Annie Borckink, na gouden rit op 1500 meter
rs
TRAINER AB GARRETSEN:
Ik geloofde in haar,
Vierde medaille
damesschaatsen
in het kortj
Kane
Invaller: goud
op afdaling
maar niet in goud”
niet uiterste datum”
,,20 Februari
II'
i,
S3
winterspelen
19ÖO
lake placid
26
27
SPORT
VRIJDAG 15
1980
FEBRUARI
B tt
stype-
Duur;
Ouur;
0 uur;
0 uur.
Duur
dag).
>0 tot
ietoe-
rege-
de en
ardig-
afisch
OM
B
Gearmd genieten Ria Visser (links) en Annie Borckink van hun succes in Lake Placid.
tu
Annie Borckink huilt na haar overwinning uit in de armen van bondstrainer Ab Krook
Annie Borckink (rechts) en Ria Visser feliciteren elkaar nadat zij zich verzekerd
hebben van goud en zilver.
wijkse
Week
Joord-
emer-
K-claim,
iten.
der eigenlijk, dat Ab Garretsen gister
middag in tranen uitbarstte toen „zijn”
Annie Borckink de verzamelde elite in
Lake Placid in de vernieling schaatste.
„Ik heb er altijd in geloofd. Een plaats
bij de eerste acht leek me sowieso
mogelijk. En toen ik een paar uur voor
de start op de 1500 m door de bossen in
Lochem liep, zag ik zelfs brons blin
ken. Let wel, brons, want aan een gou
den medaille heb ik nooit gedacht, hoe
wel Annie in de vorm van haar leven
was”, stelde Garretsen achteraf.
in één klap vergoedde. Hoe vaak had ze er
geen gat meer in gezien, omdat er niet
meer dan een bijrol in de nationale top
voor haar bleek weggelegd. De achtste
plaats in het WK van 1978 was tot gisteren
haar beste internationale prestatie. „Ik ga
maar wielrennen, het schaatsen heeft me
niets meer te bieden”, is meerdere malen
uit haar mond gekomen. Bijvoorbeeld
toen ze aan het begin van het vorig seizoen
na de Dynamo Cup met een acute blinde
darmontsteking in het ziekenhuis moest
achterblijven.
digden wel in eikaars nabijheid, maar de
zevende plaats voor de Amerikaanse en
de achtste voor de sterk teruggevallen
Russin waren net zo onverwacht en raad
selachtig als de Nederlandse prestaties.
In de uitvoering van de Winterspelen te
Lake Placid komt nog wel eens kortslui
ting voor. Van Mount Hoevenberg bij
voorbeeld, waar de langlauf-, biathlon-;
rodel- en bobwedstrijden worden gehou
den, is het transport niet zo best geregeld.
Na de eerste rodelwedstrijden bijvoor
beeld moesten de toeschouwers twee uur
wachten op transport. Niettemin waren er
gisteren weer kijkers naar het Olympi
sche strijdtoneel getrokken voor de lang
lauf. Zij namen aan in de buurt van de
piste kaarten te kunnen kopen. Dat was
een misrekening, kaartjes waren alleen te
krijgen in Lake Placid. Mount Hoeven
berg ligt 10 kilometer van Lake Placid.
Een 66-jarige toeschouwer, het wach
ten beu op de enige stoeltjeslift, die toe
schouwers naar Whiteface Mountain voor
de alpine-skinummers bracht, is gisteren
gaan wandelen. Tijdens zijn klim kreeg
hij een hartaanval en overleed ter plaatse.
Woensdag na de openingsplechtigheid
toen het busvervoer ook in het hart van
Lake Placid tot stilstand was gekomen,
raakten acht wachtenden bevangen door
de kou. Zij werden met Echte bevriezings
verschijnselen naar het ziekenhuis ge
bracht.
Het voertuig kantelde in de sneeuw, maar
sloeg niet om, waardoor een vijftigtal nog
net met de schrik vrijkwam.
LAKE PLACID (ANP). De Oosten
rijkse skiër Leonhard Stock (21) heeft
gisteren in Lake Placid het goud op de
afdaling gewonnen. Het zilver was voor
zijn landgenoot Peter Wirnsberger. Het
brons ging naar de Canadees Steve Pod-
borski.
Stock was naar Lake Placid gekomen
als invaller. Hij had namelijk vrijwel het
gehele seizoen gemist en slechts aan twee
wedstrijden meegedaan. Aan het begin
van het seizoen raakte de in Zell/Ziller
geboren skiër geblesseerd tijdens de trai
ning voor de afdaling van Val d’Isère.
Stock, die ter genezing een lichte operatie
moest ondergaan, meldde zich pas weer
bij de Lauberhorn-afdaling in het interna-
tionale wedstrijdveld.
De Oostenrijkse skibond nam Stock,
i bezig aan zijn zesde jaar in het internatio
nale skicircus, desondanks mee naar La
ke Placid. Tijdens de trainingen liet hij
een dergelijk goede indruk achter dat
besloten werd hem te laten promoveren
van reserve tot deelnemer. Sepp Wal-
scher, de wereldkampioen van 1978 uit
Garmisch, moest zijn plaats in de Olympi
sche afdaling aan hem afstaan.
genote
.21,00 l
114,00
5,96
7,88
.‘hnlschr
buten
toersen.
'oor dit
men eun
ius aan.
48,50
79,50
00,50
86,00
17,00
40,00
97,00
24,50
80,50
41.50
10,00
54,50
72,50
77,20
15,20
89,00
28,30
63,50
08.00
52,60
02,00
46,00
36.50
24,10
:20,00
31,10
80.00
58,00
37,00
32,60
53,50
82,30
99,50e
77,00
84,50
130,501
02,00
25,00
45,00
55,50
50,50
55,00
57,00
43,60
65.00
14,90
45,60
41,00
43,70
47,10
68,50
33,00
53,60
38,80
11,00
56.50e
42,00
33,50
60,00
61,30
75,30
03,00
32,90
86,00
78,00
23.50
41,00
39,50
48,00
45,20b
22,70
85,00
57,00
53,00
55,50
De rodelbaan op Mount Hoevenberg
heeft gisteren een eind gemaakt aan de
illusies van twee rodelaars. Dainis Brem-
ze (Sovjet-Unie) en oud-wereldkampioen
Hans Rinn (Oost-Duitsland) raakten bei
den in de twaalfde bocht het contact tus
sen slee en baan kwijt. Zowel Bremze.
derde na de eerste wedstrijd, als Rinn,
zesde, vloog van de baan. Zij klommen
wel weer op hun sleetjes, maar verloren
zoveel tijd, dat zij het toernooi voor de
een-zitters verder wel voor gezien kunnen
houden.
In tegenstelling tot vier jaar geleden
in Innsbruck dient Ab Garretsen nu de
prestaties van zijn pupil via de televisie
te volgen. De financiën ontbreken nu
eenmaal om twee weken in Lake Pla
cid te vertoeven. „Niettemin belde onze
sponsor op, dat ik alsnog op zijn kosten
naar de Verenigde Staten kan. Ik weet
nog niet wat ik doe, maar in elk geval
zat ik bij de opening er wel aan te
denken. Achteraf realiseer je je pas
hoe graag je aanwezig had willen zijn”.
Ook zonder zijn aanwezigheid rekent
Ab Garretsen min of meer op een suc
cesvol vervolg van de Spelen. Al tij
dens de rit van Annie Borckink tegen
Tatjana Barabash zag hij de bevesti
ging van Borckinks vorm. „Ze had de
laatste binnenbocht en dat was al een
groot voordeel. Toen ik de laatste tus
sentijd zag, wist ik dat het niet meer
stuk kon gaan. Vandaar ook die emoti
onele reactie. Later in de herhaling heb
ik pas de laatste meters gezien”.
„Prima herstel. Proficiat met gouden
en zilveren plak. Gerard Wallis de Vries”.
Dat is de inhoud van het telegram dat
staatssecretaris Wallis de Vries van CRM
gisteravond namens de regering aan de
Nederlandse damesschaatsploeg in Lake
Placid heeft gestuurd. Annie Borckink en
Ria Visser behaalden ’s middags goud en
zilver op de olympische 1500 meter. Ko
ningin Juliana en prins Bemhard hebben
vanuit het Oostenrijkse Lech (waar ze
wintersporten) een gelukstelegram ge
stuurd aan Borckink en Visser.
„Als hij erop staat hebben we ons eraan
te houden”, zei Kane gisteren weliswaar,
„maar ik ga uit van een andere interpreta
tie. President Carter heeft me immers ook
schriftelijk laten weten dat de regering
nog van mening kan veranderen als vóór
24 mei de politieke situatie zich wijzigt.
Uiterlijk dan moeten we Moskou antwoor
den op hun uitnodiging en voor mij blijft
tot die tijd alles open”.
In een reactie op het unanieme besluit
van het IOC-congres de Spelen normaal
doorgang te laten vinden in Moskou, zegt
het Olympisch Comité van de Verenigde
Staten: „Wij zijn teleurgesteld, maar niet
verrast. Wij hebben naar eer en geweten
gehandeld en het verzoek van de presi
dent van de Verenigde Staten gesteund”.
Het Amerikaanse Olympisch Comité
ziet, omdat er op korte termijn geen on
herroepelijke beslissing valt, geen aanlei
ding de training en voorbereiding van de
olympische kandidaten te stoppen. Intus
sen wordt er wel onderzocht welke alter
natieven er zijn indien de Amerikanen
over enige tijd toch van Moskou afzien.
Kane: „Wij voelen ons echter niet geroe
pen eigen Spelen voor de westerse landen
te organiseren, omdat we van niemand
hiervoor een verzoek hebben ontvangen”.
De Britse eerste minister, Margaret
Thatcher, raadt de Engelse sportlieden
aan niet naar Moskou te gaan. „Wij moes
ten beslissen wat wij zouden doen nadat
het IOC had besloten de Spelen in Moskou
te laten doorgaan. Ons standpunt is dat
wij de atleten zullen adviseren niet deel te
nemen aan de Spelen”, aldus Thatcher.
Zij benadrukte daarentegen wel dat het
de sportlieden niet zal worden verboden
van regeringszijde naar Moskou af te
reizen.
(Van onze sportredactie)
LAKE PLACID. Hoe vaak ben je al
Nederlands kampioen geweest, vroeg een
Amerikaanse verslaggever. „Geen enkele
keer”, was het opgetogen antwoord van
de 28-jarige Annie Borckink, en ze zakte
weer gelukzalig terug in de grote stoel op
het podium van de collegezaal in het
perscentrum van Lake Placid. De Ameri
kanen begrepen er niets van maar wie
eigenlijk wel? De Nederlandse persverte
genwoordigers gaven links en rechts
persconferenties om buitenlandse colle
ga’s in te lichten over de antecedenten
van de gouden-medaillewinnares.
enkelbanden. De enkel kwam in het gips.
Het bezorgde haar een fikse achterstand
op de rest, want eerst in augustus kon ze
weer volledig aan de slag. Toch reed ze
een goed Nederlands kampioenschap
(tweede achter Ria Visser), maar in Ha-
mar viel ze met de rest van de Oranje-
ploeg door de mand: ze werd twaalfde in
het eindklassement, maar - zoals reeds
gezegd - de 1500 meter betekende niette
min haar Olympische redding.
Annie Borckink: „Ik was werkelijk
doodop, maar toen ik finishte en de tijd
op het scorebord zag, voelde ik niets
meer. Ik dacht eerst nog even dat de
elektronische tijdwaarneming niet goed
werkte”.
De elektronica bleek uitstekend te func
tioneren en de tijd van Annie Borckink
bleef tot aan het eind overeind. Een mooi
ere afsluiting van haar schaatscarrière
had de Eibergse zich niet kunnen wensen.
„Dat ik mocht meedoen aan de Winterspe
len, was eigenlijk al meer dan ik had
verwacht. In Innsbruck had ik vier jaar
geleden echt het gevoel dat deelnemen
belangrjjker was dan winnen. Hier heb ik
me toch wel anders opgesteld. Met opzet
ben ik woensdag niet naar de openingsce
remonie gegaan, omdat ik niets aan het
toeval wilde overlaten”.
De perfecte medaillejacht van het Ne
derlandse duo plaatste al het overige op
de achtergrond. Sijtje van der Lende
slaagde er niet in boven haar krachten uit
te groeien. Ze trok als enige van de rijd
sters van Ab Krook de lijn van dit seizoen
door met een 15de plaats.
Zo sprakeloos de redelijk gevulde tribu
nes zich vergaapten aan de coup van de
Oranje-rijdsters, zo verbijsterd zagen ze
de Amerikanen en de Russinnen buiten de
prijzen vallen.
Beth Heiden, de torenhoge Amerikaan
se favoriete, en Natalia Petroesjova ein-
strikt te voegen in de pasklare Neder-
landse trainingssystemen. Geen won-
De afgelopen zomer sloeg voor Annie
Borckink het noodlot andermaal toe. In
een partijtje handbal scheurde ze haar
LAKE PLACID. De gouden medaille
van Annie Borckink. op de 1500 meter
betekende de vierde Nederlandse in de
olympische historie van het dames
schaatsen. Twaalf jaar geleden waren
Carry Geijssen (100 m) en Ans Schut
(3000 m) de eerste winnaressen in Greno
ble. Vier jaar later was in Sapporo het
goud voor Stien Baas-Kaiser op de 300 m.
Vooral dank zij de drievoudige goud-
winst van Ard Schenk leverden de Win
terspelen in Japan tevens de grootste
medailleoogst op, namelijk negen. In In
nsbruck zorgden Piet Kleine (goud en
zilver) en Hans van Helden (driemaals
brons) vier jaar geleden voor vijf hoge
olympische onderscheidingen. De dames
speelden toen geen enkele rol van bete
kenis.
tot. fom
stockdiv.
145,00
„We zijn volwassen geworden”, ver
telden Ab Garretsen en Annie Borc
kink aan het begin van het seizoen. In
alle kalmte gingen zij hun weg binnen
1 de vaderlandse schaatswereld. Garret-
I sen zocht contact met psycholoog Pe
ter Blitz. Garretsen wendde zich in
I oktober vorig jaar tot Diana Holum.
I Garretsen, kortom, wenste zich niet
(Van onze sportredactie)
LOCHEM. De afloop van de glorieuze race heeft hij zelfs via het beeld
scherm niet kunnen volgen. Het goud van Annie Borckink glom niettemin ook
voor Ab Garretsen, alsof het zojuist nog eens extra was opgepoetst. Gevoelig als
de Lochemer van nature is, liet hij al 300 m voor de finish zijn tranen de vrije
loop. Tien jaar heeft hij Annie Borckink als trainer onder zijn hoede gehad. Een
decennium lang heeft hij met Annie Borckink gefulmineerd tegen alle wantoe
standen binnen het Nederlands schaatsbestel Juist in een periode van bezinning
en rust plukte Ab Garretsen de zoete vruchten van jarenlange pioniersarbeid.
(Van onze sportredactie)
LAKE PLACID. Robert Kane, de
voorzitter van het Amerikaanse Olympi
sche Comité, ziet 20 februari niet als
uiterste datum waarop de beslissing valt
over een boycot van de Spelen in Moskou.
President Carter herhaalde deze week
zijn ultimatum dat de Russische troepen
vóór woensdag uit Afghanistan moeten
zijn, want anders zouden de Amerikaanse
atleten geen toestemming krijgen in juli
naar Moskou te vertrekken.
Maar op de vraag hoe het mogelijk was
dat Annie Borckink en Ria Visser op de
1500 meter zo maar even goud en zilver
wonnen, tijdens de Olympische Winter
spelen moest iedereen het antwoord
schuldig blijven.
De winnares zelf had er ook nauwelijks
een verklaring voor. Annie Borckink:
„Het ging de laatste dagen tijdens de
training steeds goed, maar daar durfde ik
toch geen conclusies aan te verbinden. In
Hamar was er voor de wedstrijd ook niets
aan de hand, en daar ging het tijdens de
wereldkampioenschappen faliekant mis.
Toch kwam ik redelijk ontspannen aan de
finish. Bovendien bemoedigde de presta
tie van Ria mij natuurlijk geweldig”.
Annie Borckink, die de afstand won in
de nieuwe Olympische én Nederlandse
recordtijd van 2.10.95 (Visser had 2.12.35
nodig en nummer drie, de Oostduitse Sa
bine Becker, 2.12.38) had notabene op het
nippertje een in de ogen van velen omstre
den plaatsje gekregen in de Olympische
ploeg. Ze was zelfs in eerste instantie niet
eens op de lijst geplaatst.
Haar negende plaats op de 1500 meter
bij de voor Nederland zo rampzalig verlo
pen wereldkampioenschappen in Hamar
kon er net mee door om uitzending naar
Lake Placid te rechtvaardigen. Omdat er
nog een aantal vacatures was mocht ze
ook op de 1500 meter en de overige af
standen haar geluk beproeven. Het gou
den resultaat kan in de staatsgeschiede
nis worden bijgeschreven als een van de
grootste Olympische surprises.
Vijf minuten heeft de gouden droom
voor Ria Visser geduurd. Toen zij zeer
gedecideerd wereldkampioene Natalia
Petrosova in een imponerende tweede
helft van hun onderlinge gevecht achter
zich had gelaten, stond de 18-jarige met
een bovenaan in het klassement. Nooit
was ze op de 1500 meter sneller over het ijs
gegaan en de afgang voor de Amerikaant-
jes en de Russinnen begon zich toen reeds
af te tekenen.
De psychologische uitwerking van Ria
Vissers schitterende race heeft wellicht
Annie Borckink mentaal over de drempel
geholpen. Anders valt haar succes haast
niet te beredeneren. Ze ontnam Ria Visser
immers onlangs haar kersverse nationale
record. Weliswaar werd door velen die in
Davos gerealiseerde toptijd (2.11.35) met
een schouderophalen afgedaan, maar dat
ze Ria Visser kon verslaan moet Annie
Borckink door het hoofd hebben gespeeld
toen ze zich naast Tatjana Barabasj-Ave-
rina naar de startlijn begaf. Ze liet de
Russin, die vier jaar geleden in Innsbruck
met tweemaal goud (op de 1000 en 3000
meter) het succesvolst was in het dames-
toernooi, meteen duidelijk achter zich.
Toch opende ze niet zo snel als Ria
Visser en ook de eerste volledige omloop
leverde nog een langzamere tussentijd op,
maar Annie Borckink sloeg tussen de 700
en 1100 meter haar slag. Via een kolossale
rondetijd van 34 seconden raasde haar
korte en gedrongen gestalte onweerstaan
baar naar het goud.
Het goud dat de ellende van vele jaren
Om te ontkomen aan de beperkte ver-
voersmogelijkheden in Lake Placid trok
gisteren een groep toeschouwers met een
sneeuwmobiel naar Whiteface Mountain.
dan ik had verwacht”
„Meedoen was al meer
