KROL WACHT SCHORSING EXCELSIOR ZET FEIJENOORD VOOR SCHUT Wim Jansen PSV bereikt dieptepunt VanderKuijlen: Helmond Sport Onvergetelijk afscheid voor sportier MAANDAG 3 19 8 0 MAART 15 I" 3 -?A', SJ ms» Nieuwe crisissituatie dreigt Haarlem voor AD HEESBEEN (Van onze sportredactie) 1 - 37 anken. Hiddink bewijst waarde voor NEC I Eerste weede vierde (Van onze sportredactie) HAARLEM. Haarlem lijkt niet ver verwijderd van een nieuwe crisissituatie. Hoewel trainer Barry Hughes in dit sta dium van de competitie nog niet is overgegaan tot het afkondigen van de noodtoestand, zal de Britse oefenmeester na de 2-3 nederlaag van gisteren op eigen veld tegen Go Ahead Eagles ongetwijfeld niet veel langer aarzelen alarmfase 1 in werking te laten treden. Na een reeks van goede resultaten tegen onder meer FC Den Haag, Sparta en Excelsior is zijn formatie inmiddels opnieuw uit de rails gelopen, waardoor het perspectief op een onbezorgde afsluiting van dit seizoen vrijwel volledig is verdwenen. Passende maatregelen zijn derhalve onvermijde lijk geworden. hij trof de poortwachter - in dit geval Paul van der Meeren - op zijn weg. De Eagles- doelman, die als part-timer bij de Twente club een basispositie heeft verworven, bleek voortdurend een niet te nemen hin dernis voor Haarlem, dat trouwens spora disch een opening wist te vinden in het Deventer bolwerk. Slechts een maal ging Van der Meeren in de fout, hetgeen de eredivisieclub uit zijn woonplaats een voorsprong opleverde. De 33-jarige Van der Kuylen, die in Helmond geboren en getogen is, en Hel mond Sport bereikten al overeenstem ming, maar het contract van de ex-inter- national met PSV loopt pas aan het einde van het volgend seizoen af. PSV zal vermoedelijk nog deze week beslissen over een voortijdig vertrek van Van der Kuylen, die dolgraag uit Eindho ven weg wil. Jg van :enpot s voor >2. jack- derde 2- 23 >-23 3- 23 (-30 5-29 1- 29 )-29 2- 41 3- 42 3-32 3- 31 9-38 4- 31 3- 46 1^48 4- 49 5- 43 3-42 II, ites- Fey- ipar- >tto de 19 - 40 - was: 14- 8 >0—19 14-23 14-24 16-24 >2-21 10-30 34-31 31-36 31-29 26-20 26-32 26-30 21-36 24-42 26-37 28-47 19- 43 20- 60 kam- D J ogen >W- 0-4, >ven- reen- rdin- J 0-0, 7-0, :cel- nte- EC- PSV, met Postuma en Christensen als vervangers voor respectievelijk Stevens en Wildschut, wilde daarna ineens wel en drukte NEC een tijd lang met de rug tegen de muur, maar aan de alleszins verdiende voorsprong van de Nijmege- naren kon niet worden getornd. (Van onze sportredactie) ROTTERDAM. Het lijkt wel of er een vloek rust op de afscheidswedstrij- den van Nederlandse voetbalvedetten. Op dezelfde manier als Johan Cruijff op 7 november 1978 tijdens het duel Ajax- Bayern München (0-8) in de steek werd gelaten door zijn oud-collega’s, werd gis teren ook Wim Jansen door zijn ploegge noten uitgewuifd naar Amerika. Via een regelrechte afgang, want zo moest de nog klein uitgevallen 4-0-nederlaag van Fey- enoord tegen Excelsior uiteraard worden betiteld, werd het vertrek van de man die vijftien seizoenen in het eerste team van de Kuipclub had gespeeld in negatieve zin „onvergetelijk” gemaakt. De tweede helft was amper 10 minuten oud toen Brandts andermaal zijn oppo nent Janssen onreglementair de weg versperde. De vrije trap vanaf de rand van het strafschopgebied werd door Jan Lohman loepzuiver langs het Eindho- vense muurtje in de voor doelman Jan van Beveren onbereikbare bovenhoek geprikt: 1-0. Op slag vond het dappere NEC de tribuneklanten in de Goffert als één man achter zich. Het hek was hele maal van de dam, nadat Eugène Marij- nissen via een vloeiende 1-2-combinatie tussen Ophof en Janssen in stélling was gebracht en de aan zijn laatste seizoen bij PSV bezig zijnde, naar Amerika lon kende doelman Jan van Beveren voor de tweede maal het nakijken gaf: 2-0. niet zo’n flipperkast als in vorige wed strijden. Met Pleun Strik (35) op het middenveld konden we ook meer druk uitoefenen.” Pressievoetbal duidde er al vanaf de eerste minuut op dat het tot de vinger toppen geladen NEC zijn huid zo duur mogelijk wilde verkopen. Tegen een in alle linies rammelend PSV, waarbij ook ditmaal de spelvreugde ver te zoeken was, kregen de Nijmegenaren de meeste kansen. Voor rust toen Ernie Brandts het geel te zien kreeg na het neerleggen van Frans Janssen, en Willy van der Kuylen pas in de 44e minuut voor de eerste maal doelman Harry Schellekens op de proef stelde, kon NEC nog geen gebruik maken van de mogelijkheden. De vergelijking met het uitluiden van de voetballer die zoveel indruk op hem had gemaakt dat hij hem nu zelfs volgt naar de Washington Diplomats, drong zich nader hand dan ook onmiddellijk op. Niet alleen bij Wim Jansen zelf („Dit was een soort Cruijff-afscheid”), ook bij zijn medespe lers. Net als toen vielen de woorden „pijn lijk, schlemielig, en schandalig” veelvul dig en net als toen volgde het berouw pas na de zonde. Zoals de Ajacieden destijds dachten dat er slechts gefeest hoefde te worden in het Olympisch Stadion van Amsterdam, zo verkeerden de Feyenoorders zondag in de Rotterdamse Kuip kennelijk in de veron derstelling dat de FNV-pamfletten, die bij de ingang waren uitgereikt, voor hen wa ren bedoeld. De Federatie van Nederland se Vakverenigingen riep alle Rotterdam mers op dinsdag het werk neer te leggen en te demonstreren onder het motto „Ik baal mee met de FNV”. Hoe dat „meebalen” in de praktijk kon worden gebracht werd bijna 25.000 kij kers in een spoedcursus geleerd door Fey- enoord. Tijdens een 90 minuten durende demonstratie van pure machteloosheid werden de pupillen van trainer Jezek compleet voor schut gezet door een ver edeld C-elftal. En dat uitgerekend ter gele genheid van het afreizen van Wim Jansen, die er toch heel veel toe heeft bijgedragen dat de slogan „Geen woorden maar da den” in het verleden over de voetbalvel den van de wereld krachtig werd uitge dragen. Nu zijn collega’s vergaten hem een stuk je van die oude glorie mee te geven, moest Wim Jansen het zondagmiddag alleen met woorden doen. Voor de wedstrijd o.a. van voorzitter Couwenberg („Ontzettend jam mer dat je weggaat want de Kuip is je huis en je hoort bij ons”); ema van bondsprae- ses Meuleman, die Jansen tot bondsridder van de KNVB benoemde „vanwege je grote verdienste voor het Nederlandse voetbal”. Het was een pleister op de wonde van de blamage, die Jansen overigens niet geheel had hoeven meemaken. Volgens afspraak was hij een kwartier na de pauze van de derby vervangen door Roger Albertsen. In de eerste helft al had Feyenoord een optisch overwicht, maar de beste kansen waren ook toen al voor het nietige clubje van Thijs Libregts, die zijn mannen had gedicteerd het veld klein te houden en te mikken op de snelle tegenstoot. De trainersopdracht werd voorbeeldig uitgevoerd. De 0-1 die vleugelspits Nijssen in de 17e minuut scoorde, kwam dan ook nauwelijks als een verrassing, maar lag geheel in de lijn der verwachting. Al was er dan wel een blunder van René Notten voor nodig (hij speelde Nijssen in vrije positie zomaar aan); voor Excelsior was het de beloning voor de lef die de ploeg toonde en bleef tonen. Het hopeloos mét zichzelf tobbende Feyenoord mocht zich zelfs zeer gelukkig prijzen dat met die kleine marge de pauze werd gehaald. Struis, Van Tour, Nijssen en Kraay had den in die fase nog niet de juiste voortzet ting gevonden en arbiter Van Ettekoven wuifde nog een geheide strafschop weg (spits Waslander ging neer bij Van de Korput) wat hij manipulerend met de spelregels even nadien goedmaakte door ook Wijnstekers (neer bij Pattinama) een penalty te onthouden, maar dat deerde Excelsior niet. Feyenoord wél. Met het vertrek van Wim Jansen ver dween het laatste restje spirit. Het werd benadrukt in de 72e minuut, toen Excel sior (met Dik Ernst voor Nijssen veel later kwam Pot nog in het veld voor Struis) de zege veilig stelde. Na een hoek schop van Piasmans kon Van Tour in alle rust de handelingen verrichten die nodig waren om de 0-2 ter wereld te helpen. Het was typerend voor de desorganisatie en de lusteloosheid die bij Feyenoord heer sten. „De eerste helft was zo slecht ge weest, dat ik dacht dat het niet slechter kon”, sprak Jezek achteraf. „In de tweede helft moest ik die mening "herzien”. Excelsior profiteerde nog tweemaal. Via Struis en Piasmans, die de eindstand op 0-4 bepaalden. Vol sarcastische zelfkritiek merkte Re né Notten later op: „We hadden Wim graag met een nulletje of vier, vijf gedag willen zeggen. Nou, dat is gelukt ook. Maar dat het op deze manier zou gaan, had niemand voor mogelijk gehouden. We hebben zo slecht gespeeld dat ik vind dat we ’n boete zouden moeten krijgen...” landse egetal- formu- g van ikbaar baarbij uit de Ajax moet winst duur betalen (Van onze sportredactie) NIJMEGEN. Multinational PSV en het modale NEC hadden één ding gemeen. Beide vertoeven al geruime tijd volop in het hoekje waar de klappen vallen. Voor de Eindhovense miljoenenformatie dreigt het komend seizoen Europees voetbal de mist in te gaan en bij de financieel beduidend minder draagkrachtige Nijmegena ren staat het vaderlandse eredivisiebestaan lelijk op de tocht. 17- 5 16- 2 12- 5 7- 6 9- 7 mond ridho- ngen- chap, foort, „Utrecht speelde vechtvoetbal, blij met 1-1 en dan komt toch ineens de klasse van Dick Schoenaker om de hoek kijken, zodat nu iedereen weer over luc ky Ajax praat. Ik kan me dat wel voor stellen als je onverwacht toch nog met 2- 1 om de oren krijgt”. Het resultaat van een voetbalwed strijd wordt echter nog steeds bepaald door de doelpunten, zoals Straatsburg- trainer Gress ook in Utrecht constateer de. Hoe die ontstaan is van onderge schikt belang. Leo Beenhakker gaf vol mondig toe dat FC Utrecht de wedstrijd had gemaakt, dat het zijn ploeg stevig in de greep had door een grotere dosis agressie, maar kon toch moeilijk heen om het gegeven dat Ajax zes minuten voor het einde de strijd vanaf de elf meterstip had kunnen beslissen als scheidsrechter Henny Weerink de oog kleppen had opgeslagen. De vloerpartij van Gerard Tervoort ten opzichte van Frank Amesen was tegen alle regels en gepleegd binnen het strafschopgebied. Van de 17.700 aanwezigen zag alleen de Drenthse arbiter het anders en hij mocht van geluk spreken dat Pim van Dord in dezelfde minuut de bal uit een corner van Bonsink zo mooi doorkopte, dat Schoenaker de valbijl kon laten vallen. Natuurlijk, Ajax was best gelukkig geweest met de puntendeling. De ope- ningsgoal van Bonsink in de 19de mi nuut was 23 minuten na rust terecht door vleugelverdediger Koos van Tame- len gecorrigeerd, omdat Utrecht het spel nu eenmaal nadrukkelijker bepaalde. Ton de Kruijk boekte daartoe een pun- tenwinst op Spren Lerby en Gerard Ter voort deed, ondanks een net verdrongen angina en één dag training, niet onder voor Frank Amesen, zodat het koppel Van Hanegem-Schoenaker op het mid denveld de doorslag moest geven. Schoenaker: „Ik was niet zo blij met Van Hanegem, want die blijft vrij ver terug. Als ik diep wilde gaan kwam ik hem tegen. Hem er uit lopen was er niet bij, maar aangezien ik, net zoals twee jaar; geleden in Utrecht, het winnende doelpunt maakte, ben ik natuurlijk best tevreden, hoewel ik tijdens de wedstrijd getekend had voor een puntje”. Dat was uit alles merkbaar. Ajax OPSTELLINGEN: HAARLEM: Boersma, Masefield, Huyg, Verkaik, Van Leen, Haar, Gul lit, (Lensen), Van den Ban, Balm, Kleton, Kra mer (Böckling). EAGLES: Van der Meeren, Koopman, Vos kamp, Schneider, Kist, Kristiansen, Woudsma, Hullegie, Körver (Gotink), Van Kooten, Ten Cate (Unaola). Wim Jansen maakt zijn laatste gang naar de kleedkamer in het Rotterdamse stadion De Kuip. Jansen kwam gisteren tegen Excelsior voor de laatste maal in actie voor Feyenoord. Hij gaat in Amerika spelen voor de Washington Diplomats. r - 12 - 15. Het 0 gul- uit de eerste lespeesblessure, die weliswaar niet ern stig is, maar toch erg veel pijn veroor zaakt. Desondanks wilde Kramer spelen. Voor een speler met een dergelijke instel ling heb ik veel waardering.” Heel wat minder krediet van Hughes geniet Joop Böckling die opnieuw aantoonde dat hij meer kansen verdient dan hij tot dusver heeft gehad. In samenwerking met mede- bankzitter Danny Lensen zorgde hij voor een paar spannende slotminuten, maar meer dan het terugbrengen van het nega tieve verschil met één treffer zat er ech ter niet in. En terecht. De oorzaak van deze terugval, die in feite tegen NAC werd ingezet, moet vol gens Barry Hughes voornamelijk in het mentale vlak worden gezocht. „We zijn wat dat betreft erg kwetsbaar. Wanneer we met een tegenslag worden geconfron teerd dan werkt dat bij deze ploeg direct door. We kunnen dat onvoldoende opvan gen. Er ontbreekt bij ons een figuur, die het team er op dergelijke momenten bovenop helpt.” Ondanks het feit, dat Haarlem als gevolg van de misstappen van de laatste weken opnieuw in het spoor van de potentiële degradanten terecht is gekomen, blijft de Haarlem-trainer opti mistisch over een positieve afwikkeling vein dit seizoen. „Ik heb erg veel vertrou wen in dit elftal. Er zit veel talent in. Er is nog niets verloren. Ik hoop alleen dat we van deze nederlagen geleerd hebben.” De harde les van NAC bleek tegen Go Ahead Eagles, dat met uitzondering van de 5-1 winst tegen Vitesse sinds de winter stop slechts was opgevallen door negatie ve resultaten, zijn uitwerking vooralsnog te hebben gemist. Evenals tegen de Breda se équipe, toen een blunder van verdedi ger Keith Masefield in de slotminuten resulteerde in een ongelukkige nederlaag, stondén ook nu persoonlijke fouten in de Haarlemse afweer aan de basis van de overigens verdiende overwinning van de Deventenaren. Fouten, waardoor de Eagles binnen twee minuten - in de 5e en 6e minuut van de tweede helft - een 1-0 achterstand kon ombuigen in een 1-2 voorsprong. „Tot dat moment hadden wij de wed strijd redelijk onder contröle”, zou Barry Hughes later zeggen. Een opmerking, die meer betrekking had op de score van dat ogenblik dan op het wedstrijdverloop, dat tot dan toe uitsluitend gekenmerkt was geweest door chaos en veelvuldig balver lies van beide teams. De Deventer briga de, bij wie Dwight Lodeweges, Johnny Oude Wesselink, Hans Salfischberger en Jan Groeneweg ontbraken, acteerde wel iswaar niet sterk, maar toonde zich deson danks aanzienlijk agressiever en gevaar lijker dan Haarlem, dat zelfs nadat de ploeg ver in het tweede bedrijf op afstand was gezet, bleef volharden in een voor zichtige strategie met twee puntspelers (Kramer en Kleton). Zo slaagden Tommy Kristiansen, Henk ten Cate en Jo Körver er in alleen voor doelman Rob Boersma te verschijnen, maar de Haarlem-sluitpost stond een doorbraak niet toe. Een dergelijke unieke mogelijkheid was alleen weggelegd voor de teleurstellende Ruud Gullit, maar ook (Van onze sportredactie) UTRECHT. „Ik heb hier zelf ook een paar jaar gespeeld. Ik ken het gevoel waarmee de spelers van FC Utrecht nu zitten. Katterig, niet begrijpend waarom juist Ajax op de valreep weer zo nodig de overwinning moest pakken, terwijl zij de wedstrijd hebben beheerst. Mazzel? Ik geloof eerder toch dat tikkeltje meer klasse”. Karei Bonsink, de van RWD Molenbeek gehaalde ras-Amsterdammer, speelde drie seizoenen voor FC Utrecht, de sub-topper die hij gisteren indirect de das omdeed. „We begonnen daarom met ongeveer dezelfde uitgangspunten aan dit duel.' Voor winnaar lag een morele opkik ker in het verschiet en nu wij dat gewor den zijn ben ik ervan overtuigd dat het geloof in eigen kunnen bij ons enorm is versterkt”, aldus NEC-trainer Leen Looyen. Wie gedacht mocht hebben dat PSV, na de wanprestaties van de afgelo pen weken, tegen hekkesluiter NEC wel iets recht zou zetten kwam bedrogen uit. De huidige vormcrisis van de Eindho vense ploeg, die het zich langzamerhand niet meer kan permitteren om welke tegenstander dan ook te onderschatten, trad in het schaars bezette Goffertstadi- on (4500 toeschouwers) nog eens duide lijk aan het daglicht. Terwijl het voor het lijfsbehoud knokkende NEC zich het vuur uit de sloffen rende, trachtten de aanzienlijk minder gemotiveerde PSV’ers tevergeefs hun surplus aan kwaliteit te etaleren. Interim-trainer Jan Reker: „Strontziek ben ik hier van. We hebben louter en alleen verloren omdat NEC bereid was om volujt te gaan.” De enorme vechtlust was gewoon bit tere noodzaak voor de Nijmegenaren, die het water zo langzamerhand al tot de lippen voelden stijgen. Vandaar ook de noodgreep om „good-old” Guus Hiddink (33), kort nadat hem een vrije transfer was verleend, weer in de armen te slui ten. Zijn' rentree als libero na zeven maanden op non-actief te hebben ge staan bleek zonder ineer een gouden greep. Alleen de aanwezigheid van Hid dink gaf het doorgaans allerminst van zelfvertrouwen blakende NEC de nodige rust. Looyen: „Zonder de andere spelers te kort te doen mag je gerust stellen dat de komst van Hiddink ons veel goed heeft gedaan. Het was vandaag in ieder geval was speelde voorzichtig, nam weinig risico, want zowel in de lucht als langs de grond domineerde Leo van Veen ten opzichte van Pim van Dord en aangezien Wim Meutstege geen vat kreeg op Jan van Staa, waagden Lerby en Amesen zich niet te ver van hun eigen defensieblok, waar Ton de Kruijk bijna permanent opdook tér assistentie van Van Veen. Ajax’ counter bestond daardoor uit sluitend uit Krols dieptepasses op Taha- mata en Bonsink, die op hun beurt door Van Tamelen en Flight tot een onbeslist warden gedwongen, terwijl Jensen (ver vanger van de geblesseerde Ling) geen raad wist met de felle tackles van Ton du Chatinier. Ajax’ balbezit ontwikkelde zich uitstluitend in de eigen defensielijn, het opbouwen verstoorde Utrecht vak kundig, waardoor de druk nagenoeg constant werd gehouden. Toch had Ajax de strijd eerder kun nen beslissen. Dat dit niet gebeurde was te wijten aan Lerby’s nonchalance. Joop Wildbret ,judode” Tahamata ondersteb oven, waarna de Deen de strijd vanaf elf meter had kunnen laten doodbloeden. De lat hield de spanning erin. In hoeverre de winst van Ajax duur wordt betaald, bepaalt de tuchtcommis- sie van de KNVB, omdat Weerink het wegtrappen van de bal door Ruud Krol honoreerde met diens derde gele kaart. De Ajax-aanvoerder: „Ik maak de hele wedstrijd niet één overtreding, maar als ik in de laatste minuut de bal een tikkie geef, word ik bestraft, terwijl anderen tackles maken die rijp zijn voor rood”. Opponent Leo van Veen, die Krol een minuut eerder tegen de enkels tikte (Weerink ontging dat volledig) meende echter: „Krols inbreng in deze wedstrijd was nihil. Hij het Van Dord al het vuile werk opknappen, ging zelf alle duels uit de weg. Op die manier krijg je pooit een kaart, dat is duidelijk, maar pleegt hij spelbederf, dan moet je ook niet zeuren”. Dat doet Peter Boeve evenmin. Hij „schaarde” Bert Gozems plat, maar Si mon Tahamata mag zich beklagen. Toen geen van zijn medespelers zich wenste vrij te lopen bij een ingooi, wachtte hij te lang naar de zin van Weerink, die prompt geel trok. Joop Böckling, in het laatste kwartier bij Haarlem in de ploeg gekomen voor Frank Kramer, zorgt drie minuten voor tijd met een kopbal voor de tweede Haarlemse treffer tijdens de confrontatie met Go Ahead Eagles, die met 2-3 werd verloren. Cees van Kooten (Eagles) en Chris Verkaik (Haarlem) kijken gespannen toe. Bij een hoekschop van Wim Balm tastte hij volledig mis, waardoor Chris Verkaik het karwei simpel kon afmaken. Slechts zes minuten had Go Ahead Eagles nodig om Haarlem de illusie van een zege te ontnemen. In dat tijdsbestek werd zeer alert geprofiteerd van onachtzaamheid in de defensie en dan met name bij Keith Masefield, die zijn tegenspeler Jo Körver niet kon afstoppen, en Piet Huyg. Bij beide treffers eiste Dick Schneider een hoofdrol op. Eerst verzilverde hij een strafschop, nadat Jo Körver na een diep- tepass van zijn aanvoerder door Rob Boersma tegen de grasmat was gewerkt (Barry Hughes later: „Ik vond dat een erg zware straf’) en een minuut later verleng de de snelle Eagles-spits met succes op nieuw een soortgelijke voorzet van Schneider. Chris Verkaik maakte een kwartier la ter de afgang voor Haarlem compleet door zijn eigen doelman met een kopbal te passeren. Voor een groot deel van de slechts 3000 toeschouwers was dat het sein het stadion te verlaten en dat terwijl er nog zo’n vijfentwintig minuten was te gaan. Ook voor Barry Hughes was de strijd kennelijk gestreden, want hij het Danny Lensen en Joop Böckling pas een kwar tier voor tijd opdraven als vervangers voor Ruud Gullit en Frank Kramer, die opnieuw aantoonde geen basisplaats in het team waard te zijn. Barry Hughes daarover: „Ik heb veel respect voor Frank Kramer. Hij heeft veel last van een achil- EINDHOVEN. Indien PSV ermee akkoord gaat, komt Willy van der Kuylen volgend seizoen uit voor de eerste-divi- sieclub Helmond Sport.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1980 | | pagina 15