Frans Halsmuseum gaat het publiek beter begeleiden Jonge galerie gaat moeilijke tijd tegemoet JU I I Bram Volkers: „Afschaffing ASK is verschraling cultuuraanbod” I l i I V f door Gees Straus door Cees Straus Niet paniekerig Publiek kweken Textiel Hoogtepunt Privé-collectie Q h I I I I Bram Volkers behoort tot de oudere groep van galerie houders. De door hem gedreven Galerij Asselijn (ge noemd naar de 17e eeuwse meester van wie het Rijksmuseum zijn eerste aankoop deed) in de Lange Leidsedwarsstraat in het Amsterdamse Spiegelkwartier bestaat volgend jaar tien jaar. Volkers is deze zomer samen met Ton van Dijk van Galerie Petit door de Vereniging van Galeriehouders en Handelaren in Hedendaagse kunst voorgedragen voor de Amsterdamse Kunstraad. Dat verzoek is afgewezen omdat galeries volgens de Kunstraad commercieel zijn. De Vereniging acht het galeriewezen echter een onmisbare schakel tussen publiek en kunstenaar. I 1 Wie de laatste maan den zijn oor te luisteren legde in de Amsterdam se galeries, kon vaak dezelfde mening horen: de galeriewereld gaat een ongewisse tijd tege moet. Galerieën van naam als Balans, Facet en Fagel staan op het punt om hun deuren voorgoed te sluiten of hebben dat inmiddels al gedaan. En dat het juist deze galeries zijn, mag een teken zijn, want zo wel Balans waar realis ten waren onderge bracht, als Facet die figu ratief werk bracht en op voorzichtige wijze abstrac- ten pousseerde en Fagel die (foto-)realisten als Eric de Nie en Ger Daniels in huis had, zochten het in kwaliteit die bij het doorsneepubliek toch in de smaak had moeten vallen. Dat het desondanks mis ging, vindt zijn oorzaak in een veelheid van zaken. Daarvan is waarschijnlijk de afschaffing van de mi nister van CRM van de Aankoop Subsidie Kunst werken een van de voor naamste. Het Frans Halsmuseum gaat in het ko mende seizoen verder met de ontwikkeling van de ideeën over het museumbe leid, zoals die zijn neergelegd in de onlangs verschenen no ta. In die nota, die thans bij het gemeentebe stuur ter discus sie staat, worden plannen ont vouwd om te komen tot een meer sociaal-educa- tief beleid in het museum dat de kunst plaatst in een sociale en maatschappelij ke samenhang. Naast en kele tentoonstellingen op dit gebied houden de plan nen voor het seizoen 1979-80 in, dat het mu seum een begin gaat ma ken met een nieuwe bege leiding van de collectie. Als eerste komt het museum - bezit uit de vroegste perio de, de Middeleeuwen, aan de orde tot aan het Manië risme. te g 1 Dick Couvée: „Zoveel mogelijk visualiseren". miljoenen jJ- Bram Volkers: „Galerie heeft voortrekkersfuncie". De educatieve afdeling met aan het hoofd Ferry Walberg werkt aan een tentoonstel ling die in april haar beslag moet krijgen. Aan de hand van schilderijen, tekeningen en andere beeldende midde len zal een overzicht worden gegeven van de geschiedenis van de vrouw in de 19e en 20e eeuw in Nederland. Deze ten toonstelling wil duidelijk ma ken hoe en welke vrouwen werden uitgebeeld en in hoe verre dit beeld overeenstem de met de visie die de betrok kene daar zelf op had. afgesloten, afronding Hoe wordt straks de situa tie voor de galeriehouder die zich van oudsher heeft ge richt op grafiek en of teke ningen. Bram Volkers van nog een cuiiecUe tekeningen uit de 16e en 17e eeuw uit Belgische musea worden ge toond, maar veel meer expo sities zal de afdeling oude kunst niet samenstellen. De reden ligt in het feit dat voor het afronden van de mu seumcatalogus nog veel tijd beschikbaar moet worden gesteld. Die catalogus is een dringende eis. Er bestaat nog een verouderde uitgave, die van na de Tweede Wereld oorlog dateert, maar het be zit van het museum en de inzichten ten aanzien van de kunst zijn nadien behoorlijk toegenomen. Volkers: Voor de jonge ga lerie wordt het komende sei zoen hoogst waarschijnlijk een drama. Om een kunste naar te laten debuteren moet je een publiek kweken. Je moet verzamelaars hebben, contacten weten te vinden die je attent maakt op goede kwaliteit. Daarnaast heb je het pu bliek dat binnenkomt op zoek naar een prent voor wat Het Frans Halsmuseum heeft na de Tweede Wereld oorlog veel belangstelling voor textielkunst gehad. Een poosje is die interesse ge stokt, maar niet lang geleden werd ze weer frisse adem in geblazen met een vernieuw de textiel-triënnale. Ook in het nieuwe seizoen zal de aandacht voor dit terrein van de hedendaagse kunst wor den gecontinueerd. Zo wor den in de Vleeshal objecten van de Fransman Mare Ban- kowsky neergezet, die ook als speelobject voor kinde ren geschikt zijn. De afdeling oude kunst die onder leiding staat van con servator Pieter Biesboer is op het ogenblik druk bezig met de voorbereidingen voor de grote Verspronck-ten- toonstelling, die over enkele weken opengaat. Het zal een van de hoogtepunten van dit seizoen worden: het is nog niet eerder gebeurd dat Ver- spronek, een bekende kleine 17e-eeuwse meester die schit terende portretten maakte, zo uitvoerig in kaart wordt gebracht met een overzicht en een beredeneerde cata logus. In de loop van het seizoen zal in het Prentenkabinet pend publiek een elitaire groep die dat geld van de subsidie niet nodig heeft. Volkers: ”Ik wil niet ont kennen dat het publiek in zekere zin elitair is. Maar probeer die groep dan gro ter te maken die van kunst houdt. Dat kan al met de opvoeding en de educatie beginnen. Ik ben een groot voorstander van meer mu zische vorming op de scholen. Het is overigens wel een eenzijdige opvat ting van CRM om juist ons publiek elitair te noemen. geconfronteerd. De exposi tiemogelijkheden in Haar lem zijn altijd uiterst gering geweest en het museum heeft in hun ogen geen oplossing willen bieden om te voorzien in betere kansen voor de as- pirant-exposanten. Om hier aan tegemoet te komen heeft het museum de zogenaamde „bakstenen” beschikbaar ge steld. Dat is de overgang van het oude naar het nieuwe ge deelte (het voormalige pand Nederkoorn) in het museum. Daar bevindt zich een traver se (twee muren, in feite niet veel meer), waar een kunste naar zijn werk kan ophan gen. Er is een jury samenges teld, bestaande uit enkele kunstenaars, een wat je kunt noemen vertegenwoordiger van het publiek en de conser vatrice moderne kunst. Bij de samenstelling van deze ju ry is contact geweest met de drie Haarlemse kunstenaars groepen (KZOD, De Twintig in de Hallen en De Groep). Deze jury zal de exposanten aanwijzen voor de tentoon stellingen die in totaal zes keer per jaar worden gehou den. De jury beslist bij meer derheid van stemmen, het museum heeft in de keuze geen doorslaggevende stem. Het ligt in de bedoeling dat de tentoonstellingen, waar van de eerste al in oktober kan plaatshebben, een be perkte omvang hebben. Dus geen dure catalogi en dito openingen. De jury beraadt zich momenteel nog over de eerste exposanten. Er zullen in het nieuwe sei zoen minder en langer lopen de tentoonstellingen worden gehouden dan in het vorige seizoen het geval was, toen 20 tentoonstellingen moesten worden georganiseerd. Cou vée: „Er zijn eenvoudig te weinig mensen voor op het museum beschikbaar. Het grote aantal exposities dat we tot nog toe hebben gehad, legde een te zware druk op de dagelijkse gang van zaken binnen het museum. Boven dien is het budget waar het museum mee moet werken niet groter geworden en in feite betekent dat een achte ruitgang. Met als gevolg dat we ons minder kunnen per mitteren”. De oud-Haarlemmer An dré Eysackers keerde na een verblijf van vele jaren terug uit Canada, waar hij in de loop van de tijd een groot aantal objecten en schilde rijen heeft gemaakt. Een keus daaruit komt in februa- ri-maart in de Vishal. In de loop van het volgend jaar zal daar ook een collectie van hedendaagse (en niet naïeve! Joegoslavische kunst wor den ondergebracht, die eer der Rome en Lissabon aandeed. Negentien 79-’8O zal het eerste seizoen worden waar in de resultaten van het te loorgaan van de subsidietoe kenning in al hun omvang duidelijk worden. De af schaffing van de ASK werd op 1 januari van dit jaar een feit dat er toe leidde dat veel galeries in de laatste maan den van het vorig jaar hun werk steeds sneller de deur zagen uitgaan, toen nog im mers van de regeling kon worden geprofiteerd. Voor hen was 1978 dan ook een goed jaar met als minder ver wacht resultaat een behoor lijke terugval in de eerste helft van dit jaar. De koek was immers op: het publiek had zijn aankopen gedaan en werd bovendien geconfron teerd met het gegeven dat de kunst naar verhouding duur der was geworden. De beoogde doeleinden van de ASK -het bij brengen van interesse bij het publiek door het zelf kunst te laten aanschaffen- hebben altijd een versluierend resultaat opgeleverd. Oorspronkelijk bedroeg de korting 25 pro cent op de prijs van een kunstwerk dat niet duurder mocht zijn dan 3000 gulden. Dat percentage is later terug gebracht tot 20 procent, ter wijl enkele jaren geleden de maximumwaarde op 1200 gulden kwam te liggen. Ter wijl de kunstprijzen meegin gen met het sterk stijgende levenspeil, kwam door ingrij pen van CRM de plafond- prijs lagér te liggen. In de praktijk kwam het er op neer dat de subsidie alleen nog voor grafiek en tekeningen kon worden aangewend. Een beetje schilderij moet zoals bekend toch al gauw een paar duizend gulden gaan kosten, een ets of litho blijft daarentegen vrijwel altijd onder de duizend gulden. De kunstenaars die zichzelf zui ver als schilder beschouw den (de beeldhouwers staan hier met hun hoge onkosten helemaal buiten) zagen dus een klein stukje propaganda voor hun werk door de neus geboord. Galerij Asselijn daarover: „Ik denk dat voor mij de situ atie niet zo paniekerig hoeft te zijn. Ik heb mijn eigen publiek. Daar zitten een paar grote verzamelaars onder en bovendien komen de mensen van enkele grote moderne musea hier regelmatig om aankopen te doen. Is een van mijn kunstenaars in een mu seumcollectie opgenomen, dan betekent dat voor de as- pirantkoper dat hij goed zit en gerust kan aankopen. Toch heb ik in het begin van dit jaar een sterke om zetdaling gehad, een terugval die je dan met eigen midde len moet opvangen. Voor mij is dat niet zo erg, omdat de galerie mij geen inkomsten hoeft te bieden. Ik doe dit uit pure liefhebberij, het vormt het belangrijkste voor me in het leven, maar ik hoef er niet van te leven. Als je dat wel wilt, moet je aan een heel ander programma voor je galerie gaan werken. Dan kun je geen grensverleggen de activiteiten ondernemen zoals ik vaak doe. Ik heb bijvoorbeeld op het ogenblik werk van Henri Plaat en Oey Tjeng Sit in de galerie. Dat zijn kunstenaars van naam geworden, maar je vergeet dat ik hen al jaren geleden bracht toen het pu bliek nog helemaal moest wennen aan hun stijl. Je kan bij mij nu ook nog wel beginnende kunstenaars vinden met dergelijke prij zen, maar als het publiek af haakt, dan is de kans groot dat zo’n talent gewoon ver dwijnt. De afschaffing van de ASK betekent een ver schraling van het cultuur aanbod. De ASK kostte het Rijk twee miljoen, maar de afschaffing betekent voor meer miljoenen achter stand”. dan heet een ’’betaalbare” prijs. Ik heb dat publiek vaak in de galerie: mensen die vooraan in de dertig zit ten, met een middelbare schoolopleiding en die net uit de zorgen van de kleine kin deren zijn. Aan het einde van de maand houden ze een paar honderd gulden over die ze aan kunst willen beste den. Die lopen er echt dagen over te dubben of ze een prent kopen die bijvoorbeeld 500 gulden moet kosten. Daar ben je soms uren mee bezig. Voor die mensen bete kende de 20 procent korting, in dit geval dus honderd gul den, heel veel. De ASK was een prachtige stimulans voor dit publiek om hen over de laatste drem pel te halen. Er is met de afschaffing van de regeling trouwens ook niemand ge diend, zoals me steeds weer blijkt: de debuterende kun stenaar die zijn werk veel moeilijker kwijtraakt noch de galerie die haar publiek nog moet opbouwen”. De overheid ziet de galerie als een commerciële instel ling. Volkers: ”Ik vind dat stupi de. De galerie heeft een on- derzoeksfunctie, ze laat zien wat de kunstenaar doet, waarmee hij op een gegeven moment bezig is. De galerie brengt soms kunst die buiten het kader van het museum valt en die bovendien nog niet door het publiek is geac cepteerd. Binnen het totale cultuuraanbod heeft de gale rie een voortrekkersfunctie. CRM wil dat kennelijk niet inzien”. Je merkt de laatste tijd dat de galeries op veilig gaan spelen. Ze durven geen risi co’s meer te nemen, vallen terug op gevestigde namen. Volkers: ”Ik denk dat zich dat in de komende tijd wel zal voortzetten. Het is mede de schuld van de overheid. Het gevoerde beleid stimu leert je niet om een groter dan toelaatbaar risico te ne men. Kijk eens, aan een jon ge kunstenaar wordt niet verdiend. Ze krijgen daar door minder kans op een confrontatie met het publiek, terwijl hun werk best wel in teressant kan zijn. Ik vind dat een treurige ontwikke ling”. CRM vindt het kunstko- in Leeuwarden. Cort die later naar Friesland ging en daar ook is ovele- den, heeft een heel eigen stijl van te kenen en schilde ren gehad, die zich onder meer uitte in sfeerrijke beelden. De amateurfotografenve- reniging De Muggen bestaat in 1980 20 jaar. Dat levert ze een zomerexpositie, waaraan de huidige leden kunnen meedoen, maar waarop ook werk van belangrijke leden uit het verleden te zien zal zijn. In het museum komen daarnaast nog enkele exposi ties van het werk van Fabria no Clerici, de graficus Roger Chailloux (een overzicht van het Prentenkabinet) en van Kathe Kollwitz, de grote Duitse expressioniste, die zich het lot van de minsten in de maatschappij aantrok. Voor de ASK werd twee miljoen uitgetrokken. Voor de opera wordt ook een paar miljoen neerge legd. Dat is een relatief klein publiek dat daarvan profi teert en dat je gerust ook elitair kunt noemen. Maar over de opheffing van de opera hoor je niemand.'”. Blijft het in het komende seizoen aantrekkelijk om de Amsterdamse galerieën te bezoeken Volkers: ’’Amsterdam ist eine Reise wert! Je krijgt hier een zeer divers beeld van wat er aan de hand is. Van elke kunstenaar die de moeite waard is, kan je in Amster dam werk zien. Ondanks alle problemen zal iedere kunste naar toch altijd proberen zijn werk in Amsterdam te presenteren. Daardoor blijft de hoofdstad het culturele centrum van het land. Nu moet ik zeggen dat Rotter dam de laatste tijd bezig is om een belangrijke rol te gaan spelen. Er zijn daar vele goede galeries bij gekomen en je ziet ook dat Boymans- van Beuningen onder Wim Beeren voor de avant garde is gaan kiezen. Maar toch zie ik niet zo snel dat Amster dam zijn centrumfunctie ver liest”. Het realisme viert hier in Amsterdam en trouwens ook elders behoorlijk hoogtij. Volkers:” En ik zie dat rea lisme ook niet zo vlug ver dwijnen, zeker dit seizoen niet. Maar je merkt dat daar naast een sterke belangstel ling ontstaat voor de Duitse expressionisten als Baselitz, Kiefer en Penck. Eindhoven, Groningen en nu ook Am sterdam doen op dit terrein het nodige. Ik kan die voorkeur voor het Duitse expressionisme niet helemaal achterhalen. Je kunt niet zeggen dat het publiek op iets nieuws zat te wachten. Het publiek zit een voudig niet te wachten, het neemt op wat het voortgezet krijgt. Ik denk eerder dat het in de ontwikkeling van de avant garde van de laatste tijd zit. Het werd in de schil derkunst steeds „stiller” en witter. Bij de fundamentelen was de idee belangrijker dan de uitwerking. Nu word je geconfronteerd met een meer schilderkunstige stijl. De schilders gaan weer het gevecht aan met de materie en dat blijkt aan te slaan. Je zag hetzelfde in de jaren vijf tig: na de koel-analyserende De Stijl kwam de felbewogen reactie van Cobra. Ik vind het ook heel opval lend dat de Duitse expressio nisten in Nederland meer aanspreken dan waar dan ook, misschien zelfs meer dan in Duitsland zelf waar toch nog altijd een heel bur gerlijk soort realisme in zwang is. Dan nog blijft het een on begrijpelijke zaac dat ze zo goed aanslaan. Bram Volkers:’’Kijk, de hele gang van zaken zit zo in elkaar. Die expressionisten zijn door een handjevol ver zamelaars ontdekt. Die von den een galerie in Berlijn die de expressionisten had en die kopers, particulieren en musea, voor wist te interesse ren. Dan zie je dat het balle tje gaat rollen”. De afdeling hedendaagse kunst heeft het seizoen al in gezet met de tekeningen van Willem Gorter, maar de meeste aandacht wordt toch verwacht voor twee kunste naars, wier werk in eikaars verlengde kan worden be schouwd. Volgende week za terdag gaat een tentoonstel ling open die geheel gewijd is aan Eugène Brands, een van de eerste deelnemers aan de Cobra-beweging. Het Frans Halsmuseum heeft in overleg met de betrokkenen een keu ze kunnen maken uit de maar liefst tweehonderd werken tellende privé-collec tie van een Heemsteedse in woner. Deze heeft Brands al vanaf voor de wereldoorlog systematisch gevolgd. De Pu litzer Art Gallery in Amster dam en Galerie Nouvelles Images in Den Haag gaan tegelijkertijd aandacht be steden aan de gouaches van Brands. Na deze expositie en die van het werk van de Duitser Wolfgang Ebert volgt in de Vleeshal een uitgebreid overzicht van de materie- schilder Jaap Wagemaker. Couvée: „Uit de opkomst van het publiek bij dergelijke tentoonstellingen hebben we gemerkt dat het behoefte heeft kennis te nemen van het werk van de voorgaande generatie van schilders”. Ook dit is voor de eerste keer dat op een dergelijke schaal aandacht wordt besteed aan Wagemaker. In het Prentenkabinet wor den in oktober-november va der en zoon Van Borssum Buisman samengebracht. Hendrik van Borssum Buis man senior (1873-1951) was een verdienstelijk portrettist, terwijl zijn zoon Jan Hen drik, de huidige conservator van Teylers Museum niet voor hem onderdoet in het maken van gebeeldhouwde portretten. In hetzelfde Pren tenkabinet komt begin vol gend jaar een reizende ten toonstelling van de Neder landse Kunst Stichting die hedendaagse grafiek uit Is rael zal bevatten. Daarna volgt een terugblik op de in 1881 in Haarlem geboren schilder A. W. Cort, een ten toonstelling in samenwer king met het Fries Museum Museumdirecteur Dick Couvée: „Tot nog toe hebben we een beperkte toelichting bij de schilderijen gegeven. We vonden dat echter niet voldoende en we gaan nu ex perimenteren met nieuwe teksten om de samenhang van de collectie zichtbaar te maken. We willen zoveel mo gelijk visualiseren: het pu bliek komt in het museum om te kijken, niet om te le zen. Daarvoor wordt onder meer een grafisch ontwerper ingeschakeld, Matthijs van Dam uit Amsterdam”. Als het experiment blijkt aan te slaan zullen ook de andere afdelingen in het museum een betere begeleiding te zien geven. In dit kader wordt een semi-permanent project op gezet over landschapskunst. Zowel in de sector oude kunst als die van de heden daagse bezit het museum tal van aspecten van land schapskunst. Het gaat er nu om, de artistieke ervaring van het landschap door de eeuwen heen te belichten. De komst van dit project is overigens afhankelijk van de gereedkoming van de nieuw bouw, die op korte termijn haar laatste fase zal ingaan. Dat hangt weer af van de beslissing die hieromtrent op bestuurlijk niveau moet wor den genomen. In ieder geval zal het landschapsproject pas na de afwerking van de nieuwbouw kunnen worden geïnstalleerd”. In dit project gaan oude en moderne kunst moeiteloos in elkaar over. Couvée: „Het zal interessant zijn om je als pu bliek te laten confronteren met een landschap dat in de 17e eeuw is geschilderd en een landschap zoals dat door Ger Dekkers wordt gezien”. Mabel Hogendonk, conser vatrice van de afdeling mo derne kunst: „Me een derge lijk project kan je ook de moderne kunst verklaren aan de hand van thema’s. Het gaat er om de verschil len, logische ontwikkelingen en overeenkomsten aan te to nen. Dat lijkt me zinniger dan het ophangen van lap pen teksten die je eerst moet lezen”. Het Frans Halsmuseum is in de afgelopen jaren met veel kritiek uit de hoek van de Haarlemse kunstenaars Aan het einde van dit jaar zal het Jute-project wor- den Ter daarvan komt in de maanden janu ari en februari een eindtentoonstel- ling die een overzicht geeft van de environments van Pieter Zwaanswijk, de acts var) Wigbolt Kruyver en de animatiefilmpjes van Ger rit van Dijk, de „grote drie” achter het Jute-project, dat naar bekend is een brug wil slaan tussen kunst en poli tiek. Op de tentoonstelling zullen ook de reacties op het Jute-project in kaart worden gebracht, reacties die nog al tijd zeer uiteenlopend zijn. Si Js® 'X -SS

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1979 | | pagina 22