1
Tweejarige zwervers
EEN FEEST MET
TUINVERLICHTING
i
y
Betere oplossingen voor
pF
k
k
3
Planten op hydrocultuur:
zorgeloos op vakantie gaan
Ik 1
A
Verbindingen
Maten
Constructie
w
Te koop of „wild”
Water en voe
ding
Voordelen
■mm
'WOENSDAG 13 JUNI
25
1979
DRS 1I-II
BERGEN WERKEN
ZITTEN
DRS I-I
DOORSNEDE
SLAAPKAMERTJE
DOORSNEDEN
TUS5ENVL0ER
T
2
SLAPEN
n_ _n
v/»\
fl77mm
■Ml
120^ 160 cm
O
210ci260cm
iaapyloerSe in smalle kamer
F
zijn
o
Informatie
Het tussenvloertje moet minstens 90,
maar liever 150 cm vrij blijven van de
korte wand waarin de kamerdeur zit. Dan
kan de deur in ieder geval vrij open zwaai
en. De ruimte naast de deur is de beste
plek om een kleerkast e.d. neer te zetten.
Onder het tussenvloertje kan een bu
reau of knutseltafel worden geplaatst.
Er staan in Nederland veel oude huizen
met op de eerste verdieping naast twee
of drie grote ook een vervelend kleine
slaapkamer. Terwijl de rest van het huis
ruim is, met op de bagane grond bijvoor
beeld een royale kamer-en suite, is dit
slaapkamertje aan de krappe kant. De
oorzaak is de ligging boven de entree van
het huis. Deze entree vaak met tochtpor-
taai, is redelijk lang, maar smal. De
breedte varieert in het algemeen tussen
de 210 en de 260 cm De boven de entree
gelegen slaapkamer heeft dezelfde afme
tingen die samen met de vaak grote
hoogte van meer dan drie meter dit
kamertje tot een onaantrekkelijke pij
penla maken.
Deze pijpenla kan echter een fijne ka
mer worden door er een heel simpel tus
senvloertje in te „hangen”. Dan ontstaat
er voldoende ruimte, speciaal voor wat
oudere kinderen, die in hun kamer niet
alleen willen slapen en huiswerk maken,
maar ook vrienden ontvangen. Het tus
senvloertje is slaapruimte een „kooi”),
dus hoeft er in de kamer geen bed te
staan. Dat scheelt meteen twee vierkante
meter. Het tussenvloertje schept dus
ruimte en maakt de ruimte visueel veel
aantrekkelijker. Het tussenvloertje werkt
namelijk als een verlaagd plafond in de
hoge en smalle kamer.
Het tussenvloertje bouwt u als volgt. De
breedte van de kamer wordt overspannen
door twee „moerbalken”. Deze steunen op
twee balkjes, die u aan weerszijden tegen
de muur bevestigt. Deze balkjes fungeren
Op deze vier kinderbalken legt u de
vloerdelen, zodat een ondiepe bak ont
staat met de moerbalken als opstaande
randen. In deze bak komt de matras te
liggen. Neem vloerdelen met messing en
groef, zodat er geen naden kunnen ont
staan waardoor stof omlaag kan vallen.
De vuistregel voor de benodigde afme
tingen van de houten balken luidt: hoogte
eentwintigste maal de lengte en breedte
bedieningsmechanisme is sterk verbe
terd) in resp. een één- of tweepersoonsbed
veranderd kunnen worden.
Controleer bij de aankoop van zo’n zit-
slaapmeubel dat bedieningsmechanisme
eerst eens degelijk; met een lastige toe
stand hoeft u geen genoegen meer te ne
men. Let ook op de constructie van de
spiraal. Probeer het, in de winkel, gewoon
maar eens uit. Sommige zitslaapbanken
zijn nogal „rumoerig”: ze kraken en pie
pen, en dat is niet zo prettig.
Het nieuwe Lattoflex-systeem, dat voor
zitslaapbanken van de huidige generatie
vaak wordt toegepast (verende latten, op
gehangen in rubbet-) is een puike oplos
sing voor de dubbele functie van het meu
bel. Zowel om op te zitten als om op te
liggen is het ideaal, en „geruisarm
Om in bed te kunnen klimmen timmert u
een simpel laddertje tegen één van de
moerbalken aan Maak het tussenvloertje
niet te smal; 120 cm is wel het minimum,
zodat er naast de matras ook nog ruimte
overblijft voor een wekker en een boek.
een derde maal hoogte. Een overspan-
ningslengte van 240 cm geeft dan een
minimum balkmaat van 38 bij 127 mm.
Voor de kinderbalken komt u op mini
maal 38 bij 76 mm. Dit zijn uiteraard geen
verkrijgbare houtmaten, neem dan ook
balken die boven dit minimum liggen,
wanneer u in de winkel de leverbare dik-
tematen uitzoekt. Het is overigens hele
maal niet nodig om nieuw hout te nemen.
Oude balken die u nog ergens heeft
liggen of die u van een sloop weghaalt
zijn veel goedkoper en zien er, eventueel
na een kwastje verf of lak, prima uit.
Neem voor de vloerdelen een minimum
dikte van 22 mm, bij een plankbreedte van
9, 11,5 of 14 cm.
De kinderbalkjes hangt u onder de
moerbalken met behulp van draadeinden
(zie tek.). Boor verticale gaten door beide
balken, steek het draadeind erdoor, rin
gen erop en ten slotte draait u onder en
boven twee rhoeren op de uiteinden. Daar
na kunt u de draadeinden onder, respec-
Drijvertjes zijn simpel zelf te maken. Prik in het midden van
een schijfje kurk een gat en steek daar een katoenen lont
doorheen. Bekleed de kurk met aluminium folie, zodat hij niet in
brand kan vliegen. Neem een glazen bak en vul deze voor twee
derde met (sla)olie. Plaats de drijvertjes op de olie en steek de
lontjes aan.
Tweejarig wil zeggen dat deze planten
gedurende de eerste zomer van zaad tot
kiemplantje opgroeien. Ze overwinteren
dan en komen in het volgende voorjaar
pas tot bloei. De meeste van deze tweeja
rigen bloeien dan ook vroeg in het sei
zoen. Denk maar eens aan de judaspen
ning, het vergeet-mij-nietje en vooral de
viooltjes, die al heel vroeg kleur brengen
in de tuin. Toch zijn het niet allemaal
vroegbloeiers. De stokroos en de IJs
landse papaver bloeien nog laat in het
seizoen.
De meeste tweejarigen moeten in juni-
juli rechtstreeks in de volle grond ge
zaaid worden. Dat is eigenlijk een heel
plezierige bijkomstigheid, omdat we dan
alle andere zaaiwerkzaamheden en het
snoeien al achter de rug hebben. Er is
dan niet veel méér te doen in de tuin dan
wat onderhoud. Bovendien laten alle
tweejarigen zich heel makkelijk uit zaad
opkweken. Wel moeten de jonge kiem-
plantjes voor de winter uit het zaaibed
gehaald worden en op de definitieve
plaats in de border gezet worden.
Tweejarigen passen eigenlijk in iedere
tuin, en zeker in een vaste plantenborder
voelen ze zich best thuis. We kunnen ze
immers enigszins vergelijken met een
vaste plant. Na de bloei strooien de plan
ten rijkelijk zaad in het rond, dat dan
ook vrij makkelijk weer kiemt. Zo kun
nen we de vaste plantenborder eenvou
dig telkens een ander aanzien geven
door de kiemplantjes op die plaatsen te
zetten waar we ze hebben willen.
De tweejarigen zijn echte zwervers in
onze tuin. Als ze er eenmaal in staan,
zullen ze niet gemakkelijk meer ver
dwijnen. Ze zaaien zichzelf heel sterk
uit, maar, als we dat een beetje in de
hand houden, is dat een heel plezierige
eigenschap.
Kortom, ze zijn de moeite van het
proberen best eens waard en ze passen
in het „nette” tuintje, mits we ze enigs
zins in de hand houden, ook in de wilde
of natuurlijke tuin. De vroegbloeiende
soorten kunnen uitstekend kleur geven
aan de tuin voordat de bloei van de
zomerplanten begint. Deze laatste kun
nen dan de leeggekomen plaatsen van de
tweejarigen weer opvullen. Denk er eens
aan, de tijd van zaaien is nu gekomen!
Vingerhoedskruid, giftige maar fraaie border
plant.
Diverse tweejarigen zijn als plantjes
bij tuincentra te koop. Dit zijn o.a. de
violen, de madeliefjes, de duizendscho
nen, de vergeet-mij-nietjes en de stokro
zen. De andere soorten zult u vaak zelf
moeten zaaien. Dit zijn de klokjesbloem,
de muurbloem, vingerhoedskruid, da
mastbloem, judaspenning, IJslandse pa
paver en silene. Dan kunnen we in het
wild nog de heerlijk geurende teunis-
/if
tegelijkertijd als „kinderbalkjes” voor de
vloerdelen. Twee andere kinderbalkjes
worden onder tegen de moerbalken ge
hangen, zodat de overspanning wordt op
gedeeld in drie velden van circa 80 cm
Goede verlichting is mogelijk door een
warm getinte TL-lamp in een lichtbak
onder aan het vloertje te hangen. Tussen
het vloertje en het raam, de lichtste plek
van de kamer, blijft dan een ruimte van
circa 2,5 meter in het vierkant over als
zitplek.
Het bankbed, een fors ruimteverslin-
dend meubelstuk, heeft de laatste tijd een
heel ander uiterlijk gekregen. Het pom
peuze bakbeest dat hij, op grond van
constructieve eisen, nu eenmaal scheen te
moeten wezen, is veranderd in een „nor-
I maal” zitmeubel, waaraan de „bedfunc-
tie” niet af te zien is. Juist voor degenen
I voor wie een zitslaapbank een noodzake-
I lijk kwaad is, omdat de beperkte woon-
I ruimte dat nu eenmaal vergt, is dat een
plezierige ontwikkeling.
De moderne zitslaapbank is niet alleen
I minder massaal, maar verhoudingsgewijs
ook lang zo duur niet meer en evenmin zo
I verdraaid lastig hanteerbaar. Er zijn zelfs,
I zoals uit de foto blijkt, heel gezellige fau-
I teuils en tweezitsbankjes van pitriet, die
met een simpele beweging (want ook het
Het is fijn om op een warme zomerdag tot laat in de
avond in de tuin te blijven zitten. Bij een drankje met
buren of vrienden nog wat lekker nagenieten van het
avondeten of de barbecue. Met de zomertijd gaat dat
allemaal goed tot een uur of tien, maar dan moet er toch
extra verlichting komen. Sfeervolle verlichting, want de
gezelligheid moet blijven. Welnu, hier een paar ideetjes
om zelf te maken. Het materiaal ervoor heeft u al in huis.
U kunt zó aan de slag met deze feestelijke vlammetjes en
ze zijn in een wip gemaakt.
Voor de lampion met gaatjes heeft u een leeg literblik nodig.
Kleine blikjes geven ook een leuk effect. Maak het blik goed
schoon en haal de wikkel eraf. Teken met viltstift op de
buitenkant een patroon voor de gaatjes. Schuif het blik om een
dik stuk (rond) hout, dat u ergens op vastklemt. Prik de gaatjes
met een priem in het blik of sla ze er met een hamer en spijker in.
Zorg dat het blik niet verbuigt. Hoe meer gaatjes, hoe beter het
effect en hoe meer licht de lampion geeft. Plaats in het midden
van het blik een waxinelichtje en hang het geheel op aan
ijzerdraad. Gebruik geen gewoon touw, want dat schroeit kapot.
Houd er ook rekening mee waar u de lampion hangt. Plaats
hem nooit vlak onder brandbaar materiaal zoals een houten of
rieten dak, boomtak e.d. Denk aan het brandgevaar!
Neem voor de lampion met gleuven een literblik zonder ribbels.
Verdeel de hoogte van het blik in vieren en snijd de middelste
twee delen met een scherp Stanley-mes in repen van ongeveer
twee centimeter breedte. Schuif het blik over een houten paal,
zodat u voor het snijden een ondergrond hebt. Duw na het
insnijden de repen naar buiten, zodat de gleuven gaan open staan.
De snijranden zijn scherp, dus pas op uw handen. In de lampion
komt een waxinelichtje en hij wordt aan een ijzerdraadje
opgehangen.
Voor het „vlammetje-uit-de-fles” heeft u bijna niets nodig. Boor
een gat in de kroonkurk of draaidop van een fles en steek daar
een dikke lont van gevlochten katoen door. In plaats van een
kroonkurk kunt u ook een schenkkurk (met zo’n metalen pijpje
erop) gebruiken. Omdat deze de fles beter afsluit, is hij veiliger.
Vul de fles met reukloze lampolie en plaats de dop er stevig op.
Als de olie erin getrokken is, steekt u de lont aan. Zet de fles vast
in de aarde, zodat hij niet kan omvallen.
Het is echter beter om
echte op water gekweek
te planten te gebruiken.
Deze kunt u bij de goede
bloemisterijen en tuin
centra kopen of zelf
stekken. Dat stekken
gaat heel eenvoudig: zet
een takje in een glas wa
ter en zodra de water-
wortels zich voldoende
gevormd hebben heeft u
een echte hydroplant.
We moeten bij hydro-
bakken ca. éénmaal in
de 3 a 4 weken het reser
voir met water bijvullen.
Het juiste tijdstip kunt
u vanzelf aflezen op de
niveaumete'f' Maar een
plant leeft natuurlijk
nooit alleen op water, ze
heeft ook voedsel nodig.
Dat haalt de plant uit
een voedingsoplossing
die onder in de bak zit.
Gemiddeld eenmaal in
de vier a vijf maanden
moet de hele voedselop-
lossing worden vervan
gen. Dit gaat met een
speciale hevel erg ge
makkelijk.
tievelijk boven, de moeren afzagen en
gladvijlen. De twee kinderbalkjes tegen
de muur worden stijf met de moerbalken
verbonden door metalen hoekverbin
dingen.
U bevestigt de kinderbalkjes tegen de
muur met behulp van keilbouten (links op
de tekening), mits de muur stevig genoeg
is. De woningscheidende muur zal dit ze
ker zijn, maar de binnenmuur misschien
niet. Dan moet de zwaartekracht door
„afschuiving” op de muur worden overge
bracht. Hiervoor werkt u ook weer met
draadeinden, echter nu horizontaal dwars
door de muur en de balk heen (rechts op
de tekening). De moeren moeten goed
worden aangedraaid, zodat het balkje
stijf tegen de muur geklemd zit en zo de
zwaartekracht overdraagt. Het gevolg van
deze constructieve noodsprong is dus, dat
in de aangrenzende kamer drie draadein
den met moeren zichtbaar worden. Of dit
acceptabel is moet u zelf beslissen.
Omdat het opmaken van het bed moei
lijk is, vormen een dekbed en een hoesla
ken natuurlijk een uitkomst. Dekbedden
zijn weer helemaal in de mode en in alle
kleuren en maten te koop.
K
[o
planten zg. waterwor-
tels moeten hebben. Als
we hier toch planten
willen gebruiken die op
aarde gekweekt zijn,
dan moeten we in de eer
ste plaats alle grond om
de wortels verwijderen
en deze goed schoon-
spoelen. Daarna kan de
plant in de kleikorrels
worden geplaatst en
wordt het geheel in een
plastic zak geplaatst. In
dit kasje kan de plant
langzaam overschakelen
naar een waterwortel-
gestel. Wel zorgen dat
het niet te vochtig
wordt.
bloem, de toorts en het vingerhoeds
kruid vinden. Vanzelfsprekend gaan we
deze niet uitsteken, maar wel kunnen we
daar zaad van opvangen en dat ge
bruiken.
Waarschijnlijk zult u
in eerste instantie een
terugslag bij de planten
waarnemen, maar al
gauw zal de plant zich
herstellen en kan de
plastic zak verwijderd
worden.
T76 mm
In de doorsneden is te zien, dat het
vloertje tussen de twee lange wanden
hangt en vrij blijft van de korte wanden.
De onderkant van het tussenvloertje kan
in een kamer van bijv. 325 cm hoog ca. 200
cm boven de vloer liggen. Met een con-
structiehoogte van 25 cm blijft er dan nog
ongeveer een meter over boven het vloer
tje. Dat is voldoende om rechtop in bed te
kunnen zitten.
Hydrocultuur is duur
der dan wanneer u uw
planten gewoon in de
aarde laat staan. Als u
er wat geld voor over
heeft, krijgt u er echter
wel een stukje comfort
voor terug en de kans is
kleiner dat uw planten
doodgaan. Zeker als u
enkele grote (en kostba
re) planten in uw huis
kamer heeft staan, is het
het overwegen waard.
Voor een hydroplant
hebt u in de eerste plaats
een binnen- en buitenpot
nodig. De binnenpot
moet een soort mandje
zijn, voorzien van sleu
ven of mazen en als bui
tenpot kan iedere water
dichte pot dienst doen.
Ten slotte zijn er nog
kleikorrels nodig en een
niveaumetertje om de
waterstand te controle
ren. Er zijn leuke en niet
dure doe-het-zelf-setjes
met alle benodigdheden
in de handel om het eens
te proberen.
Op de foto ziet u zo’n
doe-het-zelf-setje om
zelf, eens het hydrosys-
teem uit te proberen. In
formaties: Gebr. Ypma
BV te Zwanenburg.
Over het algemeen be
reikt men met groene
planten de beste resulta
ten, maar het allerbelang
rijkste is wel dat de
Vooral nu de vakan
ties weer losbreken, be
seffen we extra goed wat
de voordelen van hydro
cultuur zijn. Geen ge
zeur met buurvrouwen
of kennissen die de plan
ten water zullen geven
om dan na de vakantie
vele van uw kostbare ka
merplanten op sterven
na dood terug te zien.
Niet dat dat de schuld
van de buurvrouw was,
zij heeft heus haar best
gedaan. Sommige ka
merplanten kunnen er
gewoon heel slecht te
gen als ze onregelmatig
of een onjuiste hoeveel
heid water krijgen.
Planten die op hydro
cultuur staan, regelen
zelf hun waterhuishou
ding.
De belangrijkste voor
delen van hydrocultuur
zijn:
slechts éénmaal in de
3 a 4 weken water geven;
planten met verschil
lende eisen kunnen in
één bak worden ge
plaatst;
kleikorrels
schoon en reukloos,
waardoor de kans op bo-
demziekten uitgesloten
is. Aarde daarentegen
kan verzuren en er kun
nen zich schadelijke
schimmels ontwikkelen.
