a ƒ7.50
l
Oorlog op
de camping
lege Band
Dutch Swing
I
I
I
I
I
I
I
I
KW
DONDERDAG 9 AUGUSTUS
1979
EEN VAKANTIE OP KAMPEER- OF CARAVAN-
Umuider Courant:
Aanvang
20.00 uur
In samenwerking met het
Openluchttheater
Bloemendaal
presenteren wij aldaar op
Zaterdag 11 augustus
Haarlems Dagblad: Ged. Oude Gracht 82 (Haarlem-Centrum)
Soendaplein/Floresstraat (Haarlem-Noord)
Califomiëplein 17 (Haarlem-Schalkwijk)
Raadhuisstraat 60 (Heemstede)
Lange Nieuwstraat 427 (IJmuiden)
Beverwijkse Courant: i Zeestraat 18 (Beverwijk)
-1
I
De gereduceerde plaatskaarten
(kassa openluchttheater 10.-
zijn verkrijgbaar bij onze kantoren
‘Telefonisch kunnen geen plaatskaarten worden gereserveerd
3
2
-ü Ton Smits: bedreiging
De familie Brouwer uit Amstelveen in de kleedkamer: complimenten.
it Jonge coureurs kunnen zich uitleven op het circuit van Bobbejaanland
Bobbejaan
(ADVERTENTIE)
Verrassing in De Zoete Inval
o.l.v.
Peter
De Belgische zanger en entertainer B o b-
bejaanSchoepen past deze succes
formule al vele jaren toe. En nog steeds
gaat ie er in als koek en deinen dagelijks
vele, vele mensen mee met de liedjes van
deze meest muzikale cowboy van Belgen-
land.
BOBBEJAAN SLOEG zijn feesttent ze
ventien jaar geleden op, op toen nog onbe
gaanbaar ruw terrein in Lichtaart, een
gehucht onder Tilburg en Turnhout, vlak
voorbij Kasterlee. Via de Anvers is het
zelfs vrijwel geheel over autowegen be-
Een duizelingwekkende achtbaan is een van de twintig attracties die Bobbejaan om zijn
feestzaal heeft gebouwd.
een grote bowling en ook de zalencapaci
teit is aanzienlijk vergroot. „De serre” Is
de laatste aanwinst. „Daar was gewoon
vraag naar. We bespeurden wel dat die
waar op de planken Bobbejaan zelf het
hoogtepunt van het programma is. „In het
hoogseizoen zo’n 6, 7 keer per dag. Vijfen
dertig minuten lang”, vertelde hij me tus
sen twee optredens door, terwijl een Ne
derlandse familie, die kans had gezien
door te dringen tot zijn kleedkamer, hem
uitvoerig kwam complimenteren. Neder
landers zijn geziene gasten in Bobbejaan
land en toen fotograaf Fred Steen
man het parkeerterrein opreed had ik
even het idee dat we per ongeluk in Flevo-
hof waren terecht gekomen.
VOOR VEEL MENSEN is het optreden
van Bobbejaan het hoogtepunt van hun
zo groot was, dat we daar wat aan moes
ten doen”, aldus Cees Wempe. „Voorlo
pig houden we het op de eerlijke Hol
landse keuken met de bekende Franse
gerechten. We willen heel geleidelijk
naar een wat Fransere keuken overscha
kelen. Maar dat is geen zaak van van
daag of morgen. We willen gewoon zp-
veel mogelijk op de wensen van de men
sen inspringen”, aldus directie-assistent
UulkeStinne. Het oude café-restau-
rant doet nu dienst als plate serviceres
taurant. (De a la carteprijzen variëren
voor voorgerechten van ƒ6,50 tot ƒ14;
soepen ƒ3,50 tot ƒ7,50; hoofdgerechten
ƒ21,50 tot ƒ27,50 en nagerechten van
ƒ3,50 tot 12,75).
WEMPE REAGEERDE OOK op de
golf negatieve publiciteit waarmee de
horeca op het ogenblik wordt geconfron
teerd. „Ik vind het een afknapper voor
veel zaken. We doen ons best om plezie
rig te bedienen en de mensen goed te
woord te staan. Ik vind al die verhalen
sterk overdreven”, zei hij. De bereik
baarheid van De Zoete Inval voor men
sen die op het openbaar vervoer zijn
aangewezen blijft moeilijk. Sinds de
snelweg klaar is raast de bus drie keer
per uur voorbij en is de halte op de
parallelweg opgeheven. „Als de mensen
die hier lopend naar toe komen zich even
melden, brengen wij ze wel weer terug”,
zei Wempe, die in deze vakantiemaand
voor groepjes kinderen speciale voor-
deelarrangementen heeft en ook een
voordelig bowling-fondue-arrangement
op het programma heeft. Cees Wempe
blijft open staan voor suggesties uit zijn
klantenkring. „Die worden serieus be
handeld en daar zijn per slot van reke
ning ook de garderobe, de bowling en de
serre uit voortgekomen”, vertelde hij.
maag in beroering brengende kruisvaar-
derschip. Er zijn zelfs mensen die twee
keer een optreden volgen. „Daar houd ik
rekening mee. En dat kan ook wel, want ik
heb een repertoire van twaalfhonderd
bedjes. Negenhonderd zijn er van mezelf
en zing ik in vier talen”, zei hij geduldig.
EEN HIT VAN ZIJN HAND die in ons
land door Ger Timmermans be
roemd werd gemaakt is de tranentrekker
„Ik heb eerbied voor uw grijze haren”.
„Harry Belafonte gaat het nu ook
zingen, het heet dan Silver hairs”, zegt
Bobbejaan, die in zijn wildste tijd nog
rondreed in een van veel versiersels en
schiettuig voorziene witte Pontiac Bonne
ville. „Ze maken ze niet meer, er zijn er
maar vier gebouwd, RoyRodgers, een
vriend van mij, heeft er ook een”. Het
meters lange voertuig staat nu te kijk in
het cowboymuseum naast de feestzaal,
een hobby van Bobbejaans vrouw J o-
s e e die vroeger trouw met hem de plan
ken opkwam, maar daar door een nare
keelziekte tegenwoordig niet meer aan
toekomt. Maar ze blijft in het bedrijf te
vinden. „Ze werkt mee, ze slaaft, er zijn
misschien vijf vrouwen op de wereld die
net zo hard werken, maar niet harder”,
zegt Bobbejaan en blikt door het raam
van zijn kleedkamer over het park, waar
zijn beeltenis in full colour contrasterend
tegen het struweel prijkt.
„WAT MIJ HET MEEST PLEZIER
DOET is dat de mensen plezier hebben”,
meldt hij, „daar heb ik het graag voor
over. Jammer genoeg moet ik het park
doen en nog zingen ook. Ik ben smid
geweest, dat is ook wat hè, maar dit is
moeilijken De directie van de zaak, dat is
andere peperkoek, zulle”, zegt de man die
aan het eind van de veertiger jaren al door
Frans Muriloff werd geëngageerd
om voor de Nederlandse militairen in het
toen nog Nederlands Indië op te treden.
Voor velen een brok
nostalgie, voor
anderen een
openbaring.
In het
sfeervolle
Openlucht
theater
elke keer weer
een onvergete
lijke happening.
HET IS NATUURLIJK DE MEEST LTTGEKIENDE TRUC ter
wereld otn als artiest niet langer bij nacht en ontij de boer op te
gaan, maar de mensen prinsheerlijk naar je toe te laten komen. Op
zijn minst spaart het een hoop reistijd.
VOOR NIEUWE RESTAURANTS,
die met een wat originele aanpak ko
men, blijkt nog steeds plaats te zijn. Dat
ondervindt ook Cees Wempe, die
half december van het verleden jaar De
Zoete Inval, op de grens van Haarlem
en Haarlemmerliede, aan de Amster-
damsevaart, uitbreidde met een a la
carte-restaurant. Hij bouwde „de serre”
aan de voorkant van zijn zaak, waar
vroeger het terras was en opende 12
december de deuren. En deze week al
ontving hij er zijn tienduizendste gast,
die het etentje cadeau kreeg en een reis
kreeg aangeboden naar Londen.
reinen, blijkt wel uit het feit dat de federatie inmiddels
I meer dan 50.000 serieuze leden heeft genoteerd en dat er I
al meer dan 32 verenigingen zijn. „Vooral de Veluwe is
berucht, zoals de omgeving van Voorthuizen, daar heb-
ben de ondernemers gewoon een kluitje gevormd, waar- I
mee ze de mensen bang maken”, aldus Smits, die zelf
I van de camping waar hij normaal verblijft ook een
I dreigbrief kreeg met de mededeling dat hij kon vertrek-
ken als hij niet zou ophouden. „Ik ben zelfs met lichame-
lijk geweld bedreigt, allemaal terwille van de winst”,
aldus Smits, die zijn werk voor de Federatie rustig
voortzet. Ook al gebeurt dat in oorlogssfeer.
„DE STEMMING IS niet zo best”, erkent hij, „maar
I daar moeten we maar door heen. Geloof maar niet dat
de Federatie nog onderuit kan. Angst is een verkeerde
raadgever. Het is bewezen dat we wel degelijk een vuist
kunnen maken”, aldus voorzitter Ton Smits, die in
I Haarlen woont aan de Meteorenstraat nummer een.
Zingt nog
steeds...
reikbaar, maar dan mis je niet alleen een
stukje aardig natuurschoon, maar boven
dien de doortocht van het onaanzienlijke
plaatsje Weelde, waar de verleden week in
de feestweek van Santpoort nog bejubel
de Corry Konings haar domicilie
heeft.
BELGIË’S MEEST VERMAARDE
COWBOY heeft zijn lasso’s nog steeds
niet in de stal gehangen, en bouwde in de
vergangene jaren een ware kermis om
zich heen. Een pretpark met een wildwest-
dorp waar de friten met mayonaise en
stoofvlees grif van de hand gaan, zo’n
twintig attracties en een fikse feestzaal,
Peter en Elly van Lieshout uit Spaarndam kregen hun reiscadeau aangeboden door een van
de zoons van Cees Wempe (links).
VOOR DE TIENDUIZENDSTE zelf
was het nog de grootste verrassing, toen
ze het restaurant binnenkwam en onze
GASTENHOEK-fotograaf flitsend zijn
werk deed. „Het was een volkomen ver
rassing. Je weet niet wat je overkomt
wanneer je ineens al dat licht ziet rea
geerde Spaardamse Elly van Lies
hout, met haar man Peter en doch
ters Hèlène en Esther. Hun bezoek
aan het restaurant was louter toevallig.
„We kwamen terug van een reisje uit
Eindhoven. De kinderen hadden het
daar niet naar hun zin in daarom zijn we
twee dagen eerder vertrokken dan de
bedoeling was”, aldus Elly van Lieshout,
die de vakantie nu op een verrassende
manier zag afgesloten.
DE ZOETE INVAL HEEFT nog
steeds de grootste bekendheid als speel
tuin. In 1930 werd de uitspanning door
Wempe’s schoonvader begonnen als een
koek en zopietent, maar vooral de laat
ste jaren is er sterk uitgebreid. Er is nu
i 1
TERREIN betekent lang niet voor iedereen even ont-
I spannen uitblazen. De Haarlemmer Ton Smits,
voorzitter van de Landelijke Federatie van Kampeer-
dersgroeperingen, vertelde me al eens dat de Neder-
I landse kampeerder in wezen vogelvrij is. „Een melkkoe j
die uitgebuit wordt, maar verder niets te zeggen heeft”, I
merkte hij toen op. En dat het nog steeds geen koek en
ei is, schreef dezer dagen ook mevrouw C. S m e d e s-
I M e ij e r uit Haarlem aan onze redactie, toen ze had
gelezen over de vele extra miljoenen die de staat heeft
I uitgetrokken om de vakantie in Nederland te stimu-
I leren.
„MAAR WEET staatssecretaris Hazekamp wel dat
I de eigenaars van de rekreatiegebieden zelf het toerisme
wegpesten”, schrijft ze en noemt als voorbeeld de cam- I
pings in Limburg die, behalve een onder Valkenburg,
taboe zijn voor alleenstaande jongelui. „Of je nu 20, 25 of
I ouder bent, meisjes- of jongens alleen worden pertinent
geweigerd, 1 nacht overblijven mag nog en dan foetsie I
geblazen”, uit ze haar verontwaardiging. Ook voorzitter
I Smits kent de Limburgse normen. „Maar het is weer in j
j het hele land raak, overal zijn er moeilijkheden”, vertel- I
J de hij me.
DAT ER WAT MIS IS op de vaderlandse kampeerter-
Marion en Jan Tamerus: bewaking
AL EENS EERDER schreef ik in GAS
TENHOEK over de grote familie van
Gerard Duivenvoorden. En dat
sloeg op het feit dat Duivenvoorden in
zijn visrestaurant aan de Zandvoortse
Haltestraat niet minder dan zes broers en
zusters uit één gezin aan het werk heeft.
Jan Tamerus is zijn chef-kok en de
andere Tamerussen die er voor zorgen
dat de bestellingen de keuken vlekkeloos
verlaten zijn Ronald, Eddy, Carla
en J e n n y. En dat is in de Nederlandse
horecawereld een unieke zaak. Duiven
voorden zelf is bijzonder in zijn sas met
de familie. „Het zijn perfecte mensen. Ze
houden van het bedrijf”, zegt hij, waar
mee hij uiteraard niets wil afdoen aan de
prestaties van de niet-Tamerussen.
MAAR DE „TAMERUS-BEWAKING”
gaat verder dan zijn eigen restaurant,
merkte Duivenvoorden dezer dagen, toen
hij voor een spoedoperatie werd opgeno
men in de Haarlemse Mariastichting.
Want ook daar, op de dertiende verdie
ping waarover zuster Ans Hagens
waakt, kwam hij een Tamerus tegen. M a-
r i o n ditmaal, die in het ziekenhuis als
verpleegster werkt en de vrouw is van zijn
chef-kok Jan, die, in afwezigheid van Dui-
venvoordën, met diens vrouw L i e s j e
het visrestaurant runt. „Ik wist niet wat ik
zag”, bekent Duivenvoorden lachend, „ze
houden me overal in de gaten”. Hij blijft
nog een weekje in de Mariastichting.
„Voor onderzoek, maar ik voel me alweer
kiplekker”, laat hij het thuisfront weten...
Gerard Duivenvoorden achtervolgd tot in
het ziekenhuis.
Bobbejaan Schoepen: zes a zeven optre
dens per dag
bezoek. Ondanks de bootjesvijver, de ad-
Schilperoort
