Een liber amicorum voor Arthur Lehning ’t Hart Veel informatie, veel blunders Frederick Forsyth haakt Nederlandse archieven handig in op Orwell’s 1984 beeld gebracht in wij ontvingen Bewust-komische effecten in De Aansprekers Een kroniek van meer dan acht eeuwen 19 7 9 KUNST ZATERDAG NOVEMBER k 2 4 t i I Algemene Muziek Encyclopedie 1 MM zolderkamer voorzienigheid M j *^7 Zi Op 13 September respectievelijk 23 oktober vierden Anton Constandse en Arthur A ||M JAN DE ROOS bibliotheek Maarten t Hart. i JOHAN VAN KEMPE1N is een JAN DE ROOS WOUTER HENDRIKSE Maarten 't Hart heeft een diepgewortelde af keer van reizen. Hij heeft die weerzin vaak beschreven, en ook wel in stelling gebracht als een boek hem niet beviel. De onredelijkheid van zijn oordeel verdedigde hij in zo 'n geval met het argument dat de held wat te vaak of te ver van huis ging naar zijn zin. Dat verwijt is erg kinderachtig, eigenlijk net zo kinderachtig en flauw als de argumenten die hij aansleepte in zijn kruistocht tegen het feminisme. Hoe flauw, dat valt na te lezen in de bundeling van essays, ,,al dan niet autobiografisch", Ongewenste Zeereis, die dit jaar verscheen bij uitgeverij De Arbeiderspers. Discriminatie van vrouwen bestaat niet, want mannen mogen geen lippestift, geen plooirokjes en geen pumps dragen. Zo flauw ongeveer zijn die argumenten, en mèt de toon waarop ze naar voren werden gebracht, zullen ze Maarten 't Hart als criticus en polemist bij nogal wat lezers onsympathiek gemaakt hebben. Ik vermoed dat het verbazingwekkende succes van Een vlucht regenwulpen (1978) Maarten ’t Hart ook veel niet-lezers heeft opgebracht. Antipathie tegen een schrijver als persoon kan je jarenlang beletten zijn werk ter hand te nemen, en succes is in zo’n geval wel ’t minst geschikt om je te vermurwen. In het geval van Maarten ’t Hart is het echter toch wel de moeite waard om te proberen de stijgende irritatie te bedwingen. Over zijn afkeer van reizen bijvoorbeeld, blijkt Maarten ’t Hart, bij afwisseling, ook uitstekend te kunnen schrijven. Het titelverhaal van de laatste essaybundel, „Ongewenste Zeereis”, is geheel van dat onredelijke sentiment doortrokken, maar ik zou het niet hebben willen missen. Alle thema’s die in dat verhaal zeer dwingend aanwezig zijn, beheersen ook de nieuwe roman De aansprekers, die vorige maand bij De Arbeiderspers uitkwam. Het zijn de thema’s die, in de grond, niet alleen in ieder boek, maar ook in ieder leven dwingend aanwezig zijn: de zin die een mens aan zijn bestaan geeft, en de mate van verzoening die hij bereikt met de dood. Door angstvallig dicht bij huis te blijven heeft Maarten ’t Hart daarover minstens zoveel te vertellen als schrijvers die, op de vlucht voor het eigene, het in het verre en vreemde zijn gaan zoeken. De menselijke horizon is beperkter dan we wel zouden wensen. In dit verband is er een erg aardige uitspraak van de achttiende-eeuwse filosoof Kant, die opmerkte dat niemand meer van de wereld ervaren kan dan hij door het dakraam van zijn zolderkamer ziet! Maarten 't Harts zolderkamer heeft niet zo’n erg weids uitzicht, maar hij kan wel erg goed kijken, en dan blijkt dat er binnen de gemeentegrenzen van zijn geboortedorp Maassluis, of nog strikter, de muren van het ouderlijke huis, erg veel op te merken valt. Voor mij heeft Maarten ’t Hart vaak iets dominee-achtigs, omdat hij zich altijd voorziet van een hele reeks geloofsartikelen om zijn opvattingen en oordelen te ondersteunen: bijbelteksten, schrijvers, boeken, gedichten. Een vlucht regenwulpen is eigenlijk een uitwerking van zo’n geloofsartikel, Zondag 10 van de Heidelbergse Catechismus. Die tekst, over de voorzienigheid Gods, heeft als consequentie dat het verschrikkelijke lijden van de moeder dat erin beschreven wordt, door God zo gewild is. In essentie beschrijft het boek wat er gebeurt als iemand die consequentie ziet en maar het grootste deel van het boek be staat uit afbeeldingen van interessante documenten uit onze vaderlandse archie ven. Zo treft men diverse oorkonden aan (de oudste archiefstukken van duurzaam materiaal, perkament), onder meer die uit 1417 waarbij Rooms-koning Sigismund de voorrechten van de Friezen bevestigt. Hoe belangrijk een oorkonde was, valt op te maken uit de omvang der zegel en het aantal daarvan. Uit recentere tijd vinden we bijvoorbeeld het document uit 1862 dat de afschaffing van de slavernij in Surina me bekrachtigt en het telegram waarin het uitbreken van de spoorwegstaking (1903) wordt gemeld aan de minister van Justitie. Het koninklijk huisarchief is in het boek onder meer vertegenwoordigd door een eigenhandig geschreven felicita tiebrief van koningin Victoria bij Wilhel mina’s troonsbestijging in 1898. De beeldkroniek is mede door de helde re en beknopte toelichting bij iedere af beelding een geschikte eerste kennisma king met de rijkgeschakeerde wereld van het archief. Als dit boek de toeloop naar de archieven veel zou stimuleren, zou het archiefwezen overigens weleens (verder) in de problemen kunnen raken. Voor de vele nieuwe taken van het archief en voor het inventariseren en verstrekken van in- Nederland in stukken. Beeldkroniek van Ne derlandse archieven. Samengesteld door F. van Anrooy, W. J. Formsma e.a. Uitg. Fibula-Van Dishoeck. Prijs 29,50. lichtingen is meer deskundig personeel nodig, anders missen we de boot, zo luidt de noodkreet van dr. W. J. Formsma in dit boek. Bij uitgeverij Luitirigh verscheen een viertal handige dierengidsjes met kleur rijke illustraties. De titels zijn. „Honden" door John Gordon; „Katten" door Grace Pond en Angela Sayer; „Tropische vis sen" door C. J. Harrison en „Hamsters Gerbils" door K. W. Smith. De deeltjes die .1 9,90 per stuk kosten werden vertaald door ir. B. D. Swanenburg en mevr. J Swanenburg-Lopes Dias. Enkele hoofdstukken zijn gewijd aan vrienden van Lehning als de kunstenaar Prachtig ziet de betreffende Algemene Muziek Encyclopedie er overigens uit. En het eerste, zojuist verschenen deel ervan, dat de A en een gedeelte van de B in ruim vierhonderd rijk geïllustreerde bladzijden behandelt, geeft wat het visuele aspect aangaat vertrouwen in de interessantheid van de overige negen delen die in voorbe reiding zijn en dus te zijner tijd moeten volgen. Er staat tussen de schat aan foto’s, teke ningen en muziekvoorbeelden enorm veel wetenswaardigs te lezen; er zijn goede definities geformuleerd over zaken als het absoluut gehoor en dergelijke. De verkla ring van het begrip becijferde bas lijkt mij daarentegen, gezien de bedoelde uitge breidheid van dit kader, dan weer te sum mier uitgewerkt. Maar over het algemeen is er toch zeker alles gedaan om, via het van alle kanten bijeengesleepte materiaal, zoveel mogelijk aan de eventuele wensen van zowel vakman als leek in begrijpelij ke taal tegemoet te komen. Wat ook nogal opvalt, is dat het bij deze uitgave van Unieboek gaat om informatie tussen Staten Persoon en werk van Arthur Lehning zijn in het liber amicorum te volgen aan de hand van een uitgebreide chronologie. Jammer genoeg heeft niemand zich ge waagd aan een uitgebreide beschrijving van zijn leven. Overigens is het vrienden boek vooral voor belangstellenden in de sociale geschiedenis en de kunst een inte ressante uitgave. Voor Arthur Lehning. Een liber amicorum, samengesteld door Maria Hunink, Jaap Kloos terman en Jan Rogier, over Buonarroti, inter nationale avant-gardes, Max Netllau en het verzamelen van boeken, anarchistische minis ters, de algebra van de revolutie, schilders en schrijvers. Uitg. Het Wereldvenster. Prijs 39,50, gebon den 54,50. over muzikaal groot-Nederland, wat wil zeggen dat er bij de hele opzet ervan ongebruikelijk veel aandacht voor onze zuiderburen, waarvan ook enige promi nenten in de redactie zitten, is getoond. gering en vooral wereldhaven Rotterdam een belangrijke rol in het geheel. In „Het alternatief van de duivel” weet Forsyth van begin tot eind een fantasti sche spanning te handhaven. Het is een boek dat het verdient in één adem te worden uitgelezen, maar waar het eigen lijk een beetje te dik voor is. „Nederlands gebarenboekje" door Pat Andrea-Herman Pieter de Boer, uitgave Elsevier Manteau. „Tussen vijand en vijand", verhalen en dialogen door Reinder Blijstra, uitgave De Beuk 30). „Alle fabels van Aesopus" met houtgra vures van Thomas Bewick, uitgave De Driehoek 20). „Verborgen wijsheid van oude rijmen" door Melhe Uyldert, uitgeve De Driehoek U 20). „Verborgen wijsheid van het sprookje" Door Mellie Uyldert, uitgave De Driehoek 27,50). Het Alternatief van de duivel, door Frede rick Forsyth. Uitgeverij Bruna en Zoon. Prijs 29.50. haar niet aanvaarden kan of wil. Ook de nieuwe roman, De aansprekers, even oprecht autobiografisch als de vorige, is de beschrijving van een geloofscrisis. De tekst is ditmaal geen bijbels gegeven, maar een gedicht van Han Hoekstra, dat ook voorkomt in het verhaal Ongewenste zeereis. Het begint met de regel: „Gij zijt er op een avond, want een vrouw liet u ontglippen aan haar moede schoot”, en het eindigt met: „en op een avond zijt gij er niet meer”. In begin- en eindregel zijn leven en dood gevat. Net als in Een vlucht regenwulpen gaat het erom of het zin heeft je te verzetten als je zo machteloos aan leven en dood onderworpen bent. Die vraag wordt ook in De Aansprekers opgeworpen. Hier is het niet de moeder maar de vader die (aan kanker) sterft. Maarten ’t Hart beschrijft wat er in hem omging nadat artsen hem aanzegden dat zijn vader niet meer dan een paar maanden te leven had. Zelf is hij ook „aanspreker”, maar het lukt hem niet erg best om met zijn vader over diens naderende dood te praten. Onmacht, schuldgevoel, agressie, berusting, liefde en haat, het is een chaos van aandoeningen die in de zeer zorgvuldig opgebouwde opeenvolging van hoofdstukken geordend worden. Op een andere manier is ook de vader aanspreker, omdat zijn dood de zoon aanzegt dat hij de volgende is die aan de beurt zal zijn. Maar de ondertitel, „roman van vader en zoon”, verwijst natuurlijk ook naar Bordewijks Karakter, met het verschil dat zowel de zoon als de vader hier veel sentimenteler zijn. De zoon protesteert zelfs tegen die sentimentaliteit van de vader. Hij zoekt redenen voor zijn bewondering, en merkt zelf dat hij voortdurend mis tast. Het portret dat hij van zijn vader geeft is dat van een nogal vulgaire, maar zeer rechtschapen man. Door de nadruk te leggen op de vulgaire kant van zijn vader, bereikt Maarten ’t Hart in De aansprekers bewust- komische e ecten, waar Een vlucht regenwulpen nog boog onder een loodzwaar pessimisme. Die afstand te kunnen nemen, noem ik: vooruitgang in schrijverschap. Wat na lezing overblijft is dat iemand zich afvroeg wat de minimum voorwaarden zijn van ons bestaan. Kan een schrijver meer doen? DINY SCHOUTEN Maarten ’t Hart. De aansprekers. Uitgeverij De Arbeiderspers, 202 blz.. 19,50. Vier boekjes over kruiden verschenen bij uitgeverij De Driehoek. De titels zijn: „Aromatische kruiden” door Roy Gen ders; „Sla munt uit kruiden" door Phihp- pa Back; „Kruiden en astrologie" door Leon Petulengro en „Mensen houden van kruiden” door Elizabeth Walker. De deel tjes kosten 16 per stuk en werden voor Nederland bewerkt door Greet Buchner Slamat maken", kook zelf eens Indisch en Chinees, door Ina den Hartog, uitgave De Driehoek 20). ,Welk dieet zal ik kiezen?” door Greet Buchner, uitgave De Driehoek 20). „Zorg voor jezelf", persoonlijke verzor ging voor elke dag voor iedereen, samen gesteld door Pia van Boven, uitgave Meij er Pers en Albert Heijn 14,95). Aquariumhygiene" door dr Hellmuth Wachtel, uitgave L. J. Veen 13,90; twee de druk). „Grandeur en misère van de literatuur- Jaren geleden schijnt Frederick Forsyth eens gezegd te hebben dat hij slechts drie boeken zou schrijven die alle best-sellers zouden worden. Het is bekend dat hij met „De dag van de Jakhals”, „Geheim dos sier: Odessa” en „De honden van de oor log” deze vermeende uitspraak gestand deed. Het ziet er onmiskenbaar naar uit dat Forsyth met zijn vijfde boek (hij schreef tussendoor de kleine roman „Nachtvlucht”) deze uitspraak zal moeten herzien. Archieven zijn in de ogen van velen niet meer dan verzamelingen vergeelde, stoffige en muf-ruikende paperassen, vrij nutteloze collecties die om de een of andere reden jarenlang in dozen en rek ken worden bewaard. Er is in ons land echter ook een groei end aantal mensen dat, uit nieuwsgierig heid naar het verleden van de eigen stad, streek of familie, het archief heeft ont dekt en, al dan niet met deskundige hulp van archiefambtenaren. in de vrije uur tjes speurt in de rijke collecties van ge meente-, streek- of rijksarchief. De geloofsartikelen van Maarten Algemene Muziek Encyclopedie in tien delen. Uitgave: Unieboek b.v. Bussum. Prijs bij inte kening 95,- per deel. Losse delen 119,-. Om trouwens maar even bij Henri Arends te blijven: vermeld staat daar ook dat deze zijn opleiding kreeg bij Piet van Kempen. Nu was Arends inderdaad een leerling van een Van Kempen, maar dan wel van Paul. Nu dus maar hopen dat Paul van Kempen in de nog te verschijnen aflevering van de tiendelige encyclopedie waarover dit stuk gaat en waarin dan de K nog aan bod moet komen, dat Paul van Kempen daar dan óók niet verward wordt met Piet, die z’n populariteit niet zozeer aan zijn muzikaliteit te danken had dan wel aan de bijzonder sportieve prestaties op de fiets. Officieel wordt onder archief verstaan het geheel van bescheiden, ambtshalve ontvangen of opgemaakt door een be stuur of zelfstandig handelend functiona ris en naar hun aard bestemd om onder dat bestuur of die functionaris te berus ten. Ook het gebouw waarin die beschei den worden bewaard, heet archief. Strikt genomen is iedere verzameling van bij voorbeeld ansichten of oude foto’s dus Als je in een splinternieuwe muzieken- cyclopedie over Henri Arends leest, dat deze thans dirigent is van het Noordhol- lands Philharmonisch Orkest, terwijl hij die functie in werkelijkheid al acht jaar geleden heeft verruild voor een lectoraat aan de universiteit van Johannesburg, wankelt meteen je vertrouwen in de juist heid van de informatie-in-het-algemeen van zo’n naslagwerk. Charley Toorop en de zeer schilderachti ge Oostenrijkse historicus Max Nettlau, een hartstochtelijk verzamelaar van soci alistische literatuur, wiens enorme collec tie tenslotte terechtkwam in het Interna tionaal Instituut voor Sociale Geschiede nis (IISG) in Amsterdam. Lehning was in 1935 mede-oprichter en een van de eerste medewerkers van dat instituut. Om de archieven wat meer bekendheid te geven, heeft de Nederlandse Vereniging van Archivarissen onder de titel „Neder land in stukken” een beeldkroniek uitge geven van enkele honderden stukken die in ons land worden bewaard. Het boek bestrijkt de periode van de twaalfde eeuw tot 1945. De archivalia zijn gegroepeerd rond een aantal thema’s, zoals kerkelijk leven, sociale zorg, bestuur, rechtspraak, geboorte, huwelijk en dood. Allerlei stuk ken passeren daarbij de revue: notulen, verdragen, akten, doop-, overlijdens- en trouwregisters, zegels, brieven en dag boeken. Zegel behorende bij een oorkonde van Rooms-koning Sigismund Deze bevestigde in 1417 de voorrechten van de Friezen Vol gens de overlevering bestonden die rechten al sinds Karei de Grote. Constandse geniet als commentator en publicist vooral binnen onze landsgrenzen bekendheid. Lehning verwierf zich met name in het buitenland faam door zijn kritische uitgave van de geschriften van de 19e-eeuwse Russische anarchist Mi chael Bakoenin. Ter gelegenheid van Lehnmgs verjaar dag is een liber amicorum (een vrienden boek) samengesteld dat een beeld geeft van zijn activiteiten in de anarchistische beweging, zijn geschiedschrijving en zijn aandeel in de politieke en culturele avant- garde in de tijd tussen de wereldoorlogen. Zo stichtte Lehning destijds de Internatio nale Revue i 10, waarin onderwerpen op het terrein van politiek, filosofie, kunst en literatuur werden behandoM Een oorlog tussen beide supermogendhe den zou voor de wereld de genadeklap betekenen. In zijn jongste boek „Het alter natief van de duivel” speelt de Engelse best-seller schrijver Frederick Forsyth handig in op Orwell’s boek. Een alles omvattende wereldoorlog in 1984 de Sovjet-Unie en de Verenigde lijkt onafwendbaar. Zijn realistische manier van schrijven leidde er vorig jaar toe dat hij werd be schuldigd van het sponsoren van een staatsgreep, die in het begin van de jaren zeventig in de Westafrikaanse staat Equa toriaal Guinée werd uitgevoerd. De coup mislukte maar het Engelse dagblad „Sun day times” wist te melden dat Forsyth de gebeurtenissen daar had gebruikt als ba sis voor „De honden van de oorlog”. „Een nauwelijks verhuld verslag” noemde de Britse krant het boek. ,Knip zelf het haar van uw kinderen" door Bob Bent, vertaald en bewerkt door Anne van de Weetering, uitgave Luitingh (J 19,90). „Mijn die ben jou” door Theo Vesseur, uitgave Eksperimenteel-kulturele uitgeve rij Zonnebol te Voorburg 4,50). „Kasteel tussen vier muren”, uit het leven van een Russische dissident, door Vladimir Boekovski, uitgave Het Spec trum 27,50). „Een mens valt uit Duitsland” door Konrad Merz met een bespreking van Menno ter Braak, uitgave A. W. Bruna 14.90). „Jan Modaal, zijn streken en zijn taal” door Kadé Bruin, uitgave Hollandia 14,50). „Tegenover elkaar”, dichtbundel door Anna Vali, uitgave Hollandia 4,90). „Schrijfwijze”, handboek voor duide lijk taalgebruik, door J. Renkema, uitgave Staatsuitgeverij 20). „Delphie”, roman door Joan Aiken, uit gave L. J. Veen 27,50). „De Rolling Stones” door Tony San chez, uitgave Teleboek 18). Portret van Arthur Lehning. gemaakt in 1976, toen hij promoveerde in de letteren aan de Gemeentelijke Universiteit van Am sterdam. Wat opvalt tijdens het lezen is de enorme aandacht die Forsyth besteedt aan het detail. Forsyth, die met zijn boeken „De dag van de Jakhals”, „Geheim dossier: Odessa” en „De honden van de oorlog” al bewees veel authentieke gegevens in zijn boeken te verwerken, schrijft ook weer in „Het alternatief van de duivel” zo natuur getrouw, dat het lijkt of we nu in 1985 leven en alles zich vorig jaar heeft afge speeld. Ook niet-„klassieke” muziekvormen zo als de jazz zijn er mét representanten daarvan zij het in lukrake keuze in vertegenwoordigd. Jammer hierbij is weer, dat bij een steekproef blijkt, dat „Buddy” Bolden beschreven staat als de grondlegger van de Dixieland-muziek, terwijl die stroming eerst lang nadat Bol den (aan het begin van deze eeuw) van het toneel was verdwenen is ontstaan. Dixie land is zogenoemde „blanke jazz’ die eerst tegen de jaren twintig opkwam, de neger Bolden was King of jazz ten aanzien van de onvervalste, „zwarte” New Orleans- stijl. „Het alternatief van de duivel” gecompliceerde thriller. Eigenlijk bestaan de 477 bladzijden uit verschillende verha len, die door Forsyth op een briljante manier bijeengeschreven worden en tot een verrassende ontknoping leiden. Cen traal in het verhaal staan de Amerikaanse president Matthews, de Russische partij leider Maxim Roedin, de Engelse geheim agent Munro, een Russische geheim agen te, die een dubbelrol vertolkt, en een groepje jonge Oekrainers in ballingschap, die ten eerste de Russische geheime dienst KGB een dodelijke klap toebrengen en ’s werelds grootste supertanker kapen en daarmee politieke eisen willen afdwingen. Bovendien speelt ook de Nederlandse re- In het boek "1984" van George Orwell dat hij in 1948 schreef wordt een voorspelling gedaan dat de wereld in 1984 een gecomputeriseerde samenleving is met Big Brother aan het hoofd. Met nog een dikke vier jaar voor de boeg lijkt het er niet op dat de hele aarde in handen zal komen van één dictatoriaal regiem. De wereld anno 1979 kent twee Big Brothers: De Verenigde Staten en de Sovjet-Unie. wetenschap" door H. A. Gomperts, uitga ve G. A. van Oorschot 15,90). „Sprekende schrijvers", gesprekken met Nederlandse en Vlaamse letterkundi gen, door G. H. 's-Gravensande, uitgave BZZTÓH (ƒ22,50). „Twee Anna's", een nieuwe bundel ver halen door Hannah Green, uitgave Hol landia 15,90; tweede druk). „Plezierdichten" door drs. P„ uitgave BZZTÓH 19,50). „Zuster in weer en wind" en „Afdeling ongevallen", twee verpleegsterromans in één band door Lucilla Andrews, uitgave Hollandia (ƒ27.50). „De schaduw van de Wolf", thriller rond de raadselachtige reis van Hess naar Schotland, door James Berwick, uitgave A. W. Sijthoff 24,50). ..De politionele acties", de strijd om Indie 1945 1949, door Pierre Heijboer, uit gave Fibula-Van Dishoek (ƒ29,50). „Het peuter kiiK.crboek met ideeen over en patronen en beschrijvingen van kleren voor kinderen van 1 tot 6 jaar, door Pieke Stuvel, uitgave J. H. Gottmer. geen archief, al krijgt een dergelijke col lectie in het spraakgebruik weleens dat predikaat. Naast overheidsarchieven zijn er ook particuliere archieven; het koninklijk huisarchief is het grootste particuliere ar chief in ons land. Veel huis-, familie- en bedrijfsarchieven, evenals stukken van kerken en verenigingen zijn in de loop der tijd gedeponeerd bij openbare archieven. Bijna alle Nederlandse archieven kam pen met ruimteproblemen. De grootste collectie, die van het Algemeen Rijksar chief (ARA) in Den Haag, verhuist juist deze maanden naar een riant gebouw in de residentie, in de buurt van het centraal station. Dit complex biedt het ARA 103 kilometer strekkende planklengte ar chiefruimte, met uitbreidingsmogelijk heid tot 200 kilometer. Per jaar groeit alleen al het archiefbe stand van de gemeente in ons land met maar liefst 14 kilometer. Niet alle ambte lijke stukken behoeven overigens te wor den bewaard. Aan de hand van strikte richtlijnen, nodig om willekeur te voorko men, wordt nagegaan wat voor vernieti ging in aanmerking komt. „Nederland in stukken” informeert de lezer over dit soort archiefproblemen, Lehning hun 80ste verjaardag. Beiden speelden jarenlang een vooraanstaande rol in de anarchistische en anti-militaristische beweging en hebben een groot aantal publikaties over anarchisme en anarcho-syndicalisme het licht doen zien. At.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1979 | | pagina 9