Schaken
w
Dammen
Bridge
s
o
Het leven van een teddybeer
H
LIJNTJE-TREK
A
A
o
o
o
o
A
I.
o
o
o
o
o
o
o
o
0
i
I
I
I
I
A
A
A
p
p
•rA-
A
11
Poko de uil
Vlq
A
O
O
A
A
Q
Een kind
op zijn kop
De krop sla en de andijvie
Als ik minister was
KGer>
oleiöttC.
1
8.
A
A
I
I
I
I
I
I
I
I
o
a>.
o
4
sluit
;rs.
I
2,
,7
,3
6
BE^SSEgSSSSÊ
4-
4*
1
O’
n-
Pl
le-
>p-
op
st.
4
V
1
ge
ien
eel
de.
.m.
an
len
N
w-j-o
z
N
w4*O
z
naf
J Polro
9e
MM! KWM
4-
iar-"]
Na-
10
i
5
KATJA BOSMAN, Haarlem.
I
10 9 6 5
T. SCHIPPERHEYN
John v. d Wiel.
zo op het oog niet ouder dan een jaar of
tien zit tegenover hem. Minzaam lacht Jan
Pietersen hem toe, maar het lachen ver
gaat hem al gauw. Dat jochie speelt iets
wat niet past in zijn openingsrepertoire en
vóór de 20e zet staat Jan Pietersen mat. Te
laat zag hij de concentratie en de fonke
lende oogjes van dat jochie, de 15-jarige
Rob Nio-Bertholée, klein van stuk, doch
reeds uitkomend in het eerste tiental van
het Verenigd Haarlems Schaakgenoot
schap.
Neen, de titel was er niet voor de Jan
Pietersens, de middelmatigen, de geluk
zoekers. Slechts de ijzersterke schakers
waren de kanshebbers in de glasharde
’t Spuigat is een rubriek die
wordt volgeschreven en -getekend
door kinderen van ongeveer tien
tot vijftien jaar. Iedere week worden
één of twee onderwerpen
behandeld, maar je kunt natuurlijk
ook zómaar eens een verhaaltje,
een gedicht of een tekening sturen.
Denk er wel aan, dat tekeningen
met zwarte Inkt of viltstift moeten
worden gemaakt, anders blijft er in
de krant niets van over. Stuur je
reacties naar ’t Spuigat, Damiate
Pers, Postbus 507,2003 PA
Haarlem.
schaakwerkelijkheid en dat waren er heel
wat. Zelfs de enige grootmeester, de Joe
goslaaf Nemet, die driemaal achtereen de
titel behaalde, kon ditmaal het tempo van
onze vaderlandse subtop niet bijhouden
en de Braziliaans-Nederlandse internatio
nale meesterprofessional Van Riemsdijk
kwam in het stuk dit jaar niet voor.
Maar toen, op een dag, kwam Tiva
de toverfee, en toverde Poko weer
in een mooie uil!
En Lina pakte zijn koffertje en ging
naar Amerika! En hij kwam niet
meer terug!
In een grote, mooie bloemenwei
woonde een vrolijke konijnen
familie. Het waren twaalf konijnen:
een vader, een moeder en tien jonge
konijntjes.
De drie jongste waren het
ondeugendst. Zij heetten Sandra,
Kim en Gwen.
Sandra, Kim en Gwen waren
altijd de bloemen aan het kapot
knabbelen, terwijl de andere het
gras opaten.
De boer vond dat de konijnen wel
van zijn gras mochten eten, maar
niet van de mooie bloemen. Maar
Sandra en Kim en Gwen luisterden
niet naar de boer, die zei: Als er nog
één konijn van mijn bloemen eet,
gaat hij in een hokje”.
Maar Kim, Gwen en Sandra aten de
bloemen toch op. En daar kwam de
boer. Hij wou de konijntjes net
z,o op het eerste gezicht een stand waar
niet veel aan de hand lijkt, een normale
Roozenburg-aanval, waarin wit vast wel
binnenkort zijn aanval kan voortzetten
met de gebruikelijke manoeuvre 33-28,
een tempo voor zwart, 28x19, 18-22, 27x18,
12x14.
Er is echter meer aan de hand. Zo kan
wit niet direct 18. 33-28 spelen in verband
met 25-30, 19. 34x14 23x45, 20. 14-10 ge
volgd door 18-23, 17-22, 12x5 met schijf-
winst voor zwart. Wit moet daarom eerst
bijv. 50-45 of 40-35 spelen. Zwart kan
echter op de volgende zet met 6-11 direct
de dreiging 26-31, 13-19, 17x48 in het spel
brengen.
Al deze partijen en varianten waren er
wel aanleiding toe om de zet 18. 50-45 te
gaan verdenken van een mindere kwali
teit.
Hoe het de spelers verging die vanuit
diagram 1 verder speelden met 40-35 zul
len we de volgende week zien.
FRANK TEER
De internationale vereniging van brid-
gejournalisten stelt jaarlijks diverse prij-
In beide partijen hebben we gezien dat
wit na 18. 50-45 4-10, 19. 33-28 moeilijkhe
den met zijn linkervleugel krijgt.
Er werd eens een kasteel
gebouwd en dat werd het
Muiderslot genoemd.
Langzaam gaat in de
vroege morgen, 18
december, een deur
open.
Er komt een
afschuwelijke, enge
jongen van 14 jaar
achter de deur vandaan.
Hij gaat naar de put en
gaat er zitten.
Hij zegt tegen zichzelf:
„Ik ga fijn plagen”.
Hij draait aan een wiel,
zware kettingen vallen
naar beneden en de
poort gaat langzaam
open.
Tien minuten later loopt
hij vlot te huppelen op
weg naar de wei van
boer Koedik. Ja, die man
was heel erg dik en had
nog maar één koe.
Japie (zo heette die
jongen) klom over het
hek en zei tegen de koe:
„Ik ga jou eens pesten,
want koeien moeten toch
Dikkie Doggie woont wel ergens.
Hij is nu zijn huis kwijt.
Ach, wat naar.
Hij loopt al lang
en vindt het niet.
Het huis heeft zich verstopt.
Zou jij het weer kunnen vinden?
Als je een potlood hebt
kan je Dikkie helpen.
Trek een lijn van 1 naar 2
en dan naar 3.
Zo ga je door tot het huis er weer is.
B
5
B
V
9 8 5
10 4
in-
iet
el.
fd
di-
an
iti-
en
le-
15 Lh4xf6!
rijp; op 15.
Ondertussen had Sijbrands uitgezocht
dat wit na 4540 4-10 met 40-35 redelijk
spel kon krijgen. Daarom speelde hij in
zijn match tegen Andreiko om de wereld
titel rustig 18. 50-45. Andreiko antwoord
de echter met 6-11! Hiermee kan zwart de
variant uit de bovenstaande twee partijen
afdwingen door na 19. 33-28 te vervolgen
met 4-10, 20. 28x19 9-14, 21. 38-33 14x23 en
er is dezelfde stand ontstaan als in de
partij Wiersma-Kuyken. Wit kan deze va
riant namelijk niet ontlopen omdat zwart
na 6-11 met 26-31 en 13-19 dreigt, en als wit
dan 19. 36-31 dicht zet volgt 17-21! waarna
33-28 niet meer kan omdat dan dam volgt
door 18-22 en 23-28.
gewoon won. In plaats van 7-11 had zwart
het karwei na 30. 49-43 wel af kunnen
maken met 8-12! omdat dan na 31. 45-40
14-19, 32. 40-35 19x30, 33. 35x24 12-18, 34.
32-28 17-22! 35. 28x17 21x12 zwart wint
door de dubbele dreiging met 18-23 of 25-
30, 34x3, 12-17, 3x21, 16x47.
3
V 10 9 8 7
72
4. A H 9 8 5 2
alleen maar in de wei
staan en doen verder
toch niets nuttigs”.
Hij pakte een grote
dikke stok en gaf de koe
drie klappen.
Het beest wist niet waar
hij het zoeken moest.
Toen kwam er een fee en
die toverde de jongen
meteen weer in het
kasteel en sloot hem op.
En de jongen werd niet
vrijgelaten.
ART-JAN
BOOSTERMAN,
Hillegom.
De sla en de andijvie
zeiden: „Puh,
Kletstante!”
„Je denkt zeker dat je
alles weet”, zei de sla.
„Wacht maar tot
morgen”, zei het
madeliefje, „dan
komt de boerin en
schept jullie op en
haalt jullie bladeren
af in de keuken. En
dan
„Genoeg!”, brulde de
sla. „Als je niet gauw
stil bent, dan druk ik
De titel kwam waar hij hoorde: in de
handen van de Leidse student John van
der Wiel. Reeds op 20 januari j.l. schreven
wij: „onthouden die naam”. Dieren beves
tigde de juistheid hiervan. John, die tij
dens het toernooi 20 werd, imponeerde in
alle opzichten, maar vooral door zijn op
merkelijke rust. Van zenuwen geen spoor,
zelfs niet toen hij in de 7e en 8e ronde twee
halve puntjes moest afgeven, waardoor de
geroutineerde meester Kick Langeweg
hem een half punt voorbijstreefde. Dit
betekende dat John in de 9e, laatste, ronde
de onderlinge partij moest winnen. Zeven
volle uren duurde de onafgebroken strijd.
Steeds wist John remisewendingen te ont
wijken, het gevecht gaande te houden, de
begrijpelijke aandrift om te forceren in
toom te houden. Tenslotte won hij in het
verre eindspel. Imponerend!
Een treffend staaltje van Johns spel-
trant was zijn overwinning op Luberti, die
2 jaar geleden no. 2 werd. Om de fijnheid
van v. d. Wiels openingsbehandeling te
doorgronden eerst even een exploratie
van de betreffende zgn. Rauser-variant,
welke ontstaat na de zetten 1. e2-e4 c7-c5,
2. Pgl-f3 d7-d6, 3. d2-d4 c5xd4, 4. Pf3xd4
Pg8-f6, 5. Pbl-c3 Pb8-c6, 6. Lcl-g5
Eén van de gebruikelijke antwoorden is
nu 6Lc8-d7, waarna 7. Ddl-d2 het
meest gespeeld wordt. Zwart heeft nu de
keus tussen 7a6, 7Pd4: en 7.
Ta8-c8. Na deze laatste zet gaat de
theorie verder met 8. 0-0-0 Pd4: 9. Dd4:
Da5, 10. f4 en nu het kwaliteitsoffer 10.
Tc3:, waarna wit zich uiterst nauw
keurig moet verdedigen. Dit dient u te
weten om het raffinement van v. d. Wiel
beter te begrijpen. Na 7Ta8-c8 van
Luberti speelde hij quasi-onschuldig 8. f2-
f4 Luberti dacht, thans met een een
voudige zetverwisseling in voormelde va
riant te kunnen komen. 8Pc6xd4, 9.
Dd2xd4 Dd8-a5. Als wit nu voortzet met
10. 0-0-0 zijn we in bekend vaarwater.
Maar John speelde 10. e4-e5! waarna
zwart eensklaps voor ernstige problemen
staat. „Merkwaardig”, merkte v. d. Wiel
achteraf op. „Met dezelfde zetverwisse
ling verschalkte ik achtereenvolgens de
Oostenrijker Kaspret, de Braziliaanse
jeugdkampioen Masculo en de Hollander
A. van den Berg”. Inderdaad merkwaar
dig, want Boleslawski waarschuwt er al
voor in zijn openingshoek, druk 1975! 10.
Pf6-g4(?) Nu gaat Ijet snel bergaf
waarts. Meer verweer bood 10de5:
11. fe5: e6!, waar op 12. ef6: Dg5: kan
volgen. 11. e5xd6 f7-f6. En niet 11
ed6:? 12. De4t Le6 13. Lb5t enz. 12. 0-0-0!
e7xd6, 12fg5:? zou falen op 13. de7:
met de dreigingen Dd7:t en ef8:D+. En op
12 e5, 13. fe5: fg5: volgt krachtig 14.
e6! 13. Lg5-h4 b7-b5. Een normale zet als
13 Le7 wordt beantwoord met 14.
Pd5; de tekstzet heeft tenminste nog iets
agressiefs en houdt de loper af van c4. 14.
h2-h3 Pg4-b6.
ïna
In de partij Sijbrands-Andreiko durfde
Andreiko 4-10 en 9-14 niet aan. Misschien
was hij bang voor nieuwe varianten, of
dat de partij Wiersma-Kuyken, die hij
ondertussen ook al kende, zo was ge
speeld om Andreiko er in te laten lopen
tegen Sijbrands. Andreiko vervolgde na
19. 33-28 met 26-31, 20. 28x19 31x22, 21. 19-
14 22-28, 22. 32x23 13-19, 23. 24x22 17x10
met enigszins nadelige stand.
B 10
geen
B 9 8 5
V
pakken, toen ze riepen: „U heeft
gezegd: als er nog één konijntje van
mijn bloemen eet, en niet als er drie
konijntjes van mijn bloemen eten,
dus u mag ons niet in een hok
stoppen, hahaha!”
Boos ging de boer weg en vanuit de
lucht en vanaf de aarde riep
iedereen hem na:„Haha, zie je dat
konijntjes soms slimmer zijn dan
jij? Hahaha!”
De boer zat nu verbitterd te eten,
toen zijn papagaai, die in de
huiskamer stond, riep: „Lorre,
lorre, Lekker puh, lekker puh dat
de dieren je uitlachen!”
De boer was zó nijdig, hij stond op
en liep weg.
Nu kon de familie konijn van alles
knabbelen en niemand die
protesteerde.
LAURIEN HAKVOORT, Haarlem
Welhaast ieder mens heeft iets in zich
van een gelukzoeker. Of men probeert het
in de staatsloterij of de voetbaltoto of wel
in het casino; de avonturiers gaan dia
mant delven of op goud af. In 1896 stroom
den er 30.000 goudzoekers naar Klondike
in Canada.
De gemeenschappelijke noemer is vrij
wel steeds: „ditmaal valt juist mij het
geluk te beurt”. De gelukzoeker wordt
gedreven door een valse hoop, meest
al tegen beter weten in.
Iets soortgelijks moet de vele honder
den schakers bezield hebben, toen zij deze
maand togen naar het jaarlijkse Rein-
bouw-toernooi, dat ditmaal te Dieren
werd gehouden. Eén van hen kwam zelfs
uit Madras in India. Hoopte hij op de titel
open kampioen van Nederland?
En wat waren de geheimste verlangens
van Jan Pietersen? De plaatselijke club
kampioen, winnaar van de winterwed-
strijd zonder verliespunt, uitkomend aan
het eerste bord van zijn vereniging in de
overgangsklasse. Jarenlang besteedde hij
al zijn vrije tijd aan het opbouwen van een
sluitend openingsrepertoire. De saaie po-
sitiepartijtjes van ene Karpov begrijpt hij
precies; zó kan hij het ook wel, want hij
leerde van Euwe dat het als vanzelf gaat
als je het veld vóór de geïsoleerde pion
van je tegenstander slechts blokkeert met
een paard.
De eerste ronde in Dieren lijkt helemaal
een makkie te worden. Een knaapje van
Poko is een prachtige uil. En een
bijzondere uil, want hij heeft paarse
vleugels en een paarse kop.
zen beschikbaar voor topverrichtingen op
bridgetechnisch niveau. Eén daarvan is
de Charles Solomon-prijs voor „het best
gespeelde spel van het jaar”. De prijs valt
uiteen in twee delen, een deel voor de
speler en een deel voor de journalist die
het spel beschrijft.
De „hand of the year”-prijs voor 1978
werd in Lausanne toegekend aan de Itali
aanse journaliste Ida Pellegri, die in de
„Gazetta di Parma” een spel beschreef
van de jonge Italiaanse speler Maurizio
Sementa, gespeeld tijdens een viertallen-
toemooi in Viareggio.
In een speelgoedwinkel stonden een teddybeer en drie poppen in de
etalage.
Op een avond zei Roosje, de mooiste pop: „Morgen word ik gekocht door
een meisje. Ik ben vast haar mooiste pop”.
„Dat weet ik nog niet”, sprak Teddy.
„Moet je hèm horen”, zei Roosje. „Ik kom bij iemand die zuinig op me is en
jij bij een baby die aan je oren trekt!
’’Teddy antwoordde: „Ja, dat is zo. Maar later, als ze groter zijn, zijn ze
zuinig op je. Soms tref je het zo, soms ook niet”.
Enkele dagen later werd Teddy verkocht. Zijn baasje was Petertje van
anderhalf.
Een jaar later - hij ligt half uit elkaar - wordt Teddy weggegooid in een vieze
sloot. Jennie, een arm meisje van drie jaar, ziet hem drijven en haalt hem
eruit. Ze ziet niet eens hoe lelijk hij is.
Ze neemt hem mee naar huis en haar moeder maakt hem.
Jennie is dolblij en heel voorzichtig met Teddy. Hij heeft een fijn tehuis.
Op een dag wandelt Jennie met hem. In een goot ziet Teddy Roosje liggen.
Ook Jennie ziet het. Ze pakt haar op en neemt haar mee. Onderweg vertelt
Roosje aan Teddy: „Ze was helemaal niet zuinig op me. Ze speelde dat ik
stout was en smeet me in de goot. Ze heeft me er nooit meer weggehaald”.
Teddy troostte: ”Nu krijg je het fijn, hoor”. En hij had gelijk. Roosje werd
opgeknapt, zodat ze weer mooi was. En ze bleven hun leven lang bij Jennie.
MAIKE KOOPMAN, Haarlem.
Wit speelde daarom in de diagramstand
30. 49-43 (om na 14-19 29-23, 20x49, 23x1 te
kunnen spelen) waarna zwart 7-11 speel
de. Deze zet verhindert 45-40 door 21-27,
11-17, 16x47, zodat zwart altijd een stuk
zal winnen. Helaas voor hem was dat wit
na 31. 32-28 14-19, 32. 4540 19x30, 33. 40-35
20-24 34. 29x20 15x24 zoveel compensa
tie had voor zijn schijf achterstand dat wit
Op een dag zei de sla
tegen de andijvie:
„Zeg andijvie, vind je
niet dat dit mooie
bladeren zijn? Al die
karteltjes op mijn
bladeren?”
„Zijn de mijne dan
niet mooi?”, zei de
andijvie.
„Ja hoor, ik vind ze
ook mooi. Maar wij
horen bij de deftige
familie!”
„Onze bladeren
zullen mooi groen
worden”, zei de
andijvie.
„Met de dag worden
onze bladeren
groter”, zei de krop
sla.
Ja, dat klopt.
Daartussen zat een
madeliefje. Ze zei:
„Denk maar niet dat
je hier voor eeuwig
blijft staan. Denk dat
maar niet”.
Slechts een week later kwam deze vari
ant in de partij Jan de Ruiter-Frank Drost
weer op het bord. Vanuit de diagramstand
probeerde Jan de Ruiter het na 18. 504 5 4-
10, 19. 33-28 9-14, 20. 28x19 14x23, 21. 38-33
6-11, 22. 36-31 10-14, 23. 43-38 14-19, 24. 40-
35 19x30, 25. 35x24 17-21 met 26. 4741 11-
17, 27. 33-28 3-9, 28. 28x19 18-22, 29. 27x18
12x14 (zie nu diagram 2). Wit heeft nu
zowel aan zijn linker- als aan zijn rechter
vleugel problemen. Na 30. 4540 gaat
zwart snel winnen door 17-22 (dreigt 21-27)
31. 41-36 14-19, 32. 40-35 19x30, 33. 35x24 9-
14, 34. 4440 14-19, 35. 40-35 19x30, 36. 35x24
13-18 (dreigt 18-23), 37. 24-19 21-27, 38.
32x21 16x27 en op de volgende zet maakt
zwart dam door 27-32 37x17 26x48.
A
geen
A H V 10 6 3
geen
Als ik eens minister van Financiën was dan zou ik de arme mensen geld
geven, zodat ze dan brood, of drinken, of mooie huizen konden kopen.
Dan zou ik iedereen dolblij maken. En ik zou dan ook van alles laten
planten en bouwen, en iedereen later leren, ook de arme mensen.
Dan zou ik voor mezelf dingen voor mijn trein kopen. En aan een andere
hobby beginnen: spelen met een radiografisch bestuurbaar zweefvliegtuig.
Dan laat ik vliegvelden en hele lange startbanen aanleggen.
Als ik dat allemaal had gedaan, dan zou ik een heleboel helikopters laten
komen, die volladen met geld, en dan zou ik zeggen: vlieg de lucht in en ga
geld strooien, voor de arme en de rijke mensen.
En als dat was gedaan, zou ik foto’s laten maken van krioelende mensen en
wat anders. RONALD DE GROOT, Haarlem.
Maar op een dag toverde Lina, de
plaaggeest van het bos, Poko in een
lélijke uil!
Lina is een heel lelijk ventje, met
gekke lange krullen in zijn haar.
Hierdoor kan wit komen te zitten met
moeilijkheden aan zijn linkervleugel,
waarbij hij soms verplicht zal zijn met 36-
31 de vleugel dicht te zetten. Vandaag
zullen we eens bekijken wat er gebeurt als
wit in de diagramstand doorgaat met 18.
5045, een zet die in 1973 diepgaand is
onderzocht. Sijbrands had, naar aanlei
ding van een partij Sijbrands-Gantwarg
(Rusland-Nederland 1973, verloop: 17. 48-
42 4-10, 18. 5045 17-21, 19. 33-28 1-6, 20.
28x19 18-22, 21. 27x18 12x14, 22. 32-28 met
enig voordeel voor wit), onderzocht dat
zwart hier na 5045 door 4-10, 19. 33-28 9-
14, 20. 28x19 14x23, 21. 38-33 6-11 door de
dreiging 26-31 en 13-19 goede kansen kan
krijgen. Gewapend met deze kennis ver
sloeg Andreas Kuyken (toen teamgenoot
van Sijbrands bij het Haagse RDG) Harm
Wiersma op de volgende fraaie wijze: (na
de hierboven gegeven zetten) 22. 36-31 (na
33-28 kan zwart dam nemen door 26-31,
37x26 en 13-19) 10-14, 23. 43-38 14-19, 24. 40-
25 19x30, 25. 35x24 17-21, 26. 33-28 12-17,27.
28x19 18-23, 28. 29x9 20x40, 29. 45x34 3x23
en zwart heeft door de opgesloten witte
lange vleugel groot voordeel dat hij a.v. in
winst om wist te zetten: 30. 4741 (er dreig
de 23-28) 7-12, 31. 4943 8-13, 32. 39-33 12-18,
33. 4440 13-19, 34. 33-28 (na 41-36 zou 23-29
2 schijven winnen) 18-22, 35. 27x29 21-27,
36. 32x12 11-17, 37. 12x21 16x47 en zwart
won.
an,
re-
|is
ijk-
v.d. Wiel (aan zet)
Reeds is de stelling offer-
gf6: 16. Df6: dreigt zowel
Dh8: als Telt 15Ke8-f7 of 15
Pf5, 16 De4+ Kf7, 17. Lb5:! 16. Pc3-e4!
Dreigt vernietigend Pg5t. 16g7xf6,
Dd4xf6t Kf7-g8, 18. Df6-g5+ Lf8-g7,
18Kf7 baat niet wegens 19. Le2
benevens Lh5t. 19. Dg5-d5t Ph6-f7, 20.
Pe4xd6 Tc848, 21. Pd6xf7 Tf8xf7, 22. Lfl-
c4! Beslissend; er volgde nog 22
Lg7xb2t, 23. Kclxb2 Da5-b4t, 24. Lc4-b3
en zwart gaf het op.
John van der Wiel; onthouden die naam!
E. SPANJAARD
Wegens het feit dat vorige week deze
damrubriek niet compleet werd afge
drukt, plaatsen we de aflevering op
nieuw, nu volledig.
Zuid gever, allen kwetsbaar. Zuid open
de 1 Sch (O-W passen), noord 2 Ru, zuid 2
Ha, noord 4 SA (azen vragen), zuid 5 Ru,
noord 6 Ha. West startte KI A en vervolgde
met de heer, door zuid getroefd. Ha H V
onthulde het slechte troefzitsel; oost gooi
de een schoppen af. Hoe nu verder?
Er zijn natuurlijk geen problemen als de
schoppens öf de ruitens vallen. Maar in
het andere geval ontstaan er grote moei
lijkheden, omdat zuid nu eenmaal over
weinig entrees beschikt. In de praktijk
incasseerde Sementa ook Ha B, waarop
oost nogmaals een schoppen afgooide.
Zuid achtte dat (terecht) veelzeggend; hij
had die kleur immers geboden en getoond
als 5-kaart. Sementa werd argwanend en
koos vervolgens voor een briljante coup.
Na Ha B speelde hij een kleine schoppen
naar de vrouw, waarna overbleef:
Zuid incasseerde Ha A en liet van tafel
Sch A bijgooien! En oost zat in de proble
men. Hij kon geen enkele kaart missen en
speelde tenslotte KI V, in de hoop dat zijn
partner de boer zou hebben. Maar zuid
had die kaart en toen deze gespeeld werd
kon oost de stijd definitief staken.
Het hele verhaal gaat natuurlijk niet op
als west in de tweede slag een kleine
klaveren speelt.
A 2
H V B 4
A H V 10 6 3
3
H V 8 7 4
A 6 3 2
4
B 7 6
H 8 7 4
A
4
B
Vandaag beginnen we met het
aangekondigde overzicht over de 32-
28 19-23 opening. We gaan enige partijen
bekijken die werden geopend met de vol
gende zetten: 1. 32-28 19-23, 2. 28x19 14x23,
3. 37-32 10-14, 4. 35-30 20-25, 5. 33-29 5-10, 6.
41-37 14-19, 7. 40-35 10-14, 8. 4641 17-22, 9.
31-27 22x31, 10. 36x27 11-17, 11. 4540 6-11,
12. 30-24 19x30, 13. 35x24 14-20, 14. 38-33
17-21, 15. 42-38 21-26, 16. 41-36 11-17,17. 48-
42 1-6 (zie diagram).
je weg met mijn
bladeren!”
Het madeliefje kroop
weg onder de
bladeren.
Tegen de middag was
het opeens volop
licht. Het madeliefje
hoorde een geschep.
Toen zag ze dat de sla
en de andijvie
opgeschept waren en
in de mand gestopt.
De sla keek beteuterd
en wist dat hij
verloren had.
HAUW TAN,
Hillegom.
lllllllllllllllllllllllllllimilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllJIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIH
Luberti
geen
10
72
4. 9 8 5 2
96 I
ïr
en
de
ik-|
de I
:a- 1
aid I
