Haarlem
filmhuizen
amsterdam
C
Ron Howard als acteur
regisseur en schrijver
UW! H.DE VRIES BOE.
H.DE VRIES BOEKEN
studieboekcentrum van kennemerland
Woody Allen’s
boekwinkels
onder één dak
„Manhattan”: opnieuw geslaagde romantische komedie
mus
1977
00
b.v. algemene boekhandel en antiquariaat
pttpost
Peruviaanse indianen
vernielen filmkamp
Werner Herzog
Dolle achtervolging in Grand Theft Auto
ide
Schokkende, griezelige effecten in Sisters
Aasgieren vallen aan:
bloedig oorlogsgeweld
17
VRIJDAG 7 DECEMBER
FILM
1979
Charles Boost
J
Gébruik'm goed.
Kijk eens, de kerstkaarten
voor Lenie en Ar, oom Cor,
tante Roelie, Opa
Groningen, Jan-Willem en
mevrouw van Duin,
allemaal met de postcode
bij het adres. Vorig jaar
opgezocht in het postcode-
boek en genoteerd op
een lijst, nu zó bij de hand.
Gedempte Oude Gracht 27
NEDERLANDSE EN BUITENLANDSE
LITERATUUR
Jacobijnestraat 5
ANTIQUARIAAT, BOEKKOOPJES
EN MUZIEKLITERATUUR
Jacobijnestraat 3
ALGEMENE BOEKHANDEL
Gedempte Oude Gracht 27 ,,In de Kalfsvelspoort”
STUDIEBOEKCENTRUM VAN
KENNEMERLAND
Jacobijnestraat 7
SPORT EN MEDISCHE LITERATUUR
b.v. algemene boekhandel en antiquariaat
studieboekcentrum van kennemerland
„Kelly’s Heroes” waarmee Cinema Palace een einde maakt aan zijn lange
reeks „Hair”-voorstellingen, is een Amerikaans-Joegoslavische co-produktie
uit 1970 die onlangs opnieuw is uitgebracht in Nederland, waar ogenschijnlijk
een nijpend tekort aan nieuwe films is. Enfin, een goede reprise is nooit weg
en „Kelly’s Heroes” bezit alle ingrediënten van een groots opgezette avontu
renfilm die profiteert van de verwarring in de laatste maanden van de oorlog
als de Amerikanen al in Noord-Frankrijk zijn binnengedrongen.
De doorbraak begon met Annie
Geope Hall, dat satirische en tegelijk bit
terzoete liefdesverhaal tussen
Woody Allen en zijn geliefde te-
)335 genspeelster Diane Keaton.
Woody Allen’s humor die ook in
vroeger werk al een melancholie
ke ondertoon had gehad, was in
die film van twee jaar terug min
der vrijblijvend, meer doelge
richt en van een diepere onder
grond dan men van hem gewend
was.
■gn
Scène uit Grand Theft Auto
(ADVERTENTIES)
In de Filmschuur, aan de Smedestraat
in Haarlem, wordt dit weekeinde nog
Instant Pictures van de Nederlandse ci
neast George Schouten getoond. Deze
lange speelfilm over mensen in een kale
nieuwbouwstad had zijn wereldpremière
op Film International in Rotterdam, in
februarie van dit jaar, onder de titel
Polaroid.
Van het begin af aan heeft Herzog voor
zijn nieuwe film in Peru moeilijkheden
ondervonden. In de pers werd een cam
pagne tegen hem gevoerd en anthropolo-
gen en zendelingen en missionarissen be
schuldigden hem ervan de leefwijze van
de Aguarunas te corrumperen.
Herzogs film zou gaan over het leven
van de in Ierland geboren rubbermagnaat
„Fitzcaraldo”, die ooit het feit volbracht
een boot van 300 ton over land heen van
de ene naar de andere zijrivier van de
Amazone te trekken.
Voor de film zijn gecontracteerd de
Amerikaanse acteur Jack Nicholson en de
Britse popzanger Mick Jagger.
zoals hij de film omschrijft, te maken
waarin zich het lot van enkele mensen in
hun onderlinge verhoudingen afspeelt te
gen het indrukwekkend décor van Man
haften. Dat de filmer dit deel van groot-
New York vurig bemint wordt al duidelijk
in de openingsbeelden, een meeslepende
montage van stadsgezichten in zwart-wit:
Central Park, Park Avenue, de Queensbo-
ro Bridge, Washington Square en dat alles
op de muziek van Gershwin’s „Rhapsody
in Blue” met Allen’s stem die buiten adem
naar woorden zoekt om zijn alles-omvat-
tende liefde voor de metropool uit te kun
nen drukken. Zijn liefde voor de bewo
ners en meer speciaal zijn vrienden uit
een groepje quasi intellectuelen is minder
onstuimig.
Als Isaac Davis, een succesvol schrijver
van tv.-spelen fungeert Allen min of meer
Het opmerkelijke hierbij is dat voor het
totaal de 23-jarige Ron Howard verant
woordelijk is. Hij schreef niet alleen het
scenario, maar regisseerde het ook en
speelde bovendien de hoofdrol, een veel
heid van activiteiten die op die leeftijd
nogal ongewoon is.
Nu is het verhaal erg eenvoudig. Als
Ron’s jeugdliefde, de dochter van buiten
gewoon rijke ouders gekoppeld dreigt te
worden aan de zoon van een niet minder
t tot kit
Tel. 02
Haarlet
500. A
teeg 1-
poort
welvarende familie, besluit de onderne
mende jongeman met zijn geliefde naar
Las Vegas te ontsnappen, een stad bekend
om zijn snelle huwelijksvoltrekkingen.
Voor de vlucht „leent” hij de Rolls Royce
van de onwillige schoonvader-in-spé en
begint een race dwars door Amerika daar
bij achtervolgd door de verontwaardigde
ouders van het meisje, de teleurgestelde
Daarom is het deze week rustig geble
ven met nieuwe films waarvan de enige
min of meer vermeldingswaardige „The
grand Theft Auto” behoort tot het popu
laire genre van autobotsingen en autover-
nielingen op grote schaal waaraan dit
maal een handig bedacht en niet van
humor ontbloot verhaal ten grondslag
ligt.
It prin
»nstr. 3
Een Amerikaanse devisie die ver is
doorgestoten maakt een praatzieke Duitse
militair gevangen die bij een ondervra
ging onthult dat in een naburig dorp een
aanzienlijk bedrag aan gouden staven in
een bank in veiligheid is .gebracht. En
hoewel de bank enige tientallen kilome
ters achter het Duitse front ligt is een niet
te stuiten hebzucht opgewekt bij het
groepje Amerikanen dat de oorlog wil
beëindigen met wat geld op zak.
Er wordt een ingewikkeld plan opge
steld om door de Duitse Unies te breken en
vervolgens met een meegevoerde tank de
Duitse bewaking van de bank te overval
len. Zoals meer gebeurt met goed voorbe
reide plannen gaat er onderweg het een en
ander mis en bij de bank wordt de tank
waarop alle hoop gevestigd is, buiten wer
king gesteld door de hardnekkige Duitse
weerstand.
Als geweld niet baat, moet het gezonde
verstand ingeschakeld worden. De Ameri
kanen weten de Duitsers ervan te overtui
gen dat er genoeg geld op de bank ligt
voor hen allen en dat men beter de buit
kan delen dan elkaar uitmoorden. En als
het oprukkende Amerikaanse leger het
dorp komt bevrijden zijn de goudstaven
verdeeld en in verschillende richtingen
weggevoerd. Het is natuurlijk een immo
reel verhaal maar het publiek houdt van
geslaagde misdaden, vooral als ze door
sympathieke mannen als Clint Eastwood,
Telly Savalas en Donald Sutherland met
bravour worden uitgevoerd.
Bloediger oorlogsgeweld vinden we in
„Aasgieren vallen aan” die Lido op zijn
programma heeft genomen en waarin en
kele belanghebbende Engelse bankiers in
grijpen in een machtsstrijd tussen twee
Afrikaanse leiders.
De bankiers nemen huurlingen in dienst
om de strijd in hun voordeel te doen
beslissen en ze vinden niemand minder
dan Richard Burton en Roger Moore be
reid het legertje huurlingen aan te voeren.
Het wordt een verwarde en bloedige affai
re die alleen maar bedacht is om het
nodige geweld in een film te brengen die
nauwelijks spannend is maar alleen op
een uiterst naargeestige en hypocriete ma
nier het zich mengen in interne conflicten
goed tracht te praten.
Sensatie ook in Luxor waar „Avalanche
Express” van Milaan naar Rotterdam
rijdt met aan boord een overgelopen Rus
op wie een groepje Sovjet-spionnen jacht
maakt die op hun beurt weer in de gaten
gehouden worden door enige CIA-man-
nen. Door onderweg een lawine te veroor
zaken weet de gevluchte Rus zich uitein
delijk van zijn achtervolgers te ontdoen
en zo de dood van zijn vrouw onder Stalin
te wreken. Met Mark Robson als regis
seur, Jack Cardiff als cameraman en ac
teurs als Lee Marvin, Robert Shaw, Maxi
milian Schell en Horst Buchholz had men
een betere film verwacht dan uiteindelijk
uit de bus is gekomen.
Ook Studio, meestal direct in om een
goede keuze te doen uit de lopende pro-
duktie, heeft deze week teruggegrepen
naar een oude en niet eens zo erg goede
bekende, namelijk naar „A Star is bom”
met Barbra Streisand en Kris Kristof-
ferson.
De film is door Fran Pierson gemaakt
maar het vertrouwde thema (al in 1932 en
in 1937 toegepast) van getrouwde kunste
naars van wie de man op retour is terwijl
de vrouw snel opstijgt tot stardom. Wat
natuurlijk conflicten, frustraties en uit
eindelijk verwijderingen oproept.
Dat alles zien we uitvoerig gebeuren in
deze uiteraard met muziek en concerten
opgesierde film die nogal abrupt met de
zelfmoord-race van Kris eindigt.
In de nachtvoorstellingen vallen op
„Sisters” in Roxy en „Haar tweede leven”
in Studio.
„Sisters” is een uit ’72 daterende film
van Brian de Palma, de bekende Hitch-
cock-epigoon die zich zelf bedient van de
muziek van Bernard Herrmann, de jaren
lange vriend en hof-componist van de
„master of suspense”.
De Palma houdt, evenals zijn leermees
ter van schokkende effecten. Al dadelijk
in het begin doodt de actrice Daniëlle.
Vooral het meer dwnaopvallendis ces
van „npocalypse” zorgt voor moeilijkhe
den, vooral nu volgende week de nieuwe
Bert Haanstra ingaat die volgens af
spraak in de kerst en nieuwjaarsweken
inTuschinski moet draaien. En gezien de
verwachtingen zal dat gaan draaien ook
weer op een „long run” in Amsterdam
uitdraaien, ook al zet Een Pak slaag” in
meer dan vijftig theaters in ons land tege
lijk in.
Van 12 tot en met 15 december heeft de
filmschuur de klassieke film van de Ja
panse regisseur Akira Kurosawa, The Se
ven Samurai, op haar programma geno
men. Deze film is niet alleen een hoogte
punt in het werk van Kurosawa maar
representeert ook het hoogste niveau van
de Japanse filmgeschiedenis in het alge
meen.
Film-Inn Zandvoort (Prinsesseweg 34-
Openbare Bibliotheek in Zandvoort)
draait zaterdagavond Keizer Tomaten-
Ketchup. Deze door Shuji Terayama gere
gisseerde film betreft een kinderrevolutie
en de gevolgen van de daaraan opgebouw
de kindermaatschappij. Aanvang 21 uur.
In het aktiviteitencentrum Zero aan de
Bakenessergracht 8 in Haarlem is woens
dag 12 december de science-fiction-film
The Omega Man te zien. Boris Sagal regi-
seerde Charlton Heston als de enige onbe
smette overlevende van een aantal ket-
fing-explosies die later een groep ontaar
de wezens tegenkomt. Aanvang 20 uur.
(Voddy Allen in Manhattan
Zijn nieuwe film moest uitmaken of „Inte
riors” een toevalstreffer was of de volgen
de stap op een nieuw ingeslagen pad.
Maar Woody Allen mag dan, volgens eigen
verklaring een neuroticus zijn vol ang
sten, dwangvoorstellingen en mysantropi-
sche buien die nu al twintig jaar bij een
psychiater op de bank ligt, niettemin zit
hij nu al meer dan vijftien jaar in het vak
en weet dus uit ervaring dat hij zich nu
geen misstap kan permiteren. Vooral ook
nu hij met internationale successen als
„Play it again Sam”, „Annie Hall” en
„Interiors” de ogen, niet alleen van zijn
landgenoten maar ook van talloze bewon
deraars in het buitenland op zich gericht
voelt.
Hij heeft zijn aanhang niet teleurge
steld. Met „Manhattan” is hij er opnieuw
in geslaagd een „romantische komedie”,
Zonder de première van „Manhattan” zou het Amsterdamse bioscoopprogramma er
maar magertjes, althans wat betreft nieuwe films, hebben uitgezien. Enkele minder
belangrijke films vullen hier en daar de opengevallen plekken in een programmering
die bepaald wordt door onvoorzien lange prolongaties.
Vauxi
00 Di«
972 20
jgeot 1
e en ze
600. M
>ij A’da
De overbekende intrige is met veel flair
en gevoel voor varianten door de aan
staande bruidegom, in dit geval door re
gisseur Ron Howard in destructieve beel
den vastgelegd wat niet zal nalaten het
publiek in opgewekte stemming te
houden.
Breton zonder enige aanwijsbare reden
haar minnaar die ze de vorige avond heeft
leren kennen. Als een overbuurvrouw, de
journaliste Grace Collier die iets gezien
heeft van de moord de politie waar
schuwt, is het lijk inmiddels in een sofa
verborgen, zijn alle sporen van het bloedi
ge voorval verwijderd en er is een verhuis-
firma ingeschakeld om de divan weg te
halen.
Later is er nog sprake van een Siamese
tweeling die geopereerd is, wat de dood
van een der zusters ten gevolge heeft,
waarna de in leven gebleven Daniëlle bij
voorkomende gelegenheden de persoon
lijkheid van de overledene o verneemt.
Maar niets is geheel waar in dit kunstig
geconstrueerde verhaal dat van de ene
verschrikking in de andere overgaat.
Het wordt dus griezelen in de nacht bij
een knap maar weinig origineel filmma
ker die later aanvullende horrorfilms zou
maken als „Phantom of the Paradise”,
„Obsession” en „Carrie”. „Haar tweede
leven”, maandagavond en in de nacht
voorstellingen in Studio, is een vertaling
van Mogliamante van regisseur Marco
Vicario.
De wijnhandelaar Luigi (Marcello Ma-
stroianni) heeft een vrouw getrouwd die
hij als frigide heeft ervaren en daarom
verwaarloost hij haar. Zijn vrouw Anto
nia (Laura Antonelli) brengt haar dagen
in bed door, een nutteloos bestaan. Luigi
raakt plotseling betrokken bij een anar
chistische aanslag en duikt onder. Abrupt
verlaat Antonia haar bed en neemt de
zaken over. Zij wordt een ander, herboren
mens. Wanneer Luigi en Antonia elkaar
weer vinden zijn zij beiden rijp om een
nieuwe relatie op te bouwen.
Een psychologische ontwikkeling die
twee mensen moesten doormaken om ein
delijk weer verder te kunnen gaan, heeft
betrekking op de algemene relatie tussen
dé vrouw en dé man en de weg die zij nog
hebben te gaan.
huwelijkskandidaat, de politie en verder
door allen die uit zijn op de in het vooruit
zicht gestelde hoge beloning.
Het wordt een dolle en verwarde achter
volging waarbij om beurten alle betrok
ken volgauto’s in puin worden gereden en
alleen de Rolls Royce van het trouwlustige
paar dat ook nog hinder heeft van ingezet
te helicopters, buiten schot weet te blijven
en erin slaagt het eerst Las Vegas te
bereiken.
De overgang naar „Interiors” waarin hij
zelf niet speelde, was als het ware voorbe
reid, al hadden weinigen kunnen vermoe
den dat Allen in staat was zo angstig
duidelijk en scherp menselijke verhoudin-
*ye9ei gen te tekenen die ongewild in onbegre-
eUj penheid, bitter verdriet en droeve schei-
all., dingen zouden eindigen. Met een verba-
372734 zingwekkend psychologisch inzicht en ge
voel voor tragedie zonder zware accentan
en vol ironische relativeringen lukte het
Allen een fascinerend familiedrama in
beeld te brengen dat zich in de „betere”
kringen van Long Island afspeelde en dat
door emotionele tekorten en contact
armoede bepaald wordt. Een dergelijke
Intrige vol subtiele nuances heeft een ster
ke bezetting nodig om het doek te „vullen”
en de gevoelscomplicaties over te brengen
en ook in dit probleem van „casting” en
spelregie, bleek Woody Allen een meester.
Begrijpelijk dat na deze overgang van
luchtig amusement naar O’Neill-achtige
dramatiek Allen’s aanhangers met span
ning uitkeken naar zijn volgende project.
als een kritische toeschouwer van het ver
val dat hij om zich heen ziet, geestelijk en
moreel verval maar ook ecologisch verval,
een onstuitbaar proces dat zijn neurose
slechts versterkt. Daardoor blijft Allen
een acceptabele moralist, omdat hij zich
zelf niet uitsluit als hij de samenleving en
zijn omgeving aanvalt, wat hem tegelijk
materiaal oplevert voor een boek over
New York dat hij bezig is te schrijven.
De intrige is sober en koel gehouden.
Slechts enkele vrienden (of vijanden) van
Isaac zijn er bij betrokken. Daar is bij
voorbeeld zijn intellectuele metgezel pro
fessor Yale die bezig is (en dat wel zal
blijven) aan een biografie van O’Neill. Hij
is een vertrouweling en gesprekspartner
van Isaac tot deze bemerkt dat Yale hem
zijn tweede liefde (Diane Keaton) afhan
dig heeft gemaakt. Isaac, bovendien be
dreigd door zijn eersté vrouw die een
boekje wil opendoen over hun mislukt
huwelijksleven, zoekt troost bij de zeven
tienjarige Tracy (Mariel Hemingway) wier
minderjarigheid hij echter wil ontzien.
En zo is de cynische Woody Allen weer
omgeven door de complicaties die hij
vreest en toch ook weer niet uit de weg wil
gaan. Ze dwingen hem tot zijn bekende
aforismen, zijn sombere voorspellingen
en toekomstige moeilijkheden. Maar dat
hij minder wispelturig is dan hij zichzelf
voor doet komen bewijst zijn ontslag uit
zijn tv.-baan op principiële gronden en de
daaruit voortvloeiende financiële conse
quenties, want hij heeft twee vrouwen en
een zoon te onderhouden.
Dat is de dunne „story line” die de
afzonderlijke ontmoetingen, voorvallen
en gesprekken moet verbinden en die de
mogelijkheid inhoudt om van gedachten
te wisselen over Manhattan, over de opge
blazenheid van pseudo-intellectuelen, het
tragische zelfbedrog en de misleiding,
waaronder zijn bewoners onbewust leven.
Maar Woody is geen pathologische
zwartkijker. Hij blijft de humor van het
leven, of wat er van overgebleven is, zien
en hij heeft altijd nog wel een verliefdheid
om naar uit te kijken. En als alles wegvalt
blijft Manhattan overeind als insprireren-
de kracht voor zijn boek, dat ondanks
alles een liefdesverklaring aan New York
blijft, zoals ook de film dat is geworden.
(Alhambra I en Tuschinski 2 in Am
sterdam.
GLS,
d-, nei
js ƒ95
Herzog deelde maandag in Lima mee
dat niemand van de 50 man die in dienst
waren genomen om huizen en boten te
bouwen waren gedeerd, maar dat zij wel
waren weggejaagd en dat het filmdorp in
brand was gestoken. De schade, ook aan
apparatuur, beloopt volgens hem 80.000
dollar.
LIMA (Peru), (Reuter). Tweehonderd
met karabijnen, speren en machetes ge
wapende indianen van de Aguarunastam
hebben een kamp in de jungle vernield
dat zou dienen als belangrijkste terrein
voor een film van vele miljoenen dollars
van de Westduitse regisseur Werner
Herzog,
Bill Finley en Margot Kidder in Brian de Palma's Sisters
Liefdesverklaring aan New York
