wel een avondvullende Glansrijke come-back Lofgren u voor uw streekgenoten exposeren Romeins fort bij Arnhem ontdekt Stemming en sfeer bij landschapsschilders EN portvrije enveloppen betalingsopdrachten Wortaan „Misschien wordt Freek A parodie op Toon Hermans” /paarbank GROEP VAN IVO DE WIJS GAAT IN NOVEMBER DEFINITIEF UIT ELKAAR r Ingedikte rock met uitgebalanceerde band een bonk van deze tijd IEP 'BV K Jpi d. Samenwerking Ten Bruggen Kate bij Galerie Tholen 19 KUNST uDONDERDAG 4 19 7 9 OKTOBER 18 i 4; door Ko van Leeuwen 1 an ing ,-^1 mmmi navrante hobby”. _z -1 - its i een >en. veel - De enveloppen liggen voor u klaar bij alle kantoren van de Nutsspaarbank. AMSTERDAM. Het Cabaret Ivo de Wijs heeft besloten voor goed te stoppen. In eerste instan tie was er sprake van een jaar van bezinning, maar zo’n lange aan- k loop tot een definitieve beslissing F bleek niet noodzakelijk. Op 29 E november is de allerlaatste voor- p'- stelling in Almelo. Ivo .de Wijs: LU„Die man van de schouwburg in F Almelo schept er gewoon beha- F.gen in om van alles het einde mee te maken. Toen Aggie Terlingen 5 er bij ons mee ophield moest hij ook absoluut de laatste voorstel- ling hebben. Daar belt hij ons gewoon over. Is het echt de aller laatste? vraagt hij dan. Ja hoor meneer, écht. Nou en dan worden we geboekt. Een merkwaardig Met ingang van 1 oktober is onze service weer verder uitgebreid. Als u wat verder van één van onze bijkantoren woont, kunt u in het vervolg gebruik maken van enveloppen, waar u geen postzegel meer hoeft op te plakken. Uw betalingsopdrachten en acceptgiro’s kunnen dus zo, zonder kosten, in de brievenbus. uua/t nadarland "T ‘«CM (Foto Maurice Boyer) CEES STRAUS (ADVERTENTIE) JOHN OOMKES I' ATIE Kunsthandel Ina Broerse is geopend op 1 Nadat Ivo de Wijs eerder had aangekondigd dat zijn groep een jaar van bezinning wilde, is nu besloten definitief te stoppen met het cabaretoptreden. De Wijs gaat zich aan tekstschrijven wijden. Eerst voor een nieuw programma dat Jasperina de Jong samen met haar man Eric Herfst gaat doen, daarna voor een nieuwe musical voor Jasperina. Het Cabaret Ivo de Wijs komt aanstaande vrijdag in de Haarlemse Stadsschouwburg en zondagavond in Centrum 111 in Heemstede. brengt of jij zelf, dat maakt niet zoveel uit. Ik ben nooit compleet bezeten geweest van het theater en het lijkt me heerlijk eens een jaartje thuis te zijn. En het lijdt geen twijfel, als dit me niet bevalt, dan zoek ik gelijkgezinde zielen om weer een groep te formeren. Maar om alleen de boer op te gaan, met een combo’tje loon slaven achter me, voor geen prijs.” Freek en Bram, ja dat vind ik toch jammer. Er was altijd een zekere discre pantie tussen de leuke Freek en de veel minder leuke, maar dwingend regelende Bram. Ze hadden elkaar erg nodig, dacht ik. Nu gaan ze elk hun eigen eenzame weg. Ik weet het niet, nisschien wordt Freek AMSTERDAM. Na de eerste drie songs verdwijnt de twijfel als sneeuw voor de zon. Nils Lofgren zal nooit een monumentaal zelfvertrouwen uitstralen, maar dit kleine Amerikaantje pakt de zaken muzikaal thans weer aan zoals het hoort: rekenend op eigen kracht. De nota bene als openingsnummer gepresenteer de ode aan Stones-gitarist Richard, Keith don't go, beschikt weer over dezelfde stijlkenmerken die de internationale mu- ziekpers er twee jaar geleden toebracht Lofgren te bestempelen als een toekom stige grootheid van de eerste orde. Nog tot een met volgende week dinsdag zijn in de kunsthandel van Ina Broerse, Brink 4 in het Noordhollandse Laren pen tekeningen en gouaches te zien van Mieke Kemming uit Bloemendaal. Ze exposeert daar samen met Hieke de Jong van wie wandkleden worden getoond en Lia Moes met keramiek. De hervonden kracht van Lofgren komt het best tot uiting in de keuze van zijn band, die ingedikt is tot het hoogstnoodza kelijke, zichzelf een grote mate van be heersing oplegt en is samengesteld uit een aantal oudgedienden. De manier waarop de ritmesectie met zuiver uitgemeten ac centen de af en toe al te uitgesponnen dinsdag, donderdag, vrijdag en zaterdag van 10.30-17.30 uur. alleen nog door een Hugo Landheer, de teruggetrokken schilder uit Aerdenhout, wordt gehanteerd. Ook van de tweede exposant bij Tholen zijn landschappen te zien. Geurt Jetse Busser, een Jonge Fries (geb. 1947) die de Academie Minerva in Groningen deed en zich in Warffum vestigde, staat voor de ondankbare taak zijn werk met dat van Ten Bruggen Kate te laten vergelijken. Ook Busser maakt, in dit geval als aqua rellist, gebruik van sfeer en stemming. Net als zijn collega-exposant zet hij de horizon in zijn landschappen heel laag en werkt daarboven een waterig luchtje in dat heel Hollands aandoet. Maar heel anders dan Ten Brugge Kate dat doet, volgt Busser het gegeven natuur zo getrouw mogelijk en lijkt zijn behoefte om iets eigens toe te voegen niet zo heel ver te reiken. Zijn aquarellen worden be paald door een grote mate van eenvormig heid die er toe leidt dat ze onderling steeds verwisselbaar zijn. Bussers stijl werkt be vestigend, zijn aquarellen komen daar mee niet uit boven het niveau van het plaatje. (Tot en met 18 oktober, geopend op dinsdag tot en met zaterdag van 11-17 uur) gitaarsoli van Lofgren reliëf geeft, ver raadt een grote klasse. Vooral een man als Michael Zach heeft veel te vertellen, hoe wel je dat misschien niet dadelijk uit zijn sobere, krachtige percussie zou halen. Maar zijn ondersteuning is van een zelfde gehalte als die waarmee Peter van Hooke Van Morrison (in figuurlijke zin) in de watten legt. Net zo lovend kan ik zijn over de koortjes. Nils, zoals de familiaire titel van Lof grens laatste zwarte schijf luidt, is nog geen productie die een eenheid in kwali teit inhoudt. Veel geëigend nieuw materi aal is derhalve nog niet voorhanden, hoe aardig zich de onlangs ontstane samen werking op compositorisch gebied met Lou Reed zich ook laat aanzien. Tijdens het concert bepaalt Lofgren zich om die reden ook tot het geven van een dwars doorsnede van het repertoire dat tot dus verre onder zijn eigen naam is versche nen. Dat gebeurt dan zonder talmen, zon der minutenlang gitaristisch gepiel. ARNHEM(ANP). De Rijksdienst Oudheidkundig Bodemonderzoek (ROB) heeft de afgelopen twee weken in een weiland ten zuiden van Arnhem restan ten blootgelegd van een groot Romeins fort (Castellum). Romeinse soldaten heb ben hier vermoedelijk vanaf het begin van de eerste eeuw tot in de vierde eeuw na Christus gebruik van gemaakt. NILS LOFGREN (Foto Lex van Rossen) lengte. Daaruit zijn bakstenen, tufstenen, potscherven en dergelijke omhoog geko men. Het castellum ligt vrij dicht bij de oppervlakte. De zoekgleuf wordt eind de ze week dichtgegooid. De ROB weet nog niet welke stappen zij gaat nemen om het hele fort op te graven. „Het ligt voor de hand dat wij contact fDZMfHSEN PtVUCXffV 7E6ÉW pasrzesas op Lofgren begrijpt kennelijk weer dat hij recht voor zijn raap moet spelen. De gein blijft dan ook beperkt tot de franje: een tweetal salto’s vanaf een mini-trampoline. Die houding komt de diepgang van het gebrachte zeer ten goede. Zelfs de intentie van het toch ongekend-sentimentele Shi ne on silently en zeker het intermezzo met Danny Whitten’s song If I’d stay komen zo tot zijn recht. De blijheid om de hervon den Lofgren bepaalt uiteindelijk de af loop. Nils maakt tegen het einde een intel ligent gebruik van het tot meezingen uit genodigde publiek in I came tot dance. Ergo, herwonnen glans en dat met een band die tot Lofgrens beste moet worden gerekend. Om met de woorden van de kleine meester te spreken: (uit Cry tough) I got the antidote. Van de keramist Wim Borst uit Haar lem is een aantal objecten in chamotteklei te zien in de ABN-galerij aan de Vijzel straat 68-78 in Amsterdam. Tezamen met Wim Borst exposeren Elmar Gille en Nel Linssen met respectievelijk kleuretsen en textiel-kwadraten. De vitrines van de ABN-galerij bevinden zich aan de straat zijde en kunnen derhalve onbeperkt wor den bezichtigd. De ROB heeft de afgelopen weken in het weiland, eigendom van een steenfa briek, een zoekgleuf gegraven van vijf 1 meter breed en dertig tot veertig meter Zijn ietwat hese en beperkte stemgeluid ademt weer dat juiste snufje weemoed, krijgt die wat smekende klank mee, die in contrast tot de ongemeen stuwende ritme sectie zo typerend is voor de rock van deze gitarist-componist. Vernieuwend is het al lemaal niet, daarvoor ligt zijn schrijvers talent teveel ingebed in Amerikaanse tra dities (funk, r b, boogie, etc. zijn gemak kelijk herkenbaar), maar anderzijds weet Lofgren - die voorheen actief was bïj Grin en Neil Young - zijn grotendeels volgens dezelfde schematiek opgezette songs tel kens iets fris mee te geven. Zeker voor wat het concertpodium be treft, maakt Lofgren tijdens de huidige Europese toernee de belofte waar, die zijn eerste, destijds onder eigen naam uitge brachte elpees in leken te houden. Nils maakt ontegenzeggelijk een come-back die ik na de nogal wanhopig-verstarde formules van de laatste twee jaar en een zekere mate van inactiviteit niet meer voor mogelijk had gehouden. Tot voor kort miste hij de karakteristieke souples se die zijn zes- en vierkwartsmaten zo node hebben, wil het allemaal niet teveel op elkaar gaan lijken. HAARLEM. - Galerie Tholen specialiseert zich in toenemende mate in het presenteren van landschappen. Dat leidt al gauw tot een zekere eenzijdigheid, ook al omdat deze thematiek in de traditie wortelt en er zich geen werkelijke vernieuwingen voordoen. Veel exposanten die Tholen in zijn Haarlemse vestiging in de Anegang brengt, ontkomen er dan ook niet aan in een kringetje rond te draaien. Het valt hen niet te ontzeggen dat hun stijl van werken vaak goed verzorgd is, maar dat is toch het minste dat je mag verwachten. Er ontbreekt echter vrijwel altijd de spanning die je doet opveren als er werkelijk sprake is van een meer experimenteel soort schilder kunst die in staat is iets nieuws aan de ontwikkeling toe te voegen. moest kilo’s afvallen om in ’t strakke bloesje te kunnen. Ik ben een collega van Jos Brink, maar pers noch publiek blijken het onderscheid te kunnen zien. Bah, ca baret." Als de tournee erop zit en de groep ter ziele is, zal Ivo zich voornamelijk gaan bezig houden met tekstschrijven. Voor de nu nog lopende show van Jasperina de Jong schreef hij ook al teksten. Voor een nieuw programma, dat Jasperina samen met Eric Herfst gaat doen, zal Ivo op nieuw teksten leveren. De Wijs: „Daf vind ik heerlijk werk. Het is erg leuk om te zien hoe jouw tekst in het theater werkt. Of een ander dat nou Na hem sedert 1973 in Bergen op diver se exposities te hebben gebracht, introdu ceert Tholen nu in Haarlem de schilder Chris ten Bruggen Kate wiens faam op het gebied van winterlandschappen hem waarschijnlijk al zijn vooruitgesneld. In ieder geval kan hij rekenen op een vrije trouwe groep van belangstellenden die een grote waardering voor zijn werk heeft, zoals ook in Bergen is gebleken. Ten Bruggen Kate (geb. 1920) schildert zijn landschappen in een vervreemdende stijl. Het zijn echter niet de inhoudelijke gegevens van die landschappen die het magisch-realistische aanzien van zijn schilderijen bepalen, maar de wijze waar op het licht wordt behandeld. Inhoudelijk zijn het zeer stereotiepe vergezichten: anonieme boerderijen, licht gestyleerd, in een landschap dat alleen met enkele naak te bomen wordt opgesierd. Belangrijker voor ten Brugge Kate is echter wat hij rriet de sfeer in zijn schilde rijen kan doen. Zijn landschappen wor den vaak in een maanachtige sfeer neer gezet, met een soort Noordpoollicht dat een winterse, soms zelfs ijskoude en vaak absurde stemming wekt. Juist door de perfecte kleurbeheersing grenst Ten Bruggen Kate aan een symbolistische stijl die nagenoeg uniek is en bij mijn weten Concert: Nils Lofgren in Paradiso, Amsterdam. Enige Nederlandse optre den. Band: Tommy Tomas (key boards), Michael Zach (drums), Wor- nell Jones (bas) en Tom Lofgren (gi taar, keyboards). Amsterdam, 3 okto ber 1979. zoeken met de grondeigenaar”, aldus de archeoloog voor de provincie Gelderland, drs. R. S. Hulst. Geen enkel in ons land gevonden Ro meins fort ligt bloot. De meeste zijn ver borgen onder een laag grond, die er in de loop der eeuwen overheengekomen is. Het meest complete castellum langs de Rijn in Nederland (die in de romeinse tijd anders liep dan nu) is volgens drs. Hulst gevon den in het Zuidhollandse plaatsje Valken burg. Castella lagen overigens niet alleen langs de Rijn. Ook elders in ons land heeft men ze aangetroffen. Het cabaret van Ivo de Wijs stamt uit het Amsterdamse studentenleven. Op z’n sterkst was Ivo’s formatie toen Richard Fritschy en Aggie Terlingen er nog bij <4 E waren. De laatste jaren treedt hij op met r Marnix Kappers als gast, terwijl Pieter i Nieuwint als muzikaal begeleider er nog JJL steeds bij gebleven was. Nieuwint maakte bok alle muziek voor de groep en verzorg- t’de zijn begeleiding feilloos en met grote L-punctualiteit. Nieuwint heeft er geen zin L 'meer in. Hij wil zijn studie Nederlands t afmaken en dan een baan als leraar. lL Ivo de Wijs: „Ach ja, dat jaar van bezin- r ning, in een huwelijk zeg je ook laten we L. eens een poosje onze eigen gang gaan. Dat f' is zo’n beetje de eerste aankondiging. Pie- P ter vind cabaret niet leuk meer zegt-ie. Hij ET vindt het steeds moeilijker zich .daar muzi- k kaal in te vinden ach, hij valt mij niet taf. Ik had het er Wel te kwaad mee. Maar P-binnen het hele cabaret zijn natuurlijk k grote problemen. De frisheid is eraf, wei- nig nieuwe impulsen. Wat Freek en Bram f’ kwamen doen, dat leek erg nieuw nu r houden ze ook op. Ik denk dat er een F- zekere wanhoop is aan cabaret als vórm, oOnder het hoofd je cabaret is veel narig- heid verkocht. Het is een nationale volks- JX kunst geworden voor tussen de schuifdeu- jj ren. Een weinig doortimmerde kunst van typetjes maken. Geen creatieve vrolijk- g - heid meer.” ■’I Ivo de Wijs en de zijnen hebben steeds een eenvoudige vorm aangehouden voor S hun presentatie. De verzorging van de tekst zowel als de muziek stond daarbij voorop. Er werd nooit gemikt op platte lol, er was geen effectbejag. Dat heeft een vaste, maar beperkte publieksschare tot gevolg gehad. De Wijs: „Ja, wij hebtlen nooit een smas hing hit gemaakt. Daar zijn we te kalm voor. Het was wel altijd zweten en vijlen aan de tekst. Vanuit het Amsterdamse studentenleven zijn wij wel de meest tra ditionele groep gebleven. We hebben nooit echt in een knap pak gezeten, zoals Don Quishocking. Fred Florusse die leuk was door zijn bourgondische corpulentie, y Iri Ivo de Wijs:Ik ben een collega van Jos Brink, maar pers noch publiek blijken het onderscheid te kunnen zien". wel een avondvullende parodie op Toon Hermans.” Mijmert door over de eigen groep. Ca baret Ivo de Wijs: „Wat ik van cabaret leuk vind, dat is dat er binnen drie minu ten wat anders komt als het niet leuk is. Afwisseling. Wij hadden eigenlijk succes in weerwil van onze eigen inbreng. We deden het misschien ook te mooi. Zingen met twee-, driestemmig vloeiend geluid, smeltend mooi en rijmen tot je d’r bij neerviel. En rijmen, daar ben ik niet zo maar mee tevreden. Ik hoop nu trouwens tijd te krijgen om mijn rijmwoordenboek af te maken en uit te geven. En dan de muziek bij ons. Ja, Pieter deed dat gewel dig mooi ook. Met grote muzikale vinding rijkheid, alleen maar op die piano. Pieter zegt altijd: ik hou niet van muziek waar een drum bij te pas komt. Tja, Cabaret Ivo de Wijs is altijd uitstekend cabaret voor blinden geweest.” „Pieter heeft het wel gezien in het caba ret. Maar we waren allemaal niet van die echte theaterdieren. We kregen ons pu bliek, een vast aantal. Als we in Haarlem komen, dan zitten daar tweehonderd men sen, nooit méér. Ik kan ook niet zeulen aan het publiek. Ik ben geen dolle hond op het podium. Ik kan tijdens de voorstelling makkelijk aan thuis denken, of aan de vakantie. Politiek engagement, dat heeft bij ons nooit op de eerste plaats gestaan. Als ik Lurelei vroeger zag, zo’n nummer Arme Ouwe, over de koningin, dan vond ik dat gewoon leuk. Dat deden ze ook niet om dat mens weg te krijgen, ben je gek. Leuk, daar gaat het om. Cabaret is op z’n best als het waar is en leuk. Koot en Bie laten dat perfect zien. Die komen op een leuke manier met dingen die waar zijn. Niet verzonnen.” Zojuist heeft Ivo de Wijs televisie-opna- men achter de rug. „In Kolhorn. Een erg mooi dorpje in Noord-Holland, ken je het?” Ik zeg nee en dat ik wel andere dorpjes in Noord-Holland ken. Ivo dan: „Ja, zoiets is Kolhorn ook”. Ivo: „Als je dan zo bezig bent met die televisiemensen, waarbij al les kan, dan denk je: wat zou het leuk zijn een speciaal televisiecabaret te gaan maken. Als de door steeds meer mensen gekoes terde matheid van de jaren zeventig ter sprake komt, wil Ivo de Wijs daar niets van weten. „Matheid? Je verrekt van de groepen en groepjes. Het bruist Van de nieuwe inbreng. De vernieuwing van Freek en Bram, van Koot en Bie, van Hauser Orkater, en op het gebied van toneel en muziek, nee, die matheid, daar geloof ik niets van. Dat is mij een te gejnakkelijk alibi. Misschien matheid bij het publiek.” Ivo de Wijs blijft cabaret de hoogste vorm van theater noemen. „Als je het goed doet, dan moet het geweldig zijn, ik vind het verschrikkelijk leuk werk. Alles wat er mee te maken heeft. Mijn ideaal is nog steeds een mop te verzinnen die je om kwart over acht vertelt, waardoor het publiek tot half tien blijft lachen. Dan pauze. Dan vertel je nog zo’n mop om kwart voor tien en als ze tegen elven uitgelachen zijn is de voorstelling voorbij”. WKIOPT tSttHBuS,ZF WJGFV&JDF 'ir Chris ten Bruggen Kate: Bomen, olieverf.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1979 | | pagina 19