPLETE INBRAAK BEVEILIGINGSSYSTEEM (met lage installatiekosten) zet een ijselijk hoge keel op als uw winkel, bedrijf, instelling, bank, villa, huis, school of kantine bedreigd wordt door inbrekers. Uitgerust met passief infra-rood en radar beschermt PARAMASTER uw kostbare bezittingen. Aansluiting op politiepost - privé of andere centrale mogelijk. van het grootste West-Europese open luchtfestival tellen. Ik heb ze niet gezien. Akkoord, Massada, de Molukse latinroc- kers uit eigen land, openen de reeks optre dens met een mechanische nauwgezet heid, die voor swingend moet doorgaan. En wat verderop in het programma tre den eigenlijk vage, vervelende uurtjes op als Dire Straits, de Canadese hardrockact Rush en reggaevedette Peter Tosh om beurten het plankier betreden. Smaken verschillen nu eenmaal, maar de Straits zijn zo langzamerhand een uit hun krach ten gegroeide clubband, wiens intieme gitaarmuziek in een zo groot decor als Pinkpop verwaaien tot een verkrampte extrovertie. Voor Rush, debuterend op Nederlandse bodem, gelden andere om standigheden. Het is een drlemansband met een uitingsdrift die nergens beperkt blijft tot ambitieus; zelfs het instrumenta rium is ronduit pretentieus. Helaas wor den de lange collage-achtige composities verder ook nog ontkracht door stuurloos heid, twijfelachtig sf-tekstmateriaal en een onvaste stem van leadzanger Geddy Lee. Het bleek te gaan om zeer directe rockmu ziek met ongetwijfeld nieuwe creatieve vondsten, die vooral tot uiting komen in snelle arrangements overgangen naar een reggae-achtig idioom en in zestiende ma ten gespeelde jazzy, vooral vocale impro visaties. Op het eerste gehoor betitel je de Police als een wat merkwaardige combi natie tussen agressieve rock en kale struc turen, maar bij een nadere analyse merk je hoe knap tempowisselingen worden op gevangen, hoe zeer tekst en melodie sa mengaan en hoe zorgvuldig en wel overwogen het trio steeds meer bomen uit het notenbos wegkapt en toch het land- schap niet aantast. In een indrukwekkende drie kwartier durende set maakt het Pinkpop-publiek dan ook kennis met een band, die uitgroeit tot de ontdekking van de dag en een grote belofte voor de toekomst. Bijna histori sche composities scheidt Sting die razend heen en weer dansende, rigoreus optre dende frontman van The Police af. Vooral in Can’t Stand loosing You, A Hole in my Life, het nieuwe Message in a Bottle en het perfect uitgesponnen Roxanne vormt Stings verschijning een glanzend hoogte- Telefoon: Opsturen in open enveloppe. Frankeren met 45 ct. AMSTERDAM. Op de kop af 24 eeuwen oud is Aristophanes’ satirische pleidooi voor vrede Eirènè. Het behoort tot de 44 stukken die de Griekse schrijver schiep en waarvan er elf behouden zijn gebleven. Hij was niet benauwd grote thema’s aan te roeren, terwijl Athene en Sparta elkaar voortdurend belaagden. Dat hij het moeilijk heeft gehad met zijn onomwonden standpunten, laat zich raden. In het Holland Festival kwam voor de eerste maal het Theatron Technis uit Athene op bezoek om hier De Vrede in het nieuw Grieks te laten zien. Zien voorna melijk, want de tekst moet de meeste toeschouwers ontgaan, maar een levendi ge opzet in de mise en scène van Karolos Koun geeft er toch nog voldoende aan te beleven om de kennismaking de moeite te laten lonen. Het verhaal laat zich gemakkelijk vol gen. Trygaios is een struise wijnboer, die een mestkever laat uitgroeien om er he melwaarts de Olympus mee te bereiken en daar pogingen aan te wenden de ern stig belaagde Vrede te verlossen. De gó den hebben al hun bekomst van de mens heid, maar Hermes is er nog en laat zich bepraten om de schuilplaats van de godin te verklappen. Met eerlijke mannen van goede wil gaat Trygaios haar bevrijden. Hij moet wel opboksen tegen oorlogspro- fiteurs als wapenhandelaars en politici om zijn nobele doel te bereiken. vroeg aan zijn climax gekomen Pinkpopfestival. JOHN OOMKES JA, IK WIL MEER WETEN OVER PARAMASTER HET UNIEKE COMPLETE INBRAAK BEVEILIGINGSSYSTEEM LOS ANGELES (ANP). De filmregis seur Jan Kadar, die in 1965 een Oscar verkeeg voor de beste buitenlandse film, is vrijdag op 61-jarige leeftijd overleden enkele uren nadat hij in een ziekenhuis in Los Angeles was opgenomen. BEVEILIGINGSTECHNIEK ELECTROTECHNISCH INSTALLATIEBUREAU TROMPSTRAAT 21 - TEL. 02550 -11965 - POSTBUS 506, 1970 AM IJMUIDEN zich heel romantisch overgeeft, allesbe halve een garantie is voor het ontstaan van interessante kunst. i De aandacht van de ondanks de in de eenkleurige muziek voorkomende schrik geluiden weggedommelde goegemeente in de Nieuwe Kerk, werd alleen nog even kunstmatig opgewekt door het geënsce neerd binnenioodsen van zogenoemde verslaggevers, die tussen het wel even I verbaasde publiek een gefingeerd onder zoekje verrichtten, geheel volgens de aan- DEN HAAG. Morgenavond, is het allemaal nog mee te maken in de Laurenskerk in Rotterdam, terwijl de Hoofdstad en de Residentie er al kennis van hebben kunnen nemen: „The Martyrdom of Saint Magnus" van Peter Maxwell Davies. De klanken van deze in het kader van het Holland Festival opgevoerde opera zijn trouwens tijdens de uitvoering op Pinksterzondag in de Haagse Nieuwe Kerk waarover ook dit verslag gaat ook al via de radio te beluistere geweest. wijzingen in het libretto. Een „would be”- trucje, dat ook al niet van visie getuigde. JOHAN VAN KEMPEN „en gezien zijn aanvallen op Euripides over diens verlaten van een statige stijl. Maar goed, het werd een amusante ver toning, met een heel smeuig struise wijn boer van Yorgos Lazanis en een mal koket mannetje als Hermes. Er zat vaart in het vrolijk beweeg, het koor deed wel eens denken aan een aardige lustrumproduktie van studenten, maar soms ontsnapte de enscenering aan het vrijblijvend studenti koze. Een verrassend nieuwe ervaring werd deze Griekse voorstelling echter niet. Nog te zien in Utrecht en donderdag en vrijdag in de Rotterdamse Schouwburg. Ook woensdag in Haarlem, waar Cen trum ruim tien jaar geleden tumult wekte met de Peter Hacks-bewerking van De Vrede. Uit die confrontatie via de ether, zonder beelden dus, zal het gehoor ook nóg ge makkelijker hebben kunnen afleiden dat het hier, ondanks de gewekte illusie, niet om avant-garde gaat, al is dit stuk muziek- toneel nog geen drie jaar oud. Wat Benja min Britten zo’n twintig jaar geleden al aan kerkopera’s maakte, ligt qua genre te dicht in de buurt van hetgene dat Peter Maxwell Davies nu als zijnde nieuw wil aanbieden. De door deze componist opgerichte en door hem zelf gedirigeerde instrumentale groep „The Fires of Londen” met vocale solisten, schiet overigens in de praktische presentatie niet tekort. Mary Thomas, lan Comboy, Brian Rayner Cook, Neil Mackie en Michael Rippon, vijf vocalisten met uitstekende stemmen, wisten zich ook als acteurs goed waar te maken. In de handi ge regie van Murray Melvin, met slechts enkele requisieten als een vaandel en de doodskist van de heilige martelaar Mag nus waar het verhaal over gaat, konden soms heel aardige indrukken worden gegeven. Maar je ziet daarbij toch weer dat het inspiratie-zoeken op een aan de woeste elementen prijsgegeven Schots eiland, of l de bestudering van Runentekens enzo voorts, waaraan Peter Maxwell Davies Midden-Limburg is eens per jaar een toeristische trekpleister van ongekende omvang, het evenement waar het om draait heeft inmiddels zijn taalkundige sporen in het Limburgse woordgebruik achter gelaten. Gae ge mee Pinkpoppen wil zoveel zeggen als acht uur lang rond hangen in een voetbalstadion, luisteren en kijken naar rockattracties van een grote afstand en het feest van de verbroe dering op de meest uitbundige wijze vieren. Wat bezielt mensen om zo’n dagje er gens in Zuid-Nederland op de grasmat door te brengen? De gemiddelde, verwen de recenset vraagt het zich niet eens meer af. Hij kan zich tussen de optredens door terugtrekken achter het podium, zich la ven, van gedachten wisselen met een toe vallig passerend artiest of vakbroeder en als het erg warm wordt een verkoelende duik nemen in het zwembad. Het gemene volk ondergaat een aanmerkelijk minder gerief echter als een vanzelfsprekende consequentie, een noodzakelijke opoffe ring teneinde voor een betrekkelijk laag bedrag de favoriete musici te kunnen aan schouwen. Uiteindelijk zorgen de weergoden er voor dat het onderscheid tussen gepeupel en elite vervaagt. Iedereen wordt door en door nat als aan het begin van het optre den van Elvis Costello and The Attracti ons de hemel eerst zijn sluizen opent en even later nota bene zijn koelhuizen, waardoor hagelkorrels met een diameter van bijna anderhalve centimeter op ons neer gelaten worden. Op zo’n moment is het mogelijk aan te voelen wat die duizen den bezielt, want zelf blijf je ook staan om Costello bezig te zien. „Vrede” kluchtig maar zonder verrassingen Vul nu de bon in, en de beveiligingsspecia- listen van De Vilder maken vrijblijvend een compleet beveiligings- plan voor u. Op maat. Aangepast aan specifieke situatie wensen volgens richtlijnen van Stichting Technisch Bureau ter Bevordering van Schadepreventie. ■A- Elvis Costello: muziek die de harten verwarmt X. W»

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1979 | | pagina 9