JAN LAMMERS OOK OP CIRCUIT ZANDVOORT TEVEEL PROBLEMEN MET AUTO
SCHOTLAND PAS IN VERLENGING VERSLAGEN
Europa tweede
dankzij
Schulting
Geen wereldrecord
sportief
17
16
19 7 9
AUGUSTUS
MAANDAG
2 7
I
SoS'
r
r
r
12
4
UK
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
afvalrace
Alan Jones sterkste
m
wat hem overigens niet belette nog een
HENK SPRENKELER
g.
BMW 1
Stuck
Evelyne Ashford verrast
Oostduitse topsprmtsters
aan-
Run
urn-
ins-
Hockeysters op rand van afgrond
(Van onze speciale verslaggever)
I
I
I
Afrikaanse atleten
klaar voor Moskou
I
1
1
1
1
1
dloo
es2-
sls 2
Tex
1 10-
3
3
3
3
24
24
1 18
3 16
12
10
10
10
2
16
16
14
16
16
10
10
4
25
22
17
14
6
4
De doldwaze actie van Gilles Villeneuve in beeld. Zijn linkerachterband is geklapt, maar ondanks
het gevaar, dat zijn wagen vlam zou kunnen vatten door de rondvliegende vonkenregen en het wiel
los zou kunnen raken, rijdt de Canadees nog bijna een volle ronde door.
Het verlies van Villeneuve werd voor
Ferrari volledig gecompenseerd door Jo
dy Scheckter, die stabiel rijdend tweede
werd en zodoende het wereldkampioen
schap erg dichtbij zag komen. De derde
plaats was voor de Fransman Lafitte, die
daarmee het uitvallen van Jean-Pierre
Jabouille voor de Franse toeschouwers
goedmaakte. Er waren overigens erg veel
uitvallers op Zandvoort en dat maakte de
race als kijkspel vooral in het tweede
gedeelte minder boeiend.
Dat er uiteindelijk slechts zeven wagens
veilig binnenkwamen, was onder meer te
danken aan René Arnoux en Clay Regaz-
zoni die, beiden gestart als grote kansheb
bers, direct na de aanvang crashten, het
geen Regazzoni een voorband kostte. Ar
noux wist nog één ronde af te leggen,
voordat hij de pits opzocht en uitstapte.
Ook Carlos Reutemann kwam na één ron
de met technische problemen definitief de
Ook al een militair, want die status heb
ben bijna alle Afrikaanse atletiektoppers.
mis, zoals onlangs in Zürich, toen Wes-
singhage, die in Montreal de 1500 meter
won, hem op de laatste meters klopte.
derde versnelling meer en daar bleek in
de pits niets aan te doen. Omdat ik goed
lag, werd me aangeraden het toch nog te
proberen”. Tevergeefs echter.
Twee ronden later kon de Shadow-rij-
der vanaf de Tarzanbocht lopend de tocht
naar de pits aanvaarden. Hij bleef er
uiterlijk koel onder. „Ach”, zo stelde Jan
Lammers, „het schijnt zo te horen. Als je
een thuiswedstrijd rijdt, dan moet je
waarschijnlijk uitvallen”. Zijn manager
Geaard van der Storm berustte echter
geenszins in het vooral voor Lammers
trieste lot. Van der Storm: „Dat krijg je
van half werk. Er waren geen voorzienin
gen getroffen, omdat de hele Shadow-
ploeg de avond ervoor om acht uur al was
verdwenen. Dat was bij de topmerken niet
het geval, daar werd tot diep in de nacht
druk gesleuteld. Ik baal langzamerhand
goed van de gang van zaken bij Shadow
en begin steeds meer aan volgend jaar te
denken”.
Daarmee doelt Van der Storm op het
feit dat Lammers de Shadow-stal gaat
verlaten om zijn heil bij een gerenom-
meerder merk te zoeken Concrete afspra
ken zijn er echter nog niet. Van der
Storm: „We hebben zes merken op het
oog, waarvan de naam Tyrrell is uitge
lekt. We moeten echter veel geld mee
brengen en daarvoor zijn de juiste spon
sors nog niet gevonden”.
meter vertesprong van Larry Myricks. Na
Bob Beaman, die al elf jaar het wereldre
cord met 8.90 meter houdt, kwam nooit
iemand zover als deze 23 jarige Ameri
kaan. Al in 1976 leek hij goed voor een
Olympische medaille, maar bij het in
springen brak hij een voetbotje. Nu, in
hetzelfde stadion, legde hij in zijn laatste
poging die afstand neer, die wellicht vol
gend jaar het jachtseizoen opent, teneinde
eindelijk eens dichter in de buurt te ko
men van Beamans „onmogelijke” record.
Nederland had ook even zijn inbreng in
dit Word-Cup-evenement, dat de IAAF
straks beter wil verkopen door Rome in
1981 te vragen een negende baan aan te
leggen, zodat ook het gastland vertegen
woordigd is. Harry Schulting liep voor
Europa als derde man in de 4 x 400 meter
estafetteploeg en het moet hem goed heb
ben gedaan dat er een belangrijke rol voor
hem was weggelegd. Europa moest name
lijk dit slotnummer winnen van Oost-
Duitsland om achter de Verenigde Staten
tweede te worden. Harry Schulting had in
de derde ronde, die hij heel snel (44,8)
aflegde, voortdurend de leiding om „club
genoot” Schmidt gelijk met Amerika te
lanceren. Voor Europa werd het een twee
de plaats en dus een zelfde positie in de
klassering.
VANCOUVER. Het aftellen was al begonnen, de
grootste sensatie van het derde wereldkampioenschap.
IFWTIA-versie, hing dreigend onder de wolkenloze Ca
nadese hemel. Het gonsde over de groene zoden, weer
kaatste van de Rocky Mountains: wereldkampioen Ne
derland staat op het punt uitgeschakeld te worden door
Schotland. Vier minuten waren er nog te gaan, waarin
niemand meer gaf om de kansen van Oranje, dat zich
door het furieuze Schotse team naar een 1-0-nederlaag
liet spelen, totdat Arnhemse Irene Hendriks naar de
zevenmeterstip moest. Feilloos zwiepte ze de 1-1 achter
keepster Jinty Stewart, die in de verlenging nog drie
maal het hoofd moest buigen: 4-1.
Nederland kroop als een aangeslagen favoriet door het
oog van de naald. Er kon niet van Schotland worden
verloren, omdat op weg naar de titelstrijd in Toronto op
simpele wijze met 5-0 was afgerekend. Die slag waren de
Anders ligt dat voor Jody Scheckter, die
op Zandvoort tweede werd. Hij heeft in de
eerste helft 30 punten verzameld en is
voor de Williams-rijders niet meer te ach
terhalen. Stalgenoot Villeneuve kan dat
nog wel net als Jacques Lafitte. Beiden
waren voor Zandvoort op 32 punten geko-
De Oostduitsers hadden geen enkel risi
co willen nemen. Ze wisten dat Evelyne
Ashford een gevaarlijke outsider was.
„Maar meer ook niet. Ik had voor de
World Cup gehoopt op twee tweede plaat
sen. Die Oostduitse meisjes leken voor mij
onbereikbaar. Nu ik ze heb verslagen, kan
ik het eigenlijk nog niet geloven. Het
maakt me alleen maar bang, want nu
verwacht iedereen nog veel meer van
mij”, aldus de jonge atlete uit Hollywood,
die in Montreal voor de grootste sensatie'
van de strijd om World Cup II zorgde.
De herinnering aan beide races zit vast
als een huis in haar geheugen gegrift.
„Eerst die 200 meter tegen Koch. Ik zat in
baan acht en zag dus eerst niemand, tot
aan 100 meter. Daar zag ik Koch pas. Toen
ben ik pas echt gaan lopen”, lacht ze. „Op
de 100 meter ging het voor mijn gevoel
helemaal niet zo hard. Ik liep een „cool”
race en had op het laatste stuk geen moei
te met Göhr”, aldus de onlangs met een
basketbalprof getrouwde Amerikaanse,
die overigens geen wereldrecord op de
klokken kreeg respectievelijk 11.06 en
21.83 met welke laatste tijd zij na
Marita Koch overigens wel de tweede
vrouw ter wereld werd die onder de 22
seconden dook.
Amerika begroet in Evelyne Ashford,
die dit jaar vooral trainde op kracht,
„want snelheid had ik wel”, een mogelijke
opvolgster van de 20 jaar onverslaanbare
Wilma Rudolph.
„En, geloof me, ik voel dat ik nog een
heel stuk sneller kan”, voorspelt lichtge
wicht (52 kilo) Evelyne Ashford, die on
langs in Zurich al afrekende met het
sprookje dat haar goede tijden voor reke
ning kwamen van de chauvinistische
Amerikaanse handklokkers. Iedereen zag
alleen Göhr en Koch, maar vergat dat
Ashford drie jaar geleden in Montreal al
vijfde werd. Als 19-jarige dus. Toen een
belofte, nu een rijpe atlete, die Oostduit-
met Hillens „gerommel”, zagen aan de vleugel Bianchi
voorbijflitsen en tegelijkertijd aan de andere kant de
„vastgeroeste” Sophie von Weiler een metamorfose on
dergaan.
De strafbal vier minuten voor tijd werkte op Oranje als
olie op een machine. Verlost van de druk wervelden
Bianchi en Von Weiler langs de flanken, het regende
strafcorners. In de derde minuut van de verlenging
mokerde Fieke Boekhorst de eerste deuk in de Schotse
moraal, tien sprankelende minuten later deed Sophie von
Weiler een duit in het scoringszakje en Fieke Boekhorst
maakte het karwei ten slotte vakkundig af: 4-1.
West-Duitsland had geen makkie in de kwartfinales,
maar schoof de gastvrouwen toch terug naar de rij der
verslagenen (2-0), waarin behalve Wales (2-3 tegen Aus
tralië) ook Engeland (1-2 tegen de Verenigde Staten) zich
heeft aangesloten. Vandaag komt Nederland in de halve
finale uit tegen Australië en gaan West-Duitsland en de
Verenigde Staten uitmaken wie ook de finale bereikt.
25.56,866,
26.09,160,
26.09,837.
Lola,
Lola
aar
ijk 2
d 2-
Snelste ronde op het circuit van Zandvoort:
Villeneuve (Can) Ferrari, 4226 meter in 1.19,438
(191,515 km/uur).
P 3-
3-7.
leim
nd).
1-11.
g te
ïim-
and
riE-
3eel
16
14
-14
14
10
len-
17-
ner-
9-7,
tan-
irta
md-
-Fo-
13-
rks-
nts-
3-4,
3.
ifg-,
aus-
ick-
am-
5-9,
RC
ifg„
28
24
14
10
3
In de slotfase van de 800 meter had deze
Maina geen enkele moeite met bijvoor
beeld de sterke Amerikaan Robinson.
Een andere nog niet echt gevestigde
atleet: Hassan el Kishelf, niet uit Kenia,
maar uit Soedan. Met een straatlengte
voorsprong besliste hij het toch echt niet
typisch Afrikaanse nummer, de 400 me
ter, in 45,39 seconden in zijn voordeel.
(Van onze speciale verslaggever)
MONTREAL. Afrika is klaar voor
Moskou '80. Dat is de les van World Cup
II, gehouden in een sfeerloos Olympisch
Stadion van Montreal, waar over drie
dagen gerekend nog geen 50.000 mensen
het grootste deel van de wereldtop heb
ben gadegeslagen. In 1976 was dat zelfde
station overvol. Toen zagen die toeschou
wers een toernooi zonder Afrikanen; een
gedevalueerd Olympisch atletiektoer-
nooi. En hoe groot die devaluatie destijds
was, bewees deze World Cup, waar de
Afrikanen vijf van de zes nummers, lig
gend tussen de 400 meter en de 10.000
meter, inclusief de steeple, met grote
overmacht wonnen.
Ook Jan Lammers redde het niet. Tot de
tiende ronde reed de Zandvoortenaar een
onder de gegeven omstandigheden goede
race, waarbij hij zich sneller toonde dan
zijn stalgenoot Elio de Angelis. Daarna
moest Lammers echter met problemen
aan zijn versnellingsbak naar de pits.
Lammers: „Ik had geen eerste en geen
Voor het Canadese publiek, dat de
moeite genomen had naar het Olympisch
Stadion van Montreal te komen, had de
World Cup een leuke en kwalitatief heel
sterke afsluiting, want hun „eigen” Deb
bie Brill liet met een heel knappe hoogte-
sprong van 1.96 meter niet alleen Acker
mann maar ook wereldrecordhoudster
Simioni achter zich.
(Van onze sportredactie)
ZANDVOORT. Jan Lammers is er niet in geslaagd van zijn eerste Formule-1-
optreden in Nederland een succes te maken. In de vijftiende ronde moest de kleine
coureur zijn wagen hevig rokend in de Tarzanbocht aan de kant zetten. Winnaar van
de 28ste Grand Prix op Zandvoort werd de Australiër Allan Jones, die daarmee zijn
derde overwinning van dit seizoen boekte. Lange tijd moest de op de eerste startrij
vertrokken Jones zijn meerdere erkennen in de Canadees Gilles Villeneuve die met
zijn Ferrari in de elfde ronde op schitterende wijze de Williams van Jones binnendoor
passeerde. Villeneuve verspeelde zijn voorsprong echter vele ronden later in de
Chicane, waar hij met zijn rode wagen in een spin raakte en een gemakkelijke prooi
werd voor de goed volgende Jones. Niet veel later was de Canadees uit de race, geveld
door een klapband in de Tarzanbocht,
gevaarlijke ronde lang te rijden.
Natuurtalent Yifter heeft zich voorgeno
men dat niet meer te laten gebeuren. En
handelde daarnaar in Canada. Met zo’n
200 meter te gaan even versnellen, maar
dan wel flink hard, zodat iedereen stil lijkt
te staan.
Ook Yifter kwam niet tot supertijden.
Dat hoefde ook niet, want op de Amerika
nen na leek met name de Europese top,
inclusief Rusland en de DDR, wat uitge
blust. De W’esteuropese top vooral door
het veelvuldig deelnemen aan het dwars
door het continent trekkende atletiekcir-
cus. Vandaar dat in Canada dit week
einde zelfs niet één wereldrecord sneu
velde.
De Russen en de Oostduitsers springen
wat voorzichtiger met hun atleten om,
maar moesten in Montreal met een heel
magere oogst genoegen nemen. Voor Rus
land, dat volgend jaar voor eigen publiek
wil schitteren, en voor de DDR, dat zelfs
de onverslaanbare hoogspringer Beil-
schmidt zag wegzakken, werd alleen maar
wat goud op de technische nummers bij
een gesprokkeld.
Met Afrika werden de Verenigde Staten
de grote winnaar van de World Cup, die in
1977 in Dusseldorf nog voor de Europese
ploeg was. De (betrekkelijke) rust die veel
Amerikanen namen, nadat vijf weken ge
leden hun seizoen al werd afgesloten,
deed hen blijkbaar goed. Dit weerspiegelt
zich niet alleen in het aantal triomfen
(zeven), maar vooral in de kwaliteit ervan.
Met toenemende onrust moeten met na
me de Russen de voor-Olympische
krachtsexplosie van de VS-atleten hebben
gadegeslagen. Bijvoorbeeld de verrichtin
gen van de volgelingen van de auteur van
de hordenbijbel, Ross. Nehemiah had op
de hoge horden flinke tegenstand, maar
Edwin Moses deklasseerde op de 400 me
ter horden via 47,53 seconden zijn concur
rentie, onder wie Harald Schmidt, volko
men. Dan sprinter Sanford, met ruime
winst op Leonard, de Cubaan, die overi
gens op de 200 meter de Amerikaanse
illusies wreed verstoorde, zoals de ploeg
van de rust van Amerika dat ook op de 4 x
100 meter deed.
Op de springnummers sloegen de Ame
rikanen vooral hun slag. Jacobs hoog-
springtriomf (2.72) en Tully’s polshoogze-
ge vlielen echter in het niet bij de 8.52
lloe-
1-12,
’els
dien
i 2-
o-i.
11-0,
Britse meisjes al lang te boven, Oranje teerde er nog op,
hoewel Toos Bax, de meest ervaren speelster, in de
voorbespreking nog nadrukkelijk had gezegd: „Elke
wedstrijd staat op zichzelf. Ik loop lang genoeg mee om te
weten dat het winnen van een reeks wedstrijden geen
garantie is dat een underdog ook gemakkelijk is op te
rollen”.
Alle verantwoordelijkheid werd gelegd op de schou
ders van de 21-jarige Arnhemse studente Irene Hendriks,
uitgerekend de speelster met de minste ervaring, maar
wel met de beste strafbal.
De ommekeer in de wedstrijd, waarin Nederland tech
nisch de boventoon voerde, maar geen kans zag de
aanvallen ook af te ronden, kwam in de veertiende, maar
vooral 26e minuut na de rust. Eerst kwam technicus
Elsemieke Hillen zwoegster Sandra le Poole afwisselen,
daarna maakte Annelies Kapteyn op de vleugel plaats
voor supersprintster Marjolein Bianchi.
De inbreng van Hillen en Bianchi was de nekslag voor
de Schotse meisjes. Ze wisten in het centrum geen raad
men. Villeneuve, die op Zandvoort met
1.19.444 een nieuw baanrecord vestigde,
verdiende door zijn uitvallen geen punten.
Lafitte kreeg er dank zij zijn derde plaats
vier bij.
Het beste kwam natuurlijk Jody
Scheckter uit de strijd tevoorschijn, door
zes punten te scoren. Hij staat nu op een
totaal van 44.
pits binnen, niet veel later gevolgd door
Emmerson Fittipaldi.
Jones leidde op dat moment de race
vóór Villeneuve, Jabouille, Pironi, Pa-
trese en Lauda. Allen zouden uitvallen.
Lauda, Jabouille en Pironi met techni
sche problemen, en Patrese omdat hij
zijn wagen op het rechte eind niet goed
onder controle had en bij het ingaan van
de Tarzanbocht op volle snelheid recht
door schoof om tegen de pas aangebrach
te rij rubberbanden tot stilstand te
komen.
De uitslag van de formule-l-race om de grote
prijs van Nederland is: 1. Alan Jonze (Aus)
Williams, 75 ronden (316,95 km) in 1 uur 41
minuten en 19,775 seconden (gem. 187,674 km/
uur), 2. Jody Scheckter (ZAf) Ferrari,
1.41.41,558, 3. Jacques Lafitte (Fra) Ligier
1.42.23,028, op één ronde: 4. Nelson Piquet (Bra)
Brabham, 5. Jackie Ickx (Bel) Ligier, op twee
ronden: 6. Jochem Mass (WD1) Arrows, 7. Hector
Rebaque (Mex) Lotus. De rest van het deelne
mersveld haalde de finish niet.
De stand in het klassement om het wereld
kampioenschap na de grote prijs van Nederland
is: 1. Scheckter 44 punten, 2. Lafitte 36, 3. Jones
34, 4. Villeneuve 32, 5. Regazzoni 24, 6. ex aequo:
Depalller en Reutemann 20.
se wereldrecords binnen haar bereik
heeft.
(Van onze sportredactie)
MONTREAL. Achtereenvolgens
twee wereldrecordhoudsters diep te zien
buigen, betekent voor een natie, die aan
de topsport de hoogste prioriteit toekent
weinig minder dan een klap in het ge
zicht. Evelyne Ashford, de 22-jarige Ame
rikaanse, was dit weekeinde in Montreal
degene, die atletieknatie nummer één,
Oost-Duitsland, „vol” raakte. Binnen een
tijdsbestek van 20 uur deklasseerde deze
donkere bediende in een sportzaak de
DDR-sprinthogeschool, vertegenwoor
digd door niemand minder dan Marlies
Göhr en Marita Koch, beiden houdster
van een wereldrecord (respectievelijk
10,88 en 21,71 op de 100 en 200 meter).
Ja, en dan natuurlijk Yifter, die de enige
Afrikaanse vergissing - die van de op de
1500 meter te speelse Mike Bout - meer
dan goed maakte. De kale, al 37-jarige -
een geboortedatum van hem is overigens
onbekend - dreumes (1.62 meter) volgt
gewoon. Een heel enkele keer gaat het
Natuurlijk ontbraken in Montreal we
reldtoppers als Coe, Juantorena, Viren en
Walker. Maar de speelse wijze waarop de
Afrikaanse top afrekende met de toch wel
degelijk goede „restkwaliteit” was impo
nerend. En dan te bedenken dat ook Afri
ka toppers als Atuti, Nyambui, Baiyi en
Rono thuis had gelaten.
De „echfe” Rono dan wel te verstaan,
want in Kenia huizen er meer dan de
beroemde Henry, zoals bijvoorbeeld Ki-
protich, die op de steeple met iedereen
dolde. De 21-jarige militair liep met zijn
8.26.0 weliswaar geen wereldtijd, maar die
rolden er op de wat langere loopnummers,
vooral vanwege de hoge vochtigheids
graad van de lucht - Jos Hermens werd
daarvan in 1976 het slachtoffer en ook nu
sneuvelden weer tal van reputaties - toch
nauwelijks uit.
Deze Kiprotich Rono is zo’n vrij nieuwe
ster aan het Afrikaanse firmament, zoals
eveneens zijn 25-jarige landgenoot Maina.
Ashford alleen kon de DDR uiteraard
niet afhouden van de eindzege, een revan
che voor Dusseldorf ’77, waar de Europe
se ploeg eerste werd. Uiteraard nam Koch
op de 400 meter, waarop ze ook wereldre
cordhoudster is, revanche. Met 48,97 se
conden dook zij voor de vierde keer onder
de 49 seconden. Daarbij kwamen nog eens
vijf DDR-overwinningen, die een beetje
de nare smaak wegwerkten van het al op
1.90 m hoog af haken van Rosy Acker
mann, en de nederlaag van de 4 x 100 m-
estafetteploeg tegen Europa, dat een
fraaie 42,19 scoorde. De meest indrukwek
kende Oostduitse overwinningen waren
die van Klepp, die in 55.83 de Russische
wereldrecordhoudster op de 400 m hor
den Makeyeva verraste en van de 4 x
400m-estafetteploeg in 3.20,4.
ronde, en dat was niet genoeg”, aldus
Jones, die even later op het ereschavot zou
spuiten met bronwater in plaats van met
de gebruikelijke champagne, omdat zijn
sponsor uit Saoedie-Arabië zulks ver
biedt.
De derde Grand Prix-overwinning kan
de Australiër overigens de eindzege in
het klassement om het wereldkampioen
schap niet meer brengen. Door het nieu
we systeem vallen de vijftien races van
dit jaar uiteen in een helft van zeven en
een helft van acht wedstrijden. Voor elke
coureur tellen voor het eindtotaal de bes
te vier resultaten van iedere helft en
Alan Jones is pas in de tweede helft gaan
presteren.
Hoe langzaam de Shadow-wagens ten
opzichte van de toonaangevende bolides
zijn, bleek op Zandvoort reeds in de 21ste
ronde, toen Elio de Angelis werd gepas
seerd door Gilles Villeneuve, die op dat
moment het rijdersveld aanvoerde. Voor
De Angelis was het rijden in een Shadow
gistermidddag ook geen pretje. „Het ge-
sleutel heeft niet veel geholpen”, aldus de
in de 40ste ronde uitgevallen Italiaan. „Ik
ben niet erg tevreden over de bestuur
baarheid van de wagen”.
Op het moment dat de verrassend sterk
rijdende Keke Rosberg met ontstekings-
problemen een stop moest maken en Ja-
rier teleurgesteld vanaf post 12 terug
kwam lopen, was de spanning uit de race.
Op de duels tussen Villeneuve en Jones
om de eerste en Scheckter en Lafitte om
derde plaats na.
De spin van Villeneuve bracht Jones
aan de leiding, terwijl even later de klap
band van de Canadees de Ferrari-coureur
Scheckter op een tweede plaats bracht.
Hoewel hij vanaf de 50ste ronde kampte
met versnellingsbakproblemen, zag Jones
zijn overwinning niet in gevaar komen.
„Ik nam vanwege die problemen wat gas
terug, maar wist dat de kans dat Scheck
ter mij in zou lopen niet groot was. Hij
won tegen het einde twee seconden per
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitimiiiiimiiiiifiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiii^
Het gebruikelijke tafereel na afloop van een Grand Prix: Lafitte (rechts) en Scheckter (links) ontkurken de champagneflessen. Winnaar Jones deed
het wat minder uitbundig met een fles mineraalwater, omdat zijn Arabische sponsor het vreugdebetoon niet gepaard wil laten gaan met
alcoholhoudende dranken.
Procarrace: 1. Hans Joachim
(WD1) 84,52 km in 31 minuten 40,214 seconden,
gemiddelde snelheid 160,125 km/uur, 2. Jacques
Lafitte (Fra) 31.46,714, 3. Manfred Winkelhock
(WD1) 31.49,160, 6. Toine Hezemans (Ned)
32.09,699. 8. Alan Jones (Aus) 32.28,675.
Renault Alpine-races (vijftien ronden) 63,4
kilometer: 1. Rolf Führer (Zwits) 30.47,830
(gem. 123,498 km per uur), 2. John Vos (Ned)
30.47,940, 3. Geerlof Stam (Ned) 30.53,070, 4.
Knud Jeeger (WD1) 30.53,071, 5. Peter Obern-
dorfer (WD1) 30.53,760.
ojjvivvaio MVUV. V Uli UCll 11CUVC1 J-lgCt,
63,4 km in 25 minuten 37,774 seconden, gemid
delde snelheid 148,389 km/uur, 2. Giaxa de Salvi
(Ned), Lola, 25.38,850, 3. Edvinsson (Z we), Lola
4 Huub Vermeulen (Ned)
5. Jim Vermeulen (Ned),
I 12
12
8
7
Op het circuit van Zandvoort werd een viertal
wedstrijden gereden in het „bijprogramma”
van de Grote Prijs van Nederland. De uitslagen
zijn: VW-Golf GTI-prijs (15 ronden, 63,4 kilome
ter): 1. Va Putten 30 minuten 10,967 seconden,
gemiddelde snelheid 126.012 km/uur), 2. Bolten
30.11,204, 3. Krab 30.11,420.
Sportcars 2000: 1. Van den Heuvel (Ned), Tiga,
A OR O’? Tl A .,4 7 J
n.111 ill luinutcii O(,I IT öcluiiuch, gciuiu-
delde snelheid 148,389 km/uur, 2. Giaxa de Salvi
