Demeyer:
tour de France
TEVENS REVANCHE OP VROEGERE PLOEGLEIDER LOUIS CAPUT
99
tour-visie
Bescheiden Jaak Verbrugge
profstatus
geen spijt van
tour-re5ultaten
Tourdirectie
dreigt met
maatregelen
i
c
o
O
O
o
o
o
o
8
c
o
o
Q
O
s
a
S
o
s
„Ieder ander zou al naar huis zijn
8
IR
Ploegleiders
Beer
R
3au
Reputatie
9eRIT
17
16
SPORT
19 7 9
JULI
DONDERDAG
5
/VDE
DOOR JAN JANSSEN
DEAUVILLE. Omdat je etappe-overwinningen niet op bestelling
krijgt, heeft Leo van Vliet zijn echtgenote vijf dagen te vroeg een
verjaardagscadeau geoffreerd. Areke van Vliet is namelijk maandag
jarig. „Je weet nooit hoe het dan afloopt”, moet Van Vliet gedacht
hebben toen hij gisteren in de slotfase van de zevende etappe als lid
van een kopgroep naar de finish snelde. „Hebben is hebben en krijgen
is de kunst”.
a
C
a
c
I
z„-,ROUBAIX
Ljcruson
OrchiesJr^r'-,
203 km
Denanï^^) Maing
Fontaine Notre Dame^^^
Cam brai
Albertg^Bapaume
(of
AMIENS
9 9
Oersterke Agostinho
vecht tegen blessure
Leo van Vliet
16.35.00, 5. Everaert 16.36.00.
hten,
aarlem
onge-
irs die
em en
(Van onze speciale verslaggever)
DEAUVILLE. Vorig jaar rond deze
tijd begon de aftakeling van Freddy
Maertens als wielervedette duidelijke
vormen aan te nemen. Hij faalde in de
Tour de France, die voor zijn sponsor
Flandria (de oudste van het hedendaagse
peloton) bovendien treurig verliep van
wege het dopingschandaal rond Michel
Pollentier. Maar ineens was er toen Joa
quim Agostinho, ex-guerrillastrijder in
Angola en van niet geheel duidelijke leef
tijd. Zelf houdt de donkere Angolees het
op 36 jaar, de wielerbijbel „Vélo” spreekt
van 37 jaar en in de Tour-karavaan zijn er
die 38 jaar aanhouden, omdat ze menen
dat Agostinho een periode van twee jaar
ziekte niet laat meetellen.
Agostinho poetste voor zijn werkgever
het in de tour van 78 zo ernstig geschon
den prestige aardig op, door in het eind
klassement een derde plaats te bereiken.
Sterk als hij is (de groep erkent hem als de
absolute oerkracht op de fiets) reed hij
dwars door alle prognoses naar de eerste
rij van de rangschikking. In de nu één
week oude Ronde van Frankrijk rust op
hem andermaal de zware taak het succes
van de ploeg veilig te stellen. Freddy
Maertens immers moest vanwege een al
gehele inzinking thuis blijven en Joseph
Bruyère in de vorige tour nog goed voor
een week gele trui stapte bij gebrek aan
de vereiste vorm eveneens niet op.
Zijn ploegleider Jos Huysmans: Hij
kreeg de naam een brokkenpiloot te zijn,
maar dat is overdreven. Het komt heus
niet allemaal door hem. Ik weet nog uit de
tijd dat ik zelf koerste, hoe er eens een
fiets van een ploegleiderswagen vloog en
pal voor Agostinho terechtkwam. Hup,
daar ging-ie. Dat soort gekke dingen
maakt die jongen mee. Ik weet ook niet
hoe dat komt.
Mare Demeyer, die samen met Agostin
ho als de spil van de ploeg fungeert:
„Ieder ander zou al naar huis gegaan zijn.
Geen mens had dat volgehouden met zo’n
blessure. Dat is nou Agostinho: een beer
van een vent. En ploegleider Jos Huys-
overwinningen reken ik de twee eerste
plaatsen die wij, de Raleighs, in de ploe
gentijdrit van zondag en een paar maan
den geleden in Parijs-Nice behaalden, niet
mee".
tersgroep
aanvallen
formeerd.
spits was
„Eerder had ik een paar tegenaanval
len in de kiem kunnen smoren”, vertelde
Johan van de Velde. „Je kunt echter
onmogelijk alles en iedereen intomen.
Van Vliet had me een kilometer of 35
voor het einde reeds gezegd dat hij zou
wegspringen. Eerst had ik nog een keer
gedemarreerd. Toen was het de beurt aan
Leo. Pang. Alleen Poirier kon aanhaken.
Ik ontfermde me vooral over de twee
ploegmakkers van Hinault in de kop
groep: Chassang en Chalmel. De achter
volging van Levavasseur begon ongeveer
mans: „Zijn kracht is zijn sterkste punt,
en zijn moraal. Ik heb in al de veertien
10 km voor de finish. Laat hem maar
rijden, dacht ik bij mezelf. In de sprint
kan Van Vliet hem de baas, zeker als
Levavasseur nog naar adem zit te happen
na zijn krachtsinspanning. Dat Sjaak
Verbrugge nog roet in het eten zou gooien
geloofde ik evenmin”. En toen lachend:
„Mijn verwachtingen werden dus be
waarheid”.
jaar dat ik bij de beroepsrenners koerste,
geen coureur met zoveel courage meege-
Het traject van Amiens naar Roubaix ziet
er op de grafiek niet zwaar uit. maar dat
is bedrog: de finale namelijk is een kleine
Parijs-Roubaix. Een zwaar parcours over
keien en smalle boeren-wegen. Op de wie
lerbaan van Roubaix moet na het passe-
maakt. Hij is een betere renner dan tot op
heden door zijn uitslagen bleek. Voor
zover ik het kan bekijken, hebben ze in
het verleden te veel van hem geprofi
teerd, door hem in de ploegen waarvoor
hij reed kleiner te houden dan hij met
zijn kwaliteiten verdiende”.
Voor Agostinho en de zijnen is het een
bange vraag of hij ongeschonden de ploe
gentijdrit doorkomt en of de met zoveel
kasseien bezaaide wegen naar Roubaix
(vrijdag) geen te grote last zijn voor zijn
blessure. Jos Huysmans: „Volgens mij
hoeven we Agostinho nog niet af te schrij
ven”. Mocht het toch anders uitvallen, dan
heeft de ploeg van de door de jaren heen
meest befaamde Vlaamse sponsor er een
rampjaar bij.
In de laatste drie seizoenen versleet men
twee ploegleiders (Driessens en De Bruy-
ne), vedette Pollentier vertrok, Freddy
Maertens stortte in en Joseph Bruyère, die
deze winter ter versterking werd binnen
gehaald, zit in een enorme vormcrisis.
Door die ontwikkeling bleef van het eens
zo trotse en algemeen beroemde drieman
schap Maertens-Pollentier-Demeyer al
leen laatstgenoemde over.
weken
ar zijn.
ische
an op
ij:
Agostinho zou Agostinho niet geweest
zijn wanneer hij tussen St.-Briec en Deau
ville door de gevolgen van zijn valpartij
had opgegeven. Omgeveh door ploeg
maats die hun uiterste best deden om uit
het zicht van de wedstrijdcommissarissen
het reglementair verboden duwwerk uit te
voeren, vocht Agostinho zich door de te
genslag heen. „Veertig kilometer voor het
einde kreeg ik een verschrikkelijke inzin
king”, sprak hij mat. De linker broekspijp
optrekkend, bracht hij een blauwe plek
van 20 bij 20 centimeter in zicht. „Hier kan
een coureur niks hebben. Dit is het ergste
wat er is, een ernstige spierkwetsure”.
In de korte periode dat Leo van Vliet
ad een
>t gaan
ren van de streep (na 300 meter) nog een
volle ronde (500 meter) worden afgelegd.
om drinken en bij koud
weer niet om een extra
trui. Agostinho rijdt altijd
en zal je helpen waar dat
maar mogelijk is. Ik denk
dat Ago een van de meest
populaire mannen uit het
peloton is.
weet dat de anderen dat ook zijn. Iedereen kent zijn plaats. Ik
ben blij dat Jk de stap naar de betaalde categorie heb gezet.
Wat er verder uitkomt, zal de toekomst wel leren”.
Jaak Verbrugge heeft sedert zijn profdebuut veel zwaar
werk opgeknapt. Zwaar werk dat voor de buitenwereld vaak
verborgen blijft, omdat de massa nauwelijks weet heeft van
alles waaruit een echte wegwedstrijd voor beroepsrenners
bestaat. „Mijn voorseizoen was druk bezet”, aldus Verbrug
ge. „Ik was in vrijwel alle grote koersen present. Parijs-Nice,
daarna de klassiekers en een paar kleinere etappewed-
strijden".
„Fred de Bruyne wilde mij eerst ook opnemen in de ploeg
voor de Dauphiné Libéré, maar dat vond ik toch te veel van
het goeie. De chef d’équipe toonde onmiddellijk begrip voor
mijn bezwaren. Een fijne kerel, die Fred de Bruyne. Een
man die weet hoe hij jonge profs moet aanpakken. In de
Midi Libre en de Tour de l’Aude heb ik mijn voorbereiding
op de Tour afgesloten. De Pyreneeën bezorgden mij niette
min veel moeilijkheden. Desondanks geloof ik vast dat ik in
het algemeen klassement nog een behoorlijke sprong kan
maken. Vandaag (gisteren, red.) heb ik in ieder geval een
minuut of vier teruggewonnen”.
Een lachende opmerking tot slot. „Voor een waterdrager
als ik, is vier minuten winst een behoorlijke verrichting. Als
ik thuis'in Brabant door mijn woonplaats Putte fiets, denk ik
altijd bij mezelf: hier woont een ex-vedette in de persoon van
Jan Janssen, een vedette-van-nu, Hennie Kuiper, een goede
renner die Roy Schuiten heet en een kleintje, als ik, Jaak
Verbrugge”.
Voor mevrouw Van Vliet kwam het ver
jaardagscadeau dus een paar dagen te
vroeg. Voor kleinkunstenaar Tony Eyck
niet. „Aan hem draag ik dit etappesucces
op”, glunderde de ritwinnaar. „Tony Eyck
is een vriend van ploegleider Peter Post
en een geweldige supporter van ons team.
Een poosje geleden raakte hij tijdens een
gentlemensrace gewond, als gevolg waar
van hij nog steeds in het ziekenhuis ligt.
Dinsdagavond belde Tony Eyck naar ons
hotel. „Mannen, ik reken morgen op
jullie”, zei hij. „Het zou het mooiste ver
jaardagscadeau zijn dat ik kan krijgen”.
Demeyer: „Van dat trio ben ik feitelijk
altijd de derde man geweest en nu ineens
moet ik leider spelen. Dat valt niet mee.
Het is een verantwoordelijkheid waar ik
niet op rekende. Daarom zou ik graag
willen dat ik wat goede renners rond me
kon krijgen, want bij ons ontbreekt een
sterke kern. Maar ja, waar haal ik ze
vandaan. Er is weinig kwaliteit.
DOOR PETER HEERKENS
De vraag of er nog op Freddy Maertens
gerekend wordt, zodat de ploeg wellicht
via zijn mogelijke herstel weer aan
kracht gaat winnen, brengt Demeyer in
een duidelijke staat van opwinding.
„Maertens”, zegt hij, met een gezicht als
of hij met azijn heeft gegorgeld, „Maer
tens. die laat me koud. Ik heb zeven
jaar m’n voeten voor ’m afgedraaid en er
geen seconde dank voor gekregen. Maer
tens interesseert me niks meer, helemaal
niks. Mocht hij terugkomen in onze ploeg,
dan zal ik mijn eisen stellen en dat bete
kent dat ik per se niet meer in zijn dienst
rijd. Dat is verleden tijd. Maertens mag
voor mij de sprint gaan aantrekken, zoals
ik het zeven jaar voor hem heb gedaan.
Zo staat het er voor en niet anders.
(Van onze verslagever)
DEAUVILLE. De tourdirectie is
kwaad. Kwaad op enkele Franse ren
ners vooral en meer in het bijzonder
op Bernard Hinault en Michel Lau
rent. Wat is het geval? Michel Lau
rent schijnt de aanstoker geweest te
zijn van een mislukt complot dat ten
doel had de tussensprinten, waarbij
bonificaties te verdienen zijn, te boy
cotten.
Laurent stapte als eerste naar gele-
truidrager Hinault. „Wanneer hij
meedoet, zal iedereen, de tourdirectie
incluis, beslist door de knieën gaan”,
zo oordeelde Michel Laurent. Aan
vankelijk had Hinault wel oren naar
het plan, maar toen bleek dat nie
mand van zijn concurrenten (met na
me Zoetemelk en Kuiper) wilde mee
doen aan de boycot-actie, zag Hinault
af van het plan.
Het voorval kwam Jacques Goddet
ten Felix Lévitan ter ore. Zij hebben
hun verontwaardiging uitgesproken
over de bestaande plannen. De tour
directie wees daarbij vooral op het
reglementsartikel dat zegt dat ren
ners van verschillende ploegen niet
onder een hoedje mogen spelen. „Wij
laten ons niet de wet voorschrijven”,
luidf (kort samengevat) het commen
taar van Goddet en Lévitan, die zeg
gen streng te zullen optreden als niet
met het reglement rekening wordt
gehouden.
(Van onze speciale verslaggever)
DEAUVILLE. Voor Jaak Verbrugge had de vierde
plaats in de zevende etappe tot doel zich minstens één keer
in de kijker te rijden. „Dat is me nu toch al aardig gelukt,
ofschoon dit allerminst wil zeggen dat ik niet meer voor een
betere klassering zal rijden”, zei hij gisteren in het luxueuze
hotel Du Golf, nabij de finish.
Toen Jaak Verbrugge een half jaar geleden zijn eerste
proflicentie in ontvangst nam, waren er velen in Nederland
die hun schouders ophaalden. „Wat ziet Fred de Bruyne in
deze renner”, luidde de vraag die alom te beluisteren viel. De
Bruyne had zich laten leiden door het advies van bondscoach
Rini Wagtmans. „Neem Verbrugge gerust in je nieuwe
ploeg”, zei Wagtmans tegen de vroegere Belgische tv-com-
mentator. „Hij is een karaktervol renner. In Nederland heeft
men hem zelfs niet sterk genoeg geacht om hem op te nemen
in één van de merkenploegen.
Als Jaak Verbrugge thans een tussenbalans opmaakt
over zijn verrichtingen als beroepsrenner, is hij ruimschoots
tevreden. „Ik wist dat ik geen winnaar zou zijn”, zegt hij.
„Mijn voornaamste doel is steeds geweest, het vertrouwen
dat de ploegleider in mij gesteld had niet te beschamen. Een
goede helper, dat wil ik zijn. In de maanden dat ik bij de
profs ben uitgekomen, heb ik veel geleerd”.
„Zonder mezelf pluimpjes te geven, durf ik te zeggen dat ik
de mentaliteit heb die heerst in het beroepsrennersmilieu.
Het is een harde wereld, maar van de andere kant toch
mooier dan bij de amateurs. Je bent met een vak bezig en je
Slechts twee man waren uiteindelijk in
zijn onmiddellijke omgeving om hem van
het begeerde succes af te houden. „Echt
bang voor die twee was ik trouwens
niet”, zei hij naderhand. „Levavasseur
had een flinke inspanning moeten leve
ren om bij mij en Christian Poirier te
komen. Amper een kilometer voor de,
finish sloeg Levavasseur zelfs aan het
demarreren. Ik vond het prachtig. Hij
vormde een mikpunt voor mij. In de
laatste bocht achterhaalde ik hem. Wij
kwamen toen in de staart van het peloton
terecht, dat nog aan de twee plaatselijke
rondjes moest beginnen. Ik wachtte geen
seconde meer. Pats, weg. Het ging zoals
ik gehoopt had”.
Ik moet trouwens wel
zeggen dat de renners en
de ploegleiders eens mas
saal protest moeten gaan
aantekenen bij Felix Lévi
tan. Het is toch te gek om
los te lopen dat de aan
komst zo knullig wordt ge
regeld, dat de finish één
grote chaos wordt. Kijk, de
commercie rond de Tour is
een noodzakelijk kwaad,
maar het moet nu ook weer
niet zo zijn, dat de aan-
komstplaats als Deauville
voor wat slordige duiten en
ten behoeve van het toeris
me dergelijke mallotige
wensen'bij Goddet en Lévi
tan doorgedrukt krijgt. Lé
vitan begrijpt kennelijk
nog altijd niet dat hij de
renners brood- en brood
nodig heeft om zijn Tour
de France draaiende te
„Ik twijfel geen seconde”, zei de ex-win-
naar van Olympia’s Ronde van Nederland
(voor amateurs) reeds vele weken geleden.
In het tijdvak tussen Parijs-Nice en de
Dauphiné Libéré ging het wielerpad van
Leo van Vliet overigens niet over rozen.
Hij kreeg een peesontsteking. „Ik voelde
me doodongelukkig", zei hij, terugblik
kend op deze fase. „Je bent jong en ambi
tieus. Als anderen ongestoord verder kun
nen gaan, terwijl jezelf noodgedwongen
moet rusten, voel je je machteloos. Peter
Post heeft me geweldig geholpen. Hij
bleef vertrouwen in mij stellen. Twee we
ken heb ik geen fiets kunnen aanraken.
„Drie weken heb ik niet in wedstrijden
kunnen uitkomen. Achteraf realiseer ik
me dat ik toen krachten heb gespaard, die
met thans uitstekend van pas komen”.
De sprintoverwinning op Levavasseur
en Poirier betekende voor Leo van Vliet
teven een revanche op zijn vroegere
ploegleider, de Fransman Louis Caput.
Vorig jaar was Van Vliet namelijk
teamgenoot van Joop Zoetemelk bij Miko-
Mercier. „Een goed georganiseerde for
matie, maar Caput besteedde nauwelijks
aandacht aan me. Dat heeft me altijd pijn
gedaan. Toen ik bij Peter Post kon komen,
heb ik niet geaarzeld”. Aan Van Vliets
succes ging, zoals gebruikelijk in zijn
ploeg
een knap stukje teamwork vooraf. Johan
van de Velde maakte namelijk eveneens
deel uit van een dertien man sterke vluch-
die zich na-een staccato van
reeds na 60 kilometer had ge-
De derde Nederlander in de
Sjaak Verbrugge, een van de
twee Nederlanders in het door Fred de
Bruyne gedirigeerde DAF-team. Verbrug
ge zou zelfs dank zij een solo de vierde
plaats opeisen.
In de ploegentijdrit van
vandaag zal Agostinho
nog niet schitteren. Daar
moeten Zoetemelk, Kuiper
en Hinault het gaan doen.
Of misschien Sutter. Ik
voor mij geloof dat Zoete
melk de trui gaat pakken.
Hennie Kuiper zie ik nog
niet zitten. De Muer, zijn
ploegleider met wie ik ja
renlang ben opgetrokken
en dus een beetje ken, zit
nog niet zo te springen om
die gele trui. De Muer, en
dus Hennie Kuiper, geeft
zich in een Tour de France
niet zo snel bloot. Zou Kui
per vandaag al de trui pak
ken, dan moet hij over de
Alpen tot aan Parijs toe
zijn eerste plaats verdedi
gen. En dat is nog erg lang.
Dat risico zal Maurice De
Muer beslist nog niet wil
len nemen. Ik zeg niet dat
de ploeg-Kuiper het kalm
aan zal doen in de ploegen
tijdrit, maar er zal beslist
niet alles op alles worden
gezet om die rit zegevie
rend af te sluiten. De Mu
er, denk ik, zal Kuiper pas
in de Alpen de confronta
tie laten aangaan met Hi
nault en Zoetemelk. Met
de gele trui uit de Alpen
vertrekken naar Parijs, is
altijd nog een stukje een
voudiger dan de Alpen in
gaan met de gele trui om
de schouders.
1. Van Vliet (Ned-Post) 4.05.51, 2. Levavasseur
(Fra-Danguillaume) z.t., 3. Poirier (Fra-Ever-
aert) z.t., 4. Verbrugge (Ned-De Bruyne) 4.06.20,
5. Teirlinck (Bel-Lelangue) 4.06.52, 6. Gauthier
(Fra-Danguillaume) 4.06.53, 7. Donadello (Ita-
Ferretti) 4.07.22, 8. Van de Velde (Ned-Post)
4.07.23, 9. Chassang (Fra-Guimard) z.t, 10. Cha-
lel (Fra-Guimard) z.t., 11. Balbuena (Spa-Geme-
niani) 4 07.31, 12. Garcia (Spa-San Emeterio) z.t..
13. Villardebo (Spa-Lelangue) 4.08.02, 14. Hi
nault (Fra-Guimard) 4.10.03, 15. Pevenage (Bel-
Jossart), 29. Zoetemelk (Ned-Danguillaume), 33.
Lubberding (Ned-Post). 35. Kuiper (Ned-De Mu
er), 43. Knetemann (Ned-Post), 53. Sutter (Zwi-
Post), 55. Wellens (Bel-Post), 70. Pronk (Ned-
Post). 73. Maas (Ned-De Bruyne), 86. Den Hertog
(Ned-Jossart) allen zelfde tijd als Hinault), 99.
Raas (Ned-Post) 4.10.39. 123. Mutter (Zwi-Post)
4.12.33, 128 en laatste Sanders (Fra-San Emete
rio) 4.23.09.
Algemeen bergklassement: 1. Martinez (Fra-
Everaert) 69 punten. 2. Hinault 63. 3. Battaghn
(Ita-Boifava) 53, 4. Pollentier (Bel-Lauwers) 53,
5. Nilsson 37, 6. Zoetemelk 36, 7. Kuiper 35.
Algemeen ploegenklassement: Guimard
115.55.01, 2. Post 116.01.07. 3. De Muer 116.01.14,
4. Huysman 116.06.57, 5. Jossart 116.13.17.
Algemeen klassement: 1. Hinault 28.52.21, 2.
Zoetemelk op 24 sec., 3. Kuiper op 43 sec., 4.
Nilsson (Zwe-Danguillaume) op 1.46, 5. Agostin
ho (Por-Huysmans) op 2.22, 6. Sutter op 2.40, 7.
Vertinden (Bel-Jossart) op 4 28, 8. Bernardeau
(Fra-Guimard) op 4.29, 9. Baronchelli (Ita-Pezzi)
op 5.04, 10. Dierickx (Bel-Jossart) op 6.39, 22.
Van de Velde op 12.18, 23. Wellens op 12^51, 27.
Lubberding op 13.50 38 Pronk op 25.25, 55.
Verbrugge op 30.33, 66. Van Vliet op 37.07, 67.
Knetemann op 37.22, 80. Den Hertog op 44.54, 84.
Raas op 46.11, 123. Mutter op 1.07.22, 128 en
laatste Tesnière (Fra-Gemeniani) op 1.28.15.
De sprintzege in het zonovergoten en
mondaine Deauville, overspoeld door dui
zenden badgasten, betekende voor Leo
van Vliet zijn zevende overwinning dit
seizoen. En tevens de mooiste”, glunderde
de 23-jarige Westlander, die sinds zijn
huwelijk in het Westbrabantse Ouden-
bosch woonachtig is. „Welke Tourdebu-
tant zou zijn eerste ritzege niet geweldig
vinden? Ofschoon winst in een
ploegentijdrit eveneens prachtig is,
spreekt individueel succes immers toch
altijd nog meer aan. Tot mijn zeven
Dagploegenklassement: 1. De Muer 16.32.50, 2.
Post 16.33.20, 3. Guimard 16.34.52, 4. Lelangue
0
0
o
c
a
o
I
Joaquim Agostinho, klein en dapper,
deed wat er van hem werd verwacht: hij
stampte zich naar de voorhoede van het
algemeen klassement (5e op ruim 2 minu
ten) en. hij viel. In zijn onstuimig lopen
de carrière verwierf de begin 70 vanuit de
Portugese bush in de wielrennerij gestap
te Agostinho zich de reputatie van kampi
oen vluchtheuvel-vallen. Gisteren was het
weer zover. „Maar”, benadrukt Agostinho
met felle gebaren, „echt niet mijn
schuld.
DEAUVILLE. Uitslag zevende etappe van
de Ronde van Frankrijk van Saint Hilaire du
Harcouet naar Deauville over 161,5 km.
Het leidend tweetal Leo van Vliet (links) en
Christian Poirier tijdens de beslissende ont
snapping. Zij zouden alleen nog gezelschap
krijgen van de Fransman Levavasseur
Joaquim Agostinho startte opnieuw verrassend sterk in deze Tour de France. De 36-jarige
Portugees was daarmee de redder in de nood bij zijn huidige sponsor. Als ook hij na Freddy
Maertens en Joseph Bruyere wegvalt dreigt er een rampjaar voor zijn Vlaamse werkgever
Mijn mooiste zege
onder de hoede van Peter Post zijn wie-
lervak beoefent, heeft hij overigens reeds
een reputatie als etappewinnaar opge-
beuwd. Dat bewees hij achtereenvolgens
in Parijs-Nice, de Dauphiné Libéré en de
ronde van Luxemburg. Als men daarbij
ook nog zijn succes in de Grote Prijs van
Wallonië telt, toen hij zegevierde na ruim
tweehonderd kilometer tot de kopgroep
te hebben behoord, dan is het niet ver
wonderlijk dat Leo van Vliet zich al
vroeg zeker voelde van een plaats in de
Tourploeg van Peter Post.
houden. Vorig jaar hebben
de coureurs al eens drei
gend de vuist opgestoken,
en het zou geen kwaad
kunnen als ze nog eens de
Tour-leiding met wat pro
testen overladen.
De etappe naar Deauvil
le was niet alleen voor de
kopmannen een welkome
dag, maar zeker ook voor
Joaquim Agostinho, die
ongetwijfeld heeft zitten
sterven op de fiets. Er
werd woensdag duide
lijk met het oog op de ploe
gentijdrit van vandaag
niet al te serieus gekoerst,
maar er werd toch altijd
nog gereden tegen een
moyenne van rond de 40
km per uur. En als je dan
zodanig gehavend bent als
Agostinho, kun je toch nog
flink in de problemen
komen.
Ik hoop evenwel van
ganser harte dat Joaquim
snel weer de oude is. Hij is
in mijn ogen zeker geen
favoriet voor de eindzege,
maar hij is als coureur een
geweldig fijne kerel. Joa
quim heeft een keiharde
jeugd gehad, heeft gediend
in het Vreemdelingenlegi
oen en is pas op latere leef
tijd wielrenner geworden.
Toen ik nog in Ossen-
drecht woonde, heb ik hem
een tijdje bij mij in huis
gehad. Wat die knaap vroe
ger allemaal meegemaakt
heeft. Ontzettend. Daarom
gun ik het Agostinho dat
hij snel herstelt en een goe
de Tour rijdt. Agostinho is
als ploegmakker een gou
den kerel, zeurt nooit,
vraagt bij warm weer niet
De overwinning van Deen
tje van Vliet in Deauville
heeft me weer flink wat
optimisme voor de komen
de dagen bezorgd. Zo'n ze
ge van een van de knech
ten uit de ploeg van Peter
Post is altijd goed voor het
zelfvertrouwen. En ik zie
de mannen van Post, die
nu min of meer in de rol
van vrijbuiter zijn gedron
gen, eerstdaags nog wel
een ritje winnen. Zoete
melk, de Kneet en Kuiper
zijn mannen die niet zo
snel toestemming krijgen
om uit het peloton weg te
demarreren. De mindere
góden zullen het nu moe
ten doen, de mannen die
straks in de Alpen weer
genoegen zullen moeten
nemen met de rol van wa
terdrager.
6.7.1979
q
