Twee kanten aan medaille
bij Georgisch Kwartet
muziektheater
in uniek uitklapboek
Clownsboek
kon wel wat
Gat in begroting
stadhuis annex
vrolijker
Perspettacolo Minuscolo
filmisch kindertheater
Muzikale propaganda
van hoge kwaliteit
wij
ontvingen
Sprookjes als theater
NOBELPRIJSWINNAAR LETTERKUNDE A-POLITIEKE FIGUUR
Techniek overheerst in Perspekt-produktie
Sovjet-Russische strijkers debuteren in Kleine Zaal
BOSCH
KEUKENSTUDIO
l’l
BM
VRIJDAG
1 9
19 7 9
OKTOBER
1
1
i
Amsterdam moet geld lenen
Aegeïsche Zee
iHrlelüjr
7
X,
T.
s ii
„Opmaat” tot Stravinski-cyclus in Amsterdam Concertgebouw
Gratis j
A
26-28
J n
(ADVERTENTIE)
zijn”, aldus Elytis. Overigens
De Griekse dichter Odysseus Elytis.
(ADVERTENTIE)
bibliotheek
KO VAN LEEUWEN
de Havik” door de Turkse censuur was
verhinderd.
De bijdrage van „levende” muziek aan
dit programma werd geleverd middels
een direct uitgezonden lunchconcert van
uit de Kleine Zaal van het Amsterdams
Concertgebouw, waar overigens uitslui
tend composities klonken, die destijds aan
Stravinski door diens collega’s werden
opgedragen.
De bariton Ruud van der Meer (die juist
een hoge culturele onderscheiding heeft
ontvangen voor zijn vertolkingen van de
Franse liedkunst), zong in dat kader de
zevendelige liederen-cyclus van Poulenc:
La Fraïcheur et le Feu. Geconcentreerde
muzikale poëzie op tekst van Paul Éluard,
die in de treffende voordracht van Ruud
van der Meer in sublieme eenheid met
de hem begeleidende pianist Rudolf Jan
sen optimaal het spontane karakter
kreeg waar vanuit deze liederen moeten
zijn geconcipieerd.
(Van onze kunstredactie)
ATHEN. De vreugde in Grieken
land over het feit dat het land na 16
jaar weer een Nobelprijs voor de lite
ratuur heeft gekregen (in 1963 de
dichter Seferis, nu Elytis) kwam al
gauw op gang. De eenvoudige twee-
kamerflat op een vijfde verdieping in
het centrum van Athene, waar de 68-
jarige Kretenzer woont, was al spoe
dig gevuld met journalisten en ande
re belangstellenden. Elytis verklaar
de dat het bericht voor hem als een
verrassing was gekomen, al wist hij
dat hij dit jaar voor het eerst kandi
daat was gesteld.
Doch groter dan onder Griekse aanhan
gers van Ritsos, zal de frustratie zijn in
Turkije, waar men nu al jaren wacht op
de bekroning van de 57-jarige linkse ro
manschrijver Yasar Kemal. Deze was en
kele weken geleden naar Stockholm ver
trokken, nadat de Warner Bros-verfil-
ming in Turkije van zijn roman „Mehmed
Het oratorium „Axion Esti” werd tot
daags voor de dictatuur in bijkans rituele
uitvoeringen gebracht en wellicht in ver
band daarmee werd de woning van de
dichter enige malen onderzocht in de ja
ren van de kolonels. In 1969 verliet Elytis
het land en trok naar Parijs, waar hij aan
de acties tegen de junta niet verder deel
nam, iets waarvoor hij veel kritiek heeft
moeten incasseren. De componist Marko-
poulos zette intussen een van zijn eerste
en meest „Aegeïsche” werken (Zon de
Eerste) op muziek.
Wel heeft de dichter verklaard zijn meest
recente werk „Maria Nefeli” (1978) het
belangrijkste te achten.
De dichter verwees naar de ononder
broken traditie van Griekse poëzie sinds
Homerus en verklaarde te geloven dat de
Zweedse academie in hem de hele heden
daagse Griekse dichtkunst sinds Seferis,
die op zo’n hoog peil staat, had willen
eren. „Ik ben dankbaar als dichter en als
Griek”. Er kwamen felicitaties van presi
dent Tsatsos, bij wie Elytis nog student in
de rechten is geweest, en die in de tweede
persoon enkelvoud was gesteld, en van
premier Karamanlis.
kan het feit dat het Atheense weekblad
Tachydromos juist op deze donderdag
uitkwam met een reportage van vijf pagi
na’s over Elytis, plus een vraaggesprek,
niet geheel toevallig zijn.
AMSTERDAM. Dat een Georgisch
Kwartet muziek uit eigen land mee
brengt, als het een buitenlandse toemee
maakt, ligt min of meer voor de hand.
Wanneer die muziek bestaat uit vijf stuk
ken van de in 1925 geboren Salchar Tsint-
sadse, zoals dit kwartet bij zijn Amster
damse debuut liet horen, krijg je de in
druk dat het met het componeren in Geor
gië maar povertjes gesteld is.
Hij heeft weleens gezegd dat de prijs
Ritsos eerder toekwam dan hem, omdat
deze Griek „ouder was en meer had moe
ten doormaken dan hij” (Ritsos heeft in
allerlei concentratiekampen en gevange
nissen gezeten). Maar dat zal hij voor
Elytis waarschijnlijk wel niet laten op
gaan. Men voelt de stand hier als 2-0 voor
Griekenland en dan geldt het deze keer
nog een dichter die de Grieksheid van de
omstreden Aegeïsche Zee uitzingt.
In navolging van de Londense uitgeverij Kestrel Books en
de New Yorkse The Viking Press, is Uitgeverij Ploegsma in
ons Land uit gekomen met een historische replica. Het gaat
om het uitklapbare boek met vier theaterscenes voor en door
kinderen, gemaakt door de Duitser Franz Bonn. Een zeld
zaam mooi boekwerkje, dat voor het eerst in 1878 gepubli
ceerd werd. De Engelstalige uitgevers noemden het The
Children’s Theatre; Ploegsma koos voor de titel Het Theater-
boek. De Engels-Amerikaanse uitgave noemt als auteur wèl
de oorspronkelijke maker, de nieuwe Nederlandse laat daar
naar raden.
De geboorte van Christus is devoot neergeschreven en het
kerstavondtafereel is er een van huiselijke gezelligheid, met
pakjesuitdelen in het verschiet.
„Eustace Chisholm Consorten”
door James Purdy, uitgave Athenaeum-
Polak Van Gennep (ƒ39,50).
„De versierde mens” door Harry Mu-
lisch, uitgave Athenaeum-Polak Van
Gennep (ƒ35, zestiende druk).
Vier opstellen over J. C. Bloem” door
A. L. Sötemann, uitgave Athenaeum-
Polak Van Gennep ƒ32,50, heruit
gave).
„Woordblind” door dr. Christine G.
Kuipers in samenwerking met drs. Cor
nells Weggelaat, uitgave Staatsuitgeve
rij 30).
„Shakespeare tragedies” (deel 1 en 2),
vertaald door Willy Courteaux, uitgave
Wereldbibliotheek (49,50, beide delen).
„Het hart in het hoofd”, verhalen uit
De Revisor uitgeleid door Carel Peeters,
uitgave Revisorboeken 17,50).
„De orkaan” door Charles Nordhoff
en James Norman Hall, uitgave J. H.
Gottmer 24,50).
Dit „filmische theater” versterkt welis
waar de sprookjesachtige sfeer (nèt of je
naar een levensgrote poppenkast zit te
kijken), maar verhindert tevens elk inspe
len op onvermoede reacties uit de zaal.
Mede daardoor blijft Perspettacolo Minu-
scolo beperkt tot een aardig kijkspel,
waarbij de kinderen zich niet echt betrok
ken gaan voelen. Hun spontane bijval of
afkeer loopt telkens stuk op de onverbid-
Stans Lutz maakte oorspronkelijk een
scriptie over clowns en sloot daarmee
haar eindexamen mode af aan de Aca
demie voor Beeldende Kunst te Rotter
dam. Die scriptie werkte zij later orri tot
datgene wat nu het boek De Circus
clown geworden is. En bij dat laatste
horen de broers Alberto en Carlo Co-
lombaioni niet, waarmee ik niets ongun
stigs over hun aansprekelijk theaterta
lent wil zeggen.
De informatie die Lutz geeft boeit
evenwel toch in de droge vorm waarin
zij wordt opgediend en dat ligt vanzelf
sprekend vooral aan het onderwerp zelf.
Maar de magische krachten van de klas
sieke clownerie, de sfeer zoals Federico
Fellini die in zijn grote Clownsfilm weet
op te roepen, die is in deze keurig ver
zorgde uitgave nergens terug te vinden.
Wat gaat er schuil achter het masker van
de clown? De zakelijke verteltrant van
Stans Lutz vertelt dat niet. Zij behandelt
de artistiek geplaveide buitenkant en
niet meer.
De Circusclown is voorzien van een
schat aan fotomateriaal en Stans Lutz
maakte zelf een aantal erg grappige te
keningen. Wie meer wil weten over de
geschiedenis van de clown, over de be
roemde Fratellini’s, de Nederlandse Ru-
bati’s, de Russen Karandasj of Popov,
de Zwitsers Grock en Galetti, de Witte
Clown of Domme August en de legenda
rische Engelse clown Joey Grimaldi of
de eertijds bij ons triomfen vierende
Buziau, kan in dit boekje terecht. Een
compliment overigens voor het fraai
verzorgde omslag met unieke clown-
sportretten.
delijk voortdraaiende geluidsband. Wil
Perspekt recht doen aan het jeugdig en
thousiasme van de bezoekertjes van z’n
kindervoorstellingen, dan is meer ruimte
voor improvisatie absoluut noodzakelijk.
JOKE DIEBEN-FRERICHS
AMSTERDAM (ANP). De combina-
tiebouw van stadhuis en muziektheater
op het Amsterdamse Waterlooplein gaat
306 miljoen gulden kosten. Voor de ge
meente Amsterdam betekent dit een gat
van 21 miljoen gulden in de begroting.
„Dagboek voor mijn verloofde” door
Italo Svevo, vertaald door Jenny Tuin en
ingeleid door Mia Meijer, uitgave Revi
sorboeken in Amsterdam (14,50).
„Het Philadelphia experiment” door
William L. Moore in samenwerking met
Charles Berlitz, uitgave J. H. Gottmer
19,90).
„Het huis op de heuvel”, roman door
Jonathan Black, uitgave A. W. Bruna
29,90).
Van de Atellaanse komedie tot aan de
„Commedia dell’arte clowns” I Colom-
baioni reikt het boek De Circusclown,
dat de schrijfster Stans Lutz heeft ge
schreven. Een boek van 120 pagina’s
nuchtere informatie over de fascineren
de clownsromantiek en tal van facetten
die daarmee te maken hebben. Een tek-
stopzet die een gedegen indruk maakt,
maar waarin je best wat meer vrolijk
heid zou mogen verwachten. Dat hoeft
de ernst van het onderwerp beslist geen
geweld aan te doen.
K.V.L.
De Circusclown. Auteur Stans Lutz. Uitge
verij Heureka, Nieuwkoop. Met tekeningen
van de schrijfster en legio foto’s. Prijs 25,-.
en Herre Jan Stegenga als strijkers, met
Rob Mann aan de vleugel) dat de begelei
ding vormde bij de door Sylvia Schlüter
gezongen Trois Poèmes de Stéphane Mal
larmé uit 1913, van Ravel, waarvan „Sou-
pir” Stravinski’s naam, alweer, in een
opdracht siert.
Hoewel de betreffende altzangeres voor
een dergelijke excentrieke compositie
misschien iets teveel „oratorium-karak-
ter” in haar stem en manier van zingen
uitstraalt, was haar vertolking van Ravels
liederen doorleefd en mede door de ex
pressief gebrachte, subtiele begeleidin
gen, bijzonder boeiend.
De met dit concert (en met een aanslui
tend in het zelfde Amsterdams Concertge
bouw vertoonde een buitengewoon eenzij
dig beeld van de componist oproepende,
filmportret van Stravinski) voorbereide
Stravinski-cyclus start op 20 oktober, om
een vervolg te krijgen op 10 november, 22
december, 19 januari en 16 februari.
Het Radio Filharmonisch Orkest, het
Groot-Omroepkoor, het Radio Kamer
koor en het Nederlands Kamerkoor, met
Jean Fournet, Michael Tilson Thomas en
Ernest Bout als dirigenten, zullen dan met
een keur van solisten uitvoering geven
aan bekend en vooral aan minder bekend
werk van de betreffende componist. De
aanvang van al deze VARA-matinees in
het Amsterdams Concertgebouw is zoals
gebruikelijk steeds om 15.00 uur.
JOHAN VAN KEMPEN
liteiten van innigheid in intens gevoelige
sonoriteit, terwijl het voorgaande Mode
rate e semplice in een ongemotiveerd
soort wildheid, in soms ook al niet al te
zuiver geïntoneerd spel, volkomen langs
je heen ging.
Iets soortgelijks was er aan de hand in
Bartóks Vierde kwartet, waarvan het
„prestissimo, con sordino” precies de bi
zarre maar verfijnde sfeertekening kreeg
die het hebben moet, terwijl je in andere
delen soms het gevoel kreeg dat dit Geor
gisch viertal eerder de bedoeling had je
met Bartóks muziek om de oren te slaan,
dan dat ze hun temperament in de compo
sitie zelf wilden leggen.
Maar juist door de gesignaleerde uit
schieters in positieve zin, bleef je geboeid
naar deze musici met hun donkergekleur
de instrumenten met bijbehorende, vaak
gevoileerde klank luisteren. Waarbij het
je dan steeds wel met spijt vervulde wan
neer de intieme gedeelten weer verruild
moesten worden voor die delen en passa
ges waar dan een vreemd soort ruigheid
en loze uitbundigheid troef werd.
JOHAN VAN KEMPEN
Franz Bonn heeft tal van driedemensionale beeldboeken
samengesteld, onder meer met Lothar Meggendorfer, die daar
een meester van groot vernuft in was. Van Meggendorfer gaat
binnenkort trouwens bij Ploegsma een repro verschijnen van
diens „Internationaler Zitkus”, terwijl in een eerder stadium
ook zijn Poppenhuis Boek verscheen. Prachtige oude „beeld
boeken” van Meggendorfer zijn ook Der Viehmarkt en Aus
der Kinderstube, het eerste „für brave Knaben”, het tweede
„für brave Madchen”. Ze zijn ook allebei verschenen bij
Schreiber Verlag in Essen, ik weet niet of er Nederlandse
uitgaven van bestaan.
Het onlangs verschenen Theaterboek heeft prachtige uitge
sneden figuren, die op verschillende plannen vier theaterscè-
nes uitbeelden. Franz Bonn koos voor Roodkapje, Hans en
Grietje, Kerstnacht (Christusgeboorte) en de viering van
Kerstavond. Alle vier de uitklapbare scènes worden op de
voorgrond begeleid door een gekostumeerd kinder-orkestje.
De teksten zijn uitgebreider, maar ook origineler dan in de
Engelstalige uitgaven. Anne Otten maakte een vrije en soms
heel humoristische vertaling. Deze spreekteksten stellen kin
deren met een beetje fantasie en welk kind heeft dat niet
in staat te doen alsof zij de scènes werkelijk kunnen spelen.
Bij de twee sprookjes zijn hier grappige varianten op de
oorspronkelijke inhoud gekomen. Hans en Grietje zijn name
lijk niet op de vlucht voor de heks, maar voor een ruige bruine
beer, die vervaarlijk met een knuppel roodzwaait. Roodkap-
je’s tekst is van een eigenzinnige stoutmoedigheid, waarmee
het oorspronkelijke gruwelijke verhaal in scherven ligt. Daar
aan is de gehoorzaamheid van het roodgemutste meisje debet.
Dit blijkt uit een deze week verschenen
notitie van B. en W. voor de betrokken
raadscommissies. Het stadsbestuur wil
het ontbrekende bedrag lenen en rente
plus aflossing betalen uit een positief ex
ploitatiesaldo van 2,5 miljoen per jaar.
Amsterdam heeft al eerder een bedrag
van 36 miljoen gereserveerd. Het rijk be
taalt 230 miljoen gulden voor de bouw van
het totale complex. De ontbrekende 19
miljoen gulden betreffen btw-kosten die
Amsterdam met het rijk kan verrekenen.
Als het nieuwe stadhuis gereed is kun
nen veel secretarieafdelingen goedkoper
dan nu worden gehuisvest. Dat levert 11,5
miljoen gulden per jaar op. De exploitatie
kosten van het nieuwe stadhuis zijn 5,1
miljoen gulden, die van het muziektheater
6 miljoen. Van dit laatste bedrag moet 2,1
miljoen gulden worden afgetrokken, om
dat het rijk de Amsterdamse subsidie aan
de Nederlandse Operastichting
overneemt Bovendien levert de geplande
parkeergarage vier ton per jaar op. De
gemeenteraad krijgt binnenkort een nieu
we voordracht op basis waarvan over de
bouw van het complex wordt beslist.
AMSTERDAM. Op de door de VARA
georganiseerde Stravinski-dag, viel er
gisteren veel werk van de desbetreffende,
in 1971 overleden componist via Hilver-
sum-4 te beluisteren. De manifestatie als
geheel was onder meer bedoeld als op
maat tot de serie van vijf zaterdagse, aan
Stravinski gewijde, VARA-matineecon-
certen.
Want wat deze strijkers uit Tbilisi, de
hoofdstad van de betreffende Sovjetrussi-
sche deelstaat waar zij alle vier leraar
zijn aan het conservatorium waar zij ook
werden opgeleid meebrachten was
niets meer dan kitscherig bewerkte folklo
re, die aan de artistieke smaak van de
spelers even deed twijfelen.
Een andere, veel nobeler kant aan hun
smaak, had je bij deze qua klank en
samenspel uitstekend op elkaar afgestem
de strijkers dan al leren kennen in kwar
tetten van Haydn en Tsjaikovski, terwijl
soortgelijke ervaringen volgden in het
Vierde kwartet van Bartók. Die indruk
ken van innigheid, die dan in prachtig
gepolijst spel werden geleverd, kwamen
overigens zeker niet in alle delen naar
voren.
Haydns opus 74 nr. 3 kreeg in een nooit
jachtige maar pittige afwikkeling, als ge
heel een evenwichtige vertolking. Maar in
opus 11 van Tsjaikovski had bijvoorbeeld
het Andante cantabile alle bedoelde kwa-
UKC i Gk.
ïröibi^
Of dat altijd zo is geweest, is nog de
vraag. In beginsel lijkt Perspekt wel dege
lijk van een duidelijke samenhang tussen
de beide „Perspettacolo’s” te zijn uitge
gaan. Daarvan getuigt nog de program-
ma-folder die de kindervoorstelling bege
leidt. Daarin is sprake van een bezoek aan
een mini-circus vol betoverende circus
verrassingen en gevaarlijke acrobatische
toeren. In de definitieve versie van Per
spettacolo Minuscolo is van dat circus
niets terug te vinden en het kan dan ook
haast niet anders, of Perspekt moet de
kinderproduktie op het laatste nippertje
drastisch hebben omgebouwd.
In de nieuwe versie krijgt de hoofdper
soon, het glazenwassertje Goliath, niet
met circus-artiesten maar met kermis
klanten te maken. Hij weet de boze plan
nen van de slechte poppenkraambaas
Joep te verijdelen, een stevig handje ge
holpen door de goede fee Clearasü (die
door Joep tijdelijk in een gorilla is veran
derd) en de poppenkast-kinderen Klaas
Jansen en diens zusje Jopie. Mede dank
zij de bemoeienis van het feeënhulpje
Boomzaaier de Eekhoorn, komt uiteinde
lijk alles weer op z’n pootjes terecht.
Perspekt eigen, wordt bij de realisatie
van de Perspettacolo Minuscolo-geschie-
denis veelvuldig gebruik gemaakt van
technische hulpmiddlen. Hoewel de licht
effecten het doorgaans goed doen, vind ik
de oplossing voor de geluidsproblemen
minder geslaagd. Om de spelers de vrije
hand te geven wordt een geluidsband af
gedraaid, waarop alle (qua taalgebruik
soms erg ingewikkelde) gesproken tekst
en begeleidende muziek van tevoren is
opgenomen; de spelers maken daar, ieder
op zijn of haar tijd, passende gebaren bij.
Bar revoetest raat 13^11 -
Haarlem tel. 023 - 313277
-naast Melgers drankenhandel-
advies -
Voorstelling: Perspettacolo Munu-
scolo, kindertoneel door Perspekt.
Spelers: Jeannette Verschure, Ide van
Heiningen, Joep Kruijver, Michael
Helmerhorst, Marc Kingsford. Kos
tuums Stans Lutz. Regie Sjoerd
Schwibettus en Ide van Heiningen.
Stadsschouwburg Velsen, 17 oktober
1979.
Temidden van de vrijwel algemene
Griekse voldoening zullen er ook wel en
kele vraagtekens worden opgeroepen van
linkse zijde, zoals men in 1963 de klacht
kon horen dat de grijze „communist” Var-
nalis was gepasseerd ten gunste van de
„diplomaat” Seferis. Het is duidelijk dat
de binnen en buiten Griekenland veel
bekendere, eveneens communistische
dichter Ritsos (70), die al jaren in Stock
holm op de nominatie stond, nu wel voor
zijn leven is uitgeschakeld. Ook ditmaal
werd weer een „apolitieke” figuur, die
bovendien anders dan Ritsos sterk de
publiciteit schuwt, uitverkoren.
Lunchconcert in het kader van de
Stravinski-dag. Uitvoerenden: Ruud
van der Meer en Rudolf Jansen, zang
en piano, Gerrit Hommerson en
Stanley Hoogland, twee piano’s, Syl
via Schlüter, zang m.m.v.
kamermuziekensemble. Programma:
composities van Poulenc, Debussy
en Ravel, die aan Stravinski werden
opgedragen. Kleine Zaal Concertge
bouw Amsterdam, 18 oktober 1979.
VELSEN. Perspettacolo Minuscolo,
de kindervoorstelling van de Technische
Theatergroep Perspekt, suggereert op z.n
minst een verband met „Perspettacolo
Pericoloso", de nieuwe avondvullende
Perspekt-produktie waarin twee verlo
pen circusfamilies elkaar in een enerve
rende repetitiemarathon pogen te
overtreffen. Zo’n relatie blijkt echter niet
te bestaan; sterker nog, beide produkties
hebben in feite helemaal niets met elkaar
te maken.
Elytis’ levenswerk is voor alles een jeug
dige zonovergoten lofzang op de Aegei-
sche Zee, al had en heeft het lange gedicht
„Axion Esti” (1960), nadat het door Theo-
dorakis tot „volksoratorium” was be
werkt, een sterk enthousiasmerende
werking op de Griekse politiek bewuste
massa. Het is een soort scheppingsverhaal
van de Griek die zichzelf bevestigt „geslo
ten in bergen, gesloten in zeeën”, met
verwijzing naar de oorlog van 1940 tegen
de Italianen, waarin Elytis in de eerste
linie meevocht, eindigend ook weer in een
apotheose op de namén van Griekse win
den, Griekse meisjes, Griekse eilanden.
Recital door het Georgisch Strijk
kwartet. Programma: Haydn, Tsjai
kovski, Tsintsadze, Bartók. Kleine
Zaal Concertgebouw Amsterdam, 18
oktober 1979.
Oók boven een deel (Scherzando) van
Debussy’s „En Blanc et Noit” staat een
opdracht aan Stravinski genoteerd. Stan
ley Hoogland en Gerrit Hommerson wa
ren hier in van vaktechnische gedegen
heid getuigend, afgewogen samenspel
goed voor een aanvankelijk sfeersterke
maar later van innerlijke spanning nogal
afnemende vertolking van deze composi
tie voor twee piano’s uit 1915. Samenspel-
kwaliteiten maar dan in breder ver
band vielen hier eveneens waar te ne
men bij een ensemble (bestaande uit de
blazers Emile Biessen, Wim Steinmann,
Gerrit Boonstra en Jo Moonen, en Kees
Hülsmann, Jeanne Dullaert, Misha Geiler
De bekende Engelse harlequin en clown uit de 18de eeuw Joey
Grimaldi.
Het Theaterboek van Franz Bonn. Uitgeverij Ploegsma, Amster
dam. Vertaling Anne Otten. Voor volwassenen en kinderen. Prijs
22,50.
Elytis dankbaar als
dichter en als Griek
„De wespen”, roman door Peter
Handke, uitgave A. W. Bruna 24,90).
„Dit leven hier”, Zengedichten en fo
to’s, door Lucette M. Oostenbroek met
een nagedicht van J. C. van Schagen,
uitgave Stichting Dichtergroep Di
mensie.
„Ik had bij geruchte vernomen dat het
jarenlange voorbereidingen en het leggen
van allerlei connecties vergt om de prijs te
krijgen. Zoiets was geheel in strijd met
mijn karakter. Maar het blijktdus een
mythe te
u
en uitgebreide offerte
ind.
apparatuur
vanaf -
3.998,- siansweg
.<-■
