1
t
Damiate Pers
IJmuider Courant
G
C
b
O
i
Notities
over:
,N
i
fa
I
St
I
I
d
V
het gemartel van dieren tenwille van een blank lapje vlees,
door Kees Klaasse,
het effect van Holocaust op een Westduits dorpje, door
Hans Amesz,
toenemend alcoholgebruik in Oost-Europa, van onze
redactie buitenland.
-
Een handje stro voor het kistkalf
I
Kurt Lischka, Herbert Hagen en Ernst Heinrichsohn (V.l.r.n.) in de beklaagdenbank in Keulen.
Holocaust veranderde
niet zoveel
147,50
i
Er is in ons land een beroepsgroep die zich om den
brode bezig houdt met het systematisch en op
grote schaal kwellen van dieren. Het betreft hier
geen sadistische maniakken, die er een heimelijk
genoegen in scheppen levende beesten te pijnigen
of te verwaarlozen. Het is echter wèl een
bevolkingsgroep, die er geen been in ziet dieren
als gevoelloze koude objecten te beschouwen,
zodra daarbij economische winstprincipes om de
hoek kijken.
De houders van kistkalveren, want daar gaat het
om, veroorzaken de ellende bij hun vee niet uit
domheid of door hun vergeetachtigheid. Juist
door de tot in de puntjes doorgevoerde efficiëntie
komt het welzijn van deze diersoort op een
navrante manier in het gedrang.
Het land telt 15 miljoen inwo
ners en het autobezit is er een op
zeven. In de eerste helft van dit
jaar was het alcoholverbruik in
Centraal Bohemen met bijna 12
percent gedaald tegenover dezelf
de periode vorig jaar.
fabrieken verenigingen van jonge
geheelonthouders opgericht.
dat voor kalveren de mogelijkheid tot
„onbelemmerd liggen” voorschrijft. Een wassen
neus, aangezien dan een boxbreedte van ongeveer
een meter nodig zou zijn, zo breed namelijk als het
achterste deel van het kalf hoog is. Een kalf ligt
immers bij normaal gedrag soms helemaal op zijn
zijde. Financieel is een dergelijke boxbreedte
onder geen beding haalbaar, zo stellen de
mestbedrijven. Als men dan verder weet dat de
ligtijd van een doorsnee kistkalf niet minder dan
15 uur per etmaal bedraagt en dat door de uiterste
geringe breedte van de box een hele serie
verschillende houdingen die dit dier nu eenmaal
van nature graag inneemt, onmogelijk zijn, is de
zeer ongemakkelijke positie van de kistkalf wel
duidelijk. Van onbelemmerd liggen is geen
sprake.
Een mestkalf in een box heeft niets te doen en
verveelt zich dood. Evenals bij kippen in
legbatterijen en bij varkens in stro-loze hokken,
bevat de omgeving te weinig mogelijkheden voor
het dier actief te zijn. Lopen kan het dier niet. Het
voeren een emmertje melk leegslurpen is
evenmin een evenement om naar uit te zien:
tweemaal daags en binnen vijf minuten.
DIRECTIE: Damiate Pers b v.
Mr H. C van der Mije
aantal nog toenam. Hun behande
ling kost het land dit jaar een half
miljoen manuren.
De regering maakt zich vooral
zorgen om het drinken op de mid
delbare scholen. De „bommetjes”
met sterkedrank kunnen door ie
der kind in elke winkel worden
gekocht en ook in de rijdende ki
osken, die bij voorkeur vlak bij de
scholen staan.
In Hongarije, dat wat verbruik
op de tweede plaats op de werel
dranglijst staat, is in augustus een
grote campagne tegen alcoholge
bruik in het openbaar begonnen.
Zelfs in tuinen, op binnenplaatsen
en trappenhuizen binnen gebou
wen mag niet worden gedronken.
Er staat een meteen te betalen
boete van omgerekend zeventig
gulden op. Hongarije telt 150.000
alcoholisten en dat cijfer is al tien
jaar lang constant. Er zijn onge
veer 50 drankbestrijdingsclubs in
dat land.
Bulgarije, dat in 1977 de drank
oorzaak noemde van de helft van
het aantal moorden en 88 percent
van andere misdaden, heeft in de
HOOFDREDACTIE
Jos L Lodewijks
E. Koning
d-
de
Hj
str
bu
tin
sei
(w
gir
scl
pe
en
ke
op
va:
hu
va:
rei
nin
nas
hui
tini
koi
ver
leri
ma
gev
red
hot
vin
ov«
wa
I
wo
div
bei
rini
eer
wij
ver
voc
mil
firn
vro
E
Gu
(10
Ho
me
de
bo<
E
Ini
Ca:
Qu
De
en
E
Be:
Go
(12
E
hoi
I
gei
dei
eer
nei
ma
gei
op
zw
wa
ze
jar
I
zijl
mi
er
eer
mi
no'
do,
hel
Bo
koi
wo
kei
De
1
Sc
wc
i
i
i
i
1
r
i
onj
dei
gac
eer
vai
tot
gei
mii
za
tv
Sti
or
Oi
te
in Zwitserland houdt men de dieren in grote
hokken met stro op de grond. Daar kleven ook
nogal wat bezwaren aan, omdat grote
moeilijkheden ontstaan door de niet te beteugelen
zuigdrang van de beesten, waardoor niet zelden
hun gezondheid ernstig gevaar loopt
(ontstekingen e.d.). Om dat te voorkomen en ook
om te zorgen dat ze niet teveel stro opnemen,
worden de kalveren wel gemuilkorfd. Dat belet
hen echter weer hun eigen lichaamsverzorging
naar behoren uit te voeren.
Meer mogelijkheden biedt het Italiaanse systeem,
waarbij de kalveren aangebonden staan tussen
schotjes, die vanaf de voorkant doorlopen tot
halfweg het lichaam. Deze „loketten” bieden de
mogelijkheid tot omkijken zodat de dieren elkaar
en hun omgeving goed kunnen zien. Een flink
nadeel is, dat ze nogal strak moeten worden
aangebonden om het bezuigen van elkaar te
voorkomen.
De neiging van mestkalveren om te zuigen is een
van de belangrijkste obstakels voor verbetering
van hun lot. Mede door deze overigens volmaakt
natuurlijke eigenschap van het kalf, komt ook de
Studiecommissie Intensieve Veehouderij in haar
rapport tot de mismoedige conclusie eigenlijk
geen echte oplossing te hebben, via welke de
dieren op een even efficiënte manier gemest
kunnen worden, zonder echter hun welzijn uit het
oog te verliezen.
De commissie is tot een aantal bescheiden
voorstellen gekomen. Met smart zegt men te
wachten op de op stapel staande gezondheidswet
voor dieren, de opvolger van de uit 1922 daterende
veewet. Daarin moeten volgens de
Studiecommissie regels worden opgenomen over
de vereiste boxbreedte. Die moet minimaal 70
centimeter zijn voor een kalf met een gewicht van
200 kilogram. Bovendien zou de kalveren een
„redelijke hoeveelheid” stro moeten worden
verstrekt. Die „redelijke hoeveelheid” is ongeveer
één onsn aldus het voorstel van de
dierenbeschermers. Het probleem van de
kunstmatige bloedarmoede is eigenlijk
onoplosbaar, zo vindt men. De voorkeur van de
klant voor blank kalfsvlees is nu eenmaal
nauwelijks meer weg te praten, zonder (te dure)
internationale campagnes, al is een rood
kalfslapje even mals en lekker.
Het kistkalf behoudt dus, ook wat betreft de
Dierenbescherming, voorlopig domweg zijn
functie als mishandeld vleesfabriekje, zij het in ’n
één decimeter ruimer geworden hok, met af en toe
een handje stro.
Het drankprobleem bestaat in
Oost-Europa al lang maar blijkt
gestadig ernstiger te worden. En
kele communistische regeringen
zijn nu echter vastbesloten krasse
maatregelen te nemen. Het alco
holisme was 30 jaar geleden door
de communistische regimes in Eu-
BUREAU:
Redactie en administratie:
Lange Nieuwstraat 427, IJmuiden
postous 18, 1970 AA IJmuiden
tel. redactie: 02550-15389
na kantoortijd 02208-3577
tel adm 02550-15437 en 16450
postgiro: 273107
telex: 41866
ADVERTENTIES
telefoon 023 - 31 90 53
GROENTJES:
gerubriceerde advertenties, uitsluitend
telefoon 023 - 31 92 72
ABONNEMENTEN
- bij vooruitbetaling -
per maand
per kwartaal
per post
per |aar
per post
losse nummers
buitenland
per kwartaal
BEZORGKLACHTEN:
maandag t/m vrijdag van 18 30-19 00 uur
zaterdags van 11.30-12.30 uur
Uitsluitend telefoon: 02550-10519
voor Santpoort 023 - 31 90 53
Oudeweg 12-14, Haarlem
tel. 023 - 31 90 53
14,80
42.60
56,50
167,70
220,50
0,75
De emoties door en na Holocaust
laaiden hoog op. „Achteraf’ is er
toch minder gebeurd dan vele West-
duitsers en buitenlanders hadden
gehoopt. Uit een eerste, uitgebreid
onderzoek bleek dat 64 procent van
de kijkers door de serie „diep ge
roerd” was en dat niet minder dan
48 procent van de ondervraagde
2800 mensen „dingen had ervaren,
die hun vóór uitzending niet bekend
waren”. Daar stond echter tegeno
ver dat 30 procent ook na het zien
van Holocaust van mening was dat
het „nationaal-socialisme in wezen
een goede zaak was, die alleen maar
slecht was uitgevoerd”.
Wat kort geleden in het Franki
sche stadje Burgstadt (3600 inwo
ners) gebeurde, is ook al geen be
wijs voor de „louterende werking
van Holocaust”. De burgemeester
van dit plaatsje, de 59-jarige Ernst
Heinrichsohn, wordt ervan ver
dacht mede-verantwoordelijk te
zijn voor de deportatie van 73.000
Franse joden naar de vernietigings
kampen in het toenmalige Derde
Rijk. Daarvoor staat hij sinds 23
oktober van dit jaar terecht in het
zogenaamde Lischka-proces in
Keulen. In Frankrijk is hij bij ver
stek ter dood veroordeeld.
Het CSU-lid Heinrichsohn is al
twintig jaar burgemeester van
Burgstadt. Hij werd, nog nadat de
aanklacht tegen hem was inge
diend, met 85,6 procent van alle
stemmen herkozen. Uitlatingen van
mensen uit Heinrichsohns gemeen
te Burgstadt, tonen aan hoeveel on
begrip er, ook na Holocaust, nog
bestaat ten aanzien van het verle
den en de conclusies die men daar
uit voor de toekomst moet trekken.
Wat in Burgstadt over de vroegere
SS’er wordt gezegd is een demon
stratie van vooroordelen, primitie
ve borrelpraat en nog steeds of
weer aanwezig racisme en anti-se-
mitisme.
Voor de inwoners van Burgstadt,
inclusief de pastoor, is Heinrich
sohn alleen maar de man, die zij
altijd hebben meegemaakt. Een
„nette, aardige, fatsoenlijke man,
die goed met kinderen kan ópschie
ten”. Dat de burgemeester zelfs niet
het fatsoen kan opbrengen om zijn
functie gedurende het proces tegen
hem neer te leggen, zoals de SPD-
oppositie beleefd heeft gevraagd, is
dan ook niet verrassend.
De Bondsrepubliek mag dan na
Holocaust zijn „opgeschrikt”, voor
Burgstadt geldt dat niet en er moet
worden gevreesd dat dit kleine
dorpje geen uitzondering is in West-
Duitsland. Een verbitterde Duitse
radiocommentator zei deze week:
„Zelfs Eichmann had in het naoor
logse Duitsland een aanzienlijke po
sitie kunnen bekleden. Dat is een
verschrikkelijke gedachte.”
Tsjecho-Slowakije, waar veel
bier wordt gedronken, schijnt suc
ces te hebben met de zeer strenge
wetten tegen rijden onder invloed.
ropa al gebrandmerkt als een
overblijfsel van de bourgeoisge-
meenschap die, onder de zegenin
gen van de marxistische heilstaat
geleidelijk zou verdwijnen.
De meeste regeringen hebben
geprobeerd de prijs van alcoholi
sche dranken te verhogen, maar
het effect daarvan was slechts tij
delijk. Vorige maand ndm Polen,
waar per hoofd het meest gedron
ken wordt, nieuwe straffe maatre
gelen om de alcoholverkoop te be
perken en het drinken in winkels
en op openbare plaatsen te verbie
den. Dat is de tot dusver meest
serieuze poging tot drankbestrij
ding in een land waar een van de
zeven inwoners alcoholist is. Drin
ken tijdens het werk kost de Pool-
se economie per jaar bijna 1800
miljoen gulden.
Op een congres van de Ver
enigde Naties, dat in september
vorig jaar in Warschau werd ge
houden, zei rechter Mikolaj Tol-
kan uit Krakau, dat de alcohol-
consumptie in zijn land in 1977
met 12,4 percent ten opzichte van
het jaar daarvoor was gestegen.
Wanneer dat zo zou doorgaan zou
Het nieuwe, zevende rapport van de
Studiecommissie Intensieve Veehouderij,
ingesteld door de Nederlandse Vereniging tot
Bescherming van Dieren, gaat in zijn geheel over
de problematiek van het mesten van kalveren, een
vak dat, net als het houden van kippen in
legbatterijen, eigenlijk maar zo snel mogelijk een
vergeten „oud ambacht” zou moeten worden.
Alleen al in Nederland worden per jaar circa 1
miljoen mestkalveren geproduceerd, tegen 7
miljoen in de gehele Europese Gemeenschap;
„vleeskalveren” zeggen de producenten liever. Dit
om de gevoeligheid van de koper van het blanke
lapje te ontzien.
Het leven van een kist/mestkalf in een van de ruim
drieduizend bedrijven in ons land is bepaald geen
lolletje.
Een mestkalf is wel eens gekarakteriseerd als:
„Een zuigeling van een sociaal levende
herkauwer, die noch gelegenheid krijgt om te
zuigen, noch om sociaal te leven, noch om te
herkauwen”. Deze typering mag dan misschien
wat cynisch zijn, maar schetst in een enkele zin de
principiële problemen van de situatie van een
mestkalf.
Mestkalveren worden onmiddellijk na de
geboorte van de koe gescheiden. Zij krijgen een
paar dagen moedermelk (biest) die zij uit een
emmer moeten leren drinken; een heel probleem
omdat het in strijd is met de aard van een
pasgeboren kalf dat namelijk de melkbron
instinctief vrij hoog en tegen een hoek zoekt, zoals
in de oksel of de lies van de koe. Voordat zij een
week oud zijn, worden deze „nuchtere” kalveren,
zoals ze worden genoemd, apart in boxen van
gemiddeld nauwelijks 60 centimeter breed en
ongeveer 160 centimeter lang geplaatst.
De zijwanden van de houten boxen zijn ongeveer
1 meter hoog en geheel gesloten. De voorwand van
deze cel bestaat uit verstelbare verticale latten
met tussenruimten, zo groot dat het kalf er wel
doorheen kan kijken maar de kop er niet uit kan
steken. De voorwand van deze cel bestaat uit
verstelbare verticale latten met tussenruimten, zo
groot dat het kalf er wel doorheen kan kijken
maar de kop niet uit kan steken. Deze
voorwandlatten worden bij het drinken door de
boer uit elkaar geschoven, zodat het kalf zijn kop
in een emmer kan steken. Ze worden na de
voeding onmiddellijk weer gesloten, opdat de
beesten elkaar en de veehouder niet lastig vallen.
De vloer van de box bestaat uit een hard houten
rooster.
De boxen staan in lange rijen in flauw verlichte en
’s winters verwarmde stallen. Volgens de
Commissie Intensieve Veehouderij is de ventilatie
in het algemeen uitstekend. Per bedrijf worden
enkele tientallen tot enkele honderden kalveren
gemest.
Een mestkalf krijgt tweemaal per dag warme
kunstmelk uit een emmer. In het begin van de
mestperiode bevat de kunstmelk nog vrij veel
ijzer, maar na 10 weken krijgt het dier
voornamelijk ijzerarme kunstmelk, waardoor
bloedarmoede razendsnel toeneemt. Gevolgen
zijn vermoeidheid en duizeligheid.
Het kalf krijgt ook geen ruwvoer zoals hooi of
gras, zodat deze herkauwer niets ts kauwen heeft
en zijn vier magen niet normaal gebruikt. Het
spreekt vanzelf, dat kalveren gehouden onder
dergelijke omstandigheden, uiterst vatbaar zijn
voor ziekten. Om die te voorkomen zit de
kunstmelk vaak berstensvol antibiotica.
Hormonen krijgen mestkalveren in Nederland
niet meer. Het verstrekken is verboden en wordt
ook voor de export niet meer toegestaan. Een
andere kwelling is de moeite die de kalveren
ondervinden bij het gaan staan en gaan liggen. Er
bestaat weliswaar een Koninklijk Besluit van 1961
Het mestkalf snakt ook naar ruwvoer. De
behoefte daaraan blijkt onder andere uit het feit
dat zij gemiddeld ruim twee uur per dag doen
alsof zij herkauwen.
Het is zoals gezegd, in ons land gebruikelijk om
het kalf onmiddellijk na de geboorte van de koe te
scheiden. Het kalf echter mist de koe ernstig,
omdat het bijvoorbeeld zijn zuigbehoefte niet kan
uitleven. Omdat echter de behoefte te zuigen ook
met een volle maag aanwezig is, zal het kalf alle
mogelijke moeite doen om daaraan toe te geven.
Dat betekent in principe de tepels van de koe,
maar bij mestkalveren desnoods de oren, neus of
tong van een buurkalf, of delen van het eigen
lichaam zoals de penis. Kalveren lopen van nature
niet achter de moeder aan, zoals biggen of
lammeren, maar blijven in groepen bij elkaar in
een soort crèche, onder toezicht van enkele
koeien. Ze spelen dan met elkaar en helpen elkaar
net als oudere runderen, bij het onderhouden van
het baarkleed door likken. In boxen kan dat niet
zolang de mestkalveren te klein zijn om over de
boxafscheiding heen te reiken. Zijn ze wel groot
genoeg dan likken zij hun buurkalf uit pure
verveling weer zo veelvuldig dat ze enorme
hoeveelheden haar naar binnen krijgen.
Niet alle landen in de EG houden en mesten hun
kalveren net als in ons land. In Zuid-Duitsland en
dat in het jaar 2000 124 liter zuive
re alcohol per hoofd betekenen,
zei hij. „Als je het over ecologi
sche, demografische gevaren of
atoombommen hebt, die de hele
mensheid kunnen uitroeien, is de
„alcoholismebom” misschien het
gevaarlijkst van al, omdat die al
werkt en maar weinig mensen dat
inzien”, aldus Tolkan.
De moeilijkheid is echter dat de
alcohol, zoals in veel landen, ook
in Polen zoveel belastinggeld op
brengt. Een van de organisatoren
van het congres van vorig jaar,
prof. Ignacy Wald, zei toen: „We
proberen aan te tonen dat alcohol
misbruik meer kost dan de belas
tingopbrengst”.
In Joegoslavië, waar zwaar
drinken en roken als teken van
mannelijkheid worden be
schouwd en waar het verbruik de
laatste tien jaar met 50 percent is
gestegen, heeft de regering on
langs een volledig verbod op re
clame voor sterkedrank ingesteld.
Dit nadat gebleken was dat van de
22 miljoen inwoners er tussen de
zeshonderd- en negenhonderddui
zend alcoholist waren en dat dit
Polen krijgt nog 20 jaar
I
Een Poolse rechter heeft uit
gerekend dat tegen het jaar
2000 het hele volk van zijn
land zich zal hebben doodge-
dronken, wanneer de alcohol-
consumptie blijft stijgen zoals
nu het geval is. In Joegoslavië
liggen veel schoolpleinen be
zaaid met lege miniatuurfles-
jes wodka of brandewijn, die
door leerlingen van de middel
bare scholen na het leegdrin
ken zijn weggesmeten. In Mos
kou klaagde onlangs een
vrouw in een krant dat zij ner
gens in de stad meer een kop
thee in de snackbars kon krij
gen. Die waren allemaal
overgeschakeld op sterke
drank, dat bracht meer op.
In januari 1979, nu bijna een
jaar geleden, werd de Ameri
kaanse televisieserie Holocaust
in West-Duitsland vertoond.
Zonder overdrijving kan wor
den vestgesteld dat die gebeur
tenis toen de hele bondsrepu
bliek beheerste. Er leek een
nieuwe tijd aangebroken. Wat
honderden boeken, theater
stukken, films documentaires,
duizenden documenten an alle
nazi-processen in meer dan der
tig jaar naoorlogse geschied
schrijving niet was gelukt, daar
leek Holocaust in geslaagd.
Een in de Verenigde Staten ge
produceerd televisiedrama, ge
maakt met het eenvoudige en onge
geneerde doel geld te verdienen,
ondervond op Westduitse boden
een niet te geloven weerklank. Dat
meer dan 15 miljoen Westduitsers
de serie hebben gezien en tiendui
zenden schriftelijk en telefonisch
reageerden was niet alles. Het door
velen niet verwachte feit was dat
het Westduitse volk kennelijk toch
bereid was, zich op een zeer ernstig
te nemen wijze met zijn nazi-verle-
den bezig te houden.
Voordat de serie op het derde
televisienet werd uitgezonden, was
er ook in de bondsrepubliek al veel
over gepraat en geschreven. De gro
te vraag was toen: wat is eigenlijk
waar in deze film en dat is mis
schien, ten bate van de kassa, be
wust gelogen? Tijdens de uitzendin
gen ging het om heel iets anders.
Om vragen als: hoe kon dat gebeu
ren? Wie heeft daarvan geweten?
Wie had het kunnen weten? Wat
had men ertegen kunnen doen) Wat
valt er uit te leren voor de toe
komst?
In de Sovjet-Unie schijnen prijs
verhogingen en beperking van
verkoopuren, enkele jaren gele
den ingevoerd, weinig te hebben
uitgehaald. De traditionele Russi
sche dorst is nog even hevig en op
de nationale feestdag 7 november
bleek er onverwacht wodka te
kort.
De alcohol wordt hier verant
woordelijk gesteld voor het stij
gende aantal misdaden en ver
keersongelukken. Herhaaldelijk
wordt melding gemaakt van dron
ken vrachtwagenchauffeurs ach
ter het stuur. De militie heeft op
dracht streng tegen openbare
dronkenschap op te treden.
De televisie brengt geregeld an-
ti-alcoholprogramma’s waarin de
wettelijke en medische kanten
worden besproken, dikwijls gelar
deerd met schokkende films van
patiënten in hun eindstadium, om
ringd door huilende verwanten.
Het drinken is echter zo sociaal
aanvaard, zelfs aan de ontbijtta
fel, dat zelfs geheelonthouders on
der de buitenlanders in Moskou
door de Russen niet worden ver
trouwd.
♦te t
V-'1
-?:z
t
